Werk & Studie
alle pijlers
Hoogbegaafd en weinig aansluiting (onderwijs)
woensdag 29 november 2023 om 11:16
Ik weet dat topics over hoogbegaafdheid niet altijd even soepel lopen, maar ik hoop op herkenning en adviezen.
Een paar jaar geleden heb ik de stap genomen om vanuit een baan in het wetenschappelijk onderzoek om te scholen naar het basisonderwijs. Ik sta nu met veel plezier voor de klas, maar merk dat het contact met collega's regelmatig niet soepel loopt.
Ik ben hoogbegaafd en ik analyseer veel, maar ik ben ook wel een piekeraar. Veel van mijn collega's zijn doeners. Het zou elkaar mooi aan kunnen vullen wellicht, maar ik voel dat ik mensen op de zenuwen werk. Als ik iets signaleer (dat een methodiek niet evidence-based is en weinig op lijkt te brengen, dat een leerling onder- of overvraagd wordt of niet lekker in zijn vel lijkt te zitten oid) krijg ik bijvoorbeeld vaak terug dat het wel meevalt, dat we nu eenmaal niet overal iets mee kunnen of dat ik gewoon wat strenger moet zijn. Vaak blijkt er dan achteraf weldegelijk meer te spelen of iets mis te lopen.
Nu krijg ik door bovenstaande steeds minder plezier in mijn werk. Het maakt me onzeker en gefrustreerd, ik voel me vaak alleen staan en weinig gewaardeerd.
Hoe kan ik dicht bij mezelf blijven zonder over te komen als een vervelende zeur? Is dit herkenbaar voor iemand? (Al dan niet in een ander werkveld en om een andere reden?) Wat heb je toen gedaan?
PS het komt nu wellicht een beetje arrogant over, maar ik ben het vak nog aan het leren en heb daarom juist behoefte aan meer overleg en samenwerking. Lang niet alles wat ik signaleer weet ik ook al zelfstandig op te lossen namelijk.
Een paar jaar geleden heb ik de stap genomen om vanuit een baan in het wetenschappelijk onderzoek om te scholen naar het basisonderwijs. Ik sta nu met veel plezier voor de klas, maar merk dat het contact met collega's regelmatig niet soepel loopt.
Ik ben hoogbegaafd en ik analyseer veel, maar ik ben ook wel een piekeraar. Veel van mijn collega's zijn doeners. Het zou elkaar mooi aan kunnen vullen wellicht, maar ik voel dat ik mensen op de zenuwen werk. Als ik iets signaleer (dat een methodiek niet evidence-based is en weinig op lijkt te brengen, dat een leerling onder- of overvraagd wordt of niet lekker in zijn vel lijkt te zitten oid) krijg ik bijvoorbeeld vaak terug dat het wel meevalt, dat we nu eenmaal niet overal iets mee kunnen of dat ik gewoon wat strenger moet zijn. Vaak blijkt er dan achteraf weldegelijk meer te spelen of iets mis te lopen.
Nu krijg ik door bovenstaande steeds minder plezier in mijn werk. Het maakt me onzeker en gefrustreerd, ik voel me vaak alleen staan en weinig gewaardeerd.
Hoe kan ik dicht bij mezelf blijven zonder over te komen als een vervelende zeur? Is dit herkenbaar voor iemand? (Al dan niet in een ander werkveld en om een andere reden?) Wat heb je toen gedaan?
PS het komt nu wellicht een beetje arrogant over, maar ik ben het vak nog aan het leren en heb daarom juist behoefte aan meer overleg en samenwerking. Lang niet alles wat ik signaleer weet ik ook al zelfstandig op te lossen namelijk.
maandag 4 december 2023 om 22:43
Brugklas is inderdaad vrij laat, al kwamen wij er bij ons enige geteste kind ook pas rond die leeftijd achter. Maar dat was een kind dat nooit enige ontwikkelingsvoorsprong of iets in de buurt daarvan heeft laten zien, dus die was sowieso op vroege leeftijd niet opgevallen.
maandag 4 december 2023 om 22:47
Ik dacht ook eerlijk gezegd dat dat soort werkjes op scholen niet meer zo veel gebeurden. Onze kinderen hebben dat soort voorgeschreven knutsel voor zover ik mij kan herinneren nooit gemaakt, dat was meestal vrij knutselen of iets tekenen. Op de kleuterschool ging men zelfs nog een stapje verder en mochten kleurplaten niet meer, omdat men voorkeur gaf aan een creërend proces van het kind (dat ging dan weer vrij ver, al snapte ik de filosofie wel).Andersom schreef: ↑04-12-2023 22:29Mijn zoon is links, slimme jongen maar verre van hb. Hij maakte zulke werkjes altijd in spiegelbeeld. De leerkracht vond dat nog wel excentriek, klasgenoten vonden het vooral fout.
Zoon kon bijvoorbeeld het voorbeeld namaken dat dan bij het kind tegenover hem lag. Hij zag het dus op zijn kop en maakte zo het 'spiegelbeeld'.
Op de school waar ik werk wordt eigenlijk niks voorgeknipt, en weinig met voorbeelden gewerkt. En indien wel een voorbeeld dan is er veel ruimte om details vrij in te vullen.
maandag 4 december 2023 om 22:54
Ik loop met mijn zoon tegen allerlei problemen aan (met name op het gebied van slaap) en ik vind het best lastig dat er continu benoemd wordt dat hij onder andere in dat opzicht zo sterk afwijkt van het gemiddelde, terwijl het angstvallig onbenoemd blijft dat hij zich ook op andere vlakken anders ontwikkelt. Dat maakt soms dat ik aan mezelf ga twijfelen. Zie ik het wel goed, etc.
maandag 4 december 2023 om 22:57
Enchine schreef: ↑04-12-2023 22:47Ik dacht ook eerlijk gezegd dat dat soort werkjes op scholen niet meer zo veel gebeurden. Onze kinderen hebben dat soort voorgeschreven knutsel voor zover ik mij kan herinneren nooit gemaakt, dat was meestal vrij knutselen of iets tekenen. Op de kleuterschool ging men zelfs nog een stapje verder en mochten kleurplaten niet meer, omdat men voorkeur gaf aan een creërend proces van het kind.
Ik zie het nog best vaak, kleuterklas met 20+ dezelfde werkjes.
Ik geef zelf vaak creatieve lessen en vind ook dat kinderen het zelf moeten creëren. Wel moet je ze daarvoor technieken leren, dus regelmatig hebben werkjes wel het doel om een vaardigheid aan te leren. En dan is er ook altijd ruimte voor de eigen creativiteit.
Als ik een voorbeeld gebruik dan is de opdracht vaak: maak dit ongeveer na, zonder verdere instructie vooraf. Dan moeten ze kijken hoe het in elkaar zit (meestal niet in het platte vlak) en zelf de manier bedenken.
maandag 4 december 2023 om 23:38
Nee maar zolang er nog geen ‘moeten’ op zit, is het voor een KDV of PSZ meestal geen probleem om eens wat anders te doen. Hij mocht tekenen wat hij wilde en als hij ‘uitgetekend’ was dan verzon een PSZ-juf zoiets als ‘Kun jij die tekening nabouwen in de zandtafel? Of met klei?’ en dan ging zoon daar mee aan de slag. Of hij speelde ‘baby’ in de poppenhoek. Op het KDV was er ook niet echt een probleem eigenlijk. Hij hobbelde met alles en iedereen gewoon mee en ze deden daar heel veel buiten (weer of geen weer). Probleem werd pas zichtbaar toen hij een aantal uren per dag ‘gebonden’ was aan één tafeltje/groepje/lokaal/juf en veel minder zelf kon bepalen. Dus vanaf groep 1. Toen was dat ‘wennen aan school’. In groep 2 werd dat ‘een beetje hieperdepiep en friemeldefrutsel’ en in groep 3 kwam alles tot een perfect storm bijeen zeg maar.
Herstel: op KDV 1 werd hij betiteld als een ‘high need baby’ (wat volgens mij iedere baby is maar goed) want hij was een huilbaby. Op KDV 2 gingen ze hier veel soepeler mee om en werd hij gewoon in een wippertje tussen de oudere peuters gezet (want dan wel stil en kijken) of in een draagzak op de rug geslingerd van een leidster die met de jongere peuters ging wandelen of pleintoezicht had.
anoniem_67700891efcbf wijzigde dit bericht op 04-12-2023 23:43
16.82% gewijzigd
maandag 4 december 2023 om 23:40
Mijn 13-jarige spookt nu ook nog gewoon rond. Maar dat heeft hij niet van een vreemde. Bij hem is het dat zijn hoofd nog ‘aan’ staat. Tussen kerst en nieuwjaar krijgen we eindelijk een gesprek over wel/geen medicatie (ritalin).Koramias schreef: ↑04-12-2023 22:54Ik loop met mijn zoon tegen allerlei problemen aan (met name op het gebied van slaap) en ik vind het best lastig dat er continu benoemd wordt dat hij onder andere in dat opzicht zo sterk afwijkt van het gemiddelde, terwijl het angstvallig onbenoemd blijft dat hij zich ook op andere vlakken anders ontwikkelt. Dat maakt soms dat ik aan mezelf ga twijfelen. Zie ik het wel goed, etc.
maandag 4 december 2023 om 23:48
Hier ontstonden de problemen letterlijk al toen m’n zwangerschapsverlof voorbij was.
Maar het werd pas helder toen hij eenmaal op de peutergroep aldaar een totaal ander kind bleek dan ik thuis kende. Toen kwam er iemand observeren op de groep en zij had het meteen door. Dat de leidsters op haar advies dingen voor hem aanpasten zorgde wel direct dat het beter ging.
Maar het werd pas helder toen hij eenmaal op de peutergroep aldaar een totaal ander kind bleek dan ik thuis kende. Toen kwam er iemand observeren op de groep en zij had het meteen door. Dat de leidsters op haar advies dingen voor hem aanpasten zorgde wel direct dat het beter ging.
•
dinsdag 5 december 2023 om 00:08
Kind is wel altijd afwijkend gevonden bedenk ik me nu. Op het kdv een observatie, elk schooljaar meerder gesprekken, maar nooit iemand die hb ter sprake bracht. Sterker nog, resultaten waren goed, dus dat werd nooit besproken. Maar in de klas was hij “storend” en sociaal scheen er een probleem te zijn. Ik heb nog steeds niet helder wat precies. Dat ging zo door tot hij besloot niet meer naar school te gaan. Bizar eigenlijk.
Slapen was als baby al een drama, wilde alleen op mij slapen. Achteraf had ik naar mijn gevoel moeten luisteren ipv de dwingende adviezen van het cb en school. Maar ja, daar hebben we nu weinig aan
Dat jij met 2 jaar in volzinnen sprak en met 8 jaar Harry Potter in het Engels las is me nooit als bijzonder opgevallen. Verder benoemde ook niemand dat als opvallend.
Slapen was als baby al een drama, wilde alleen op mij slapen. Achteraf had ik naar mijn gevoel moeten luisteren ipv de dwingende adviezen van het cb en school. Maar ja, daar hebben we nu weinig aan
Dat jij met 2 jaar in volzinnen sprak en met 8 jaar Harry Potter in het Engels las is me nooit als bijzonder opgevallen. Verder benoemde ook niemand dat als opvallend.
dinsdag 5 december 2023 om 10:12
ja dit! haha, en dan zijn we meteen weer terug bij je OP.Koramias schreef: ↑04-12-2023 22:54Ik loop met mijn zoon tegen allerlei problemen aan (met name op het gebied van slaap) en ik vind het best lastig dat er continu benoemd wordt dat hij onder andere in dat opzicht zo sterk afwijkt van het gemiddelde, terwijl het angstvallig onbenoemd blijft dat hij zich ook op andere vlakken anders ontwikkelt. Dat maakt soms dat ik aan mezelf ga twijfelen. Zie ik het wel goed, etc.
Stom he, dat je de dingen heus wel goed ziet, maar dat de reactie van anderen erop je aan het twijfelen brengt.
Dat is bij ons trouwens ook de reden dat we gingen testen. Vanwege de handicap werd eerder aangenomen dat kind moeite zou hebben met leren. Je kent het wel, kind in een rolstoel en dan wordt er ineens heeeel langggggzaam en duidelijk gepraaaat. De slechte toetsen leken dat beeld te bevestigen op school.
Maar wij herkenden dat beeld niet echt en begonnen enorm aan onszelf te twijfelen. Kind blijkt dus cognitief heel sterk - maar daar kom je pas achter als je verbaal toetst, want anders zit zijn handicap in de weg. Dat hij dat zelf ook al had aangegeven bij de juf was voor het gemak ook weggewuifd.
Ik verwacht van school overigens niet dat zij alle aanpassingen kunnen doen hoor, maar het kind (en de ouders) serieus nemen in hun observaties en twijfels had enorm veel onzekerheid gescheeld.
dinsdag 5 december 2023 om 12:23
dinsdag 5 december 2023 om 13:34
Dit is ook waarom ik in de test-molen ben gegaan. Omdat ik een heel ander kind thuis had dan op school gezien werd. En ik bleef denken dat hij gewoon was, zoals ik ook deed. "Hij had gewoon veel van mijn karakter en ik wist dan wel hoe ermee om te gaan' en ik deed niet hard genoeg mijn best om de gebruiksaanwijzing aan de leerkrachten te geven.
Nooit kwam het in mij op dat school wel eens niet zou kunnen passen.
Vandaag had ik een mooi open gesprek met de IB-er. Bijzonder hoe dat opeens ontstaat samen met dit topic. Toeval bestaat niet. Ik ben eraan toe om het te horen. Ze deed me een aanbeveling over een middelbare school waarover ze had gehoord dat misschien geschikt is voor mijn kind. Ook erkende ze dat mijn zoon op school niet de vaardigheden aangeleerd gaat krijgen die hij nodig heeft en dat ik het deze jaren ook niet daarin moet zoeken. Bevestiging!!
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 5 december 2023 om 14:31
Ja daar word ik dus woest van. Ik werk al jaren in de hulpverlening en dergelijke bureaucratie waarbij het kind niét voorop staat doen wij allang niet meer aan.
Kind is momenteel ook helemaal niet testbaar.
En bovendien, hij is heus niet na twee jaar ineens niét HB.
Achterlijk gedoe vind ik het.
•
dinsdag 5 december 2023 om 14:37
Wat idioot. Hier is nog nooit om een IQcijfer gevraagd. Kind is ook niet getest, dus überhaupt niet officieel hoogbegaafd. Wordt wel als hoogbegaafd beschouwd door instanties, wat ook weer vreemd is, want we weten het dus helemaal niet.
dinsdag 5 december 2023 om 14:42
Maar jouw kind veroorzaakte misschien ook geen moeilijk te leggen puzzel wat betreft het organiseren van passend onderwijs?
•
dinsdag 5 december 2023 om 14:55
Nee, dat denk ik niet inderdaad. Zijn gedrag is soms problematisch geweest, maar met een volledig eigen leerlijn is hij redelijk vrolijk door het basisonderwijs gefietst. Zijn voordeel was dat hij in klas met redelijk wat kinderen met afwijkend gedrag zat en hij dus niet erg opviel. En alhoewel hij er de meest basale dingen niet geleerd heeft, vond hij school wel prima (i.t.t. mijn andere kind, die ernstig depressief was met een hoop ellende, dat kind heeft wel veel hulp gehad, maar ook daar is nooit gevraagd naar "bewijs", ik denk dat ik dus geluk heb gehad)
dinsdag 5 december 2023 om 18:24
woensdag 6 december 2023 om 10:05
Dat is sowieso stom (en uitputtend).
Mijn ervaring is dat men heel begrijpend is en er best veel mogelijk is in overleg. Eigenlijk veel meer (en er is meer begrip!) dan bij mijn niet-hoogbegaafde kind en dat is ergens ook wel weer vreemd en pijnlijk. Want dit kind zou ook wel baat hebben bij bepaalde dingen.
Vandaar mijn absolute voorkeur om, onafhankelijk van labels, per kind te kijken wat er nodig is en waar het kind baat bij zou kunnen hebben. Ik krijg steeds meer de overtuiging dat het label hoogbegaafd niet per se nodig is cq hoeft te zijn.
woensdag 6 december 2023 om 14:53
donderdag 7 december 2023 om 17:55
Misschien interessant.
https://www.nporadio1.nl/fragmenten/vil ... -onderwijs
Vanavond de docu Utopie van Sofie.
https://www.nporadio1.nl/fragmenten/vil ... -onderwijs
Vanavond de docu Utopie van Sofie.
vrijdag 8 december 2023 om 21:23
Oh zéker! En dat is ook echt fantastisch.
Het is alleen niet dé oplossing voor alle HB-kinderen, denk ik.
•
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
