Werk & Studie
alle pijlers
Hoe nog aan een (vaste) baan te komen?
donderdag 26 januari 2023 om 11:35
Ik ben 57 jaar, heb een (breed) administratief arbeidsverleden van ca. 23/24 jaar, MBO opleiding. Helaas is deze ervaring niet recent, ik ben al heel lang, ca. 13 jaar, uit de running. Ik wil graag weer parttime aan de slag maar het lukt gewoonweg niet. (Even voor de goede orde: ik heb geen uitkering, geen toeslagen o.i.d., ik ben huisman/huisvrouw en mijn partner werkt. A.U.B.,kom niet met "jij teert op de zak van je partner" want de feiten liggen anders, kan daarover niet te veel schrijven ivm herkenbaarheid).
Het is niet zo dat ik alleen op administratieve vacatures reageer want de laatste jaren word ik niet eens meer uitgenodigd voor een gesprek voor dit soort functies. Wellicht denkt men dat ik al die jaren achter de Geraniums zit, "thuiszit" zoals het vaker wordt genoemd. Het is echter zo dat ik zeer intensieve mantelzorg heb verleend van ruim 10 jaar. Uiteraard was deze in het begin niet zo intensief maar de laatste jaren was het heel zwaar, de meeste dagen had geen energie meer om me te douchen 's-avonds of fantsoenlijk eten te koken.
Deze mantelzorgfunctie is nu weggevallen door het overlijden van de "patiënt" en ik zou graag weer buitenshuis actief zijn, weer sociale contacten opbouwen en het gevoel hebben weer mee te tellen. Ik loop helaas tegen verschillende probleempjes aan en weet niet hoe ik e.e.a. moet verwoorden in een brief of tijdens een gesprek om toch een baan te bemachtigen.
Een voorbeeld: ik heb gesolliciteerd naar een schoonmaakfunctie binnen de zorg, in de vacature stond parttime ca. 20 uur per week, weekenden en feestdagen. Voor mij prima, dus gebeld met contactpersoon en gesolliciteerd. Dan blijkt dat het om een jaarurensysteem gaat, gebruikelijk in de zorg maar ik kan fysiek geen 30 uur per week aan, wel 16 of max. 20, structureel dus. Incidenteel bij ziekte/uitval collega's zou ik uiteraard 1, 2 of max. 3 weken kunnen inspringen. En zo blijf ik maar solliciteren zonder aan een baan te komen. Een tijdelijk baan is gezien mijn situatie en leeftijd niet iets dat ik de voorkeur geef, ik zou graag ietwat "zekerheid" hebben qua inkomen tot aan mijn pensioen mocht mijn partner iets gebeuren. Ik kan wel een tijdelijke baan aannemen maar dan sta ik dadelijk na ruim 2,5 jaar tijdelijke contracten weer op straat en dat met 60, dan wordt het wel erg moeilijk om nog een baan te vinden.
Een ander voorbeeld: gereageerd op een vacature voor receptioniste ca. 20 uur. Wederom enthousiast en met volle moed naar het gesprek, het was een fijn gesprek. Het waren geen kantoortijden zoals in de vacature vermeld maar het ging eigenlijk alleen om de weekenden, geen probleem dacht ik. Ik mocht proefdraaien op de zaterdag, 10 uur, onbetaald, ook geen probleem. Wat wel weer een probleem werd was het feit dat ik fysiek voor mijn doen te zwaar aan de slag moest, dingen tillen die ik niet getild kreeg, dus weer kon ik niet voldoen aan de eisen.
Ik vind mezelf zeer flexibel, weekenden werken, feestdagen werken, morgen middag of avond werken vind ik allemaal prima maar ik kan maar een max. aantal uren per week de fysiek wat zwaardere functies, en toch krijg ik dan te horen dat ik niet flexibel ben.
Lang verhaal geworden, sorry. Het zal best negatief overkomen maar ik ben iedere keer weer ontzettend enthousiast als ik solliciteer, ook tijdens het gesprek en toch lukt het niet.
Gezien het huidige personeelstekort in diverse branches wordt ik vaak niet geloofd dat ik geen baan meer krijg, want "als je wil werken krijg je een baan", ieder keer uitleggen dat ik fysiek niet alles kan en niet meer dan parttime kan werken, iedere keer het ongeloof van diegene tegenover mij.
Alle reacties en tips zijn welkom!
Het is niet zo dat ik alleen op administratieve vacatures reageer want de laatste jaren word ik niet eens meer uitgenodigd voor een gesprek voor dit soort functies. Wellicht denkt men dat ik al die jaren achter de Geraniums zit, "thuiszit" zoals het vaker wordt genoemd. Het is echter zo dat ik zeer intensieve mantelzorg heb verleend van ruim 10 jaar. Uiteraard was deze in het begin niet zo intensief maar de laatste jaren was het heel zwaar, de meeste dagen had geen energie meer om me te douchen 's-avonds of fantsoenlijk eten te koken.
Deze mantelzorgfunctie is nu weggevallen door het overlijden van de "patiënt" en ik zou graag weer buitenshuis actief zijn, weer sociale contacten opbouwen en het gevoel hebben weer mee te tellen. Ik loop helaas tegen verschillende probleempjes aan en weet niet hoe ik e.e.a. moet verwoorden in een brief of tijdens een gesprek om toch een baan te bemachtigen.
Een voorbeeld: ik heb gesolliciteerd naar een schoonmaakfunctie binnen de zorg, in de vacature stond parttime ca. 20 uur per week, weekenden en feestdagen. Voor mij prima, dus gebeld met contactpersoon en gesolliciteerd. Dan blijkt dat het om een jaarurensysteem gaat, gebruikelijk in de zorg maar ik kan fysiek geen 30 uur per week aan, wel 16 of max. 20, structureel dus. Incidenteel bij ziekte/uitval collega's zou ik uiteraard 1, 2 of max. 3 weken kunnen inspringen. En zo blijf ik maar solliciteren zonder aan een baan te komen. Een tijdelijk baan is gezien mijn situatie en leeftijd niet iets dat ik de voorkeur geef, ik zou graag ietwat "zekerheid" hebben qua inkomen tot aan mijn pensioen mocht mijn partner iets gebeuren. Ik kan wel een tijdelijke baan aannemen maar dan sta ik dadelijk na ruim 2,5 jaar tijdelijke contracten weer op straat en dat met 60, dan wordt het wel erg moeilijk om nog een baan te vinden.
Een ander voorbeeld: gereageerd op een vacature voor receptioniste ca. 20 uur. Wederom enthousiast en met volle moed naar het gesprek, het was een fijn gesprek. Het waren geen kantoortijden zoals in de vacature vermeld maar het ging eigenlijk alleen om de weekenden, geen probleem dacht ik. Ik mocht proefdraaien op de zaterdag, 10 uur, onbetaald, ook geen probleem. Wat wel weer een probleem werd was het feit dat ik fysiek voor mijn doen te zwaar aan de slag moest, dingen tillen die ik niet getild kreeg, dus weer kon ik niet voldoen aan de eisen.
Ik vind mezelf zeer flexibel, weekenden werken, feestdagen werken, morgen middag of avond werken vind ik allemaal prima maar ik kan maar een max. aantal uren per week de fysiek wat zwaardere functies, en toch krijg ik dan te horen dat ik niet flexibel ben.
Lang verhaal geworden, sorry. Het zal best negatief overkomen maar ik ben iedere keer weer ontzettend enthousiast als ik solliciteer, ook tijdens het gesprek en toch lukt het niet.
Gezien het huidige personeelstekort in diverse branches wordt ik vaak niet geloofd dat ik geen baan meer krijg, want "als je wil werken krijg je een baan", ieder keer uitleggen dat ik fysiek niet alles kan en niet meer dan parttime kan werken, iedere keer het ongeloof van diegene tegenover mij.
Alle reacties en tips zijn welkom!
zondag 5 maart 2023 om 21:59
Maar met vrijwilligerswerk verdien je toch niks?Jolien schreef: ↑05-03-2023 19:41Beste TO, er spelen heel wat emoties mee in de zoektocht naar jouw baan. Je bent mantelzorger geweest omdat je niet anders kon en daar pluk je nu de 'wrange vruchten' van. Werkgevers begrijpen niet dat dit heel zwaar en verantwoordelijk werk was. Vroeger kon je overal een baan vinden en was je snel van begrip dus je begrijpt de afwijzingen van vandaag niet. Je bent steeds heel enthousiast bij een mogelijke kans en vervolgens diep teleurgesteld als het niet doorgaat. Je vindt het onterecht dat er veel tijdelijke contracten zijn, ook na 2 jaar, en ga zo maar door. Mijn tip: neem het allemaal niet zo persoonlijk en vraag niet continu begrip van iedereen. Stel je zakelijker op en hanteer daarbij gewoon de fysieke grenzen die je hebt want daaroverheen gaan wil niemand. Ga er ook vanuit dat je misschien nieuwe dingen moet leren. De wereld verandert continu. Maar dat kun je best, als je gewoon rustig blijft en niet van alles erbij bedenkt. Als het niet lukt ga je vrijwilligerswerk doen. Dan heb je toch een doel bereikt. Je telt weer mee in de maatschappij. Veel succes.
zondag 5 maart 2023 om 22:19
Klopt, maar de beweegredenen waren ook nogal divers. Geld verdienen, weer meedoen in de maatschappij, sociale contacten opdoen. De laatste twee dingen bereik je ook met vrijwilligerswerk. En als je heel lang met een inkomen gedaan hebt (vanwege mantelzorg)en er is niet echt iets veranderd in dat ene inkomen, dan is het geld misschien niet eens het allerbelangrijkste. TO lijkt heel graag de maatschappij weer in te willen. Dat kan op meerdere manieren.
zondag 5 maart 2023 om 22:40
Ja, kan. Maar als geld er allemaal niet toe deed, dan maakte een tijdelijk contract her en der ook niet uit. Ik zou me, als ik TO was, wel richten op betaald werk. Dat moet heus wel kunnen. Door nu de vrijwilligerskant op te gaan sluit TO misschien wegen af.Jolien schreef: ↑05-03-2023 22:19Klopt, maar de beweegredenen waren ook nogal divers. Geld verdienen, weer meedoen in de maatschappij, sociale contacten opdoen. De laatste twee dingen bereik je ook met vrijwilligerswerk. En als je heel lang met een inkomen gedaan hebt (vanwege mantelzorg)en er is niet echt iets veranderd in dat ene inkomen, dan is het geld misschien niet eens het allerbelangrijkste. TO lijkt heel graag de maatschappij weer in te willen. Dat kan op meerdere manieren.
zondag 5 maart 2023 om 22:50
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik weet wel dat het vaak makkelijker is om vanuit een baan te solliciteren op een andere baan. Mijn advies zou dus zijn om ergens op tijdelijke basis te beginnen via een uitzendbureau bijvoorbeeld. En vanuit daar verder te kijken naar andere mogelijkheden. Ik begrijp dat het je niet zoveel uitmaakt wat je gaat doen, als je maar in contact bent met anderen. Klopt dat? Als je verder geen beperkingen hebt, zijn er heel veel mogelijkheden. Denk ook eens aan call centers bijvoorbeeld. Vaak hele gezellige en wisselende teams met doorgroeimogelijkheden.
zondag 5 maart 2023 om 22:58
Ik denk dat het ook niet helpt dat je weinig uren wil werken. Maar als de vacature deze uren vraagt zou het niet uit moeten maken.
Ik weet niet hoe je dingen aangeeft in eventuele gesprekken maar wees voorzichtig met het hebben over klachten, belastbaarheid etc etc. Als ik een sollicitant krijg die daarover begint in een eerste gesprek dan kijk ik al snel verder. Dat klinkt hard maar ik zoek een werknemer die aan de slag gaat en wil er niet zelf meer werk aan over houden.
Het gaat je potentiële werkgever niks aan waarom je parttime wil werken dus daar hoef je geen verklaring over af te leggen.
Ik weet niet hoe je dingen aangeeft in eventuele gesprekken maar wees voorzichtig met het hebben over klachten, belastbaarheid etc etc. Als ik een sollicitant krijg die daarover begint in een eerste gesprek dan kijk ik al snel verder. Dat klinkt hard maar ik zoek een werknemer die aan de slag gaat en wil er niet zelf meer werk aan over houden.
Het gaat je potentiële werkgever niks aan waarom je parttime wil werken dus daar hoef je geen verklaring over af te leggen.
maandag 6 maart 2023 om 21:03
Ik ben nooit bang voor een tijdelijk contract. Als ze na 6 maanden of na een jaar tevreden zijn met het werk wat ik doe dan willen ze me echt niet kwijt hoor.
En beginnen met vrijwilligerswerk wat wellicht tot een baan kan leiden? Dit heeft mij al een paar keer een hele leuke baan opgeleverd. Dan kan ik laten zien wie ik ben en wat ik kan.
En beginnen met vrijwilligerswerk wat wellicht tot een baan kan leiden? Dit heeft mij al een paar keer een hele leuke baan opgeleverd. Dan kan ik laten zien wie ik ben en wat ik kan.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
dinsdag 7 maart 2023 om 13:11
Zou als werkgever ook niet gelijk vaste contracten uitdelen. Heb zelf ook nog nooit gehoord of meegemaakt dat iemand gelijk bij eerste contract een vaste aanstelling krijgt. Tijdelijke contracten vind ik altijd bedoeld om op langer termijn te kijken of het voor beide iets is en of het werk bij je past, zie het als een kans.
Ik weet dat ze bij de bibliotheek regelmatig iets organiseerde voor werkzoekende waarin je cursus kreeg over solliciteren en cv opmaken en hoe je een pitch voorbereid, die mag je dan voordragen en andere kunnen/mogen je dan tips geven.
Ik heb daar enorm veel van geleerd.
En ik had toen een jobcoach die jaren ervaring had als recruiter die heeft me ook echt tips mee gegeven hoe je gesprek een bepaalde (positieve) wending kan geven.
Ik weet dat ze bij de bibliotheek regelmatig iets organiseerde voor werkzoekende waarin je cursus kreeg over solliciteren en cv opmaken en hoe je een pitch voorbereid, die mag je dan voordragen en andere kunnen/mogen je dan tips geven.
Ik heb daar enorm veel van geleerd.
En ik had toen een jobcoach die jaren ervaring had als recruiter die heeft me ook echt tips mee gegeven hoe je gesprek een bepaalde (positieve) wending kan geven.
dinsdag 7 maart 2023 om 14:50
De arbeidsmarkt is best gunstig nu, ook voor 50 plus. Als je vroeger boekhouding hebt gedaan zou ik je adviseren om daarin te gaan zoeken. Er zijn veel tekorten in financiële functies.
Zelf ben ik 54 en sinds afgelopen week weer aan het werk in een dienstverband na net geen 20 jaar. Hoe heb ik dat gedaan?
In 2003 met onenigheid vertrokken bij werkgever. Daar werkte ik parttime, maar kwam nergens meer aan de slag in een zelfde soort parttime functie. Dat lukte destijds eigenlijk alleen als je fulltime binnen kwam en van daaruit parttime ging werken. In de jaren daarna veel vrijwilligerswerk gedaan ook op hoog (bestuurs-) niveau, waardoor ik bij bleef op werkgebied, dit werk vermeldde ik ook als werkervaring op mijn cv, zelfde voor de mantelzorg die ook ik deed. In die tijd heb ik mijn 'talent' ontdekt. Daardoor ben ik mijn diensten als freelancer gaan aanbieden de afgelopen 6 jaar. Ik had veel contacten door mijn vrijwilligerswerk en daardoor een gunfactor en zo kreeg ik steeds meer opdrachten.
Door de schaarste kreeg ik opeens de afgelopen tijd van verschillende kanten aanbiedingen, ik ben op het aanbod van een al bekende opdrachtgever ingegaan. Daar zat ik al vaak op kantoor, dus ik kende het bedrijf en de mensen. Ik mocht alles kiezen: hoeveel uur ik wilde werken, welke werkzaamheden ik wilde doen, hoeveel vakantiedagen en het salaris was fors hoger dan ik had willen uitonderhandelen. Wel heb ik een jaarcontract, niet als een soort verkapte 'proeftijd', maar omdat mijn opdrachtgever zelf afhankelijk is van of bepaalde opdrachten wel of niet doorgaan. Intentie is wel dat het onbepaalde tijd wordt.
Ik vertel het niet om op te scheppen, maar als positief voorbeeld hoe dingen kunnen lopen en dat de tendens, ook naar het aannemen van 50 plus aan het veranderen is.
Zelf ben ik 54 en sinds afgelopen week weer aan het werk in een dienstverband na net geen 20 jaar. Hoe heb ik dat gedaan?
In 2003 met onenigheid vertrokken bij werkgever. Daar werkte ik parttime, maar kwam nergens meer aan de slag in een zelfde soort parttime functie. Dat lukte destijds eigenlijk alleen als je fulltime binnen kwam en van daaruit parttime ging werken. In de jaren daarna veel vrijwilligerswerk gedaan ook op hoog (bestuurs-) niveau, waardoor ik bij bleef op werkgebied, dit werk vermeldde ik ook als werkervaring op mijn cv, zelfde voor de mantelzorg die ook ik deed. In die tijd heb ik mijn 'talent' ontdekt. Daardoor ben ik mijn diensten als freelancer gaan aanbieden de afgelopen 6 jaar. Ik had veel contacten door mijn vrijwilligerswerk en daardoor een gunfactor en zo kreeg ik steeds meer opdrachten.
Door de schaarste kreeg ik opeens de afgelopen tijd van verschillende kanten aanbiedingen, ik ben op het aanbod van een al bekende opdrachtgever ingegaan. Daar zat ik al vaak op kantoor, dus ik kende het bedrijf en de mensen. Ik mocht alles kiezen: hoeveel uur ik wilde werken, welke werkzaamheden ik wilde doen, hoeveel vakantiedagen en het salaris was fors hoger dan ik had willen uitonderhandelen. Wel heb ik een jaarcontract, niet als een soort verkapte 'proeftijd', maar omdat mijn opdrachtgever zelf afhankelijk is van of bepaalde opdrachten wel of niet doorgaan. Intentie is wel dat het onbepaalde tijd wordt.
Ik vertel het niet om op te scheppen, maar als positief voorbeeld hoe dingen kunnen lopen en dat de tendens, ook naar het aannemen van 50 plus aan het veranderen is.
dinsdag 7 maart 2023 om 19:47
Wauw: indrukwekkend en hoopgevend! Good for you!lattemachiato schreef: ↑07-03-2023 14:50De arbeidsmarkt is best gunstig nu, ook voor 50 plus. Als je vroeger boekhouding hebt gedaan zou ik je adviseren om daarin te gaan zoeken. Er zijn veel tekorten in financiële functies.
Zelf ben ik 54 en sinds afgelopen week weer aan het werk in een dienstverband na net geen 20 jaar. Hoe heb ik dat gedaan?
In 2003 met onenigheid vertrokken bij werkgever. Daar werkte ik parttime, maar kwam nergens meer aan de slag in een zelfde soort parttime functie. Dat lukte destijds eigenlijk alleen als je fulltime binnen kwam en van daaruit parttime ging werken. In de jaren daarna veel vrijwilligerswerk gedaan ook op hoog (bestuurs-) niveau, waardoor ik bij bleef op werkgebied, dit werk vermeldde ik ook als werkervaring op mijn cv, zelfde voor de mantelzorg die ook ik deed. In die tijd heb ik mijn 'talent' ontdekt. Daardoor ben ik mijn diensten als freelancer gaan aanbieden de afgelopen 6 jaar. Ik had veel contacten door mijn vrijwilligerswerk en daardoor een gunfactor en zo kreeg ik steeds meer opdrachten.
Door de schaarste kreeg ik opeens de afgelopen tijd van verschillende kanten aanbiedingen, ik ben op het aanbod van een al bekende opdrachtgever ingegaan. Daar zat ik al vaak op kantoor, dus ik kende het bedrijf en de mensen. Ik mocht alles kiezen: hoeveel uur ik wilde werken, welke werkzaamheden ik wilde doen, hoeveel vakantiedagen en het salaris was fors hoger dan ik had willen uitonderhandelen. Wel heb ik een jaarcontract, niet als een soort verkapte 'proeftijd', maar omdat mijn opdrachtgever zelf afhankelijk is van of bepaalde opdrachten wel of niet doorgaan. Intentie is wel dat het onbepaalde tijd wordt.
Ik vertel het niet om op te scheppen, maar als positief voorbeeld hoe dingen kunnen lopen en dat de tendens, ook naar het aannemen van 50 plus aan het veranderen is.
dinsdag 7 maart 2023 om 20:21
Ik heb ook ongeveer zo'n verhaal, er is echt best veel nog mogelijk.
Ik was
37 toen door sanering mijn baan bij de Rabobank ophield.
42 toen ik mbo-onderwijsassistent ging doen
44 toen ik mijn diploma haalde.
45 toen ik na tig sollicitaties een onbetaalde werkervaringsplek had gevonden. Tussendoor wel wat korte contracten gehad. 1 tot 12 weken.
(Meeste sollicitaties leidden tot niets wegens gebrek aan ervaring.)
47 toen ik mijn eerste wat langere contract kreeg. (5 maanden)
48 toen ik ging invallen via een invalpool, (contracten van 1 dag, 1 week, of 2 tot 7 weken.)
Daar leerde ik mensen kennen die mensen kenden die mensen zochten.
Met 50 een jaarcontract gekregen en op die plek zit ik nu nog steeds. Ben inmiddels bijna 56. En nu dus vast contract.
woensdag 8 maart 2023 om 10:21
Ik heb niet alles gelezen, dus wellicht ben ik mosterd.
Ik zou opfriscursussen doen op het gebied van administratie en me daar toch wel op richten. Schoonmaken is ook een vak, en daarnaast heel zwaar.
Je moet nog 10 jaar werken tot je pensioen dus dat kun je maar beter doen in een baan en een werkplek die je echt wil.
Ik zou opfriscursussen doen op het gebied van administratie en me daar toch wel op richten. Schoonmaken is ook een vak, en daarnaast heel zwaar.
Je moet nog 10 jaar werken tot je pensioen dus dat kun je maar beter doen in een baan en een werkplek die je echt wil.
woensdag 8 maart 2023 om 14:38
*Niet alles gelezen
Toen ik weer wilde starten ben ik begonnen via een uitzendbureau. Je hebt geen uitkering, dus je hebt niks te verliezen verder.
Ik heb jarenlang gepoetst en dat op mijn cv benoemd als 'particuliere thuiszorg'. Daar is werkelijk nog nooit negatief commentaar op gekomen.
Je moet ergens een keer een kans krijgen, vandaaruit kun je verder. Een uitzendbureau kan je daarbij helpen.
Vaak krijg je na verloop van tijd dan wel een contract bij de werkgever, of je solliciteert daarna verder.
Een vast contract krijg je vaak genoeg na een bepaalde tijd. Ik heb ze in elk geval altijd gekregen.
Overigens bestaan er tegenwoordig functies als 'zorgmiep'. Dan ondersteun je in een zorgcentrum, is geen zwaar werk en, voor mij helaas, meestal zoeken ze parttimers. Leek me echt een leuke functie: beetje van alles wat, van koffie rondbrengen, vaatwasser inruimen en een keertje stofzuigen tot het helpen van bewoners met eten.
Ik wilde alleen 32 uur en hiervoor wilden ze 2x 20 uur invullen.
Toen ik weer wilde starten ben ik begonnen via een uitzendbureau. Je hebt geen uitkering, dus je hebt niks te verliezen verder.
Ik heb jarenlang gepoetst en dat op mijn cv benoemd als 'particuliere thuiszorg'. Daar is werkelijk nog nooit negatief commentaar op gekomen.
Je moet ergens een keer een kans krijgen, vandaaruit kun je verder. Een uitzendbureau kan je daarbij helpen.
Vaak krijg je na verloop van tijd dan wel een contract bij de werkgever, of je solliciteert daarna verder.
Een vast contract krijg je vaak genoeg na een bepaalde tijd. Ik heb ze in elk geval altijd gekregen.
Overigens bestaan er tegenwoordig functies als 'zorgmiep'. Dan ondersteun je in een zorgcentrum, is geen zwaar werk en, voor mij helaas, meestal zoeken ze parttimers. Leek me echt een leuke functie: beetje van alles wat, van koffie rondbrengen, vaatwasser inruimen en een keertje stofzuigen tot het helpen van bewoners met eten.
Ik wilde alleen 32 uur en hiervoor wilden ze 2x 20 uur invullen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 8 maart 2023 om 15:15
Mooi verhaal. We zouden ze moeten verzamelen in een boek.Andersom schreef: ↑07-03-2023 20:21Ik heb ook ongeveer zo'n verhaal, er is echt best veel nog mogelijk.
Ik was
37 toen door sanering mijn baan bij de Rabobank ophield.
42 toen ik mbo-onderwijsassistent ging doen
44 toen ik mijn diploma haalde.
45 toen ik na tig sollicitaties een onbetaalde werkervaringsplek had gevonden. Tussendoor wel wat korte contracten gehad. 1 tot 12 weken.
(Meeste sollicitaties leidden tot niets wegens gebrek aan ervaring.)
47 toen ik mijn eerste wat langere contract kreeg. (5 maanden)
48 toen ik ging invallen via een invalpool, (contracten van 1 dag, 1 week, of 2 tot 7 weken.)
Daar leerde ik mensen kennen die mensen kenden die mensen zochten.
Met 50 een jaarcontract gekregen en op die plek zit ik nu nog steeds. Ben inmiddels bijna 56. En nu dus vast contract.
woensdag 8 maart 2023 om 18:43
Ceylon schreef: ↑08-03-2023 14:38*Niet alles gelezen
Toen ik weer wilde starten ben ik begonnen via een uitzendbureau. Je hebt geen uitkering, dus je hebt niks te verliezen verder.
Ik heb jarenlang gepoetst en dat op mijn cv benoemd als 'particuliere thuiszorg'. Daar is werkelijk nog nooit negatief commentaar op gekomen.
Je moet ergens een keer een kans krijgen, vandaaruit kun je verder. Een uitzendbureau kan je daarbij helpen.
Vaak krijg je na verloop van tijd dan wel een contract bij de werkgever, of je solliciteert daarna verder.
Een vast contract krijg je vaak genoeg na een bepaalde tijd. Ik heb ze in elk geval altijd gekregen.
Overigens bestaan er tegenwoordig functies als 'zorgmiep'. Dan ondersteun je in een zorgcentrum, is geen zwaar werk en, voor mij helaas, meestal zoeken ze parttimers. Leek me echt een leuke functie: beetje van alles wat, van koffie rondbrengen, vaatwasser inruimen en een keertje stofzuigen tot het helpen van bewoners met eten.
Ik wilde alleen 32 uur en hiervoor wilden ze 2x 20 uur invullen.
Ook al zo'n mooi verhaal!
woensdag 8 maart 2023 om 18:44
Of op een topic!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
