
Hoe dit aan te pakken?
vrijdag 26 juni 2020 om 16:55
Hallo mensen,
Ik zit op mijn werk met een situatie. Ik ben op zoek naar een andere baan, maar ik wil niet zomaar van de situatie vluchten. Ik wil leren hiermee om te gaan. Misschien hebben jullie wat tips voor mij. En ik wil ook mijn hart luchten, want ik ben zo boos dat ik de laatste dagen niet eens kan slapen.
We zijn in een afdeling met drie senior medewerkers, een teamleider en een afdelingshoofd (en nog een paar junioren). Ik ben de senior met de meeste ervaring en kennis. Twee jaar geleden zou ik promotie krijgen. Een interim kwam en de promotie kreeg ik niet. Volgens hem is mijn Nederlands veel te slecht en ik moest op mijn handjes klappen dat ik geen demotie kreeg. Volgens hem bewees van heel weinig inzicht dat ik mijn taalprobleem onderken. Hij was interim en deed er niets mee. Van andere mensen in de organisatie kreeg ik steeds te horen dat ik meer verantwoordelijkheden zou krijgen als hij weg ging. Hij ging weg en ik wordt naar mijn gevoel aan het lijntje gehouden. Ik denk dat het idee dat ik geen volwaardige medewerker kan zijn, leeft in het management. Ik krijg steeds vage beloftes en wat ik als bezigheidstherapie zie. Een voorbeeld: ik moet een procedure schrijven, en twee weken later hoor ik dat de werkzaamheden waarvoor ik de procedure heb geschreven afgeschaft is.
Ik word er nergens van geïnformeerd, als ik bij een werkgroep betrokken word, wordt dat van mij overgenomen en soms hoor ik het van derden dat ik niet meer meedoe.
Er is een collega die heel goed is om mensen achter zijn karretje te spannen. Ik noem hem B. B zit in alle werkgroepen en is coördinator van veel projecten. Hij kan heel goed een verhaal overal aan hangen, maar dat verhaal is inhoudsloos. Op een of andere manier weet hij me altijd te overrulen. Hij brengt alles wat ik eg in twijfel. Ik spreek me altijd in een aderlijke toon, zoiets van: ach meid, hoe kan ik je dit uitleggen? Of Hoe kan ik je leren beter communiceren?
In de afgelopen maanden heeft B steeds meer grip op de zaken op de afdeling gekregen. Op een gegeven moment werd gezegd dat ik B overal van moest informeren omdat hij coördinator van de afdeling geworden is. Als ik ergens van informeer, organiseert hij een overleg met de betrokkenen behalve mij. Met een beetje geluk krijg ik een mailtje van hem met "ik heb besloten bla bla bla" en soms met een opdracht om wat invoerwerk te doen en ik hoef me er niet meer mee te bemoeien omdat het zijn project is.
Ik heb dit bij leidinggevenden aangekaart en dan krijg ik een verhaal dat ik hem moet aankunnen, of dat hij beter communiceer dan ik, of dat hij een persoon met meer "gewicht" dan ik is. Toen ik over het gedrag van B heb geklaagd, was het advies aan mij om sterker te zijn, want hij is een man en mannen zijn zo. En hij kreeg het advies om rekening te houden dat ik een vrouw ben vrouwen zijn gevoelig en kunnen niet tegen een stootje. Het was zo vernederend!
Van alle drie, ben ik ook de enige zonder achterstanden en al mijn dossiers zijn in orde. ik zag al aankomen dat ze mij zouden vragen om de rommel van de andere twee op te ruimen. Voordat het me gevraagd werd, zei ik al dat ik niet van plan was om hun rommel op te ruimen. Als ze niet genoeg tijd hebben om hun werk te doen, moeten de projecten over alle drie verdeeld worden. Iedereen had me verzekerd dat ik geen rommel zou hoeven op te ruimen en dat ik projecten zou krijgen. Twee weken geleden hoorde ik dat het is niet anders: ik moet mijn twee collega's ondersteunen. Ik moet hun invoerwerk doen. Ik heb dit geweigerd. We hebben alle drie dezelfde functie, ik heb nog eens de meeste ervaring en kennis; we zouden dezelfde verantwoordelijkheden moeten krijgen. Ik heb al een keer hun rommel opgeruimd en ik ben niet van plan om dit weer te doen. Volgende week is er een overleg om hierover te praten, met de andere twee collega's erbij. Ik weet niet of ik meer bezigheidstherapie krijg of er wordt tocht besloten dat ik invoerwerk doe en ze de projecten coördineren. Of misschien gaan ze de moeilijkste projecten geven en veel hogere eisen dan aan de rest stellen.
Waar ik het meest bang voor ben is dat als die ene collega praat, is zijn verhaal zo inhoudsloos dat niet tegen te spreken is. Als ik zeg hem tegenspreek of een idee voordraag, spreekt hij me altijd tegen en is hij makkelijk 10 minuten aan het woord. Hij zegt van alles die niet met mijn idee te maken heeft, maar hij heeft wel het gesprek naar zijn terrein meegenomen. Als ik terug naar het onderwerp probeer te aan, is het iedereen zat en ik hoor dat er genoeg erover gesproken is.
Ik merk dat ik dichtklap bij B. En vooral nu dat ik zo boos ben, ben ik bang dat ik helemaal dicht klap.
Ik wil sowieso weg van deze organisatie, ,maar mensen zoals B heb je overal. Ik kan beter ermee leren omgaan dan zomaar vluchten. Ik ga niet om hem weg, maar omdat ik zie dat de organisatie geen vertrouwen in mij heeft. Het werk die ik nu doe is niet uitdagend en ik verveel me. Ik wil vooral tips om met zo een persoon als B om te gaan. Hoe kan ik ervoor gen dat ik niet dicht klap? Hoe kan ik zijn waterval aan inhoudsloze woorden stoppen of het gesprek bij het juiste onderwerp te houden?
Ik zit op mijn werk met een situatie. Ik ben op zoek naar een andere baan, maar ik wil niet zomaar van de situatie vluchten. Ik wil leren hiermee om te gaan. Misschien hebben jullie wat tips voor mij. En ik wil ook mijn hart luchten, want ik ben zo boos dat ik de laatste dagen niet eens kan slapen.
We zijn in een afdeling met drie senior medewerkers, een teamleider en een afdelingshoofd (en nog een paar junioren). Ik ben de senior met de meeste ervaring en kennis. Twee jaar geleden zou ik promotie krijgen. Een interim kwam en de promotie kreeg ik niet. Volgens hem is mijn Nederlands veel te slecht en ik moest op mijn handjes klappen dat ik geen demotie kreeg. Volgens hem bewees van heel weinig inzicht dat ik mijn taalprobleem onderken. Hij was interim en deed er niets mee. Van andere mensen in de organisatie kreeg ik steeds te horen dat ik meer verantwoordelijkheden zou krijgen als hij weg ging. Hij ging weg en ik wordt naar mijn gevoel aan het lijntje gehouden. Ik denk dat het idee dat ik geen volwaardige medewerker kan zijn, leeft in het management. Ik krijg steeds vage beloftes en wat ik als bezigheidstherapie zie. Een voorbeeld: ik moet een procedure schrijven, en twee weken later hoor ik dat de werkzaamheden waarvoor ik de procedure heb geschreven afgeschaft is.
Ik word er nergens van geïnformeerd, als ik bij een werkgroep betrokken word, wordt dat van mij overgenomen en soms hoor ik het van derden dat ik niet meer meedoe.
Er is een collega die heel goed is om mensen achter zijn karretje te spannen. Ik noem hem B. B zit in alle werkgroepen en is coördinator van veel projecten. Hij kan heel goed een verhaal overal aan hangen, maar dat verhaal is inhoudsloos. Op een of andere manier weet hij me altijd te overrulen. Hij brengt alles wat ik eg in twijfel. Ik spreek me altijd in een aderlijke toon, zoiets van: ach meid, hoe kan ik je dit uitleggen? Of Hoe kan ik je leren beter communiceren?
In de afgelopen maanden heeft B steeds meer grip op de zaken op de afdeling gekregen. Op een gegeven moment werd gezegd dat ik B overal van moest informeren omdat hij coördinator van de afdeling geworden is. Als ik ergens van informeer, organiseert hij een overleg met de betrokkenen behalve mij. Met een beetje geluk krijg ik een mailtje van hem met "ik heb besloten bla bla bla" en soms met een opdracht om wat invoerwerk te doen en ik hoef me er niet meer mee te bemoeien omdat het zijn project is.
Ik heb dit bij leidinggevenden aangekaart en dan krijg ik een verhaal dat ik hem moet aankunnen, of dat hij beter communiceer dan ik, of dat hij een persoon met meer "gewicht" dan ik is. Toen ik over het gedrag van B heb geklaagd, was het advies aan mij om sterker te zijn, want hij is een man en mannen zijn zo. En hij kreeg het advies om rekening te houden dat ik een vrouw ben vrouwen zijn gevoelig en kunnen niet tegen een stootje. Het was zo vernederend!
Van alle drie, ben ik ook de enige zonder achterstanden en al mijn dossiers zijn in orde. ik zag al aankomen dat ze mij zouden vragen om de rommel van de andere twee op te ruimen. Voordat het me gevraagd werd, zei ik al dat ik niet van plan was om hun rommel op te ruimen. Als ze niet genoeg tijd hebben om hun werk te doen, moeten de projecten over alle drie verdeeld worden. Iedereen had me verzekerd dat ik geen rommel zou hoeven op te ruimen en dat ik projecten zou krijgen. Twee weken geleden hoorde ik dat het is niet anders: ik moet mijn twee collega's ondersteunen. Ik moet hun invoerwerk doen. Ik heb dit geweigerd. We hebben alle drie dezelfde functie, ik heb nog eens de meeste ervaring en kennis; we zouden dezelfde verantwoordelijkheden moeten krijgen. Ik heb al een keer hun rommel opgeruimd en ik ben niet van plan om dit weer te doen. Volgende week is er een overleg om hierover te praten, met de andere twee collega's erbij. Ik weet niet of ik meer bezigheidstherapie krijg of er wordt tocht besloten dat ik invoerwerk doe en ze de projecten coördineren. Of misschien gaan ze de moeilijkste projecten geven en veel hogere eisen dan aan de rest stellen.
Waar ik het meest bang voor ben is dat als die ene collega praat, is zijn verhaal zo inhoudsloos dat niet tegen te spreken is. Als ik zeg hem tegenspreek of een idee voordraag, spreekt hij me altijd tegen en is hij makkelijk 10 minuten aan het woord. Hij zegt van alles die niet met mijn idee te maken heeft, maar hij heeft wel het gesprek naar zijn terrein meegenomen. Als ik terug naar het onderwerp probeer te aan, is het iedereen zat en ik hoor dat er genoeg erover gesproken is.
Ik merk dat ik dichtklap bij B. En vooral nu dat ik zo boos ben, ben ik bang dat ik helemaal dicht klap.
Ik wil sowieso weg van deze organisatie, ,maar mensen zoals B heb je overal. Ik kan beter ermee leren omgaan dan zomaar vluchten. Ik ga niet om hem weg, maar omdat ik zie dat de organisatie geen vertrouwen in mij heeft. Het werk die ik nu doe is niet uitdagend en ik verveel me. Ik wil vooral tips om met zo een persoon als B om te gaan. Hoe kan ik ervoor gen dat ik niet dicht klap? Hoe kan ik zijn waterval aan inhoudsloze woorden stoppen of het gesprek bij het juiste onderwerp te houden?
Tenzij je naam Google is, hou op met te doen alsof je alles weet
vrijdag 26 juni 2020 om 18:52
TO, ik zou drie dingen gaan doen.
Ten eerste zou ik op zoek gaan naar een andere baan. Je wil weg, voeg de daad bij het woord.
Ten tweede zou ik me opgeven voor een assertiviteitstraining. Daar leer je om voor jezelf op te komen.
Ten derde zou ik kijken of je een cursus spelling en grammatica kunt volgen. Je maakt namelijk inderdaad de nodige fouten, en ik denk dat je je ook een stuk zekerder voelt over je taalgebruik wanneer je snapt welke fouten je maakt, waarom die dingen fout zijn en wat je kunt doen om je taalgebruik te verbeteren.
Ten eerste zou ik op zoek gaan naar een andere baan. Je wil weg, voeg de daad bij het woord.
Ten tweede zou ik me opgeven voor een assertiviteitstraining. Daar leer je om voor jezelf op te komen.
Ten derde zou ik kijken of je een cursus spelling en grammatica kunt volgen. Je maakt namelijk inderdaad de nodige fouten, en ik denk dat je je ook een stuk zekerder voelt over je taalgebruik wanneer je snapt welke fouten je maakt, waarom die dingen fout zijn en wat je kunt doen om je taalgebruik te verbeteren.
vrijdag 26 juni 2020 om 18:55
Waarom dan een topic over hoe je er mee om kunt gaan?
Je wil er niet mee om gaan en dat is prima.
Bij ons werkt iemand die alle stukken die naar buiten gaan nakijkt op taal. Ik ben er vooral voor de inhoud. Zolang daar weinig commentaar op is, is er niet zo veel aan de hand.
Bij jou zijn ze aan het kommaneuken, omdat zij allang hebben besloten dat je niet verder komt. Het heeft geen zin om je lang bezig te houden met het waarom van dat besluit.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.

vrijdag 26 juni 2020 om 20:05
Dit.
Iemand postte dit verhaal laatst:
Een man vond een horloge. Hij ging naar de lommerd, daar bood men er 25 euro voor. Daarna ging hij naar een antiekzaak, daar bood men er 50 euro voor. Hij liet het horloge taxeren in een museum en het bleek van onschatbare waarde en werd tentoongesteld.
Ik denk dat er zoiets aan de hand is. Je bent van waarde voor het bedrijf en zeker kundig. Maar je komt niet tot je recht omdat ken zich focust op je mindere punten. Terwijl die waarschijnlijk helemaal niet te zake doen, men profiteert van je kwaliteiten en gebruikt die punten om je op je plek te houden.
Je spelling en assertiviteit zijn nu punten waarop gefocussed wordt, ik zou gaan ontdekken wat je kwaliteiten zijn en daar gericht op solliciteren.
maandag 29 juni 2020 om 12:14
Bullshitters, mensen die niks zeggen met veel woorden, zijn lastig mee om te gaan soms. Het vervelende is, is dat je ze moet bevechten met de zelfde wapens. Pas als je zelf de moeilijke/dure woorden kent kan je er tegen in gaan en dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Mijn geluk is dat mijn woordenschat heel uitgebreid is en daarmee prik ik makkelijk door bullshit heen en dat zorgt er ook voor dat ik kan onderbouwen dat het bullshit is. Leuk voorbeeld is een financieel manager die schreef over een stringent dringende kwestie. Stringent en dringend betekenen het zelfde dus is het een tautologie. Meneer denkt slim over te komen maar bereikt het tegenovergestelde. Maar dat is alleen omdat ik weet wat stringent betekent.
Als je daar niet toe in staat bent, dan ga je het helaas altijd verliezen (tenzij je een hele intelligente baas hebt maar dat lijkt hier niet het geval.)
Mijn geluk is dat mijn woordenschat heel uitgebreid is en daarmee prik ik makkelijk door bullshit heen en dat zorgt er ook voor dat ik kan onderbouwen dat het bullshit is. Leuk voorbeeld is een financieel manager die schreef over een stringent dringende kwestie. Stringent en dringend betekenen het zelfde dus is het een tautologie. Meneer denkt slim over te komen maar bereikt het tegenovergestelde. Maar dat is alleen omdat ik weet wat stringent betekent.
Als je daar niet toe in staat bent, dan ga je het helaas altijd verliezen (tenzij je een hele intelligente baas hebt maar dat lijkt hier niet het geval.)
Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rave at close of day; Rage, rage against the dying of the light.
maandag 29 juni 2020 om 16:03
Dit is het beste advies. Ik vind je NL helemaal niet slecht (je d's en t's zijn beter dan bij menigeen hier op het forum), maar je maakt 'gekke' fouten (verwisselen van uitdrukkingen, verkeerde voorzetsels bij werkwoorden etc). Er zijn goede op maat cursussen voor zakelijk taalgebruik bijvoorbeeld, daar kun je een hoop aan hebben.Celaena_Aelin schreef: ↑26-06-2020 18:52TO, ik zou drie dingen gaan doen.
Ten eerste zou ik op zoek gaan naar een andere baan. Je wil weg, voeg de daad bij het woord.
Ten tweede zou ik me opgeven voor een assertiviteitstraining. Daar leer je om voor jezelf op te komen.
Ten derde zou ik kijken of je een cursus spelling en grammatica kunt volgen. Je maakt namelijk inderdaad de nodige fouten, en ik denk dat je je ook een stuk zekerder voelt over je taalgebruik wanneer je snapt welke fouten je maakt, waarom die dingen fout zijn en wat je kunt doen om je taalgebruik te verbeteren.
Een goede persoonlijke effectiviteitstraining kan je daarbij helpen om beter te communiceren, meer te bereiken wat je wilt.
Sterkte!