Werk & Studie
alle pijlers
confrontatie met manager. Hoe blijf ik rustig!
vrijdag 28 maart 2008 om 19:02
Ik werk in een organisatie met een hele dominante manager. Ik werk daar in het middenmanagement en heb veel met haar te maken.
Gisteren belde 1 van mijn medewerkers mij dat ze 300 euro te weinig loon had gekregen (ze hoort 500 te krijgen, kreeg 200). Dit is de tweede maand op rij dat er iets misgaat met de uitbetaling van haar loon. Ze was redelijk wanhopig omdat ze het geld hard nodig heeft. Ik heb contact gezocht met mijn manager, en die zou het vandaag uitzoeken.
Om 13 uur ben ik naar haar toe gegaan of ze het al had uitgezocht. Ik werd weggesnauwd dat ze dat pas na 13.30 zou doen en dat ik nu niet mocht storen. Heb aangegeven dat ik dat niet correct vind omdat ik het prioriteit vind als er iets niet klopt met het loon. Mensen zijn er immers van afhankelijk, en ik ben afhankelijk van een goede motivatie van mijn medewerkers omdat zij zorgen dat de organisatie draait. Ik kreeg een snauw dat ze daarover niet met mij in discussie ging.
Normaal doe ik het nooit, maar ik ben woedend weggelopen. Zo ga je toch niet met mensen om!
Later kreeg ik een sms dat het hoofdkantoor het uit zou zoeken.
Er zijn veel meer van dit soort confrontaties geweest tussen ons. Zij is 1 van de redenen dat ik ander werk gezocht (en gevonden) heb. (Hoeraaaaa!).
Toevallig was er vandaag iemand van het hoofdkantoor die zag hoe boos ik was. Ik vertelde het verhaal en hij gaf aan dat hij veel meer van dit soort verhalen over haar gehoord had. Hij heeft haar op haar houding aangesproken.
Toen ik met mijn jas aan richting de uitgang liep riep mijn manager me na dat ze maandag een gesprek met me wilde. Een collega zei tegen mij "mijn hemel, wat sprak er een woede uit haar gezicht".
Weet je, over een maand ben ik weg, maar toch maak ik me druk over dat gesprek maandag. Ze weet dat ze me klein kan krijgen. Ik ga altijd janken in confrontaties.
Heb helemaal geen zin om dit mijn weekend te laten verpesten. Dat ik er nu zo mee bezig ben vind ik al storend. Ik ben er weg over een maand!
Wie heeft tips! Hoe houd ik me rustig. Zorg ik dat ik niet ga janken!
Gisteren belde 1 van mijn medewerkers mij dat ze 300 euro te weinig loon had gekregen (ze hoort 500 te krijgen, kreeg 200). Dit is de tweede maand op rij dat er iets misgaat met de uitbetaling van haar loon. Ze was redelijk wanhopig omdat ze het geld hard nodig heeft. Ik heb contact gezocht met mijn manager, en die zou het vandaag uitzoeken.
Om 13 uur ben ik naar haar toe gegaan of ze het al had uitgezocht. Ik werd weggesnauwd dat ze dat pas na 13.30 zou doen en dat ik nu niet mocht storen. Heb aangegeven dat ik dat niet correct vind omdat ik het prioriteit vind als er iets niet klopt met het loon. Mensen zijn er immers van afhankelijk, en ik ben afhankelijk van een goede motivatie van mijn medewerkers omdat zij zorgen dat de organisatie draait. Ik kreeg een snauw dat ze daarover niet met mij in discussie ging.
Normaal doe ik het nooit, maar ik ben woedend weggelopen. Zo ga je toch niet met mensen om!
Later kreeg ik een sms dat het hoofdkantoor het uit zou zoeken.
Er zijn veel meer van dit soort confrontaties geweest tussen ons. Zij is 1 van de redenen dat ik ander werk gezocht (en gevonden) heb. (Hoeraaaaa!).
Toevallig was er vandaag iemand van het hoofdkantoor die zag hoe boos ik was. Ik vertelde het verhaal en hij gaf aan dat hij veel meer van dit soort verhalen over haar gehoord had. Hij heeft haar op haar houding aangesproken.
Toen ik met mijn jas aan richting de uitgang liep riep mijn manager me na dat ze maandag een gesprek met me wilde. Een collega zei tegen mij "mijn hemel, wat sprak er een woede uit haar gezicht".
Weet je, over een maand ben ik weg, maar toch maak ik me druk over dat gesprek maandag. Ze weet dat ze me klein kan krijgen. Ik ga altijd janken in confrontaties.
Heb helemaal geen zin om dit mijn weekend te laten verpesten. Dat ik er nu zo mee bezig ben vind ik al storend. Ik ben er weg over een maand!
Wie heeft tips! Hoe houd ik me rustig. Zorg ik dat ik niet ga janken!
vrijdag 28 maart 2008 om 20:51
Ik begrijp je redenen volkomen en zou het zelfde hebben.
Maar wat wil je bereiken met het gesprek? Een hoop stress voor jezelf? Of er snel vanaf zijn?
Wat heb je nog te winnen in het gesprek? Als je de eer aan jezelf houdt en je verontschuldigingen aanbiedt (je hoeft het natuurlijk niet te menen ;) ), dan is het gesprek misschien zo voorbij.
Maar wat wil je bereiken met het gesprek? Een hoop stress voor jezelf? Of er snel vanaf zijn?
Wat heb je nog te winnen in het gesprek? Als je de eer aan jezelf houdt en je verontschuldigingen aanbiedt (je hoeft het natuurlijk niet te menen ;) ), dan is het gesprek misschien zo voorbij.
vrijdag 28 maart 2008 om 20:58
Krokusje, lach er eens hard om: ze is je baas, maar laat zich wel errug door jou op haar kop zitten.
Als je emotioneel dreigt te worden: hautaine blik opzetten en zwijgen. Laat haar maar praten, als jij geen kik meer geeft maakt haar dat onzeker.
OK even oefenen samen: hahahaha!!! ze laat zich op haar kop zitten door KROKUS!!! Wat een giller!! Hahaha.... Krokus is sterker...
Als je emotioneel dreigt te worden: hautaine blik opzetten en zwijgen. Laat haar maar praten, als jij geen kik meer geeft maakt haar dat onzeker.
OK even oefenen samen: hahahaha!!! ze laat zich op haar kop zitten door KROKUS!!! Wat een giller!! Hahaha.... Krokus is sterker...
vrijdag 28 maart 2008 om 20:59
ja, daar heb je gelijk aan Bertje.
Jullie geven me echt goede tips. Ik heb alleen wel voor mezelf nu de beslissing genomen dat ik bepaalde zaken aan wil gaan kaarten. Misschien niet eens zozeer voor mijzelf als wel voor mijn collega's die tegen dezelfde dingen aanlopen.
De kortste klap zou dus inderdaad zijn, verontschuldigingen, en lekker laten kletsen. Maar ik wil zo graag op een rustige manier de punten benoemen waar ik tegenaan loop. En tegelijkertijd wil ik op een nette manier afscheid nemen van haar en de organisatie. Heb er veel jaren met plezier gewerkt.
Ik houd die gulp gewoon in mijn achterhoofd.
Jullie geven me echt goede tips. Ik heb alleen wel voor mezelf nu de beslissing genomen dat ik bepaalde zaken aan wil gaan kaarten. Misschien niet eens zozeer voor mijzelf als wel voor mijn collega's die tegen dezelfde dingen aanlopen.
De kortste klap zou dus inderdaad zijn, verontschuldigingen, en lekker laten kletsen. Maar ik wil zo graag op een rustige manier de punten benoemen waar ik tegenaan loop. En tegelijkertijd wil ik op een nette manier afscheid nemen van haar en de organisatie. Heb er veel jaren met plezier gewerkt.
Ik houd die gulp gewoon in mijn achterhoofd.
vrijdag 28 maart 2008 om 21:12
Ik snap niet zo goed dat je wel de ballen hebt om voor een ander op te komen, zie collega met salarisprobleem, maar niet voor jezelf nu je naar aanleiding daarvan een gesprek met haar hebt.
Ik snap trouwens wel meer niet van je verhaal. Hoe kan iemand toevallig zien hoe boos je bent? En die persoon is ook nog toevallig van het hoofdkantoor? En jij vertelt toevallig even wat er allemaal niet deugt aan je manager? En een collega vertelt jou toevallig even hoe boos haar gezicht wel niet stond?
Ik vind dat er erg veel gepraat wordt over je manager achter haar rug om. Hoe zou jij het vinden als iemand over jou vertelde dat je eigenlijk niet goed functioneert, en dan ook nog aan een leidinggevende van het hoofdkantoor?
Is dat niet de echte reden dat je opziet tegen het gesprek en gaat onmachtjanken? Want anders snap ik niet waarom je nu niet dezelfde attitude hebt als toen je haar vertelde dat je collega het geld echt nodig heeft. Want wat is er nu anders?
Ik snap trouwens wel meer niet van je verhaal. Hoe kan iemand toevallig zien hoe boos je bent? En die persoon is ook nog toevallig van het hoofdkantoor? En jij vertelt toevallig even wat er allemaal niet deugt aan je manager? En een collega vertelt jou toevallig even hoe boos haar gezicht wel niet stond?
Ik vind dat er erg veel gepraat wordt over je manager achter haar rug om. Hoe zou jij het vinden als iemand over jou vertelde dat je eigenlijk niet goed functioneert, en dan ook nog aan een leidinggevende van het hoofdkantoor?
Is dat niet de echte reden dat je opziet tegen het gesprek en gaat onmachtjanken? Want anders snap ik niet waarom je nu niet dezelfde attitude hebt als toen je haar vertelde dat je collega het geld echt nodig heeft. Want wat is er nu anders?
vrijdag 28 maart 2008 om 21:26
Wees trouwens niet verrast als die collega's waar je voor op wil komen helemaal niet thuisgeven als jij gaat spuien.
Ik zou toch never nooit niet mijn verontschuldigingen aanbieden voor iets waar ik helemaal achter sta! Maar goed, ik zou me dan ook niet druk maken om het gesprek maandag. Ik zou er zin in hebben.
Tenzij ik zou vinden dat ik haar onheus bejegend had........
vrijdag 28 maart 2008 om 21:35
@evidenza, is wel een waar punt wat je daar zegt. Er wordt veel over haar gepraat achter haar rug om. Of je redenatie (redenering?) de reden is dat ik opzie tegen het gesprek? Voor mijn gevoel niet, maar ik praat natuurlijk vanuit mijn perspectief. Dat weet ik.
Collega zag dat ik boos was omdat de kantoren naast elkaar liggen met een open tussendeur. Zij gaat mijn functie vanaf volgende maand overnemen en ziet er tegenop. Ivm een reorganisatie heeft ze geen andere keuze. Ze heeft net vanochtend met die persoon van het hoofdkantoor haar bedenkingen besproken. Manager is moeilijk benaderbaar. We hebben als mt al weleens een gesprek gehad waarbij haar manier van reageren ter sprake werd gebracht.
en wat is er nu anders? Tja, daar moet ik eens over nadenken. Eigenlijk niets in feite.
Collega zag dat ik boos was omdat de kantoren naast elkaar liggen met een open tussendeur. Zij gaat mijn functie vanaf volgende maand overnemen en ziet er tegenop. Ivm een reorganisatie heeft ze geen andere keuze. Ze heeft net vanochtend met die persoon van het hoofdkantoor haar bedenkingen besproken. Manager is moeilijk benaderbaar. We hebben als mt al weleens een gesprek gehad waarbij haar manier van reageren ter sprake werd gebracht.
en wat is er nu anders? Tja, daar moet ik eens over nadenken. Eigenlijk niets in feite.
vrijdag 28 maart 2008 om 21:36
Ik snap best hoe je voor iemand anders wel op kan komen, en voor jezelf niet. Dan is het te dichtbij.
Zo kan ik bijv. iemand heel goed vertellen hoe het moet met zijn of haar relatie naar haar oeder toe, terwijl ikzelf bepaalde issues al jarenlang niet aan "durf" te kaarten, uit angst voor vervelende emotionele confrontaties.
Zo kan ik bijv. iemand heel goed vertellen hoe het moet met zijn of haar relatie naar haar oeder toe, terwijl ikzelf bepaalde issues al jarenlang niet aan "durf" te kaarten, uit angst voor vervelende emotionele confrontaties.
vrijdag 28 maart 2008 om 21:38
vrijdag 28 maart 2008 om 21:39
Ik vind niet dat ik haar onheus bejegend heb. Ik vind het echter niet netjes dat ik over haar gepraat heb. Ik pretendeer altijd open, eerlijk en direct te zijn, maar dat lukt me bij haar gewoon niet. Op de momenten dat ik bij haar open en eerlijk ben, en dus dingen bij haar aangeef waar ik tegenaan loopt, is mijn ervaring dat ze me "overklast". Weet niet of je dan begrijpt wat ik bedoel. Ze kan me verbaal aan zegmaar. Ik weet het niet, ze maakt dat ik me heel klein voel, en dat wil ik niet meer.
vrijdag 28 maart 2008 om 21:44
Ik snap het nog steeds niet goed geloof ik. Je zegt nu dat je collega zag dat je boos was, maar het ging toch juist om de man van het hoofdkantoor die zag dat je boos was?
Ik vind het trouwens goed van je dat je objectief naar mijn reactie kijkt. Toen ik hem overlas dacht ik dat je het misschien als aanvallend zou ervaren. Dat is overigens niet zo bedoeld, ik kan het oprecht niet snappen dat je opziet tegen een gesprek over een onderwerp waar je volledig achter staat.
Trouwens, het onderwerp valt natuurlijk nog te bezien zoals Nijn al terecht opmerkte.
Ik vind het trouwens goed van je dat je objectief naar mijn reactie kijkt. Toen ik hem overlas dacht ik dat je het misschien als aanvallend zou ervaren. Dat is overigens niet zo bedoeld, ik kan het oprecht niet snappen dat je opziet tegen een gesprek over een onderwerp waar je volledig achter staat.
Trouwens, het onderwerp valt natuurlijk nog te bezien zoals Nijn al terecht opmerkte.
vrijdag 28 maart 2008 om 21:46
Dat laatste kan je ook gewoon tegen haar zeggen. Dat je je klein voelt in een confrontatie met haar. Dat zou de angel eruit kunnen halen.
Ze kan dan vervolgens zeggen: Ja waddeffer, niet mijn probleem. Dan pak je je pen en kladblok op schoot en turf je gewoon nog een streepje op de lijst waarom ze een slechte manager is.
Ze kan dan vervolgens zeggen: Ja waddeffer, niet mijn probleem. Dan pak je je pen en kladblok op schoot en turf je gewoon nog een streepje op de lijst waarom ze een slechte manager is.
vrijdag 28 maart 2008 om 21:52
Nee eigenlijk begrijp ik niet wat je daarmee bedoelt. Ik snap natuurlijk wel wat je zegt, dat je je overklast voelt, maar dat gevoel heb ik nog nooit gehad. Onmachtjanken doe ik ook al niet aan 
Als je je overklast voelt, leg je het eigenlijk bij haar neer. Maar eigenlijk zeg je dat je jezelf op zo'n moment minderwaardig voelt aan haar. Of in ieder geval minder sterk. Dan houd je het bij jezelf en zie je misschien in dat het bij jou ligt en niet zozeer bij haar. Dus jij kan daar ook iets aan veranderen, zeker nu je je kan voorbereiden.
Kom op, het is maar een gesprek op je werk. Over iets waar je een goed verhaal bij hebt. En mocht het gaan over wat jij verteld hebt aan de pipo van het hoofdkantoor dan zou ik daar mijn excuses voor aanbieden. Niet voor het feit dat je het gezegd hebt, maar dat je haar niet ingeseind hebt daarover. Want laten we wel wezen, je meende elk woord wat je over haar gezegd hebt. Nou, dan is er niet echt een probleem toch? Of je moet al moeite hebben met confrontaties an sich. Ja, kijk, dan had je ze uit de weg moeten gaan
Succes!
Als je je overklast voelt, leg je het eigenlijk bij haar neer. Maar eigenlijk zeg je dat je jezelf op zo'n moment minderwaardig voelt aan haar. Of in ieder geval minder sterk. Dan houd je het bij jezelf en zie je misschien in dat het bij jou ligt en niet zozeer bij haar. Dus jij kan daar ook iets aan veranderen, zeker nu je je kan voorbereiden.
Kom op, het is maar een gesprek op je werk. Over iets waar je een goed verhaal bij hebt. En mocht het gaan over wat jij verteld hebt aan de pipo van het hoofdkantoor dan zou ik daar mijn excuses voor aanbieden. Niet voor het feit dat je het gezegd hebt, maar dat je haar niet ingeseind hebt daarover. Want laten we wel wezen, je meende elk woord wat je over haar gezegd hebt. Nou, dan is er niet echt een probleem toch? Of je moet al moeite hebben met confrontaties an sich. Ja, kijk, dan had je ze uit de weg moeten gaan
Succes!
vrijdag 28 maart 2008 om 22:00
@evidenza, klopt inderdaad. Man van het hoofdkantoor zag het. Die zat nog even bij mijn collega (die mijn taken over gaat nemen). Ze zagen het dus allebei.
Ik was er eigenlijk wel blij om dat ze er allebei waren. Het bevestigde bij die persoon van het hoofdkantoor het gesprek dat hij even daarvoor had gehad met mijn collega. Daardoor ging hij in gesprek met mijn manager. Kreeg zojuist een telefoontje van mijn collega dat mijn manager nog even bij haar op kantoor was geweest en daarbij hebben ze een open gesprek gehad over hoe ze de invulling van mijn functie voor zich zien. Mijn collega heeft daarbij haar bedenkingen ook aan manager kunnen uiten. Die heeft daarop gevraagd om erop gewezen te worden wanneer ze zich zo gedraagt.
Ach, en zo heeft manager ook echt wel goede dingen. Misschien valt het dan maandag inderdaad ook wel mee. Maar hoe dan ook, ik ga gewoon niet janken. Ga het motto van lindy me voor ogen houden!
Als ik wil kan ik je reactie idd als aanvallend lezen, whehehe. Maar dat is tegelijk waar ik me altijd zo aan stoor op het forum. Alleen kijken naar de vorm en niet naar de inhoud. Ik visualiseer gewoon je lieve en begrijpende blik, hahaha.
Ik was er eigenlijk wel blij om dat ze er allebei waren. Het bevestigde bij die persoon van het hoofdkantoor het gesprek dat hij even daarvoor had gehad met mijn collega. Daardoor ging hij in gesprek met mijn manager. Kreeg zojuist een telefoontje van mijn collega dat mijn manager nog even bij haar op kantoor was geweest en daarbij hebben ze een open gesprek gehad over hoe ze de invulling van mijn functie voor zich zien. Mijn collega heeft daarbij haar bedenkingen ook aan manager kunnen uiten. Die heeft daarop gevraagd om erop gewezen te worden wanneer ze zich zo gedraagt.
Ach, en zo heeft manager ook echt wel goede dingen. Misschien valt het dan maandag inderdaad ook wel mee. Maar hoe dan ook, ik ga gewoon niet janken. Ga het motto van lindy me voor ogen houden!
Als ik wil kan ik je reactie idd als aanvallend lezen, whehehe. Maar dat is tegelijk waar ik me altijd zo aan stoor op het forum. Alleen kijken naar de vorm en niet naar de inhoud. Ik visualiseer gewoon je lieve en begrijpende blik, hahaha.
vrijdag 28 maart 2008 om 22:11
vrijdag 28 maart 2008 om 22:20
Dat is ook wel iets wat ik me afvraag hoor. Heb het vaker in situaties waarin ik me machteloos voel. Vind het heel vervelend omdat ik gewoon weet dat ik me in een onderdanige positie manouvreer, om het zo maar te zeggen.
Maar heb inderdaad nog nooit een jankende man zien zitten bij haar. Dus ik blijf die gulp ook in gedachten houden.
Maar heb inderdaad nog nooit een jankende man zien zitten bij haar. Dus ik blijf die gulp ook in gedachten houden.
vrijdag 28 maart 2008 om 22:30
Krokusje, niet leuk zo'n situatie.
Maar jij staat toch achter je acties van vandaag (behalve dat over haar praten dan wellicht; maar zoals je merkte kwam jouw input niet als een verrassing voor die man op het hoofdkantoor dus zo "nieuw" was het ook niet voor ze). Ik houd eerlijk gezegd zelf wel van zo'n confrontatie, laat ze maar komen. Let goed op dat je niet gaat praten voordat zij heel duidelijk een vraag heeft geformuleerd. Gewoon luisteren tot zij haar tirade (?als het dat wordt) beëindigt en alleen antwoorden op concrete vragen. Dat dwingt haar haar gedachten zo te formuleren dat ze aan het eind ook echt iets te vragen hééft (en niet zomaar in het wilde weg uitroepen kan doen).
Verder; let op je lichaamshouding. Zorg dat je geinteresseerd naar voren leunt, alsof je Echt Verschrikkelijk Graag wilt weten wat zij jou nu eens te vertellen heeft. Dit geeft jou helemaal de uitstraling die je wilt; van relaxt "erboven staan" en het kan haar van haar stuk brengen.
Enne, oefenen met je vent dit weekend! Maak er gewoon een lolletje van. Hij kent haar ongetwijfeld ook en kan zich uitleven in typetjes en scènes en jij oefent in een prettige omgeving je weerwoord. Hoe doller hoe beter. Als je dan maandag in het echte gesprek zit, kun je als het lastig wordt aan de lol van van het weekend denken en het helpt je dan weer extra om er boven te staan.
Maar jij staat toch achter je acties van vandaag (behalve dat over haar praten dan wellicht; maar zoals je merkte kwam jouw input niet als een verrassing voor die man op het hoofdkantoor dus zo "nieuw" was het ook niet voor ze). Ik houd eerlijk gezegd zelf wel van zo'n confrontatie, laat ze maar komen. Let goed op dat je niet gaat praten voordat zij heel duidelijk een vraag heeft geformuleerd. Gewoon luisteren tot zij haar tirade (?als het dat wordt) beëindigt en alleen antwoorden op concrete vragen. Dat dwingt haar haar gedachten zo te formuleren dat ze aan het eind ook echt iets te vragen hééft (en niet zomaar in het wilde weg uitroepen kan doen).
Verder; let op je lichaamshouding. Zorg dat je geinteresseerd naar voren leunt, alsof je Echt Verschrikkelijk Graag wilt weten wat zij jou nu eens te vertellen heeft. Dit geeft jou helemaal de uitstraling die je wilt; van relaxt "erboven staan" en het kan haar van haar stuk brengen.
Enne, oefenen met je vent dit weekend! Maak er gewoon een lolletje van. Hij kent haar ongetwijfeld ook en kan zich uitleven in typetjes en scènes en jij oefent in een prettige omgeving je weerwoord. Hoe doller hoe beter. Als je dan maandag in het echte gesprek zit, kun je als het lastig wordt aan de lol van van het weekend denken en het helpt je dan weer extra om er boven te staan.
vrijdag 28 maart 2008 om 22:35
O ja, nog vergeten. Over de inhoud; bedenk waar het gesprek precies over zou kunnen gaan en zorg ervoor dat je weet op welke punten je eventueel toe zou kunnen geven (woedend weglopen, over haar praten als dat aan de orde komt (maar dit zou ik zelf niet snel toegeven eerlijk gezegd)) en op welke punten (jouw verontwaardiging ten opzichte van de verkeerde betaling aan jouw medewerkster en, jouw moeite met haar dominante gedrag) je op je stuk blijft staan.
zondag 30 maart 2008 om 00:14
:
Helpt dat echt want ik heb het net voor de spiegel geoefent. Maar mijn onderkaak beweegt dan. Zo lijkt het net alsof ik een tic heb.
Ja, da's ook niet de bedoeling! Maar bij mij gebeurt dat niet hoor. Zit het nu nl. te doen. Je moet het niet te snel doen, rustig heen en weer langs die ronding.
Ik vind het wel geestig dat je het uitprobeert, haha!
