Werk & Studie
alle pijlers
kiezen uit 2 banen? :-(
donderdag 23 juli 2009 om 14:06
Hallo lieve allemaal,
Ik zit met een zwaaaar dilemma..en mijn gevoel/verstand spreken elkaar onwijs tegen, dus wilde jullie eens om meningen vragen!!
Please help me bij mijn keuze:
Ik heb afgelopen maand overspannen thuis gezeten en als gevolg ben ik uit het bedrijf van mijn vader gestapt , waar ik de boekhouding/administratie/verkoop/inkoop etc deed.(ontslag genomen dus) dit voornamelijk door de prive-band met mijn vader, die er dus nu helemaal niet meer is. Tijdens mijn 2 weken oververmoeid thuis zitten ben ik als een gek gaan solliciteren, daarvoor ook al een paar weken. In totaal heb ik dus 2 maanden motivaties en cv's gestuurd en bijna allemaal afwijzigingen gehad! (stuk of 35 a 40) nu ben ik aangenomen (via het uitzendbureau) bij een bedrijf waar ik na mijn vakantie aan de slag ga.
Het bedrijf is niet mijn passie, ik werk straks met allemaal 'huppel' meisjes op 1 afdeling en zit heel de dag 1 bepaald soort facturen te controleren op cijfertjes en een paar mag ik zelfs inboeken, haha, daar komt nog eens bij dat het 35km rijden is.
Ik krijg inprincipe een vast contract en ik weet ook 100% zeker dat ik het werk goed kan en krijg er goed voor betaald!
Nu werk ik in mijn vrije tijd als vrijwilliger in het dierenasiel hier om de hoek en pas daar wel onwijs goed in het team. Het salaris zal uiteraard heel krap zijn, maar ik kan daar echt mijn ei kwijt, mijn hart maakt 's ochtends een vreugdesprongetje als ik eraan denk dat ik weer aan de slag mag. Nu heeft de beheerder mij aangesproken dat hij mij voor wil stellen aan het bestuur om een baan aan te bieden tot 1 januari, tijdelijk dus, omdat daarna iemand anders daar komt werken en er waarschijnlijk geen financiële middelen zijn om 2 man te betalen! Wel wordt er 2010 een nieuw, veel groter asiel gebouwd waar ze dus eind dat jaar of begin 2011 wel mensen voor aan moeten nemen.
Mijn dilemma is dus zal ik bij de kantoorbaan beginnen en mij daar inzetten en als vrijwilliger bij het asiel blijven helpen tot het nieuwe asiel klaar is en ik daar wel vastigheid kan krijgen?
(mijn vriend en ik hebben namelijk in maart dit jaar een huis gekocht, dus financieel gezien kan ik absoluut niet zonder baan komen te zitten)
Of zal ik bij het dierenasiel beginnen tot1 januari en ondertussen verder gaan solliciteren? Al weet ik dat ik dan zeer veel moeite zal moeten doen om weer hele dagen achter een bureau te zitten, plus dat de economie in 4 mnd vast niet heel veel vooruit gaat qua personeel en werkgelegenheid..
Mijn hart zegt: naar het asiel, want dat is waar je iedere dag blij van wordt en heeeel misschien mag je toch blijven na 1 januari en anders hopen op een andere baan in ieder geval dichterbij huis.
Maar mijn verstand zegt: hoho, je hebt financiële verplichtingen, dus je kunt niet zomaar zo'n groot risico nemen en dan erbij ben je al aangenomen bij een best wel mooi bedrijf dus je kan het veeeel slechter treffen.
Wat zou jij doen als je in mijn schoenen zou staan??????
HELP
Ik zit met een zwaaaar dilemma..en mijn gevoel/verstand spreken elkaar onwijs tegen, dus wilde jullie eens om meningen vragen!!
Please help me bij mijn keuze:
Ik heb afgelopen maand overspannen thuis gezeten en als gevolg ben ik uit het bedrijf van mijn vader gestapt , waar ik de boekhouding/administratie/verkoop/inkoop etc deed.(ontslag genomen dus) dit voornamelijk door de prive-band met mijn vader, die er dus nu helemaal niet meer is. Tijdens mijn 2 weken oververmoeid thuis zitten ben ik als een gek gaan solliciteren, daarvoor ook al een paar weken. In totaal heb ik dus 2 maanden motivaties en cv's gestuurd en bijna allemaal afwijzigingen gehad! (stuk of 35 a 40) nu ben ik aangenomen (via het uitzendbureau) bij een bedrijf waar ik na mijn vakantie aan de slag ga.
Het bedrijf is niet mijn passie, ik werk straks met allemaal 'huppel' meisjes op 1 afdeling en zit heel de dag 1 bepaald soort facturen te controleren op cijfertjes en een paar mag ik zelfs inboeken, haha, daar komt nog eens bij dat het 35km rijden is.
Ik krijg inprincipe een vast contract en ik weet ook 100% zeker dat ik het werk goed kan en krijg er goed voor betaald!
Nu werk ik in mijn vrije tijd als vrijwilliger in het dierenasiel hier om de hoek en pas daar wel onwijs goed in het team. Het salaris zal uiteraard heel krap zijn, maar ik kan daar echt mijn ei kwijt, mijn hart maakt 's ochtends een vreugdesprongetje als ik eraan denk dat ik weer aan de slag mag. Nu heeft de beheerder mij aangesproken dat hij mij voor wil stellen aan het bestuur om een baan aan te bieden tot 1 januari, tijdelijk dus, omdat daarna iemand anders daar komt werken en er waarschijnlijk geen financiële middelen zijn om 2 man te betalen! Wel wordt er 2010 een nieuw, veel groter asiel gebouwd waar ze dus eind dat jaar of begin 2011 wel mensen voor aan moeten nemen.
Mijn dilemma is dus zal ik bij de kantoorbaan beginnen en mij daar inzetten en als vrijwilliger bij het asiel blijven helpen tot het nieuwe asiel klaar is en ik daar wel vastigheid kan krijgen?
(mijn vriend en ik hebben namelijk in maart dit jaar een huis gekocht, dus financieel gezien kan ik absoluut niet zonder baan komen te zitten)
Of zal ik bij het dierenasiel beginnen tot1 januari en ondertussen verder gaan solliciteren? Al weet ik dat ik dan zeer veel moeite zal moeten doen om weer hele dagen achter een bureau te zitten, plus dat de economie in 4 mnd vast niet heel veel vooruit gaat qua personeel en werkgelegenheid..
Mijn hart zegt: naar het asiel, want dat is waar je iedere dag blij van wordt en heeeel misschien mag je toch blijven na 1 januari en anders hopen op een andere baan in ieder geval dichterbij huis.
Maar mijn verstand zegt: hoho, je hebt financiële verplichtingen, dus je kunt niet zomaar zo'n groot risico nemen en dan erbij ben je al aangenomen bij een best wel mooi bedrijf dus je kan het veeeel slechter treffen.
Wat zou jij doen als je in mijn schoenen zou staan??????
HELP
donderdag 23 juli 2009 om 16:15
Een smet Thekla en Elninjoo. Ik zou voor de vaste baan gaan, blijven vrijwilligen in het asiel en wie weet kun je eind volgend jaar alsnog in het grotere asiel aan de slag.
Maar het is misschien wel wat handiger, al is het maar voor jezelf, om je collega's geen huppeltjes te noemen. Lijkt me geen goede instelling om ergens met plezier te gaan werken.
Maar het is misschien wel wat handiger, al is het maar voor jezelf, om je collega's geen huppeltjes te noemen. Lijkt me geen goede instelling om ergens met plezier te gaan werken.
donderdag 23 juli 2009 om 16:24
donderdag 23 juli 2009 om 22:30
Ej Dames,
alvast bedankt voor jullie reacties, zoals ik het nu lees (ff de statistieken bij houden:-D) zijn er 7 mensen voor het Dierenasiel en 5 mensen voor de kantoorbaan.
Nou ik ben vanmiddag bij de beheerder geweest om me voor te stellen aan het bestuur. Zij gaan overleggen of ik tot januari mag komen en wanneer dat besloten is (1 deze dagen) gaan we om de tafel zitten om te kijken of het financieel in ons plaatje past.
De beheerder sprak me wel moed in door te zeggen dat als hij iemand voordraagt dat wel goed zit en toen ik aangaf dat ik straks nadat ik 4 maanden bij het asiel te hebben gewerkt natuurlijk niet blij meer wordt van een kantoorbaan, zei hij dat hij dat al had bedacht en al voordat ik er mee kwam over na had gedacht...dus dat ik maar extra goed moest presteren zodat hij mij in januari kon aandragen/verdedigen bij het bestuur:-) spannend dus allemaal!
Laten we het maar gewoon weer aan het lot over! hihi
Ik houd jullie op de hoogte en nog meer adviezen, tips etc zijn altijd welkom!!!
Ps mooie zinnen in jullie reacties:
"je kunt niet alle risico's bij voorbaat uit je leven bannen"
"je moet je hart volgen"
"je kan niet zomaar de hypotheek in gevaar brengen"
We gaan afwachten..
alvast bedankt voor jullie reacties, zoals ik het nu lees (ff de statistieken bij houden:-D) zijn er 7 mensen voor het Dierenasiel en 5 mensen voor de kantoorbaan.
Nou ik ben vanmiddag bij de beheerder geweest om me voor te stellen aan het bestuur. Zij gaan overleggen of ik tot januari mag komen en wanneer dat besloten is (1 deze dagen) gaan we om de tafel zitten om te kijken of het financieel in ons plaatje past.
De beheerder sprak me wel moed in door te zeggen dat als hij iemand voordraagt dat wel goed zit en toen ik aangaf dat ik straks nadat ik 4 maanden bij het asiel te hebben gewerkt natuurlijk niet blij meer wordt van een kantoorbaan, zei hij dat hij dat al had bedacht en al voordat ik er mee kwam over na had gedacht...dus dat ik maar extra goed moest presteren zodat hij mij in januari kon aandragen/verdedigen bij het bestuur:-) spannend dus allemaal!
Laten we het maar gewoon weer aan het lot over! hihi
Ik houd jullie op de hoogte en nog meer adviezen, tips etc zijn altijd welkom!!!
Ps mooie zinnen in jullie reacties:
"je kunt niet alle risico's bij voorbaat uit je leven bannen"
"je moet je hart volgen"
"je kan niet zomaar de hypotheek in gevaar brengen"
We gaan afwachten..
vrijdag 24 juli 2009 om 08:36
Nog even meer balans voor de kantoorbaan dan. Al vind ik dat je je overweging niet moet laten afhangen van hoeveel mensen hier zeggen dat je voor het vrijwilligerswerk moet gaan of voor de kantoor baan.
Ik denk in je post te merken dat je je vooroordelen wat betreft het vaste werk een beetje overdrijft omdat je er eigenlijk geen zin in hebt. Dat is prima natuurlijk, het is jouw keuze.
Ik vind het zelf een gemiste kans om het niet eens te proberen en het werk in het asiel ernaast te blijven doen om te ervaren of het werken op kantoor nu echt zo erg is als je denkt. Economische redenen als: voor je eigen inkomen zorgen, niet afhankelijk worden van je partner etc. zijn legitiem. Net zo legitiem als argumenten in de richting van: doe waar je hart ligt.
Zelf zou ik gaan voor de combinatie van beide. Dus en de kantoorbaan (zeker proberen om te ervaren of het bevalt) en daarnaast blijven werken in het asiel (voor de voldoening). Daarmee zou ik in mijn ogen kiezen voor het beste van beide werelden. Goed inkomen, mogelijkheid om wellicht binnen 2 jaar verder door te stromen naar een plek die beter bij je past, rechten opbouwen etc. en het plezier van werken in het asiel.
Na een half jaar beide combineren kun je dan een voor je gevoel wellicht beter onderbouwde keuze maken omdat je van beide banen hebt ervaren hoe het is. Dan maak je de keuze niet op basis van negatieve vooronderstellingen die je wellicht gebruikt om je keuze voor het asiel te legitimeren. Niet dat daar wat mis mee is. Je moet vooral de keuze maken die je zelf wilt maken. Ik kan alleen aangeven wat ik zou doen
.
Ik denk in je post te merken dat je je vooroordelen wat betreft het vaste werk een beetje overdrijft omdat je er eigenlijk geen zin in hebt. Dat is prima natuurlijk, het is jouw keuze.
Ik vind het zelf een gemiste kans om het niet eens te proberen en het werk in het asiel ernaast te blijven doen om te ervaren of het werken op kantoor nu echt zo erg is als je denkt. Economische redenen als: voor je eigen inkomen zorgen, niet afhankelijk worden van je partner etc. zijn legitiem. Net zo legitiem als argumenten in de richting van: doe waar je hart ligt.
Zelf zou ik gaan voor de combinatie van beide. Dus en de kantoorbaan (zeker proberen om te ervaren of het bevalt) en daarnaast blijven werken in het asiel (voor de voldoening). Daarmee zou ik in mijn ogen kiezen voor het beste van beide werelden. Goed inkomen, mogelijkheid om wellicht binnen 2 jaar verder door te stromen naar een plek die beter bij je past, rechten opbouwen etc. en het plezier van werken in het asiel.
Na een half jaar beide combineren kun je dan een voor je gevoel wellicht beter onderbouwde keuze maken omdat je van beide banen hebt ervaren hoe het is. Dan maak je de keuze niet op basis van negatieve vooronderstellingen die je wellicht gebruikt om je keuze voor het asiel te legitimeren. Niet dat daar wat mis mee is. Je moet vooral de keuze maken die je zelf wilt maken. Ik kan alleen aangeven wat ik zou doen
.
vrijdag 24 juli 2009 om 08:53
Verdiep je trouwens ook eens in de manier waarop het asiel wordt gefinancierd en wat de ideeën zijn voor de toekomst.
Gaat de bouw inderdaad door? Trekt de gemeente (meestal een grote betaler) er nog steeds geld voor uit. Komt die nieuwe persoon inderdaad vanaf 1 januari?
En ook al draagt deze beheerder je voor, dan nog kan het zijn dat de nieuwe persoon die vanaf 1 januari komt niet met jou door een deur kan en dan kun je weleens voor een nare verrassing komen te staan.
Ook overwegingen om mee te nemen. Of om naar te vragen in je gesprek. Je kunt ook de gok nemen en zien waar het schip in januari strandt.
Ook een overweging: wil je de rest van je leven in het asiel blijven werken? Wel opleidings-/werk en denkniveau heb je en verwacht je dat je in de toekomst wellicht toch ander werk zou willen doen dan in het asiel. Wil je een overstap maken naar een dierenartspraktijk omdat daar je hart ligt (bij werken met dieren) dan is werken in het asiel een hele logische keuze.
Wat ook kan is als je in januari toch niet verder kunt bij het asiel om alsnog terug te gaan naar een administratieve functie.
Op basis van een hele recente "burn out" kun je haast geen beslissingen nemen. Je wilt dan namelijk: rust, alleen doen niet meer denken, jij voelt in jouw geval een grote drang naar het asiel omdat je onder een hoop stress hebt gestaan.
Maar na een tijdje zul je weer beter in balans komen en erachter komen waarom je bent afgebrand. Dan kun je op basis van een hervonden evenwicht weer nieuwe keuzes maken.
Ook kun je er na een tijdje achterkomen dat je ineens alle administratie van het asiel doet. En dat een administratieve baan niet zo erg is als bij het bedrijf van je vader, maar ook leuk kan zijn.
Hoe dan ook, alleen je hart volgen is in mijn optiek niet genoeg. Zeker na een "burn out" (noem het even zo) ben je niet in staat om gedegen keuzes te maken. Je moet eerst weer in balans komen.
Ik heb je openingspost nog eens gelezen en wat ik zelf een erg belangrijke opmerking vind is: ik kan niet zonder inkomen komen te zitten want we hebben een hypotheek. Voor mij een reden om te kiezen voor vastigheid op kantoor of om het asiel onder druk te zetten en een overeenkomst voor een jaar te regelen. Want zoals ik het lees sta je na 4 maanden op straat omdat er al een nieuwe beheerder op het oog is. Is dat niet het geval, en is het zo dat ze na 4 maanden gaan werven, dan maak je volgens mij kans om die beheerder te worden.
Dan blijft de overweging of het krappe salaris als beheerder genoeg is om de vaste lasten te betalen en of je daarmee een gezin kunt bekostigen. En hoe jullie er financieel zouden voorstaan als je vriend zijn baan zou verliezen.
Veel te overwegen vind ik zelf voordat je "je hart volgt". Wellicht kun je toch beide combineren (zekerheid en hart).
Gaat de bouw inderdaad door? Trekt de gemeente (meestal een grote betaler) er nog steeds geld voor uit. Komt die nieuwe persoon inderdaad vanaf 1 januari?
En ook al draagt deze beheerder je voor, dan nog kan het zijn dat de nieuwe persoon die vanaf 1 januari komt niet met jou door een deur kan en dan kun je weleens voor een nare verrassing komen te staan.
Ook overwegingen om mee te nemen. Of om naar te vragen in je gesprek. Je kunt ook de gok nemen en zien waar het schip in januari strandt.
Ook een overweging: wil je de rest van je leven in het asiel blijven werken? Wel opleidings-/werk en denkniveau heb je en verwacht je dat je in de toekomst wellicht toch ander werk zou willen doen dan in het asiel. Wil je een overstap maken naar een dierenartspraktijk omdat daar je hart ligt (bij werken met dieren) dan is werken in het asiel een hele logische keuze.
Wat ook kan is als je in januari toch niet verder kunt bij het asiel om alsnog terug te gaan naar een administratieve functie.
Op basis van een hele recente "burn out" kun je haast geen beslissingen nemen. Je wilt dan namelijk: rust, alleen doen niet meer denken, jij voelt in jouw geval een grote drang naar het asiel omdat je onder een hoop stress hebt gestaan.
Maar na een tijdje zul je weer beter in balans komen en erachter komen waarom je bent afgebrand. Dan kun je op basis van een hervonden evenwicht weer nieuwe keuzes maken.
Ook kun je er na een tijdje achterkomen dat je ineens alle administratie van het asiel doet
. En dat een administratieve baan niet zo erg is als bij het bedrijf van je vader, maar ook leuk kan zijn.Hoe dan ook, alleen je hart volgen is in mijn optiek niet genoeg. Zeker na een "burn out" (noem het even zo) ben je niet in staat om gedegen keuzes te maken. Je moet eerst weer in balans komen.
Ik heb je openingspost nog eens gelezen en wat ik zelf een erg belangrijke opmerking vind is: ik kan niet zonder inkomen komen te zitten want we hebben een hypotheek. Voor mij een reden om te kiezen voor vastigheid op kantoor of om het asiel onder druk te zetten en een overeenkomst voor een jaar te regelen. Want zoals ik het lees sta je na 4 maanden op straat omdat er al een nieuwe beheerder op het oog is. Is dat niet het geval, en is het zo dat ze na 4 maanden gaan werven, dan maak je volgens mij kans om die beheerder te worden.
Dan blijft de overweging of het krappe salaris als beheerder genoeg is om de vaste lasten te betalen en of je daarmee een gezin kunt bekostigen. En hoe jullie er financieel zouden voorstaan als je vriend zijn baan zou verliezen.
Veel te overwegen vind ik zelf voordat je "je hart volgt". Wellicht kun je toch beide combineren (zekerheid en hart).
zaterdag 25 juli 2009 om 22:53
hier ben ik weer!! en vraag jullie te reageren...heb nu meer duidelijkheid, dus laat het tot je door dringen, bezinken en typ er op los
Ik mag in het asiel komen tot 1 januari als asielmedewerkster, op 1 januari komt er iemand die al is aangenomen, maar die moet eerst zijn studie verder afmaken. Dus hoogstwaarschijnlijk is het financieel voor het bestuur van het asiel niet mogelijk ons beide aan te houden in januari. Dus..
1) het asielwerk zou tot 1 januari zijn, ik zal dus moeten hopen op langere aanstelling en zo ie zo opnieuw moeten gaan solliciteren komende maanden en ervoor zorgen dat ik per 1 januari een andere baan heb zodat de hypotheek betaald kan blijven worden.
2) ik zal het minimumsalaris gaan verdienen, dat zal inhouden dat ik mijn auto moet verkopen om de kosten (verzekering, belasting, benzine) weg te werken en niet meer kan sparen.
Mijn vriend vind het onverstandig om de baan in het asiel aan te nemen, omdat ik 'alles' dan op moet geven/heeeel zuinig moet gaan leven en het een risico is dat ik in januari geen baan zou vinden.
Ik moest echt even huilen toen hij dit zei, snap het uiteraard volkomen! maar zie er gewoon tegenop dat nu ik voor mijn gevoel gevonden heb wat ik echt heel leuk vind om te doen en waar de tijd iedere dag vliegt ik straks toch de uren weg moet gaan zitten kijken achter mijn computer! tuurlijk kan ik dan altijd nog in het weekend in het asiel blijven werken als vrijwilliger...
Nogmaals, help! wat zouden jullie doen?
Tanx dames!!
Ik mag in het asiel komen tot 1 januari als asielmedewerkster, op 1 januari komt er iemand die al is aangenomen, maar die moet eerst zijn studie verder afmaken. Dus hoogstwaarschijnlijk is het financieel voor het bestuur van het asiel niet mogelijk ons beide aan te houden in januari. Dus..
1) het asielwerk zou tot 1 januari zijn, ik zal dus moeten hopen op langere aanstelling en zo ie zo opnieuw moeten gaan solliciteren komende maanden en ervoor zorgen dat ik per 1 januari een andere baan heb zodat de hypotheek betaald kan blijven worden.
2) ik zal het minimumsalaris gaan verdienen, dat zal inhouden dat ik mijn auto moet verkopen om de kosten (verzekering, belasting, benzine) weg te werken en niet meer kan sparen.
Mijn vriend vind het onverstandig om de baan in het asiel aan te nemen, omdat ik 'alles' dan op moet geven/heeeel zuinig moet gaan leven en het een risico is dat ik in januari geen baan zou vinden.
Ik moest echt even huilen toen hij dit zei, snap het uiteraard volkomen! maar zie er gewoon tegenop dat nu ik voor mijn gevoel gevonden heb wat ik echt heel leuk vind om te doen en waar de tijd iedere dag vliegt ik straks toch de uren weg moet gaan zitten kijken achter mijn computer! tuurlijk kan ik dan altijd nog in het weekend in het asiel blijven werken als vrijwilliger...
Nogmaals, help! wat zouden jullie doen?
Tanx dames!!
zaterdag 25 juli 2009 om 23:00
zondag 26 juli 2009 om 09:09
Ik zou kiezen voor de baan in het asiel. Het is in ieder geval tot 1 januari, daarna kun je verder zien. Ik denk dat je een dergelijke kantoorbaan als waar jij voor aangenomen bent ook wel dichter bij huis kunt vinden. Ik rijd zelf ook iedere dag 35 km (enkele reis) en vind het jammer van het geld en de tijd die het kost.
Tenzij de baan in het asiel onvoldoende zou verdienen, zou ik zeggen: 'doe dat wat je wilt doen'.
Tenzij de baan in het asiel onvoldoende zou verdienen, zou ik zeggen: 'doe dat wat je wilt doen'.
zondag 26 juli 2009 om 09:27
Zoals ik al heb geschreven zou ik beide gaan combineren. In mijn ogen overdrijf je hoe vreselijk de kantoorbaan zal zijn omdat je ben opgebrand in je vorige kantoorbaan.
Ik vind je vriend erg verstandig. Zeker wanneer jullie aan een gezin willen beginnen is het hebben van een voldoende en zeker inkomen belangrijk. Wanneer je geen enkele andere baan zou hebben, dan zou ik zeggen: ga bij het asiel werken en zorg daarmee dat je CV actueel blijft. Maar nu je een prima baan achter de hand hebt is mijn advies (want daar vraag je om), neem de kantoorbaan, desnoods voor 32 uur en ga de rest van de tijd bij het asiel werken. Je hebt daar na 1 januari toch geen plek meer. En dan sta je met lege handen en moet je alsnog verder op kantoor. Als je nu beide goed kunt combineren (door bijvoorbeeld op kantoor part-time te gaan werken) heb je het beste van beide werelden.
Je kunt niet altijd doen waar je hart ligt, soms moet je schipperen. Zo is het leven. Ik vind dat jij al heel ver bent gekomen als je nu al hebt uitgevonden waar je passie ligt. Veel mensen ontdekken dat pas heel laat in hun leven. Je hebt nu ook de mogelijkheid om je passie te combineren met een goed inkomen. wauw.
Ik vind je vriend erg verstandig. Zeker wanneer jullie aan een gezin willen beginnen is het hebben van een voldoende en zeker inkomen belangrijk. Wanneer je geen enkele andere baan zou hebben, dan zou ik zeggen: ga bij het asiel werken en zorg daarmee dat je CV actueel blijft. Maar nu je een prima baan achter de hand hebt is mijn advies (want daar vraag je om), neem de kantoorbaan, desnoods voor 32 uur en ga de rest van de tijd bij het asiel werken. Je hebt daar na 1 januari toch geen plek meer. En dan sta je met lege handen en moet je alsnog verder op kantoor. Als je nu beide goed kunt combineren (door bijvoorbeeld op kantoor part-time te gaan werken) heb je het beste van beide werelden.
Je kunt niet altijd doen waar je hart ligt, soms moet je schipperen. Zo is het leven. Ik vind dat jij al heel ver bent gekomen als je nu al hebt uitgevonden waar je passie ligt. Veel mensen ontdekken dat pas heel laat in hun leven. Je hebt nu ook de mogelijkheid om je passie te combineren met een goed inkomen. wauw.
zondag 26 juli 2009 om 10:20
Wat ik me trouwens ook nog afvroeg, zou je bij die kantoorbaan meteen een vaste baan krijgen? Krijg je dan niet eerst een tijdelijk contract en dat er zicht is op een vaste aanstelling? Dan zou het dus ook nog afwachten zijn of je wel een vaste aanstelling krijgt.
En waar je misschien ook nog even bij stil moet staan is hoe de reiskostenvergoeding bij de kantoorbaan is. Autokosten zijn hoog !
En waar je misschien ook nog even bij stil moet staan is hoe de reiskostenvergoeding bij de kantoorbaan is. Autokosten zijn hoog !
zondag 26 juli 2009 om 10:34
Je doet nu alsof je een keuze gaat maken die voor de rest van je leven gaat gelden, alsof het een soort 'erop-of-eronder' is. Dat is niet zo. Er zijn meer banen, meer dierenasiels, jij hebt meer talenten en meer kansen dan je nu kunt bedenken.
Ik zou je dus adviseren zeker in het asiel blijven werken, als vrijwilliger. Zo blijf je daar in beeld als de nieuwe beheerder misschien toch niet voldoet, wie weet? Je gaat lekker bij de huppelmeisjes aan de slag om geld te verdienen, denkt er het jouwe van (en misschien zijn de huppelmeisjes wel heel aardig, wie weet) en ondertussen blijf je kijken naar de horizon. Komt vanzelf weer een andere leukere baan voorbij of een andere kans op iets nieuws.
Ik zou je dus adviseren zeker in het asiel blijven werken, als vrijwilliger. Zo blijf je daar in beeld als de nieuwe beheerder misschien toch niet voldoet, wie weet? Je gaat lekker bij de huppelmeisjes aan de slag om geld te verdienen, denkt er het jouwe van (en misschien zijn de huppelmeisjes wel heel aardig, wie weet) en ondertussen blijf je kijken naar de horizon. Komt vanzelf weer een andere leukere baan voorbij of een andere kans op iets nieuws.
maandag 27 juli 2009 om 00:15
Nou daar ben ik weer...
Ik ga zo het bestuur mailen dat ik zo'n groot risico niet kan nemen, aangezien ik ver daal met mijn salaris en het dus tot 1 januari is en ik daardoor ook nog eens geen vastigheid heb.
Ik ga vragen voor een aanstelling van een jaar, er vanuit gaan dat ze me dit niet kunnen bieden.
Dus komende tijd aan de slag op kantoor fulltime, en per november mag ik 4 dagen in de week, dus dan kan ik in het weekend in het asiel bijspringen als vrijwilliger. Wellicht tot het nieuwe asiel gebouwd is en er meer financiële ruimte is om mij aan te nemen.
Kan ik in de tussentijd op zoek naar een beter aansluitende baan in de buurt,
Kan ik in de tussentijd mijn kunsten laten zien op het asiel, zodat ik daar in het zicht blijf en mijn voldoening uit kan halen
En kan ik in de tussentijd sparen, heel veel proberen te gaan sparen om een baan in het asiel alsnog later mogelijk te maken.
(ps kinderen zijn komende 5 jaar nog niet in de planning opgenomen, haha. klinkt veel te zakelijk, maar jullie begrijpen wat ik bedoel.)
Bedankt voor al jullie reacties!!
Ik houd jullie op de hoogte wanneer er veranderingen optreden!
Ik ga zo het bestuur mailen dat ik zo'n groot risico niet kan nemen, aangezien ik ver daal met mijn salaris en het dus tot 1 januari is en ik daardoor ook nog eens geen vastigheid heb.
Ik ga vragen voor een aanstelling van een jaar, er vanuit gaan dat ze me dit niet kunnen bieden.
Dus komende tijd aan de slag op kantoor fulltime, en per november mag ik 4 dagen in de week, dus dan kan ik in het weekend in het asiel bijspringen als vrijwilliger. Wellicht tot het nieuwe asiel gebouwd is en er meer financiële ruimte is om mij aan te nemen.
Kan ik in de tussentijd op zoek naar een beter aansluitende baan in de buurt,
Kan ik in de tussentijd mijn kunsten laten zien op het asiel, zodat ik daar in het zicht blijf en mijn voldoening uit kan halen
En kan ik in de tussentijd sparen, heel veel proberen te gaan sparen om een baan in het asiel alsnog later mogelijk te maken.
(ps kinderen zijn komende 5 jaar nog niet in de planning opgenomen, haha. klinkt veel te zakelijk, maar jullie begrijpen wat ik bedoel.)
Bedankt voor al jullie reacties!!
Ik houd jullie op de hoogte wanneer er veranderingen optreden!
maandag 27 juli 2009 om 02:00
Hi,
Ik zie dat je al een beslissing hebt genomen voor jezelf, maar wilde toch nog even reageren.
Ik voel me net een ervaringsdeskundige bij jouw topic. Heb precies hetzelfde voorgehad een aantal jaren geleden. Kiezen tussen een "oersaaie" kantoorbaan (met huppelmeisjes) of tussen een baan met dieren (mijn passie). Ik heb toen de kantoorbaan genomen voor het geld en wat een spijt heb ik daarvan gehad. Net als jij keek ik op voorhand al niet uit naar die baan, naar het soort werk wat ik daar moest doen. Ik heb het slechts een half jaar "volgehouden" (ik noem het echt volhouden) en toen mijn ontslag gegeven. Elke dag kwam ik chagrijnig thuis van die baan. En dat putte mij gigantisch uit (zowel psychisch als lichamelijk).
Je schrijft dat je een burn out hebt gehad en het is heel belangrijk dat je het voor jezelf nu niet te zwaar gaat maken (psychisch). Hou het licht en aangenaam, zeker na zo'n periode. In een half jaar kan veel gebeuren en je weet nooit wat de mogelijkheden bij het asiel zijn over een half jaar. Misschien willen ze je juist wel houden en proberen ze je eventueel te plaatsen in een ander asiel. Zeker als je een goede medewerker bent en als ze zien dat je het zo graag wilt doen. Knap dat je kiest voor het financiele, maar ik heb echt schrik dat je ongelukkig wordt met die kantoorbaan en misschien sowieso na een tijdje je ontslag geeft daar. Een baan die geen voldoening biedt, is moeilijk vol te houden. Wellicht voor de ene persoon wat meer dan voor de ander. Ik ben daar zelf heel gevoelig voor (helaas).
Als ik jou was dan zou ik de baan bij het asiel nemen en ondertussen voor de zekerheid verder solliciteren naar banen die je ook echt aanspreken (is hier ook al vernoemd door iemand). Dat je in geval van geen contractverlenging bij het asiel, toch iets anders kunt doen wat je enigszins leuk vindt om te doen vanaf 1 januari 2010.
Ik vind het uitermate belangrijk dat ik met zin naar mijn werk ga en wellicht wat minder verdien, dan dat ik meer verdien in een oersaaie of eentonige kantoorbaan maar wel mijn psychische gezondheid moet inleveren. Dat nooit meer.
Nu werk ik als kok bij een vegetarisch restaurant (koken is ook een passie van me) en om het weekend als vrijwilliger bij de dierenbescherming. Met dat verschil dat ik mijn "echte" baan ook leuk vind om te doen.
Ik zie dat je al een beslissing hebt genomen voor jezelf, maar wilde toch nog even reageren.
Ik voel me net een ervaringsdeskundige bij jouw topic. Heb precies hetzelfde voorgehad een aantal jaren geleden. Kiezen tussen een "oersaaie" kantoorbaan (met huppelmeisjes) of tussen een baan met dieren (mijn passie). Ik heb toen de kantoorbaan genomen voor het geld en wat een spijt heb ik daarvan gehad. Net als jij keek ik op voorhand al niet uit naar die baan, naar het soort werk wat ik daar moest doen. Ik heb het slechts een half jaar "volgehouden" (ik noem het echt volhouden) en toen mijn ontslag gegeven. Elke dag kwam ik chagrijnig thuis van die baan. En dat putte mij gigantisch uit (zowel psychisch als lichamelijk).
Je schrijft dat je een burn out hebt gehad en het is heel belangrijk dat je het voor jezelf nu niet te zwaar gaat maken (psychisch). Hou het licht en aangenaam, zeker na zo'n periode. In een half jaar kan veel gebeuren en je weet nooit wat de mogelijkheden bij het asiel zijn over een half jaar. Misschien willen ze je juist wel houden en proberen ze je eventueel te plaatsen in een ander asiel. Zeker als je een goede medewerker bent en als ze zien dat je het zo graag wilt doen. Knap dat je kiest voor het financiele, maar ik heb echt schrik dat je ongelukkig wordt met die kantoorbaan en misschien sowieso na een tijdje je ontslag geeft daar. Een baan die geen voldoening biedt, is moeilijk vol te houden. Wellicht voor de ene persoon wat meer dan voor de ander. Ik ben daar zelf heel gevoelig voor (helaas).
Als ik jou was dan zou ik de baan bij het asiel nemen en ondertussen voor de zekerheid verder solliciteren naar banen die je ook echt aanspreken (is hier ook al vernoemd door iemand). Dat je in geval van geen contractverlenging bij het asiel, toch iets anders kunt doen wat je enigszins leuk vindt om te doen vanaf 1 januari 2010.
Ik vind het uitermate belangrijk dat ik met zin naar mijn werk ga en wellicht wat minder verdien, dan dat ik meer verdien in een oersaaie of eentonige kantoorbaan maar wel mijn psychische gezondheid moet inleveren. Dat nooit meer.
Nu werk ik als kok bij een vegetarisch restaurant (koken is ook een passie van me) en om het weekend als vrijwilliger bij de dierenbescherming. Met dat verschil dat ik mijn "echte" baan ook leuk vind om te doen.
