Werk & Studie alle pijlers

Een jaar thuisblijfmoeder

09-10-2023 16:43 135 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zit eraan te denken om een jaar te stoppen met werken.

Ik heb nu een senior baan in een gewild werkveld (data/ict). Hierin werk ik 3 dagen per week. Ik werk hier nu 7 jaar, dit is mijn eerste werkgever. Ik vind het bedrijf niet meer zo leuk (collega’s wel) en ook het werk twijfel ik soms over.

Ik zou natuurlijk een nieuwe baan kunnen zoeken, ik ben iemand die heel graag werkt maar ik zie nu zo tegen een nieuwe baan op. Ik heb 3 kinderen van 6, 4 en 2 en zou graag een jaar thuis bij ze willen zijn. Ik kom altijd erg moe uit mijn werk (ook als ik een leuke dag heb gehad) en zou graag gewoon me op thuis willen focussen. Ik vind het heel leuk om bij de kinderen te zijn, en heb veel gewerkt toen mijn oudste jong was, dus zou ook wel vraag iets “in willen halen”. Mijn partner vindt het OK (hij vindt het wel fijner voor de gelijkheid als ik werk, maar hij ziet ook dat ik nu niet zo gelukkig ben in mijn werk). We hebben opzich genoeg spaargeld (het wordt financieel dan wel echt krapper).

Na 1-2 jaar thuis hoop ik dat ik weer veel zin heb in een nieuwe baan. En, dat lijkt mij wel spannend, of ik deze kan vinden.

Ik ben op zoek naar mensen die deze keuze hebben gemaakt. Of hier over na hebben gedacht maar toch iets anders hebben besloten.

Ik snap natuurlijk dat dit een enorm luxe dilemma is.
geel_groene_broek wijzigde dit bericht op 09-10-2023 16:48
5.95% gewijzigd
Ik heb dit op en af gedaan, en daar geen spijt van gehad.

Als het financieel lukt en je met je man geen woorden gaat krijgen dan lijkt me dit een prima plan toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
Felidaes schreef:
09-10-2023 16:48
Ik heb dit op en af gedaan, en daar geen spijt van gehad.

Als het financieel lukt en je met je man geen woorden gaat krijgen dan lijkt me dit een prima plan toch?
Bedoel je dat je dit als bv een ZZP’er hebt gedaan of wel in loondienst?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dubbel
Zeker doen!
Als het thuis zijn je niet bevalt dan ga je weer werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben 9 jaar thuis geweest en ben oprecht dankbaar dat we dat hebben kunnen doen. Geen gedoe met wie gaat naar welke afspraak mee, geen opvang nodig etc. Ik werk nu weer, maar niet meer op het niveau wat ik had. En dat is dus, naast het interen op spaargeld, het grootste risico. Dat is niet iets wat je kunt negeren. Want als na 1-2 jaar het goed gaat en de bodem is nog niet om zicht, worden het misschien wel 3-4 jaar. Ook wordt je wereld kleiner dus besteed vooral ook tijd aan hobby's l, vriendinnen etc. Ik heb ook veel vrijwilligerswerk op school gedaan, gewoon omdat het kon maar ook om even van huis te zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik het over zou kunnen doen zou ik het ook gedaan hebben. Doen!
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
geel_groene_broek schreef:
09-10-2023 16:48
Bedoel je dat je dit als bv een ZZP’er hebt gedaan of wel in loondienst?
Nee, we leefden dan van het loon van mijn man.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zorg dat alles op papier staat, dat jullie getrouwd zijn en dat jij safe zit als er hem iets zwaar overkomt.

En zorg dat je ingeschreven staat bij de woningbouw en dat je ergens een noodbudget klaar hebt staan om een jaar huisvesting op te vangen.
Je wil niet vaststellen dat je man met een ander ligt te flikflooien en dat jij geen kant op kan.

En met een kind van 2 zit je niet "voor een jaar thuis".
Ik zou ervan uitgaan dat je minstens bent vertrokken voor 2 à 3 jaar.
wissewis wijzigde dit bericht op 09-10-2023 17:01
15.71% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Kan maar ken iemand die nu een jaar op reis is gewoon op basis van deels betaald ouderschapsverlof. Als je dat nog hebt zou ik dat eerst opmaken
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen mijn kinderen 6 3 en 0 waren ook gedaan en toen de jongste naar school gjng weer meer gaan werken. Ik had dat nodig toen
Alle reacties Link kopieren Quote
Het wordt niet alleen nu krapper maar ook je pensioen. Kijk ik zal niet zeggen dat je moet blijven als je het werk niet meer leuk vindt maar ik zou ander werk gaan zoeken.
Alle reacties Link kopieren Quote
dolfje schreef:
09-10-2023 17:05
Het wordt niet alleen nu krapper maar ook je pensioen. Kijk ik zal niet zeggen dat je moet blijven als je het werk niet meer leuk vindt maar ik zou ander werk gaan zoeken.

Niet alleen dat, maar als je in die twee jaar arbeidsongeschikt wordt krijg je gewoon geen uitkering, vind ik zelf geen klein dingetje.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb dit gedaan en was voor mij echt goed! Had door dat jaar de tijd om na te denken wat ik echt leuk vond. Daarna gaan werken in een totaal ander werkveld.
Je wereld wordt als thuismoeder wel echt klein vond ik, ondanks dat ik afsprak met mede-moeders en vriendinnen. Je maakt gewoon niet zoveel mee. Daarom nu heel blij dat ik weer een leuke baan heb, maar dat jaar is echt een aanwinst geweest voor mijn leven. Wij hadden wel het geluk dat mijn partner juist meer ging verdienen, dus financieel gingen we er niet op achteruit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je denkt dat je daarna weer makkelijk een baan vindt dan zou ik het doen. Anders zou een sabbatical misschien een optie zijn.

Ik heb om deze reden een aantal jaar 12 uur gewerkt, ik wilde de zekerheid van een baan niet kwijt. Mijn man werkte 32 uur. Er was altijd iemand thuis.
Ik heb het gedaan en vond het niks. Ik stopte omdat de baan die ik kreeg aangeboden bij een reorganisatie niet paste bij onze situatie. Het doel was even thuis te blijven totdat man zijn opleiding klaar had. Dat werd vijf jaar, want, in tegenstelling tot nu, was er weinig werk destijds.

Omgeschoold maar ook toen lukte het niet om een echte baan te vinden. Ik ging van zeer kort contract (4 weken) na nog kortere of soms net iets langere contracten. Pas ruim tien jaar, na het stoppen vond ik weer een echte baan.

Al die jaren thuis hebben me geen goed gedaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ergens klinkt het niet alsof je partner het prima vindt, maar goed dat terzijde.

Data/ict is wellicht een gewild werkveld maar ook een met razendsnelle ontwikkelingen. Hoe ga je dat bijhouden?

Ervaringen zijn heel verschillend. Vriendin vindt het heerlijk. Bewuste keuze, maar nu na jaren thuis zijn is het lastig om een passende baan te vinden.
Maar ze zou op basis van het heden exact dezelfde keuze maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
En dan schieten bij mij altijd de woorden te binnen van onze moeder overste van de afdeling. Ze is nu 70 maar haar credo was en is...een vrouw moet nooit haar zelfstandigheid verliezen.

Wat wissewis zegt...leg alles wel goed vast als het bewust een gezamenlijke keuze is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stormke81 schreef:
09-10-2023 18:06
En dan schieten bij mij altijd de woorden te binnen van onze moeder overste van de afdeling. Ze is nu 70 maar haar credo was en is...een vrouw moet nooit haar zelfstandigheid verliezen.

Wat wissewis zegt...leg alles wel goed vast als het bewust een gezamenlijke keuze is.
Eens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kun je niet onbetaald verlof opnemen? Kijken hoe het bevalt, op termijn eventueel toch uitkijken naar een andere baan? Ik heb zelf geen ervaring maar herken je gevoel wel. Ik heb altijd gewerkt toen de kinderen klein waren, maar geen baan waarin ik heel veel ambities had of hoefde te hebben, dat is eigenlijk pas gekomen toen ze wat zelfredzamer werden en ik letterlijk veel meer ruimte en energie voelde om te investeren in mezelf en een werkgever.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stormke81 schreef:
09-10-2023 18:06
En dan schieten bij mij altijd de woorden te binnen van onze moeder overste van de afdeling. Ze is nu 70 maar haar credo was en is...een vrouw moet nooit haar zelfstandigheid verliezen.

Wat wissewis zegt...leg alles wel goed vast als het bewust een gezamenlijke keuze is.
Zorg bovendien ook dat je man niet zodanig veel promoties pakt dat zelf gaan werken niet echt meer een optie is.

Iemand in mijn omgeving dacht ook "fijn een jaar of 2 thuis te blijven". Met 2 kinderen.
Na 2 jaar had haar man zodanig geschifte werkuren ("promotie") en werkreizen dat terug naar de werkvloer voor haar eigenlijk bijna geen optie meer was.

Ze zit nu - paar jaar later - dus het merendeel van de tijd thuis gek te worden en tegen de muren te spreken.
En heeft een giga gat in haar CV, dus ergens opnieuw deeltijds binnenraken binnen een beetje redelijke schooluren is gewoon onbegonnen werk.

En tja, "hij verdient toch genoeg voor 2", dus ziet ook het nut niet in van waarom hij zijn carrière op pauze zou zetten.
Ze groeien dus ook nog eens loeihard uit elkaar. Want ofwel is hij aan 't werk, ofwel zit hij in 't buitenland, ofwel hebben ze elkaar aan tafel nauwelijks nog wat te vertellen omdat zij nauwelijks iets beleeft.
Het altijd over de zwemles van Marietje hebben of het verjaardagsfeestje van Sofie gaat ook vervelen.
wissewis wijzigde dit bericht op 09-10-2023 18:16
11.39% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb 5 jaar niet gewerkt. Mijn oudste was toen 4 en de jongste een half jaar. Ik vond het heerlijk. En nu werk ik weer, sinds een jaar of 4. Heel andere branche maar wel weer heel leuk. Als je een goede basis hebt en je bent nog redelijk jong, dan moet die baan toch wel weer lukken? een jaar is zo om.
Don't cry, buy a bag and move on.
Mijn moeder, 70+, heeft nog steeds spijt als haren op haar hoofd dat ze toen wij jong waren een paar jaar niet gewerkt heeft. Ze is van mening dat ze toen een slag in haar carrière gemist heeft, die ze nooit meer in heeft kunnen lopen. Onzin natuurlijk, maar dat vindt zij. De jaren ‘80 waren wel andere tijden qua werkgelegenheid, natuurlijk. Zelf weet ik niet beter dan dat mijn moeder fulltime werkte, want we waren erg jong toen ze thuis was.
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 09-10-2023 18:34
8.83% gewijzigd
daenerys79 schreef:
09-10-2023 18:14
Ik heb 5 jaar niet gewerkt. Mijn oudste was toen 4 en de jongste een half jaar. Ik vond het heerlijk. En nu werk ik weer, sinds een jaar of 4. Heel andere branche maar wel weer heel leuk. Als je een goede basis hebt en je bent nog redelijk jong, dan moet die baan toch wel weer lukken? een jaar is zo om.
Een jaar is met een goede basis inderdaad prima te overbruggen.
Ik heb een kennis die tien jaar niet gewerkt heeft, destijds een administratieve opleiding gedaan en in die branche gewerkt. Na tien jaar was haar diploma en haar werkervaring volstrekt irrelevant geworden. Ze werkt nu in de thuiszorg.
Wellicht belangrijk om mee te wegen of je inderdaad in dezelfde branche wil blijven werken of niet. En of het dan noodzakelijk is om bij te blijven. Maar voor een jaar zal dat wel meevallen. Als het financieel kan, to, dan zou ik het gewoon doen.
Ik ken herintreders die het niet gemakkelijk hadden met terugkeer op de arbeidsmarkt.
In de ICT gaan de ontwikkelingen razend snel, dat is dus een branche waarin een time-out vier-dubbel zo hard gaat.

Vaak is een keuze om te gaat thuismoederen een vlucht voor het drukke werkende leven. Ik zou eerst uitzoeken of dat in jouw geval ook zo is. Want een vlucht is niet zo best en betekend dat er meer aan de hand is en/of er onderliggend iets moet worden aangepakt.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven