Werk & Studie
alle pijlers
Kinderopvang belt of wij huilende zoon komen halen
zaterdag 3 oktober 2020 om 13:08
Ik ben deze week begonnen met mijn nieuwe baan. Erg leuk.
Zoon gaat 4x in de week naar de kinderopvang.
Dag 2 werden wij gebeld of wij ons kind op kwamen halen want hij was zoveel aan het huilen. Als kind ziek is begrijp ik het. Maar voor huilen naar ouders bellen?
Ik weet dat zoon veel huilt dat doet hij thuis ook. Wij kunnen niet stel op sprong een huilend kind ophalen. Dan kan ik net zo goed niet werken.
Ben ik nou een rare moeder?
Zoon gaat 4x in de week naar de kinderopvang.
Dag 2 werden wij gebeld of wij ons kind op kwamen halen want hij was zoveel aan het huilen. Als kind ziek is begrijp ik het. Maar voor huilen naar ouders bellen?
Ik weet dat zoon veel huilt dat doet hij thuis ook. Wij kunnen niet stel op sprong een huilend kind ophalen. Dan kan ik net zo goed niet werken.
Ben ik nou een rare moeder?
zaterdag 3 oktober 2020 om 14:46
Dat is toch helemaal niet de reden dat je bij zn vader weggaat. Wees op zn minst eerlijk tegen jezelf. Hij doet geen klap, laat jou alles oplossen, vindt zichzelf en zijn baan steevast belangrijker dan jou en jullie kind. Jullie zijn niet eens zijn tweede of derde prioriteit, maar zijn 98ste. En dan is prioriteit nog een te rooskleurige voorstelling van zaken. Ondertussen zit jij er helemaal doorheen, ben je enorm afgevallen, oververmoeid, gestresst en verdrietig. Interesseert je man allemaal geen klap.DuchessMeganMarkle schreef: ↑03-10-2020 14:40Ik vind dit zo erg voor zoon om weg te gaan bij zijn vader omdat we het organisatorisch niet redden. Ik gun zoon een huis met een vader en een moeder. Dat is de rede waarom ik nog blijf hangen in deze situatie.
Ik gun jou en je zoon een gelukkig leven. Dat gaat niet in dit ongelukkige huis zijn.
zaterdag 3 oktober 2020 om 14:46
Heel eerlijk? Hij klinkt meer als een verwekker dan als een vader. Hij is degene die steken laat vallen in zijn relatie met jou, in relatie met zoon en in het intact willen houden van zijn gezin.DuchessMeganMarkle schreef: ↑03-10-2020 14:40Ik vind dit zo erg voor zoon om weg te gaan bij zijn vader omdat we het organisatorisch niet redden. Ik gun zoon een huis met een vader en een moeder. Dat is de rede waarom ik nog blijf hangen in deze situatie.
zaterdag 3 oktober 2020 om 14:46
Ik bedoel er ook helemaal niet mee dat een kindje gelijk opgehaald moet worden. Natuurlijk moeten ze hier op een KDV mee om kunnen gaan. Hier wordt dan ook gekeken naar oplossingen. daarom schreef ik ook, ik geef echt niet zomaar op.*Sally* schreef: ↑03-10-2020 13:40Niet mee eens. Een kdv, en zeker een babygroep, moet wel met huilende kinderen kunnen omgaan. Het zijn baby’s hè, die kunnen nog niet op een andere manier aangeven dat er iets is.
Ik heb weleens uitgebreid met een kdv-leidster gesproken (op de jaarlijkse bbq) en die vertelde dat ze weleens huilbaby’s hebben. Daar besteden ze dan extra veel aandacht aan, lopen ermee rond (draagzak e.d.), nemen baby mee naar buiten om te wandelen etc. Ze hadden ook zo’n schommelgeval op de groep staan en waren altijd heel flexibel met waar baby’s sliepen.
Maar als een kindje echt de hele dag overstuur is, dan kan dat niet. En ik moet eerlijk zeggen, ik zou dat als ouder ook echt niet willen.
Maar ik geloof dat TO in een ongelooflijke stress situatie zit en dat er meer dingen meespelen. Deze baby zal ongetwijfeld ook gespannen zijn door de situatie thuis.
TO, ga in gesprek en vraag het KDV met je mee te denken!
zaterdag 3 oktober 2020 om 14:48
En dat kan TO betalen?Poppy_del_Rio schreef: ↑03-10-2020 14:46Neem dan in ieder geval een au pair of een oppas aan huis die ook huishoudelijk werk doet. Dat laatste hebben wij. Daar compenseer je de attitude van je man niet mee, maar je krijgt er wel meer rust door.
Ze kan niet weg bij man ivm geld maar een oppas aupair ( zonder KOT) voor 4 dagen in de week is vast geen probleem.
zaterdag 3 oktober 2020 om 14:49
zaterdag 3 oktober 2020 om 14:51
Blijf niet hangen in het feit dat het een huilbaby is. Medisch is alles uitgesloten dan zul je verder moeten kijken.DuchessMeganMarkle schreef: ↑03-10-2020 14:31Toen heeft hij ook gehuild en hebben zij gebeld. Moesten we kind komen halen. Op maandag heeft hij ook gehuild maar toen was er een andere leidster, wat oudere dame. Die was er de rest van de week niet. Hij heeft ook veel gehuild.
Een kindje krijgen is pittig, als je geen achtervang hebt om adviezen in te winnen nog lastiger en als je eigen gevoel je in de steek laat nog onmogelijk ook. Slechte gewoontes sluipen er in en zijn er weer lastig uit te krijgen. Thuis liep je hier al in vast maar nu je kindje naar de opvang gaat valt het nog meer op.
Maak gebruik van hun kwaliteiten. Overleg hoe zij het aanpakken, wat je thuis zou kunnen doen zodat alles thuis en op de opvang beter verloopt. Waar je terecht kan voor eventuele hulp.
Je zal zien dat als het thuis ook beter loopt, jij en je man ook beter in jullie vel komen te zitten en er wellicht weer een samen kan ontstaan.
Een kind krijg je samen en voed je samen op. Ga daarover met hem in gesprek. Het valt jullie wellicht allebei zwaar en dat is logisch.
nanouk wijzigde dit bericht op 03-10-2020 15:02
0.16% gewijzigd
zaterdag 3 oktober 2020 om 14:53
Luci_Morgenster schreef: ↑03-10-2020 14:48En dat kan TO betalen?
Ze kan niet weg bij man ivm geld maar een oppas aupair ( zonder KOT) voor 4 dagen in de week is vast geen probleem.
Nee, ik bedoel nu, in afwachting van het moment dat ze wél in de gelegenheid is om bij manlief weg te gaan.
Aanvulling: of dat er genoeg ruimte is om aan hun problemen te werken.
anoniem_370046 wijzigde dit bericht op 03-10-2020 14:54
9.76% gewijzigd
zaterdag 3 oktober 2020 om 14:54
40 uur werkt hij. Wij hebben geen schulden. Het liefst wil vriend dat ik niet ga werken. Ik werk 4 dagen om niet afhankelijk te zijn.Luci_Morgenster schreef: ↑03-10-2020 14:52Dus jij werkt 4 dagen en hij nog veel en veel meer. 50/60 uur? Of nog meer?
Waarom is dat? Hebben jullie een luxe en duur leven? Of schulden?
duchessmeganmarkle wijzigde dit bericht op 03-10-2020 14:55
0.28% gewijzigd
zaterdag 3 oktober 2020 om 14:55
Dat is ook niet de manier natuurlijk. Wie het de ander ook laat uitzoeken. Dus hij zorgt dan wel degelijk ook weleens alleen voor hem ?DuchessMeganMarkle schreef: ↑03-10-2020 14:49Mijn vriend staat zelf ook onder druk op zijn werk. Ik zie ook wel dat hij heel hard werkt, tot in de late uurtjes. Wij hebben geen makkelijke baby. Dat is ook stress. We hebben veel stressfactoren in ons leven.
Ik lig nu met oordoppen in bed en laat hem het uitzoeken.
zaterdag 3 oktober 2020 om 14:55
DuchessMeganMarkle schreef: ↑03-10-2020 14:5440 uur werkt hij. Wij hebben geen schulden. Het liefst wil vriend dag ik niet ga werken. Ik werk 4 dagen om niet afhankelijk te zijn.
Dat vind ik heel sterk van je. Je doet het goed denk ik.
zaterdag 3 oktober 2020 om 14:55
Ah, zo. Ik zou dan eerst een gastouder proberen en gaan sparen.Poppy_del_Rio schreef: ↑03-10-2020 14:53Nee, ik bedoel nu, in afwachting van het moment dat ze wél in de gelegenheid is om bij manlief weg te gaan.
Aanvulling: of dat er genoeg ruimte is om aan hun problemen te werken.
zaterdag 3 oktober 2020 om 14:56
Kan het zijn dat vriend daarom niet wil hebben met kind van opvang ophalen?DuchessMeganMarkle schreef: ↑03-10-2020 14:5440 uur werkt hij. Wij hebben geen schulden. Het liefst wil vriend dat ik niet ga werken. Ik werk 4 dagen om niet afhankelijk te zijn.
zaterdag 3 oktober 2020 om 14:57
Lady*Voldemort schreef: ↑03-10-2020 14:42Jullie kunnen het organisatorisch prima redden, maar je vent wil niet.
En als vent nu niet wil vrees ik dat hij dat in de toekomst ook niet gaat willen.
En geloof me, kinderen krijgen dat door, op een gegeven moment. Dan heeft ie, ongeacht of jij bij hem bent gebleven dus geen zak aan zijn vader.
zaterdag 3 oktober 2020 om 14:59
Luci_Morgenster schreef: ↑03-10-2020 14:55Ah, zo. Ik zou dan eerst een gastouder proberen en gaan sparen.
Ja, kan ook.
Het lijkt mij alleen voor TO zo heerlijk als haar ook nog iets in het huishouden uit handen wordt genomen.
TO, toen ik kinderen op kdv had, wilden bijna alle jonge leidsters wel wat bijverdienen. Een van hen werd onze vaste oppas. Misschien een manier om je vangnet uit te breiden.
zaterdag 3 oktober 2020 om 15:00
Ok, dus medische oorzaken zijn uitgesloten als reden voor het huilen? Is het al eens in je op gekomen dat je zoontje al jullie spanningen mee krijgt en dit zijn manier is om te uiten dat hij niet prettig in zijn vel zit? Want het is al heel lang hommeles bij jullie en natuurlijk voelt een kindje dat, hoe klein die ook is. Dus tja, je kan je kind een vader en een gezin gunnen, maar vraag je in alle eerlijkheid eens af of dit het gezin is dat je je kind gunt. En vraag je ook af of dit gezin niet juist is waar je kindje last van zou kunnen hebben.
zaterdag 3 oktober 2020 om 15:01
Het is niet alleen organisatorisch, want daar is altijd wel een oplossing voor te vinden.DuchessMeganMarkle schreef: ↑03-10-2020 14:40Ik vind dit zo erg voor zoon om weg te gaan bij zijn vader omdat we het organisatorisch niet redden. Ik gun zoon een huis met een vader en een moeder. Dat is de rede waarom ik nog blijf hangen in deze situatie.
Het gaat (mede) om de houding van jouw man. Tegenover jou én tegenover jullie zoon.
Het mooiste plaatje zou inderdaad zijn, vader, moeder en zoon onder één dak. Maar dat is in jullie geval niet en wat ik in de reacties lees, al heel lang niet.
Besef dat hoe jong kinderen ook zijn, spanningen voelen ze aan. Het kan best zijn dat jullie zoon daarom zoveel huilt en niet lekker in zijn vel zit.
Ik lees nu een moeder die er helemaal doorheen zit en een vader die zijn eigen gang gaat. Wat maakt dat jij nu zegt: ik wil zoon niet weg halen bij zijn vader?
Is hij er voor jullie zoon?
Is hij er voor jou?
Ben je door de houding van je man gelukkig? Kan jij nu de moeder voor jullie zoon zijn, die je wilt zijn? Kan jij nu de vrouw (jezelf) zijn, die je wilt zijn?
Ik kan mij voorstellen dat je er als een berg tegenop ziet, nu hier word gezegd om voor jezelf te kiezen en weg te gaan bij je man. Maar dat hoeft niet direct morgen. En dat betekent ook niet dat jullie zoon, zijn vader niet meer kan zien.
Gun jezelf én je zoon rust, word weer gelukkig en geniet van hem. Jullie verdienen het!
zaterdag 3 oktober 2020 om 15:02
Jeetje.... jullie waren zo gelukkig. Van ruzie wordt een relatie niet leuker, kom je niet tot oplossingen en gaat het van kwaad tot erger.DuchessMeganMarkle schreef: ↑03-10-2020 14:21Fijn alle reacties dat ik weg moet bij hem. Waar ga ik in Gods naam heen met een kind en nog niet eens een stabiele inkomen. Lekker makkelijk vanaf de zijlijn schreeuwen. Ik zie niet welke stappen ik moet ondernemen.
Er is elke dag ruzie in de tent. Ik kan deze man niet veranderen. Maar ik kan nu ook niet zomaar weg. En dan?
Kan beeb niet een nachtje ergens logeren, jullie lekker eten, borrelen, goeie gesprekken voeren en de kalk van het plafond ketsen ?
Mijn oudste zoon was - als ik het zo lees - net als jouw zoon. Die sliep elke nacht tussenin tot hij 4 was en ik heb hem tot hij lopen kon zo’n beetje de hele dag gedragen en geëntertaind. Is vanzelf goed gekomen.
Nou was ik - niet perse daarom - ook wel thuis in die tijd.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 3 oktober 2020 om 15:02
Huh?DuchessMeganMarkle schreef: ↑03-10-2020 14:5440 uur werkt hij. Wij hebben geen schulden. Het liefst wil vriend dat ik niet ga werken. Ik werk 4 dagen om niet afhankelijk te zijn.
Maar dan is dat hele lange dagen werken dus onzin. En wil hij gewoon niet, niet jou ondersteunen en niet voor eigen kind zorgen.?
zaterdag 3 oktober 2020 om 15:06
Ach, kul. Je hebt ook hele wakkere, zich de pleuris vervelende en gefrustreerde baby’s , hoor.meisje85 schreef: ↑03-10-2020 15:00Ok, dus medische oorzaken zijn uitgesloten als reden voor het huilen? Is het al eens in je op gekomen dat je zoontje al jullie spanningen mee krijgt en dit zijn manier is om te uiten dat hij niet prettig in zijn vel zit? Want het is al heel lang hommeles bij jullie en natuurlijk voelt een kindje dat, hoe klein die ook is. Dus tja, je kan je kind een vader en een gezin gunnen, maar vraag je in alle eerlijkheid eens af of dit het gezin is dat je je kind gunt. En vraag je ook af of dit gezin niet juist is waar je kindje last van zou kunnen hebben.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
