Werk & Studie
alle pijlers
Deeltijd werkende vrouwen
woensdag 12 april 2023 om 08:30
Ik lees het steeds vaker in het nieuws en ik merk dat ik me er mateloos aan irriteer. De artikelen die vrouwen proberen te stimuleren om meer te gaan werken, zodat de gaten beter worden opgevuld en beter voor de economie enz.
Ik irriteer me er vooral aan, omdat het voelt alsof de overheid weer een idee door mijn strot probeert te duwen. Alsof dat deeltijd werken opeens niet meer het juiste is.
Ben ik de enige die dit zo ziet/ervaart?
Het is maar een nieuwsartikel, maar het valt me op dat ze op deze manier steeds meer proberen beetje bij beetje proberen dingen door te duwen.
Wat ik met dit topic wil; even spuien en misschien dat jullie ook nieuwsartikelen hebben waar je je aan irriteert en dit willen delen.
Ik irriteer me er vooral aan, omdat het voelt alsof de overheid weer een idee door mijn strot probeert te duwen. Alsof dat deeltijd werken opeens niet meer het juiste is.
Ben ik de enige die dit zo ziet/ervaart?
Het is maar een nieuwsartikel, maar het valt me op dat ze op deze manier steeds meer proberen beetje bij beetje proberen dingen door te duwen.
Wat ik met dit topic wil; even spuien en misschien dat jullie ook nieuwsartikelen hebben waar je je aan irriteert en dit willen delen.
woensdag 19 april 2023 om 20:38
Ja, dat vind ik ook bijzonder. Bij mijn schoonouders is dat ook zo. Als ze bij ons oppasten dan vertikte mijn schoonvader om een luier te verschonen of andere verzorgende taken op zich te nemen. Schoonvader kon ook nooit alleen oppassen, altijd alleen als schoonma ook mee was. En hij is nota bene vroeger jaren alleenstaande ouder geweest, dus hij kan het prima, maar dat heeft hij blijkbaar verdrongen op het moment dat hij een nieuwe partner kreeg (die destijds direct ook alle zorgtaken overnam voor haar stiefkinderen) . En ik vind verder niet dat we ergens recht op hebben qua oppas (ze pasten zelden op en nu al helemaal niet meer en dat is hun goed recht), maar ik blijf het bijzonder vinden dat hij enkel op de bank kon zitten en kon praten met de kinderen en dat schoonmoeder in de tussentijd de fruithapjes maakte, de luiers verschoonde, de boontjes alvast dopte, etc etc.nerdopviva schreef: ↑19-04-2023 18:59Alleen oma? Opa kan ook niet zorgen? Vind ik ook altijd zo bijzonder. Als het over oppassen gaat, wordt zelden naar opa (of oom, broer of neef) gekeken.
woensdag 19 april 2023 om 20:48
Dat is ook wel bijzonder. Dan is de routine er dat de man de zorgtaken doet (hij was namelijk alleenstaande vader), gaat de stiefmoeder alsnog alles overnemen. Ik kan me niet voorstellen dat het vaak gebeurt dat een stiefvader alle zorgtaken overneemt van de biologische moeder. Is ook niet de taak van de stiefouder vind ik, die mag wel echt zich in een rol zien van "helpen" waarbij de mentale load voor de biologische ouder blijft.
woensdag 19 april 2023 om 20:52
Dit is wel een beetje een ander verhaal dan wat je eerst schreef, want je had het in een eerdere post over dat hij het niet zou kunnen (kinderen niet oké aangekleed, in paniek of in de war bij taken thuis), nu heb je het over leuk vinden.Deblauweruijter schreef: ↑19-04-2023 19:40Ik heb ook nergens gezegd dat hij niks doet thuis! Dat is een aanname die een aantal van jullie maken naar aanleiding van mijn posts. Maar hij verschoond ook zeker wel luiers, ruimt de keuken op, doet een wasje of kookt wel eens een maaltijd. Maar meestal doe ik het. Omdat ik het leuk vind om te doen. En hij vindt dat minder leuk.
Dus aan het einde van het liedje vind ik dat we het goed voor elkaar hebben met ons gezin; onze kinderen en wij zijn gelukkig. En volgens mij is dat het belangrijkste
Maar jij vindt dus jullie kinderen verzorgen leuk en/of je kunt het goed en hij niet. Hoe leid je daarin vredesnaam uit af dat dat in de genen zit en voor alle mannen en vrouwen opgaat?
En waar ik ook benieuwd naar ben: wat vind jij leuk aan poepluiers verschonen?
woensdag 19 april 2023 om 21:03
Er was hier een tijdje geleden een topic over iemand bij wie de vader van haar kind blijkbaar genetisch niet in staat was om de kledingmaat van zijn kind te achterhalen.
Ik vraag me dan altijd af: als je een man aan een spelprogramma zoals De Mol zou laten meedoen, en er valt 5.000 euro te winnen met een opdracht waarvoor je onder andere de kledingmaat van een kind moet achterhalen. Zouden ze dan met hun genetisch defect in een hoekje gaan zitten sobben, of zouden ze dan plots wél kunnen bedenken dat die kledingmaat misschien wel in de trui staat die ze nu dragen?
Ik vraag me dan altijd af: als je een man aan een spelprogramma zoals De Mol zou laten meedoen, en er valt 5.000 euro te winnen met een opdracht waarvoor je onder andere de kledingmaat van een kind moet achterhalen. Zouden ze dan met hun genetisch defect in een hoekje gaan zitten sobben, of zouden ze dan plots wél kunnen bedenken dat die kledingmaat misschien wel in de trui staat die ze nu dragen?
woensdag 19 april 2023 om 21:15
Heb ik ook nooit gezegd dat dat voor alle mannen en vrouwen zo is. Ik zei dat het vaak in de genen zit. Vaak is dan misschien een slechte woordkeus, ik denk dat het deels ook te maken heeft met wat je gewend bent, of met wat je om je heen zietnicole123 schreef: ↑19-04-2023 20:52
Maar jij vindt dus jullie kinderen verzorgen leuk en/of je kunt het goed en hij niet. Hoe leid je daarin vredesnaam uit af dat dat in de genen zit en voor alle mannen en vrouwen opgaat?
En waar ik ook benieuwd naar ben: wat vind jij leuk aan poepluiers verschonen?
En poepluiers verschonen vind ik niet erg om te doen.
woensdag 19 april 2023 om 21:29
Maar om nog even bij het onderwerp te blijven:
Ik heb een poos meer uren gewerkt toen we kinderen hadden (daarvoor werkte ik zoiezo wel altijd fulltime, toen we kinderen kregen ben ik naar 2 dagen werken gegaan). In de coronatijd ben ik in het weekend extra gaan werken, omdat er zoveel tekorten waren (zorg, aan het bed) en nog een poos daarna. Maar voor ons als gezin werkte het niet. Door mijn man zijn werk zagen we elkaar dan te weinig. Vonden we beide niet leuk. En we hebben echt wel gesprekken gevoerd over dat mijn man een andere baan kon gaan zoeken waar hij normalere werktijden zou hebben, maar wat? Hij zou zich dan moeten laten omscholen, wat ook weer tijd en geld kost. En eerlijk: hij verdient heel goed. We hoeven ons geen zorgen te maken over geld. Dus we waren het er steeds over eens dat we het gewoon zouden laten hoe het was. Dus toen hebben we het besluit genomen dat ik ging stoppen met de extra diensten.
Ik heb een poos meer uren gewerkt toen we kinderen hadden (daarvoor werkte ik zoiezo wel altijd fulltime, toen we kinderen kregen ben ik naar 2 dagen werken gegaan). In de coronatijd ben ik in het weekend extra gaan werken, omdat er zoveel tekorten waren (zorg, aan het bed) en nog een poos daarna. Maar voor ons als gezin werkte het niet. Door mijn man zijn werk zagen we elkaar dan te weinig. Vonden we beide niet leuk. En we hebben echt wel gesprekken gevoerd over dat mijn man een andere baan kon gaan zoeken waar hij normalere werktijden zou hebben, maar wat? Hij zou zich dan moeten laten omscholen, wat ook weer tijd en geld kost. En eerlijk: hij verdient heel goed. We hoeven ons geen zorgen te maken over geld. Dus we waren het er steeds over eens dat we het gewoon zouden laten hoe het was. Dus toen hebben we het besluit genomen dat ik ging stoppen met de extra diensten.
woensdag 19 april 2023 om 21:37
En dat is bij ons nou precies niet zo: mijn broer past regelmatig op hier thuis en beide opa’s draaien hun hand niet om voor een oppasdag. Beide oma’s zijn er ook gewoon.nerdopviva schreef: ↑19-04-2023 18:59Alleen oma? Opa kan ook niet zorgen? Vind ik ook altijd zo bijzonder. Als het over oppassen gaat, wordt zelden naar opa (of oom, broer of neef) gekeken.
woensdag 19 april 2023 om 21:44
Inderdaad niet zo'n handige woordkeus dan, want 'in de genen' in deze context houdt in dat je vindt dat mannen biologisch anders in elkaar zitten dan vrouwen en daardoor bepaalde dingen wel of niet kunnen. Maar blijkbaar bedoelde je dat toch niet.Deblauweruijter schreef: ↑19-04-2023 21:15Heb ik ook nooit gezegd dat dat voor alle mannen en vrouwen zo is. Ik zei dat het vaak in de genen zit. Vaak is dan misschien een slechte woordkeus, ik denk dat het deels ook te maken heeft met wat je gewend bent, of met wat je om je heen ziet
Ik denk dat het vrijwel alleen te maken heeft met wat je gewend bent (ervaring) en wat je om je heen ziet (maatschappelijke verwachtingen). En uiteraard ook met persoonlijke voorkeuren en talenten, maar die zijn niet biologisch naar sekse verdeeld. Zat voorbeelden van stellen waarbij juist de man de sterren van de hemel kookt of waarbij de vrouw absoluut niet houdt van stofzuigen.
woensdag 19 april 2023 om 21:49
Deblauweruijter schreef: ↑19-04-2023 21:37En dat is bij ons nou precies niet zo: mijn broer past regelmatig op hier thuis en beide opa’s draaien hun hand niet om voor een oppasdag. Beide oma’s zijn er ook gewoon.
Des te bijzonderder is het dat je man de avondshift niet alleen aankan. Zelfs zijn eigen vader kan dat.
woensdag 19 april 2023 om 21:50
Ik vind het ook leuk om een poepluier te verschonen. Is een 1 op 1 momentje met mijn zoon en ik geniet ervan hoe zijn kleine voetjes dan door de lucht maaiennicole123 schreef: ↑19-04-2023 20:52Dit is wel een beetje een ander verhaal dan wat je eerst schreef, want je had het in een eerdere post over dat hij het niet zou kunnen (kinderen niet oké aangekleed, in paniek of in de war bij taken thuis), nu heb je het over leuk vinden.
Maar jij vindt dus jullie kinderen verzorgen leuk en/of je kunt het goed en hij niet. Hoe leid je daarin vredesnaam uit af dat dat in de genen zit en voor alle mannen en vrouwen opgaat?
En waar ik ook benieuwd naar ben: wat vind jij leuk aan poepluiers verschonen?
De poep van mijn zoon vind ik ook veel beter te pruimen dan de poep van mijn patiënten op het werk
woensdag 19 april 2023 om 21:51
Dit is precies waar dit hele topic over gaat. Jij bent meer cliché dan je zelf beseftDeblauweruijter schreef: ↑19-04-2023 21:29Maar om nog even bij het onderwerp te blijven:
Ik heb een poos meer uren gewerkt toen we kinderen hadden (daarvoor werkte ik zoiezo wel altijd fulltime, toen we kinderen kregen ben ik naar 2 dagen werken gegaan). In de coronatijd ben ik in het weekend extra gaan werken, omdat er zoveel tekorten waren (zorg, aan het bed) en nog een poos daarna. Maar voor ons als gezin werkte het niet. Door mijn man zijn werk zagen we elkaar dan te weinig. Vonden we beide niet leuk. En we hebben echt wel gesprekken gevoerd over dat mijn man een andere baan kon gaan zoeken waar hij normalere werktijden zou hebben, maar wat? Hij zou zich dan moeten laten omscholen, wat ook weer tijd en geld kost. En eerlijk: hij verdient heel goed. We hoeven ons geen zorgen te maken over geld. Dus we waren het er steeds over eens dat we het gewoon zouden laten hoe het was. Dus toen hebben we het besluit genomen dat ik ging stoppen met de extra diensten.
woensdag 19 april 2023 om 21:52
Geen mannelijke genen / afwezigheid van vrouwelijke genen dus inderdaad, die het niet kunnen of willen zorgen bepalen.Deblauweruijter schreef: ↑19-04-2023 21:37En dat is bij ons nou precies niet zo: mijn broer past regelmatig op hier thuis en beide opa’s draaien hun hand niet om voor een oppasdag. Beide oma’s zijn er ook gewoon.
nicole123 wijzigde dit bericht op 19-04-2023 22:08
3.72% gewijzigd
woensdag 19 april 2023 om 22:36
In ons geval is de zorg niet meer bij mij omdat hij geen kinderwens had, de zorg ligt iets (1/2 dag) meer bij mij omdat mijn werk flexibeler is dan dat van hem. En dat is sinds de geboorte zo geweest. Want toen ze geboren werd was hij verliefd en hij begreep toen pas waar ik het nou altijd over had.Rosanna1985 schreef: ↑19-04-2023 01:05Vind je 't vreemd dat de zorg in zo 'n geval meer bij de vrouw terechtkomt?
In veel andere gevallen zou het zo kunnen blijven, in ons geval gelukkig niet.
woensdag 19 april 2023 om 22:49
Waar schrijf ik dat???Hoerabanaan schreef: ↑19-04-2023 01:07Ik ga er in jouw geschetste situatie maar vanuit dat dit een voorbesproken keuze is geweest, anders vind ik 'm vrij bizar. Het komt nu nl. als vanzelfsprekendheid over dat jij minder werkt en hij meer. En als jij (vrouw) eenzijdig meer wil, dat jij dat probleem dan feitelijk alleen moet oplossen. Ik mis hierin de gezamenlijkheid. De verantwoordelijkheid naar elkaar toe dat jullie beider geluk/financiele zekerheid even belangrijk is en dus ook jouw wensen tot evenveel werken niet ondergeschikt zijn aan de zijne.
Je schrijft letterlijk, ik pas me maar aan, want hij wil zich niet aanpassen. Ik begrijp zelf niet waarom vrouwen een relatie willen met een man die denkt dat de wereld om hem draait en dat een vrouw zich daar maar naar te plooien heeft. Ik bedoel, je moet het zelf weten, maar zo sta ik niet in een relatie. We plooien samen. Waarbij we allebei snappen dat dingen niet in beton gegoten zijn. Maar het uitgangspunt is dat wel.
Dus als daarin zaken veranderen, het een gezamenlijke verantwoordelijkheid is om daaruit te komen.
Niet dat jij dat als vrouw dan maar moet zien op te lossen hoe je dat voor elkaar krijgt. Ik heb bijv. ook wel eens van stellen gehoord dat ze om beurten verlofdagen opnamen, waardoor de partners achter elkaar een periode van fulltime werken hadden. Omdat wat je jezelf gunt, ook de ander gunt.
Het was bij ons ook een vanzelfsprekendheid dat hij meer werkt dan ik, ik werkte namelijk al deze uren toen we nog geen kind hadden. Ik ben niet minder gaan werken nadat ons kind geboren is. Waarschijnlijk ga ik in de niet al te verre toekomst wel meer werken, maar dat betekent bij ons dus niet dat hij minder moet gaan werken om de zorg voor onze dochter op zich te nemen op de dag dat ik extra ga werken.
Maar mijn punt is dat de oplossing voor het meer willen werken niet binnen het gezin gevonden hoeft te worden, maar dat je dan samen besluit om extra opvang in te kopen bijvoorbeeld. Het hoeft niet altijd te zijn dat als partner 1 meer wil partner 2 zich daarnaar moet plooien er zijn namelijk meer mogelijkheden zoals hierboven geschetst.
woensdag 19 april 2023 om 22:53
Het was al laat, ik had al een boek vol getikt, het is ons kind en onze keuze, die zin was niet helemaal lekker getikt. Alhoewel ik dat dan wel regel, niet omdat ik meer wil gaan werken, maar omdat ik bij ons de regelzaken regel. Daar staat tegenover dat mijn man de was doet.
donderdag 20 april 2023 om 07:42
Voelt je man zich er ook prima bij? Wil hij niet zelf voor zijn kind zorgen? Hoe hebben jullie de opvang geregeld?diamantje123 schreef: ↑20-04-2023 07:14Voordat we kinderen hadden werkte ik 40 uur en mijn man ook. Nu werk ik 30 uur en mijn man 36. Mijn salaris is hoger dan dat van mijn man.
Ik voel me hier prima bij en voel niet de behoefte om meer te gaan werken.
donderdag 20 april 2023 om 09:09
donderdag 20 april 2023 om 09:12
Dat hoeft ook niet.Deblauweruijter schreef: ↑19-04-2023 22:04Cliché en traditioneel. En dat vind ik niet erg.
Ik voel me niet geroepen om meer te gaan werken naar aanleiding van een nieuwsartikel. Heb ik geprobeerd, werkte niet.
Jij bent het schoolvoorbeeld van waarom de overheid niet zal slagen om vrouwen te motiveren voor meer werk als ze niet komen met onderwerpen die vrouwen interesseren.
Er is niets mis met jouw leefwijze, het lijkt me zelfs heerlijk. Het enige wat wel belangrijk is voor iedereen die in die positie zit is de vraag of je voor jezelf kunt voorzien als je alleen zou komen te staan. Dat is wat ik m’n dochters zou willen leren. Anders ben je onnodig kwetsbaar
donderdag 20 april 2023 om 09:39
Waarom zou je met 36 uur werken niet voor je kind kunnen zorgen? Hij is geen 80 uur van huis toch? Zelfs stellen die beiden 36 uur per week werken kunnen nog bijv met 2 middagen BSO, 1 middag opa en oma, 1 middag vader en 1 middag moeder de werkweek prima regelen, dus ik snap niet waarom je denkt dat 36+30 uur niet zou kunnen. Dat is nog 2 middagen extra je kind zelf uit school kunnen halen. Niet iedereen heeft die 24 uur mantelzorg van jou er ook nog bovenop, dat schept een hoop meer mogelijkheden.
donderdag 20 april 2023 om 09:51
Onze constructie is ongeveer hetzelfde. ik werk 32 uur, man werkt 37 uur. Gaat prima zo ja, en nee op dit moment gaan wij niet meer werken.diamantje123 schreef: ↑20-04-2023 07:14Voordat we kinderen hadden werkte ik 40 uur en mijn man ook. Nu werk ik 30 uur en mijn man 36. Mijn salaris is hoger dan dat van mijn man.
Ik voel me hier prima bij en voel niet de behoefte om meer te gaan werken.
Als de kinderen ons straks op de middelbare school ergens nog minder nodig hebben, dan gaat man waarschijnlijk wel weer terug naar 40 uur zei hij laatst en ik sluit niet uit dat ik ook weer meer ga werken. Maar dat zien we dan wel weer.
Het gaat ook zoals in dit topic al meerdere keren gezegd is denk ik niet zozeer om de mensen die 30/32 - 40 uur werken maar meer de echt parttime banen van 16-20 uur en niet werkende mensen.
donderdag 20 april 2023 om 10:08
Geen idee, als je geen tijd alleen hebt met je kind, wat vaak zo is als je fulltime werkt, dan leer je het alleen als je partner af en toe weggaat, denk ik.
Ik hoor vaak moeders zeggen dat ze niet makkelijk thuis weg kunnen, omdat hun man nooit heeft geleerd alleen voor zijn kinderen te zorgen. Dus als de primaire verzorger dan eens weg wil, moeten er heel wat voorbereidingen worden getroffen.
donderdag 20 april 2023 om 10:10
Gelukkig kunnen heel veel deeltijders dat gewoon. Hoe denk je anders dat al die alleenstaande ouders dat doen? Zij werken vaak ook maar een dag of 3-4.-April- schreef: ↑20-04-2023 09:12Dat hoeft ook niet.
Jij bent het schoolvoorbeeld van waarom de overheid niet zal slagen om vrouwen te motiveren voor meer werk als ze niet komen met onderwerpen die vrouwen interesseren.
Er is niets mis met jouw leefwijze, het lijkt me zelfs heerlijk. Het enige wat wel belangrijk is voor iedereen die in die positie zit is de vraag of je voor jezelf kunt voorzien als je alleen zou komen te staan. Dat is wat ik m’n dochters zou willen leren. Anders ben je onnodig kwetsbaar
Dat je deeltijd werkt, betekent gelukkig niet dat je financieel afhankelijk bent van je partner.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
