Werk & Studie
alle pijlers
Ongelukkig door mijn baan
dinsdag 17 maart 2009 om 13:00
Hallo,
een jaar geleden ben ik afgestudeerd en aan het werk gegaan. Ik ben in dienst bij een detacheerder en zit nogsteeds op mijn eerste project.
Nu is het zo, dat ik vanaf de 2e maand het hier wel gezien had. Ik doe werk zwaar onder mijn niveau (ik verwerk gegevens), heb hier ook met mijn opdrachtgever over gepraat, er zijn tijdelijke verbeteringen geweest (lees: 3 weken mocht ik leuk werk doen), maar het is alweer minstens een half jaar huilen met de pet op.
Dit heb ik ruim een half jaar geleden ook bij mijn detacheerder aangegeven. Ze zijn op zoek, maar er zijn nog geen bedrijven die me in deze tijd willen hebben (ben namelijk 3x zo duur als iemand die ze zelf in zouden huren), of bedrijven waarbij ik het zie om te gaan werken (functie spreekt me totaal niet aan).
Nu is het zo dat ik me steeds beroerder voel. Al meer dan een half jaar schommelt het met hoe ik me voel, maar ik wordt steeds ongelukkiger, moet thuis steeds vaker huilen, voel me hulpeloos en heb totaal geen zin meer om mijn bed uit te komen. Ik interesseer me totaal niet meer in mijn werk, ik doe wel mijn best, maar het lukt me niet om nog motivatie op te brengen.
Ik loop bij de fysiotherapeut voor lichamelijke klachten, sommige delen van mijn lijf werken af en toe niet helemaal goed (hier ook voor onderzoek gehad, maar er is niets raars gevonden), ben duizelig, hartkloppingen, vermoeid en kan me niet concentreren.
Ik ben het zo ontzettend beu!
Wat mijn vraag is, kan ik hier nu niet iets mee? Ik blijf mijn bedrijf op de hoogte stellen dat ik hier niet op mijn plek zit en me niet happy voel, maar zij kunnen weinig doen dan zoeken naar iets anders (waar dan weinig reactie op komt).
Kan ik naar een arbo-arts of hoe gaat zoiets in zijn werk? Ik wil zograag weg hier, er zit geen enkele uitdaging in (Bore-out) en binnen het bedrijf zijn er totaal geen mogelijkheden...
Graag advies.
In ieder geval heel erg bedankt
een jaar geleden ben ik afgestudeerd en aan het werk gegaan. Ik ben in dienst bij een detacheerder en zit nogsteeds op mijn eerste project.
Nu is het zo, dat ik vanaf de 2e maand het hier wel gezien had. Ik doe werk zwaar onder mijn niveau (ik verwerk gegevens), heb hier ook met mijn opdrachtgever over gepraat, er zijn tijdelijke verbeteringen geweest (lees: 3 weken mocht ik leuk werk doen), maar het is alweer minstens een half jaar huilen met de pet op.
Dit heb ik ruim een half jaar geleden ook bij mijn detacheerder aangegeven. Ze zijn op zoek, maar er zijn nog geen bedrijven die me in deze tijd willen hebben (ben namelijk 3x zo duur als iemand die ze zelf in zouden huren), of bedrijven waarbij ik het zie om te gaan werken (functie spreekt me totaal niet aan).
Nu is het zo dat ik me steeds beroerder voel. Al meer dan een half jaar schommelt het met hoe ik me voel, maar ik wordt steeds ongelukkiger, moet thuis steeds vaker huilen, voel me hulpeloos en heb totaal geen zin meer om mijn bed uit te komen. Ik interesseer me totaal niet meer in mijn werk, ik doe wel mijn best, maar het lukt me niet om nog motivatie op te brengen.
Ik loop bij de fysiotherapeut voor lichamelijke klachten, sommige delen van mijn lijf werken af en toe niet helemaal goed (hier ook voor onderzoek gehad, maar er is niets raars gevonden), ben duizelig, hartkloppingen, vermoeid en kan me niet concentreren.
Ik ben het zo ontzettend beu!
Wat mijn vraag is, kan ik hier nu niet iets mee? Ik blijf mijn bedrijf op de hoogte stellen dat ik hier niet op mijn plek zit en me niet happy voel, maar zij kunnen weinig doen dan zoeken naar iets anders (waar dan weinig reactie op komt).
Kan ik naar een arbo-arts of hoe gaat zoiets in zijn werk? Ik wil zograag weg hier, er zit geen enkele uitdaging in (Bore-out) en binnen het bedrijf zijn er totaal geen mogelijkheden...
Graag advies.
In ieder geval heel erg bedankt
dinsdag 17 maart 2009 om 13:10
Waarom niet weg bij detachering en zelf op zoek naar een baan die je leuk lijkt? Je geeft zelf al aan dat de banen die je leuk vind niet krijgt omdat je te duur bent nu, door weer zelf wat te gaan zoeken is dat probleem toch opgelost (? lijkt mij; ik heb totaal geen ervaring met detacheringsbureau's)
dinsdag 17 maart 2009 om 13:17
dinsdag 17 maart 2009 om 13:20
Ik zou je ook adviseren om op zoek te gaan naar een andere baan. Het is misschien niet makkelijk om iets te vinden in deze tijd, maar het kan ook meevallen.
Ik heb zelf heel kort op detacheringsbasis gewerkt en had daar snel genoeg van: er blijft veel geld hangen bij het bureau zdat me geplaatst had.
Wel heb ik mijn twijfels of je verwachtingen reëel zijn, minder leuke klussen horen er bij. Je schrijft dat je alle mogelijke klussen die je aangeboden zijn afgewezen hebt: zat daar echt niets beter tussen?
Weet je wel wat je graag zou willen doen? Probeer daar dan naar toe te werken, mogelijk gaat het nog even voor dat het echt zo is.
Ik heb zelf heel kort op detacheringsbasis gewerkt en had daar snel genoeg van: er blijft veel geld hangen bij het bureau zdat me geplaatst had.
Wel heb ik mijn twijfels of je verwachtingen reëel zijn, minder leuke klussen horen er bij. Je schrijft dat je alle mogelijke klussen die je aangeboden zijn afgewezen hebt: zat daar echt niets beter tussen?
Weet je wel wat je graag zou willen doen? Probeer daar dan naar toe te werken, mogelijk gaat het nog even voor dat het echt zo is.
dinsdag 17 maart 2009 om 13:21
Waarom ga je zelf niet op zoek naar een baan die wél bij je past. Geeft nogmaals bij je werkgever aan dat je nu geen passend werk doet en graag een andere klus wil. Hang data en criteria aan afspraken die je met je werkgever maakt.
Maar hoe dan ook: kom zelf in actie en ga niet lijdzaam zitten wachten tot dat er wat verbetert.
Als er binnen het bedrijf geen mogelijkheden zijn waarom blijf je dan daar?
Je schrijft dat je nu enkel gegevens invoert. Lijkt me stug dat in deze tijden een opdrachtgever een (relatief) dure kracht zoals jij inhuurt om enkel gegevens te verwerken, dan kunnen ze beter een uitzendkracht nemen voor data entry werk.
Je zegt dat je een half jaar geleden bij je opdrachtgever en werkgever je probleem hebt aangekaart. Er is toen 3 weken verbetering geweest. Wat heb je daarna gedaan? Niets? Weer gesprekken gevoerd? Weten deze partijen dat je weer/nog steeds ontevreden bent. Wat zijn je mogelijkheden bij je opdrachtgever?
Hoe zijn je beoordelingen/functioneringsgesprekken tot nu toe geweest, positief. Heb je dit punt toen ook aangekaart?
Kortom, wat heb je zelf al gedaan wat binnen je macht ligt en wat hebben je werkgever en opdrachtgever tot nu toe gedaan? En tot slot: wat let je om zelf actie te ondernemen? Initiatief is echt het sleutelwoord, zeker in tijden van recessie. Je kan nu in een hoekje gaan treuren en naar de bedrijfsarts gaan. Maar het is JOUW situatie, waar JIJ verandering in moet brengen...
Maar hoe dan ook: kom zelf in actie en ga niet lijdzaam zitten wachten tot dat er wat verbetert.
Als er binnen het bedrijf geen mogelijkheden zijn waarom blijf je dan daar?
Je schrijft dat je nu enkel gegevens invoert. Lijkt me stug dat in deze tijden een opdrachtgever een (relatief) dure kracht zoals jij inhuurt om enkel gegevens te verwerken, dan kunnen ze beter een uitzendkracht nemen voor data entry werk.
Je zegt dat je een half jaar geleden bij je opdrachtgever en werkgever je probleem hebt aangekaart. Er is toen 3 weken verbetering geweest. Wat heb je daarna gedaan? Niets? Weer gesprekken gevoerd? Weten deze partijen dat je weer/nog steeds ontevreden bent. Wat zijn je mogelijkheden bij je opdrachtgever?
Hoe zijn je beoordelingen/functioneringsgesprekken tot nu toe geweest, positief. Heb je dit punt toen ook aangekaart?
Kortom, wat heb je zelf al gedaan wat binnen je macht ligt en wat hebben je werkgever en opdrachtgever tot nu toe gedaan? En tot slot: wat let je om zelf actie te ondernemen? Initiatief is echt het sleutelwoord, zeker in tijden van recessie. Je kan nu in een hoekje gaan treuren en naar de bedrijfsarts gaan. Maar het is JOUW situatie, waar JIJ verandering in moet brengen...
dinsdag 17 maart 2009 om 13:24
Heb ik ook gehad. En ik weet hoe zwaar het op je gemoed kan drukken, al klinkt het overdreven.. Er zit inderdaad niets anders op dan heel actief op zoek te gaan naar een andere baan.
In je huidige baan kun je proberen je eigen doelen vast te stellen en leg de lat hoog te leggen. Bijvoorbeeld: dit kost normaal gesproken een dag, maar ik wil het om 14:00 afhebben. Probeer jezelf uit te dagen.
Je kunt ook naast je werk een cursus of een opleiding te volgen. Op die manier word je uitgedaagd en gestimuleerd en het helpt misschien ook je baankansen te vergroten.
Ik weet niet of het bij jouw werk mogelijk is, maar ik mocht mijn huiswerk doen als mijn werktaken af waren.
Niet dat je met deze tips weer naar je werk huppelt, maar ik barstte in elk geval niet meer iedere zondag in huilen uit omdat het weekend weer voorbij was. en nu heb ik gelukkig iets dat ik leuk vind.
Sterkte!
In je huidige baan kun je proberen je eigen doelen vast te stellen en leg de lat hoog te leggen. Bijvoorbeeld: dit kost normaal gesproken een dag, maar ik wil het om 14:00 afhebben. Probeer jezelf uit te dagen.
Je kunt ook naast je werk een cursus of een opleiding te volgen. Op die manier word je uitgedaagd en gestimuleerd en het helpt misschien ook je baankansen te vergroten.
Ik weet niet of het bij jouw werk mogelijk is, maar ik mocht mijn huiswerk doen als mijn werktaken af waren.
Niet dat je met deze tips weer naar je werk huppelt, maar ik barstte in elk geval niet meer iedere zondag in huilen uit omdat het weekend weer voorbij was. en nu heb ik gelukkig iets dat ik leuk vind.
Sterkte!
dinsdag 17 maart 2009 om 13:24
quote:Sparkle84 schreef op 17 maart 2009 @ 13:17:
gigaluilak, hier heb ik zelf ook aan gedacht, maar uit financieel oogpunt is het nu heel onverstandig om te gaan switchen van baan. Ik heb daar een vast contract, auto, en een huis gezien wat we willen gaan kopen..
al met al, niet de beste tijd om een zekerheid op te zeggen..
wat is een vast contract en een auto waard als je elke dag huilend thuiskomt en zelfs lichamelijke klachten hebt?
je bent jong en net afgestudeerd, er is vast wel ergens een betere plek voor je. Je kan toch op zoek naar iets anders en deze zekerheid pas opzeggen als je hebt getekend voor een andere baan?
gigaluilak, hier heb ik zelf ook aan gedacht, maar uit financieel oogpunt is het nu heel onverstandig om te gaan switchen van baan. Ik heb daar een vast contract, auto, en een huis gezien wat we willen gaan kopen..
al met al, niet de beste tijd om een zekerheid op te zeggen..
wat is een vast contract en een auto waard als je elke dag huilend thuiskomt en zelfs lichamelijke klachten hebt?
je bent jong en net afgestudeerd, er is vast wel ergens een betere plek voor je. Je kan toch op zoek naar iets anders en deze zekerheid pas opzeggen als je hebt getekend voor een andere baan?
dinsdag 17 maart 2009 om 13:24
quote:Sparkle84 schreef op 17 maart 2009 @ 13:17:
gigaluilak, hier heb ik zelf ook aan gedacht, maar uit financieel oogpunt is het nu heel onverstandig om te gaan switchen van baan. Ik heb daar een vast contract, auto, en een huis gezien wat we willen gaan kopen..
al met al, niet de beste tijd om een zekerheid op te zeggen..
Met alle respect: dan is dat jouw keuze en moet je niet zeuren! Jij wil niet weg vanwege de centen. Je krijgt goed betaald voor data entry werk. Je hebt een vast contract. Maar... je vind het werk niet leuk.
Oplossing: of je zorgt dat dit werk wel leuk wordt óf je toont ballen en gaat op zoek naar wat anders óf je stopt met klagen...
gigaluilak, hier heb ik zelf ook aan gedacht, maar uit financieel oogpunt is het nu heel onverstandig om te gaan switchen van baan. Ik heb daar een vast contract, auto, en een huis gezien wat we willen gaan kopen..
al met al, niet de beste tijd om een zekerheid op te zeggen..
Met alle respect: dan is dat jouw keuze en moet je niet zeuren! Jij wil niet weg vanwege de centen. Je krijgt goed betaald voor data entry werk. Je hebt een vast contract. Maar... je vind het werk niet leuk.
Oplossing: of je zorgt dat dit werk wel leuk wordt óf je toont ballen en gaat op zoek naar wat anders óf je stopt met klagen...
dinsdag 17 maart 2009 om 13:31
Je kan ook even wachten met dat huis kopen en eerst op zoek gaan naar een nieuwe baan. Anders heb je straks ook geen energie om dat nieuwe huis in te richten.
En.. heb zelf ook twee jaar gedetacheerd gezeten... voor iedereen die het NIET weet, het is werkelijk bespottelijk wat voor werk ze je laten doen om je maar "van de bank" af te houden. Heb in twee jaar van de ongeveer 8 opdrachten er twee gehad die echt leuk waren. En ik heb echt geen laag uurtarief hoor!
En.. heb zelf ook twee jaar gedetacheerd gezeten... voor iedereen die het NIET weet, het is werkelijk bespottelijk wat voor werk ze je laten doen om je maar "van de bank" af te houden. Heb in twee jaar van de ongeveer 8 opdrachten er twee gehad die echt leuk waren. En ik heb echt geen laag uurtarief hoor!
dinsdag 17 maart 2009 om 13:35
No offence, maar dit klinkt als een klassiek geval afgestudeerde met te hoge verwachtingen en pretenties. Denken dat ze gelijk na hun afstuderen rustig 60k per jaar als start salaris kunnen eisen en toch wel minimaal een medior/senior functie moeten krijgen anders gaan ze zich vervelen en huilie-huilie op de bank doen.
Jij bent er toch zelf bij als je een baan kiest/opdracht krijgt
?! Bovendien heb je nauwelijks werkervaring dus je bent op veel projecten simpelweg nog niet in te zetten. Ook heb je de botte pech om net op dit moment detacheerder te zijn, die worden overal nu juist uitgeknikkerd. Veel te duur voor een opdrachtgever, zeker als je vast personeel misschien moet ontslaan.
Als jij iets anders wil zal JIJ daar wat aan moeten doen. Nu al met een bore out gaan schermen is te makkelijk. Je hebt er zelf, behoudens erover te zeuren, nog weinig aan gedaan om de situatie te veranderen.
Je moet niet bij een accountants kantoor sollicteren als je liever stewardess wilt zijn. Simpel.
Jij bent er toch zelf bij als je een baan kiest/opdracht krijgt
?! Bovendien heb je nauwelijks werkervaring dus je bent op veel projecten simpelweg nog niet in te zetten. Ook heb je de botte pech om net op dit moment detacheerder te zijn, die worden overal nu juist uitgeknikkerd. Veel te duur voor een opdrachtgever, zeker als je vast personeel misschien moet ontslaan.
Als jij iets anders wil zal JIJ daar wat aan moeten doen. Nu al met een bore out gaan schermen is te makkelijk. Je hebt er zelf, behoudens erover te zeuren, nog weinig aan gedaan om de situatie te veranderen.
Je moet niet bij een accountants kantoor sollicteren als je liever stewardess wilt zijn. Simpel.
dinsdag 17 maart 2009 om 13:36
quote:mips schreef op 17 maart 2009 @ 13:21:
Maar hoe dan ook: kom zelf in actie en ga niet lijdzaam zitten wachten tot dat er wat verbetert.
Als er binnen het bedrijf geen mogelijkheden zijn waarom blijf je dan daar?
er zijn geen mogelijkheden om te groeien binnen het bedrijf waar ik nu gedetacheerd zit. Zij hebben een overeenkomst met mijn detacheringsbedrijf, dus ik kan niet zomaar hier opstappen (of ik moet ontslag nemen dus)
Je schrijft dat je nu enkel gegevens invoert. Lijkt me stug dat in deze tijden een opdrachtgever een (relatief) dure kracht zoals jij inhuurt om enkel gegevens te verwerken, dan kunnen ze beter een uitzendkracht nemen voor data entry werk.
dat voorstel heb ik ook meerdere malen neergelegd. Neem iemand die niet hoog opgeleid is om dit werk te doen, zodat ik andere dingen kan doen.. maar dat wordt niet opgepakt. Soms komen er nieuwe mensen binnen, die hetzelfde werk moeten doen als ik, maar die zijn na een paar maanden weer vertrokken. Het lukt het bedrijf niet om mensen te vinden die dit werk willen doen, en menen dat je verstand van zaken nodig hebt om gegevens die voor mijn neus liggen over te zetten in een programma.. (1 op 1)
Er zijn wel andere werkzaamheden geweest, maar alle werkzaamheden zijn werkzaamheden die je een kind van 12 binnen 1 week geleerd hebt..
Je zegt dat je een half jaar geleden bij je opdrachtgever en werkgever je probleem hebt aangekaart. Er is toen 3 weken verbetering geweest. Wat heb je daarna gedaan? Niets? Weer gesprekken gevoerd? Weten deze partijen dat je weer/nog steeds ontevreden bent. Wat zijn je mogelijkheden bij je opdrachtgever?
Hoe zijn je beoordelingen/functioneringsgesprekken tot nu toe geweest, positief. Heb je dit punt toen ook aangekaart?
daarna ben ik weer gaan praten, dat het wel even verbeterd was, maar dat het nu weer op hetzelfde niveau zit. Er wordt verbetering beloofd maar dit komen ze niet na. Mijn functioneringsgesprekken zijn uitmuntend geweest, ze zijn ontzettend tevreden over me, ook de initiatieven die ik toon (etc.) en iedere keer geef ik het aan. Maar die beloften worden dus niet nagekomen..
Kortom, wat heb je zelf al gedaan wat binnen je macht ligt en wat hebben je werkgever en opdrachtgever tot nu toe gedaan? En tot slot: wat let je om zelf actie te ondernemen? Initiatief is echt het sleutelwoord, zeker in tijden van recessie. Je kan nu in een hoekje gaan treuren en naar de bedrijfsarts gaan. Maar het is JOUW situatie, waar JIJ verandering in moet brengen... ben ik het ook mee eens, maar op een moment houd het op. Als beloften niet worden nagekomen, dan kan ik op een moment ook niks meer..
Maar hoe dan ook: kom zelf in actie en ga niet lijdzaam zitten wachten tot dat er wat verbetert.
Als er binnen het bedrijf geen mogelijkheden zijn waarom blijf je dan daar?
er zijn geen mogelijkheden om te groeien binnen het bedrijf waar ik nu gedetacheerd zit. Zij hebben een overeenkomst met mijn detacheringsbedrijf, dus ik kan niet zomaar hier opstappen (of ik moet ontslag nemen dus)
Je schrijft dat je nu enkel gegevens invoert. Lijkt me stug dat in deze tijden een opdrachtgever een (relatief) dure kracht zoals jij inhuurt om enkel gegevens te verwerken, dan kunnen ze beter een uitzendkracht nemen voor data entry werk.
dat voorstel heb ik ook meerdere malen neergelegd. Neem iemand die niet hoog opgeleid is om dit werk te doen, zodat ik andere dingen kan doen.. maar dat wordt niet opgepakt. Soms komen er nieuwe mensen binnen, die hetzelfde werk moeten doen als ik, maar die zijn na een paar maanden weer vertrokken. Het lukt het bedrijf niet om mensen te vinden die dit werk willen doen, en menen dat je verstand van zaken nodig hebt om gegevens die voor mijn neus liggen over te zetten in een programma.. (1 op 1)
Er zijn wel andere werkzaamheden geweest, maar alle werkzaamheden zijn werkzaamheden die je een kind van 12 binnen 1 week geleerd hebt..
Je zegt dat je een half jaar geleden bij je opdrachtgever en werkgever je probleem hebt aangekaart. Er is toen 3 weken verbetering geweest. Wat heb je daarna gedaan? Niets? Weer gesprekken gevoerd? Weten deze partijen dat je weer/nog steeds ontevreden bent. Wat zijn je mogelijkheden bij je opdrachtgever?
Hoe zijn je beoordelingen/functioneringsgesprekken tot nu toe geweest, positief. Heb je dit punt toen ook aangekaart?
daarna ben ik weer gaan praten, dat het wel even verbeterd was, maar dat het nu weer op hetzelfde niveau zit. Er wordt verbetering beloofd maar dit komen ze niet na. Mijn functioneringsgesprekken zijn uitmuntend geweest, ze zijn ontzettend tevreden over me, ook de initiatieven die ik toon (etc.) en iedere keer geef ik het aan. Maar die beloften worden dus niet nagekomen..
Kortom, wat heb je zelf al gedaan wat binnen je macht ligt en wat hebben je werkgever en opdrachtgever tot nu toe gedaan? En tot slot: wat let je om zelf actie te ondernemen? Initiatief is echt het sleutelwoord, zeker in tijden van recessie. Je kan nu in een hoekje gaan treuren en naar de bedrijfsarts gaan. Maar het is JOUW situatie, waar JIJ verandering in moet brengen... ben ik het ook mee eens, maar op een moment houd het op. Als beloften niet worden nagekomen, dan kan ik op een moment ook niks meer..
dinsdag 17 maart 2009 om 13:42
quote:Booyahh schreef op 17 maart 2009 @ 13:35:
No offence, maar dit klinkt als een klassiek geval afgestudeerde met te hoge verwachtingen en pretenties. Denken dat ze gelijk na hun afstuderen rustig 60k per jaar als start salaris kunnen eisen en toch wel minimaal een medior/senior functie moeten krijgen anders gaan ze zich vervelen en huilie-huilie op de bank doen.
.
Mmm. Heb toch de behoefte mezelf te verdedigen. Ik heb zelf in een situatie als TO gezeten, maar herken me niet in deze schets. Salaris en 'hoge' functie kunnen me gestolen worden. Zolang je maar een beetje uitgedaagd wordt en je collega's geen onderlinge guerrillaoorlog over jouw rug uitvoeren.
Maar ik ben het met je eens dat jouw schets voor veel mensen wel opgaat. Ik hoop niet voor TO. Het leven wordt een steuk leuker als je voor jezelf durft te kiezen, in plaats van voor je geld.
No offence, maar dit klinkt als een klassiek geval afgestudeerde met te hoge verwachtingen en pretenties. Denken dat ze gelijk na hun afstuderen rustig 60k per jaar als start salaris kunnen eisen en toch wel minimaal een medior/senior functie moeten krijgen anders gaan ze zich vervelen en huilie-huilie op de bank doen.
.
Mmm. Heb toch de behoefte mezelf te verdedigen. Ik heb zelf in een situatie als TO gezeten, maar herken me niet in deze schets. Salaris en 'hoge' functie kunnen me gestolen worden. Zolang je maar een beetje uitgedaagd wordt en je collega's geen onderlinge guerrillaoorlog over jouw rug uitvoeren.
Maar ik ben het met je eens dat jouw schets voor veel mensen wel opgaat. Ik hoop niet voor TO. Het leven wordt een steuk leuker als je voor jezelf durft te kiezen, in plaats van voor je geld.
dinsdag 17 maart 2009 om 13:44
quote:Sparkle84 schreef op 17 maart 2009 @ 13:36:
[...]
ben ik het ook mee eens, maar op een moment houd het op. Als beloften niet worden nagekomen, dan kan ik op een moment ook niks meer..
Dat kan je wél: neem je ontslag! Dan zet je de koop van een huis even op de lange baan. Jammer maar helaas.
Als je uitmuntende prestaties levert, dan moet een andere job ook geen punt zijn. Er is wel degelijk werk, je moet er alleen hard je best voor doen. Er komen dagelijks vacatures bij op Monsterboard en overige sites.
Dus nogmaals: als jij vindt dat je er alles aan hebt gedaan maar je werkgever kan je niets anders bieden: zoek zelf wat anders. Dan moet je het niet lafjes op een bore out schuiven en naar de arbo rennen.
het is jouw lot, dat heb je zelf in handen...
[...]
ben ik het ook mee eens, maar op een moment houd het op. Als beloften niet worden nagekomen, dan kan ik op een moment ook niks meer..
Dat kan je wél: neem je ontslag! Dan zet je de koop van een huis even op de lange baan. Jammer maar helaas.
Als je uitmuntende prestaties levert, dan moet een andere job ook geen punt zijn. Er is wel degelijk werk, je moet er alleen hard je best voor doen. Er komen dagelijks vacatures bij op Monsterboard en overige sites.
Dus nogmaals: als jij vindt dat je er alles aan hebt gedaan maar je werkgever kan je niets anders bieden: zoek zelf wat anders. Dan moet je het niet lafjes op een bore out schuiven en naar de arbo rennen.
het is jouw lot, dat heb je zelf in handen...
dinsdag 17 maart 2009 om 13:53
TO, het is tijd om een afweging te maken tussen wat jij belangrijker vindt. Wil je liever NU zekerheid, vaste baan, een huis etc maar op de lange termijn ongelukkig zijn met je werk en nog meer vastzitten op deze plek want hoe langer je wacht met switchen, hoe moeilijker het wordt. Of ga je voor je lange termijn geluk en zet je de vast baan en huis in de ijskast en gaat zoeken naar een baan waarin je wel de uitdaging krijgt die je nodig hebt. Huis komt dan wat later maar liever snel gelukkig en wat later rijk dan snel rijk maar nooit gelukkig. (even cru gezegd hoor).
dinsdag 17 maart 2009 om 14:22
Ik weet hoe moeilijk het is om werk te doen wat je niet ligt. Probeer wat anders te vinden en bijt je niet vast in een koophuis.
Zelf werk ik al heel lang in de zorg en ik ga me daar steeds rotter bij voelen. Ben ook een tijdje thuis geweest maar op een gegeven moment moet je toch weer aan het werk.
Ik weet nu dat het werk niet veranderd, dat kan alleen maar verslechteren. Kans op ander werk is er voor mij niet want ik heb slechts een mbo opleiding en ben ruim de 40 gepasseerd.
Om het een beetje vol te houden (de schoorsteen moet wel blijven roken) ben ik minder gaan werken. Daardoor moet je eens stapje terug maar ik voel me stukken beter in mijn vel.
We werken om te leven en niet andersom.
Zelf werk ik al heel lang in de zorg en ik ga me daar steeds rotter bij voelen. Ben ook een tijdje thuis geweest maar op een gegeven moment moet je toch weer aan het werk.
Ik weet nu dat het werk niet veranderd, dat kan alleen maar verslechteren. Kans op ander werk is er voor mij niet want ik heb slechts een mbo opleiding en ben ruim de 40 gepasseerd.
Om het een beetje vol te houden (de schoorsteen moet wel blijven roken) ben ik minder gaan werken. Daardoor moet je eens stapje terug maar ik voel me stukken beter in mijn vel.
We werken om te leven en niet andersom.
dinsdag 17 maart 2009 om 14:32
Sparkle, ik heb precies hetzelfde gehad. Ik had ook een baan waarin ik niet op mijn plek zat en waar ik iedere dag zuchtend en steunend naartoe ging en ook ik had er lichamelijke klachten van. De keus om weg te gaan was niet makkelijk, ook ik was net afgestudeerd en wilde samen met mijn vriend een huis kopen en een autootje aanschaffen, maar wat ben ik blij dat we dat niet gedaan hebben!
Omdat het niet lukt een andere baan te vinden met deze economie, heb ik nu een soort "tussenbaan" en hoewel ik een derde minder verdien, ben ik drie keer zo gelukkig! Ook al kunnen we nu minder vaak uit eten en wonen we samen nog steeds in een te kleine woning en staan er twee fietsen voor de deur. Een lease-auto, vast contract en een koophuis maken je niet gelukkig, helpen je niet beter slapen en wegen ook niet op tegen de lichamelijke klachten.
Diep in je hart weet jij ook dat je wilt stoppen. Waarom vraag je hier advies terwijl je zelf eigenlijk ook weet wat het meest voor de hand liggende antwoord is?
Omdat het niet lukt een andere baan te vinden met deze economie, heb ik nu een soort "tussenbaan" en hoewel ik een derde minder verdien, ben ik drie keer zo gelukkig! Ook al kunnen we nu minder vaak uit eten en wonen we samen nog steeds in een te kleine woning en staan er twee fietsen voor de deur. Een lease-auto, vast contract en een koophuis maken je niet gelukkig, helpen je niet beter slapen en wegen ook niet op tegen de lichamelijke klachten.
Diep in je hart weet jij ook dat je wilt stoppen. Waarom vraag je hier advies terwijl je zelf eigenlijk ook weet wat het meest voor de hand liggende antwoord is?
dinsdag 17 maart 2009 om 15:58
stoppen met zeuren en op zoek naar ander werk!
dat huis kan later ook nog wel.
en wat voor werkervaring bouw je op als je data-entry doet terwijl dat ver beneden je niveau is.
als er iemand bij mij zou solliciteren die al een tijd beneden haar niveau werkt zonder daar iets aan te doen (lees: ander werk zoeken) zou ik daar toch van denken dat je gemakzuchtig bent en niet geneigd dingen aan te pakken.
dat huis kan later ook nog wel.
en wat voor werkervaring bouw je op als je data-entry doet terwijl dat ver beneden je niveau is.
als er iemand bij mij zou solliciteren die al een tijd beneden haar niveau werkt zonder daar iets aan te doen (lees: ander werk zoeken) zou ik daar toch van denken dat je gemakzuchtig bent en niet geneigd dingen aan te pakken.
dinsdag 17 maart 2009 om 21:36
quote:Sparkle84 schreef op 17 maart 2009 @ 13:36:
[...]
ben ik het ook mee eens, maar op een moment houd het op. Als beloften niet worden nagekomen, dan kan ik op een moment ook niks meer..
Als je alles geprobeerd hebt, dan zit er niets anders op dan een andere baan te zoeken. Dat huis komt wel... of kan toch: We hebben twee keer een huis gekocht terwijl ik een tijdelijk contract had en mijn partner een vast contract.
Zoals je hebt aangegeven: je wordt hier niet gelukkig van. Maar dan moet je wel zorgen dat je uit deze situatie komt, anders ga je er echt aan onderdoor.
[...]
ben ik het ook mee eens, maar op een moment houd het op. Als beloften niet worden nagekomen, dan kan ik op een moment ook niks meer..
Als je alles geprobeerd hebt, dan zit er niets anders op dan een andere baan te zoeken. Dat huis komt wel... of kan toch: We hebben twee keer een huis gekocht terwijl ik een tijdelijk contract had en mijn partner een vast contract.
Zoals je hebt aangegeven: je wordt hier niet gelukkig van. Maar dan moet je wel zorgen dat je uit deze situatie komt, anders ga je er echt aan onderdoor.
dinsdag 17 maart 2009 om 22:14
quote:Sparkle84 schreef op 17 maart 2009 @ 13:17:
gigaluilak, hier heb ik zelf ook aan gedacht, maar uit financieel oogpunt is het nu heel onverstandig om te gaan switchen van baan. Ik heb daar een vast contract, auto, en een huis gezien wat we willen gaan kopen..
al met al, niet de beste tijd om een zekerheid op te zeggen..Het is kiezen of delen en bovenal verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gedrag en je eigen functioneren. Een bedrijfsarts zal bovendien niets kunnen met het verhaal dat jij werk onder je niveau moet doen en je daar zo beroerd bij voelt. Je bent arbeidsgeschikt en niet verplicht bij deze werkgever te blijven. Als het je niet bevalt dan staat het je vrij elders te gaan werken. Het verlies van materiële zaken neem je dan op de koop toe.
gigaluilak, hier heb ik zelf ook aan gedacht, maar uit financieel oogpunt is het nu heel onverstandig om te gaan switchen van baan. Ik heb daar een vast contract, auto, en een huis gezien wat we willen gaan kopen..
al met al, niet de beste tijd om een zekerheid op te zeggen..Het is kiezen of delen en bovenal verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gedrag en je eigen functioneren. Een bedrijfsarts zal bovendien niets kunnen met het verhaal dat jij werk onder je niveau moet doen en je daar zo beroerd bij voelt. Je bent arbeidsgeschikt en niet verplicht bij deze werkgever te blijven. Als het je niet bevalt dan staat het je vrij elders te gaan werken. Het verlies van materiële zaken neem je dan op de koop toe.
zondag 22 maart 2009 om 19:32
Elenas: Omdat het niet lukt een andere baan te vinden met deze economie-> iets teveel de krant gelezen? lees dat er crisis is, en er IS een crisis. Als iedereen zo gaat denken, gebeurt er toch helemaal niks meer op de arbeidsmarkt ?? Huppekee, aan de slag en durf te solliciteren , waarom zou je je laten leiden door die giga-grote krantekoppen, die allemaal hetzelfde roepen en de mensen (consumenten) de put in praten?
zondag 22 maart 2009 om 19:56
Ik heb ook een baan gehad die ik echt niet leuk vond. Met tegenzin naar werk, daar de uren aftellen tot ik weer weg mocht. Toen toch na een half jaar daar weg gegaan en dat was best eng. Maar wel 1 van de beste beslissingen die ik ooit heb gemaakt!
Ik ben nog jong, geen kids en geen huis, net als jij. Dan moet je de stap niet groter maken door te denken dat je dan misschien even moet wachten met een huis. Je geluk is toch belangrijker en uiteindelijk zit je echt een groot gedeelte van je week op werk! En die fysieke klachten die je had, heel herkenbaar. Als je geen ander werk kunt doen daar, lijkt het me dat die klachten niet overgaan.
Nu met de recessie is het lastiger om iets te vinden dan het normaal gewees zou zijn, misschien kun je nu alvast op zoek gaan naar wat anders, voordat je deze baan op gaat zeggen?
Wie weet vind je wel iets heel erg leuks! Je hoeft niet gek op je werk te zijn, als je het maar naar je zin hebt en je er maar goed bij voelt. Zoals je jouw baan nu beschrijft, lijkt het me echt niet goed voor jezelf.
Ik ben nog jong, geen kids en geen huis, net als jij. Dan moet je de stap niet groter maken door te denken dat je dan misschien even moet wachten met een huis. Je geluk is toch belangrijker en uiteindelijk zit je echt een groot gedeelte van je week op werk! En die fysieke klachten die je had, heel herkenbaar. Als je geen ander werk kunt doen daar, lijkt het me dat die klachten niet overgaan.
Nu met de recessie is het lastiger om iets te vinden dan het normaal gewees zou zijn, misschien kun je nu alvast op zoek gaan naar wat anders, voordat je deze baan op gaat zeggen?
Wie weet vind je wel iets heel erg leuks! Je hoeft niet gek op je werk te zijn, als je het maar naar je zin hebt en je er maar goed bij voelt. Zoals je jouw baan nu beschrijft, lijkt het me echt niet goed voor jezelf.
