Familie van vriend

Hoi dames ik heb een ander acc aangemaakt vanwege herkenning etc.

Ik ben op dit moment 6 maanden zwanger van mijn vriend z’n eerste kindje. Ik heb van een vorige relatie een dochter van 4 die wij samen opvoeden. Wij wonen nu al een jaar samen in Spanje. Met zijn familie hebben we normaal contact. Hij heeft een familiebedrijf dus ziet zijn zus, broer en vader bijna iedere dag. Toen ik net in Spanje kwam wonen heb ik pas na 3 maanden kennis gemaakt met zijn broer en zus tijdens een etentje. 3 maanden later waren we zwanger en heeft hij dit op z’n werk verteld aan iedereen toen ik ongeveer 10 weken zwanger was.

Ruim een maand erna was er een soort 10 jarig jubileum op zijn werk waarbij zijn medewerkers op een weekend weg werden getrakteeerd om dit te vieren. Daar kwam ik dus ook zijn vader en zus tegen. Die begroetten mij gewoon normaal en we aten nog samen maar ze zeiden niets tegen mij over de zwangerschap geen gefeliciteerd. Geen woord erover. Die avond heb ik aan m’n vriend gevraagd of ze überhaupt wel op de hoogte zijn en inderdaad hij gaf aan dat ze dit al wisten omdat hij dat een maand geleden al had verteld. Vreemd, dacht ik. De volgende dag bij de check out van het hotel hebben we nog 10 minuten gekletst en ‘ geknuffeld ‘ hoe ze dat doen in Spanje maar weer geen woord over de zwangerschap of een felicitatie.

Twee weken heb ik maar gezwegen maar heb toen toch mijn vriend verteld dat ik er mee zat.( mijn familie in nl heeft een voor een mijn vriend gebeld om hem te feliciteren en elke keer werd er aan mij gevraagd en ? En ? Hoe reageerde zijn familie heb je al met hun gesproken ? Nou nee dus .. niemand van zijn kant had maar een woord gesproken over de zwangerschap ) Was zijn familie niet blij? Mijn vriend kwam met allemaal smoezen ‘ ja misschien waren ze verlegen of bang dat je het niet begreep door de taalbarriere..’ ik vond dit geen goed excuus en was zelfs nog meer gekwetst. Die week was er een kerst etentje met de familie en ben niet gegaan. Ik was misselijk en had er om eerlijk te zijn geen zin in om mijn kerst te verpesten. Mijn vriend is wel gegaan en heeft op het etentje verteld dat hij het jammer vind dat niemand mij heeft gefeliciteerd met de zwangerschap. ( ons kindje is het eerste kleinkind in de familie wat in zuiderlijke landen toch best belangrijk is ). Zijn zus heeft mij toen een dronken spraak memo gestuurd waar in zij 3 minuten lang aan het lachen was en aan het zingen. Dit kon ik niet serieus nemen en op een of andere manier voelde ik me gekwetst en niet serieus genomen.

De dag erna heeft mijn vriend zijn zus geappt en gezegd dat die memo echt niet netjes was aangezien ik er echt mee zat. Zij beaamde dus dat het haar speet en dat ze de dag erna haar excuses zou aanbieden. De dag erna was er een ander etentje en tijdens het groeten vroeg ze aan me of ik nog boos was. Ik zei vanwel. Waarbij zij gewoon wegliep en de rest van de dag niets tegen mij zei ook geen gedag meer.

Op nieuwjaarsdag heeft zij mijn vriend geen eens een gelukkig nieuwjaar gewenst en een week erna heeft mijn vriend met haar gepraat op het werk waarom zei niet netjes haar excuses had aangeboden. En zij vertelde dat ik juist haar voorschut heb gezet omdat zij vroeg of ik boos was en ik dus ja zei. En dat het mijn schuld was, ik had maar dit moeten doen ik had maar dat moeten doen .. ik had haar maar uit moeten nodigen bij ons huis. Een hele reeks aan excuses kwamen voort waarin ze zei dat het mijn schuld was. Ze zei dat ze mij geen excuses verontschuldigingd is en dat zij niks verkeerds heeft gedaan. Ze heeft al in een memo gezongen voor me terwijl ze dronken was en dat was blijkbaar genoeg.
Met mijn vriend sprak ze niet meer. De vader heeft wel excuses aangeboden en vertelde dat hij mij wilde feliciteren op het kerst diner dus met hem heb ik nu wel normaal contact.


Totdat vorige week wij op vakantie waren en zij ineens voor de deur stond om ons te brengen naar het vliegveld. Mijn vriend z’n beste vriend had afgezegd en zijn vader had de zus gevraagd om ons op te halen. Toen we uitstapte uit de auto begon ze aan mijn buik te zitten en mijn vriend begon met ‘ misschien is dit een nieuwe start en wil mijn zus nu wel haar excuses aan bieden ‘ de zus keek en zei niets. Ze had me een knuffel gegeven, en reed weg. Nu bemoeit zijn vader zich ermee en is zijn vader + broer boos dat mijn vriend haar eergisteren dus niet heeft gefeliciteerd met haar verjaardag. Hij is nu zelf namelijk ook gekwetstst door de zus aangezien ze hem compleet negeert, alleen praat over werkgerelateerde zaken en niet eens aan hem vraagt over het verloop van de zwangerschap of iets erover.

Overdrijf ik? Slaan mijn hormonen op hol ofzo? Is het kleiner dan dat ik denk?
Is het mijn schuld? Ik wil geen groot familie drama starten maar ik ben wel gekwetst.