Werk & Studie alle pijlers

Nu al paniek omdat ik morgen moet werken

19-01-2025 10:26 63 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Tot voor kort heb ik het altijd erg naar mijn zin gehad op werk en ging ik altijd met plezier heen. Maar dit is veranderd. Zo’n anderhalf jaar geleden ben ik na een promotie gestart in een nieuwe functie waar ik nul ervaring in had. Met mijn toenmalige manager heb ik goede afspraken gemaakt oa over de kans om te leren, wat gezien de functie echt wel een paar jaar kost, maar ook over het volgen van een opleiding. Inmiddels is toenmalige manager vertrokken en een ander manager is gestart. Ook met deze manager heb ik het altijd goed kunnen vinden maar deze manager is het afgelopen jaar flink overvraagd. De een na ander is uitgevallen zo wel op managementniveau als collega’s. Om manager te ontlasten is er een teamleider aangetrokken. En waar teamleider eerst best ok leek heeft deze wel zo zijn voorkeuren qua mensen. Dit vermoeden was er al maar wordt steeds duidelijker. En nu blijkt er een soort ‘geheime agenda’ te zijn van allerlei mensen die er uit moeten. (Er moet bezuinigd worden dat is al een tijd bekend en de een na de ander krijgt een vso en kan vertrekken. Opvallend genoeg zijn dit allemaal mensen die zijn aangenomen door het vorige management) En je raad het al: het lijkt er steeds meer op dat ik ook op die lijst sta. Waar er nog nooit een probleem was met mijn functioneren, mijn functioneringsgesprekken altijd top waren krijg ik nu allemaal steken onder water. Teamleider komt steeds met allerlei vacatures bij me, ik moet nadenken of ik wel gelukkig wordt van het werk wat ik doe, de opleiding die ik zou doen mag ik niet meer volgen en het werk wat eerst door twee personen werd gedaan moet ik voortaan in mijn eentje doen. Dit is natuurlijk helemaal niet realistisch. En als ik dit aangeef dan geeft teamleider niet thuis. Enige wat ik te horen krijg is dat alles wat mijn werk leuk maakt maar moeten laten vallen.

Dit alles met elkaar zorgt ervoor dat ik eigenlijk al vanaf vrijdag met een knoop in mijn maag zit. Het is niet uitgesproken maar mijn onderbuik geeft heel duidelijk aan dat dit foute boel is. Ik heb dan ook vrij rigoreus besloten dat ik op zoek ga naar ander werk. Maar die nieuwe baan heb ik natuurlijk niet direct. Ik sta stijf van de paniek en de stress. En zie er zo tegenop dat ik morgen naar kantoor moet. Ik ben alleen dus ik kan het mij niet veroorloven zonder werk te zitten maar deze stress is niet ok. Hoe ga ik de komende tijd doorkomen? Want nu kan ik wel janken.

Sorry voor de lange tekst. Alle tips en waar ik aan moet denken zijn welkom.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kan je niet elke keer om ver laten duwen alleen wanneer iemand een beetje naar je blaast. Dat angstige neem je mee, ook naar een nieuwe baan.

Soms kun je beter tegen iemand zeggen dat hij niet zo vervelend moet doen.

Daar zeg je verder niets verkeerd mee.

Je ziek melden is duikgedrag en het enige wat je daarmee doet is een grote schietschijf op je rug plaatsen en bij de ander bevestiging dat je allemaal niet aan kunt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Blauwemuis schreef:
19-01-2025 12:33
Ondanks dat ik me op dit moment echt klote voel ben ik niet van plan om me ziek te
melden. Ik ben namelijk niet ziek.
Ligt eraan wat je onder ziek zijn verstaat
Nu al in paniek over het feit dat je morgen moet werken is niet echt gezond
En de werksfeer is ronduit ongezond

Daarbij is het weekend om bij te tanken van je werk en niet om leeggezogen te worden bij de gedachte dat je morgen weer moet gaan werken
Alle reacties Link kopieren Quote
maze schreef:
19-01-2025 12:40
Ligt eraan wat je onder ziek zijn verstaat
Nu al in paniek over het feit dat je morgen moet werken is niet echt gezond
En de werksfeer is ronduit ongezond

Daarbij is het weekend om bij te tanken van je werk en niet om leeggezogen te worden bij de gedachte dat je morgen weer moet gaan werken
Je kunt iemand ook aanpraten dat ze ziek zijn.
Ze zegt zelf dat ze niet ziek is. Dat jij je zou ziekmelden ipv proberen constructief verder te gaan, betekent niet dat iedereen dat moet doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lebow schreef:
19-01-2025 12:42
Je kunt iemand ook aanpraten dat ze ziek zijn.
Ze zegt zelf dat ze niet ziek is. Dat jij je zou ziekmelden ipv proberen constructief verder te gaan, betekent niet dat iedereen dat moet doen.
Of ze heeft zichzelf aangepraat of door andere laten aanpraten dat ze niet ziek is.
Loyaal naar je werkgever is een goede zaak maar er zijn grenzen
In paniek zijn om te gaan werken door een vergiftigde werkomgeving zou voor mij een grens zijn
Voor anderen niet en dat is prima maar ga nou niet doen alsof dat normaal is
Alle reacties Link kopieren Quote
He wat naar Blauwe Muis, dat is niet fijn om zo op je werk te zitten. Is het voor jou fijn om met iemand te praten binnen jouw werk? is er een vertrouwenspersoon die je kunt spreken? Want onderbuikgevoelens zijn echt meestal de beste signalen ter wereld.

Of als je durft deze teamleider recht op de man benaderen, met de inhoud van wat je hier schrijft. Vertellen dat je wat dwars zit en dat dit komt omdat je destijds onder deze voorwaarden (die je hebt uitgelegd) bent komen werken, dat je altijd hele goede feedback hebt gehad en dat sinds hij/zij deze functie is gaan overnemen, alles 500 graden is omgedraaid en je op deze manier de functie niet kunt bekleden (of welke woorden je eraan wilt geven). En dat je graag met open vizier werkt en terug wil horen hoe zijn/haar gedachten hierover zijn.

Ik heb bij onderbuikgevoelens heel erg de neiging om boven tafel te willen krijgen wat ik denk te zien, er ook echt is. Of het iig aangekaart te hebben (bijv. vertrouwenspersoon). Want dat haalt bij mij de paniek weg.
Alle reacties Link kopieren Quote
*Brokkel* schreef:
19-01-2025 11:30
Als je managers met vacatures komt en aangeeft dat je daar eens over na moet denken, dan is dat pestgedrag. Melden bij de vertrouwenspersoon en degene die boven je manager staat. Aangeven dat het je een onveilig gevoel geeft.

BIj je manager kun je aangeven dat je je op dit moment overvraagt voelt door 2 banen te moeten doen. Maak een lijst van werkzaamheden die je bijv de komende maand moet doen, zodat hij ook weet wat je wel en niet kunt doen. En bij elke taak die erbij komt, vragen welke taak van het lijstje dan kan doorschuiven naar later.
Ik vind dit een hele goede reactie. Het is een hele onveilige en indirecte manier van hinten naar je weg willen hebben. Dat ís geen onderbuik, dat ís op indirecte wijze je vertellen dat je iets anders moet overwegen.
Ik zou dergelijke opmerkingen die je van teamleider hebt gehad even voor de geest proberen te halen.
Wanneer werd dit gezegd? Datum + soort gesprek + opmerking.

En zet deze onder elkaar. En vraag dan eens door hoe hier tegenaan wordt gekeken door de vertrouwenspersoon. Maar ik sluit me erbij aan dat dit indirect wegpesten is. En idd een heel onveilige situatie creëert.
Alle reacties Link kopieren Quote
maze schreef:
19-01-2025 12:48
Of ze heeft zichzelf aangepraat of door andere laten aanpraten dat ze niet ziek is.
Loyaal naar je werkgever is een goede zaak maar er zijn grenzen
In paniek zijn om te gaan werken door een vergiftigde werkomgeving zou voor mij een grens zijn
Voor anderen niet en dat is prima maar ga nou niet doen alsof dat normaal is
Ik vind dat je dan wel eerst bespreekbaar moet maken dat je niet gediend bent van ongewilde vacatures en een 2e baan erbij.
Alle reacties Link kopieren Quote
In dit soort situaties zou ik mij ziekmelden zodat je juridisch ook een doorbraak kunt forceren in dit pestgedrag en je je dossier goed op kunt bouwen voor een goede ontslagvergoeding. Ik heb dit soort kwesties vanuit mn werk al zo vaak ziek gebeuren bij werknemers. Daarom de kwestie ook aanbrengen bij je rechtsbijstandverzekering want je hebt een juridisch adviseur nodig zodat je strategisch goed handelt.

Gezien je een hoge mate van paniek en stress ervaart, is er wel een reden om je ziek te melden. Ziek gaat niet over wel of niet koorts hebben, maar over de vraag of je je eigen werk kan doen. Je werkgever komt met een ziekmelding van jou ook in een lastig juridisch kader en dat is goed voor jou. Gezien je werkgever zich geenszins als goed werkgever opstelt, wordt het alleen maar lastiger voor hen.
Je gaat na je ziekmelding naar de bedrijfsarts en daar doe je je eerlijke verhaal over wat er gaande is, incl wat het met je doet. De bedrijfsarts zal obv daarvan een advies geven. Het kan zijn dat er een arbeidsconflict wordt vastgesteld, maar dat gaat vaak gepaard met een afkoelperiode. Je rechtsbijstandverzekering kan je daar over adviseren.
Ik zou ondetussen zelf al zoveel mogelijk dossier opbouwen. Alles wat je bespreekt per mail bevestigen aan je teamleider. Evt een signaal afgeven aan de OR dat er mensen oneigenlijk uitgewerkt worden. Vertrouwenspersoon is ook een goed idee. Mocht er op een gegeven wel een punt komen dat je een vso krijgt aangeboden, dan is zo'n dossier enorm handig want daarmee stel je een hoge ontslagvergoeding veilig. Maar daarin moet de rechtsbijstandverzekering je ook adviseren. Je werkgever komt nl nooit via de rechter van je af als er geen goed functioneringsdossier ligt en bij een arbeidsconflict veroorzaakt door de werkgever, gaat ontbinding via de rechter met een billijke vergoeding gepaard. Je hebt dus een goede onderhandelingspositie in het kader van een minnelijke beëindiging.
Dit gaat geen leuk zaakje worden, maar je rug recht houden is belangrijk. Besef je wel dat jij hier degene bent die sterk staat en niet je werkgever. Vooral ook belangrijk om de situatie met vrienden, partner en familie te bespreken voor mentale steun.
Ik heb toch zo'n afkeer van dit soort werkgevers....
Alle reacties Link kopieren Quote
maze schreef:
19-01-2025 12:17
Ja kan je vinden
Maar soms weet je het gewoon al voordat er over gesproken is
Deze situatie is zo ongezond en de werksfeer is zo vergiftigd
Je zou wel gek zijn om door te gaan omdat je zo’n sterk plichtbesef hebt terwijl je gewoon behandeld wordt als stront
Sorry hoor maar er zijn grenzen en doe zal jezelf moeten trekken
“Fijn” (voor de werkgever dan) dat heel veel mensen die grens verder trekken en doorgaan maar niet iedereen is uit hetzelfde hout gesneden
Ik zou dit pas overwegen nádat je een gesprek hebt gehad met HR, vertrouwenspersoon, manager erboven. Als je dan nog steeds bakzeil haalt en men neemt je niet serieus in je klachten én de stress blijft aan je vreten, dán kun je je ziekmelden, maar geen seconde eerder.
Je doorloopt gewoon de juiste procedures, werkt waar je werken kan, want hieruit kun je ook iets meenemen. Je kunt zoveel meer meenemen uit werk dan alleen werk. Je eigenwaarde, een netwerk, een goede onderhandelingspositie, een training/oefening in loslaten/ de noodzaak om te prioriteren. Pas als dat alles niet kan en je blijft met hartkloppingen en flinke stress zitten, ja, dan zou ik me ook ziekmelden. Maar ze kan eerst nog proberen te kijken of de melding steun oplevert en of de melding duidelijkheid oplevert en of de melding haar helpt bij een iets andere houding naar haar werk, waarbij ze zich minder verantwoordelijk gaat voelen om de ballen hoog te houden.
Alle reacties Link kopieren Quote
maze schreef:
19-01-2025 12:48
Of ze heeft zichzelf aangepraat of door andere laten aanpraten dat ze niet ziek is.
Loyaal naar je werkgever is een goede zaak maar er zijn grenzen
In paniek zijn om te gaan werken door een vergiftigde werkomgeving zou voor mij een grens zijn
Voor anderen niet en dat is prima maar ga nou niet doen alsof dat normaal is
Of je hebt jezelf ervan overtuigd dat ziekmelden geoorloofd is zodra het niet lekker loopt. Je hebt zelf ook de verantwoordelijkheid om daar volwassen mee om te gaan en te kijken hoe je daarmee aan de slag kunt. En als later blijkt dat je ondanks vertrouwenspersoon, HR inschakelen en weet ik veel wat je allemaal nog kunt overwegen, niet verderkomt is ziekmelden altijd nog de optie, omdat je dan wel alles hebt geprobeerd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lebow schreef:
19-01-2025 12:11
Dit vind ik echt zulk slecht advies. Je ziekmelden voordat er überhaupt ook maar over gesproken is. Echt, ophouden hoor. Ja, je psychische gezondheid is zeer belangrijk en die moet je goed bewaken, maar dat kan op heel veel andere manieren.
Werkgevers die dit soort gedrag normaal vinden in de omgang met personeel, verdienen een ziekmelding. Dat is de enige manier waarop je je als werknemer in een positie kan brengen om deze strijd goed aan te gaan. In normale werkomgeving, heb jij gelijk en ga je eerst praten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lebow schreef:
19-01-2025 12:20
Dan zoek je een andere baan, dan meld je je niet ziek.
Dat ben ik ook niet met je eens. Als mijn werkgever van mij afwil en dat op deze onjuiste wijze doet, dan zoek ik een andere baan op mijn tempo. Ik ga geen werkgever helpen door zelf maar te zorgen dat ik me uit de voeten maak, zodat deze geen last meer van me heeft. Niet als ik me jarenlang naar volle tevredenheid heb ingezet. Dan is mijn eigen gezondheid prioriteit en doe ik wat het beste is voor mij en niet voor werkgever.
Alle reacties Link kopieren Quote
Yavanna schreef:
19-01-2025 12:38
Ten slotte zou je kunnen kijken of er iets te doen is aan jouw onzekerheid, heb je al eens over een training nagedacht om assertiviteit te vergroten?
Men denkt dat trainingen en een ritje bij de psycholoog alles oplost, maar dat is niet zo. Het kan zeker helpen en al helemaal als je ergens nooit eerder aandacht aan hebt gegeven. Maar sommige dingen worden door trainingen en gesprekken niet opgelost. Sommige kwetsuren blijven de rest van je leven bij je en probeer je zo goed als mogelijk mee om te gaan. We zijn niet fixbaar tot in het oneindige. En je hebt er al helemaal weinig aan als het zich NU afspeelt. Want het effect van gepsrekken en trainingen hebben vaak tijd nodig.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
19-01-2025 13:06
Dat ben ik ook niet met je eens. Als mijn werkgever van mij afwil en dat op deze onjuiste wijze doet, dan zoek ik een andere baan op mijn tempo. Ik ga geen werkgever helpen door zelf maar te zorgen dat ik me uit de voeten maak, zodat deze geen last meer van me heeft. Niet als ik me jarenlang naar volle tevredenheid heb ingezet. Dan is mijn eigen gezondheid prioriteit en doe ik wat het beste is voor mij en niet voor werkgever.
Mijn reactie was niet naar TO hè, die lijkt het prima aan te pakken. Mijn reactie was op de persoon die meteen oppert om ziek te melden. Dan zeg ik, als je niet van plan bent om goed naar de situatie te kijken en alle opties te overwegen om tot een oplossing te komen, dan vind ik een andere baan zoeken een betere oplossing dan ziekmelden.
Alle reacties Link kopieren Quote
zwembad84 schreef:
19-01-2025 13:05
Werkgevers die dit soort gedrag normaal vinden in de omgang met personeel, verdienen een ziekmelding. Dat is de enige manier waarop je je als werknemer in een positie kan brengen om deze strijd goed aan te gaan. In normale werkomgeving, heb jij gelijk en ga je eerst praten.
Maar je weet niet of de werkgever dit normaal gedrag vindt, want niemand weet er nog van. De vertrouwenspersoon niet, HR niet, alleen de teamleider zelf die het uitvoert. Begin daar eens mee, zou ik zeggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lebow schreef:
19-01-2025 13:12
Maar je weet niet of de werkgever dit normaal gedrag vindt, want niemand weet er nog van. De vertrouwenspersoon niet, HR niet, alleen de teamleider zelf die het uitvoert. Begin daar eens mee, zou ik zeggen.
Eens. Eerst het gesprek! Eerst openheid en je verhaal doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lebow schreef:
19-01-2025 13:12
Maar je weet niet of de werkgever dit normaal gedrag vindt, want niemand weet er nog van. De vertrouwenspersoon niet, HR niet, alleen de teamleider zelf die het uitvoert. Begin daar eens mee, zou ik zeggen.
Als de werkgever dit normaal en acceptabel gedrag vindt, dan gaat er iets goed mis.
Als de werkgever dit geen normaal gedrag vindt, dan zijn ze TO bewust aan het wegpesten.

Ze moeten gewoon naar het UWV als er te weinig werk is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lebow schreef:
19-01-2025 13:12
Maar je weet niet of de werkgever dit normaal gedrag vindt, want niemand weet er nog van. De vertrouwenspersoon niet, HR niet, alleen de teamleider zelf die het uitvoert. Begin daar eens mee, zou ik zeggen.
TO heeft duidelijk onderbuikgevoelens en ziet dat er mensen uitgewerkt worden. Die teammanager is een pion van het management. Geen teammanager kan op eigen initiatief mensen eruit werken. De tekenbevoegdheid ligt elders. Het zal mij niks verbazen dat die teammanager een intrimmer is. En hoezo zou HR niks weten? Er worden opleidingen ingetrokken. HR gaat over opleidingen.
Een ziekmelding zorgt dat je naar de bedrijfsarts gaat en als je niet ziek bent, dan zegt de bedrijfsarts dan wel. Dan is er waars een afkoelperiode en kan er gepraat worden. Maar TO moet daarvoor wel een jurist hebben gesproken want dit gaat op niks goeds uitlopen en TO voelt zich niet sterk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoals gezegd ga ik mij niet ziek melden. Ik ben niet ziek en niemand heeft mij iets aangepraat ook wil ik gewoon werken. Tot een week geleden was er niks aan de hand en had ik het hartstikke naar mijn zin. Ik ga wel wat doen met heel veel tips die ik hier ook lees: zoals dossier opbouwen, vertrouwenspersoon benaderen en solliciteren. Gevoelsmatig heb ik ook het idee (terecht of onterecht) dat wanneer ik mij ziek meld men alleen maar een stok geef om mee te slaan. Neemt niet weg dat ik de hele gang van zaken incorrect vind. Iemand schreef dat zij mee had gemaakt dat een manager een collega in een onmogelijk positie had geplaatst om daarna navraag te doen naar het functioneren. Ik weet dat dit hier ook bij collega’s gebeurd: de ene collega wordt gevraagd naar het functioneren van een andere collega.

Ik ben wel blij met alles wat jullie schrijven. Het geeft me steun en zorgt er ook voor dat ik me gedachtes geordend krijg en daardoor zakt ook wel de ergste stress merk ik. Helaas heb ik geen vrienden dus heb ik ook niemand om dit mee te bespreken. Daarom
heel erg dank dat ik mijn verhaal hier kwijt kan.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
19-01-2025 13:06
Dat ben ik ook niet met je eens. Als mijn werkgever van mij afwil en dat op deze onjuiste wijze doet, dan zoek ik een andere baan op mijn tempo. Ik ga geen werkgever helpen door zelf maar te zorgen dat ik me uit de voeten maak, zodat deze geen last meer van me heeft. Niet als ik me jarenlang naar volle tevredenheid heb ingezet. Dan is mijn eigen gezondheid prioriteit en doe ik wat het beste is voor mij en niet voor werkgever.
Ik denk dat het goed is om bij jezelf na te gaan: wat levert het me op als ik hier blijf en wat levert het me op als ik weg ga. De fijne werksituatie die er was, die komt niet meer terug en het wordt alleen maar erger. Ik zou niet de eerste de beste baan pakken die voorbij komt, maar ik zou wel serieus om me heen kijken, om te voorkomen dat ik er uiteindelijk mentaal aan onderdoor zou gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou het open gooien en benoemen wat je denkt dat ze van plan zijn en vragen om dit of te onkrachten en dan constructief met de manier van met je omgaan te gaan werken of te bevestigen wat je vermoeden is en van daaruit de best mogelijke vso voor mezelf laten uitonderhandelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Iemand vroeg trouwens of ik hulp heb gehad bij mijn onzekerheid en pestverleden. En die hulp heb ik jarenlang gehad. Daarom weet ik rationeel ook wel hoe en wat maar krijg ik het nu even niet voor elkaar. Wanneer je jarenlang te horen heb gekregen dat je niet goed genoeg bent, dat je er niet bij hoort en dat de volwassen die je hadden kunnen helpen juist wegkeken of meededen dan heb je nu eenmaal een litteken wat nooit meer verdwijnt. En hoeveel therapie ik ook zal volgen het gaat niet meer weg. En dit soort dingen triggeren het een en ander. En waar ik vroeger dan als een doldwaze stier zou handelen en uit emotie reageerde weet ik nu eerst na te denken voor dat ik iets doe.
Alle reacties Link kopieren Quote
*Brokkel* schreef:
19-01-2025 13:22
Ik denk dat het goed is om bij jezelf na te gaan: wat levert het me op als ik hier blijf en wat levert het me op als ik weg ga. De fijne werksituatie die er was, die komt niet meer terug en het wordt alleen maar erger. Ik zou niet de eerste de beste baan pakken die voorbij komt, maar ik zou wel serieus om me heen kijken, om te voorkomen dat ik er uiteindelijk mentaal aan onderdoor zou gaan.
Dat ik op langere termijn blijf is geen optie. Ik ben dit weekend direct begonnen met zoeken naar vacatures en heb in mijn netwerk ook al laten vallen dat ik iets anders zoek. Maar ik ben realistisch die andere baan heb ik niet direct. En tot die tijd moet ik er doorheen zien te komen op de best mogelijke manier.
Alle reacties Link kopieren Quote
Blauwemuis schreef:
19-01-2025 13:27
Iemand vroeg trouwens of ik hulp heb gehad bij mijn onzekerheid en pestverleden. En die hulp heb ik jarenlang gehad. Daarom weet ik rationeel ook wel hoe en wat maar krijg ik het nu even niet voor elkaar. Wanneer je jarenlang te horen heb gekregen dat je niet goed genoeg bent, dat je er niet bij hoort en dat de volwassen die je hadden kunnen helpen juist wegkeken of meededen dan heb je nu eenmaal een litteken wat nooit meer verdwijnt. En hoeveel therapie ik ook zal volgen het gaat niet meer weg. En dit soort dingen triggeren het een en ander. En waar ik vroeger dan als een doldwaze stier zou handelen en uit emotie reageerde weet ik nu eerst na te denken voor dat ik iets doe.
Heel goed van je!

Dat het je triggert, is helemaal niet gek. Realiseer je dat dit gedrag vanuit een leidinggevend ook mensen treft die geen pestverleden hebben en die hierdoor ook een knoop in hun maag krijgen. Ik vind het heel goed van je dat je nu eerst even nadenkt over wat gebeurt er eigenlijk echt en hoe wil ik hier op reageren of wat kan ik nu het beste doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Blauwemuis schreef:
19-01-2025 13:31
Dat ik op langere termijn blijf is geen optie. Ik ben dit weekend direct begonnen met zoeken naar vacatures en heb in mijn netwerk ook al laten vallen dat ik iets anders zoek. Maar ik ben realistisch die andere baan heb ik niet direct. En tot die tijd moet ik er doorheen zien te komen op de best mogelijke manier.
Ik vind het heel knap van je, dat het je lukt om erover na te denken, te kijken wat verstandig is en niet overhaast te reageren. Het is ook gewoon heel ruk, helemaal als je baan eerst zo leuk was. Helaas zijn de meeste situaties (privé en werk) onderhevig aan veranderingen, door heel veel redenen. Zelf vind ik dat wel prettig, want ik doe het niet zo goed op voorspelbaarheid, maar het is natuurlijk niet fijn als het je zo overvalt en je kunt er weinig mee.
Het is niet persoonlijk, het is een verkeerde aanpak vanuit het bedrijf of in ieder geval vanuit je teamleider.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven