Werk & Studie
alle pijlers
Gedoe met collega
donderdag 23 januari 2020 om 20:28
Hallo allemaal 
Sinds 2 maanden ben ik begonnen met een nieuwe baan. Een mooie stap, in het verlengde van waar ik ervaring in heb, maar er is nog genoeg te leren. Die ruimte wordt niet door alle collega's gegeven. Er is een collega die een leidinggevende functie heeft, maar niet mijn leidinggevende is. Ik rapporteer rechtstreeks aan de directeur net als zij. De directeur heeft me aangenomen en is heel tevreden (al ziet hij ook dat ik nog dingen moet leren en dat is voor hem ook geen probleem gelukkig, er zit vooruitgang in). Die collega stelt zich wel op alsof ze mijn leidinggevende is, maar maakt echt denigrerende opmerkingen. Zo zegt ze bijvoorbeeld 'dat jij dit niet snapt, daar snap ik niks van' of 'dus omdat jij je werk niet af hebt, moet ik nou mijn agenda omgooien?' (om iets uit te leggen) heel vervelend en ik voel me er super ongemakkelijk bij. Ik weet ook wel dat ik nog niet alles onder de knie heb, maar moet ze dat nou echt steeds zo inpeperen?? Ik probeer 'er boven' te staan, en aardig te blijven maar kan wel janken als ik eraan denk haar maandag weer te zien. De andere collega's geven me ook geen super welkom gevoel, een aantal heb ik zelfs horen praten over me bij de printer.
Pfff... Even m'n hart luchten hier... Iemand tips?
Sinds 2 maanden ben ik begonnen met een nieuwe baan. Een mooie stap, in het verlengde van waar ik ervaring in heb, maar er is nog genoeg te leren. Die ruimte wordt niet door alle collega's gegeven. Er is een collega die een leidinggevende functie heeft, maar niet mijn leidinggevende is. Ik rapporteer rechtstreeks aan de directeur net als zij. De directeur heeft me aangenomen en is heel tevreden (al ziet hij ook dat ik nog dingen moet leren en dat is voor hem ook geen probleem gelukkig, er zit vooruitgang in). Die collega stelt zich wel op alsof ze mijn leidinggevende is, maar maakt echt denigrerende opmerkingen. Zo zegt ze bijvoorbeeld 'dat jij dit niet snapt, daar snap ik niks van' of 'dus omdat jij je werk niet af hebt, moet ik nou mijn agenda omgooien?' (om iets uit te leggen) heel vervelend en ik voel me er super ongemakkelijk bij. Ik weet ook wel dat ik nog niet alles onder de knie heb, maar moet ze dat nou echt steeds zo inpeperen?? Ik probeer 'er boven' te staan, en aardig te blijven maar kan wel janken als ik eraan denk haar maandag weer te zien. De andere collega's geven me ook geen super welkom gevoel, een aantal heb ik zelfs horen praten over me bij de printer.
Pfff... Even m'n hart luchten hier... Iemand tips?
zaterdag 25 januari 2020 om 20:14
Inderdaad.Ariellle schreef: ↑25-01-2020 19:21Gekke reactie, dit soort opmerkingen (quote op) Zo zegt ze bijvoorbeeld 'dat jij dit niet snapt, daar snap ik niks van' of 'dus omdat jij je werk niet af hebt, moet ik nou mijn agenda omgooien?' (om iets uit te leggen) heel vervelend en ik voel me er super ongemakkelijk bij.
Zijn niet normaal, al helemaal niet naar een net beginnende collega.
zaterdag 25 januari 2020 om 21:14
Tot klaagt hier wel. En wenst inmiddels ook dat deze collega snel vertrekt.Bruintjedebeer schreef: ↑25-01-2020 20:13Bovendien TO klaagt niet he, dat doet die fijne collega die er al zo lang werkt en misschien al zooooveel nieuwe collega's in heeft moeten werken dat ze er genoeg van heeft.
Je kunt mijn bijdragen verder wel belachelijk willen maken, jij en ik weten allebei niet meer dan wat we hebben gelezen hè? Iets minder de bijdragen van een ander onderuit halen zorgt er verder voor dat de aandacht niet naar jou toe hoeft te gaan.
doreia* wijzigde dit bericht op 25-01-2020 21:47
1.19% gewijzigd
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zaterdag 25 januari 2020 om 21:44
Inderdaad. Beter dan naar de baas te lopen zoals haar collega doet.Doreia* schreef: ↑25-01-2020 21:14Tot klaagt hier wel. En wenst inmiddels ook dat deze collega snel vertrekt.
Je kunt mijn bijdragen verder wel belachelijk willen maken, jij en ik weten allebei niet meer dan wat we hebben gelezen hè? Iets minder de bijdragen van een ander onderuit halen zorgt er verder voor dat de aandacht niet naar jou toe hoeft te gaan.
Ik maak je bijdragen helemaal niet belachelijk. Wat apart dat je dat zo ervaart. Ik ben het er niet mee eens dat is alles. Wat je bedoelt met je laatste zin is me helemaal een raadsel.
zaterdag 25 januari 2020 om 22:14
Ik ga weer wachten tot de TO een update komt geven. Dat wij samen in discussie gaan over de eventuele redenaties van haar collega, daar doe ik niet aan.Bruintjedebeer schreef: ↑25-01-2020 21:51Oh, daar val je over?
Collega's inwerken hoort er nu eenmaal bij.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zaterdag 25 januari 2020 om 22:30
Het is een vast team, ze is zelf als laatste nieuw begonnen 5 jaar geleden en nu ben ik de laatste nieuwe.
Met de directeur heb ik veel en prima contact en ik spreek hem vaak werkgerelateerd 1 op 1, in mijn kantoor met veel ramen. Van contact buiten werktijd is geen sprake. Ik zit qua leeftijd het dichtste bij de directeur (rond de 30) van alle collega's (rond de 60) . Het zijn 3 andere collega's die er al erg lang werken. Directeur is vooruitstrevend en wil graag verjonging.
De collega waar het om gaat zit er qua leeftijd tussenin en is 45.
Ze hoeft qua functie niet bang te zijn voor haar plek, we hebben een ander vakgebied.
Dit als toelichting. Misschien moet ik gewoon niks erover zeggen en positief blijven in de samenwerking. Toen ze die opmerking maakte over het omgooien van haar agenda heb ik gereageerd met 'als dat zou kunnen zou dat heel fijn zijn!' en tot 10000 geteld in m'n hoofd...
Met de directeur heb ik veel en prima contact en ik spreek hem vaak werkgerelateerd 1 op 1, in mijn kantoor met veel ramen. Van contact buiten werktijd is geen sprake. Ik zit qua leeftijd het dichtste bij de directeur (rond de 30) van alle collega's (rond de 60) . Het zijn 3 andere collega's die er al erg lang werken. Directeur is vooruitstrevend en wil graag verjonging.
De collega waar het om gaat zit er qua leeftijd tussenin en is 45.
Ze hoeft qua functie niet bang te zijn voor haar plek, we hebben een ander vakgebied.
Dit als toelichting. Misschien moet ik gewoon niks erover zeggen en positief blijven in de samenwerking. Toen ze die opmerking maakte over het omgooien van haar agenda heb ik gereageerd met 'als dat zou kunnen zou dat heel fijn zijn!' en tot 10000 geteld in m'n hoofd...
zondag 26 januari 2020 om 09:21
Wat voor toelichting ontbreekt er nog?
De verjonging is vooruitstrevend, de collega's in mijn deel van het kantoor gaan binnen nu en 5-10 jaar allemaal met pensioen en ook mijn voorganger is gepensioneerd. Ik kan me dus indenken dat je dan geen 50er of 60er aan je team gaat toevoegen als je toch de keuze hebt.
zondag 26 januari 2020 om 09:49
Het kan zijn dat je binnen bent gehaald, als de verlossende persoon die alles weet en als je dan een nieuw persoon van alles gaat lopen vragen, raak ik ook behoorlijk geirriteerd.
Ik zit een salesteam en wij kregen op een dag iemand in het team, die zo geweldig was, en die zou alle klanten binnen halen en beter zijn dan het bestaande team. Toen hij vervolgens 2x aan mijn bureau stond met een vraag over een basis dingetje, zei ik de tweede keer ook, ga het beleid maar eens lezen en kom dan maar een keer terug als je het niet kan vinden.
Met andere woorden, als jij daar met veel bombarie binnen bent gekomen en het is een wat ouder team en er komt een jong huppelkutje binnen, die vervolgens alles beter weet. Snap ik wel waarom sommige mensen bepaalde dingen zeggen.
Maar dan moet je een dikkere huid kweken want dit zal niet de eerste keer zijn.
Ik zit een salesteam en wij kregen op een dag iemand in het team, die zo geweldig was, en die zou alle klanten binnen halen en beter zijn dan het bestaande team. Toen hij vervolgens 2x aan mijn bureau stond met een vraag over een basis dingetje, zei ik de tweede keer ook, ga het beleid maar eens lezen en kom dan maar een keer terug als je het niet kan vinden.
Met andere woorden, als jij daar met veel bombarie binnen bent gekomen en het is een wat ouder team en er komt een jong huppelkutje binnen, die vervolgens alles beter weet. Snap ik wel waarom sommige mensen bepaalde dingen zeggen.
Maar dan moet je een dikkere huid kweken want dit zal niet de eerste keer zijn.
zondag 26 januari 2020 om 10:18
Je lijkt het leeftijdsverschil als belangrijkste oorzaak aan te wijzen. Maar daar ga je wat mij betreft echt te kort door de bocht.
Ouder of jonger, ik heb best veel geduld met al mijn collega’s mits ze voorbereid vragen komen stellen. Dus; je hebt wat geprobeerd, informatie gezocht en je komt niet met een vraag, maar met een mogelijke oplossing. Daarnaast kom je niet langs op het laatste moment, zodat ik inderdaad alles om moet gooien, maar op tijd. Als dat lastig is, of er zit veel tijd tussen elkaar weer zien, dan kondig je dat vast aan. Via de mail graag (of slack of een ander werkkanaal), want whatsapp is primair privé. En je komt pas als je vastloopt, niet om op te starten. Als je na 2 maanden zelf niet op kan starten, dan gaat er echt iets verkeerd. En dat is niet mijn probleem maar tussen collega en manager.
Dit klinkt allemaal strenger dan het in werkelijkheid is. Maar dit zijn wel factoren die mijn geduld en hulpbereidheid erg uitdagen.
Ik kan ook best geïrriteerd raken als dezelfde collega steeds opnieuw vergelijkbare vragen komt stellen. Daarnaast stellen sommige mensen veel vragen om vooral zelf geen verantwoordelijkheid te dragen als er iets misgaat (“ja, maar Merrick zei...”). Ook dat wekt wrevel en als ik daar achterkom, krijg je steeds minder tijd van me.
Ook zijn er collega’s die alles persoonlijk nemen. Dat hoeft het niet te zijn. Daarbij kan het ook zijn dat er bij je collega van alles aan de hand is (privé), waardoor ze zo reageert.
Uit je berichten blijkt best een beperkt inlevingsvermogen en weinig reflectie op wat je zelf kunt doen. Misschien heb je alles al geprobeerd. Maar mijn indruk is dat je je vooral in het nauw gedreven voelt en daarin blijft hangen. Vooral naar je eigen zelf kijkend.
Probeer het eens zo constructief mogelijk aan te pakken. En dat is niet passief agressief terug reageren (dat zou wel fijn zijn ja), maar grijp dan de mogelijkheid aan om echt in gesprek te gaan wat er anders zou kunnen. En ja, daar heeft je collega ook een rol in. Maar als zij deze niet neemt, zul je dat zelf moeten doen. Jij hebt er immers last van.
Sterkte. De grotemensenwereld is best ingewikkeld soms.
Ouder of jonger, ik heb best veel geduld met al mijn collega’s mits ze voorbereid vragen komen stellen. Dus; je hebt wat geprobeerd, informatie gezocht en je komt niet met een vraag, maar met een mogelijke oplossing. Daarnaast kom je niet langs op het laatste moment, zodat ik inderdaad alles om moet gooien, maar op tijd. Als dat lastig is, of er zit veel tijd tussen elkaar weer zien, dan kondig je dat vast aan. Via de mail graag (of slack of een ander werkkanaal), want whatsapp is primair privé. En je komt pas als je vastloopt, niet om op te starten. Als je na 2 maanden zelf niet op kan starten, dan gaat er echt iets verkeerd. En dat is niet mijn probleem maar tussen collega en manager.
Dit klinkt allemaal strenger dan het in werkelijkheid is. Maar dit zijn wel factoren die mijn geduld en hulpbereidheid erg uitdagen.
Ik kan ook best geïrriteerd raken als dezelfde collega steeds opnieuw vergelijkbare vragen komt stellen. Daarnaast stellen sommige mensen veel vragen om vooral zelf geen verantwoordelijkheid te dragen als er iets misgaat (“ja, maar Merrick zei...”). Ook dat wekt wrevel en als ik daar achterkom, krijg je steeds minder tijd van me.
Ook zijn er collega’s die alles persoonlijk nemen. Dat hoeft het niet te zijn. Daarbij kan het ook zijn dat er bij je collega van alles aan de hand is (privé), waardoor ze zo reageert.
Uit je berichten blijkt best een beperkt inlevingsvermogen en weinig reflectie op wat je zelf kunt doen. Misschien heb je alles al geprobeerd. Maar mijn indruk is dat je je vooral in het nauw gedreven voelt en daarin blijft hangen. Vooral naar je eigen zelf kijkend.
Probeer het eens zo constructief mogelijk aan te pakken. En dat is niet passief agressief terug reageren (dat zou wel fijn zijn ja), maar grijp dan de mogelijkheid aan om echt in gesprek te gaan wat er anders zou kunnen. En ja, daar heeft je collega ook een rol in. Maar als zij deze niet neemt, zul je dat zelf moeten doen. Jij hebt er immers last van.
Sterkte. De grotemensenwereld is best ingewikkeld soms.
zondag 26 januari 2020 om 10:19
zondag 26 januari 2020 om 10:35
Vrouwen zijn ook meestal nogal breedsprakig als ze wat vragen op zakelijk gebied. Als een man een simpele vraag aan een andere man stelt, krijgt hij antwoord en klaar. Vrouwen voelen zich meestal geroepen om uit te leggen waaróm ze het vragen, en dat ze dachten dat het misschien anders was, en wat ze erbij voelden toen ze het vroegen, en ga zo maar door.
Bijvoorbeeld: man vraagt aan andere man: ik heb hier een reiskostenbonnetje, maar moet ik dat op post X of Y boeken?
Andere man antwoordt: dat bonnetje valt onder post Y.
Eerste man: OK, dank je.
Klaar
Nee, dan twee vrouwen....
Vraag vrouw 1: Hoi Janneke, moet ik dit bonnetje onder X of Y boeken?
Vrouw 2: Dat moet onder post Y.
Vrouw 1: Ja, ik dacht, want ik vraag het maar, want ik heb ook wel eens ergens gewerkt waar het onder post X moest, en soms weet je het niet, en toen ik dit bonnetje zag, dacht ik: ik vraag het maar even, want soms valt het gewoon onder X, maar als jij zegt dat het Y is, dan doe ik het onder post Y.
Vtouw 2: Nee, ik snap dat je het vraagt, want op mijn vorige werk viel het ook wel eens onder X in plaats van Y, maar hier is het Y.
Vrouw 1: Maar je vindt het toch niet erg dat ik het vraag, want ja, soms voel ik dan eigenlijk iets van: ik had dat moeten weten...
Vrouw 2: Nee joh, gewoon vragen, mag je altijd doen toch?
Vrouw 1: Jamaar, toch voel ik dan zoiets van...
Enz.enz.enz. en een kwartier later zijn ze nog aan het zeveren over dag bonnetje...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 26 januari 2020 om 12:22
Oh ja dat is wel vermoeiendpejeka schreef: ↑26-01-2020 10:35Vrouwen zijn ook meestal nogal breedsprakig als ze wat vragen op zakelijk gebied. Als een man een simpele vraag aan een andere man stelt, krijgt hij antwoord en klaar. Vrouwen voelen zich meestal geroepen om uit te leggen waaróm ze het vragen, en dat ze dachten dat het misschien anders was, en wat ze erbij voelden toen ze het vroegen, en ga zo maar door.
Bijvoorbeeld: man vraagt aan andere man: ik heb hier een reiskostenbonnetje, maar moet ik dat op post X of Y boeken?
Andere man antwoordt: dat bonnetje valt onder post Y.
Eerste man: OK, dank je.
Klaar
Nee, dan twee vrouwen....
Vraag vrouw 1: Hoi Janneke, moet ik dit bonnetje onder X of Y boeken?
Vrouw 2: Dat moet onder post Y.
Vrouw 1: Ja, ik dacht, want ik vraag het maar, want ik heb ook wel eens ergens gewerkt waar het onder post X moest, en soms weet je het niet, en toen ik dit bonnetje zag, dacht ik: ik vraag het maar even, want soms valt het gewoon onder X, maar als jij zegt dat het Y is, dan doe ik het onder post Y.
Vtouw 2: Nee, ik snap dat je het vraagt, want op mijn vorige werk viel het ook wel eens onder X in plaats van Y, maar hier is het Y.
Vrouw 1: Maar je vindt het toch niet erg dat ik het vraag, want ja, soms voel ik dan eigenlijk iets van: ik had dat moeten weten...
Vrouw 2: Nee joh, gewoon vragen, mag je altijd doen toch?
Vrouw 1: Jamaar, toch voel ik dan zoiets van...
Enz.enz.enz. en een kwartier later zijn ze nog aan het zeveren over dag bonnetje...
zondag 26 januari 2020 om 12:30
pejeka schreef: ↑26-01-2020 10:35Nee, dan twee vrouwen....
Vraag vrouw 1: Hoi Janneke, moet ik dit bonnetje onder X of Y boeken?
Vrouw 2: Dat moet onder post Y.
Vrouw 1: Ja, ik dacht, want ik vraag het maar, want ik heb ook wel eens ergens gewerkt waar het onder post X moest, en soms weet je het niet, en toen ik dit bonnetje zag, dacht ik: ik vraag het maar even, want soms valt het gewoon onder X, maar als jij zegt dat het Y is, dan doe ik het onder post Y.
Vtouw 2: Nee, ik snap dat je het vraagt, want op mijn vorige werk viel het ook wel eens onder X in plaats van Y, maar hier is het Y.
Vrouw 1: Maar je vindt het toch niet erg dat ik het vraag, want ja, soms voel ik dan eigenlijk iets van: ik had dat moeten weten...
Vrouw 2: Nee joh, gewoon vragen, mag je altijd doen toch?
Vrouw 1: Jamaar, toch voel ik dan zoiets van...
Enz.enz.enz. en een kwartier later zijn ze nog aan het zeveren over dag bonnetje...
zo gaat het inderdaad vaak!
zondag 26 januari 2020 om 20:15
Zeg, wil je me niet zo vreselijk met de neus op de feiten drukken. Ik krijg het er warm van en zit met het schaamrood op de kaken dit te lezen. Ik kan dus heel erg die vraagstelster zijn altijd bij tijd en wijle.pejeka schreef: ↑26-01-2020 10:35Vrouwen zijn ook meestal nogal breedsprakig als ze wat vragen op zakelijk gebied. Als een man een simpele vraag aan een andere man stelt, krijgt hij antwoord en klaar. Vrouwen voelen zich meestal geroepen om uit te leggen waaróm ze het vragen, en dat ze dachten dat het misschien anders was, en wat ze erbij voelden toen ze het vroegen, en ga zo maar door.
Bijvoorbeeld: man vraagt aan andere man: ik heb hier een reiskostenbonnetje, maar moet ik dat op post X of Y boeken?
Andere man antwoordt: dat bonnetje valt onder post Y.
Eerste man: OK, dank je.
Klaar
Nee, dan twee vrouwen....
Vraag vrouw 1: Hoi Janneke, moet ik dit bonnetje onder X of Y boeken?
Vrouw 2: Dat moet onder post Y.
Vrouw 1: Ja, ik dacht, want ik vraag het maar, want ik heb ook wel eens ergens gewerkt waar het onder post X moest, en soms weet je het niet, en toen ik dit bonnetje zag, dacht ik: ik vraag het maar even, want soms valt het gewoon onder X, maar als jij zegt dat het Y is, dan doe ik het onder post Y.
Vtouw 2: Nee, ik snap dat je het vraagt, want op mijn vorige werk viel het ook wel eens onder X in plaats van Y, maar hier is het Y.
Vrouw 1: Maar je vindt het toch niet erg dat ik het vraag, want ja, soms voel ik dan eigenlijk iets van: ik had dat moeten weten...
Vrouw 2: Nee joh, gewoon vragen, mag je altijd doen toch?
Vrouw 1: Jamaar, toch voel ik dan zoiets van...
Enz.enz.enz. en een kwartier later zijn ze nog aan het zeveren over dag bonnetje...
* neemt zich vanaf nu voor om de uitleg achter mijn vraag achterwege te laten*
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 28 januari 2020 om 15:03
+1Doreia* schreef: ↑26-01-2020 20:15Zeg, wil je me niet zo vreselijk met de neus op de feiten drukken. Ik krijg het er warm van en zit met het schaamrood op de kaken dit te lezen. Ik kan dus heel erg die vraagstelster zijn altijd bij tijd en wijle.
* neemt zich vanaf nu voor om de uitleg achter mijn vraag achterwege te laten*
dinsdag 28 januari 2020 om 15:09
Vanmorgen collega gesproken;
Ze begon meteen met 'dit moet echt beter in het vervolg want dit is onwerkbaar' dus ik heb haar uitgelegd dat ik ook graag verbetering zie en met onze directeur reeds een plan heb gemaakt. Dat een en ander me nog niet duidelijk was, maar dat we daar nu meer op gaan focussen. Toen zei ze alleen terug 'nou dat hoop ik dan maar' op zo'n toon van 'ik moet het nog zien' heb het afgerond met te zeggen 'komt uiteindelijk vast wel goed' en ben terug naar m'n plek gelopen.
Zojuist heeft ze alle collega's gevraagd wanneer de high tea plaatsvindt. Alle collega's behalve mij. Niet dat ik erop zit te wachten om met haar te gaan high tea-en, maar het voelt toch een beetje lullig. Gelukkig werk ik parttime denk ik dan maar.
De ergste kou lijkt nu wel uit de lucht gelukkig.
Ze begon meteen met 'dit moet echt beter in het vervolg want dit is onwerkbaar' dus ik heb haar uitgelegd dat ik ook graag verbetering zie en met onze directeur reeds een plan heb gemaakt. Dat een en ander me nog niet duidelijk was, maar dat we daar nu meer op gaan focussen. Toen zei ze alleen terug 'nou dat hoop ik dan maar' op zo'n toon van 'ik moet het nog zien' heb het afgerond met te zeggen 'komt uiteindelijk vast wel goed' en ben terug naar m'n plek gelopen.
Zojuist heeft ze alle collega's gevraagd wanneer de high tea plaatsvindt. Alle collega's behalve mij. Niet dat ik erop zit te wachten om met haar te gaan high tea-en, maar het voelt toch een beetje lullig. Gelukkig werk ik parttime denk ik dan maar.
De ergste kou lijkt nu wel uit de lucht gelukkig.
dinsdag 28 januari 2020 om 15:39
Fijn en wat goed dat je het gesprek bent met haar bent aangegaan. Sarcasme uit. Een stemmetje in mij zegt dat het iets persoonlijks is omdat ze nu weer als een hork reageert. En je niet uitnodigt. Ik zou uitkijken naar een andere baan. Ook als je parttime werkt gaat dit aan je vreten, en dat is het allemaal niet waard. Hou je ons op de hoogte? Sterkte meid!
And by the way: ik irriteer me ook aan jongeren die zaken behoren te weten, die ik allang op mijn 30ste wist. Eerlijk gezegd vind ik de persoonlijke ontwikkeling en algemene kennis van jongeren over de wereld soms echt beneden peil.
Ze kennen geen politici, over klimaatcrisis nog maar niet te spreken. Echt actuele zaken die je in mijn wereld moet kennen wil je meedraaien. En vele jongeren vallen af....dus die 50-60 jarigen doen het zo slecht nog niet:-)
And by the way: ik irriteer me ook aan jongeren die zaken behoren te weten, die ik allang op mijn 30ste wist. Eerlijk gezegd vind ik de persoonlijke ontwikkeling en algemene kennis van jongeren over de wereld soms echt beneden peil.
Ze kennen geen politici, over klimaatcrisis nog maar niet te spreken. Echt actuele zaken die je in mijn wereld moet kennen wil je meedraaien. En vele jongeren vallen af....dus die 50-60 jarigen doen het zo slecht nog niet:-)
anoniem_654ca67d70481 wijzigde dit bericht op 31-01-2020 07:44
42.39% gewijzigd
dinsdag 28 januari 2020 om 15:49
Dus je hebt haar wederom buiten spel gezet door haar mede te delen dat je al met/via de directeur een plan hebt gemaakt.
Tja, ik vind je vrij hardleers. Succes. Dit wordt een flinke partij touwtrekken de komende tijd.
Tja, ik vind je vrij hardleers. Succes. Dit wordt een flinke partij touwtrekken de komende tijd.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
