Werk & Studie alle pijlers

Een jaar thuisblijfmoeder

09-10-2023 16:43 135 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zit eraan te denken om een jaar te stoppen met werken.

Ik heb nu een senior baan in een gewild werkveld (data/ict). Hierin werk ik 3 dagen per week. Ik werk hier nu 7 jaar, dit is mijn eerste werkgever. Ik vind het bedrijf niet meer zo leuk (collega’s wel) en ook het werk twijfel ik soms over.

Ik zou natuurlijk een nieuwe baan kunnen zoeken, ik ben iemand die heel graag werkt maar ik zie nu zo tegen een nieuwe baan op. Ik heb 3 kinderen van 6, 4 en 2 en zou graag een jaar thuis bij ze willen zijn. Ik kom altijd erg moe uit mijn werk (ook als ik een leuke dag heb gehad) en zou graag gewoon me op thuis willen focussen. Ik vind het heel leuk om bij de kinderen te zijn, en heb veel gewerkt toen mijn oudste jong was, dus zou ook wel vraag iets “in willen halen”. Mijn partner vindt het OK (hij vindt het wel fijner voor de gelijkheid als ik werk, maar hij ziet ook dat ik nu niet zo gelukkig ben in mijn werk). We hebben opzich genoeg spaargeld (het wordt financieel dan wel echt krapper).

Na 1-2 jaar thuis hoop ik dat ik weer veel zin heb in een nieuwe baan. En, dat lijkt mij wel spannend, of ik deze kan vinden.

Ik ben op zoek naar mensen die deze keuze hebben gemaakt. Of hier over na hebben gedacht maar toch iets anders hebben besloten.

Ik snap natuurlijk dat dit een enorm luxe dilemma is.
geel_groene_broek wijzigde dit bericht op 09-10-2023 16:48
5.95% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
missfitz schreef:
09-10-2023 18:11
Kun je niet onbetaald verlof opnemen? Kijken hoe het bevalt, op termijn eventueel toch uitkijken naar een andere baan? Ik heb zelf geen ervaring maar herken je gevoel wel. Ik heb altijd gewerkt toen de kinderen klein waren, maar geen baan waarin ik heel veel ambities had of hoefde te hebben, dat is eigenlijk pas gekomen toen ze wat zelfredzamer werden en ik letterlijk veel meer ruimte en energie voelde om te investeren in mezelf en een werkgever.
Ik vind dit een goede suggestie. Misschien heb je nog ouderschapsverlof staan? Of een sabbaticalregeling? Als je dat nou eens eerst opneemt, en kijkt hoe het gaat? Dan kan je later altijd nog zien! Je behoudt dan in eerste instantie wel je ww-rechten, pensioenopbouw etc. dus is een stuk veiliger.
Moederkareltje schreef:
09-10-2023 21:34
Voor mijn man zijn ze ook maar een keer kind maar hij is er liever niet te lang bij. Hij is wel trots op het nageslacht. Dat wel. Uurtje of twee per dag in de buurt van kroost is voldoende voor hem. Dat gehuil en al het gezorg en geduld moeten hebben daar kan hij niet tegen

"En je weet nu al dat het voor TO exact zo is als voor jou en niet zoals voor je man?"

TO zegt toch zelf dat ze het leuk vind bij de kinderen en tijd wil inhalen... Zoiets zou mijn man nooit zeggen dus ze lijkt niet op mijn man. En exact als mij zou ze ook niet zijn want dat bestaat niet.
Ah, dus wel de lusten maar niet de lasten. Leuk zo'n man.
Alle reacties Link kopieren Quote
Happyplant schreef:
20-10-2023 15:42
Ik zal op mijn sterfbed zeker met een lach terugdenken aan mijn werk. Aan de leuke collega's waarmee ik lief en leed heb gedeeld. Werk is niet alleen een noodzakelijk iets.
Klopt, werk is wel een belangrijk deel van mn leven dus daar zal ik ook zeker wel positief op terugkijken. Maar denk dat hiermee meer de mensen bedoeld worden die zodanig veel werken (bijv meer dan fulltime) of steeds maar meer en meer willen verdienen.. dat je dan later denkt: ik had ook best meer tijd willen besteden aan mn kinderen, mn familie, vrienden, genieten van mn huis, vakantie, leuke dingen doen. Ipv altijd maar werken.
Dus dat dat sterfbed verhaal niet gaat over de gewone werkende man of vrouw.
Alle reacties Link kopieren Quote
coderood schreef:
20-10-2023 17:01
Je wilt het vast niet horen... Maar het kan ook gewoon een keuze zijn om aan tradiotionele rolverdeling te doen. Niet omdat dat zo hoort, maar omdat beide dat fijn vinden.

Overigens zeg ik elke keer dat IK dat niet wilde en dat ik mijn 10 weken oude baby niet naar de oovang wilde brengen omdat IK vind dat het echt 0 toegevoegde waarde heeft voor zo een kleine baby.
Dan begrijp je me verkeerd, van mij mag iedereen kiezen wat hij of zij wil. Ik kan alleen slecht tegen het meten met 2 maten. Dat als een moeder geen thuisblijfmoeder wordt ze dus haar kind met 10 weken naar de opvang brengt en dat dat voor jou niet goed voelt. Maar als een vader, zelfs je eigen man, datzelfde zou doen het opeens wel prima is.

Het kan inderdaad zijn dat dit versterkt wordt door mijn eigen allergie voor dit soort retoriek. Te vaak dat mensen enkel aan mij de vraag stellen of ik werk en hoe ik werk en gezin combineer, mijn man vragen ze dat nooit. Vrouwen worden in mijn ogen veel teveel opgehitst dat ze verantwoordelijk zijn voor hun kroost, dat ze er zoveel mogelijk bij moeten zijn, dat ze hun kind toch niet door anderen moeten laten verzorgen. Maar van een man wordt dat nauwelijks verwacht. Heel krom vind ik dat en ik proef dat idee ook in posts als die van jou en die van Moederkareltje.
Alle reacties Link kopieren Quote
coderood schreef:
20-10-2023 17:01
Je wilt het vast niet horen... Maar het kan ook gewoon een keuze zijn om aan tradiotionele rolverdeling te doen. Niet omdat dat zo hoort, maar omdat beide dat fijn vinden.

Overigens zeg ik elke keer dat IK dat niet wilde en dat ik mijn 10 weken oude baby niet naar de oovang wilde brengen omdat IK vind dat het echt 0 toegevoegde waarde heeft voor zo een kleine baby. Ik wil je echt geen schuldgevoel aanpraten. Ik vind jou absoluut geen slechte moeder als je een andere keuze maakt dan ik. Iedereen is anders en kinderopvang is geen kindermishandeling. Ik maakte alleen een andere keuze vanwege mijn eigen overtuigingen. Dat wil echt niet zeggen dat ik jouw overtuigingen veroordeel. Integendeel.
Maar dat jij je kind met 10 weken naar de opvang had moeten brengen als je weer was gaan werken is (tegenwoordig) best wel een uitzonderlijke situatie. In mijn geval had ik 12 weken bevallingsverlof, niet 10, en zo'n beetje iedereen die ik ken ook omdat je doorwerkt tot 36 weken. Plus dat mijn man daarna nog 5 weken ouderschapsverlof opnam, wat ik ook om me heen steeds vaker zie. Dus door telkens die 10 weken te noemen zet je (misschien onbedoeld, omdat je uitgaat van hoe het bij jou toen was) het wel extreem aan.

Overigens had ik mijn kind best bij 10 weken naar de opvang willen brengen, ik vond mijn bevallingsverlof echt heel zwaar zowel fysiek als mentaal. Maar ik ben dan ook niet iemand die opgaat in het moederschap.
Alle reacties Link kopieren Quote
tortelduif schreef:
21-10-2023 10:53
Maar dat jij je kind met 10 weken naar de opvang had moeten brengen als je weer was gaan werken is (tegenwoordig) best wel een uitzonderlijke situatie. In mijn geval had ik 12 weken bevallingsverlof, niet 10, en zo'n beetje iedereen die ik ken ook omdat je doorwerkt tot 36 weken. Plus dat mijn man daarna nog 5 weken ouderschapsverlof opnam, wat ik ook om me heen steeds vaker zie. Dus door telkens die 10 weken te noemen zet je (misschien onbedoeld, omdat je uitgaat van hoe het bij jou toen was) het wel extreem aan.

Overigens had ik mijn kind best bij 10 weken naar de opvang willen brengen, ik vond mijn bevallingsverlof echt heel zwaar zowel fysiek als mentaal. Maar ik ben dan ook niet iemand die opgaat in het moederschap.
Klopt, ik had ook langer verlof. Verlof dat in de vakantie viel mocht ik bijv nog extra opnemen. Ik weet t allemaal niet precies meer, maar kan me niet herinneren dat kind nog naar 10 weken was toen ik weer ging werken.
En goed, prima toch ook om nog iets langer thuis te willen blijven tot kind ietsje ouder is? Maar echt jarenlang niet werken, dat zou ik nooit doen.
Ik denk dan ook, hoe gaat dat dan met geld als je zelf niks verdient?
Ik heb onlangs een nieuw kookboek gekocht. Man 'moppert' dan een beetje: weer een nieuw kookboek, hoeveel heb je er al? Maar ik verdien mijn eigen geld, dus ik koop af en toe gewoon iets leuks voor mezelf. Ook nieuw paar laarzen terwijl ik eigenlijk net al nieuwe had gekocht. Dus echt nodig is het niet. Maar deze zijn dan weer warmer en fijner om in te wandelen. Als je zelf geld verdient vind ik dat je dat makkelijker doet dan wanneer alleen man het geld verdient. Alsof je het dan meer moet verantwoorden, lijkt me. Misschien niet als man heel veel verdient, maar hier in mijn omgeving veel thuisblijfmoeders, grotere gezinnen. Lijkt me niet dat je dan als vrouw zijnde vaak dingen voor jezelf kan kopen.
Alle reacties Link kopieren Quote
tortelduif schreef:
21-10-2023 10:53
Maar dat jij je kind met 10 weken naar de opvang had moeten brengen als je weer was gaan werken is (tegenwoordig) best wel een uitzonderlijke situatie. In mijn geval had ik 12 weken bevallingsverlof, niet 10, en zo'n beetje iedereen die ik ken ook omdat je doorwerkt tot 36 weken. Plus dat mijn man daarna nog 5 weken ouderschapsverlof opnam, wat ik ook om me heen steeds vaker zie. Dus door telkens die 10 weken te noemen zet je (misschien onbedoeld, omdat je uitgaat van hoe het bij jou toen was) het wel extreem aan.

Overigens had ik mijn kind best bij 10 weken naar de opvang willen brengen, ik vond mijn bevallingsverlof echt heel zwaar zowel fysiek als mentaal. Maar ik ben dan ook niet iemand die opgaat in het moederschap.
Als je medische problemen hebt mag je niet doorwerken tot 36 weken.
Alle reacties Link kopieren Quote
coderood schreef:
22-10-2023 12:06
Als je medische problemen hebt mag je niet doorwerken tot 36 weken.
Klopt, maar de meeste vrouwen hebben wel de keuze om tot 36 weken door te gaan. En uiteraard hangt het ook van je werkomstandigheden af. Maar met 34 weken met verlof is - iig in mijn omgeving - zeker niet de standaard.

Waarmee ik overigens zeker niet wil zeggen dat er iets mis mee is om met 34 weken of eerder met verlof te gaan. Als iemand dat wil of moet om wat voor reden dan ook, vooral doen. Fijn dat de mogelijkheid er is.
Alle reacties Link kopieren Quote
coderood schreef:
22-10-2023 12:06
Als je medische problemen hebt mag je niet doorwerken tot 36 weken.
Klopt, maar niet iedereen heeft die medische problemen. En er is ook nog 5 weken betaald vaderschapsverlof tegenwoordig en een half jaar ouderschapsverlof voor zowel de moeder als de vader. Het zo schetsen dat je je niet goed voelt bij je kind met 10 weken naar de opvang brengen en dus kiest voor thuisblijfmoeder zijn, alsof dat de enige 2 smaken zijn, is een nogal vreemde voorstelling van zaken. Het is in mijn ogen meer jezelf proberen te verdedigen door maar 2 extremen te schetsen en de hele wereld ertussen weg te laten. Maar niemand valt jou aan op jouw keuzes, prima als je doet wat bij jou past, dus die verdediging is helemaal niet nodig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als het financiaal haalbaar is dan zou ik je baan opzeggen en tijd spenderen met je gezin. Mocht je in de tussentijd iets leuks vinden dan zou je daaraan kunnen beginnen of freelance werk doen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven