Werk & Studie alle pijlers

HOE geef je in godsnaam jezelf een schop onder je reet?

17-09-2008 12:38 25 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik moet (al zeker twee weken lang) een vet dossier doornemen....... maar ik heb er geen zin in, ik verzin telkens dingen die ik veel leuker vind dan er aan beginnen. Het is zelfs zo erg dat ik het huis schoon maken leuker vind dan er aan te beginnen!



Leuk zo'n advies: geef jezelf een schop en begin er aan... maar HOE doe je dat? Ik heb helemaal geen zin om er aan te beginnen, werkelijkwaar ALLES binnenin mij verzet zich ertegen als ik er alleen maar aan denk!!!



Echt waar, als ik er aan denk, voel ik het acuut in mijn schouders en nek! Da's toch niet normaal? Waar ligt dit aan? Hoe komt ik hier in godsnaam uit? Ik word af en toe zo gek van mijzelf.



@-(
Alle reacties Link kopieren
loop naar het dossier...pak het op...ga ermee aan de tafel zitten...sla het open...houd je ogen open en lees het



Zo simpel kan het zijn. daarna ben je ervan af, hoeven de gedachten eraan je niet langer meer te kwellen, krijg je er geen pijnlijke nek meer van en word je niet langer moe van jezelf dat je het steeds uitstelt.
Alle reacties Link kopieren
Voor wanneer moet je dat dossier doorgenomen hebben?



Ik heb er namelijk ook altijd last van minder leuke dingen vooruit te schuiven. Mijn huis is altijd brandschoon in zo'n periode en weet wel 20 belangrijkere klusjes te doen. Uiteindelijk begin ik dan op het laatste moment en wordt het vaak nachtwerkt, maar het is wel op tijd af.



Heel soms helpt het me om mezelf een beloning in het vooruitzicht te stellen als een bepaald aantal uur ergens aan heb gewerkt. Bijvoobeerd na 1 dag hard studeren, 's avonds naar de sauna...dat soort dingen.
Alle reacties Link kopieren
Bedenk je hoe blij je zal zijn als je het gelezen hebt!

Dan kun je lekker zonder schuldgevoel wat leuks gaan doen.

Helpt het misschien om jezelf een klein kadootje te beloven als je het dossier uit hebt?

Succes!
Alle reacties Link kopieren
Je hebt er niks aan maar weet dat je niet de enige bent met deze 'kwaal'... Ik stelde op school (100 jaar geleden, zo voelt het tenminste) het beginnen met het maken van werkstukken altijd zo lang mogelijk uit. Dat heb ik nu nog steeds, als ik een stuk moet schrijven doe ik dat zo dicht mogelijk tegen de deadline aan. Terwijl ik me iedere keer voorneem nu écht direct te beginnen als de opdracht duidelijk is... maar nee hoor. Dus ik blijf even meelezen voor het geval iemand dé tip heeft. :-D
Alle reacties Link kopieren
Als het erg groot is kan je het opdelen is stukken. Kookwekker zetten voor 15 minuten, Na die 15 minuten kan je weer een uurtje wat anders doen en dan weer 15 minuten.



Steeds wel goed geconcentreerd zijn die 15 minuten, maar dan is de kop er af, en als je eenmaal begonnen bent, weet dat je niet de hele dag het hoeft te doen. Tis maar 15 min tenslotte :)
Alle reacties Link kopieren
Pfffffff....... het is niet alleen lezen (helaas), maar ik moet hier stukken uit verwerken, analyseren, overzicht krijgen, actiepunten uithalen, enz. enz. Echt een enorme kluif!



@Royanne je wil niet weten hoe vaak ik al heb geprobeerd er heel simpel naar toe te lopen, te zitten, open te slaan en te beginnen, maar echt ALLES in mij verzet zich er tegen. Ik moet dan gewoon spontaan plassen ofzo, echt waar!!! Of ik krijg ineens enorme honger en ben dan zo blij met dit gevoel, want dan heb ik een excuus om een broodje te smeren.



Tussendoor doe ik wel allerlei ander werk trouwens hoor. Maar bij poging 30 voor dit dossier besef ik dat er een enorme berg was ligt, bij poging 35 krijg ik enorme behoefte aan bak koffie en bij poging 40 loopt het tegen vijfen en heb ik verplichtingen naar man en kinderen.......



En ik kan het mij niet veroorloven er op het laatste moment aan te beginnen! Door dit te beseffen schiet het nog meer in mijn nek... wwwhhhhaaaaa ik word gek!!!



Het is gewoon te groot, te veel, niet te overzien, niet te behappen. Alleen al om een helder overzicht te krijgen van het hoe en wat heb ik al zeker twee dagen continu werk er aan! En dan begint het pas :o
Alle reacties Link kopieren
pemberley schreef op 17 september 2008 @ 12:52:

Als het erg groot is kan je het opdelen is stukken. Kookwekker zetten voor 15 minuten, Na die 15 minuten kan je weer een uurtje wat anders doen en dan weer 15 minuten.



Steeds wel goed geconcentreerd zijn die 15 minuten, maar dan is de kop er af, en als je eenmaal begonnen bent, weet dat je niet de hele dag het hoeft te doen. Tis maar 15 min tenslotte :)




@pemberley bedankt voor je tip. Maar 15 minuten is helemaal niets... Ik heb het net eens opgemeten: het dossier is 21 cm hoog en er horen twee boeken bij voor extra informatie/zijuitleg/theoretische onderbouw. Ik zou die kookwekker op minstens een uur moeten zetten wil het nut hebben.



Ik sta inmiddels stijf van 4 bakken koffie, maar 't helpt geen ruk :(
Alle reacties Link kopieren
Sunny, op dit moment doe je NIETS! Dus elk kwartier is toch meer dan je tot nu toe doet?



Je legt voor jezelf de drempel te hoog. Een kwartiertje lezen kun je je misschien wel toe zetten en misschien vind je het wel meevallen en lees je daarna nog een kwartiertje.
Alle reacties Link kopieren
Het gaat er idd om dat je begint, dat je niet tegen die twee dagen voorbereiding aan blijft hikken. Begin klein, en ga van uit daar verder. Zet de wekker op 30 minuten en dan pauze. En als je er nu naar toe loopt en je moet spontaan plassen, dan neem je het maar mee de pot op :)
Mijn ervaring; zolang het in je hoofd blijft zitten maak je het groter dan het is. En als je dan eenmaal bent begonnen, valt het vaak mee. Het geeft zoveel rust door ermee aan de slag te gaan, gewoon eens doorlezen en wat op papier zetten, ook al slaat het nergens op. Voor je gevoel heb je dan al bergen verzet.
Alle reacties Link kopieren
Hmmmm ja, beginnen met alleen 'dom' lezen (al is het voor een half uur) is misschien al iets ....... Ik denk nu dat ik er niets mee opschiet, maar het is in iedergeval IETS.



djiezus WAAROM is dit zo vreselijk? Ik begin dan ook aan mijzelf te twijfelen en vraag mij af of het misschien boven mijn niveau is (maar weet uit ervaring dat ik uiteindelijk goed werk aflever) *diepe zucht* ben blij dat deze kluiven sporadisch voorbij komen, want dit zou ik niet trekken!



Ik betrap mij er ook op dat ik dan in het niets naar buiten begin te staren en mijn gedachten heel ver weg zijn..... Heeft iemand enig idee hoe dit te verklaren? Is het uitstelgedrag?



p.s het dossier ligt nu al wel vlak bij me! zal ik de eerste bladzij openslaan? Ik krijg dan echt het gevoel dat ik 1 grote beerput moet opentrekken en ben bang wat er allemaal uit komt. 't IS ook 1 grote beerput, vrees ik...
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie reacties trouwens, doet me toch wel goed!



@Julus, ik maak het in mijn hoofd inderdaad groter dan het is, denk ik... Het IS ook wel groot en veelomvattend en bijna niet te behappen, maar ik weet (heeeeeeeeel stiekem) dat ALS ik eenmaal begin het wel enigzins zal meevallen.



Maargoed, voorlopig lukt het mij nog niet om er daadwerkelijk aan te beginnen :-(
Alle reacties Link kopieren
het is nu 13.42, ik lees graag om 14.30 een korte samenvatting van de eerste 25 bladzijden :) Werkt dat?
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar. Ik heb het ook heel erg vaak dat ik aan iets niet kán beginnen en op heeeeeel veel verzet stuit. Totdat ik er teveel last van krijg en het wel moet.



Ik heb nu heeeeeeeel erg met mijn scriptie en soms grotere klussen voor mijn werk. Zit nu ook middenin zo'n klus (vandaar dat ik hier ben :-))



Ik denk dat het met mij ook te maken heeft met dat ik het groter maak in mijn hoofd. Ik moet dan in een keer een heel rapport schrijven, het zit niet in mijn systeem om alleen een hoofdstuk te doen. Die scriptie kan ik zo moeilijk opdelen.



En bij mij ook een klein beetje faalangst......ik denk dat ik het niet kan, dus wil ik er niet aan beginnen.



Ik ben er de laatste weken heel erg mee bezig waar het aan ligt en hoe ik het oplos. Nu lukt het me beter om ergens aan te gaan zitten als ik een bepaalde tijdsspanne vaststel. Zoals hier werd genoemd de 15 minuten.......vaak zit je er dan lekker in en ga je door.......En belonen werkt idd ook goed (al werkt dat bij mij ook wel eens averechts: ik mag naar de sauna/iets kopen/naar de film als ik dit af heb, maar ik heb geen geld, ik moet meer werken jonge, maar ja dan moet ik eerst die scriptie af, dat lukt me nooit help!...van dat werk ;-))



En dat iets bijna niet te behappen is zit echt in je hoofd. Je kunt het echt.....En erover praten (of typen) werkt ook al heel erg goed, bij mij iig wel...mijn man stimuleert me nu ook en dat is fijn......



Succes....ik ga nu even twintig minuten typen :-)
Alle reacties Link kopieren
Sophy schreef op 17 september 2008 @ 13:47:

Succes....ik ga nu even twintig minuten typen :-)
Gelukt! Nu even wat drinken pakken en weer twintig minuutjes! Lukt het bij jou al?:-)
Alle reacties Link kopieren
Klik 't forum, je e-mail, en msn weg en aan de slag....



Kun je straks met een goed gevoel melden dat je een start hebt gemaakt :)



Succes, go for it!
Alle reacties Link kopieren
Heb je de inhoudsopgave al eens geconcentreerd bekeken? Dat je in elk geval op de hoogte bent van de structuur van de tekst?

Kun je die naast je opdracht zetten zodat je gericht op zoek kunt naar de stukken tekst die je moet analyseren, verwerken.

Kun je de inhoudsopgave gebruiken als uitgangspunt voor je aktiepunten?

Van elk hoofdstuk kijken of er een samenvatting aan het begin of op het eind staat. Koppen lezen?

21 cm vált niet door te komen in de periode die je vermoedelijk nog voor je hebt. Vandaar de stress. Het is zaak dat jij op zo simpel mogelijke manier erachter komt waar de voor jou belangrijke tekst zit.

En ja, dáárvoor moet je gaan zitten, en gewoon doen.



-gaat zichzelve nu een schop onder de kont geven want is daar ook helemaal niet goed in, in dat schoppen-
Alle reacties Link kopieren
als je het geen probleem vindt om een schop onder je reet te krijgen met je hakken dan kun je gewoon opspringen en je voeten zo hard mogelijk omhoog gooien (naar achteren uiteraard).



een andere optie is ook nog om een ander (huisgenoot, collega, toevallige passant enz.) te vragen om jou een schop onder je reet te geven.



laat even weten of het gelukt is
Alle reacties Link kopieren
*zucht* echt..., bedankt voor jullie reacties, ze helpen echt, al zou je zeggen van niet, want



....... inmiddels heb ik ander werk gedaan, en heb ik een blinkende badkamer :-)



De enige die blij is, is mijn man denk ik :-s



Toch kan ik iets met de tips van Pemberley, Mamzelle en Sophy, dus er zit schot in de zaak. Ik reken dit onder de geestelijke voorbereiding :-)
Alle reacties Link kopieren
Same story here....

Moet al dikke 3 maanden bezig zijn met mn scriptie, maar op de een of andere manier zijn er 1001 leukere dingen om te doen. Ik ga zelfs liever strijken dan dat ik me een paar uur verdiep in mn onderwerp. Het is echt hopeloos!! Weet ook niet goed hoe ik moet beginnen, zie door de bomen het bos niet meer.



Gelukkig ben ik niet de enige zo te lezen. Denk dat ik ook maar een tijdlimiet ga instellen, wie weet helpt het!



Suc6 Sunny31 & Sophy!
Alle reacties Link kopieren
Hihi succes wonderwoman! Hier idd exacte zelfde verhaal.



En sunny: ik heb een schoonmaakster. Als "ideale" bijkomstigheid is er nu niets meer om schoon te maken :-( Het is ook nooit goed ;-)
Alle reacties Link kopieren
Als je het niet in je hebt om jezelf over zo'n betrekkelijk lage drempel heen te tillen, dan houdt het dus gewoon op. En dan te bedenken dat er genoeg echt ernstige zaken zijn, ingrijpende medische behandelingen bijvoorbeeld, waar mensen zichzelf toe kunnen zetten. Maarja, je hebt het geprobeerd. Als het jou niet lukt, dan lukt het niet.
Alle reacties Link kopieren
huh wuiles.....ik snap je reactie niet.....wat heeft dit met ingrijpende medische handelingen te maken? En wie zegt dat ik bijvoorbeeld niet ook ernstige zaken heb waar ik me wel toe kan zetten. Of ingrijpende medische behandelingen (ik zit midden in 1, dank u!).

Of heb je het nu over artsen? Ik shnap het niet. De essentie wel: het is iets betrekkelijk kleins (wat subjectief is), maar de vergelijking loopt mi een beetje spaak. Enlight me! Ben benieuwd.
Alle reacties Link kopieren
Sophy schreef op 17 september 2008 @ 21:10:

huh wuiles.....ik snap je reactie niet.....wat heeft dit met ingrijpende medische handelingen te maken? En wie zegt dat ik bijvoorbeeld niet ook ernstige zaken heb waar ik me wel toe kan zetten. Of ingrijpende medische behandelingen (ik zit midden in 1, dank u!).

Of heb je het nu over artsen? Ik shnap het niet. De essentie wel: het is iets betrekkelijk kleins (wat subjectief is), maar de vergelijking loopt mi een beetje spaak. Enlight me! Ben benieuwd.
Mijn reactie was niet specifiek op jou gericht. TO vraagt hoe je jezelf een schop onder je kont kunt geven en op die vraag heb ik gereageerd. Als je ervoor kiest om te blijven zeuren dat je-wel-wilt-beginnen-maar-dat-je-eigenlijk-geen-zin-hebt dan kun je beter lekker op de bank blijven zitten. En als je wel aan de slag wilt dan gá je aan de slag. Je kunt jezelf zielig vinden omdat je voor zo'n zware taak staat. Je zou ook kunnen relativeren. Denk aan al die mensen die wél doorzetten, ook al staan zij soms voor veel grotere problemen. In plaats van tijd te investeren in dit soort topcis en het probleem steeds groter te maken kun je beter leren relativeren. En als dat niet lukt en je wilt echt niet, dan toch niet?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven