Werk & Studie
alle pijlers
Hoogbegaafd en weinig aansluiting (onderwijs)
woensdag 29 november 2023 om 11:16
Ik weet dat topics over hoogbegaafdheid niet altijd even soepel lopen, maar ik hoop op herkenning en adviezen.
Een paar jaar geleden heb ik de stap genomen om vanuit een baan in het wetenschappelijk onderzoek om te scholen naar het basisonderwijs. Ik sta nu met veel plezier voor de klas, maar merk dat het contact met collega's regelmatig niet soepel loopt.
Ik ben hoogbegaafd en ik analyseer veel, maar ik ben ook wel een piekeraar. Veel van mijn collega's zijn doeners. Het zou elkaar mooi aan kunnen vullen wellicht, maar ik voel dat ik mensen op de zenuwen werk. Als ik iets signaleer (dat een methodiek niet evidence-based is en weinig op lijkt te brengen, dat een leerling onder- of overvraagd wordt of niet lekker in zijn vel lijkt te zitten oid) krijg ik bijvoorbeeld vaak terug dat het wel meevalt, dat we nu eenmaal niet overal iets mee kunnen of dat ik gewoon wat strenger moet zijn. Vaak blijkt er dan achteraf weldegelijk meer te spelen of iets mis te lopen.
Nu krijg ik door bovenstaande steeds minder plezier in mijn werk. Het maakt me onzeker en gefrustreerd, ik voel me vaak alleen staan en weinig gewaardeerd.
Hoe kan ik dicht bij mezelf blijven zonder over te komen als een vervelende zeur? Is dit herkenbaar voor iemand? (Al dan niet in een ander werkveld en om een andere reden?) Wat heb je toen gedaan?
PS het komt nu wellicht een beetje arrogant over, maar ik ben het vak nog aan het leren en heb daarom juist behoefte aan meer overleg en samenwerking. Lang niet alles wat ik signaleer weet ik ook al zelfstandig op te lossen namelijk.
Een paar jaar geleden heb ik de stap genomen om vanuit een baan in het wetenschappelijk onderzoek om te scholen naar het basisonderwijs. Ik sta nu met veel plezier voor de klas, maar merk dat het contact met collega's regelmatig niet soepel loopt.
Ik ben hoogbegaafd en ik analyseer veel, maar ik ben ook wel een piekeraar. Veel van mijn collega's zijn doeners. Het zou elkaar mooi aan kunnen vullen wellicht, maar ik voel dat ik mensen op de zenuwen werk. Als ik iets signaleer (dat een methodiek niet evidence-based is en weinig op lijkt te brengen, dat een leerling onder- of overvraagd wordt of niet lekker in zijn vel lijkt te zitten oid) krijg ik bijvoorbeeld vaak terug dat het wel meevalt, dat we nu eenmaal niet overal iets mee kunnen of dat ik gewoon wat strenger moet zijn. Vaak blijkt er dan achteraf weldegelijk meer te spelen of iets mis te lopen.
Nu krijg ik door bovenstaande steeds minder plezier in mijn werk. Het maakt me onzeker en gefrustreerd, ik voel me vaak alleen staan en weinig gewaardeerd.
Hoe kan ik dicht bij mezelf blijven zonder over te komen als een vervelende zeur? Is dit herkenbaar voor iemand? (Al dan niet in een ander werkveld en om een andere reden?) Wat heb je toen gedaan?
PS het komt nu wellicht een beetje arrogant over, maar ik ben het vak nog aan het leren en heb daarom juist behoefte aan meer overleg en samenwerking. Lang niet alles wat ik signaleer weet ik ook al zelfstandig op te lossen namelijk.
maandag 4 december 2023 om 09:53
Je netwerk en anders bijstand. Aanhaken bij iemand die thuisonderwijs geeft aan een hb kind?
maandag 4 december 2023 om 10:44
Jullie zetten me mooi weer even terug op de grond, met jullie 'juiste mandje' en 'niet meer eruit halen wat erin zit'.
Dank jullie daarvoor. Ik zat, omdat het oog richting het middelbaar gaat nu, alweer met 'eruit halen wat erin zit' vanwege de vervolgschool.
Maar school moet bij hem passen.
En Frizz,
Kun je op zoek naar een gastouder aan huis voor overdag misschien? Hell, misschien vanuit PGB en hulp van de gemeente of iets dergelijks. Zal je vast ook al bedacht hebben, maar ik gooi hem er even in. Lijkt me loodzwaar
Dank jullie daarvoor. Ik zat, omdat het oog richting het middelbaar gaat nu, alweer met 'eruit halen wat erin zit' vanwege de vervolgschool.
Maar school moet bij hem passen.
En Frizz,
Kun je op zoek naar een gastouder aan huis voor overdag misschien? Hell, misschien vanuit PGB en hulp van de gemeente of iets dergelijks. Zal je vast ook al bedacht hebben, maar ik gooi hem er even in. Lijkt me loodzwaar
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 4 december 2023 om 10:50
Hier ook alleenstaande ouder, heb dochter vanaf mei 3 maanden thuis gehad. Ik werk als zzper vanuit huis. Heb geschrapt in uren, dochter veel achter scherm (maar ze was zo uitgeput dat er verder toch niet veel lukt), sociaal leven op nul, oppas lukte niet, klein wereldje. Net zoals corona idd. Het enige dat werkte was radicaal alle verwachtingen loslaten en alleen het hoogstnodige doen. Mijn uitje was even naar de supermarkt. Eerst op een drafje (dochter durfde niet alleen thuis te zijn), later langzaam lopend en genieten van een halfuurtje alleen-tijd. Het was echt heel heftig.
Sinds begin van het schooljaar weer naar school. Dit gaat nog niet goed, wel 'beter'. De tijd thuis heeft haar heel goed gedaan, al was het maar om te zien wie zij is als mens in ontspannen versie ipv continu overbelast te zijn. Of, eigenlijk, onderprikkeld.
Ik begin nu pas te herstellen, krijg mijn energie weer terug, sta niet meer in standje overleven. Wát een impact.
maandag 4 december 2023 om 10:52
maandag 4 december 2023 om 11:13
Onmogelijk helaas. Het is de verplichting van school om passend onderwijs te bieden. Gemeente gaat niet compenseren voor dat falende beleid helaas. Ookal zijn de gevolgen (gebruik moeten maken van jeugdhulp of ggz) het gevolg van falend onderwijs. Je zal het zelf moeten regelen, opvangen en betalen.Doreia* schreef: ↑04-12-2023 10:44Jullie zetten me mooi weer even terug op de grond, met jullie 'juiste mandje' en 'niet meer eruit halen wat erin zit'.
Dank jullie daarvoor. Ik zat, omdat het oog richting het middelbaar gaat nu, alweer met 'eruit halen wat erin zit' vanwege de vervolgschool.
Maar school moet bij hem passen.
En Frizz,
Kun je op zoek naar een gastouder aan huis voor overdag misschien? Hell, misschien vanuit PGB en hulp van de gemeente of iets dergelijks. Zal je vast ook al bedacht hebben, maar ik gooi hem er even in. Lijkt me loodzwaar
Hoogst haalbare is volgens mij dat je de onderwijsinspectie niet op je dak krijgt en boetes moet betalen vanwege het thuishouden van je kind.
maandag 4 december 2023 om 13:18
Herkenbaar dat school een dagbesteding is. En dat je thuis geen ‘leven’ meer hebt als je blijft zitten op ‘eruit halen’. Ook mijn ‘als je maar gelukkig bent’ was niet erg helpend (logisch, nogal een grote opdracht, ‘gewoon gelukkig’ worden). En ook heel herkenbaar dat je zelf ook een soort reset doormaakt als ouder. Ik vind het vaak nog steeds lastig om steeds die afweging te moeten maken tussen gewoon pubergedrag en ander gedrag. Waar moet ik gewoon die grens trekken en wat moet ik laten gaan om erger te voorkomen.
@Fizz: ik weet niet welke hulptroepen er al zijn ingeschakeld. Ik heb destijds zelf contact gezocht met de leerplichtambtenaar en daar mijn plan van aanpak uitgelegd. Welke hulp is ingezet, wat nog op het programma stond, enz. Ik heb heel veel medewerking gekregen. Via onderzoeken en resultaten van Youz (specialistische jeugdzorg) had ik de onderbouwing voor (gedeeltelijke ontheffing) van de leerplicht. En via La Luna kon ik een beetje inventariseren welke school bij zoon zou passen (dat kreeg hij zelf niet meer geformuleerd, zo diep zat hij toen). Toen hij in groep 7 zat ben ik al op die school gaan praten met de zorgcoördinator.
Van een leerling van mij (ook éénoudergezin) weet ik dat de moeder destijds via de jeugdpsychiater (verwijzing via huisarts) een plaatsing geregeld kreeg op een SVO-school (09.00-16.00) met taxivervoer. Vanuit die school is het kind toen langzaam gaan opbouwen om over te stappen naar ons (destijds klein schooltje, regulier). Die leerling had 18 maanden thuis gezeten (halverwege groep 8 uitgevallen). En die vrouw liep tegen een muur op bij dat samenwerkingsverband waar het kind toen onder viel.
@Fizz: ik weet niet welke hulptroepen er al zijn ingeschakeld. Ik heb destijds zelf contact gezocht met de leerplichtambtenaar en daar mijn plan van aanpak uitgelegd. Welke hulp is ingezet, wat nog op het programma stond, enz. Ik heb heel veel medewerking gekregen. Via onderzoeken en resultaten van Youz (specialistische jeugdzorg) had ik de onderbouwing voor (gedeeltelijke ontheffing) van de leerplicht. En via La Luna kon ik een beetje inventariseren welke school bij zoon zou passen (dat kreeg hij zelf niet meer geformuleerd, zo diep zat hij toen). Toen hij in groep 7 zat ben ik al op die school gaan praten met de zorgcoördinator.
Van een leerling van mij (ook éénoudergezin) weet ik dat de moeder destijds via de jeugdpsychiater (verwijzing via huisarts) een plaatsing geregeld kreeg op een SVO-school (09.00-16.00) met taxivervoer. Vanuit die school is het kind toen langzaam gaan opbouwen om over te stappen naar ons (destijds klein schooltje, regulier). Die leerling had 18 maanden thuis gezeten (halverwege groep 8 uitgevallen). En die vrouw liep tegen een muur op bij dat samenwerkingsverband waar het kind toen onder viel.
maandag 4 december 2023 om 13:26
Friezin71 schreef: ↑04-12-2023 10:50Hier ook alleenstaande ouder, heb dochter vanaf mei 3 maanden thuis gehad. Ik werk als zzper vanuit huis. Heb geschrapt in uren, dochter veel achter scherm (maar ze was zo uitgeput dat er verder toch niet veel lukt), sociaal leven op nul, oppas lukte niet, klein wereldje. Net zoals corona idd. Het enige dat werkte was radicaal alle verwachtingen loslaten en alleen het hoogstnodige doen. Mijn uitje was even naar de supermarkt. Eerst op een drafje (dochter durfde niet alleen thuis te zijn), later langzaam lopend en genieten van een halfuurtje alleen-tijd. Het was echt heel heftig.
Sinds begin van het schooljaar weer naar school. Dit gaat nog niet goed, wel 'beter'. De tijd thuis heeft haar heel goed gedaan, al was het maar om te zien wie zij is als mens in ontspannen versie ipv continu overbelast te zijn. Of, eigenlijk, onderprikkeld.
Ik begin nu pas te herstellen, krijg mijn energie weer terug, sta niet meer in standje overleven. Wát een impact.
Dit komt praktisch één op één overeen met onze situatie. Al kan ik niet zelfstandig naar de supermarkt, soms lukt het samen maar vaak ook niet (en dan moet ik iemand vragen boodschappen voor mij te doen).
Godzijdank knapt zoon wel vrij snel wat op, dat scheelt. Mijn werkgever is zeer begripvol en ik maak al mijn uren nu vanuit huis.
Ik woon helaas in een gemeente met de hand op de jeugdzorg-knip. We zijn nu aan het kijken of ik überhaupt de therapie vergoed kan krijgen. Ik heb alle betrokkenen om hulp gevraagd, en krijg alleen maar terug dat niemand een oplossing weet.
Behalve dan zsm terug naar school en druk op ons zetten. Want zij geloven niet zo erg dat dit alleen maar het resultaat kan zijn van uhb + niet passend onderwijs.
Overigens liggen er an sich goede plannen mbt terugkeer en ook een plan B, er zitten alleen dermate grote haken en ogen aan dat ik me zorgen maak over de haalbaarheid.
•
maandag 4 december 2023 om 13:51
Ook BAM, toch?
Is er een (U)HB-specialist betrokken bij de school? Dus niet als juf, maar meer zorggerelateerd? Iemand die weet wat een impact niet-passend onderwijs heeft en dat alle therapie pas zin heeft als kind eerst tot rust is gekomen, weer meer zichzelf is geworden. Anders ga je therapieën op de kenmerken en uitingen van overbelasting en dat heeft geen zin. Eerst rust en herstel, dan energie-volgend. Dus díe dingen doen waar je kind energie van krijgt en níet gelijk alle opgedane energie opmaken in zsm naar school.
Is er een (U)HB-specialist betrokken bij de school? Dus niet als juf, maar meer zorggerelateerd? Iemand die weet wat een impact niet-passend onderwijs heeft en dat alle therapie pas zin heeft als kind eerst tot rust is gekomen, weer meer zichzelf is geworden. Anders ga je therapieën op de kenmerken en uitingen van overbelasting en dat heeft geen zin. Eerst rust en herstel, dan energie-volgend. Dus díe dingen doen waar je kind energie van krijgt en níet gelijk alle opgedane energie opmaken in zsm naar school.
maandag 4 december 2023 om 15:07
maandag 4 december 2023 om 15:48
Friezin71 schreef: ↑04-12-2023 13:51Ook BAM, toch?
Is er een (U)HB-specialist betrokken bij de school? Dus niet als juf, maar meer zorggerelateerd? Iemand die weet wat een impact niet-passend onderwijs heeft en dat alle therapie pas zin heeft als kind eerst tot rust is gekomen, weer meer zichzelf is geworden. Anders ga je therapieën op de kenmerken en uitingen van overbelasting en dat heeft geen zin. Eerst rust en herstel, dan energie-volgend. Dus díe dingen doen waar je kind energie van krijgt en níet gelijk alle opgedane energie opmaken in zsm naar school.
Ook BAM ja en ook UHB. Die combi komt volgens mij vaker voor.
Ja diegene is zeker betrokken en ook ik weet echt wel waar ik over praat. Maar zij en ik worden ofwel genegeerd of erbuiten gehouden. Echt een mega gedoe, ik ben inmiddels uuuuuren per week bezig om met al die professionals af te stemmen. Inmiddels ga ik korter door de bocht en verwijs ik iedereen naar de HB-specialist. Die tot nu toe nog steeds genegeerd wordt.
Ik ben een heel dossier aan het aanmaken want ik maak m’n borst nat voor meer gedoe.
•
maandag 4 december 2023 om 16:08
Ik lees nog mee, wat een zorgen allemaal. Ik hoop dat het mijn zoon (ik hoor al vaak dat mensen zijn gedrag opvallend vinden, maar hij is nog maar een baby dus daar is zo weinig van te zeggen) bespaard zal mogen blijven en dat ik iets kan betekenen voor de (u)hb kinderen die ik als leerkracht onder mijn hoede krijg.
maandag 4 december 2023 om 17:17
Achteraf leg je de puzzel. Als je kind wel heel anders is en doet dan de leeftijdsgenootjes. Maar je dat nooit hebt gehoord in de eerste 4 jaren.
Onze dame van het consultatiebureau was heel goed. Ze begon altijd met : schep maar even op over je kind. Nou, dat deed ik dan met verve! Ik heb het zelfs opgeschreven waarover ik dan opschepte. Zij glimlachte dan, zei goed zo en ging over naar de grafieken voor groei en gewicht. Nooit zei ze tegen mij: dat is best uitzonderlijk voor zijn leeftijd, dat hij dit al kan of laat zien.
Ik merk steeds dat een kind pas in groep 4 helemaal vast draait. Dan is het geduld op 'wanneer het eindelijk moeilijk' word.
Onze dame van het consultatiebureau was heel goed. Ze begon altijd met : schep maar even op over je kind. Nou, dat deed ik dan met verve! Ik heb het zelfs opgeschreven waarover ik dan opschepte. Zij glimlachte dan, zei goed zo en ging over naar de grafieken voor groei en gewicht. Nooit zei ze tegen mij: dat is best uitzonderlijk voor zijn leeftijd, dat hij dit al kan of laat zien.
Ik merk steeds dat een kind pas in groep 4 helemaal vast draait. Dan is het geduld op 'wanneer het eindelijk moeilijk' word.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 4 december 2023 om 17:31
Vergeet vooral niet dat er ook heel veel kinderen zijn bij wie het gewoon goed gaat en die school zonder trauma's en problemen doorlopen. Alleen van die gevallen lees je online veel minder, waardoor je de indruk kan krijgen dat een hoog IQ een recept lijkt voor allerlei problemen.Koramias schreef: ↑04-12-2023 16:08Ik lees nog mee, wat een zorgen allemaal. Ik hoop dat het mijn zoon (ik hoor al vaak dat mensen zijn gedrag opvallend vinden, maar hij is nog maar een baby dus daar is zo weinig van te zeggen) bespaard zal mogen blijven en dat ik iets kan betekenen voor de (u)hb kinderen die ik als leerkracht onder mijn hoede krijg.
maandag 4 december 2023 om 17:44
Maar dan een wedervraag: voegt de wetenschap dat een jong kind een ontwikkelingsvoorsprong heeft iets toe? Doe je als ouder dan dingen op een andere manier?Doreia* schreef: ↑04-12-2023 17:17Achteraf leg je de puzzel. Als je kind wel heel anders is en doet dan de leeftijdsgenootjes. Maar je dat nooit hebt gehoord in de eerste 4 jaren.
Onze dame van het consultatiebureau was heel goed. Ze begon altijd met : schep maar even op over je kind. Nou, dat deed ik dan met verve! Ik heb het zelfs opgeschreven waarover ik dan opschepte. Zij glimlachte dan, zei goed zo en ging over naar de grafieken voor groei en gewicht. Nooit zei ze tegen mij: dat is best uitzonderlijk voor zijn leeftijd, dat hij dit al kan of laat zien.
Ik merk steeds dat een kind pas in groep 4 helemaal vast draait. Dan is het geduld op 'wanneer het eindelijk moeilijk' word.
Daarbij hoeft het niet iets over het uiteindelijk IQ te zeggen. Een van mijn kinderen had als jong kind een razendsnelle ontwikkeling. Nu hij volwassen is durf ik echt wel met zekerheid te zeggen dat hij niet dom is, maar zeker niet hoogbegaafd (en hij is ook geen chronische onderpresteerder en ja, ik weet dat er mensen zijn die zeggen dat het IQ van broers en zussen slechts enkele punten verschilt (iets waar ik niet in geloof)). Sommige kinderen zijn vroegbloeiers, anderen laatbloeiers en bij weer anderen blijven zich gelijkmatig ontwikkelen.
Ik heb eigenlijk een hekel aan het stempel hoogbegaafdheid omdat in dat label al bepaalde verwachtingen besloten liggen (al is het niet bij de ouders, dan is het bij het kind zelf of de buitenwereld). Ik ben veel meer voorstander van kijken naar wat een kind nodig heeft en IQ en dergelijke te negeren.
Hierbij ook direct gezegd dat ik geen kenner ben en een van mijn kinderen, ondanks mijn betoog, wel getest is, omdat dat kind zowel op school als thuis weinig liet zien (en niet goed functioneerde op school).
maandag 4 december 2023 om 18:42
Het is zo jammer dat er allemaal informatie te vinden is als je onder de maat presteert bij het consultatiebureau, maar wanneer je echt flink voor loopt (kind hoefde met 3 jaar geloof ik alleen maar been, arm, neus en hoofd te kennen en aan te wijzen voor de test, maar hij wees en benoemde ook wenkbrauw, sleutelbeen en pink). En omdat daar niet op aangeslagen werd dat het wel echt erg voor was bijvoorbeeld, denk je er als ouder niets van. En zoek je een gewone school voor je gewone kind. Terwijl het kind dus niet helemaal normaal is, maar daar kom je als ouders alleen maar achter als je al ver in de schoolcarrière bent.
Het is gewoon niet eerlijk richting het kind. Natuurlijk spreek ik ook voor mezelf. Ik heb 30 jaar gedacht dat ik dom en stom was, omdat ik altijd teveel, te aanwezig, te groot, te snel, te bevlogen werd genoemd. Nooit geweten dat het dit was. En ik wist het pas nadat ik vast liep met mijn zoon, die mijn pad bewandelde qua school. En een andere schoolplein moeder die me hier op wees. En ik die het weg schamperde. Heeft een half jaar geduurd voordat ik het kon geloven.
Maar het was dus bij mijn kind al op het consultatiebureau duidelijk en daar werd het niet gezegd. Zo van : uw kind laat gedrag zien wat ongeveer 2 jaar voor op het gemiddelde ligt.
Of: de vraag hoe zijn broertje dan in je buik is gekomen, is een vraag die ongeveer vanaf 4 jaar gesteld word, zeker niet met 2.5 jaar oud.
Waarom is het zo eng en spannend om een kind op het juiste spoor te zetten? Dat doe je toch ook als het onderaan het gemiddelde zit? Komt er extra begeleiding, terwijl dat misschien helemaal niet nodig was geweest. Maar bij een voorsprong moet men dat zelf maar ruiken en ontdekken en de naam krijgen van 'zo'n moeder die haar kind slim vind.' Terwijl alle ouders hun kinderen op de best passende plek willen zetten ongeacht ondergemiddeld, gemiddeld of bovengemiddeld.
Ik denk dat we af mogen stappen van het bijzonder zijn als je erboven zit.
Het is gewoon niet eerlijk richting het kind. Natuurlijk spreek ik ook voor mezelf. Ik heb 30 jaar gedacht dat ik dom en stom was, omdat ik altijd teveel, te aanwezig, te groot, te snel, te bevlogen werd genoemd. Nooit geweten dat het dit was. En ik wist het pas nadat ik vast liep met mijn zoon, die mijn pad bewandelde qua school. En een andere schoolplein moeder die me hier op wees. En ik die het weg schamperde. Heeft een half jaar geduurd voordat ik het kon geloven.
Maar het was dus bij mijn kind al op het consultatiebureau duidelijk en daar werd het niet gezegd. Zo van : uw kind laat gedrag zien wat ongeveer 2 jaar voor op het gemiddelde ligt.
Of: de vraag hoe zijn broertje dan in je buik is gekomen, is een vraag die ongeveer vanaf 4 jaar gesteld word, zeker niet met 2.5 jaar oud.
Waarom is het zo eng en spannend om een kind op het juiste spoor te zetten? Dat doe je toch ook als het onderaan het gemiddelde zit? Komt er extra begeleiding, terwijl dat misschien helemaal niet nodig was geweest. Maar bij een voorsprong moet men dat zelf maar ruiken en ontdekken en de naam krijgen van 'zo'n moeder die haar kind slim vind.' Terwijl alle ouders hun kinderen op de best passende plek willen zetten ongeacht ondergemiddeld, gemiddeld of bovengemiddeld.
Ik denk dat we af mogen stappen van het bijzonder zijn als je erboven zit.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 4 december 2023 om 18:52
Maar je noemt nu allemaal dingen over jezelf: die gelden nog niet voor een jong kind. Een jong kind zit ook meestal nog niet op school en de ouders weten het kind meestal wel uit te dagen door naar kind te kijken en niet naar leeftijd (sowieso heb je vaak geen vergelijkingsmateriaal).Doreia* schreef: ↑04-12-2023 18:42Het is zo jammer dat er allemaal informatie te vinden is als je onder de maat presteert bij het consultatiebureau, maar wanneer je echt flink voor loopt (kind hoefde met 3 jaar geloof ik alleen maar been, arm, neus en hoofd te kennen en aan te wijzen voor de test, maar hij wees en benoemde ook wenkbrauw, sleutelbeen en pink). En omdat daar niet op aangeslagen werd dat het wel echt erg voor was bijvoorbeeld, denk je er als ouder niets van. En zoek je een gewone school voor je gewone kind. Terwijl het kind dus niet helemaal normaal is, maar daar kom je als ouders alleen maar achter als je al ver in de schoolcarrière bent.
Het is gewoon niet eerlijk richting het kind. Natuurlijk spreek ik ook voor mezelf. Ik heb 30 jaar gedacht dat ik dom en stom was, omdat ik altijd teveel, te aanwezig, te groot, te snel, te bevlogen werd genoemd. Nooit geweten dat het dit was. En ik wist het pas nadat ik vast liep met mijn zoon, die mijn pad bewandelde qua school. En een andere schoolplein moeder die me hier op wees. En ik die het weg schamperde. Heeft een half jaar geduurd voordat ik het kon geloven.
Maar het was dus bij mijn kind al op het consultatiebureau duidelijk en daar werd het niet gezegd. Zo van : uw kind laat gedrag zien wat ongeveer 2 jaar voor op het gemiddelde ligt.
Of: de vraag hoe zijn broertje dan in je buik is gekomen, is een vraag die ongeveer vanaf 4 jaar gesteld word, zeker niet met 2.5 jaar oud.
Waarom is het zo eng en spannend om een kind op het juiste spoor te zetten? Dat doe je toch ook als het onderaan het gemiddelde zit? Komt er extra begeleiding, terwijl dat misschien helemaal niet nodig was geweest. Maar bij een voorsprong moet men dat zelf maar ruiken en ontdekken en de naam krijgen van 'zo'n moeder die haar kind slim vind.' Terwijl alle ouders hun kinderen op de best passende plek willen zetten ongeacht ondergemiddeld, gemiddeld of bovengemiddeld.
Ik denk dat we af mogen stappen van het bijzonder zijn als je erboven zit.
Ik denk zelf dat het bij een kind van 2 jaar niet zo heel veel meerwaarde heeft om te weten dat dat kind een ontwikkelingsvoorsprong heeft. Het zegt nog niet zoveel en meestal hoef je er nog niet zoveel mee. Het kan voor kind en ouder ook schadelijk zijn om al voor te sorteren op problemen in de toekomst , daar zou ik zelf wel bang voor zijn (ik had het zelf niet willen weten).
maandag 4 december 2023 om 18:53
Als het goed is voegt dat veel toe. Bijvoorbeeld dat ouders de sensitiviteit snappen, dat het op het kdv/de psz speelgoed krijgt passend bij de ontwikkeling, dat volwassenen je kind aanspreken op het niveau van het kind enz enz.
En natuurlijk zijn er HB-kinderen waarbij dat allemaal niét zo belangrijk is, die prima mee hobbelen. Maar veel van deze kinderen floreren door geprikkeld en uitgedaagd te worden.
Nu is onze situatie wellicht ook wel heel uitzonderlijk, maar ik vrees dat mijn zoon ‘de wereld’ maar lastig kan vertrouwen juist omdat hij ervaart dat je als kind niet zo erg serieus wordt genomen. Kinderachtige vragen, volwassenen die over je heen walsen, lesstof die niet past, zelf gedrag van andere kinderen niet begrijpen enz enz.
En ik denk dat dat probleem echt al op zeer jonge leeftijd begon (en hem toen al beschadigde).
•
maandag 4 december 2023 om 19:02
Speelgoed verstoppen als kinderen komen spelen, want die maken het stuk.Enchine schreef: ↑04-12-2023 18:52Maar je noemt nu allemaal dingen over jezelf: die gelden nog niet voor een jong kind. Een jong kind zit ook meestal nog niet op school en de ouders weten het kind meestal wel uit te dagen door naar kind te kijken en niet naar leeftijd (sowieso heb je vaak geen vergelijkingsmateriaal).
Ik denk zelf dat het bij een kind van 2 jaar niet zo heel veel meerwaarde heeft om te weten dat dat kind een ontwikkelingsvoorsprong heeft. Het zegt nog niet zoveel en meestal hoef je er nog niet zoveel mee. Het kan voor kind en ouder ook schadelijk zijn om al voor te sorteren op problemen in de toekomst , daar zou ik zelf wel bang voor zijn (ik had het zelf niet willen weten).
Speelgoed wat volgens de verpakking nog helemaal niet voor deze leeftijd is.
Gedetailleerde tekeningen maken, van de draden die tussen de vrachtwagencabine en de aanhanger zitten. Zuinig zijn met spullen, bedachtzaam vooruit kijken en denken, verplaatsen in een ander op peuter leeftijd.
Als dat niet op waarde word geschat, dan ben je al beschadigd voor school is begonnen.
En dan kom je op school en dan krijg je voor geknipte werkjes die je allemaal op dezelfde manier moet maken. En als er dingen niet kloppen, dan krijg je dat thuis te horen. Net als dat de plaatjes bij de verhaaltjes niet met elkaar kloppen.
Er gebeurt zoveel in hoofdjes, er moeten zoveel vragen nog worden beantwoord en uitgedacht, dat begint al in de box. Mijn zoon werd kwaad van op zijn rug liggen in de box. In een wipstoel kon hij alles volgen en was tevreden. 3 maanden oud was hij toen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 4 december 2023 om 19:17
Niet alle HB kinderen zijn zo natuurlijk.
Mijn zoon is juist een heel gemakkelijk kind. Die hobbelt lekker mee met de klas. Vond het vooral heel gezellig met zijn klasgenoten, hij maakte altijd makkelijk contact met iedereen. Hij zocht altijd naar overeenkomsten zoals gamen, sport en muziek.
Hij had een dag in de week plusklas, kreeg daarnaast verdieping met de bovenschoolse projecten op de middelbare school en zijn gewone werk was aangepast. Meer automatiseren, minder 'gewone' stof. Ook meer nadruk op werkverzorging, plannen, handschrift etc.
Hij heeft een hele fijne schooltijd gehad zo en was daarna klaar voor de middelbare school. Het kan ook goed gaan.
Mijn zoon is juist een heel gemakkelijk kind. Die hobbelt lekker mee met de klas. Vond het vooral heel gezellig met zijn klasgenoten, hij maakte altijd makkelijk contact met iedereen. Hij zocht altijd naar overeenkomsten zoals gamen, sport en muziek.
Hij had een dag in de week plusklas, kreeg daarnaast verdieping met de bovenschoolse projecten op de middelbare school en zijn gewone werk was aangepast. Meer automatiseren, minder 'gewone' stof. Ook meer nadruk op werkverzorging, plannen, handschrift etc.
Hij heeft een hele fijne schooltijd gehad zo en was daarna klaar voor de middelbare school. Het kan ook goed gaan.
maandag 4 december 2023 om 19:24
Ik denk ook niet dat het goed voor zoon was geweest dat ‘men’ al heel vroeg was aangeslagen op ontwikkelingsvoorsprongen. Ik vind ook dat er vaak met kennis van nu veel van het verleden wordt toegedicht aan hb. Zoon heeft nooit gekropen bijvoorbeeld, die ging van rollend razendsnel van a naar b naar optrekken en ‘lopen’ (langs de muren en meubels af). Dat noemde een specialist als ‘kenmerk’. Maar er zijn zoveel kinderen die een bepaalde motorische ontwikkeling overslaan en die niet hb zijn.
Als ze nog zo klein zijn dan ga je als ouder ook makkelijker mee in die flow. Duplo stom? Dan is hier Lego. Toet Toet autootjes suf? Dan is hier de Carrera racebaan.
Als ze nog zo klein zijn dan ga je als ouder ook makkelijker mee in die flow. Duplo stom? Dan is hier Lego. Toet Toet autootjes suf? Dan is hier de Carrera racebaan.
maandag 4 december 2023 om 21:11
lemoos2 schreef: ↑04-12-2023 19:24Ik denk ook niet dat het goed voor zoon was geweest dat ‘men’ al heel vroeg was aangeslagen op ontwikkelingsvoorsprongen. Ik vind ook dat er vaak met kennis van nu veel van het verleden wordt toegedicht aan hb. Zoon heeft nooit gekropen bijvoorbeeld, die ging van rollend razendsnel van a naar b naar optrekken en ‘lopen’ (langs de muren en meubels af). Dat noemde een specialist als ‘kenmerk’. Maar er zijn zoveel kinderen die een bepaalde motorische ontwikkeling overslaan en die niet hb zijn.
Als ze nog zo klein zijn dan ga je als ouder ook makkelijker mee in die flow. Duplo stom? Dan is hier Lego. Toet Toet autootjes suf? Dan is hier de Carrera racebaan.
Maar je kind is toch niet 24/7 bij jou?
•
maandag 4 december 2023 om 22:03
Maar wat had als ouder dan anders gedaan als je het eerder geweten had? Had deze kennis wat opgeleverd? Want daar gaat het natuurlijk om: in hoeverre is het nuttig om op jonge leeftijd te constateren dat een kind voorloopt op een gemiddelde? Een achterstand kan een reden zijn om te verwijzen naar een arts, fysio, logopedist. Maar dat hoeft bij een voorsprong niet. En bovendien weet je niet zeker of die voorsprong voor een kind blijvend is.Doreia* schreef: ↑04-12-2023 19:02Speelgoed verstoppen als kinderen komen spelen, want die maken het stuk.
Speelgoed wat volgens de verpakking nog helemaal niet voor deze leeftijd is.
Gedetailleerde tekeningen maken, van de draden die tussen de vrachtwagencabine en de aanhanger zitten. Zuinig zijn met spullen, bedachtzaam vooruit kijken en denken, verplaatsen in een ander op peuter leeftijd.
Als dat niet op waarde word geschat, dan ben je al beschadigd voor school is begonnen.
En dan kom je op school en dan krijg je voor geknipte werkjes die je allemaal op dezelfde manier moet maken. En als er dingen niet kloppen, dan krijg je dat thuis te horen. Net als dat de plaatjes bij de verhaaltjes niet met elkaar kloppen.
Er gebeurt zoveel in hoofdjes, er moeten zoveel vragen nog worden beantwoord en uitgedacht, dat begint al in de box. Mijn zoon werd kwaad van op zijn rug liggen in de box. In een wipstoel kon hij alles volgen en was tevreden. 3 maanden oud was hij toen.
Ik snap wel dat ze daar niet zo veel mee doen op een CB, al zal er vast weleens iemand zeggen dat het kind vlot is. Maar dat zullen ze bij een minder grote voorsprong wellicht ook wel zeggen.
Terugkijkend zie je vaak aanwijzingen, maar diezelfde aanwijzingen kunnen er even goed ook bij andere kinderen zijn.
maandag 4 december 2023 om 22:26
Ik ben niet Lemoos, maar op de (buitenlandse) pre-school ging het bij onze kinderen eigenlijk heel soepel: gemengde groepen in leeftijd en ze draaiden vaak met activiteiten van de oudere kinderen. Dus weven was voor de oudere kinderen en dat mochten ze dan als 4-jarige al doen. Zelfde met gezelschapsspellen, koken e.d. Ze hadden daar sowieso een kindvolgend systeem, waarbij men aansloot op de interesses van het kind
maandag 4 december 2023 om 22:29
Doreia* schreef: ↑04-12-2023 19:02Speelgoed verstoppen als kinderen komen spelen, want die maken het stuk.
Speelgoed wat volgens de verpakking nog helemaal niet voor deze leeftijd is.
Gedetailleerde tekeningen maken, van de draden die tussen de vrachtwagencabine en de aanhanger zitten. Zuinig zijn met spullen, bedachtzaam vooruit kijken en denken, verplaatsen in een ander op peuter leeftijd.
Als dat niet op waarde word geschat, dan ben je al beschadigd voor school is begonnen.
En dan kom je op school en dan krijg je voor geknipte werkjes die je allemaal op dezelfde manier moet maken. En als er dingen niet kloppen, dan krijg je dat thuis te horen. Net als dat de plaatjes bij de verhaaltjes niet met elkaar kloppen.
Er gebeurt zoveel in hoofdjes, er moeten zoveel vragen nog worden beantwoord en uitgedacht, dat begint al in de box. Mijn zoon werd kwaad van op zijn rug liggen in de box. In een wipstoel kon hij alles volgen en was tevreden. 3 maanden oud was hij toen.
Mijn zoon is links, slimme jongen maar verre van hb. Hij maakte zulke werkjes altijd in spiegelbeeld. De leerkracht vond dat nog wel excentriek, klasgenoten vonden het vooral fout.
Zoon kon bijvoorbeeld het voorbeeld namaken dat dan bij het kind tegenover hem lag. Hij zag het dus op zijn kop en maakte zo het 'spiegelbeeld'.
Op de school waar ik werk wordt eigenlijk niks voorgeknipt, en weinig met voorbeelden gewerkt. En indien wel een voorbeeld dan is er veel ruimte om details vrij in te vullen.
maandag 4 december 2023 om 22:33
Dan had ik er veel dichter bovenop gezeten. Nu wist ik pas in de brugklas van het uhb, omdat hij aan alle kanten vast liep. Er had denk ik heel veel voorkomen kunnen worden.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
