Werk & Studie
alle pijlers
PhD naast je baan. Ervaring gevraagd!
maandag 28 februari 2022 om 20:29
Ik heb misschien de kans een PhD te starten naast mijn baan. Omdat ik niemand ken die dit ook gedaan heeft ben ik op zoek naar ervaringsverhalen.
Ik ben vooral benieuwd naar de haalbaarheid, hoeveel tijd anderen ervoor nodig hadden (per week/maand) en hoe lang anderen er over gedaan hebben (hoeveel jaar).
Ik wil dan 1 dag minder werken om eraan te besteden en ik mag er in ieder geval langer dan de normale 4 jaar over doen.
Verder ben ik benieuwd of er nog dingen zijn waar ik op moet letten of die handig zijn om over na te denken.
Ik ben vooral benieuwd naar de haalbaarheid, hoeveel tijd anderen ervoor nodig hadden (per week/maand) en hoe lang anderen er over gedaan hebben (hoeveel jaar).
Ik wil dan 1 dag minder werken om eraan te besteden en ik mag er in ieder geval langer dan de normale 4 jaar over doen.
Verder ben ik benieuwd of er nog dingen zijn waar ik op moet letten of die handig zijn om over na te denken.
hendrikdenderde wijzigde dit bericht op 28-02-2022 20:39
4.10% gewijzigd
maandag 28 februari 2022 om 22:54
maandag 28 februari 2022 om 23:09
Even een tegengeluid, ik heb een fulltime promotie onderzoek gedaan en ik werkte 40 uur. En ik ben in 4 jaar en 3 maanden gepromoveerd, dus dat is keurig.
Ik zou graag willen weten wat de eisen zijn: moet je een bepaald aantal artikelen geschreven hebben voor je mag promoveren en zijn er eisen aan de journals? Hebben je promotor en copromotor ervaring met iemand die het naast een baan doet? En hoe willen ze dan dat het gebeurt, hoe vaak overleg, hoe vaak contact? Hoeveel collega’s heb je en hoeveel dagen werken zij?
Verder zou ik het alleen doen als het je erg leuk lijkt, want onderzoek doen vereist een hoge frustratietolerantie. Voor wellicht een andere baan zou ik mijn weekenden niet gaan opgeven, dat is te vaag en zou ik niet als echt motiverend beschouwen. Dat doe ik soms wel als iets echt heel leuk is of veel voldoening geeft op werkgebied. Dus ik zou je eigen wensen echt helder voor jezelf maken. Je mag het ook doen omdat je heel graag de titel wil voeren. Als dat jouw motivatie is en die is sterk, prima. Maar het lijkt me wel leuk en wel een eer klinken niet sterk genoeg voor een traject dat niet makkelijk en kort gaat zijn.
Ik zou graag willen weten wat de eisen zijn: moet je een bepaald aantal artikelen geschreven hebben voor je mag promoveren en zijn er eisen aan de journals? Hebben je promotor en copromotor ervaring met iemand die het naast een baan doet? En hoe willen ze dan dat het gebeurt, hoe vaak overleg, hoe vaak contact? Hoeveel collega’s heb je en hoeveel dagen werken zij?
Verder zou ik het alleen doen als het je erg leuk lijkt, want onderzoek doen vereist een hoge frustratietolerantie. Voor wellicht een andere baan zou ik mijn weekenden niet gaan opgeven, dat is te vaag en zou ik niet als echt motiverend beschouwen. Dat doe ik soms wel als iets echt heel leuk is of veel voldoening geeft op werkgebied. Dus ik zou je eigen wensen echt helder voor jezelf maken. Je mag het ook doen omdat je heel graag de titel wil voeren. Als dat jouw motivatie is en die is sterk, prima. Maar het lijkt me wel leuk en wel een eer klinken niet sterk genoeg voor een traject dat niet makkelijk en kort gaat zijn.
dinsdag 1 maart 2022 om 00:11
Bij mij hebben verschillende collega's het gedaan. Allemaal hebben ze het daadwerkelijke onderzoek als hun 'normale' werk gedaan. Het was dus eigenlijk alleen het schrijfwerk wat ze 's avonds moesten doen. Ik weet verder niet hoe snel je bent en hoe goed je kan schrijven. Scheelt ook als je (deeltijd) hoogleraren als collega's hebt om mee te sparren. Ligt er ook aan hoe moeilijk je het jezelf maakt, maar met vier a vijf goede en samenhangende papers kun je er al bijna zijn. Die zou je misschien sowieso ook al schrijven.
dinsdag 1 maart 2022 om 00:20
Ik ken een aantal mensen die dit doen naast hun werk (3 of 4 dagen) én gezin. Echter ook een hoop mensen die zich direct een burn-out in werken. Hoe die eerste groep dat doet heb ik me al vaak afgevraagd. Het is echt heel zwaar, verkijk je daar niet op. Misschien ook wel afhankelijk van het vakgebied.
Al met al, ik zou het afraden, maar dat is puur gebaseerd op wat ik aan zou kunnen.
Al met al, ik zou het afraden, maar dat is puur gebaseerd op wat ik aan zou kunnen.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
dinsdag 1 maart 2022 om 00:33
Veel mensen reageren hier vanuit fulltime PhD, veelal direct na de universiteit gestart.
De ene PhD is de andere niet. Wanneer jij jarenlange werkervaring hebt en je gaat in je werkveld over een onderwerp waar je ervaring in hebt een PhD doen, dan heb je veel inleestijd niet nodig. Ook scheelt het enorm of je zelf onderzoeken moet gaan opzetten, uitvoeren en verwerken, of wanneer je dit niet hoeft te doen.
Kortom, de PhD’s zijn niet een op een te vergelijken.
Het is natuurlijk een tijdcommitment, maar ik ken genoeg mensen die naast hun werk een PhD hebben gedaan zonder problemen. Maar dit zijn wel mensen die voortborduren op hun vakspecialisme waarvan ze de bestaande literatuur al goed kennen en vanuit ervaring toegevoegde waarde kunnen leveren.
Zorg er wel voor dat je werkgever er ook volstrekt achter staat.
De ene PhD is de andere niet. Wanneer jij jarenlange werkervaring hebt en je gaat in je werkveld over een onderwerp waar je ervaring in hebt een PhD doen, dan heb je veel inleestijd niet nodig. Ook scheelt het enorm of je zelf onderzoeken moet gaan opzetten, uitvoeren en verwerken, of wanneer je dit niet hoeft te doen.
Kortom, de PhD’s zijn niet een op een te vergelijken.
Het is natuurlijk een tijdcommitment, maar ik ken genoeg mensen die naast hun werk een PhD hebben gedaan zonder problemen. Maar dit zijn wel mensen die voortborduren op hun vakspecialisme waarvan ze de bestaande literatuur al goed kennen en vanuit ervaring toegevoegde waarde kunnen leveren.
Zorg er wel voor dat je werkgever er ook volstrekt achter staat.
dinsdag 1 maart 2022 om 08:34
Ik heb het in 3,5 jaar gedaan en heb ook zelden overgewerkt. Maar dat is niet de norm; de meeste mensen doen er langer dan 4 jaar over. Een deel daarvan is ook buiten je controle; zo moest je bij ons een minimum aantal publicaties hebben voor je mocht promoveren (idioot overigens, maar zo werkt het vaak wel tegenwoordig). En reken maar uit: met twee dagen per week (want af en toe opladen moet je ook) en een paar keer verlof doe je er dan al snel 8 jaar over. Dat is een hele investering. De parttime phds die ik kende zijn om die reden eigenlijk allemaal afgehaakt (behalve één die al als docent bij ons werkte, zij heeft er wel heel lang over gedaan).Friction-90 schreef: ↑28-02-2022 21:44Mja, wel wat extreme reacties lees ik hier. Ik denk inderdaad wel dat 1 dag per week te weinig is. Maar met meer dagen per week kan het absoluut (als je er een jaar of 6-8 de tijd voor krijgt). Ik ken meerdere mensen die dit gedaan hebben. En daarnaast bepaal je ook wel zelf een beetje hoe druk je het hebt, mensen die een burn-out krijgen geven hun grenzen niet aan. Ik heb tijdens mijn PhD alleen in de laatste paar weken (toen het boekje afmoest) wat meer dan 40 uur per week gewerkt. Verder precies in 4 jaar afgerond, ook gewoon regelmatig vakanties genomen tussendoor.
Oh ik vond het overigens wel fantastisch om te doen, dus om die reden zou ik het TO zeker aanraden. Maar verkijk je niet op de hoeveelheid werk.
tortelduif wijzigde dit bericht op 01-03-2022 08:35
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
5.27% gewijzigd
dinsdag 1 maart 2022 om 08:40
Dit is zeker zo. Aan de andere kant zie ik dat mensen die bij ons ernaast promoveren (onderzoeksinstituut dat vooral beleidsonderzoek doet) er tegenaan lopen dat ze moeite hebben een theoretische invalshoek te ontwikkelen, want gewend aan meer toegepast onderzoek. Plus dat lopende projecten toch wetenschappelijk gezien vaak te weinig interessant zijn om er echt wat aan te hebben.Stampertje12 schreef: ↑01-03-2022 00:33De ene PhD is de andere niet. Wanneer jij jarenlange werkervaring hebt en je gaat in je werkveld over een onderwerp waar je ervaring in hebt een PhD doen, dan heb je veel inleestijd niet nodig. Ook scheelt het enorm of je zelf onderzoeken moet gaan opzetten, uitvoeren en verwerken, of wanneer je dit niet hoeft te doen.
Verder, ik ben me ervan bewust dat dit een controversiële mening is en er zijn uiteraard uitzonderingen, maar als je een phd doet zonder zelf een onderzoek op te zetten en (ten minste) deels uit te voeren, vind ik dat een vrij matig traject. Zelf een grootschalig wetenschappelijk onderzoek leren opzetten en uitvoeren, en vervolgens hierover publiceren is zo'n beetje hoe ik een phd zou beschrijven.
dinsdag 1 maart 2022 om 08:58
Leuk om ook wat tegengeluid te krijgen.
Ik zou me dus inderdaad in hetzelfde vakgebied en redelijk in dezelfde inhoud gaan begeven. Hier heb ik ook ooit mijn studie in afgerond en ik ben bijgebleven met de literatuur (een must voor mijn werk).
Met mijn werkgever ben ik nog in gesprek over de invulling, maar ik zou niet de eerste zijn en in de basis staan ze er achter (zolang het onderwerp maar het werk aanvult). Mijn potentiele promotor en copromotor werk ik al regelmatig mee samen.
Het is ook een onderwerp dat ik zelf echt leuk vind en waar ik nu al in mijn vrije tijd mee bezig ben gewoon omdat ik het leuk vind.
Ik zal iig achter de eisen en randvoorwaarden aangaan voor het afronden van de promotie, en ervoor zorgen dat ik op papier krijg wat de verwachtingen zijn qua overleg en besteedde tijd.
Ik zou me dus inderdaad in hetzelfde vakgebied en redelijk in dezelfde inhoud gaan begeven. Hier heb ik ook ooit mijn studie in afgerond en ik ben bijgebleven met de literatuur (een must voor mijn werk).
Met mijn werkgever ben ik nog in gesprek over de invulling, maar ik zou niet de eerste zijn en in de basis staan ze er achter (zolang het onderwerp maar het werk aanvult). Mijn potentiele promotor en copromotor werk ik al regelmatig mee samen.
Het is ook een onderwerp dat ik zelf echt leuk vind en waar ik nu al in mijn vrije tijd mee bezig ben gewoon omdat ik het leuk vind.
Ik zal iig achter de eisen en randvoorwaarden aangaan voor het afronden van de promotie, en ervoor zorgen dat ik op papier krijg wat de verwachtingen zijn qua overleg en besteedde tijd.
dinsdag 1 maart 2022 om 09:00
Uiteraard, wie je promotoren zijn maakt een hoop uit. Maar dan nog, als jij het gevoel hebt dat je in een onveilige werkomgeving werkt dan moet je dat bespreekbaar maken. Wordt er niet naar je geluisterd of geen rekening mee gehouden (ook met te hoge werkdruk), dan was ik daar echt al 10x weggeweest. Ik heb dit zelf helemaal niet zo ervaren, ik denk dat er over het algemeen meer veilige/fijne afdelingen zijn om te werken dan onveilige, en ik heb al op redelijk wat afdelingen gewerkt. Ik heb wél collega's gehad die zichzelf in de rondte werken ja, maar de vraag is of dat nodig is... ik ben nog nooit ontslagen omdat ik minder (over)werk dan anderen. Integendeel zelfs...K0koro schreef: ↑28-02-2022 21:55Fijn dat je het zo hebt ervaren en goed ook dat je een tegengeluid deelt, maar ik vind dit echt heel naar gezegd. Geef je grenzen maar eens aan in een onveilige werkomgeving waarin je totaal afhankelijk bent van je (co)promotor en voor jou 20 anderen in de rij staan. Al helemaal als die personen ook nog eens een vinger in de pap hebben m.b.t. de rest van je carrière na de PhD.
Kijk, luister en geniet... want mooier dan dit wordt het niet!
dinsdag 1 maart 2022 om 09:06
Friction-90 schreef: ↑01-03-2022 09:00Maar dan nog, als jij het gevoel hebt dat je in een onveilige werkomgeving werkt dan moet je dat bespreekbaar maken. Wordt er niet naar je geluisterd of geen rekening mee gehouden (ook met te hoge werkdruk), dan was ik daar echt al 10x weggeweest.
Ik zou je graag meenemen in de situatie, want die is lang niet zo simpel als je stelt, maar dan komt mijn praaivussie (én carriere dus) in gevaar. Lets agree to disagree.
dinsdag 1 maart 2022 om 09:31
Klopt, en ik blijf het kwalijk vinden dat nog steeds in de meeste gevallen (bij aanvragen van funding en solliciteren naar een nieuwe baan in de wetenschap) vooral naar dat aantal publicaties gekeken wordt. Er lijkt wel een subtiel keerpunt te komen daarin, maar zeker wat betreft funding blijft het enorm belangrijk. En mede daarom heb ik me ook regelmatig afgevraagd of ik het werk wel wil blijven doen, kwantiteit is blijkbaar belangrijker dan kwaliteit...tortelduif schreef: ↑01-03-2022 08:34Ik heb het in 3,5 jaar gedaan en heb ook zelden overgewerkt. Maar dat is niet de norm; de meeste mensen doen er langer dan 4 jaar over. Een deel daarvan is ook buiten je controle; zo moest je bij ons een minimum aantal publicaties hebben voor je mocht promoveren (idioot overigens, maar zo werkt het vaak wel tegenwoordig). En reken maar uit: met twee dagen per week (want af en toe opladen moet je ook) en een paar keer verlof doe je er dan al snel 8 jaar over. Dat is een hele investering. De parttime phds die ik kende zijn om die reden eigenlijk allemaal afgehaakt (behalve één die al als docent bij ons werkte, zij heeft er wel heel lang over gedaan).
Oh ik vond het overigens wel fantastisch om te doen, dus om die reden zou ik het TO zeker aanraden. Maar verkijk je niet op de hoeveelheid werk.
Echter is de positie van ergens anders werken en daarnaast een phd doen dan juist weer ideaal. Want ook als je niet verder wil in de wetenschap vanwege bovenstaande of andere redenen, weet je dat je ook nog prima werk kan vinden in die andere sector (of gewoon kan blijven werken op die andere plek).
Kijk, luister en geniet... want mooier dan dit wordt het niet!
dinsdag 1 maart 2022 om 09:31
Het zal pittig worden, maar als je het echt graag wilt proberen dan zou ik het persoonlijk gewoon doen. Je kunt altijd nog stoppen. Ik ben zelf fulltime gepromoveerd en ik vond het heel leuk om te doen. Natuurlijk is het soms hartstikke frustrerend, maar de kunst is ook om het niet te veel op jezelf te betrekken. Het is maar een baan. Weet je van jezelf of je iemand bent die goed is in loslaten? Dat is is misschien wel een van de belangrijkste factoren.
Daarnaast zijn de mensen waarmee je samenwerkt en je begeleiders belangrijk. Er zullen altijd dingen zijn die niet volgens plan gaan, en dan is het lastig als je begeleiders een heel gedetailleerd plaatje in hun hoofd hebben waar je aan moet voldoen. Het is veel makkelijker als men flexibel is en ook een plan B t/m F heeft (bijvoorbeeld een andere dataset als de data tegenvalt, in plaats van jaren doorgaan met data verzamelen).
Als laatste: heb je ervaring met het schrijven en publiceren van artikelen? Zo niet dan zou je misschien eerst kunnen proberen om in je vrije tijd een draft voor een artikel te schrijven? Misschien met onderzoeksgegevens die je al hebt liggen? Ik heb om mee heen gezien dat het schrijven soms flink tegenvalt, en dan kun je dat beter van tevoren weten.
Daarnaast zijn de mensen waarmee je samenwerkt en je begeleiders belangrijk. Er zullen altijd dingen zijn die niet volgens plan gaan, en dan is het lastig als je begeleiders een heel gedetailleerd plaatje in hun hoofd hebben waar je aan moet voldoen. Het is veel makkelijker als men flexibel is en ook een plan B t/m F heeft (bijvoorbeeld een andere dataset als de data tegenvalt, in plaats van jaren doorgaan met data verzamelen).
Als laatste: heb je ervaring met het schrijven en publiceren van artikelen? Zo niet dan zou je misschien eerst kunnen proberen om in je vrije tijd een draft voor een artikel te schrijven? Misschien met onderzoeksgegevens die je al hebt liggen? Ik heb om mee heen gezien dat het schrijven soms flink tegenvalt, en dan kun je dat beter van tevoren weten.
dinsdag 1 maart 2022 om 09:47
Snap ik, en zeker als je erg graag door wilt in de wetenschap en liever niet in een andere sector werk wilt zoeken kan ik me voorstellen dat dit erg lastig kan zijn. Ik vind het zelf erg leuk om in de wetenschap (en het onderwijs) te werken, maar mocht het op den duur niet meer lukken om er werk in te vinden (bv door mislopen van funding / te weinig publicaties) zou ik het ook niet erg vinden om me om te scholen en iets heel anders te gaan doen.
Kijk, luister en geniet... want mooier dan dit wordt het niet!
dinsdag 1 maart 2022 om 10:26
Het veld lijkt me erg belangrijk. Ik doe een fulltime PhD in de medische wetenschappen en ik moet gewoon fulltime in het labo staan (krijg hier dan ook gewoon een fulltime loon voor ook). Het zou onmogelijk zijn om hiernaast nog een andere job te doen. Als jij voor je PhD énkel het schrijfwerk moet doen, dan is het echt wel haalbaar met 1 dag per week, ik moet dat ook afwerken na mijn uren in het labo.
dinsdag 1 maart 2022 om 10:37
Hier vind ik juist het wurg-contract stuk inzitten: als je met je fulltime PhD stopt, kun je het wel vergeten ergens anders nog een PhD plek te vinden. En een andere weg de wetenschap in is er niet. Kortom, het is doorgaan onder de omstandigheden die je voorgeschoteld worden, of je hele toekomstplannen en toekomstbeeld moeten veranderen. Dan is 'dan was ik daar al 10x weggeweest' ineens niet meer zo eenvoudig.Friction-90 schreef: ↑01-03-2022 09:00Wordt er niet naar je geluisterd of geen rekening mee gehouden (ook met te hoge werkdruk), dan was ik daar echt al 10x weggeweest. I
Dat is helaas de reden dat er zo veel dingen in de wetenschap totaal niet in dienst van de werknemers zijn, het is slikken en doorgaan of niets, meestal, ook tijdens latere carrierestappen.
TO, voor jou misschien goed om ook te bedenken wat de consequenties zijn als je na een jaar (of twee, of drie) besluit dat je het toch niet wil. Zowel officieel (krijg je dan je normale werk voor 5 dagen per week weer terug?) maar ook voor je netwerk, voor je imago, kansen in de toekomst.
dinsdag 1 maart 2022 om 12:53
Wat mij betreft kan je om twee redenen stoppen, of je vindt het werk zelf echt niet leuk (dus wat je doet tijdens de PhD), dan is het de vraag of je weer op een nieuwe PhD wíl solliciteren. Het kan ook zijn dat het onderwerp je niet ligt, dan lijkt het me geen probleem om op een andere PhD te solliciteren die qua onderwerp wel goed aansluit.stokbootje schreef: ↑01-03-2022 10:37Hier vind ik juist het wurg-contract stuk inzitten: als je met je fulltime PhD stopt, kun je het wel vergeten ergens anders nog een PhD plek te vinden. En een andere weg de wetenschap in is er niet. Kortom, het is doorgaan onder de omstandigheden die je voorgeschoteld worden, of je hele toekomstplannen en toekomstbeeld moeten veranderen. Dan is 'dan was ik daar al 10x weggeweest' ineens niet meer zo eenvoudig.
Dat is helaas de reden dat er zo veel dingen in de wetenschap totaal niet in dienst van de werknemers zijn, het is slikken en doorgaan of niets, meestal, ook tijdens latere carrierestappen.
Daarnaast kan de werkomgeving niet bevallen, vanwege collega's, verwachtingen van wat gedaan moet worden (waardoor werkdruk) etc. Maar het werk vind je wél erg leuk. In dat geval moet de werkomgeving/sfeer dus besproken worden. Al dan niet met de promotoren, dan wel met de vertrouwenspersoon van de universiteit. Want zoiets mag geen reden zijn om zomaar de baan te verlaten (je vindt het werk immers leuk om te doen). Collega's van mij hebben dit in het verleden gedaan, waardoor bijvoorbeeld een contract van 5 naar 4 dagen is omgezet kunnen worden, en uitgestreken over een langere tijd. Een andere collega heeft een tijdje pas op de plaats kunnen doen omdat hij overwerkt was. Bij weer een andere zijn de verwachtingen rondom publicaties aangepast. Om maar wat voorbeelden te noemen.
Kijk, luister en geniet... want mooier dan dit wordt het niet!
dinsdag 1 maart 2022 om 13:35
dinsdag 1 maart 2022 om 13:43
Jezus. Zo extreem als sommigen het brengen is het echt niet.
Hangt echt van je baan en ook van jezelf. Het gaat inhouden dat je niet alleen die ene werkdag daarmee bezig bent, maar ook in het weekend daar tijd aan gaat besteden. Ben je alleen is dat geen probleem, heb je een relatie dan zou ik je partner (en je kinderen wellicht) daar ook even in betrekken.
En het hangt ook van je werktempo af. De een heeft een extreem tempo, de ander niet. Als je geen extreem tempo aankan, dan loop je veel eerder tegen de klippen op.
Als jouw omgeving (inclusief werkgever) ermee akkoord is en je zelf gemotiveerd bent en uit het juiste hout gesneden bent dan is het prima te doen. Maar alle seinen moeten wel op groen staan, anders ben je tegen de stroom op aan het roeien straks.
Hangt echt van je baan en ook van jezelf. Het gaat inhouden dat je niet alleen die ene werkdag daarmee bezig bent, maar ook in het weekend daar tijd aan gaat besteden. Ben je alleen is dat geen probleem, heb je een relatie dan zou ik je partner (en je kinderen wellicht) daar ook even in betrekken.
En het hangt ook van je werktempo af. De een heeft een extreem tempo, de ander niet. Als je geen extreem tempo aankan, dan loop je veel eerder tegen de klippen op.
Als jouw omgeving (inclusief werkgever) ermee akkoord is en je zelf gemotiveerd bent en uit het juiste hout gesneden bent dan is het prima te doen. Maar alle seinen moeten wel op groen staan, anders ben je tegen de stroom op aan het roeien straks.
dinsdag 1 maart 2022 om 13:48
Hmm dat klinkt inderdaad als een ingewikkelde situatie. Lijkt me ook dat dat zijn weerslag heeft op de reputatie van de afdeling als iedereen er weggaat...
Maar je hebt gelijk, je kan er nu beter het beste van proberen te maken, afronden, en dan wat anders gaan doen. Werkveld zal zeker uitmaken, zeker wat betreft verwachtingen.
Maar je hebt gelijk, je kan er nu beter het beste van proberen te maken, afronden, en dan wat anders gaan doen. Werkveld zal zeker uitmaken, zeker wat betreft verwachtingen.
Kijk, luister en geniet... want mooier dan dit wordt het niet!
dinsdag 1 maart 2022 om 14:41
Ik ken best veel mensen die naast hun baan promoveren. Ik heb daar erg veel respect voor. Het vraagt veel van je. Dit 'naast' hun baan betekent dat ze hun normale baan 2 a 3 dagen doen en 2 a 3 dagen gefinancierd krijgen (bv. vanuit een beurs of van de werkgever. Denk bv. aan de promotiebeurs voor leraren waar je 5 jaar a 2 dagen krijgt.)
Wat daarbij erg helpt is de afkadering van die dagen, zo veel als kan. Risico is vaak dat urgente dingen van normale baan er tussendoor komen.
Wel ken ik hierdoor gelukkig ook successen waar mensen er bv. 5 jaar over gedaan hebben. Wel dus met 2 a 3 vaste (gefinancierde) dagen en veel eigen tijd. Wel ook vaak langer dan 5 jaar.
Zelf ook gepromoveerd in minder dan 4 jaar fulltime, met nauwelijks in het weekend of s avonds werken. (Tegen het einde wel lange dagen..). Maar ik vind dat echt onvergelijkbaar, om eerdere redenen genoemd. Maar ook omdat je bij fulltime PhD vaak minder efficiënt werkt omdat je ook bepaalde denktijd nodig hebt. (Maar zal wellicht ook afhangen van veld van onderzoek.)
Wat daarbij erg helpt is de afkadering van die dagen, zo veel als kan. Risico is vaak dat urgente dingen van normale baan er tussendoor komen.
Wel ken ik hierdoor gelukkig ook successen waar mensen er bv. 5 jaar over gedaan hebben. Wel dus met 2 a 3 vaste (gefinancierde) dagen en veel eigen tijd. Wel ook vaak langer dan 5 jaar.
Zelf ook gepromoveerd in minder dan 4 jaar fulltime, met nauwelijks in het weekend of s avonds werken. (Tegen het einde wel lange dagen..). Maar ik vind dat echt onvergelijkbaar, om eerdere redenen genoemd. Maar ook omdat je bij fulltime PhD vaak minder efficiënt werkt omdat je ook bepaalde denktijd nodig hebt. (Maar zal wellicht ook afhangen van veld van onderzoek.)
dinsdag 1 maart 2022 om 18:52
Een kennis van mij heeft dit gedaan. Wat belangrijk was, was dat haar promotieonderzoek in een direct verlengde lag van haar werk. Ik denk dat dat enorm scheelt. Ze heeft wel gewoon hard gewerkt, maar zeker geen werkweken van 60 uur. Had ook gewoon een gezin met jonge kinderen en een man die ook werkte. Ik denk dat veel afhangt van het werkveld en ook van de overlap met je normale werk. Als die overlap er is, dan kan er al veel voorkennis aanwezig zijn en al veel denkwerk gedaan zijn. Het is dan niet helemaal vergelijkbaar met een traject als je van de universiteit komt.
Maar ik ben niet degene die het gedaan heeft, dus ik schrijf dit met de nodige voorzichtigheid.
Maar ik ben niet degene die het gedaan heeft, dus ik schrijf dit met de nodige voorzichtigheid.
woensdag 2 maart 2022 om 09:56
Hier even een positief tegengeluid. Ik doe een medische PhD. Ik ben nu in m'n tweede jaar en werk 2 dagen in de kliniek en de andere 2 dagen besteed ik aan m'n PhD. Qua salaris verdien ik nog steeds hetzelfde als 4 dagen werken in de kliniek. Ik vind de afwisseling heerlijk en werk amper meer uren dan voorheen. Alleen rondom deadlines qua publiceren. Ik zou het echter nooit onbetaald gedaan hebben.
