Werk & Studie
alle pijlers
Fouten mogen maken van jezelf
dinsdag 16 juni 2020 om 18:37
Hoi allemaal,
Sinds een paar maanden heb ik een nieuwe baan. Een uitdagende functie. Het bevalt goed. Echter, ik heb een aantal valkuilen waar ik tijdens mijn studie en vorige baan vaak in trapte en blijkbaar nog steeds. Ik wil namelijk altijd alles vanaf het eerste moment goed doen. Ik heb altijd een onwijze bewijsdrang en kan eigenlijk niet zo goed tegen fouten maken. En daar krijg ik onnodig stress van. En dat vind ik zo stom van mezelf.
Daarnaast heb ik een enorm verantwoordelijkheidsgevoel, betrek ik dingen vaak op mezelf waardoor ik harder ga werken of meteen in een oplossingsstand schiet zodra er een probleem voordoet. Waarschijnlijk omdat fouten maken in mijn hoofd niet kan en direct moet corrigeren. Terwijl ik die fouteloosheid van andere helemaal niet verwacht of veroordeel. Ik kan altijd bewonderend kijken naar die collega die de tijd neemt om dingen te snappen, van zichzelf fouten mag maken en leert van fouten zonder zichzelf te veroordelen.
Dat probeer ik ook en daar word ik steeds beter in. Maar onderhuids zit er nog altijd die overtuiging dat ik alles eigenlijk meteen perfect moet doen.
Vandaag was er verwarring binnen het team. Ik ben nog een beetje zoekende naar mijn rol in dat projectteam. Er ontstaat onhandige verwarring via mail over iets en direct heb ik het idee dat het komt doordat ik dingen beter had moeten doen. Ik kom dan direct met een oplossing. Later blijkt die collega dat helemaal niet als een probleem zag en ziet het helemaal niet als mijn verantwoordelijkheid om het op te lossen. Naderhand voel ik me dan stom, want ik had er wel een beetje stress over en al naar mezelf gewezen met een strenge vinger.
Waar zijn hier de relaxte “ik mag fouten maken” en “ik ben niet overal verantwoordelijk voor” mensen. Hoe zorg jij dat je dingen makkelijk loslaat? Hoe kader jij je verantwoordelijkheden? En hoe ben jij lief voor jezelf ook als je fouten maakt?
Sinds een paar maanden heb ik een nieuwe baan. Een uitdagende functie. Het bevalt goed. Echter, ik heb een aantal valkuilen waar ik tijdens mijn studie en vorige baan vaak in trapte en blijkbaar nog steeds. Ik wil namelijk altijd alles vanaf het eerste moment goed doen. Ik heb altijd een onwijze bewijsdrang en kan eigenlijk niet zo goed tegen fouten maken. En daar krijg ik onnodig stress van. En dat vind ik zo stom van mezelf.
Daarnaast heb ik een enorm verantwoordelijkheidsgevoel, betrek ik dingen vaak op mezelf waardoor ik harder ga werken of meteen in een oplossingsstand schiet zodra er een probleem voordoet. Waarschijnlijk omdat fouten maken in mijn hoofd niet kan en direct moet corrigeren. Terwijl ik die fouteloosheid van andere helemaal niet verwacht of veroordeel. Ik kan altijd bewonderend kijken naar die collega die de tijd neemt om dingen te snappen, van zichzelf fouten mag maken en leert van fouten zonder zichzelf te veroordelen.
Dat probeer ik ook en daar word ik steeds beter in. Maar onderhuids zit er nog altijd die overtuiging dat ik alles eigenlijk meteen perfect moet doen.
Vandaag was er verwarring binnen het team. Ik ben nog een beetje zoekende naar mijn rol in dat projectteam. Er ontstaat onhandige verwarring via mail over iets en direct heb ik het idee dat het komt doordat ik dingen beter had moeten doen. Ik kom dan direct met een oplossing. Later blijkt die collega dat helemaal niet als een probleem zag en ziet het helemaal niet als mijn verantwoordelijkheid om het op te lossen. Naderhand voel ik me dan stom, want ik had er wel een beetje stress over en al naar mezelf gewezen met een strenge vinger.
Waar zijn hier de relaxte “ik mag fouten maken” en “ik ben niet overal verantwoordelijk voor” mensen. Hoe zorg jij dat je dingen makkelijk loslaat? Hoe kader jij je verantwoordelijkheden? En hoe ben jij lief voor jezelf ook als je fouten maakt?
dinsdag 16 juni 2020 om 18:51
Eigenlijk precies zoals jij je collega omschrijft.
Ik neem de tijd voor ik reageer en draag pas een oplossing aan als ik weet wat er écht opgelost moet worden. Ik ga wel actief op zoek naar dat wat opgelost moet worden, en dan kom je er vaak achter dat er eigenlijk niets aan de hand is. Net zoals je schrijft over deze situatie. Ik vind het ook niet vervelend om te zeggen 'dat weet ik niet' of 'dat had ik anders kunnen aanpakken'. Als twintiger/dertiger vond ik dat wel lastiger trouwens.
Ik neem de tijd voor ik reageer en draag pas een oplossing aan als ik weet wat er écht opgelost moet worden. Ik ga wel actief op zoek naar dat wat opgelost moet worden, en dan kom je er vaak achter dat er eigenlijk niets aan de hand is. Net zoals je schrijft over deze situatie. Ik vind het ook niet vervelend om te zeggen 'dat weet ik niet' of 'dat had ik anders kunnen aanpakken'. Als twintiger/dertiger vond ik dat wel lastiger trouwens.
dinsdag 16 juni 2020 om 18:51
Ik ben geen psycholoog, maar ik denk dat je je moet bedenken waarom je geen fouten mag maken van jezelf. Waarom? Wat gebeurt er als je een foutje maakt? Is het echt zo erg? Welke emoties roept het op? Waar komt dat vandaan? Van huis uit meegekregen? Mocht je als kind ook geen fouten maken, omdat dat consequenties had (bijv boze ouders, onaardige reacties).
Je zult lief moeten worden voor jezelf om deze gedachtenpatronen te doorbreken. Je bent te streng voor jezelf. Dit kan je alleen aanpakken als je het bij de kern gaat zoeken. Stel jezelf vragen.
Je kunt het ook uitschrijven voor jezelf wat gebeurt er als je een fout dreigt te maken. Welke gedachtes gaan er door je hoofd? Welke emoties voel je? Is het terecht?
Dit is iets wat echt veel tijd kost om uit je systeem te krijgen, omdat het vaak diepgeworteld ergens zit en vandaan komt. Dus wees niet te streng voor jezelf
en gun jezelf de tijd om eraan te werken.
Je zult lief moeten worden voor jezelf om deze gedachtenpatronen te doorbreken. Je bent te streng voor jezelf. Dit kan je alleen aanpakken als je het bij de kern gaat zoeken. Stel jezelf vragen.
Je kunt het ook uitschrijven voor jezelf wat gebeurt er als je een fout dreigt te maken. Welke gedachtes gaan er door je hoofd? Welke emoties voel je? Is het terecht?
Dit is iets wat echt veel tijd kost om uit je systeem te krijgen, omdat het vaak diepgeworteld ergens zit en vandaan komt. Dus wees niet te streng voor jezelf
en gun jezelf de tijd om eraan te werken.
dinsdag 16 juni 2020 om 18:53
En probeer te onderscheiden of jij jezelf ergens verantwoordelijk voor maakt of dat je ergens verantwoordelijk voor bent, wat het best lukt als je even op pauze drukt en de situatie analyseert ipv meteen in oplossingsmodus te springen.
Ik ben ook heel oplossingsgericht, maar ook liever lui dan moe dus ik wil er eerst achterkomen of er wel iets opgelost moet worden.
Aanvulling: ik heb ook vertrouwen in mijn eigen werk en intenties. Ik werk hard, ben niet slecht in wat ik doe, raffel niet af. Er gaat wel eens iets verkeerd, maar ik weet dan ook dat ik wel mijn best heb gedaan om dat te voorkomen. En ik geef dan zonder moeite toe dat ik het achteraf liever anders had aangepakt, en bedenk dan hoe ik het de volgende keer anders ga aanpakken.
Wat noem jij 'fouten maken'? Heb je dan bij wijze van de website onherstelbaar laten crashen omdat je de opdracht niet begreep of heb je het verkeerde logo gebruikt in een mail design? En hoe vaak maak je de 'fouten' waar je aan refereert?
Ik ben ook heel oplossingsgericht, maar ook liever lui dan moe dus ik wil er eerst achterkomen of er wel iets opgelost moet worden.
Aanvulling: ik heb ook vertrouwen in mijn eigen werk en intenties. Ik werk hard, ben niet slecht in wat ik doe, raffel niet af. Er gaat wel eens iets verkeerd, maar ik weet dan ook dat ik wel mijn best heb gedaan om dat te voorkomen. En ik geef dan zonder moeite toe dat ik het achteraf liever anders had aangepakt, en bedenk dan hoe ik het de volgende keer anders ga aanpakken.
Wat noem jij 'fouten maken'? Heb je dan bij wijze van de website onherstelbaar laten crashen omdat je de opdracht niet begreep of heb je het verkeerde logo gebruikt in een mail design? En hoe vaak maak je de 'fouten' waar je aan refereert?
henniehen wijzigde dit bericht op 16-06-2020 18:59
45.74% gewijzigd
dinsdag 16 juni 2020 om 18:54
Lees eens wat over coping stijlen.
Soms is harder werken handig, maar als de hoge werkdruk langer duurt, is hulp vragen en de taken verdelen handiger. Soms moet een probleem acuut worden opgelost, soms is het beter om eerst even rustig te reflecteren.
Het kan al helpen als je voor jezelf helder hebt wat de mogelijke reactie-opties zijn zodat je niet steeds hetzelfde toepast, maar gepast reageert waar de situatie om vraagt.
Dan weet je van jezelf wat je voorkeursreactie is én je denkt even na of die wel goed toepasbaar is.
Soms is harder werken handig, maar als de hoge werkdruk langer duurt, is hulp vragen en de taken verdelen handiger. Soms moet een probleem acuut worden opgelost, soms is het beter om eerst even rustig te reflecteren.
Het kan al helpen als je voor jezelf helder hebt wat de mogelijke reactie-opties zijn zodat je niet steeds hetzelfde toepast, maar gepast reageert waar de situatie om vraagt.
Dan weet je van jezelf wat je voorkeursreactie is én je denkt even na of die wel goed toepasbaar is.
dinsdag 16 juni 2020 om 18:58
Je zit er net twee maanden, wees wat aardiger voor jezelf (ik weet het, makkelijker gezegd dan gedaan). Lijkt me dat je collega’s niet van je verwachten dat je gelijk van de hoed en de rand weet op alles wat je takenpakket is. Hoeveel tijd staat ervoor bij jullie om ingewerkt te worden?
Heb je een vast iemand die jou inwerkt, soort buddy zeg maar? Ga anders eens het gesprek met diegene aan, vertel wat je valkuil is, dat je nog bij tijd en wijlen tegen dit soort gedrag aanloopt en vraag of diegene jouw sparringspartner wil worden. Ik heb dat ook moeten leren en ik heb een fantastische collega hierin al sinds een behoorlijk aantal jaren.
Niet altijd hoef je gelijk in de oplossingsstand te springen als de situatie daar niet direct om vraagt. Bekijk eerst eens of dat wel bij jou hoort of niet.
Mss heb je iets aan de Eisenhower prioriteitenmatrix.
Heb je een vast iemand die jou inwerkt, soort buddy zeg maar? Ga anders eens het gesprek met diegene aan, vertel wat je valkuil is, dat je nog bij tijd en wijlen tegen dit soort gedrag aanloopt en vraag of diegene jouw sparringspartner wil worden. Ik heb dat ook moeten leren en ik heb een fantastische collega hierin al sinds een behoorlijk aantal jaren.
Niet altijd hoef je gelijk in de oplossingsstand te springen als de situatie daar niet direct om vraagt. Bekijk eerst eens of dat wel bij jou hoort of niet.
Mss heb je iets aan de Eisenhower prioriteitenmatrix.
iceteapeach wijzigde dit bericht op 16-06-2020 19:02
3.30% gewijzigd
wij slapen nooit.
dinsdag 16 juni 2020 om 19:00
lindaatje1900 schreef: ↑16-06-2020 18:58Ik ken niemand die er echt zo over denkt als je ze aanspreekt op een fout. Iedereen schiet in de verdediging.
Neem als voorbeeld het forum.
Dus accepteren dat je fouten maken vervelend vindt? Mag toch?
Daar heeft de aanspreker net zo'n grote rol in als de aangesprokene.
dinsdag 16 juni 2020 om 19:04
Absoluut, manier van communiceren is heel belangrijk en dan bij voorkeur níet per mail want je mist dan alle gezichtsuitdrukking en intonatie. Face to face en als dat even niet kan, telefonisch.
wij slapen nooit.
dinsdag 16 juni 2020 om 19:07
Jij kent mensen die het helemaal niet vervelend vinden? Ik snap dat de manier waarop belangrijk is maar dan nog vinden mensen het niet prettig.iceteapeach schreef: ↑16-06-2020 19:04Absoluut, manier van communiceren is heel belangrijk en dan bij voorkeur níet per mail want je mist dan alle gezichtsuitdrukking en intonatie. Face to face en als dat even niet kan, telefonisch.
dinsdag 16 juni 2020 om 19:13
Nou, dat wat er staat.
Ik hoor graag van collega's of wie dan ook wat er een volgende keer beter kan, en soms doe ik iets fout en dan ben ik blij dat iemand me daar op wijst, maar ik schiet in de verdediging als iemand denkt mij wel even te komen vertellen dat ik het helemaal verkeerd heb aangepakt en dat hij/zij dat altijd zus en zo oplost en dat ik dat voortaan ook moet doen want zijn/haar manier is veel beter.
'Truus, heb je gezien dat het logo niet klopt?'
'Oh, shit, sorry, wat slordig, daar ga ik op letten.'
Tegenover
'Truus, je hebt het verkeerde logo gekozen en nu zien alle klanten dat en nu heb je echt een Groot Probleem en we hebben dit toch besproken in de vergadering met het designteam en hoe kun je dit nou fout doen?'
'Ja, uh, chill eens even, ik doe het ook niet expres.'
dinsdag 16 juni 2020 om 19:15
lindaatje1900 schreef: ↑16-06-2020 19:07Jij kent mensen die het helemaal niet vervelend vinden? Ik snap dat de manier waarop belangrijk is maar dan nog vinden mensen het niet prettig.
Ik vind het wel prettig.
Zo leer ik nog eens wat.
Kijk, als je de hele tijd alles fout doet dan ligt het ook een beetje aan jezelf natuurlijk.
En als je collega's alleen maar opmerken dat iets niet goed gaat en niet een keer zeggen 'lekkere mailing, Truus!' dan wordt Truus daar ook ongelukkig van.
Maar, ja, die mensen bestaan dus wel, mensen die graag kijken hoe iets beter kan of horen dat iets 'fout' was.
dinsdag 16 juni 2020 om 19:16
Zie het antwoord van Henniehen. Mooi voorbeeld.lindaatje1900 schreef: ↑16-06-2020 19:07Jij kent mensen die het helemaal niet vervelend vinden? Ik snap dat de manier waarop belangrijk is maar dan nog vinden mensen het niet prettig.
wij slapen nooit.
dinsdag 16 juni 2020 om 19:18
Ik mocht ook nooit leren van mezelf. Moest het altijd direct kunnen.
En weet je wat het was? Angst. Angst dat ik niet zou voldoen. Angst dat ik door de mand zou vallen. Dus ik moest nergens op aangesproken moeten kunnen worden, want dan zou de wereld vergaan.
Dit inzicht, samen met EMDR om het oorspronkelijke trauma dat me heeft gevormd weg te halen en ik kan nu ook gewoon zeggen dat ik iets niet weet, of even op terugkom.
En weet je wat het was? Angst. Angst dat ik niet zou voldoen. Angst dat ik door de mand zou vallen. Dus ik moest nergens op aangesproken moeten kunnen worden, want dan zou de wereld vergaan.
Dit inzicht, samen met EMDR om het oorspronkelijke trauma dat me heeft gevormd weg te halen en ik kan nu ook gewoon zeggen dat ik iets niet weet, of even op terugkom.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 16 juni 2020 om 19:19
Wauw dank allemaal voor jullie berichten.
Waar ik even op wil reageren:
@Henniehen: ik ben nog vrij jong, hopelijk bieden de jaren meer talent voor loslaten. Fouten zijn voor mij: de verkeerde route nemen in mijn werkwijze/besluitvorming waardoor zaken vertraging oplopen. Niet volgens de bedrijfsstandaarden werken (goh ik werk er pas net) of toegeven dat ik iets niet weet.
@iceteapeach: jouw idee over een coach lijkt me een goed idee. Ik zoek nog een beetje naar een collega die ik dat toe vertrouw.
@Raindance: tja wat gebeurt er als ik een fout maak. Goed om eens te analyseren maar vaak gaan mijn gedachten dan over ‘shit, die ander vind mij vast heel dom nu’ of ‘nu hebben ze vast spijt dat ze me hebben aangenomen’. Dus vooral heel erg op mezelf gericht. Niet eens zo zeer dat ik dan bang ben dat het project flopt. Vanuit huis heb ik het wel een beetje meegekregen. Ik ben altijd heel erg beschermd geworden in het maken van fouten en problemen worden direct opgelost. Ik denk dat daar mijn overtuiging ligt in: fouten maken is fout:
Waar ik even op wil reageren:
@Henniehen: ik ben nog vrij jong, hopelijk bieden de jaren meer talent voor loslaten. Fouten zijn voor mij: de verkeerde route nemen in mijn werkwijze/besluitvorming waardoor zaken vertraging oplopen. Niet volgens de bedrijfsstandaarden werken (goh ik werk er pas net) of toegeven dat ik iets niet weet.
@iceteapeach: jouw idee over een coach lijkt me een goed idee. Ik zoek nog een beetje naar een collega die ik dat toe vertrouw.
@Raindance: tja wat gebeurt er als ik een fout maak. Goed om eens te analyseren maar vaak gaan mijn gedachten dan over ‘shit, die ander vind mij vast heel dom nu’ of ‘nu hebben ze vast spijt dat ze me hebben aangenomen’. Dus vooral heel erg op mezelf gericht. Niet eens zo zeer dat ik dan bang ben dat het project flopt. Vanuit huis heb ik het wel een beetje meegekregen. Ik ben altijd heel erg beschermd geworden in het maken van fouten en problemen worden direct opgelost. Ik denk dat daar mijn overtuiging ligt in: fouten maken is fout:
dinsdag 16 juni 2020 om 19:24
To, wat vervelend dat je hier last van hebt. Niemand vindt het fantastisch om fouten te maken en daar op gewezen te worden, dus heel vreemd is dat niet.
Je noemt van alles; meteen perfect willen doen (zijn?), sterk verantwoordelijkheidsgevoel, zelfs waar dat eigenlijk niet van toepassing is, hard werken, nog harder werken...
Klinkt prachtig, maar ik denk dat het neerkomt op een diepgewortelde onzekerheid. De angst om niet goed genoeg te zijn maakt dat je alles perfect wil doen. En guess what? Dan ben je uiteindelijk altijd teleurgesteld in jezelf. Want je bént niet perfect. Het goede nieuws is dat niemand dat is. Waarom moet jij dat dan wel van jezelf zijn?
Je noemt van alles; meteen perfect willen doen (zijn?), sterk verantwoordelijkheidsgevoel, zelfs waar dat eigenlijk niet van toepassing is, hard werken, nog harder werken...
Klinkt prachtig, maar ik denk dat het neerkomt op een diepgewortelde onzekerheid. De angst om niet goed genoeg te zijn maakt dat je alles perfect wil doen. En guess what? Dan ben je uiteindelijk altijd teleurgesteld in jezelf. Want je bént niet perfect. Het goede nieuws is dat niemand dat is. Waarom moet jij dat dan wel van jezelf zijn?
dinsdag 16 juni 2020 om 19:25
Het gaat er niet om aan wie het ligt. Het gaat erom dat het een emotie is die er mag zijn. Het is geen positieve emotie over het algemeen. Daar moet je iets mee in de zin van: ik leer ervan, of ik wil het weten, maar in eerste instantie gaat het erom of je die emotie kan toelaten.HennieHen schreef: ↑16-06-2020 19:15Ik vind het wel prettig.
Zo leer ik nog eens wat.
Kijk, als je de hele tijd alles fout doet dan ligt het ook een beetje aan jezelf natuurlijk.
En als je collega's alleen maar opmerken dat iets niet goed gaat en niet een keer zeggen 'lekkere mailing, Truus!' dan wordt Truus daar ook ongelukkig van.
Maar, ja, die mensen bestaan dus wel, mensen die graag kijken hoe iets beter kan of horen dat iets 'fout' was.
Fouten maken in de zin van het interesseert mij geen klap komt volgens mij niet voor.
dinsdag 16 juni 2020 om 19:25
Helemaal eens.lindaatje1900 schreef: ↑16-06-2020 19:25Het gaat er niet om aan wie het ligt. Het gaat erom dat het een emotie is die er mag zijn. Het is geen positieve emotie over het algemeen. Daar moet je iets mee in de zin van: ik leer ervan, of ik wil het weten, maar in eerste instantie gaat het erom of je die emotie kan toelaten.
Fouten maken in de zin van het interesseert mij geen klap komt volgens mij niet voor.
dinsdag 16 juni 2020 om 19:28
Werden de problemen door je ouders opgelost?Monika23 schreef: ↑16-06-2020 19:19Wauw dank allemaal voor jullie berichten.
Waar ik even op wil reageren:
@Henniehen: ik ben nog vrij jong, hopelijk bieden de jaren meer talent voor loslaten. Fouten zijn voor mij: de verkeerde route nemen in mijn werkwijze/besluitvorming waardoor zaken vertraging oplopen. Niet volgens de bedrijfsstandaarden werken (goh ik werk er pas net) of toegeven dat ik iets niet weet.
@iceteapeach: jouw idee over een coach lijkt me een goed idee. Ik zoek nog een beetje naar een collega die ik dat toe vertrouw.
@Raindance: tja wat gebeurt er als ik een fout maak. Goed om eens te analyseren maar vaak gaan mijn gedachten dan over ‘shit, die ander vind mij vast heel dom nu’ of ‘nu hebben ze vast spijt dat ze me hebben aangenomen’. Dus vooral heel erg op mezelf gericht. Niet eens zo zeer dat ik dan bang ben dat het project flopt. Vanuit huis heb ik het wel een beetje meegekregen. Ik ben altijd heel erg beschermd geworden in het maken van fouten en problemen worden direct opgelost. Ik denk dat daar mijn overtuiging ligt in: fouten maken is fout:
dinsdag 16 juni 2020 om 19:33
Monika23 schreef: ↑16-06-2020 19:19Wauw dank allemaal voor jullie berichten.
Waar ik even op wil reageren:
@Henniehen: ik ben nog vrij jong, hopelijk bieden de jaren meer talent voor loslaten. Fouten zijn voor mij: de verkeerde route nemen in mijn werkwijze/besluitvorming waardoor zaken vertraging oplopen. Niet volgens de bedrijfsstandaarden werken (goh ik werk er pas net) of toegeven dat ik iets niet weet.
Het verbaast me niet dat je jong bent
Toegeven dat je iets niet weet, getuigt van zelfvertrouwen en vertrouwen in je eigen kunnen. Je durft dan aan te geven wat nog niet lukt, zonder bang te zijn dat dat jou als persoon ondermijnt.
En iedereen neemt wel eens de verkeerde route. Vraag om advies, ‘ik merk dat de keuze die ik maakte in project X niet zo handig uitpakte, heb je advies voor hoe ik project Y kan aanpakken?’. Het belangrijkste is dat een werkgever en collega’s er op kunnen vertrouwen dat je niet eindeloos dezelfde fouten blijft herhalen.
En als je de bedrijfsstandaarden nog niet goed kent, ga dan niet zelf bedenken hoe je denkt dat het hoort, maar zeg ‘goh, hoe doen jullie dit normaal?’, of ‘ik zou het zus en zo aanpakken, past dat binnen de bedrijfsstandaard?’
dinsdag 16 juni 2020 om 19:36
Ik zeg toch niet dat het me geen klap interesseert? Ik vind het juist interessant dus het heeft mijn interesse. Maar ik voel bij de eerste aanspreekvorm echt geen ‘emoties’ die ik moet ‘toelaten’. Bij de tweede aanspreekvorm wel. Het is niet verkeerd om emoties te voelen, maar je doet het nu voorkomen alsof mensen zoals ik niet kunnen bestaan of dat áls mensen zoals ik bestaan het ze geen klap interesseert.lindaatje1900 schreef: ↑16-06-2020 19:25Het gaat er niet om aan wie het ligt. Het gaat erom dat het een emotie is die er mag zijn. Het is geen positieve emotie over het algemeen. Daar moet je iets mee in de zin van: ik leer ervan, of ik wil het weten, maar in eerste instantie gaat het erom of je die emotie kan toelaten.
Fouten maken in de zin van het interesseert mij geen klap komt volgens mij niet voor.
dinsdag 16 juni 2020 om 19:52
Het voorbeeld wat Henniehen aangeeft is nu net een mooi voorbeeld van wat prettiger communiceert tegenover wat niet. Als je een collega hebt die jou vraagt wat er is gebeurd, gewoon open vragen stelt en niet gelijk met een veroordelende ondertoon iets aangeeft, praat dat een stuk prettiger en hou je er ook een fijner gevoel aan over.lindaatje1900 schreef: ↑16-06-2020 19:25Het gaat er niet om aan wie het ligt. Het gaat erom dat het een emotie is die er mag zijn. Het is geen positieve emotie over het algemeen. Daar moet je iets mee in de zin van: ik leer ervan, of ik wil het weten, maar in eerste instantie gaat het erom of je die emotie kan toelaten.
Fouten maken in de zin van het interesseert mij geen klap komt volgens mij niet voor.
Ik heb vorige week ook iets gecommuniceerd naar een externe, standaardmailtje, niks geks en voor mij een snelle stap in het vervolgproces, zoals al een aantal jaar de procedure is. Voor een van mijn collega's was dit nieuw dus haar viel het rauw op haar dak, voor mijn andere collega was het volkomen logisch dat ik deze stap zette (werk ik al jaren mee samen). Telefoontje erover en het was klaar. Had ik kunnen/mogen denken of andere collega hiervan op de hoogte was? Dubbel, ja aan de ene kant vond ik van wel want haar taak op dit soort processen, aan de andere kant had ik idd wel kunnen aangeven dat ik dit van plan was. Nou, dan heb je het erover telefonisch en klaar verder. Geen vervelend of aanvallend/verdedigend woord over gevallen.
iceteapeach wijzigde dit bericht op 16-06-2020 19:58
14.97% gewijzigd
wij slapen nooit.
dinsdag 16 juni 2020 om 19:53
Als je geen emoties hoeft toe te laten heb je dat onbewust al wel gedaan.HennieHen schreef: ↑16-06-2020 19:36Ik zeg toch niet dat het me geen klap interesseert? Ik vind het juist interessant dus het heeft mijn interesse. Maar ik voel bij de eerste aanspreekvorm echt geen ‘emoties’ die ik moet ‘toelaten’. Bij de tweede aanspreekvorm wel. Het is niet verkeerd om emoties te voelen, maar je doet het nu voorkomen alsof mensen zoals ik niet kunnen bestaan of dat áls mensen zoals ik bestaan het ze geen klap interesseert.
Iemand die geen fouten mag maken worstelt juist daarmee.
Daar gaat het om.
TO vindt dat moeilijk en jij zegt: 'onee hoor ik vind dat juist interessant. Maar dat is relativeren. Dan gaat het niet om de eerste emotie. Snap je wat ik wil zeggen?
