Werk & Studie
alle pijlers
Dreigend ontslag, wat nu?
woensdag 20 februari 2008 om 08:10
Hallo,
Gister kwam mijn man thuis uit zijn werk en hij vertelde dat zijn baas heeft gezegd dat hij zijn ontslag gaat aanvragen(?) bij de kantonrechter. Mijn man is 42 jaar en werkt sinds zijn 18de als ofsettdrukker, de laatste 10 jaar bij zijn huidige baas. Vier jaar geleden heeft mijjn man een ongeluk gehad waarbij hij blijvend hersenletsel heeft opgelopen. Hierdoor is hij minder capabel geworden en hij maakt dus ook fouten als de werkdruk te hoog wordt. Zijn baas wil hier niks van weten en heeft al eens eerder gezegd dat als hij het werk niet aan kan hij maar vuilnisman moet worden want "die hoeft maar 1 knopje te bedienen" . Mijn man is, logisch, helemaal van slag en vraagt vandaag om een gesprek met zijn baas.
Nu weten wij allebei niet zo goed wat we nu moeten doen. Wat zijn je rechten in zo'n situatie? En waar kan hij passend werk vinden? UWV? CWI? Moet hij akkoord gaan met zijn eventuele ontslag of aanvechten? Ook al mag hij blijven dan nog is de sfeer natuurlijk ver beneden nul.
Pfff lastig allemaal. hopelijk is er hier iemand die er wat meer over kan vertellen.
Gister kwam mijn man thuis uit zijn werk en hij vertelde dat zijn baas heeft gezegd dat hij zijn ontslag gaat aanvragen(?) bij de kantonrechter. Mijn man is 42 jaar en werkt sinds zijn 18de als ofsettdrukker, de laatste 10 jaar bij zijn huidige baas. Vier jaar geleden heeft mijjn man een ongeluk gehad waarbij hij blijvend hersenletsel heeft opgelopen. Hierdoor is hij minder capabel geworden en hij maakt dus ook fouten als de werkdruk te hoog wordt. Zijn baas wil hier niks van weten en heeft al eens eerder gezegd dat als hij het werk niet aan kan hij maar vuilnisman moet worden want "die hoeft maar 1 knopje te bedienen" . Mijn man is, logisch, helemaal van slag en vraagt vandaag om een gesprek met zijn baas.
Nu weten wij allebei niet zo goed wat we nu moeten doen. Wat zijn je rechten in zo'n situatie? En waar kan hij passend werk vinden? UWV? CWI? Moet hij akkoord gaan met zijn eventuele ontslag of aanvechten? Ook al mag hij blijven dan nog is de sfeer natuurlijk ver beneden nul.
Pfff lastig allemaal. hopelijk is er hier iemand die er wat meer over kan vertellen.
woensdag 20 februari 2008 om 09:46
Onredelijk ontslag
Een werkgever moet een goede reden hebben om iemand te ontslaan. Ontslag kan bijvoorbeeld plaatsvinden in verband met het disfunctioneren van een werknemer of op grond van bedrijfseconomische omstandigheden. De werkgever moet vervolgens een ontslagvergunning aanvragen bij het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI). Het CWI beoordeelt of er sprake is van een geldige reden tot ontslag. Wanneer de vergunning is verstrekt en de werkgever heeft zich gehouden aan de opzegtermijn, dan kan de arbeidsovereenkomst worden opgezegd.
Kennelijk onredelijk ontslag
Er kunnen zich echter situaties voordoen waarbij de werkgever alle voorschriften in acht heeft genomen, maar het ontslag toch als “kennelijk onredelijk” wordt gezien. Dat wil zeggen situaties, waarbij een redelijk handelend mens niet tot opzegging zou zijn overgaan.
Een ontslag is “kennelijk onredelijk” wanneer:
er geen reden voor het ontslag is opgegeven;
er voorgewende of valse redenen opgegeven zijn;
de kans op een nieuwe baan voor de werknemer zo klein is, dat de gevolgen van het ontslag voor hem zwaarder wegen, dan het belang dat de werkgever heeft bij de beëindiging;
de werkgever het dienstjarenbeginsel heeft geschonden;
het ontslag het gevolg is van werkweigering op grond van ernstige gewetensbezwaren
Kijk even op: http://www.ontslagkrijgen.nl staan wel wat nuttige dingen op denk ik.
Een werkgever moet een goede reden hebben om iemand te ontslaan. Ontslag kan bijvoorbeeld plaatsvinden in verband met het disfunctioneren van een werknemer of op grond van bedrijfseconomische omstandigheden. De werkgever moet vervolgens een ontslagvergunning aanvragen bij het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI). Het CWI beoordeelt of er sprake is van een geldige reden tot ontslag. Wanneer de vergunning is verstrekt en de werkgever heeft zich gehouden aan de opzegtermijn, dan kan de arbeidsovereenkomst worden opgezegd.
Kennelijk onredelijk ontslag
Er kunnen zich echter situaties voordoen waarbij de werkgever alle voorschriften in acht heeft genomen, maar het ontslag toch als “kennelijk onredelijk” wordt gezien. Dat wil zeggen situaties, waarbij een redelijk handelend mens niet tot opzegging zou zijn overgaan.
Een ontslag is “kennelijk onredelijk” wanneer:
er geen reden voor het ontslag is opgegeven;
er voorgewende of valse redenen opgegeven zijn;
de kans op een nieuwe baan voor de werknemer zo klein is, dat de gevolgen van het ontslag voor hem zwaarder wegen, dan het belang dat de werkgever heeft bij de beëindiging;
de werkgever het dienstjarenbeginsel heeft geschonden;
het ontslag het gevolg is van werkweigering op grond van ernstige gewetensbezwaren
Kijk even op: http://www.ontslagkrijgen.nl staan wel wat nuttige dingen op denk ik.
Perfectionisme is niet perfect...
woensdag 20 februari 2008 om 09:47
1. Leg zelf een dossier aan. Dat kan zo simpel zijn als een tekstdocumentje of zelfs een kladblaadje, maar begin ermee. Schrijf elk voorval dat tegen zijn baas pleit erop, met datum, tijd, waar het gebeurde, wie wat zei en wie er nog meer bij waren. Hoe meer documenten je hebt, hoe beter, stop alles in dat dossier. Dit is zeer waardevolle munitie als het tot een zaak komt.
2. Ligt je rechtsbijstandverzekering zo snel mogelijk in. Eerst zullen ze zeggen dat ze niets kunnen doen zolang er geen officiele zaak is, maar dan zijn ze vast op de hoogte dat er een zaak aan kan komen. Als je geen rechtsbijstandverzekering hebt, ga dan naar de vakbond. Ben je daar geen lid van, dan kan een rechtswinkel iets zijn en anders zal je vast moeten gaan nadenken over een advocaat.
3. Laat je man zoveel mogelijk goede wil tonen, doen wat zijn werkgever zegt, op werkgebied, en open staan voor andere werkzaamheden of een andere functie. Leg dit ook allemaal vast in het dossier. Of hij het meent of niet is niet belangrijk, gewoon doen alsof. En meewerken betekent niet automatisch akkoord gaan.
4. Accepteer onder geen beding salarisverlaging
5. Onderteken niets
6. Laat elke verandering (in functienaam, werkplek, etc.) door je baas vastleggen en overleg hierover met je rechtsbijstandverzekeraar, vakbond of advocaat.
7. Ga praten met iemand van de OR.
8. En bovenal: gebruik het vivaforum niet als je belangrijkste informatiebron, ga naar officiele instanties die hierbij kunnen helpen.
2. Ligt je rechtsbijstandverzekering zo snel mogelijk in. Eerst zullen ze zeggen dat ze niets kunnen doen zolang er geen officiele zaak is, maar dan zijn ze vast op de hoogte dat er een zaak aan kan komen. Als je geen rechtsbijstandverzekering hebt, ga dan naar de vakbond. Ben je daar geen lid van, dan kan een rechtswinkel iets zijn en anders zal je vast moeten gaan nadenken over een advocaat.
3. Laat je man zoveel mogelijk goede wil tonen, doen wat zijn werkgever zegt, op werkgebied, en open staan voor andere werkzaamheden of een andere functie. Leg dit ook allemaal vast in het dossier. Of hij het meent of niet is niet belangrijk, gewoon doen alsof. En meewerken betekent niet automatisch akkoord gaan.
4. Accepteer onder geen beding salarisverlaging
5. Onderteken niets
6. Laat elke verandering (in functienaam, werkplek, etc.) door je baas vastleggen en overleg hierover met je rechtsbijstandverzekeraar, vakbond of advocaat.
7. Ga praten met iemand van de OR.
8. En bovenal: gebruik het vivaforum niet als je belangrijkste informatiebron, ga naar officiele instanties die hierbij kunnen helpen.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
woensdag 20 februari 2008 om 09:49
Contact opnemen met de vakbond en ondertussen een cv zetten op monsterboard, nationale vacaturebank, regionale vacaturebank, etc.
Misschien niet eens om te solliciteren, maar voor zijn gevoel van eigenwaarde. Zo oud is 42 nou ook weer niet en er zijn zo veel bedrijven op zoek naar personeel dat er vast wel een paar reageren.
Maar neem alsjeblieft contact op met de vakbond, daar zijn ze voor. Daar heb je al die tijd het lidmaatschap voor betaald, voor situaties als dit.
Misschien niet eens om te solliciteren, maar voor zijn gevoel van eigenwaarde. Zo oud is 42 nou ook weer niet en er zijn zo veel bedrijven op zoek naar personeel dat er vast wel een paar reageren.
Maar neem alsjeblieft contact op met de vakbond, daar zijn ze voor. Daar heb je al die tijd het lidmaatschap voor betaald, voor situaties als dit.
woensdag 20 februari 2008 om 09:52
Maze, ik ben even sprakeloos. Het zit je nu echt niet mee meid en dat eigenlijk al sinds het ongeluk niet meer. Van mij krijg je in ieder geval een warme knuffel. (Ik kan de icoontjes niet plaatsen, maar je kent het icoontje vast wel).
Er is het probleem van je man en jij hebt je eigen probleem. Probeer hier ook met hem over te praten, is het enige advies dat ik je kan geven. Probeer voor jezelf je eigen ruimte in te nemen. Net zoals jij het probleem van jouw man draagt, mag hij jouw probleem ook mede dragen.Samen sta je veel sterker!
Als je toch advies gaat inwinnen inzake jouw man, kan je ook jouw eigen situatie voorleggen aan de bond.
Sterkte met alles!
Er is het probleem van je man en jij hebt je eigen probleem. Probeer hier ook met hem over te praten, is het enige advies dat ik je kan geven. Probeer voor jezelf je eigen ruimte in te nemen. Net zoals jij het probleem van jouw man draagt, mag hij jouw probleem ook mede dragen.Samen sta je veel sterker!
Als je toch advies gaat inwinnen inzake jouw man, kan je ook jouw eigen situatie voorleggen aan de bond.
Sterkte met alles!
woensdag 20 februari 2008 om 09:54
Ik heb ook al gezegd tegen hem dat hij niks moet tekenen dus dat doet hij ook niet.
Ik heb mijn verhaal gister wel gedeeld met een vriendin van mij dus zit ik er gelukkig niet helemaal alleen mee. Ik vind het alleen wat mijn werkgever betreft ook allemaal erg tegenvallen. ik werk er ook al ruim twaalf jaar en had wel wat meer verwacht maar ja dat is het harde leven he!
Ik heb mijn verhaal gister wel gedeeld met een vriendin van mij dus zit ik er gelukkig niet helemaal alleen mee. Ik vind het alleen wat mijn werkgever betreft ook allemaal erg tegenvallen. ik werk er ook al ruim twaalf jaar en had wel wat meer verwacht maar ja dat is het harde leven he!
woensdag 20 februari 2008 om 09:58
Teken niets, als je ontslag wordt aangezegd, ga niet accoord maar zeg dat je dat zult aanvechten, neem een advocaat in de arm, ik acht de kans dat je man weg moet heel groot, maar dat gaan niet zonder kleerscheuren van de baas. Hij zal enorm moeten bloeden. En dat is denk ik de beste optie. Je ziek melden na zo'n opmerking is zeker niet onredelijk.
woensdag 20 februari 2008 om 10:01
Oh, en mocht je het teveel vinden, doe dan iig nr. 1. Begin met dat dossier. Dat gaat je geld opleveren! Het is heel simpel: je baas kan nog zo onredelijk zijn, als hij je man eruit wil hebben gaat dat lukken. Dan is de enige vraag: tegen welke prijs. En hoe beter je dossier, hoe hoger die prijs is. Voor de werkgever dan.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
woensdag 20 februari 2008 om 10:05
JoJootje (en iedereen eigenlijk) Bedankt!
Probleem is een beetje dat ik veel niet met hem kan delen omdat hij maar 1 ding tegelijk kan. Anders gaat het helemaal mis. Dus eerst even dit verwerken en dan kan ik mijn verhaal vertellen.
(voorbeeldje hoe het nu werkt bij hem:
van de week kreeg ik een bos bloemen van mijn moeder. Toen mijn man thuiskwam zei ik: Kijk we hebben bloemen van mam gekregen wil jij even een vaas uit de schuur pakken? Dat zijn dus drie dingen tegelijk en die kan hij niet verwerken en dat snapt hij dus ook niet. Maar als ik het anders zou formuleren nl. In de schuur staat een vaas wil jij die even pakken? En als hij hem dan gehaald heeft kan ik zeggen: Die bloemen hebben we van mam gekregen. Dan gaat het dus wel goed. En dit is nog maar een simpel voorbeeldje kan je nagaan hoe vermoeiend het leven voor ons soms is.)
Int. Bedankt voor je advies en dan vooral die laatste! Ik gebruik dit forum niet als belangrijkste informatiebron hoor maar meer als opstapje naar Hoe nu? Snap je, waar moet ik beginnen enzo. En ik heb al wat sites bekeken waar ik wat aan heb.
En ik gebruik dit forum ook wel om even mijn verhaal kwijt te kunnen.
Lucht ook wel een beetje op ,moet ik zeggen.
Probleem is een beetje dat ik veel niet met hem kan delen omdat hij maar 1 ding tegelijk kan. Anders gaat het helemaal mis. Dus eerst even dit verwerken en dan kan ik mijn verhaal vertellen.
(voorbeeldje hoe het nu werkt bij hem:
van de week kreeg ik een bos bloemen van mijn moeder. Toen mijn man thuiskwam zei ik: Kijk we hebben bloemen van mam gekregen wil jij even een vaas uit de schuur pakken? Dat zijn dus drie dingen tegelijk en die kan hij niet verwerken en dat snapt hij dus ook niet. Maar als ik het anders zou formuleren nl. In de schuur staat een vaas wil jij die even pakken? En als hij hem dan gehaald heeft kan ik zeggen: Die bloemen hebben we van mam gekregen. Dan gaat het dus wel goed. En dit is nog maar een simpel voorbeeldje kan je nagaan hoe vermoeiend het leven voor ons soms is.)
Int. Bedankt voor je advies en dan vooral die laatste! Ik gebruik dit forum niet als belangrijkste informatiebron hoor maar meer als opstapje naar Hoe nu? Snap je, waar moet ik beginnen enzo. En ik heb al wat sites bekeken waar ik wat aan heb.
En ik gebruik dit forum ook wel om even mijn verhaal kwijt te kunnen.
Lucht ook wel een beetje op ,moet ik zeggen.
woensdag 20 februari 2008 om 10:22
Even nog een opmerking over dat niet tekenen. Dat is ook het handige van de bond inschakelen. Zij verzorgen namelijk de hele correspondentie met de werkgever. Zij onderhandelen, uiteraard na eerst overleg met jullie, en wanneer de procedure op zijn einde loopt, weten zij ook precies wat je wel of niet moet tekenen.
Wij hadden destijds ook veel zorgen en echt, wanneer dit soort zorgen worden weggenomen, maakt het toch een beetje makkelijker!
Heel veel sterkte!
Wij hadden destijds ook veel zorgen en echt, wanneer dit soort zorgen worden weggenomen, maakt het toch een beetje makkelijker!
Heel veel sterkte!
woensdag 20 februari 2008 om 10:50
Mijn toenmalige werkgever wilde in 2006 ook van mij af. Ik had op voorhand al een advocaat ingeschakeld (voormalige collega van mij) en hem het verhaal uit de doeken gedaan. Hij had mij toen zijn hulp aangeboden. Mijn geluk is toen geweest dat ik binnen 2 weken nadat ik te horen had gekregen dat ik wegmoest een andere baan had gevonden en heb toen gelijk met opneming van al mijn vakantiedagen ontslag genomen. Later heb ik de betreffende personeelsfunctionaris nog wel even duidelijk gemaakt hoe ik over de gang van zaken dacht en dat ik ze, als ik geen andere baan had gevonden, voor de rechter had gesleept.
woensdag 20 februari 2008 om 11:31
Wat een rotsituatie zeg. Vorige posters hebben je al een hoop advies gegeven wat betreft je man, ik heb er nog een voor jezelf: zorg dat jij ook iemand hebt om mee te praten. Als dat niet met je man kan (wat ik me best voor kan stellen in deze situatie), dan met je familie, vrienden, of eventueel de huisarts. Zij kunnen misschien niet direct iets veranderen, maar het feit dat iemand naar jou luistert zonder met de problemen van een ander bezig te zijn zal je al veel goed doen. En dat is ook zeker niet egoistisch, het kost heel veel energie om met een situatie als die van je man om te gaan, dus dat jij goed voor jezelf zorgt is in ieders belang, ook dat van hem!
Ook van mij een knuffel en veel sterkte!
Ook van mij een knuffel en veel sterkte!
woensdag 20 februari 2008 om 12:33
Precies. Goed dat je hier je verhaal kwijt kan, en tips zijn altijd mooi, maar in een situatie als deze is het vrij belangrijk dat je geen grote fouten maakt in het hele proces. Laat je adviseren door bond, advocaat, oid.
Enneh, sterkte. Wat een lul is de baas van je man. Niet te geloven dat dat soort mensen nog bestaan.
woensdag 20 februari 2008 om 14:59
Helemaal mee eens.
Iemand zei voor zon lul wil je toch niet eens meer werken.
Klopt zou ik ook niet willen. Maar in dit soort gevallen moet je je niet laten leiden door je emoties want dat kan je heel veel geld gaan kosten. Door de gevolgen van het ongeluk zou het voor jouw man wel eens heel erg moeilijk kunnen zijn om ander werk te vinden. Van het CWI hoef je dan echt niets te verwachten.
woensdag 20 februari 2008 om 16:13
Maze, je vertelt dat je zelf al bijna twee jaar ziek bent. Let erop dat ook voor jou geldt dat je niet zomaar ontslagen kan worden.
Na twee jaar ziekte kun je een WIA-uitkering aanvragen. Er wordt dan getoetst of jij en je werkgever voldoende aan re-integratie hebben gedaan. Als dat niet zo is, zou het kunnen zijn dat je werkgever een loonsanctie opgelegd krijgt. Tijdens deze loonsanctieperiode kunnen ze je niet ontslaan.
veel succes!
Na twee jaar ziekte kun je een WIA-uitkering aanvragen. Er wordt dan getoetst of jij en je werkgever voldoende aan re-integratie hebben gedaan. Als dat niet zo is, zou het kunnen zijn dat je werkgever een loonsanctie opgelegd krijgt. Tijdens deze loonsanctieperiode kunnen ze je niet ontslaan.
veel succes!
woensdag 20 februari 2008 om 16:42
Nou inmiddels veel gelezen op diverse sites maar het blijft toch op sommige punten een beetje onduidelijk, zoveel regeltjes en instanties! Maar goed mijn man zal nooit vrijwillig vertrekken en ook niet akkoord gaan met evt ontslag. En zijn baas, toch geen domme man, zal zijn ontslag denk ik niet indienen omdat hij zelf wel weet dat dat niet makkelijk zal zijn.
Ik ben nu nog een beetje aan het uitzoeken hoe het zit als je (gedeeltelijk)arbeidsongeschikt bent geworden maar daar wordt ik nog niet veel wijzer van.
Burda, het bedrijf waar ik voor werk heeft keurig alles volgens het boekje gedaan en ook de bedrijfsarts acht mij in staat om uiteindelijk mijn werkzaamheden waar ik voor aangenomen ben weer te kunnen doen. Dus ze hoeven mij geen aangepaste werkzaamheden aan te bieden voor vast. Maar goed ik heb nog een paar maanden de tijd om helemaal te herstellen. hopelijk gaat het lukken en anders is het niet anders. Wel heel vervelend maar ja ik kan ook niet meer dan ik kan.
Ik ben nu nog een beetje aan het uitzoeken hoe het zit als je (gedeeltelijk)arbeidsongeschikt bent geworden maar daar wordt ik nog niet veel wijzer van.
Burda, het bedrijf waar ik voor werk heeft keurig alles volgens het boekje gedaan en ook de bedrijfsarts acht mij in staat om uiteindelijk mijn werkzaamheden waar ik voor aangenomen ben weer te kunnen doen. Dus ze hoeven mij geen aangepaste werkzaamheden aan te bieden voor vast. Maar goed ik heb nog een paar maanden de tijd om helemaal te herstellen. hopelijk gaat het lukken en anders is het niet anders. Wel heel vervelend maar ja ik kan ook niet meer dan ik kan.
woensdag 20 februari 2008 om 18:28
He, wat een akelige situatie Maze, en wat duurt het allemaal al lang! Ik heb echt bewondering voor je, want wat moet jij sterk zijn. En wat een ongelooflijke hufter is die baas van je man zeg, gadverdamme. Heel veel sterkte en hou hoe dan ook dat dossier bij, voor het geval dat. Int heeft echt een goed punt. 
woensdag 20 februari 2008 om 19:22
:
He, wat een akelige situatie Maze, en wat duurt het allemaal al lang! Ik heb echt bewondering voor je, want wat moet jij sterk zijn. En wat een ongelooflijke hufter is die baas van je man zeg, gadverdamme. Heel veel sterkte en hou hoe dan ook dat dossier bij, voor het geval dat. Int heeft echt een goed punt.
Bedankt!
Maarrrr ik snap nooit zo goed als mensen tegen mij zeggen dat ik sterk ben want ik zit al 15 maanden overspannen thuis! Ik voel me juist een enorme slappeling die niet eens haar werk aankan.
woensdag 20 februari 2008 om 19:31
Jooh, doe normaaal! Weet je hoeveel mannen en vrouwen hun partner een hand hadden gegeven en met biezen en al de deur uit zouden zijn gelopen na het een maandje of twee te hebben aangekeken na dat ongeluk? Sterker nog, er zullen er best zijn die er stiekempjes tussen uitgesneakt zijn.
Een slappeling is iemand die ogenblikkelijk opgeeft of niet eens aanstalten maakt zijn of haar best te doen. Niet iemand wiens functioneren door omstandigheden tijdelijk is verminderd. Jij vecht al jaren, zowel voor je man als voor jezelf - en jullie relatie. Nee hoor, dat is niets dan bewondering waard.
Een slappeling is iemand die ogenblikkelijk opgeeft of niet eens aanstalten maakt zijn of haar best te doen. Niet iemand wiens functioneren door omstandigheden tijdelijk is verminderd. Jij vecht al jaren, zowel voor je man als voor jezelf - en jullie relatie. Nee hoor, dat is niets dan bewondering waard.
woensdag 20 februari 2008 om 19:43
@Maze
Je hebt in de afgelopen periode behoorlijk wat voor je kiezen gekregen. Overspannen zijn voelt dan misschien heel zwak, maar ik denk dat niemand met een beetje gevoel in zijn donder lachend door jouw soort problemen zou zijn gerold. Gun jezelf de tijd om alles een plekje te geven, daarna kun je er vast weer helemaal tegenaan!
Voor wat betreft jouw eigen baan eerst even een geruststelling. Na 2 jaar ziekte mag jouw werkgever jouw inderdaad ontslaan als je nog steeds (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt bent, BEHALVE als er op dat moment binnen 6 maanden een volledig herstel te verwachten is. Als ze jou dus per 1 nov. 2008 zouden willen ontslaan, dan kan dus niet wanneer het aannemelijk is dat jij voor 1 mei 2008 weer volledig aan de slag zult zijn.
Voor wat betreft jouw man, adviseer ik net als anderen dat je de vakbond inschakelt. Vakbonden zijn in dit soort situaties ook beter dan arbeidsrechtadvocaten en juridisch loketten (omdat ze meer gewicht in de schaal kunnen leggen doordat zij eventueel kunnen dreigen met allerlei vervelende consequenties voor werkgever, wat voor een advocaat moeilijker is).
Je hebt in de afgelopen periode behoorlijk wat voor je kiezen gekregen. Overspannen zijn voelt dan misschien heel zwak, maar ik denk dat niemand met een beetje gevoel in zijn donder lachend door jouw soort problemen zou zijn gerold. Gun jezelf de tijd om alles een plekje te geven, daarna kun je er vast weer helemaal tegenaan!
Voor wat betreft jouw eigen baan eerst even een geruststelling. Na 2 jaar ziekte mag jouw werkgever jouw inderdaad ontslaan als je nog steeds (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt bent, BEHALVE als er op dat moment binnen 6 maanden een volledig herstel te verwachten is. Als ze jou dus per 1 nov. 2008 zouden willen ontslaan, dan kan dus niet wanneer het aannemelijk is dat jij voor 1 mei 2008 weer volledig aan de slag zult zijn.
Voor wat betreft jouw man, adviseer ik net als anderen dat je de vakbond inschakelt. Vakbonden zijn in dit soort situaties ook beter dan arbeidsrechtadvocaten en juridisch loketten (omdat ze meer gewicht in de schaal kunnen leggen doordat zij eventueel kunnen dreigen met allerlei vervelende consequenties voor werkgever, wat voor een advocaat moeilijker is).
woensdag 20 februari 2008 om 19:46
Dit is niet correct. Indien iemand niet in staat is om zijn taken uit te voeren, en de werkgever kan aantonen dat er geen passend werk beschikbaar is, dan mag een werkgever de werknemer na 2 jaar ziekte ontslaan. Indien de werkgever er niet alles aan heeft gedaan om de werknemer te reintegreren in eigen of aangepast werk, dan kan het UWV een sanctie opleggen, waarmee het ontslag iets uitgesteld wordt.
woensdag 20 februari 2008 om 19:52
Die kans acht ik erg klein. Het UWV kan een boete geven als een werkgever zich niet gedurende de eerste 2 jaar na ziekte volledig heeft ingespannen om de werknemer te laten reintegreren in eigen of ander werk. Ongeacht het feit dat deze werkgever een lul is, heeft hij wel 4 jaar lang een werknemer in dienst gehouden nadat deze verminderd arbeidsgeschikt is geworden. In dit opzicht kan het UWV hem dus niets verwijten.
woensdag 20 februari 2008 om 20:19
Nummerzoveel:
mijn man is wel verminderd arbeidsgeschikt maar zijn werkzaamheden zijn altijd hetzelfde gebleven, dus nooit aangepast. Zijn werkgever zegt dus dat hij er geen boodschap aan heeft dat mijn man moeite heeft met zijn werk en als hij het niet aan kan dan maar ander werk moet zoeken. Daardoor ben ik dus ook overspannen geraakt: alle energie die mijn man heeft stopt hij in zijn werk (opzich maar 38 uur per week) en vervolgens heeft hij voor thuis bijna geen energie meer over. Hij raakt dan snel overprikkelt, heeft concentratiestoornissen, is extreem vermoeid, vergeet alles en heeft last van stemmingswisselingen. Nu ik weer aan het opbouwen ben verwacht ik ook weer meer van hem en wordt de druk in de ketel weer hoger. Gevolg: hij maakt stomme fouten op zijn werk.
mijn man is wel verminderd arbeidsgeschikt maar zijn werkzaamheden zijn altijd hetzelfde gebleven, dus nooit aangepast. Zijn werkgever zegt dus dat hij er geen boodschap aan heeft dat mijn man moeite heeft met zijn werk en als hij het niet aan kan dan maar ander werk moet zoeken. Daardoor ben ik dus ook overspannen geraakt: alle energie die mijn man heeft stopt hij in zijn werk (opzich maar 38 uur per week) en vervolgens heeft hij voor thuis bijna geen energie meer over. Hij raakt dan snel overprikkelt, heeft concentratiestoornissen, is extreem vermoeid, vergeet alles en heeft last van stemmingswisselingen. Nu ik weer aan het opbouwen ben verwacht ik ook weer meer van hem en wordt de druk in de ketel weer hoger. Gevolg: hij maakt stomme fouten op zijn werk.
