confrontatie met manager. Hoe blijf ik rustig!

Ik werk in een organisatie met een hele dominante manager. Ik werk daar in het middenmanagement en heb veel met haar te maken.



Gisteren belde 1 van mijn medewerkers mij dat ze 300 euro te weinig loon had gekregen (ze hoort 500 te krijgen, kreeg 200). Dit is de tweede maand op rij dat er iets misgaat met de uitbetaling van haar loon. Ze was redelijk wanhopig omdat ze het geld hard nodig heeft. Ik heb contact gezocht met mijn manager, en die zou het vandaag uitzoeken.



Om 13 uur ben ik naar haar toe gegaan of ze het al had uitgezocht. Ik werd weggesnauwd dat ze dat pas na 13.30 zou doen en dat ik nu niet mocht storen. Heb aangegeven dat ik dat niet correct vind omdat ik het prioriteit vind als er iets niet klopt met het loon. Mensen zijn er immers van afhankelijk, en ik ben afhankelijk van een goede motivatie van mijn medewerkers omdat zij zorgen dat de organisatie draait. Ik kreeg een snauw dat ze daarover niet met mij in discussie ging.



Normaal doe ik het nooit, maar ik ben woedend weggelopen. Zo ga je toch niet met mensen om!



Later kreeg ik een sms dat het hoofdkantoor het uit zou zoeken.



Er zijn veel meer van dit soort confrontaties geweest tussen ons. Zij is 1 van de redenen dat ik ander werk gezocht (en gevonden) heb. (Hoeraaaaa!).



Toevallig was er vandaag iemand van het hoofdkantoor die zag hoe boos ik was. Ik vertelde het verhaal en hij gaf aan dat hij veel meer van dit soort verhalen over haar gehoord had. Hij heeft haar op haar houding aangesproken.



Toen ik met mijn jas aan richting de uitgang liep riep mijn manager me na dat ze maandag een gesprek met me wilde. Een collega zei tegen mij "mijn hemel, wat sprak er een woede uit haar gezicht".



Weet je, over een maand ben ik weg, maar toch maak ik me druk over dat gesprek maandag. Ze weet dat ze me klein kan krijgen. Ik ga altijd janken in confrontaties.



Heb helemaal geen zin om dit mijn weekend te laten verpesten. Dat ik er nu zo mee bezig ben vind ik al storend. Ik ben er weg over een maand!



Wie heeft tips! Hoe houd ik me rustig. Zorg ik dat ik niet ga janken!

gesprek is niet geweest vandaag. Geen idee waarom niet. Ik wacht morgen wel af/



Wordt vervolgd..

Tja Evidenza, niet iedereen is hetzelfde. Ik ben op zich een gebekte tante, maar ben door haar net iets te vaak afgesnauwd. Dat heeft me min of meer bang gemaakt voor haar reactie. Komt bij dat ik net een superstabiele krokus ben, die helemaal 100% goed uit een periode van overspannen zijn is gekomen. Ik weet echter wel dat haar manier van reageren me wat instabiel kan maken (hm, klinkt heftiger dan ik het bedoel).



Ik heb gewoon geen zin meer in heftige dingen. Zeker niet met haar. Wanneer ze dus niet naar mij komt, laat ik het dus lekker voorbij gaan.

nope. Geen gesprek. Ik heb ergens het gevoel dat zij het ook uit de weg gaat. Anders had dat gesprek allang wel plaatsgevonden.



@evidenza, ik heb me er een beetje bij neergelegd. Het kan me eigenlijk niet meer zoveel schelen. Mocht het gesprek wel plaatsvinden, dan zie ik wel hoe het gaat lopen. Dat het me niet meer zoveel kan schelen vind ik eigenlijk heel erg. Heb er wel heel lang met veel inzet gewerkt. Maar ik heb mijn respect voor haar in de laatste maanden verloren. Dus niet echt het gevoel alsof er een zwaard hangt.