Nu al paniek omdat ik morgen moet werken

Tot voor kort heb ik het altijd erg naar mijn zin gehad op werk en ging ik altijd met plezier heen. Maar dit is veranderd. Zo’n anderhalf jaar geleden ben ik na een promotie gestart in een nieuwe functie waar ik nul ervaring in had. Met mijn toenmalige manager heb ik goede afspraken gemaakt oa over de kans om te leren, wat gezien de functie echt wel een paar jaar kost, maar ook over het volgen van een opleiding. Inmiddels is toenmalige manager vertrokken en een ander manager is gestart. Ook met deze manager heb ik het altijd goed kunnen vinden maar deze manager is het afgelopen jaar flink overvraagd. De een na ander is uitgevallen zo wel op managementniveau als collega’s. Om manager te ontlasten is er een teamleider aangetrokken. En waar teamleider eerst best ok leek heeft deze wel zo zijn voorkeuren qua mensen. Dit vermoeden was er al maar wordt steeds duidelijker. En nu blijkt er een soort ‘geheime agenda’ te zijn van allerlei mensen die er uit moeten. (Er moet bezuinigd worden dat is al een tijd bekend en de een na de ander krijgt een vso en kan vertrekken. Opvallend genoeg zijn dit allemaal mensen die zijn aangenomen door het vorige management) En je raad het al: het lijkt er steeds meer op dat ik ook op die lijst sta. Waar er nog nooit een probleem was met mijn functioneren, mijn functioneringsgesprekken altijd top waren krijg ik nu allemaal steken onder water. Teamleider komt steeds met allerlei vacatures bij me, ik moet nadenken of ik wel gelukkig wordt van het werk wat ik doe, de opleiding die ik zou doen mag ik niet meer volgen en het werk wat eerst door twee personen werd gedaan moet ik voortaan in mijn eentje doen. Dit is natuurlijk helemaal niet realistisch. En als ik dit aangeef dan geeft teamleider niet thuis. Enige wat ik te horen krijg is dat alles wat mijn werk leuk maakt maar moeten laten vallen.

Dit alles met elkaar zorgt ervoor dat ik eigenlijk al vanaf vrijdag met een knoop in mijn maag zit. Het is niet uitgesproken maar mijn onderbuik geeft heel duidelijk aan dat dit foute boel is. Ik heb dan ook vrij rigoreus besloten dat ik op zoek ga naar ander werk. Maar die nieuwe baan heb ik natuurlijk niet direct. Ik sta stijf van de paniek en de stress. En zie er zo tegenop dat ik morgen naar kantoor moet. Ik ben alleen dus ik kan het mij niet veroorloven zonder werk te zitten maar deze stress is niet ok. Hoe ga ik de komende tijd doorkomen? Want nu kan ik wel janken.

Sorry voor de lange tekst. Alle tips en waar ik aan moet denken zijn welkom.

Marianneke schreef: ↑

19-01-2025 14:03

Als er personeel uit moet omdat er bezuinigd moet worden, moeten ze met een reorganisatieplan komen. Is er een OR? Dan kun je het daar ook nog neerleggen.
[/quote

Er moet inderdaad bezuinigd worden maar het verhaal wat wordt vertelt is dat de bezuinigingen gezocht worden op andere plekken. Vanwege herkenbaarheid kan ik hier niet veel over uitweiden maar personeel ontslaan is formeel nooit een optie geweest. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat er geen “dubbele agenda” is en als je het toch voor elkaar krijgt door bepaald gedrag dat personeel opstapt komt dat natuurlijk wel goed uit. Als je zorgt dat het werk niet leuk meer is zijn er genoeg mensen die uit zichzelf weggaan en daarvoor in de plaats worden dan uitzendkrachten ingehuurd…je snapt het plaatje denk ik wel… Er is dus geen reorganisatieplan want daar is formeel geen sprake van. En ik weet niet of dit het juiste moment is de OR te betrekken. Ik ga eerst maar eens beginnen bij de vertrouwenspersoon.