Werk & Studie alle pijlers

Dag academia, hallo industrie

05-06-2021 01:03 65 berichten
De titel zegt het al. Ik stap, na jaren, uit de wetenschap. Niet vrijwillig, maar omdat m'n contract ophoudt en er verder geen mogelijkheden meer zijn. Maar wat nu? Ik heb eigenlijk nog nooit een plan B gehad en heb geen idee waar te beginnen. Misschien hebben er mensen zin om met mij te brainstormen.

Waarom ik voor de wetenschap koos: Je mag je nieuwsgierigheid achterna. Het creatieve proces van de beste manier vinden om iets te onderzoeken. Het creatieve aspect van schrijven. Telkens iets nieuws te weten komen. Je verdiepen en vast bijten in een onderwerp. Editen. Anderen enthousiast maken. Dat vooral. Ik zat trouwens in de sociale hoek.

Waar ik minder goed in was: management (mezelf en ook anderen), financiering regelen.

Wat ik niet zal missen: De constante druk om te publiceren. De 70-urige werkweken. Reviewer 2. ;-D

Onderwijs geven was ok (als in: kreeg goede beoordelingen), maar is niet waar ik verder mee wil.

Wat voor type banen zouden hierbij aansluiten? En waar begin je met je oriëntatie?
Alle reacties Link kopieren
Commerciële onderzoeksbureau’s?

Iets in je vakgebied, niet als onderzoeker maar bij de overheid/als beleidsmaker, misschien bestuurder?

Wetenschapscommunicatie? Bv redactie bij tijdschrift, uitgever, radio of tv, programmering van (educatieve) evenementen, exposities etc?

Wel in scholing/educatie maar niet als onderwijzer? Bv als trainer of redacteur. Veel grote instellingen hebben ook een eigen opleidingsteam dat (bij)scholing verzorgt.
Ik moet zeggen dat data analytics me erg interessant lijkt, maar ik denk ook dat ik me daar echt meer in zou moeten verdiepen voordat ik daarmee aan de slag kan. De analyses die ik voor m'n onderzoek uitvoer lukken op zich wel, maar ik ben geen statistiekwonder ofzo. Ik ben een beginner in R (voorheen gebruikte ik SPSS) en longitudinale of heel erg complexe analyses heb ik nog nooit uitgevoerd. Daar zou ik dan wat cursussen voor moeten volgen, denk ik. Althans, ik denk dat het idee toch wel is dat je net iets meer kunt dan een t-test, ANOVA (of mixed effect models), of regressie-analyse.
Een harder voorwaarde is wel dat ik in dienstverband wil werken, niet als zelfstandige. Ik doe trouwens interdisciplinair werk, maar niet echt op een gebied dat direct verbinding heeft met de overheid.
Bij veel suggesties die hier gedaan worden denk ik trouwens dat die wel interessant zouden kunnen zijn, maar niks springt er echt uit. Ik moet echt even uit gaan vinden wat ik mezelf de komende tijd zie gaan doen.
Twijfelaar schreef:
09-06-2021 23:29
Althans, ik denk dat het idee toch wel is dat je net iets meer kunt dan een t-test, ANOVA (of mixed effect models), of regressie-analyse.
Dat kan je nog wel eens verbazen. Het hangt er sterk van de exacte functie en organisatie af, maar in veel functies is een master econometrie niet nodig, volstaat het als je een beetje handig bent met verschillende typen data en deze vooral goed kan interpreteren en vertalen.

Data analytics, data science, business intelligence, allemaal superinteressante domeinen, maar in veel vacatures weet de organisatie ook niet precies wat ze vragen.

Ik zou veel vacatures lezen, wat white papers en case studies, misschien ook wat cursus omschrijvingen en kijk waar je hart sneller van gaat kloppen.

Dat kan natuurlijk ook een branche, organisatie of bedrijf zijn waar je graag wil werken, dat hoeft niet alleen functieinhoudelijk te zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik kom ook 'uit de wetenschap' en veel van mijn collega's ook. Qua functies moet je dan denken aan wetenschapscommunicatie, uitgever van wetenschappelijke vakbladen, data analyst of product manager van tools voor wetenschappers.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb weinig toe te voegen aan de al genoemde goede adviezen. Neem de tijd om je te oriënteren.
Ik kom wel een beetje meelezen omdat ik ergens komend jaar in hetzelfde schuitje zit (heel herkenbare dingen lees ik hier, al ga ik vooral reviewer 3 niet missen ;-)).
happiness = reality - expectations
Alle reacties Link kopieren
Merrick schreef:
09-06-2021 23:45
Dat kan je nog wel eens verbazen. Het hangt er sterk van de exacte functie en organisatie af, maar in veel functies is een master econometrie niet nodig, volstaat het als je een beetje handig bent met verschillende typen data en deze vooral goed kan interpreteren en vertalen.

Data analytics, data science, business intelligence, allemaal superinteressante domeinen, maar in veel vacatures weet de organisatie ook niet precies wat ze vragen.

Ik zou veel vacatures lezen, wat white papers en case studies, misschien ook wat cursus omschrijvingen en kijk waar je hart sneller van gaat kloppen.

Dat kan natuurlijk ook een branche, organisatie of bedrijf zijn waar je graag wil werken, dat hoeft niet alleen functieinhoudelijk te zijn.
Helemaal mee eens! Je kan statistisch helemaal losgaan in sommige beroepen en in andere nauwelijks meer dan een t-toets doen.
Ja, onderzoeksdesign en interpretatie van de resultaten is geen probleem. Ik denk dat dat wel één van m'n sterkere punten zijn. In sollicitaties misschien dan maar gewoon eerlijk mijn statistische kennis proberen te beschrijven (uiteraard in de context van mijn andere expertise/ervaring) en zien of dit tot een gespreksuitnodiging leidt? Lastig, want ik wil mezelf niet te kort doen, maar ik wil ook geen verwachtingen scheppen die ik niet waar kan maken. Voor dat laatste ben ik vooral bang omdat de rek er wel een beetje uit is -- ik word voor mijn gevoel nogal overvraagd op dit moment en denk dat een baan waarin dat niet het geval is (en waarin ik wel bovenmaats presteer) er weer voor zorgt dat ik meer in plaats van minder energie krijg.
Als ik jou zo lees is een ubercommerciele club sowieso niet echt wat voor jou. Veel te veel nuance en eerlijkheid in je Posts. ;)

Hoe uitgebreid en afgetraind je statistische kennis precies moet zijn, hangt echt van de functie af. Je pikt het ook zo weer op als het wel nodig is. Er zijn vast ook andere ontwikkelgebieden te bedenken of die nog naar voren komen. Als je je opstelt als leergierig en snel lerend, kan dat ook helpen. Maar wees vooral niet te twijfelend. Volgens mij heb je veel meer skills dan je denkt dat de buitenwereld van je verwacht. :)
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geen heel concrete suggesties (behalve data science inderdaad, en daar hoef je helemaal geen statistiekwonder voor te zijn inderdaad), maar wil wel bij wijze van hart onder de riem een paar dingen benoemen die ik zie bij oudcollega's die de wetenschap hebben verlaten:

1. Ze zien er stuk voor stuk veel beter uit. Meer kleur op de wangen, uitgeruster.

2. Ze zeggen allemaal dat het heel leuk is om gewaardeerd te worden. Heel onwennig ook, maar heel leuk.

3. Het schijnt zo te zijn dat je buiten de wetenschap tijd krijgt om nieuwe dingen te leren die je voor je werk moet kunnen (dus dat dat onderdeel van je betaalde werk is ipv dat je maar moet zien hoe je dat in je avonden, weekenden en vakanties voor elkaar krijgt). Dus als je bijvoorbeeld de data science in gaat en je moet daar bepaalde technieken voor leren die je nu nog niet beheerst, dan sturen ze je gewoon op cursus en dat is dan in die weken je werk! Niet te geloven toch, hoe luxe is dat.

4. Allemaal hebben ze de ervaring dat hun 'normale' werktempo vele malen hoger ligt dan op hun nieuwe werkplek van ze verwacht wordt. Het klassieke verhaal is 'en toen kreeg ik m'n eerste opdracht en daar mocht ik twee weken over doen maar toen had ik het in een middag al af en zeiden ze dat ze nog nooit zo'n goed stuk/rapport/whatever gezien hadden'. Dit is niet per se leuk denk ik - je komt dan ook al snel in een positie dat je je nieuwe collega's niet in een lastig parket wilt brengen door alles sneller en beter te doen dan zij. Maar je hoeft je in ieder geval echt geen zorgen te maken dat je niks kan ofzo. Je zult merken dat je ongelofelijk veel kunt. De standaard voor effectief werken ligt op de universiteit (zeker bij het wetenschappelijk personeel) echt krankzinnig hoog, en je bent gewend om heel snel veel informatie te verwerken - dat kunnen echt niet zo heel veel mensen op het niveau waarop jij dat kunt.
Toch interressant dat het binnen een paar posts duidelijk is dat ik een enorme tijfelkont ben. ;-D Iets in de sales of verkoop trekt me inderdaad ook totaal niet en ik heb een hekel aan opfluffen. Ik weet dat dit er ook in de wetenschap bij hoort, maar mijn ogen gaan daar automatisch van rollen. Het doet bijna pijn zelfs.
Aan de ene kant voelt het als falen, dat ik het niet heb gered. Maar aan de andere kant kijk ik zó uit naar alle voordelen die kweepeer noemt. Objectief gezien weet ik heus wel dat ik kwaliteiten heb, maar doordat je constant vergeleken wordt met mensen die nog beter zijn, nog meer kunnen en nog harder werken vergeet je dat weleens.
Alle reacties Link kopieren
De wetenschap is gewoon op dit moment, zeker in Nederland, een heel ongezonde werkomgeving. Ik raad het al mijn studenten van harte af. Een AiO-schap kan voor sommigen nog wel, als ze een beetje sterk in hun schoenen staan en heel sterk intrinsiek gemotiveerd zijn en een plan hebben voor wat daarna, maar UD/UHD/hoogleraar moet je echt niet willen worden, dat is gewoon een hondenbaan. Altijd maar weer nog meer werk op een nog hoger niveau in nog minder tijd proppen en als beloning continu het gevoel hebben dat je tekort schiet - dat is gewoon niet normaal en niet gezond. Het houdt ook niet op he - ook onder hoogleraren zijn er weer vormen van concurrentie en is de ene toch weer hoger dan de andere en moeten ze allemaal vechten om de trog.

Van dat systeem weglopen is echt geen falen hoor. Integendeel.
kweepeer schreef:
11-06-2021 02:05
De wetenschap is gewoon op dit moment, zeker in Nederland, een heel ongezonde werkomgeving. Ik raad het al mijn studenten van harte af. Een AiO-schap kan voor sommigen nog wel, als ze een beetje sterk in hun schoenen staan en heel sterk intrinsiek gemotiveerd zijn en een plan hebben voor wat daarna, maar UD/UHD/hoogleraar moet je echt niet willen worden, dat is gewoon een hondenbaan. Altijd maar weer nog meer werk op een nog hoger niveau in nog minder tijd proppen en als beloning continu het gevoel hebben dat je tekort schiet - dat is gewoon niet normaal en niet gezond. Het houdt ook niet op he - ook onder hoogleraren zijn er weer vormen van concurrentie en is de ene toch weer hoger dan de andere en moeten ze allemaal vechten om de trog.

Van dat systeem weglopen is echt geen falen hoor. Integendeel.
Dat was dus altijd mijn doel en toen ik mocht was ik zo gelukkig. Even dan, totdat ik die baan ook daadwerkelijk uit moest voeren. Ineens moest ik het zelf maar uitzoeken. Ik heb amper begeleiding gehad en geen succes met subsidies. Mijn cv was tot een paar jaar geleden ok, maar op dit moment niet meer. Dat heeft meerdere redenen, maar ik denk dat het opgebrande gevoel van al die kleine brandjes die dagelijks geblust moesten worden waardoor ik mijn publicaties steeds niet genoeg aandacht gaf er zeker toe heeft bijgedragen. Ik wil wel, maar kan niet meer. Zoiets. Er spelen natuurlijk ook andere dingen mee, maar op dit moment is er ontevredenheid vanuit beide kanten. En uiteindelijk wil ik gewoon gelukkig zijn, dus dan maar plan B. In het abstracte klonk dat niet slecht, een niet-academische baan. Maar nu het einde nadert merk ik dat ik het toch wel lastig vind. Wat kan ik? Wat wil ik? Waar ben ik goed in?

Als kind vond ik kiezen al lastig. Ik wilde én én én. Iemand hierboven had het over een opleiding in de econometrie. Dat is me in mijn eindexamenjaar aangeraden, om die studie te gaan volgen. Maar tegelijkertijd ook een opleiding rechten, taalwetenschap, psychologie, pedagogiek, wiskunde en zelfs informatica. En het ergste: het leek me allemaal wel interessant. Niks sprong er echt tussenuit. Op de middelbare school was ik ook niet direct beter in het ene dan in het andere vak (behalve dan tekenen en handvaardigheid, want geen talent en aardrijkskunde en geschiedenis vond ik destijds saai dus die heb ik zo snel mogelijk laten vallen en o ja, bij gym werd ik ook zeker niet als eerste gekozen). Ik denk dat dat misschien ook wel de reden is dat ik interdisciplinair onderzoek doe. En nog steeds zie ik al die opties voor banen en denk ik dat het allemaal wel leuk werk kan zijn.
Vind je het ook moeilijk kiezen als je weinig tot geen rationele argumenten hebt? Mij helpt het soms om mezelf te herinneren dat het leven ook maar gewoon een experiment is.

Gewoon proberen, waarnemen en bijsturen. Elke dag opnieuw. En je kunt gewoon beslissen het experiment helemaal aan te passen op basis van je empirische waarneming. ;)

Die cultuur klinkt behoorlijk ongezond. Sommige bedrijven zijn overigens minstens zo ongezond. Maar je tekent niet in bloed. Je mag ook weer een andere baan zoeken.

Probeer wat zelfvertrouwen terug te winnen. Misschien zou ik daar eerder moeite in steken dan je skillset. Je lijkt over grote talenten te beschikken. Dat komt echt wel goed.
Merrick schreef:
11-06-2021 07:21
Vind je het ook moeilijk kiezen als je weinig tot geen rationele argumenten hebt? Mij helpt het soms om mezelf te herinneren dat het leven ook maar gewoon een experiment is.

Gewoon proberen, waarnemen en bijsturen. Elke dag opnieuw. En je kunt gewoon beslissen het experiment helemaal aan te passen op basis van je empirische waarneming. ;)
Van het lab naar mijn leven. Hoezo is mijn onderzoek niet toegepast genoeg? ;-D

Overigens vind ik het ook moeilijk kiezen als ik wel rationele argumenten heb. Ik doe meestal maar wat. (Zo kom je al schrijvende er toch weer achter waar je knelpunten liggen. :P)
Ik vind het grappig om bepaalde dingen bij jou te lezen (of iig zo lijkt het) die ik herken van mezelf en mijn analistencollega die ons echt anders maken dan onze collega’s. We werken in het maatschappelijk/cultureel veld en veel mensen om ons heen zijn “creatieven” (of willen dat zijn ;)) is ook een interessante spiegel.

Maar op dat schrijven kun je voortborduren. Als je je carrière eens bekijkt. Wat vond je het leukste. Wat zijn de momenten dat je dacht “yes, lekker dit”. Met wat voor soort mensen ga je graag om. Voor welk doel zet je dat slimme hoofd graag in.

Maar ook alle andere kanten van de medaille. Wat wil je echt niet meer?
Ik ben wel analytisch, ja. En een mierenneuker. Kan me over de kleinste details al druk maken. Dat heeft als voordeel dat dingen over het algemeen gewoon kloppen, maar als nadeel dat voor anderen de rode draad soms lastig te vinden is tussen al die mitsen en maren.

Wat ik leuk vind: onderzoek opzetten. Dat je een idee hebt en dat je er dan voor kunt zorgen dat dat op precies de goede manier getest wordt zonder confounding (hoe heet dat in het Nederlands?) variablen. Editten. Gemotiveerde studenten begeleiden.

Yes, lekker dit: data in lijn met de hypotheses. Of data niet in lijn met de hypotheses maar wel anderszins verklaarbaar. Artikelen indienen. Studenten die hun project afronden. Reviewers die zeggen dat een stuk goed geschreven is.

Mensen die ik leuk vind: mensen zonder grootheidswaanzin (daar zijn er nogal veel van in de wetenschap). Mensen die toegeven fouten te maken of soms onzeker te zijn. Grappige mensen. Aardige mensen. Ik kan dan weer ab-so-luut niks met onvriendelijke mensen of mensen die kortaf zijn. Mensen die anderen de schuld geven van hun fouten. Hypocriete mensen. Mensen die uit de hoogte doen of op je neerkijken. Mensen die me één blik gunnen en besluiten dat ik dom ben (ik zie er op het eerste gezicht blijkbaar niet al te snugger uit). Maar bovenal: onverdraagzame mensen.

Qua doel: tja, als het maar een beetje nut heeft ofzo. Dat kan maatschappelijk zijn, maar hoeft niet per se. Ik kan me voorstellen dat ik ook heel blij zou kunnen worden van een kinderboek schrijven, bijvoorbeeld.

Voorwaarden: in loondienst, niet zelfstandig (ik begrijp dat dat dan weer niet matcht met de kinderboekenschrijfster in spe). Het liefst ook aardig betaald. Flexibiliteit is helemaal ok, maar de verwachting van een 60-urige werkweek niet.

Echt niet meer: DIE ENORME DRUK. Daar vooral wil ik vanaf.
In mijn praktijk merk ik dat ik de mitsen en maren zoveel mogelijk moet editten. Ik een zo helder mogelijk verhaal te vertellen. Mijn collega’s vertrouwen dat ik de mitsen en maren allemaal wel heb afgevinkt en als het echt belangrijk is, dan staat het erbij.

In de praktijk betekent het ook vrede hebben met dat mensen compleet met je resultaten aan de haal gaan en er een eigen verhaal van maken. Als het echt “schadelijk” is, grijp ik in. Anders laat ik het maar. Er hangen geen mensenlevens vanaf.

Het betekent voor mij ook dat ik vaak met heel imperfecte data werk. Dat ik concessies moet doen. Pragmatisch te werk moet gaan. Dat consistentie van resultaten soms genoeg moet zijn, omdat ik resultaten niet significant kan krijgen. Of echt goede data realiseren te duur is.

Maar ik word heel blij van de praktische effecten die ik zie. Dat mensen echt dingen anders doen en dat het vaak goed resultaat oplever. Dat de grootste tegenstanders van onderzoek en analyse nu goede interne klanten zijn en graag met je sparren. Al is het maar om structuur en samenhang in hun eigen hoofd te brengen. Ik houd ervan. :)
Alle reacties Link kopieren
Is een baan bij de rijksoverheid misschien iets voor je? Ik denk dat je daar veel kan vinden van wat je zoekt (afhankelijk van de specifieke baan natuurlijk). Op de website werkenvoornederland.nl kan je filteren op opleidingsniveau en werkgebied. Als ik filter op master/gepromoveerd als opleidingsniveau en onderzoek/wetenschap als vakgebied (misschien is er nog iets anders dat beter past), komt op dit moment dit naar voren: https://www.werkenvoornederland.nl/vaca ... 4%2CCWD.02 Er komen eigenlijk vaak ook wel iedere dag vacatures bij, misschien kan je een alert aanzetten als het je mogelijk iets lijkt.
Overigens zou ik voorzichtig zijn met commerciële onderzoeksbureaus, veel van je anti’s herken ik sterk en daar loop je ook tegen aan bij veel commerciële bureaus. En dan moet je soms ook gewoon slecht onderzoek doen omdat de klant dat nou eenmaal zo wil en nog werkt met opzetten en instrumenten uit de jaren 80 en bang is voor trendbreuk, want daar worden ze op afgerekend.

Ik verwacht ook nog wel een kleine postcoronacrisis, dan gaan er ook klappen vallen bij de bureaus. Dus eerder kijken naar interne onderzoeker bij een organisatie of bedrijf.
Ik heb deze week toevallig nog gekeken voor een baan bij de rijksoverheid, maar zag er niet direct iets passends tussen staan. Weinig althans waarbij ik aan de kwalificatie-eisen voldoe (maar goed, misschien moet ik voor de 60% in plaats van de 90% voldoen gaan). Hou de vacatures wel in de gaten, want de rijksoverheid zou misschien wel passen, ja.

Wat is een interne onderzoeker? Of eigenlijk meer: aan welk soort bedrijf denk je dan?

Voor dit weekend is stap 1: de niet-wetenschappelijke cv. Geen idee hoe die er tegenwoordig uitziet. En hoe schrijf je een pakkende brief? Het is bijna alsof ik pas net afgestudeerd ben, zo onwetend voel ik me.
anoniem_649cb33dde557 wijzigde dit bericht op 11-06-2021 09:49
0.54% gewijzigd
Weet je zeker dat jouw universiteit geen cursussen/coaching op dit gebied (loopbaanbegeleiding) aanbiedt? Want 3 universiteiten waar ik toevallig iets van weet(niet omdat ik er zelf werk hoor) doen dat alle 3.
Anna2208 schreef:
11-06-2021 09:46
Weet je zeker dat jouw universiteit geen cursussen/coaching op dit gebied (loopbaanbegeleiding) aanbiedt? Want 3 universiteiten waar ik toevallig iets van weet(niet omdat ik er zelf werk hoor) doen dat alle 3.
Ik snap dat dat niet logisch is en dat het vragen oproept, maar er is een goede reden waarom dat er voor mij niet is. Alleen ben ik bang mijn anonimiteit te verliezen als ik die hier deel. :)

Maar mocht iemand goede ervaringen hebben met onafhankelijke coaching, dan hou ik me aanbevolen. Dat lijkt me de investering wel waard.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven