Doe ik er goed aan de overstap te maken?

Ik zal proberen zo goed mogelijk mijn probleem voor te leggen en hoop dat jullie inzichten mij mogelijk kunnen helpen! (Vanwege evt herkenbaarheid zal ik bepaalde dingen bewust wat vager houden).

Eerst het begin.
Mijn studie heb ik op het hbo goed afgerond (technisch). Na het afstuderen ben ik blijven plakken bij het bedrijf waar ik aan het afstuderen was. Inmiddels zal ik bijna de 10 jaar aantikken. Zit dus nog steeds bij mijn eerste werkgever.
In de jaren heb ik enorm veel geleerd, altijd een vast groepje collega's gehad waarmee ik het erg goed kon hebben en het bedrijf is in veel gevallen ook meedenkend geweest betreffende mijn persoonlijke problemen (niets al te ernstigs).

Een aantal jaren verder. Ik leer nog steeds genoeg, dezelfde leuke directe collega's en een leuke promotie gemaakt. Het bedrijf heeft echter problemen om technisch personeel aan te trekken. Na bijna 10 jaar ben ik in mijn functie 1 van de "nieuwste" werknemers. De rest die later dan mij is begonnen is inmiddels overgestapt.
Het salaris is niet slecht, maar ook niet aan de top in mijn branch (bij een overstap zal ik in de meeste gevallen wel een stuk meer verdienen). Daarentegen mag ik wel op kosten en deels in de tijd van werkgever een studie volgen (die ik heb behaald!). 80% van de tijd werk ik thuis en als ik reistijd naar kantoor optel, dan kom ik in een maand uit op een uurtje of 4. Even tussendoor naar de tandarts is geen probleem en er is niet iemand die mij elke seconde in de gaten houdt. Allemaal top zou je zeggen...

Nu het "probleem".
Door het personeelstekort komt steeds meer op mijn bordje wat niet bij mijn takenpakket hoort. Wel technisch werk, maar geen werk waar ik warm voor loop. Ik doe steeds minder wat ik leuk vind en waar ik de studie voor heb gedaan.
Nieuwe projecten waar het leukere werk bij zit, daar word ik steeds voor afgewezen. Want ik weet het meeste over bestaande projecten...
Dit heb ik al een aantal jaren aangekaart bij mijn leidinggevende en waar het op neerkomt: "Ik begrijp dat het geen leuk werk is, maar je wordt ervoor betaald.". Met andere woorden minder klagen. Hier is na jaren nog steeds niets in veranderd.
Daarnaast probeer ik ook al een tijdje (lees: jaren) promotie te maken, niet alleen om meer te verdienen. Maar ook deels als waardering. Het bedrijf heeft echter al jaren geen duidelijke groeipaden (dit heb ik ook al jaren geleden aangekaart). Leidinggevende gevraagd wat ik precies moet doen om wel de promotie te krijgen. Antwoord: "Ja er staat niets zwart op wit, dus doe vooral erg je best en dan zal ik het wel voorleggen". Ik weet nog steeds niet waar ik aan moet werken, daar kan leidinggevende ook geen antwoord op geven. Het proces wordt nog vager. Mijn leidinggevende mag het voorleggen aan een grote groep managers en die besluiten gezamenlijk of ik promotie krijg of niet. De meeste managers werk ik niet mee samen, dus hoe kunnen die mij beoordelen?

De laatste tijd merk ik steeds meer dat ik de uitdaging verlies. Als ik weet dat ik de hele dag moet bezig zijn met taken die niet bij mij hore, dan word ik ook "uitgeput" wakker.
Enerzijds heb ik nog steeds de leuke collega's, het salaris wat gemiddeld is voor de branch en erg korte reistijd.
Aan de andere kant steeds minder uitdaging en de waardering blijft in mijn ogen achter (zowel financieel als het titeltje).
Ik heb omdat het mijn eerste werkgever is nog nooit in deze situatie gezeten.
En mochten jullie alles hebben gelezen, ben ik benieuwd naar nieuwe/andere inzichten.
Stel ik mij aan? Of is dit iets waar ik wat mee moet.