Dillema!!! wel of niet melden

Op dit moment heb ik voor 80% garantie op een andere functie binnen de instelling waar ik werk. Dit betekent niet alleen een andere werkplek maar ook andere werkzaamheden die min of meer in het verlengde liggen van hetgeen wat ik nu doe. In mijn huidige baan ben ik door mijn werkzaamheden vaak aanwezig op de plek waar ik (hopenlijk binnenkort) een andere functie kan krijgen. Ik heb al informele gesprekken gevoerd met de leidinggevende daar.



Ik weet dat zij dringend mensen zoeken echter, door langdurige ziekte van een tweetal collega's dienen eerst deze mensen herplaatst te worden, dan pas komt er ruimte (en geld) vrij voor een andere vacature. Sec gezien zal deze vacature hoogstwaarschijnlijk gewoon intern worden uitgezet en moet ik formeel gezien gewoon solliciteren maar gevoelsmatig weet ik dat ik een hele goede kans zal maken, mede ook door de informele gesprekken met de leidinggevende daar etc... (en ja, ik weet dat dingen anders kunnen lopen maar mijn gevoel is goed).



Ik heb aan de leidinggevende al daar gevraagd dit stil te houden omdat het misschien nog wel een half jaar kan duren eer deze vacature vrij komt en ook wilde ik in mijn huidige team geen onrust zaaien. Omdat ik erg goed met mijn naaste collega's en leidinggevende op kan schieten had ik bedacht e.e.a. pas te gaan melden op het moment dat ik daadwerkelijk zou gaan solliciteren, ook daar zou ik een goed gevoel bij hebben. Ik heb dan zelf de regie en ik zou het jammer vinden als men het uit "tweede hand" of in wandelganggesprekken verneemt.



Vandaag kreeg ik dus een mailtje van mijn leidinggevende (heb altijd leuk en goed contact met haar, persoonlijk maar ook vaak via de mail) en zij sloot af met een plaagstootje in de trant van " dat ze op de plek die ik bedoel mensen zochten en dat ik altijd nog daar naartoe kon gaan als ik het bij hen niet meer uithield, e.e.a. voorzien van een smiley en ook schreef ze nog iets in de trant van " als je het maar uit je hoofd laat" . Ik voelde al een beetje nattigheid maar bedacht mij ook dat het best zou kunnen dat zij e.e.a. m.b.t. vacatureruimte had gehoord omdat zij ook altijd bij overleggen zit met de collega's daar.



Ik heb hier dan ook niet op gereageerd totdat zij mij belde (over iets anders) en er weer over begon, ze vroeg toen of ze mij ook gevraagd hadden te solliciteren. Ik had dit eigenlijk niet echt verwacht en het was dan ook zo " in my face" dat ik iets gezegd heb in de trant van " ik weet van niets" .



Nu voel ik mij hier best wel bezwaard over want ik weet wel degelijk ergens van, alleen het is nog niet concreet. Ik zit nu heel erg met het dillema of ik e.e.a. toch moet melden (los van het feit of ik dit verplicht ben, maar meer vanuit mijn gevoel). Ook al is e.e.a. nog steeds niet concreet etc....



Wie kan mij hierin advies geven?