Hoe lang rouwverlof

MrsM dinsdag 7 oktober 2025 om 22:20

Naar aanleiding van het topic over rouwverlof, wil ik graag een apart topic hierover maken om het topic van die TO niet te verstoren met een wellicht kille, zakelijke benadering van dit gevoelige onderwerp.

Maar iemand maakte daar, naar mijn mening terecht, de opmerking: In hoeverre zijn "normale" levensgebeurtenissen het risico van de werkgever?

Dus bij overlijden van een naaste, of een huisdier, want ook dat kan heel verdrietig zijn. Of wanneer je door een slechte periode gaat met je levenspartner, of je in een scheidingsprocedure zit.

Wat vinden jullie van rouwverlof, hoe lang zou dit wenselijk zijn, of is ziekmelden de juiste weg aangezien rouw ook een vorm van ziek zijn is? Of wellicht betaald/onbetaald verlof?

En als je zelf werkgever bent of zou zijn, hoe zou je daar tegenover staan en wat is een acceptabele periode (hoewel die voor iedereen verschillend is natuurlijk) van afwezigheid op je werk.

Ik weet dat dit een erg gevoelig punt is, en dat er wellicht ook opmerkingen kunnen zijn die vooral kil en/of zakelijk over kunnen komen, maar laten we proberen dit niet persoonlijk op te vatten, en de wat meer "zakelijke" opmerkingen toch te respecteren.

Want ik persoonlijk denk dat dit best een interessante discussie zou kunnen zijn.

Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard

WoolOverMyEyes vrijdag 10 oktober 2025 om 09:00

Lila-Linda schreef: ↑
10-10-2025 08:26
eeuh ja, jij ziet dat ook vanuit Je Werk, ook alleen omdat je ene financiele prikkel krijgt

Oh nee hoor. Ik werk met mensen die uitvallen en een claim indienen. En een hoop mensen kunnen ineens weer veel meer zodra uitkering wordt stopgezet.

Iets met financiële prikkel en gedrag.

MrsM vrijdag 10 oktober 2025 om 09:00

Lila-Linda schreef: ↑
10-10-2025 08:26
eeuh ja, jij ziet dat ook vanuit Je Werk, ook alleen omdat je ene financiele prikkel krijgt

Maar je hebt gelijk natuurlijk.

Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard

MrsM vrijdag 10 oktober 2025 om 09:04

WoolOverMyEyes schreef: ↑
10-10-2025 08:19
Ik vind dit wel een hele interessante, gedragsmatig. Als er een financiële prikkel is, dan verandert het gedrag van mensen aanzienlijk. En dat zie ik (vanuit mijn werk), zeer regelmatig.

Ik ben overigens voor het verlenen van verlof voor zoiets hoor, daar niet van. Maar vind het toch altijd wel bijzonder dat zodra bijvoorbeeld een financiële prikkel zich aandient, mensen ineens wel heel veel kunnen.

Het heeft misschien niet zoveel met kunnen te maken maar meer ook met moeten.

In het geval van schoonmoeder was het idd wel kunnen, ikzelf was niet echt in de rouw (de band was gewoon niet goed). Maar je rekeningen lopen gewoon door natuurlijk, dus waar mogelijk moet je wel werken.

Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard

Paradise vrijdag 10 oktober 2025 om 09:09

Amaryllis schreef: ↑
09-10-2025 17:25
In principe heb je gelijk. Als je gewoon je uren kan maken en productief bent, dan hebben je werk en de bedrijfsarts daar weinig mee te maken. Als je het niet meer gecombineerd krijgt en overspannen uitvalt door de combinatie werk & privé, dan kom je alsnog bij de bedrijfsarts. En daartussen in zit een fase waarin je met je werkgever afspraken kunt maken of een preventiegesprek kunt aanvragen. Dan komt de bedrijfsarts al meekijken om te voorkomen dat je uitvalt.

Ik heb zo'n gesprek gehad in een periode dat ik door privé-omstandigheden weinig sliep en daardoor op werk overliep. De bedrijfsarts adviseerde om tijdelijk minder te werken, iets waar ikzelf niet aan gedacht had en leidinggevende ook niet mee gekomen was. Vervolgens ligt het natuurlijk wel aan de situatie of dat dan vrije dagen opnemen, zorgverlof, onbetaald verlof, gedeeltelijk ziekmelden of iets anders wordt. De vergoeding van de uren komt uit verschillende potjes, maar het gevolg is hetzelfde: de werknemer kan tijdelijk minder werk verzetten.

Ik vind dit wel opvallend. Als je overloopt op je werk ivm privé-omstandigheden en weinig slaap is even wat terugschakelen op je werk toch de meest logische oplossing op korte termijn?

Ik snap om eerlijk te zijn nog steeds niet waarom de bedrijfsarts daarvoor nodig is.

Maar dat zal uiteraard verschillen van persoon tot persoon en van werkgever tot werkgever.

WoolOverMyEyes vrijdag 10 oktober 2025 om 09:12

MrsM schreef: ↑
10-10-2025 09:04
Het heeft misschien niet zoveel met kunnen te maken maar meer ook met moeten.

In het geval van schoonmoeder was het idd wel kunnen, ikzelf was niet echt in de rouw (de band was gewoon niet goed). Maar je rekeningen lopen gewoon door natuurlijk, dus waar mogelijk moet je wel werken.

Nou ja en dat is precies mijn punt. Als je echt moet, maar het lukt niet, dan pas ben je m.i. op het punt dat je niet meer kan.

En ja je ziet onder ondernemers wel dat die minder snel verzuimen. Je kunt je dan wel afvragen of het altijd goed is om maar door te gaan tot je niet meer kan, dat kan dan weer lange termijn uitval veroorzaken.

Ik blijf het interessant vinden

maar er zit natuurlijk veel meer tussen het systeem zo veel mogelijk uitbaten of doorgaan tot je er bij neervalt. Iedereen gaat anders om met ziekte of bijvoorbeeld rouw en heeft een andere draagkracht.

Dat is denk ik dan ook het nadeel van rouwverlof van een x periode voor iedereen. Je gaat dan ook een hoop mensen krijgen die wel voor de emotioneel ver staande naaste familielid het maximale verlof opnemen. Maar dat hou je altijd.

Ik vind 2 weken wel een mooi termijn, maar weer heel anders als je bijvoorbeeld een kind verliest tov je moeder.

Hallodaar vrijdag 10 oktober 2025 om 09:17

Paradise schreef: ↑
09-10-2025 11:28
Mensen zijn niet in alle gevallen ziek. Soms moet je dingen regelen. Of heb je even extra rust nodig.
Voor dat laatste zijn andere regelingen: zoals vakantiedagen.

En het gaat niet om niet leuk vinden als werkgever.

En je bent allebei volwassen: jij en de werkgever. Daar kun je ook op andere manieren uitkomen inplaats je gelijk maar ziek te melden en aan te sturen op inschakelen van schaarse arbo-artsen.

Ik ben het met je eens.
Ik heb een rot jaar achter de rug. Veel gebeurd.
Ik ben er prima met werkgever uitgekomen om een tijdje bij te kunnen tanken.
Deels onbetaald verlof en deels vakantiedagen.
Inderdaad heel prettig om niet steeds tekst en uitleg te moeten geven aan leidinggevende of een arbo-arts moeten overtuigen.
Moet hier wel bij zeggen dat ik weet dat heel veel werkgevers niet bepaald welwillend zijn als het gaat om vrij plotseling vakantiedagen en/of of onbetaald verlof opnemen. Waardoor veel mensen uiteindelijk tóch in de ziektewet belanden.

nausicaa vrijdag 10 oktober 2025 om 09:22

Hallodaar schreef: ↑
10-10-2025 09:17
Ik ben het met je eens.
Ik heb een rot jaar achter de rug. Veel gebeurd.
Ik ben er prima met werkgever uitgekomen om een tijdje bij te kunnen tanken.
Deels onbetaald verlof en deels vakantiedagen.
Inderdaad heel prettig om niet steeds tekst en uitleg te moeten geven aan leidinggevende of een arbo-arts moeten overtuigen.
Moet hier wel bij zeggen dat ik weet dat heel veel werkgevers niet bepaald welwillend zijn als het gaat om vrij plotseling vakantiedagen en/of of onbetaald verlof opnemen. Waardoor veel mensen uiteindelijk tóch in de ziektewet belanden.

Maar dat zal ook weer deels afhangen van bv het werk. Als er in het onderwijs ineens hele klassen naar huis gestuurd moeten worden omdat jij acuut vakantiedagen gaat opnemen, dan worden mensen daar niet blij van. Als een hele rits operaties uitgesteld moet worden omdat er te weinig personeel is idem dito. En dan kun je wel roepen ‘dan moet je als werkgever zorgen dat je iemand achter de hand hebt’, maar die zijn er soms simpelweg niet. Dus dat je dan als werkgever iets minder geneigd bent om te zeggen ‘neem je tijd, ik zie je wel weer verschijnen’, kan ik me wel iets bij voorstellen. Echt niet in staat om te werken, dan is het wat het is. Maar ‘ik wil graag even bijtanken’ is dan wel lastiger natuurlijk.

Appletje vrijdag 10 oktober 2025 om 09:25

Paradise schreef: ↑
10-10-2025 09:09
Ik vind dit wel opvallend. Als je overloopt op je werk ivm privé-omstandigheden en weinig slaap is even wat terugschakelen op je werk toch de meest logische oplossing op korte termijn?

Ik snap om eerlijk te zijn nog steeds niet waarom de bedrijfsarts daarvoor nodig is.

Maar dat zal uiteraard verschillen van persoon tot persoon en van werkgever tot werkgever.

Dat hangt ook af van de aard van de prive omstandigheden. Ik zie vaak genoeg mensen die maar door blijven gaan met een volle prive agenda (sporten, vaste afspraken voor familiebezoek, etc). Je kunt ook prive afspraken afzeggen als het te druk wordt door iets anders.

Paradise vrijdag 10 oktober 2025 om 09:29

Appletje schreef: ↑
10-10-2025 09:25
Dat hangt ook af van de aard van de prive omstandigheden. Ik zie vaak genoeg mensen die maar door blijven gaan met een volle prive agenda (sporten, vaste afspraken voor familiebezoek, etc). Je kunt ook prive afspraken afzeggen als het te druk wordt door iets anders.

Ah, ja, Hier had ik dan weer niet aan gedacht.

Hallodaar vrijdag 10 oktober 2025 om 09:34

nausicaa schreef: ↑
10-10-2025 09:22
Maar dat zal ook weer deels afhangen van bv het werk. Als er in het onderwijs ineens hele klassen naar huis gestuurd moeten worden omdat jij acuut vakantiedagen gaat opnemen, dan worden mensen daar niet blij van. Als een hele rits operaties uitgesteld moet worden omdat er te weinig personeel is idem dito. En dan kun je wel roepen ‘dan moet je als werkgever zorgen dat je iemand achter de hand hebt’, maar die zijn er soms simpelweg niet. Dus dat je dan als werkgever iets minder geneigd bent om te zeggen ‘neem je tijd, ik zie je wel weer verschijnen’, kan ik me wel iets bij voorstellen. Echt niet in staat om te werken, dan is het wat het is. Maar ‘ik wil graag even bijtanken’ is dan wel lastiger natuurlijk.

Ook weer mee eens

MrsM vrijdag 10 oktober 2025 om 09:48

Klopt de ene sector is de andere niet natuurlijk.

Bij mij worden leerlingen echt niet blij wanneer ik een examen last-minute af zou moeten zeggen. Daar wachten ze al 12 weken op, en als ik het annuleer vanwege prive omstandigheden, dan gaan er zomaar weer 4/5 weken overheen voordat ze dan kunnen, met ook weer extra lessen en extra kosten voor hen.

Dus die examens moeten doorgaan. Ik heb een examen moeten rijden 2 uur voordat onze hond ingeslapen moest worden, overigens ook in de ochtend van uitvaart schoonmoeder, de begrafenis van oudtante (dat was een hele kleine uitvaart, ze was heel oud en had geen familie meer) hebben we zelfs gekeken welke dag gunstigste was. En ja, dat is wellicht bikkelhard, maar soms is het leven ook gewoon hard. En ook hier geldt, als je kunt werken dan is dat ook geen probleem verder.

Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard

Teardrop2 vrijdag 10 oktober 2025 om 09:55

MrsM schreef: ↑
10-10-2025 09:04
Het heeft misschien niet zoveel met kunnen te maken maar meer ook met moeten.

In het geval van schoonmoeder was het idd wel kunnen, ikzelf was niet echt in de rouw (de band was gewoon niet goed). Maar je rekeningen lopen gewoon door natuurlijk, dus waar mogelijk moet je wel werken.

Je bent eigen baas, en dat betekent niet werken = geen inkomsten.
Je hebt daarentegen wel ruimte om je eigen tempo te bepalen, je hoeft geen verantwoording af te leggen aan leidinggevenden, geen emotionele, ongemakkelijke gesprekken te voeren over hoelang je denkt afwezig te zijn. Je kunt je bijvoorbeeld terugtrekken op kantoor, urenlang janken op het werk, zonder dat iemand je daarop aanspreekt. Je kunt fouten maken, zonder een corrigerende mail van bovenaf, je bent eigen baas, je bepaalt je eigen tempo.

Ik schrijf dit een beetje gechargeerd, niet elke ondernemer kan alles zomaar stilleggen, er blijven verantwoordelijkheden, klanten, en natuurlijk de financiële druk. Maar toch, de autonomie die het ondernemerschap biedt, kan in tijden van rouw een waardevol verschil maken.

MrsM vrijdag 10 oktober 2025 om 09:56

WoolOverMyEyes schreef: ↑
10-10-2025 09:12
Nou ja en dat is precies mijn punt. Als je echt moet, maar het lukt niet, dan pas ben je m.i. op het punt dat je niet meer kan.

En ja je ziet onder ondernemers wel dat die minder snel verzuimen. Je kunt je dan wel afvragen of het altijd goed is om maar door te gaan tot je niet meer kan, dat kan dan weer lange termijn uitval veroorzaken.

Ik blijf het interessant vinden maar er zit natuurlijk veel meer tussen het systeem zo veel mogelijk uitbaten of doorgaan tot je er bij neervalt. Iedereen gaat anders om met ziekte of bijvoorbeeld rouw en heeft een andere draagkracht.

Dat is denk ik dan ook het nadeel van rouwverlof van een x periode voor iedereen. Je gaat dan ook een hoop mensen krijgen die wel voor de emotioneel ver staande naaste familielid het maximale verlof opnemen. Maar dat hou je altijd.

Ik vind 2 weken wel een mooi termijn, maar weer heel anders als je bijvoorbeeld een kind verliest tov je moeder.

Klopt. Die financiele prikkel is een grote motivator. Als mensen voor bepaald verlof niet betaald zouden krijgen dan ziet het er denk ik anders uit.

Waarmee ik niet wil zeggen dat alles maar onbetaald zou moeten zijn, helemaal niet, maar zoals eerder werd gesteld hier, je kan helemaal overlopen in werk en privé, en dan zou privé waar mogelijk als eerste afgeschaald moeten worden voordat je je deels ziekmeldt bijvoorbeeld.

En soms moet je misschien toegeven dat een bepaalde functie te hoog is voor je, dat die teveel stress oplevert. Dan kun je beter teruggaan in schaal en functie. Voor jezelf maar ook voor je werkgever. Maar dat is wellicht een impopulair standpunt.

Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard

Lila-Linda vrijdag 10 oktober 2025 om 09:57

WoolOverMyEyes schreef: ↑
10-10-2025 09:00
Oh nee hoor. Ik werk met mensen die uitvallen en een claim indienen. En een hoop mensen kunnen ineens weer veel meer zodra uitkering wordt stopgezet.

Iets met financiële prikkel en gedrag.

en als jouw baas je niet meer betaalt? dan blijf je dit gewoon doen?

MrsM vrijdag 10 oktober 2025 om 09:58

Teardrop2 schreef: ↑
10-10-2025 09:55
Je bent eigen baas, en dat betekent niet werken = geen inkomsten.
Je hebt daarentegen wel ruimte om je eigen tempo te bepalen, je hoeft geen verantwoording af te leggen aan leidinggevenden, geen emotionele, ongemakkelijke gesprekken te voeren over hoelang je denkt afwezig te zijn. Je kunt je bijvoorbeeld terugtrekken op kantoor, urenlang janken op het werk, zonder dat iemand je daarop aanspreekt. Je kunt fouten maken, zonder een corrigerende mail van bovenaf, je bent eigen baas, je bepaalt je eigen tempo.

Ik schrijf dit een beetje gechargeerd, niet elke ondernemer kan alles zomaar stilleggen, er blijven verantwoordelijkheden, klanten, en natuurlijk de financiële druk. Maar toch, de autonomie die het ondernemerschap biedt, kan in tijden van rouw een waardevol verschil maken.

Klopt natuurlijk. Echter heb ik geen kantoor(baan) en mijn leerlingen verwachten wel dat ik er geestelijk bij ben natuurlijk. Wel zo veilig voor iedereen. En ja, dat betekent dat je dus soms een masker op moet zetten en gewoon door moet gaan. Maar, in accute gevallen kan ik vaak wel afspraken verzetten naar een later tijdstip die week, dus je hebt idd veel meer vrijheid als zelfstandige daarin.

Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard

MrsM vrijdag 10 oktober 2025 om 10:03

WoolOverMyEyes schreef: ↑
10-10-2025 09:00
Oh nee hoor. Ik werk met mensen die uitvallen en een claim indienen. En een hoop mensen kunnen ineens weer veel meer zodra uitkering wordt stopgezet.

Iets met financiële prikkel en gedrag.

Of ze ineens veel meer kunnen is dus de vraag. Want dan gaat het om moeten. En daar zit dus het pijnpunt.

Ja sommigen melden zich veel te snel ziek omdat het ook vrij makkelijk kan allemaal, dagje of 2 extra thuis op kosten van de werkgever, je voelt er zelf niks van. Maar er zijn ook mensen die altijd maar doorgaan totdat ze bijna omvallen.

En ik denk dat bijna iedere werkgever bij ziekte 100% doorbetaald ipv de verplichte 70%. Dat weet ik niet zeker overigens, dat is wat ik om mij heen hoor ook. Maar als iedereen bij ziekte 30% salaris in zou moeten leveren, ben ik benieuwd wat dat zou doen met de verzuimcijfers. Of die dan veranderen of gelijk blijven.

Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard

Lila-Linda vrijdag 10 oktober 2025 om 10:07

MrsM schreef: ↑
10-10-2025 10:03
Of ze ineens veel meer kunnen is dus de vraag. Want dan gaat het om moeten. En daar zit dus het pijnpunt.

Ja sommigen melden zich veel te snel ziek omdat het ook vrij makkelijk kan allemaal, dagje of 2 extra thuis op kosten van de werkgever, je voelt er zelf niks van. Maar er zijn ook mensen die altijd maar doorgaan totdat ze bijna omvallen.

En ik denk dat bijna iedere werkgever bij ziekte 100% doorbetaald ipv de verplichte 70%. Dat weet ik niet zeker overigens, dat is wat ik om mij heen hoor ook. Maar als iedereen bij ziekte 30% salaris in zou moeten leveren, ben ik benieuwd wat dat zou doen met de verzuimcijfers. Of die dan veranderen of gelijk blijven.

ik heb ooit een WG gehad, die het 'familiegevoel' hoog in het vaandel had. Tot en met lekker samen de verhuizing regelen etc.
Maar wel WAM korten bij ziekte, en daar ben ik weggegaan, ik vond dat een enorme trap na

Doddieweer vrijdag 10 oktober 2025 om 10:07

WoolOverMyEyes schreef: ↑
10-10-2025 08:19
Ik vind dit wel een hele interessante, gedragsmatig. Als er een financiële prikkel is, dan verandert het gedrag van mensen aanzienlijk. En dat zie ik (vanuit mijn werk), zeer regelmatig.

Ik ben overigens voor het verlenen van verlof voor zoiets hoor, daar niet van. Maar vind het toch altijd wel bijzonder dat zodra bijvoorbeeld een financiële prikkel zich aandient, mensen ineens wel heel veel kunnen.

Maar zie je ook wat erna gebeurd, ik zie ze ook weer terugval krijgen. Mijn man ging na zijn burnout veel te snel weer aan het werk, tijdens zijn integratie gesprek kreeg hij ineens een heel ander werkgever voor zich, gevolg een gigantische en ergere terugval, je recht moeten halen wat je op dat moment gewoon niet kan een depressie er boven op. Hij gaf zelf aan dat die klap groter was dan zijn uiteindelijke burnout. Zie je ook wat het voor gevolgen heeft als ze om die reden eigenlijk meer gaan doen dan verstandig is?
Oh en ik geloof zeker dat er zijn die proberen hun pensioen via ziekteverlof en afkeuren zo te vervroegen. Zie er die 10 jaar voor pensioen al snakken naar die tijd en misschien dit proberen. Tja ze kennen nog de tijd dat jeer met 57 vervroegd uit mocht, vond niemand toen raar, nu moeten ze 10 jaar langer door. Die mensen die dan gekort worden zullen ineens hersteld zijn die op afkeuren hopen. Maar toen vadertje staat dat nog betaalde maakte de werkgevers ook dankbaar gebruik van die afvloei regeling. Toen het niet uit hun zak kwam. Voor die werknemer had het vroeg pensioen toen vast worden ingezet als het er nog was. Het zijn niet altijd de gene met zware baan. Ik zie nu ook mensen in administrative banen op wenkbrauwen geen zin meer hebben in hun baan. Maar ze moeten nog wel paar jaar door. Ik denk dat je die met verlies van financiële prikkel nog wel even de schouders er onder laat zetten.

Paradise vrijdag 10 oktober 2025 om 10:08

Teardrop2 schreef: ↑
10-10-2025 09:55
Je bent eigen baas, en dat betekent niet werken = geen inkomsten.
Je hebt daarentegen wel ruimte om je eigen tempo te bepalen, je hoeft geen verantwoording af te leggen aan leidinggevenden, geen emotionele, ongemakkelijke gesprekken te voeren over hoelang je denkt afwezig te zijn. Je kunt je bijvoorbeeld terugtrekken op kantoor, urenlang janken op het werk, zonder dat iemand je daarop aanspreekt. Je kunt fouten maken, zonder een corrigerende mail van bovenaf, je bent eigen baas, je bepaalt je eigen tempo.

Ik schrijf dit een beetje gechargeerd, niet elke ondernemer kan alles zomaar stilleggen, er blijven verantwoordelijkheden, klanten, en natuurlijk de financiële druk. Maar toch, de autonomie die het ondernemerschap biedt, kan in tijden van rouw een waardevol verschil maken.

Dit is zo algemeen gesteld dat het volgens mij niet klopt.

Ik bedoel, dat wat een waardevol verschil kan maken, kunnen werknemers in loondienst ook hebben, maar dan op een andere wijze.

Er zijn voldoende ondernemers die zich niet zomaar kunnen terugtrekken. Die autonomie is dan schijn.

Denk bijvoorbeeld aan ondernemers met een winkel. Een winkel dichtgooien kan, maar heeft ook flinke gevolgen. Of aan een veehouder, Die kan het werk nooit neerleggen.

Of ondernemers die actief zijn in een werkveld waar de concurrentie groot is. Als ze er een tijdje uitstappen, raken ze klanten kwijt.

Of eigenaren van kleine ondernemingen waarbij de eigenaar bepalend is voor de dagelijkse bedrijfsvoering.

Of zzp'ers die 's nachts schoonmaken in horecazaken. Dat moet elke dag, en een vervanger is niet zomaar geregeld. Of een aannemer/timmerman/dakdekker.

En de vele ondernemers die de financiële ruimte niet hebben om een paar maanden te stoppen met werken.

paradise wijzigde dit bericht op 10-10-2025 10:12

4.35% gewijzigd

Doddieweer vrijdag 10 oktober 2025 om 10:09

-

doddieweer wijzigde dit bericht op 10-10-2025 10:11

0.00% gewijzigd

Doddieweer vrijdag 10 oktober 2025 om 10:09

WoolOverMyEyes schreef: ↑
10-10-2025 08:19
Ik vind dit wel een hele interessante, gedragsmatig. Als er een financiële prikkel is, dan verandert het gedrag van mensen aanzienlijk. En dat zie ik (vanuit mijn werk), zeer regelmatig.

Ik ben overigens voor het verlenen van verlof voor zoiets hoor, daar niet van. Maar vind het toch altijd wel bijzonder dat zodra bijvoorbeeld een financiële prikkel zich aandient, mensen ineens wel heel veel kunnen.

Maar zie je ook wat erna gebeurd, ik zie ze ook weer terugval krijgen. Mijn man ging na zijn burnout veel te snel weer aan het werk, tijdens zijn integratie gesprek kreeg hij ineens een heel ander werkgever voor zich, gevolg een gigantische en ergere terugval, je recht moeten halen wat je op dat moment gewoon niet kan een depressie er boven op. Hij gaf zelf aan dat die klap groter was dan zijn uiteindelijke burnout. Zie je ook wat het voor gevolgen heeft als ze om die reden eigenlijk meer gaan doen dan verstandig is?
Oh en ik geloof zeker dat er zijn die proberen hun pensioen via ziekteverlof en afkeuren zo te vervroegen. Zie er die 10 jaar voor pensioen al snakken naar die tijd en misschien dit proberen. Tja ze kennen nog de tijd dat jeer met 57 vervroegd uit mocht, vond niemand toen raar, nu moeten ze 10 jaar langer door. Die mensen die dan gekort worden zullen ineens hersteld zijn die op afkeuren hopen. Maar toen vadertje staat dat nog betaalde maakte de werkgevers ook dankbaar gebruik van die afvloei regeling. Toen het niet uit hun zak kwam. Voor die werknemer had het vroeg pensioen toen vast worden ingezet als het er nog was. Het zijn niet altijd de gene met zware baan. Ik zie nu ook mensen in administrative banen op wenkbrauwen geen zin meer hebben in hun baan. Maar ze moeten nog wel paar jaar door. Ik denk dat je die met verlies van financiële prikkel nog wel even de schouders er onder laat zetten. Wat ik maar wil zeggen, maak een regeling en ook werkgevers zetten hem graag naar behoren in, even minder werk, ach zeg gewoon dat het je even te veel is hoef ik je nu Nog niet te ontslaan of kom ik deze mindere tijd even door.

doddieweer wijzigde dit bericht op 10-10-2025 10:28

0.94% gewijzigd

Ben-ik-weer vrijdag 10 oktober 2025 om 10:12

nausicaa schreef: ↑
10-10-2025 09:22
Maar dat zal ook weer deels afhangen van bv het werk. Als er in het onderwijs ineens hele klassen naar huis gestuurd moeten worden omdat jij acuut vakantiedagen gaat opnemen, dan worden mensen daar niet blij van. Als een hele rits operaties uitgesteld moet worden omdat er te weinig personeel is idem dito. En dan kun je wel roepen ‘dan moet je als werkgever zorgen dat je iemand achter de hand hebt’, maar die zijn er soms simpelweg niet. Dus dat je dan als werkgever iets minder geneigd bent om te zeggen ‘neem je tijd, ik zie je wel weer verschijnen’, kan ik me wel iets bij voorstellen. Echt niet in staat om te werken, dan is het wat het is. Maar ‘ik wil graag even bijtanken’ is dan wel lastiger natuurlijk.

Maar ja, als je dus omdat je dat verlof niet krijgt langdurig uitvalt zitten die klassen ook zonder docent.
Ik zou een dergelijk verzoek op deze grond nooit weigeren (zorg)

MrsM vrijdag 10 oktober 2025 om 10:16

Paradise schreef: ↑
10-10-2025 10:08
Dit is zo algemeen gesteld dat het volgens mij niet klopt.

Ik bedoel, dat wat een waardevol verschil kan maken, kunnen werknemers in loondienst ook hebben, maar dan op een andere wijze.

Er zijn voldoende ondernemers die zich niet zomaar kunnen terugtrekken. Die autonomie is dan schijn.

Denk bijvoorbeeld aan ondernemers met een winkel. Een winkel dichtgooien kan, maar heeft ook flinke gevolgen. Of aan een veehouder, Die kan het werk nooit neerleggen.

Of ondernemers die actief zijn in een werkveld waar de concurrentie groot is. Als ze er een tijdje uitstappen, raken ze klanten kwijt.

Of eigenaren van kleine ondernemingen waarbij de eigenaar bepalend is voor de dagelijkse bedrijfsvoering.

Of zzp'ers die 's nachts schoonmaken in horecazaken. Dat moet elke dag, en een vervanger is niet zomaar geregeld. Of een aannemer/timmerman/dakdekker.

En de vele ondernemers die de financiële ruimte niet hebben om een paar maanden te stoppen met werken.

Dat laatste vind ik wel een interessante, want wie (werkgever of werknemer) heeft echt de financiele ruimte om een paar maanden te kunnen overbruggen zonder enige vorm van inkomsten?

In de coronatijd zag je dit best goed, veel mensen vonden dit vallen onder ondernemersrisico en waren het niet eens met de financiele compensatie die ondernemers kregen. Want daar hadden die ondernemers in moeten voorzien. Ik vond dat een bijzondere gedachte, want velen die dat zeiden waren zelf in loondienst en kregen tijdens de lockdown gewoon 100% doorbetaald. En hadden dan weer niet in de gaten dat hun werkgever 0 omzet had, maar wel hun salaris doorbetaalde. Hadden ze net zo over die lockdowns gedacht wanneer ze zelf een paar maanden zonder inkomsten hadden gezeten?

(Zomaar een gedachte he, niet iets waar ik het mee eens zou zijn geweest.)

Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard

Doddieweer vrijdag 10 oktober 2025 om 10:21

Teardrop2 schreef: ↑
10-10-2025 09:55
Je bent eigen baas, en dat betekent niet werken = geen inkomsten.
Je hebt daarentegen wel ruimte om je eigen tempo te bepalen, je hoeft geen verantwoording af te leggen aan leidinggevenden, geen emotionele, ongemakkelijke gesprekken te voeren over hoelang je denkt afwezig te zijn. Je kunt je bijvoorbeeld terugtrekken op kantoor,

Ik schrijf dit een beetje gechargeerd, niet elke ondernemer kan alles zomaar stilleggen, er blijven verantwoordelijkheden, klanten, en natuurlijk de financiële druk. Maar toch, de autonomie die het ondernemerschap biedt, kan in tijden van rouw een waardevol verschil maken.

Dat bedoelde ik met dat er aan ondernemerschap ook voordelen zitten. Die hoeft niets uit te leggen als hij paar uur eerder vertrekt, jij moet gaan uitleggen waarom je dat wil, en doe je het te vaak krijg je (niet ik maar een collega) de vraag of je je werk nog wel leuk vind. Ook vanuit poortwachter regeling natuurlijk, de werkgever is het vanuit verzekering verplicht om je soms elke dag te bellen. Maar geeft je ook stress gevoel erbij want je moet je afwezigheid telkens weer verklaren.

MrsM vrijdag 10 oktober 2025 om 10:27

Ik heb vroeger ooit eens ergens gewerkt waar gelijk op de 1e dag van ziekmelding de arbo-arts voor de deur stond. (Nu is dat niet meer gebruikelijk vgm vanwege de tekorten)

Maar dat vond ik vreselijk, lag ik ziek in bed, moet je die persoon binnen laten in je eigen privé-omgeving, en "laten zien" dat je toch echt wel ziek bent.

Inbreuk op je privacy, en gebaseerd op wantrouwen vanuit de werkgever. Was voor mij een goede leerschool hoe het niet moet.

Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard

Actieve topics