Werk & Studie
alle pijlers
kiezen uit 2 banen? :-(
donderdag 23 juli 2009 om 14:06
Hallo lieve allemaal,
Ik zit met een zwaaaar dilemma..en mijn gevoel/verstand spreken elkaar onwijs tegen, dus wilde jullie eens om meningen vragen!!
Please help me bij mijn keuze:
Ik heb afgelopen maand overspannen thuis gezeten en als gevolg ben ik uit het bedrijf van mijn vader gestapt , waar ik de boekhouding/administratie/verkoop/inkoop etc deed.(ontslag genomen dus) dit voornamelijk door de prive-band met mijn vader, die er dus nu helemaal niet meer is. Tijdens mijn 2 weken oververmoeid thuis zitten ben ik als een gek gaan solliciteren, daarvoor ook al een paar weken. In totaal heb ik dus 2 maanden motivaties en cv's gestuurd en bijna allemaal afwijzigingen gehad! (stuk of 35 a 40) nu ben ik aangenomen (via het uitzendbureau) bij een bedrijf waar ik na mijn vakantie aan de slag ga.
Het bedrijf is niet mijn passie, ik werk straks met allemaal 'huppel' meisjes op 1 afdeling en zit heel de dag 1 bepaald soort facturen te controleren op cijfertjes en een paar mag ik zelfs inboeken, haha, daar komt nog eens bij dat het 35km rijden is.
Ik krijg inprincipe een vast contract en ik weet ook 100% zeker dat ik het werk goed kan en krijg er goed voor betaald!
Nu werk ik in mijn vrije tijd als vrijwilliger in het dierenasiel hier om de hoek en pas daar wel onwijs goed in het team. Het salaris zal uiteraard heel krap zijn, maar ik kan daar echt mijn ei kwijt, mijn hart maakt 's ochtends een vreugdesprongetje als ik eraan denk dat ik weer aan de slag mag. Nu heeft de beheerder mij aangesproken dat hij mij voor wil stellen aan het bestuur om een baan aan te bieden tot 1 januari, tijdelijk dus, omdat daarna iemand anders daar komt werken en er waarschijnlijk geen financiële middelen zijn om 2 man te betalen! Wel wordt er 2010 een nieuw, veel groter asiel gebouwd waar ze dus eind dat jaar of begin 2011 wel mensen voor aan moeten nemen.
Mijn dilemma is dus zal ik bij de kantoorbaan beginnen en mij daar inzetten en als vrijwilliger bij het asiel blijven helpen tot het nieuwe asiel klaar is en ik daar wel vastigheid kan krijgen?
(mijn vriend en ik hebben namelijk in maart dit jaar een huis gekocht, dus financieel gezien kan ik absoluut niet zonder baan komen te zitten)
Of zal ik bij het dierenasiel beginnen tot1 januari en ondertussen verder gaan solliciteren? Al weet ik dat ik dan zeer veel moeite zal moeten doen om weer hele dagen achter een bureau te zitten, plus dat de economie in 4 mnd vast niet heel veel vooruit gaat qua personeel en werkgelegenheid..
Mijn hart zegt: naar het asiel, want dat is waar je iedere dag blij van wordt en heeeel misschien mag je toch blijven na 1 januari en anders hopen op een andere baan in ieder geval dichterbij huis.
Maar mijn verstand zegt: hoho, je hebt financiële verplichtingen, dus je kunt niet zomaar zo'n groot risico nemen en dan erbij ben je al aangenomen bij een best wel mooi bedrijf dus je kan het veeeel slechter treffen.
Wat zou jij doen als je in mijn schoenen zou staan??????
HELP
Ik zit met een zwaaaar dilemma..en mijn gevoel/verstand spreken elkaar onwijs tegen, dus wilde jullie eens om meningen vragen!!
Please help me bij mijn keuze:
Ik heb afgelopen maand overspannen thuis gezeten en als gevolg ben ik uit het bedrijf van mijn vader gestapt , waar ik de boekhouding/administratie/verkoop/inkoop etc deed.(ontslag genomen dus) dit voornamelijk door de prive-band met mijn vader, die er dus nu helemaal niet meer is. Tijdens mijn 2 weken oververmoeid thuis zitten ben ik als een gek gaan solliciteren, daarvoor ook al een paar weken. In totaal heb ik dus 2 maanden motivaties en cv's gestuurd en bijna allemaal afwijzigingen gehad! (stuk of 35 a 40) nu ben ik aangenomen (via het uitzendbureau) bij een bedrijf waar ik na mijn vakantie aan de slag ga.
Het bedrijf is niet mijn passie, ik werk straks met allemaal 'huppel' meisjes op 1 afdeling en zit heel de dag 1 bepaald soort facturen te controleren op cijfertjes en een paar mag ik zelfs inboeken, haha, daar komt nog eens bij dat het 35km rijden is.
Ik krijg inprincipe een vast contract en ik weet ook 100% zeker dat ik het werk goed kan en krijg er goed voor betaald!
Nu werk ik in mijn vrije tijd als vrijwilliger in het dierenasiel hier om de hoek en pas daar wel onwijs goed in het team. Het salaris zal uiteraard heel krap zijn, maar ik kan daar echt mijn ei kwijt, mijn hart maakt 's ochtends een vreugdesprongetje als ik eraan denk dat ik weer aan de slag mag. Nu heeft de beheerder mij aangesproken dat hij mij voor wil stellen aan het bestuur om een baan aan te bieden tot 1 januari, tijdelijk dus, omdat daarna iemand anders daar komt werken en er waarschijnlijk geen financiële middelen zijn om 2 man te betalen! Wel wordt er 2010 een nieuw, veel groter asiel gebouwd waar ze dus eind dat jaar of begin 2011 wel mensen voor aan moeten nemen.
Mijn dilemma is dus zal ik bij de kantoorbaan beginnen en mij daar inzetten en als vrijwilliger bij het asiel blijven helpen tot het nieuwe asiel klaar is en ik daar wel vastigheid kan krijgen?
(mijn vriend en ik hebben namelijk in maart dit jaar een huis gekocht, dus financieel gezien kan ik absoluut niet zonder baan komen te zitten)
Of zal ik bij het dierenasiel beginnen tot1 januari en ondertussen verder gaan solliciteren? Al weet ik dat ik dan zeer veel moeite zal moeten doen om weer hele dagen achter een bureau te zitten, plus dat de economie in 4 mnd vast niet heel veel vooruit gaat qua personeel en werkgelegenheid..
Mijn hart zegt: naar het asiel, want dat is waar je iedere dag blij van wordt en heeeel misschien mag je toch blijven na 1 januari en anders hopen op een andere baan in ieder geval dichterbij huis.
Maar mijn verstand zegt: hoho, je hebt financiële verplichtingen, dus je kunt niet zomaar zo'n groot risico nemen en dan erbij ben je al aangenomen bij een best wel mooi bedrijf dus je kan het veeeel slechter treffen.
Wat zou jij doen als je in mijn schoenen zou staan??????
HELP
donderdag 23 juli 2009 om 14:11
Lastige kwestie zeg. Persoonlijk zou ik geen werk willen voor vast waarvan ik nu al weet dat ik er diep ongelukkig van word. Dus wat ik zou doen: bij het asiel gaan werken en door solliciteren en alleen reageren op functies die ik ook echt zou willen krijgen.
anoniem_84165 wijzigde dit bericht op 23-07-2009 14:30
Reden: foutje
Reden: foutje
% gewijzigd
donderdag 23 juli 2009 om 14:14
Ik zou daarvoor gaan, waar je hart ligt, waar je blij van wordt. Zeker als je overspannen bent geweest heb je een leuke omgeving nodig om weer op te krabbelen. Energie, blij.
Er kan zoveel gebeuren in een half jaar tijd, doe zeker in deze periode even iets leuks, dat dierenasiel dus!
En de kans dat de economie nog slechter wordt is volgens mij kleiner dan dat het tegen die tijd weer beter gaat.
You go girl!
Er kan zoveel gebeuren in een half jaar tijd, doe zeker in deze periode even iets leuks, dat dierenasiel dus!
En de kans dat de economie nog slechter wordt is volgens mij kleiner dan dat het tegen die tijd weer beter gaat.
You go girl!
Tja, ik zeg ook maar wat...
donderdag 23 juli 2009 om 14:17
@elninjoo
De afstand is inderdaad goed te doen, al is het zeker filegevoelig, dus zal ik niet een half uur maar eerder 3 kwartier tot uur onderweg zijn. Op zich is dit geen probleem want er is mogelijkheid tot overwerken.
Wat wel meeweegt is dat wij huisdieren hebben en later kinderen en ik dan wel het liefst zo snel mogelijkheid weer thuis wil zijn om mijn tijd niet in de file of op de weg, maar thuis te spenderen.
Ook is het in het asiel mogelijk om onze hond mee te nemen, zodat hij daar los kan lopen.
Ik denk dat dit vraagstuk niet voor iedereen heel begrijpelijk kan zijn, snap ik zeker, maar in mijn ogen zijn mijn dieren mijn alles...haha en de huppeltjes bij de nieuwe baan zijn absoluut niet dierproof
De afstand is inderdaad goed te doen, al is het zeker filegevoelig, dus zal ik niet een half uur maar eerder 3 kwartier tot uur onderweg zijn. Op zich is dit geen probleem want er is mogelijkheid tot overwerken.
Wat wel meeweegt is dat wij huisdieren hebben en later kinderen en ik dan wel het liefst zo snel mogelijkheid weer thuis wil zijn om mijn tijd niet in de file of op de weg, maar thuis te spenderen.
Ook is het in het asiel mogelijk om onze hond mee te nemen, zodat hij daar los kan lopen.
Ik denk dat dit vraagstuk niet voor iedereen heel begrijpelijk kan zijn, snap ik zeker, maar in mijn ogen zijn mijn dieren mijn alles...haha en de huppeltjes bij de nieuwe baan zijn absoluut niet dierproof
donderdag 23 juli 2009 om 14:27
@ Haley,
Mijn vriend wil het liefst dat ik mijn hart volg, maar is ook een beetje bang dat ik dan in januari zonder baan zal zitten...
Maar steunt me wel dat ik in ieder geval een gesprek ga hebben over wat het maandelijks opbrengt bij het asiel, want als dat echt veel te weinig is kan het zoiezo niet..
Lastig, aan de ene kant willen we beide niet materialistisch zijn in deze wereld en alles met gevoel en liefde doen, maar aan de andere kant kun je er domweg geen potje van maken, omdat we al gekozen hebben voor een materialistisch iets en dat is ons huis waar we super gelukkig mee zijn.
Mijn vriend wil het liefst dat ik mijn hart volg, maar is ook een beetje bang dat ik dan in januari zonder baan zal zitten...
Maar steunt me wel dat ik in ieder geval een gesprek ga hebben over wat het maandelijks opbrengt bij het asiel, want als dat echt veel te weinig is kan het zoiezo niet..
Lastig, aan de ene kant willen we beide niet materialistisch zijn in deze wereld en alles met gevoel en liefde doen, maar aan de andere kant kun je er domweg geen potje van maken, omdat we al gekozen hebben voor een materialistisch iets en dat is ons huis waar we super gelukkig mee zijn.
donderdag 23 juli 2009 om 14:31
quote:AMdd schreef op 23 juli 2009 @ 14:29:
@ elninjoo..
bedoel je hobbybaantje als vrijwilliger (bijbaan) of bedoel je dat als ik toch mijn carriere niet verkies boven mijn 'gezin' het niet uitmaakt wat ik voor baan heb?dat je dan dus voor 'n lage opbrengst maar veel plezier baantje kunt gaan, omdat je toch geen carriere plannen hebt en dan kun je idd beter op dat asiel zitten waar je 't leuk vindt dan op 'n suf kantoor
@ elninjoo..
bedoel je hobbybaantje als vrijwilliger (bijbaan) of bedoel je dat als ik toch mijn carriere niet verkies boven mijn 'gezin' het niet uitmaakt wat ik voor baan heb?dat je dan dus voor 'n lage opbrengst maar veel plezier baantje kunt gaan, omdat je toch geen carriere plannen hebt en dan kun je idd beter op dat asiel zitten waar je 't leuk vindt dan op 'n suf kantoor
donderdag 23 juli 2009 om 14:31
Ofwel:
+ Vaste baan;
+ 35 km reizen (dat is gewoon dichtbij);
+ goed betaald;
- Niet zo inspirerend werk.
of:
- Tijdelijk contract
- minder betaald
+ leuke werkplek
+ dichtbij huis
Ik zou persoonlijk eerst aan mijn hypotheek denken. Het zwangerschapsverlof zal bij de huppelmeisjes ook vast netjes geregeld zijn. En daarna zal waarschijnlijk ook ouderschapsverlof mogelijk zijn.
Bij het assiel zullen ze je hond ongetwijfeld welkom heten maar of ze ook zo blij zijn als je een baby krijgt betwijfel ik.
Laat je hobby ajb je hobby en kies met je verstand.
Anders kan je straks de hypotheek niet meer betalen en komt er van je kinderwens ook niets terecht.
+ Vaste baan;
+ 35 km reizen (dat is gewoon dichtbij);
+ goed betaald;
- Niet zo inspirerend werk.
of:
- Tijdelijk contract
- minder betaald
+ leuke werkplek
+ dichtbij huis
Ik zou persoonlijk eerst aan mijn hypotheek denken. Het zwangerschapsverlof zal bij de huppelmeisjes ook vast netjes geregeld zijn. En daarna zal waarschijnlijk ook ouderschapsverlof mogelijk zijn.
Bij het assiel zullen ze je hond ongetwijfeld welkom heten maar of ze ook zo blij zijn als je een baby krijgt betwijfel ik.
Laat je hobby ajb je hobby en kies met je verstand.
Anders kan je straks de hypotheek niet meer betalen en komt er van je kinderwens ook niets terecht.
donderdag 23 juli 2009 om 14:33
Als je nog niet weet wat de baan in het asiel je gaat opbrengen moet je inderdaad eerst dat afwachten. Mocht het niet voldoende zijn dan heb je niks te kiezen, helaas.
Wat betreft de discussie over je kinderwens. Dat speelt nu toch nog niet? En als het gaat spelen zie je wel weer verder. De stap nemen duurt misschien jaren, en zwanger raken misschien ook wel (je weet nooit). Ik denk zowiezo niet dat je dan nog op het kantoor met de "huppeltjes" zit
Zoals je er nu over praat is het misschien leuk als tijdelijke oplossing, maar niet als iets waar je een jaar gaat zitten...
Wat betreft de discussie over je kinderwens. Dat speelt nu toch nog niet? En als het gaat spelen zie je wel weer verder. De stap nemen duurt misschien jaren, en zwanger raken misschien ook wel (je weet nooit). Ik denk zowiezo niet dat je dan nog op het kantoor met de "huppeltjes" zit
Zoals je er nu over praat is het misschien leuk als tijdelijke oplossing, maar niet als iets waar je een jaar gaat zitten...
Tja, ik zeg ook maar wat...
donderdag 23 juli 2009 om 14:37
quote:Thekla schreef op 23 juli 2009 @ 14:31:
Ik zou persoonlijk eerst aan mijn hypotheek denken. Het zwangerschapsverlof zal bij de huppelmeisjes ook vast netjes geregeld zijn. En daarna zal waarschijnlijk ook ouderschapsverlof mogelijk zijn.
Bij het assiel zullen ze je hond ongetwijfeld welkom heten maar of ze ook zo blij zijn als je een baby krijgt betwijfel ik.
Laat je hobby ajb je hobby en kies met je verstand.
Anders kan je straks de hypotheek niet meer betalen en komt er van je kinderwens ook niets terecht.
Oneens.
Waarom voor absolute zekerheid kiezen? Hier wordt ze ongelukkig van, van dat andere wordt ze gelukkig. Waarom niet een hobby als werk, mooier kan toch niet?!
Even afhankelijk van het salaris bij het asiel dan, want dat weet ze nog niet.
Ik zou persoonlijk eerst aan mijn hypotheek denken. Het zwangerschapsverlof zal bij de huppelmeisjes ook vast netjes geregeld zijn. En daarna zal waarschijnlijk ook ouderschapsverlof mogelijk zijn.
Bij het assiel zullen ze je hond ongetwijfeld welkom heten maar of ze ook zo blij zijn als je een baby krijgt betwijfel ik.
Laat je hobby ajb je hobby en kies met je verstand.
Anders kan je straks de hypotheek niet meer betalen en komt er van je kinderwens ook niets terecht.
Oneens.
Waarom voor absolute zekerheid kiezen? Hier wordt ze ongelukkig van, van dat andere wordt ze gelukkig. Waarom niet een hobby als werk, mooier kan toch niet?!
Even afhankelijk van het salaris bij het asiel dan, want dat weet ze nog niet.
Tja, ik zeg ook maar wat...
donderdag 23 juli 2009 om 14:41
quote:Ley schreef op 23 juli 2009 @ 14:37:
[...]
Oneens.
Waarom voor absolute zekerheid kiezen? Hier wordt ze ongelukkig van, van dat andere wordt ze gelukkig. Waarom niet een hobby als werk, mooier kan toch niet?!Tenzij ze zichzelf op deze manier afhankelijk maakt van haar partner en haar partner laat haar vroeg of laat stikken met inmiddels 'n kind. Dan zit ze natuurlijk zwaar in de financiele shit.
[...]
Oneens.
Waarom voor absolute zekerheid kiezen? Hier wordt ze ongelukkig van, van dat andere wordt ze gelukkig. Waarom niet een hobby als werk, mooier kan toch niet?!Tenzij ze zichzelf op deze manier afhankelijk maakt van haar partner en haar partner laat haar vroeg of laat stikken met inmiddels 'n kind. Dan zit ze natuurlijk zwaar in de financiele shit.
donderdag 23 juli 2009 om 14:50
donderdag 23 juli 2009 om 14:50
Het zal ongetwijfeld met mijn jeugd te maken: moeder huisvrouw en vader als kostwinner 2 1/2 jaar overspannen thuis. Maar ik zou persoonlijk het risico niet willen nemen.
Daarnaast heb ik jaren tussen huppelmeisjes gewerkt om mijn eigen droom (een deeltijd studie aan de universiteit en daarna de baan die ik nu heb) te bekostigen. Maar ik zou mijn zelfstandigheid voor die droom niet hebben willen inleveren. Je eerste verantwoordelijkheid is dat je voor jezelf kunt zorgen (hier spreekt mijn moeder )
PS1. Die huppelmeisjes vielen reuze mee en ik heb er een aantal goede vriendinnen aan over gehouden.
PS2. absolute zekerheid heeft niemand maar TO heeft niet alleen de verantwoordelijkheid voor zichzelf. Ze heeft met haar vriend een huis en dat moet ook betaald worden. Niet alleen nu maar ook in januari 2010.
Daarnaast heb ik jaren tussen huppelmeisjes gewerkt om mijn eigen droom (een deeltijd studie aan de universiteit en daarna de baan die ik nu heb) te bekostigen. Maar ik zou mijn zelfstandigheid voor die droom niet hebben willen inleveren. Je eerste verantwoordelijkheid is dat je voor jezelf kunt zorgen (hier spreekt mijn moeder )
PS1. Die huppelmeisjes vielen reuze mee en ik heb er een aantal goede vriendinnen aan over gehouden.
PS2. absolute zekerheid heeft niemand maar TO heeft niet alleen de verantwoordelijkheid voor zichzelf. Ze heeft met haar vriend een huis en dat moet ook betaald worden. Niet alleen nu maar ook in januari 2010.
donderdag 23 juli 2009 om 15:58
Ik heb 10 jaar werk gedaan waar ik geen bezieling in kon leggen, maar waar ik wel veel mee verdiende en een bepaalde zekerheid had.
Die zekerheid en het geld wegen (voor mij persoonlijk) niet op tegen het plezier en de voldoening van het werk wat ik nu doe. Ik werk in de zorg.
Mij zul je nooit meer in een kantoor vinden. Voor nog geen duzend euro meer per maand. Nope. Ik werd er zo vreselijk ongelukkig. Er viel een last van mijn schouders toen ik opzegde en kon doen waar mijn hart ligt.
Ik zou dus (ook als dierenvriend) altijd kiezen voor de baan in het asiel.
Die zekerheid en het geld wegen (voor mij persoonlijk) niet op tegen het plezier en de voldoening van het werk wat ik nu doe. Ik werk in de zorg.
Mij zul je nooit meer in een kantoor vinden. Voor nog geen duzend euro meer per maand. Nope. Ik werd er zo vreselijk ongelukkig. Er viel een last van mijn schouders toen ik opzegde en kon doen waar mijn hart ligt.
Ik zou dus (ook als dierenvriend) altijd kiezen voor de baan in het asiel.
donderdag 23 juli 2009 om 16:01
Ik geloof eerlijk gezegd ook niet, ik neem aan dat je ook in de 20 bent, dat je in het asiel bijv. maar EUR 5,- per uur zou verdienen.
Dus als je ermee rond kunt komen, zou ik het doen. En dit soort banen doen het tegenwoordig ook erg goed op CV' s. Het schijnt tegenwoordig dat werkgevers Maatschappelijke betrokkenheid erg waarderen.
Dus als je ermee rond kunt komen, zou ik het doen. En dit soort banen doen het tegenwoordig ook erg goed op CV' s. Het schijnt tegenwoordig dat werkgevers Maatschappelijke betrokkenheid erg waarderen.
donderdag 23 juli 2009 om 16:03
En voor ElNinjoo;
ik kan mijn dochter en mijzelf, met het werk dat ik nu doe, ook behapstukken mocht mij partner ervantussen gaan. Ik werk 5 dagen per week en man is nooit thuis. Ik zou dus, als hij er niet zou zijn, absoluut niet in een gat vallen of moeten leunen op anderen.
Ik weet dat je het fijn vind dat vrouwen onafhankelijk zijn en daar op hamert. Maar geluk en voldoening uit je werk halen is ook heel gezond.
ik kan mijn dochter en mijzelf, met het werk dat ik nu doe, ook behapstukken mocht mij partner ervantussen gaan. Ik werk 5 dagen per week en man is nooit thuis. Ik zou dus, als hij er niet zou zijn, absoluut niet in een gat vallen of moeten leunen op anderen.
Ik weet dat je het fijn vind dat vrouwen onafhankelijk zijn en daar op hamert. Maar geluk en voldoening uit je werk halen is ook heel gezond.
