Werk & Studie
alle pijlers
Nog zoo lang werken....
dinsdag 10 maart 2009 om 10:53
dinsdag 10 maart 2009 om 10:57
Het klinkt ook wel erg negatief, maar ik ben gewoon aardig teleurgesteld in werken. Mijn baan past eigenlijk perfect bij mijn opleiding, achtergrond, ervaring en interesses. Maar toch vreet het energie en sleep ik me iedere dag naar mijn werk. Misschien is een andere baan een idee, maar ik ben bang dat ik dan weer tegen hetzelfde oploop.
dinsdag 10 maart 2009 om 10:58
dinsdag 10 maart 2009 om 11:00
Als je zo jong bent heb je nog ontzettend veel mogelijkheden om het roer om te gooien (ook als je ouder bent trouwens). Ik ben 14 jaar ouder dan jij en heb vorig jaar een ontzettend leuke nieuwe functie gekregen waardoor mijn perspectief op mijn werkende leven opeens heel anders is geworden. Mijn oude baan vond ik trouwens ook al erg leuk.
dinsdag 10 maart 2009 om 11:03
Het belangrijkste is ook brood op de plank. Maar ik heb ook weleens banen (bijbaantjes) gehad, waar ik wel veel energie van kreeg. Daarom frustreert het me, dat een baan, die eigenlijk heel goed past, zoveel energie kost.
Als jullie dat hebben, zetten jullie dan je verstand op nul en maar doorgaan? Of zoeken jullie net zo lang door naar een baan die je wel energie geeft? Hoe lang moet je het een kans geven. Ik zit er nu bijna een jaar. Misschien is het ook te kort om er iets over te zeggen...
Als jullie dat hebben, zetten jullie dan je verstand op nul en maar doorgaan? Of zoeken jullie net zo lang door naar een baan die je wel energie geeft? Hoe lang moet je het een kans geven. Ik zit er nu bijna een jaar. Misschien is het ook te kort om er iets over te zeggen...
dinsdag 10 maart 2009 om 11:07
Rozekoek, ik heb in mijn vorige post een andere link geplakt die beter is. En google zelf ook eens op 'quarterlife crisis' of 'dertigers dilemma'. Het is een zeer bekend verschijnsel. Ik ben inmiddels 6 jaar verder en weet steeds beter wat ik wel en niet wil, al zorgen andere keuzes inmiddels ook weer voor bijstellingen daarop.
Enige remedie: ga dat denk- en keuzeproces aan in plaats van lijdzaam in een hoekje te gaan zitten. Het heet volwassen worden en dat doe je je leven lang.
Enige remedie: ga dat denk- en keuzeproces aan in plaats van lijdzaam in een hoekje te gaan zitten. Het heet volwassen worden en dat doe je je leven lang.
dinsdag 10 maart 2009 om 11:09
Dit moet me toch even van het hart: wie zegt dat je je pensioen leeftijd haalt? natuurlijk ga je daar vanuit maar het is niet altijd zo.. voor dat je met pensioen gaat ben je veertig jaar verder, dat is een heel mensen leven, wat doe je in de tussentijd?
Geniet van het nu en zoek een baan die bij je past en LEEF!
Geniet van het nu en zoek een baan die bij je past en LEEF!
dinsdag 10 maart 2009 om 11:10
quote:Rozekoek schreef op 10 maart 2009 @ 11:03:
Het belangrijkste is ook brood op de plank. Maar ik heb ook weleens banen (bijbaantjes) gehad, waar ik wel veel energie van kreeg. Daarom frustreert het me, dat een baan, die eigenlijk heel goed past, zoveel energie kost.
Als jullie dat hebben, zetten jullie dan je verstand op nul en maar doorgaan? Of zoeken jullie net zo lang door naar een baan die je wel energie geeft? Hoe lang moet je het een kans geven. Ik zit er nu bijna een jaar. Misschien is het ook te kort om er iets over te zeggen...
Aha die fiets.
Uitzoeken waarom nu niet en toen wel / zelfkennis opdoen.
Ik heb het ook 'gehad' Ben nu een jaar en een baan verder en stukken gelukkiger.
Het belangrijkste is ook brood op de plank. Maar ik heb ook weleens banen (bijbaantjes) gehad, waar ik wel veel energie van kreeg. Daarom frustreert het me, dat een baan, die eigenlijk heel goed past, zoveel energie kost.
Als jullie dat hebben, zetten jullie dan je verstand op nul en maar doorgaan? Of zoeken jullie net zo lang door naar een baan die je wel energie geeft? Hoe lang moet je het een kans geven. Ik zit er nu bijna een jaar. Misschien is het ook te kort om er iets over te zeggen...
Aha die fiets.
Uitzoeken waarom nu niet en toen wel / zelfkennis opdoen.
Ik heb het ook 'gehad' Ben nu een jaar en een baan verder en stukken gelukkiger.
dinsdag 10 maart 2009 om 11:11
Hoi Tia Dalma, bedankt voor de link. Ik was het net aan het lezen. Het is inderdaad best herkenbaar.
Ik weet niet of het een twintigers/dertigers-crisis is, of misschien ben ik wel gewoon raar. Ik heb soms ook gewoon van die depressieve buien dat ik niet zo goed weet of ik mezelf een schop onder mijn kont moet geven of dat er meer aan de hand is. Misschien doet volwassen worden wel gewoon pijn.
Ik weet niet of het een twintigers/dertigers-crisis is, of misschien ben ik wel gewoon raar. Ik heb soms ook gewoon van die depressieve buien dat ik niet zo goed weet of ik mezelf een schop onder mijn kont moet geven of dat er meer aan de hand is. Misschien doet volwassen worden wel gewoon pijn.
dinsdag 10 maart 2009 om 11:15
That's life, toch? Je kan wel je hele leven vergallen met 'o nee, ik moet nog zo lang...' Maar daar wordt het allemaal niet leuker van. Misschien zit je nu wel niet in de juiste baan en krijg je dat gevoel daardoor! Ga dat voor jezelf eens na.
Je bent nog helemaal niet oud. Mijn ouders zijn bijvoorbeeld allebei omgeschoold toen ze halverwege de veertig waren. Mijn moeder is mbo gaan doen, mijn vader hbo. Je kan altijd voor iets anders kiezen.
Bovendien: er zijn ook zat mensen die hun pensioen niet eens halen door ziektes of overlijden. Daar moet je nu toch niet al mee bezig zijn? Wordt je alleen maar neerslachtig van.
Succes.
Je bent nog helemaal niet oud. Mijn ouders zijn bijvoorbeeld allebei omgeschoold toen ze halverwege de veertig waren. Mijn moeder is mbo gaan doen, mijn vader hbo. Je kan altijd voor iets anders kiezen.
Bovendien: er zijn ook zat mensen die hun pensioen niet eens halen door ziektes of overlijden. Daar moet je nu toch niet al mee bezig zijn? Wordt je alleen maar neerslachtig van.
Succes.
