Werk & Studie
alle pijlers
Imposters syndrome icm bore out
zondag 9 januari 2022 om 09:29
Ik werk nu een jaar of 3 in dezelfde functie. Ging in het begin enthousiast van start, maar naar verloop van tijd ben ik steeds meer werk ontwijkend gedrag gaan vertonen. Thuiswerken heeft dat niet beter gemaakt. Ik zit al sinds de eerste lockdown thuis en ben sindsdien hooguit 6 keer op kantoor geweest. Waar het ook uitgestorven is.
Ik denk dat ik hooguit 25% van de werktijd iets nuttigs doe en de rest van de tijd voornamelijk een beetje zit te dromen. Regelmatig heb ik ook het gevoel dat ik deze baan eigenlijk helemaal niet kan en me een bedrieger voel. Gek genoeg krijg ik wel complimenten van hogerop dat ze me zo gegroeid vinden in de baan enz.
Vaak heb ik na een tijd lanterfanten zoiets van oei dit en dat moet nog worden gedaan en dan doe ik dat snel even of regel het snel even.
Overigens gaat mijn hele werkende en studerende leven al zo. Al op de basisschool zat ik alleen maar te dromen, maar goed ik was geen vervelend kind en mijn resultaten waren best oke (havo/vwo advies) dus niemand die zich er druk over maakte.
Maar ik begin mezelf eigenlijk wel knap beu te raken. Zit soms naar andere functies elders te kijken, alleen weet ik van mijzelf dat ik daar toch na 1 of 2 jaar weer tegen hetzelfde aan ga lopen. En qua combi werk/privé is mijn huidige baan wel erg lekker. En het salaris eigenlijk ook wel.. En er valt echt wel wat te maken van deze baan, maar ergens mis ik een stukje eigen initiatief ofzo.
Enige baan waar ik dit niet bij had was een baan waar om 11u iets bepaalds af moest en om 15u ook iets bepaalds af moest en pas daarna was er sprake van wat vrij in te vullen tijd.
Wie herkent dit en hoe ga jij hiermee om?
Ps aub niet quoten
Ik denk dat ik hooguit 25% van de werktijd iets nuttigs doe en de rest van de tijd voornamelijk een beetje zit te dromen. Regelmatig heb ik ook het gevoel dat ik deze baan eigenlijk helemaal niet kan en me een bedrieger voel. Gek genoeg krijg ik wel complimenten van hogerop dat ze me zo gegroeid vinden in de baan enz.
Vaak heb ik na een tijd lanterfanten zoiets van oei dit en dat moet nog worden gedaan en dan doe ik dat snel even of regel het snel even.
Overigens gaat mijn hele werkende en studerende leven al zo. Al op de basisschool zat ik alleen maar te dromen, maar goed ik was geen vervelend kind en mijn resultaten waren best oke (havo/vwo advies) dus niemand die zich er druk over maakte.
Maar ik begin mezelf eigenlijk wel knap beu te raken. Zit soms naar andere functies elders te kijken, alleen weet ik van mijzelf dat ik daar toch na 1 of 2 jaar weer tegen hetzelfde aan ga lopen. En qua combi werk/privé is mijn huidige baan wel erg lekker. En het salaris eigenlijk ook wel.. En er valt echt wel wat te maken van deze baan, maar ergens mis ik een stukje eigen initiatief ofzo.
Enige baan waar ik dit niet bij had was een baan waar om 11u iets bepaalds af moest en om 15u ook iets bepaalds af moest en pas daarna was er sprake van wat vrij in te vullen tijd.
Wie herkent dit en hoe ga jij hiermee om?
Ps aub niet quoten
dinsdag 15 februari 2022 om 22:24
Het disc model.Hetisallemaalwat schreef: ↑11-01-2022 12:32Zou dit boek iets zijn? Ik denk erover om het te bestellen.
https://www.bol.com/nl/nl/f/omringd-doo ... 091788640/
Ik heb ooit zo'n teamdag gehad waarbij we keken naar verschillende 'kleuren' mensen. Werken met blauwe collega's bijvoorbeeld, is een gruwel voor mij als rood type.
Hoe denken jullie hierover?
Ik heb in mijn huidige baan een gedragsanalyse incl disc test mogen doen ivm leiderschapsontwikkeling.
Dit heeft mij ontzettend veel inzichten gegeven. Ik ben knalgeel.
Ik wil graag snel resultaat zien. Bij projecten met een lange termijn planning verlies ik interesse.
Ook heb ik last van het oplichterssyndroom, altijd bang niet goed genoeg te zijn. Gewoon op het juiste moment op de juiste plek, dat is waarom ik deze functie mag bekleden.
Zelfs toen mijn beoordeling uitstekend was, had ik daar allerlei externe factoren voor.
Bij de start van een nieuw project breekt het zweet me uit. Ik blokkeer en bevries, want nu komt vast het moment dat ik door de mand ga vallen.
Op een gegeven moment herpak ik mezelf, ga er voor zitten en dan blijkt dat ik het prima kan.
Helaas leer ik hier niet van want bij het volgende project herhaald zich dit proces.
Zelfs zo erg dat ik al meerdere malen ben gaan solliciteren, uit een soort vluchtgedrag.
Zwaar vermoeiend…..
woensdag 16 februari 2022 om 10:19
Inmiddels hier een preventief gesprek gehad met de bedrijfsarts, hij adviseerde om tijdelijk het aantal uren wat terug te schroeven, van 8 naar 6 uur op een dag om zo wat meer rust te kunnen nemen zonder volledig uit het arbeidsproces te zijn. Dit besproken met mijn werkgever, die ging echter nog wat verder en heeft me nu volledig ziek gemeld voor week om bij te tanken om daarna gedeeltelijk te weer starten. Deze week doet me echt heel erg goed, de vrijheid om naar buiten te gaan wanneer ik wil, geen druk om continu bereikbaar te zijn etc. Ik zie nu al wel een beetje op tegen volgende week, want dan moet ik ook weer naar kantoor na twee jaar. Alleen voor koffie en even bijpraten maar toch. Dank voor jullie woorden 
, het heeft me wel gesterkt om het bespreekbaar te maken.
, het heeft me wel gesterkt om het bespreekbaar te maken.
woensdag 16 februari 2022 om 10:46
Zie je hoe je voorbij je grenzen bent gedénderd?missfitz schreef: ↑16-02-2022 10:19Inmiddels hier een preventief gesprek gehad met de bedrijfsarts, hij adviseerde om tijdelijk het aantal uren wat terug te schroeven, van 8 naar 6 uur op een dag om zo wat meer rust te kunnen nemen zonder volledig uit het arbeidsproces te zijn. Dit besproken met mijn werkgever, die ging echter nog wat verder en heeft me nu volledig ziek gemeld voor week om bij te tanken om daarna gedeeltelijk te weer starten. Deze week doet me echt heel erg goed, de vrijheid om naar buiten te gaan wanneer ik wil, geen druk om continu bereikbaar te zijn etc. Ik zie nu al wel een beetje op tegen volgende week, want dan moet ik ook weer naar kantoor na twee jaar. Alleen voor koffie en even bijpraten maar toch. Dank voor jullie woorden
Fijn dat je serieus word genomen. Doe dat ook voor jezelf. Leg jezelf geen deadline op. Zie hoe het gaat. Rommel wat aan op een dag, doe wat je gevoel je ingeeft. Het is nu vooral belangrijk om 'uit' te staan. Geen verantwoordelijkheden te hebben.
Succes!
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 16 februari 2022 om 11:20
Fijn, dat je het aangekaart hebt. Ik ben trots op je!!missfitz schreef: ↑16-02-2022 10:19Inmiddels hier een preventief gesprek gehad met de bedrijfsarts, hij adviseerde om tijdelijk het aantal uren wat terug te schroeven, van 8 naar 6 uur op een dag om zo wat meer rust te kunnen nemen zonder volledig uit het arbeidsproces te zijn. Dit besproken met mijn werkgever, die ging echter nog wat verder en heeft me nu volledig ziek gemeld voor week om bij te tanken om daarna gedeeltelijk te weer starten. Deze week doet me echt heel erg goed, de vrijheid om naar buiten te gaan wanneer ik wil, geen druk om continu bereikbaar te zijn etc. Ik zie nu al wel een beetje op tegen volgende week, want dan moet ik ook weer naar kantoor na twee jaar. Alleen voor koffie en even bijpraten maar toch. Dank voor jullie woorden
Probeer niet te veel bezig zijn met volgende week. Ga lekker rommelen deze week. Ik vond het heel fijn om gewoon mijn eigen ding te kunnen doen en geen verplichtingen te hebben.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 17 februari 2022 om 18:45
Ik herken behoorlijk wat ik hier langs zie komen. Zelf nooit uitgevallen, wel geworsteld met zware en grote vraagstukken zonder collega’s om mee te sparren. Mijn baan is inhoudelijk behoorlijk zwaar en ook 24/7, waardoor ik altijd aan moet staan en meer stress ervaar. Inmiddels weet ik dat ik ADD heb (nota bene omdat mijn zoontje werd gediagnosticeerd) icm hoogbegaafdheid. Ik heb mij behalve op de valkuilen ook gefocust op de voordelen, daardoor kan ik met meer zachtheid naar mezelf kijken. En nu lopen dingen ook lekkerder. Maar soms blijft de neiging om iets heel anders te gaan doen aanwezig. Ik heb niet echt een goede tip voor je, vooral inlezen en begrip zijn voor mij de belangrijkste oplossingen geweest.
donderdag 17 februari 2022 om 20:11
Goed dat je even thuis bent, denk ik. En als dat heel fijn voelt en je opziet tegen volgende week dan moet je misschien nog even thuisblijven?missfitz schreef: ↑16-02-2022 10:19Inmiddels hier een preventief gesprek gehad met de bedrijfsarts, hij adviseerde om tijdelijk het aantal uren wat terug te schroeven, van 8 naar 6 uur op een dag om zo wat meer rust te kunnen nemen zonder volledig uit het arbeidsproces te zijn. Dit besproken met mijn werkgever, die ging echter nog wat verder en heeft me nu volledig ziek gemeld voor week om bij te tanken om daarna gedeeltelijk te weer starten. Deze week doet me echt heel erg goed, de vrijheid om naar buiten te gaan wanneer ik wil, geen druk om continu bereikbaar te zijn etc. Ik zie nu al wel een beetje op tegen volgende week, want dan moet ik ook weer naar kantoor na twee jaar. Alleen voor koffie en even bijpraten maar toch. Dank voor jullie woorden
Ik heb zelf ook veel te laat aan de bel getrokken. Uiteindelijk de beslissing om 50% te gaan werken, maar met nog 90% van mijn taken.
Te laat, uiteindelijk kon ik me echt niet meer concentreren en was ik uitgeput.
Nu een aantal weken thuis en nu wil ik weer langzaam en voorzichtig beginnen, met afgebakende taken.
Waar ik nu wel tegenaan loop en wat ik mis is begrip, het gevoel dat er echt geluisterd wordt met de intentie om te begrijpen, in plaats van alleen geluisterd met de intentie om te reageren. Ik weet namelijk best prima wat ik nu nodig heb en waarom dat voor mij (met deze klachten) werkt. Maar waar er bij een gebroken been of andere fysieke klacht gekeken wordt welke praktische aanpassingen nodig of wenselijk zijn mis ik dat hier. Mensen gaan hier uit van hun eigen brein en willen niet eens echt luisteren of begrijpen waarom iets voor jou belangrijk is.
Don’t grow up, it’s a trap
vrijdag 18 februari 2022 om 11:26
Idd.Miss-Pippi schreef: ↑17-02-2022 20:11Goed dat je even thuis bent, denk ik. En als dat heel fijn voelt en je opziet tegen volgende week dan moet je misschien nog even thuisblijven?
Ik heb zelf ook veel te laat aan de bel getrokken. Uiteindelijk de beslissing om 50% te gaan werken, maar met nog 90% van mijn taken.
Te laat, uiteindelijk kon ik me echt niet meer concentreren en was ik uitgeput.
Nu een aantal weken thuis en nu wil ik weer langzaam en voorzichtig beginnen, met afgebakende taken.
Waar ik nu wel tegenaan loop en wat ik mis is begrip, het gevoel dat er echt geluisterd wordt met de intentie om te begrijpen, in plaats van alleen geluisterd met de intentie om te reageren. Ik weet namelijk best prima wat ik nu nodig heb en waarom dat voor mij (met deze klachten) werkt. Maar waar er bij een gebroken been of andere fysieke klacht gekeken wordt welke praktische aanpassingen nodig of wenselijk zijn mis ik dat hier. Mensen gaan hier uit van hun eigen brein en willen niet eens echt luisteren of begrijpen waarom iets voor jou belangrijk is.
Wat ik lastig vind, is dat ik dus heel duidelijk aangeef en uitleg wat ik nodig heb, wat ik wel of niet kan, maar we doen het toch op een andere manier.
Het werkt voor mij, A en B ook, waarom doe je nu net of dat niet voor jou werkt?
En idd met een gebroken been, krijg je hulp, bij psychische klachten vaak veel minder omdat het niet zichtbaar is.
Ik heb af en toe het idee dat ik mijn werkweek van 4 dagen in 2 moet doen.
Maar er wordt wel beweerd dat ze mij ontzettend ontzien. Tuurlijk.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
vrijdag 18 februari 2022 om 12:36
Maar echt….precies dit!dianaf schreef: ↑18-02-2022 11:26Idd.
Wat ik lastig vind, is dat ik dus heel duidelijk aangeef en uitleg wat ik nodig heb, wat ik wel of niet kan, maar we doen het toch op een andere manier.
Het werkt voor mij, A en B ook, waarom doe je nu net of dat niet voor jou werkt?
En idd met een gebroken been, krijg je hulp, bij psychische klachten vaak veel minder omdat het niet zichtbaar is.
Ik heb af en toe het idee dat ik mijn werkweek van 4 dagen in 2 moet doen.
Bij een gebroken been, oogproblemen of andere fysieke klachten snapt iedereen dat bepaalde praktische aanpassingen nodig en handig zijn.
En bij een brein dat anders werkt snappen mensen het niet, luisteren ze ook niet en kunnen ze zich niet in iemand verplaatsen, want voor hen werkt het toch ook zo (duh…..dat is het nu net, neurodiversiteit….een ander soort brein).
Je kunt inderdaad vaak prima aangeven wat je nodig hebt en als je beter in je vel zit en veel meer energie hebt kun je ook veel betere dingen doen voor de organisatie. Win/win voor iedereen!
Don’t grow up, it’s a trap
vrijdag 18 februari 2022 om 15:18
Vooral dat, maar normaal merk je er veel minder van tit je iets doet of wilt.Miss-Pippi schreef: ↑18-02-2022 12:36Maar echt….precies dit!
Bij een gebroken been, oogproblemen of andere fysieke klachten snapt iedereen dat bepaalde praktische aanpassingen nodig en handig zijn.
En bij een brein dat anders werkt snappen mensen het niet, luisteren ze ook niet en kunnen ze zich niet in iemand verplaatsen, want voor hen werkt het toch ook zo (duh…..dat is het nu net, neurodiversiteit….een ander soort brein).
Je kunt inderdaad vaak prima aangeven wat je nodig hebt en als je beter in je vel zit en veel meer energie hebt kun je ook veel betere dingen doen voor de organisatie. Win/win voor iedereen!
Ik maak nogal eens keuzes die iets anders zijn dan normaal, maar niet extreem. Zoals mijn baan opzeggen voor ik iets anders heb. En voor de duidelijkheid, dit deed ik omdat ik wist zo weer iets nieuws te vinden. Maar veel mensen begrepen het niet, want zoooo een groot risico!! (Terwijl de recruiters over elkaar heen vielen om je maar weg te lokken.) Sowieso dat ik opzei, want nu weet je wat je hebt (ja een klote baan). Dat konden ze zich niet voorstellen, ook niet na mijn uitleg.
Ik denk dat veel mensen niet zoveel fantasie hebben, waardoor ze niet verder lijken te kunnen denken dan wat ze NU doen en hebben, maar ook totaal niet begrijpen dat iemand een andere keuze maakt.
Of andere behoeftes heeft om prettig te kunnen werken en te herstellen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 19 februari 2022 om 14:50
Speciaal voor dit topic een account aangemaakt. Ik herken zoveel in wat hier allemaal gezegd is. Helaas heb ik het gevoel dat niemand mij écht begrijpt en waar ik tegenaanloop op het werk. Ik ben nog nooit langer dan 3 jaar ergens blijven hangen met als enige reden verveling of past-niet-bij-mij gevoel. Ik ga graag uitdagingen aan en hou erg van leren.
Op dit moment dreig ik weer vast te lopen in mijn werk omdat naar mijn idee alles zo ontzettend langzaam gaat. Collega's die voor mij doen belangrijke zaken vergeten of er laks mee omgaan. Ik word snel gefrustreerd en soms zelfs boos als comminicatie niet goed loopt. Ook stel hoge eisen aan mijzelf maar ook aan collega's en dat laatste ben ik aan het leren dit los te laten. Ik zie meteen waar de knelpunten in het vak liggen en hoe die op te lossen maar heb het gevoel dat alleen ik die zo zie en de rest al blij is als de week om is.
Ik heb gewoon het gevoel alsof ik op een totaal andere frequentie werk dan mijn collega's. Terwijl ik onze werkveld geweldig vind en zeker weet dat dit het beste bij mij past.
Ik blijf nog graag lezen hier.
Op dit moment dreig ik weer vast te lopen in mijn werk omdat naar mijn idee alles zo ontzettend langzaam gaat. Collega's die voor mij doen belangrijke zaken vergeten of er laks mee omgaan. Ik word snel gefrustreerd en soms zelfs boos als comminicatie niet goed loopt. Ook stel hoge eisen aan mijzelf maar ook aan collega's en dat laatste ben ik aan het leren dit los te laten. Ik zie meteen waar de knelpunten in het vak liggen en hoe die op te lossen maar heb het gevoel dat alleen ik die zo zie en de rest al blij is als de week om is.
Ik heb gewoon het gevoel alsof ik op een totaal andere frequentie werk dan mijn collega's. Terwijl ik onze werkveld geweldig vind en zeker weet dat dit het beste bij mij past.
Ik blijf nog graag lezen hier.
zaterdag 19 februari 2022 om 19:56
Heel herkenbaar allemaal jullie reacties. Ik ben ook snel uitgekeken op werk. Mijn eerste (kantoor)baan na mijn afstuderen heb ik 8 maanden volgehouden. Sindsdien werk ik meer dan 1,5 jaar bij mijn huidige werkgever en hetzelfde gevoel van verveling kwam na een jaar terug. Waar ik in eerste instantie nog volop solliciteerden heb ik de situatie voor nu geaccepteerd en ben ik uitdagingen buiten mijn werk gaan zoeken. De tijd die ik over heb gebruik ik nu om mijzelf een vreemde taal (Duits) machtig te maken. Daarnaast ben ik meer gaan sporten, ideaal om even de sleur te breken tijdens het thuiswerken. Voor mij speelt daarnaast nog mee dat ik erachter ben gekomen dat mijn huidige werkveld het niet is voor mij. Het liefst laat ik mij omscholen tot leraar maar helaas is dat niet zo makkelijk als je de hypotheek en vaste lasten wil blijven betalen. Voor nu blijven we maar even 'hangen'. Mijn baan is oké, het salaris is goed en privé/werk balans meer dan prima. Uitdagingen zoek ik in mijn vrije tijd.
maandag 21 februari 2022 om 13:36
Ik ben heel benieuwd naar je inzichten! Ik ben overwegend rood, met wat geel inderdaad. Ik zou nooit aan een project kunnen werken dat bijvoorbeeld 3 jaar duurt of zo. Ik wil meteen resultaat en dan weer door naar het volgende - ik ben daarbij ook vrij kort door de bocht: "als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan." Dat trekken mijn twee naaste collega's (knalblauw) heel erg slecht. Want: regels, planning, zo doen we dat altijd... en dan haak ik mentaal al weer af.Rita3 schreef: ↑15-02-2022 22:24Het disc model.
Ik heb in mijn huidige baan een gedragsanalyse incl disc test mogen doen ivm leiderschapsontwikkeling.
Dit heeft mij ontzettend veel inzichten gegeven. Ik ben knalgeel.
Ik wil graag snel resultaat zien. Bij projecten met een lange termijn planning verlies ik interesse.
Ook heb ik last van het oplichterssyndroom, altijd bang niet goed genoeg te zijn. Gewoon op het juiste moment op de juiste plek, dat is waarom ik deze functie mag bekleden.
Zelfs toen mijn beoordeling uitstekend was, had ik daar allerlei externe factoren voor.
Bij de start van een nieuw project breekt het zweet me uit. Ik blokkeer en bevries, want nu komt vast het moment dat ik door de mand ga vallen.
Op een gegeven moment herpak ik mezelf, ga er voor zitten en dan blijkt dat ik het prima kan.
Helaas leer ik hier niet van want bij het volgende project herhaald zich dit proces.
Zelfs zo erg dat ik al meerdere malen ben gaan solliciteren, uit een soort vluchtgedrag.
Zwaar vermoeiend…..
Het vreet energie op deze manier.
maandag 21 februari 2022 om 20:59
Check. Maar is daarbij ook retegoed in het bedenken van alternatieve manieren of oplossingen. Alhoewel het vaak hele normale vaak gebruikte oplossingen zijn. Het voordeel van meerdere werkgevers hebben gehad, je bent bekend met verschillende inzichten en methodes.Hetisallemaalwat schreef: ↑21-02-2022 13:36Ik ben heel benieuwd naar je inzichten! Ik ben overwegend rood, met wat geel inderdaad. Ik zou nooit aan een project kunnen werken dat bijvoorbeeld 3 jaar duurt of zo. Ik wil meteen resultaat en dan weer door naar het volgende - ik ben daarbij ook vrij kort door de bocht: "als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan." Dat trekken mijn twee naaste collega's (knalblauw) heel erg slecht. Want: regels, planning, zo doen we dat altijd... en dan haak ik mentaal al weer af.
Het vreet energie op deze manier.
Maar ze kijken je soms aan...
Vanmorgen al weer een akkefietje, vorige week het verzoek gekregen om iets te doen. Aangegeven dat ik daar geen tijd voor had (toen). Het mocht ook deze week (want ik moet toch nog andere dingen doen voor die klant). Bleek het vanmorgen al bij iemand in de mail te moeten zitten... Ik merk dat ik dit soort dingen niet goed trek. Dus ze hebben allemaal een mail gekregen met de melding, volgende keer exact aangeven voor wanneer het moest, want ik heb zelf ook een planning. En dat ik het bij uitzondering nu doe.
Langdurige projecten lijkt mij niets, tenzij je allerlei tussen momenten hebt? Dan heb je iets om naar te streven.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 21 februari 2022 om 22:57
Ik bots met een collega, en de kleurenanalyse heeft ervoor gezorgd dat ik nu snap waar dit door komt.Hetisallemaalwat schreef: ↑21-02-2022 13:36Ik ben heel benieuwd naar je inzichten! Ik ben overwegend rood, met wat geel inderdaad. Ik zou nooit aan een project kunnen werken dat bijvoorbeeld 3 jaar duurt of zo. Ik wil meteen resultaat en dan weer door naar het volgende - ik ben daarbij ook vrij kort door de bocht: "als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan." Dat trekken mijn twee naaste collega's (knalblauw) heel erg slecht. Want: regels, planning, zo doen we dat altijd... en dan haak ik mentaal al weer af.
Het vreet energie op deze manier.
Ik ben creatief, oplossingsgericht, chaotisch en heb veel ideeen, korte focus.
Hij is blauw, alles volgens de regeltjes. Hij wil alle details ingevuld hebben terwijl ik dan al weer 10 stappen verder ben.
Ik word doodongelukkig van administratieve terugkerende werkzaamheden terwijl hij juist een kei is om die administratie helemaal tot in de puntjes te verzorgen.
Met deze wetenschap hebben we een goede taakverdeling kunnen maken.
Dat mentaal afhaken herken ik, moedeloos worden van dat blijven hangen in oude patronen. Eindeloos invullen van (voor mij) onbelangrijke details.
Maar voor hem zijn ze belangrijk, dus hou ik er rekening mee.
Wat ik echter wel mis, is begrip vanuit zijn kant voor mijn persoon.
Helaas ben ik als geel persoon nogal confrontatievermijdend, empatisch en hecht ik veel waarde aan relaties.
Hierdoor groeien dingen scheef en ga ik voorbij aan mijn belangen.
Jij bent rood zeg je, daar kan ik wel wat van gebruiken. Daadkrachtig en dominant.
Heb jij een leidinggevende functie?
dinsdag 22 februari 2022 om 09:03
Ik heb zelf rood volgens het discmodel, maar meer een grensgeval. Maar ik heb geen leidinggevende functie. Wil ik ook niet omdat ik geen zin heb in de verantwoordelijkheden. Ik ben meer een goede sidekick. 
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 22 februari 2022 om 09:21
dinsdag 22 februari 2022 om 09:33
Op zich niet heel raar als ik jouw beste eigenschappen bezie. Want als iemand anders de kaders vastlegt, is het voor jou dan makkelijk om deze op te vullen (al of niet creatief).
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 22 februari 2022 om 10:19
Klopt, echter vervul ik momenteel wel een leidinggevende functie.
En ik merk dat het eindverantwoordelijk zijn me te vaak stress bezorgd. Ik zou liever de rechterhand zijn van een eindverantwoordelijke.
Wat doe jij momenteel?
dinsdag 22 februari 2022 om 11:29
Ik werk als assistent-accountant. En afhankelijk van het kantoor waar je werkt, heb je of geen verantwoordelijkheden, beperkte eindverantwoordelijkheid of juist veel.
Bv bepaalde zaken met klanten/werkzaamheden/planning is mijn eigen verantwoordelijkheid en andere dingen gaan sowieso naar iemand boven mij.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 24 februari 2022 om 15:41
Ha, blauwe collega's en ik gaan ook echt niet lekker samen. Ik ben dus rood/geel. Precies wat jij ook schrijft: oeverloos blijven hangen op details, terwijl ik inderdaad al 10 stappen verder ben. Ik ben geen leidinggevende, die verantwoordelijkheden wil ook echt niet. Wel zijn de blauwe collega's zeer hiërarchisch ingesteld ook. Dat werkte zo tegen me en het irriteerde me ook zo erg dat ik speciaal een post-academische opleiding naast mijn werk ben gaan doen. Nu heb ik het papiertje en krijg ik binnenkort dezelfde functie.Rita3 schreef: ↑21-02-2022 22:57Ik bots met een collega, en de kleurenanalyse heeft ervoor gezorgd dat ik nu snap waar dit door komt.
Ik ben creatief, oplossingsgericht, chaotisch en heb veel ideeen, korte focus.
Hij is blauw, alles volgens de regeltjes. Hij wil alle details ingevuld hebben terwijl ik dan al weer 10 stappen verder ben.
Ik word doodongelukkig van administratieve terugkerende werkzaamheden terwijl hij juist een kei is om die administratie helemaal tot in de puntjes te verzorgen.
Met deze wetenschap hebben we een goede taakverdeling kunnen maken.
Dat mentaal afhaken herken ik, moedeloos worden van dat blijven hangen in oude patronen. Eindeloos invullen van (voor mij) onbelangrijke details.
Maar voor hem zijn ze belangrijk, dus hou ik er rekening mee.
Wat ik echter wel mis, is begrip vanuit zijn kant voor mijn persoon.
Helaas ben ik als geel persoon nogal confrontatievermijdend, empatisch en hecht ik veel waarde aan relaties.
Hierdoor groeien dingen scheef en ga ik voorbij aan mijn belangen.
Jij bent rood zeg je, daar kan ik wel wat van gebruiken. Daadkrachtig en dominant.
Heb jij een leidinggevende functie?
Zo kunnen ze niet meer om me heen. Ik zorg er ook voor dat de heel technische zaken bij een van hen terechtkomen, dat ligt mij helemaal niet. Ik denk niet dat ik heel dominant ben, maar eerder heel erg no-nonsense. Anderen zien dat als kortaf en soms bot, maar ik heb geen zin en tijd om zaken die simpel zijn, onnodig ingewikkeld te maken. Iets wat in bepaalde vakgebieden nogal bon ton is blijkbaar.
zaterdag 26 februari 2022 om 16:54
Ik heb gisteren opgezegd. Hij zag het aankomen, maar wist niet wat hij moest zeggen dus dat vond ik wel bijzonder (het is iemand die altijd aan de praat is). Dat ik inderdaad nog niks heb en toch per 1 april weg ga en dat 1 mei niet onderhandelbaar is viel hem erg zwaar. "Je vindt het hier echt zo verschrikkelijk dat je dat niet doet?" vroeg hij. Daar heb ik "ja" op geantwoord. Had dat zelf nooit zo gezegd, maar ik ga er ook niet over liegen.dianaf schreef: ↑15-02-2022 21:37Begrijpelijk Fluitketel. Ik zou ook niet blijven zitten. Bij een werkgever met dodelijk saai werk heb ik ook gewoon opgezegd zonder dat ik iets anders was. Ik had al meerdere malen aangegeven dat ik mij dood verveelde en als er niets aan gedaan werd, ik weg zou gaan. Ze namen dat niet heel serieus. Voelde best wel goed toen ze vroegen: Heb je iets ander? Te kunnen antwoorden: Nee, maar ik zie geen reden om te blijven.
Ik merk inderdaad wel dat mensen het haast bizar vinden dat ik al opzeg voor ik ander werk heb. Echter liggen de banen momenteel voor het oprapen dus een andere minder leuke baan heb ik zo gevonden als het moet.
zondag 27 februari 2022 om 19:32
Goed bezig Fluitketel. En inderdaad, in het ergste geval zit je weer tijdelijk in een andere niet zo bijzondere baan. Maar dan zie je wel weer.Fluitketel schreef: ↑26-02-2022 16:54Ik heb gisteren opgezegd. Hij zag het aankomen, maar wist niet wat hij moest zeggen dus dat vond ik wel bijzonder (het is iemand die altijd aan de praat is). Dat ik inderdaad nog niks heb en toch per 1 april weg ga en dat 1 mei niet onderhandelbaar is viel hem erg zwaar. "Je vindt het hier echt zo verschrikkelijk dat je dat niet doet?" vroeg hij. Daar heb ik "ja" op geantwoord. Had dat zelf nooit zo gezegd, maar ik ga er ook niet over liegen.
Ik merk inderdaad wel dat mensen het haast bizar vinden dat ik al opzeg voor ik ander werk heb. Echter liggen de banen momenteel voor het oprapen dus een andere minder leuke baan heb ik zo gevonden als het moet.
Voelt goed hè, gewoon opzeggen?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 1 maart 2022 om 07:10
Zeker, ben wel blij dat het er op zit. Heb een hekel aan dat soort gesprekken, maar tegelijkertijd vind ik het ook wel fijn dat de werkgever toch behoorlijk van slag was.
Heb gisteren een eerste sollicitatie gesprek gehad en kreeg gelijk aan aanbod. Moet het morgen laten weten, dan zeggen ze de andere 8 sollicitanten af. Lijkt een leuke baan, maar het salaris is veel te laag dus ik denk dat ik ga zeggen dat ik x wil verdienen en dan moeten ze maar ja of nee zeggen.
Heb gisteren een eerste sollicitatie gesprek gehad en kreeg gelijk aan aanbod. Moet het morgen laten weten, dan zeggen ze de andere 8 sollicitanten af. Lijkt een leuke baan, maar het salaris is veel te laag dus ik denk dat ik ga zeggen dat ik x wil verdienen en dan moeten ze maar ja of nee zeggen.
