Werk & Studie alle pijlers

Familie van vriend

24-02-2020 08:34 67 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi dames ik heb een ander acc aangemaakt vanwege herkenning etc.

Ik ben op dit moment 6 maanden zwanger van mijn vriend z’n eerste kindje. Ik heb van een vorige relatie een dochter van 4 die wij samen opvoeden. Wij wonen nu al een jaar samen in Spanje. Met zijn familie hebben we normaal contact. Hij heeft een familiebedrijf dus ziet zijn zus, broer en vader bijna iedere dag. Toen ik net in Spanje kwam wonen heb ik pas na 3 maanden kennis gemaakt met zijn broer en zus tijdens een etentje. 3 maanden later waren we zwanger en heeft hij dit op z’n werk verteld aan iedereen toen ik ongeveer 10 weken zwanger was.

Ruim een maand erna was er een soort 10 jarig jubileum op zijn werk waarbij zijn medewerkers op een weekend weg werden getrakteeerd om dit te vieren. Daar kwam ik dus ook zijn vader en zus tegen. Die begroetten mij gewoon normaal en we aten nog samen maar ze zeiden niets tegen mij over de zwangerschap geen gefeliciteerd. Geen woord erover. Die avond heb ik aan m’n vriend gevraagd of ze überhaupt wel op de hoogte zijn en inderdaad hij gaf aan dat ze dit al wisten omdat hij dat een maand geleden al had verteld. Vreemd, dacht ik. De volgende dag bij de check out van het hotel hebben we nog 10 minuten gekletst en ‘ geknuffeld ‘ hoe ze dat doen in Spanje maar weer geen woord over de zwangerschap of een felicitatie.

Twee weken heb ik maar gezwegen maar heb toen toch mijn vriend verteld dat ik er mee zat.( mijn familie in nl heeft een voor een mijn vriend gebeld om hem te feliciteren en elke keer werd er aan mij gevraagd en ? En ? Hoe reageerde zijn familie heb je al met hun gesproken ? Nou nee dus .. niemand van zijn kant had maar een woord gesproken over de zwangerschap ) Was zijn familie niet blij? Mijn vriend kwam met allemaal smoezen ‘ ja misschien waren ze verlegen of bang dat je het niet begreep door de taalbarriere..’ ik vond dit geen goed excuus en was zelfs nog meer gekwetst. Die week was er een kerst etentje met de familie en ben niet gegaan. Ik was misselijk en had er om eerlijk te zijn geen zin in om mijn kerst te verpesten. Mijn vriend is wel gegaan en heeft op het etentje verteld dat hij het jammer vind dat niemand mij heeft gefeliciteerd met de zwangerschap. ( ons kindje is het eerste kleinkind in de familie wat in zuiderlijke landen toch best belangrijk is ). Zijn zus heeft mij toen een dronken spraak memo gestuurd waar in zij 3 minuten lang aan het lachen was en aan het zingen. Dit kon ik niet serieus nemen en op een of andere manier voelde ik me gekwetst en niet serieus genomen.

De dag erna heeft mijn vriend zijn zus geappt en gezegd dat die memo echt niet netjes was aangezien ik er echt mee zat. Zij beaamde dus dat het haar speet en dat ze de dag erna haar excuses zou aanbieden. De dag erna was er een ander etentje en tijdens het groeten vroeg ze aan me of ik nog boos was. Ik zei vanwel. Waarbij zij gewoon wegliep en de rest van de dag niets tegen mij zei ook geen gedag meer.

Op nieuwjaarsdag heeft zij mijn vriend geen eens een gelukkig nieuwjaar gewenst en een week erna heeft mijn vriend met haar gepraat op het werk waarom zei niet netjes haar excuses had aangeboden. En zij vertelde dat ik juist haar voorschut heb gezet omdat zij vroeg of ik boos was en ik dus ja zei. En dat het mijn schuld was, ik had maar dit moeten doen ik had maar dat moeten doen .. ik had haar maar uit moeten nodigen bij ons huis. Een hele reeks aan excuses kwamen voort waarin ze zei dat het mijn schuld was. Ze zei dat ze mij geen excuses verontschuldigingd is en dat zij niks verkeerds heeft gedaan. Ze heeft al in een memo gezongen voor me terwijl ze dronken was en dat was blijkbaar genoeg.
Met mijn vriend sprak ze niet meer. De vader heeft wel excuses aangeboden en vertelde dat hij mij wilde feliciteren op het kerst diner dus met hem heb ik nu wel normaal contact.


Totdat vorige week wij op vakantie waren en zij ineens voor de deur stond om ons te brengen naar het vliegveld. Mijn vriend z’n beste vriend had afgezegd en zijn vader had de zus gevraagd om ons op te halen. Toen we uitstapte uit de auto begon ze aan mijn buik te zitten en mijn vriend begon met ‘ misschien is dit een nieuwe start en wil mijn zus nu wel haar excuses aan bieden ‘ de zus keek en zei niets. Ze had me een knuffel gegeven, en reed weg. Nu bemoeit zijn vader zich ermee en is zijn vader + broer boos dat mijn vriend haar eergisteren dus niet heeft gefeliciteerd met haar verjaardag. Hij is nu zelf namelijk ook gekwetstst door de zus aangezien ze hem compleet negeert, alleen praat over werkgerelateerde zaken en niet eens aan hem vraagt over het verloop van de zwangerschap of iets erover.

Overdrijf ik? Slaan mijn hormonen op hol ofzo? Is het kleiner dan dat ik denk?
Is het mijn schuld? Ik wil geen groot familie drama starten maar ik ben wel gekwetst.
Scarlett1212 schreef:
24-02-2020 12:00
Ik doelde met mijn familie op mijn ouders en mijn broers die hem feliciteerde. Is toch heel normaal 😐?
Dat ze hem een voor een opbellen vind ik niet heel normaal. Maar fijn dat jouw familie wel blij is met de zwangerschap.

Jouw vriend is dus Spaans? Ik ben eigenlijk nog het meest verbaasd dat je ze niet meteen hebt ontmoet, zeker omdat je ook je dochter meebracht. Kinderen zijn erg geliefd in Spanje en de meeste families zouden je dochter hartelijk verwelkomen. Misschien was dat al een teken. Al snap ik ook niet dat je vriend daarin geen initiatief heeft genomen. Heel vreemd.
Scarlett1212 schreef:
24-02-2020 12:00
Ik doelde met mijn familie op mijn ouders en mijn broers die hem feliciteerde. Is toch heel normaal 😐?
Zo zie je maar weer, wat normaal is, is niet voor iedereen hetzelfde. Ik zou het superirritant vinden als mijn schoonfamilie mij daar allemaal afzonderlijk voor ging bellen en steeds zou vragen hoe het was. Ik ben wat meer op mezelf; als er iets is, horen jullie het wel en contact loopt verder via partner.
Ik vind dat je het een beetje opblaast en inderdaad overdrijft.

Ook dat je boos/gekwetst/blijft hangen in je emotie terwijl de zus toch 'haar best' doet. Misschien niet op de manier dat jij het zou willen zien, maar ik denk dat dat een beetje het probleem is.

Je maakt het kleine ding veel te groot en zorgt er zo echt voor dat er een wig tussen jou en je schoonfamilie maar ook tussen je vriend en zijn familie ontstaat.

Dat wil je toch niet?

Ik zou zeggen, tel tot 10 en laat je vriend ook niet steeds als tussenpersoon fungeren.
Alle reacties Link kopieren
Misschien vinden zij het ook wel heel raar dat jouw vriend op het werk jouw zwangerschap bekend maakt, ipv dat jullie samen in een privé setting de familie op de hoogte brengen van het feit dat je zwanger bent.
Ik vind, van wat ik in je OP lees, de hele omgang tussen jou en zijn familie maar vreemd.
Alle reacties Link kopieren
Rosalind schreef:
24-02-2020 12:06
Dat ze hem een voor een opbellen vind ik niet heel normaal. Maar fijn dat jouw familie wel blij is met de zwangerschap.

Jouw vriend is dus Spaans? Ik ben eigenlijk nog het meest verbaasd dat je ze niet meteen hebt ontmoet, zeker omdat je ook je dochter meebracht. Kinderen zijn erg geliefd in Spanje en de meeste families zouden je dochter hartelijk verwelkomen. Misschien was dat al een teken. Al snap ik ook niet dat je vriend daarin geen initiatief heeft genomen. Heel vreemd.

Oké niet heel normaal dus .. van het opbellen :/
Ja dat klopt hij is Spaans.
Alle reacties Link kopieren
Felidaes schreef:
24-02-2020 12:09
Ik vind dat je het een beetje opblaast en inderdaad overdrijft.

Ook dat je boos/gekwetst/blijft hangen in je emotie terwijl de zus toch 'haar best' doet. Misschien niet op de manier dat jij het zou willen zien, maar ik denk dat dat een beetje het probleem is.

Je maakt het kleine ding veel te groot en zorgt er zo echt voor dat er een wig tussen jou en je schoonfamilie maar ook tussen je vriend en zijn familie ontstaat.

Dat wil je toch niet?

Ik zou zeggen, tel tot 10 en laat je vriend ook niet steeds als tussenpersoon fungeren.


Okay, nee dat wil ik inderdaad niet.

En ik laat hem absoluut niet als tussenpersoon fungeren ik vertel hem niet wat hij wel of niet moet doen alles wat hij met hun bespreekt komt niet via mij. Als hij haar opbelt of haar aanspreekt dan is dat zijn eigen initiatief. Maar misschien moet hij daar dan ook maar mee kappen dan
Scarlett1212 schreef:
24-02-2020 12:10
Oké niet heel normaal dus .. van het opbellen :/
Ja dat klopt hij is Spaans.

Hou op met normaal en niet normaal. Wat je normaal vindt hangt heel erg af van de cultuur, de familie en karakter. Als het in jouw familie normaal is dat iedereen belt, prima. Als het in zijn familie normaal is om (nog) niet enthousiast te zijn, ook prima. Ga eens uit van positieve bedoelingen en praat eens met zijn familie. Zo leer je ze kennen en leer je vanzelf hun normen en waarden kennen (en zij die van jou).
Scarlett1212 schreef:
24-02-2020 12:10
Oké niet heel normaal dus .. van het opbellen :/
Ja dat klopt hij is Spaans.
Lees je de rest wat ik schrijf ook?
Het wel/niet feliciteren lijkt voor jou het enige belangrijke.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk eigenlijk dat je een beetje raar begonnen bent bij die familie. Inderdaad door veel communicatie via je vriend te laten verlopen, boos te zijn over bepaald gedrag, dat voor hen misschien normaal is.

Misschien vanaf nu voor jezelf proberen alles wat minder negatief te zien, meegaan naar familiebijeenkomsten, geen oude koeien meer uit de sloot halen, met een schone lei beginnen.

Het is toch jammer dat dit jullie start is, wiens 'schuld' (als er al schuld is) het ook is?
Later is nu
Newsflash: niet iedereen is druk/blij/whatever met de zwangerschap van een ander.

Fijn dat jullie er naar uit kijken maar verwacht dat niet van iedereen.
Alle reacties Link kopieren
En voel je wat minder aangevallen of genegeerd. Als er bij mij iemand steeds maar weer boos doet, of ik nou niets zeg of een berichtje stuur, hoefde het van mij ook niet meer. Maar je leeft daar nu. Dit is ook familie. Leer ze kennen.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Scarlett1212 schreef:
24-02-2020 12:00
Ik doelde met mijn familie op mijn ouders en mijn broers die hem feliciteerde. Is toch heel normaal 😐?
Vindt jij.
Ik vind dat helemaal niet zo normaal dat je beide ouders belt om te feliciteren met de zwangerschap. Ik bel degene waar ik het meest mee heb en zeg gefeliciteerd ook voor Piet/truus.
Ook wanneer het mijn zus/broer betreft.

Daarbij maak jij het die mensen wel heel moeilijk om het goed te doen, ik zou er ook geen zin in hebben.
Overdrijf ik? : ja absoluut ja.
Slaan mijn hormonen op hol ofzo? : Ja absoluut ja
Is het kleiner dan dat ik denk? : Ja absoluut ja
Is het mijn schuld? Ja absoluut ja
Ik wil geen groot familie drama starten : Dat is dan grandioos mislukt.
maar ik ben wel gekwetst : Nee, je voelt je gekwetst.
Scarlett1212 schreef:
24-02-2020 12:12


En ik laat hem absoluut niet als tussenpersoon fungeren ik vertel hem niet wat hij wel of niet moet doen alles wat hij met hun bespreekt komt niet via mij. Als hij haar opbelt of haar aanspreekt dan is dat zijn eigen initiatief. Maar misschien moet hij daar dan ook maar mee kappen dan
Hmm, niet perse..
Als hij het allemaal uit zichzelf doet dan kan je hem natuurlijk niet tegenhouden.

Ik denk alleen niet helpt in de nu toch al zwakke relatie die je met schoonfamilie hebt.

Praat daar met hem over, dat je soms iets bij hem kwijt moet.
Het klinkt alsof hij dingen voor je wil oplossen, maar dat werkt nu averechts.
nerdopviva schreef:
24-02-2020 12:13
Hou op met normaal en niet normaal. Wat je normaal vindt hangt heel erg af van de cultuur, de familie en karakter. Als het in jouw familie normaal is dat iedereen belt, prima. Als het in zijn familie normaal is om (nog) niet enthousiast te zijn, ook prima. Ga eens uit van positieve bedoelingen en praat eens met zijn familie. Zo leer je ze kennen en leer je vanzelf hun normen en waarden kennen (en zij die van jou).

En dit dus. TO gaat uit van haar eigen normen en waarden en gaat gekwetst zitten zijn omdat anderen anders zijn en gaat daarbij uit van slechte intenties. En vervolgens zit vriendlief tussen twee vuren in.
Alle reacties Link kopieren
Scarlett1212 schreef:
24-02-2020 11:56
Dankjewel voor je reactie. Inderdaad Pijnlijk 😖
Wat is daar pijnlijk aan? Het feit dat het sommigen gruwelijk lijkt een baby te krijgen? Dat is toch gewoon de realiteit? Ik ben ook zwanger momenteel, daar ben ik zelf erg blij mee, maar dat hoeft de hele wereld niet te zijn.
Maar die vriend is zelf toch ook best een beetje een slapjanus?
Hij werkt in een familiebedrijf dus ik neem aan dat de band met zijn familie goed is. Vervolgens komt zijn vriendin met dochter bij hem wonen maar hij stelt ze niet aan zijn familie voor die hij zelf elke dag ziet?
Alle reacties Link kopieren
Blijf niet zo hangen in je emoties.
Je wijst vooral met vinger naar familie, maar ik vind je zelf ook erg onvolwassen en escalerend gedragen.
Laat het los, want je ontketent zo een waar familiedrama.
-
Alle reacties Link kopieren
Waarom jeb je zo lang gewacht met jezelf en je dochter voor te stellen? Of vind jij dat zij maar naar jou toe hadden moeten komen?
En waarom schrijf je 'mijn' dochter , dus tussen aanhalingstekens? Zij is toch alleen jouw kind en dat van een andere man? Vond die het trouwens ok dat je zo ver weg bent gaan wonen met zijn dochter of heb je daar geen of slecht contact mee?
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
Alle reacties Link kopieren
Ik probeer me er ook wat bij voor te stellen, met dat hij ook door je hele familie gebeld werd. Ik werd zwanger voordat iedereen met een mobieltje liep, dus mijn ervaring is ook een stuk anders, maar ik belde mijn familie (moeder/zus) en zij feliciteerden mij en deden 'ook een felicitatie voor man'. Hij belde zijn familie en kreeg zoiets met 'ook gefeliciteerd voor Dreamer'. Nu in deze tijd zou ik, als bijvoorbeeld mijn nichtje zwanger zou zijn, alleen een appje sturen, denk ik. Maar dan alleen naar haar, niet ook nog naar haar man. Jij vindt dus dat ik dat zou moeten doen?
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Scarlett1212 schreef:
24-02-2020 12:00
Ik doelde met mijn familie op mijn ouders en mijn broers die hem feliciteerde. Is toch heel normaal 😐?
Ja hoor, vind ik wel.
Zeker als jullie in Spanje zitten en zij in NL.
Aardig en attent van hen om jouw vriend te feliciteren.

Ik vind het van je schoonfamilie ook raar dat ze je niet feliciteerden, maar ken de Spaanse gebruiken niet. Alhoewel: blijkbaar vond je vriend het ook raar.
Ik zou er nu verder geen drama meer over maken en aangeven dat er een cultuurverschil was. Zand erover.
Alle reacties Link kopieren
PoesinBoots schreef:
24-02-2020 12:19
Newsflash: niet iedereen is druk/blij/whatever met de zwangerschap van een ander.

Fijn dat jullie er naar uit kijken maar verwacht dat niet van iedereen.
Ach, een normaal mens vindt het meestal wel leuk als er een neefje/nichtje of een kleinkind op komst is.
Alle reacties Link kopieren
Misschien vinden ze het helemaal niet leuk om op deze manier een kleinkind/neefje/nichtje te krijgen?
Omdat ze je nauwelijks kennen en dat jij nu je zwanger bent van alles van ze verwacht. Misschien zit er wel een historie voor jouw tijd met abortus/miskraam weet ik veel.
Het leven is te kort om te lang op de verkeerde plek te blijven.
Alle reacties Link kopieren
Lelietje-van-Dalen schreef:
24-02-2020 10:17
Ach joh.
Ingewikkelde familiebanden. Tijd om vriendelijk lachend afstandelijk te doen. De dynamiek tussen broer en zus lijkt mij er een om ver weg van te blijven.

Dus de volgende keer dat je zus ziet: Vriendelijk lachen, knuffeltje en vooral weer door!
Zo zou ik ook denken. Lekker laten gaan joh.

Misschien een tip: schrijf je in op de facebook site 'wereldvrouwen'. Daar zitten 25.000 vrouwen uit Nederland die over de hele wereld wonen. Ook velen in Spanje. Is wellicht handig om daar naar de gebruiken te vragen in je nieuwe land.
Alle reacties Link kopieren
Het is natuurlijk ook een rare situatie. Jullie woonden in Nederland al samen, maar jij kende zijn familie nog helemaal niet? Dat is al best vreemd, het is niet alsof Spanje de andere kant van de wereld is of zo. Dan verhuis je hun kant op, en ontmoet je ze nog drie maanden niet. Dat is echt heel raar. Misschien denken die mensen wel dat jij geen contact wilt of zo.
Vervolgens kondigen vriend de zwangerschap aan op het werk ipv tijdens een etentje met familie to zo. Wederom: misschien denken zij wel dat je het niet ‘samen’ wílt doen.

En ten slotte kom jij ergens op bezoek, wetende dat iemand zijn excuses wil aanbieden. Diegene vraagt of je nog boos bent, en dan zeg jij ja. Dat is zelfs voor Nederlandse begrippen wel heel erg bot en geeft weinig opening voor de ander om te praten. Ik kan me heel goed voorstellen dat zij dat opgevat heeft als: ik wil niet met je praten. Ze zijn niet overal zo rechtstreeks als in Nederland hè! Spanjaarden zijn gemiddeld echt niet super snel op hun teentjes getrapt, maar je kunt het ook overdrijven.

Echt, jullie hebben jezelf in een rare positie geplaatst door zo lang geen contact te hebben. En vervolgens verwacht jij dat mensen reageren zoals jij gewend bent, wetende dat je niet alleen met een ander gezin maar zelfs een heel ander land en cultuur te maken hebt. Ik denk dat je dit ook behoorlijk zelf in stand houdt zo.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven