Plots met een irritante collega opgescheept worden

Ik vind de reacties ook wat hard, maar ik begrijp ze wel en sluit mij er ook bij aan. Ik begrijp ook dat TO even vreselijk baalt, maar dit soort dingen gebeuren inderdaad nu eenmaal. Hou je gewoon vast aan het idee dat het tijdelijk is en dat jij daarna je werkplek weer terug hebt, je zult gewoon even de tanden op elkaar moeten houden.



Daarnaast zou je eens kunnen kijken of je kunt ontdekken waarom iedereen hem wel geweldig vind en jij niet. Ligt het aan hem of aan jezelf? En kun jij daar iets aan veranderen? Voor wat betreft het bellen als jij vrij bent, kun je hem natuurlijk gewoon vragen om dat niet te doen. Leg uit dat je partner de telefoontjes niet prettig vindt omdat hij er niets mee kan. En dat jij druk bent met de baby als je jouw eigen telefoon niet aanneemt. Op die manier houd je de frustratie in het midden en leg je op een hele nette en aanvaardbare manier uit dat je alleen op jouw telefoon bereikbaar bent en alleen op momenten dat het jou uitkomt.



@tralielelie

Als iemand slechts tijdelijk is aangenomen, dan is de kans groot dat deze persoon geen eigen werkplek heeft. Aangezien hij TO vervangen heeft en haar nu aanvult, is het bureau van TO geen vreemde keuze.

Voor wat betreft het overleg van de leidinggevende ben ik het ook niet met je eens. Tijdens de afwezigheid van TO is namelijk al gebleken dat de vervanger prima in het team paste, want TO schrijft dat iedereen met hem wegloopt. Het lijkt mij dan juist vreemd om zo iemand, die helemaal ingewerkt is tijdens het verlof van TO, er uit te gooien alleen omdat TO hem niet zo geweldig vindt! Zeker als je bedenkt dat hij nog maar 1 dag in de week werkt!

-

Wyfke, ik snap je wel hoor. Heb het bij m'n vorige baas ook gehad; zo'n 'joch' dat zich eerst met leugens binnen heeft gewerkt (zei leidinggevende te zijn geweest maar was helemaal niet waar) en vervolgens door z'n gedrag door de hele afdeling wordt uitgekotst behalve door de baas zelf. We dachten op een gegeven moment dat het een geheime zoon van de baas moest zijn, zover ging het. Ook het te pas en te onpas prive bellen met de domste vragen (en na herhaaldelijk vragen dat niet meer te doen toch lekker doorgaan). Heb inmiddels een andere baan en hoor via m'n oud-collega's dat de betreffende persoon nu overspannen thuis zit. Om even ongenuanceerd aan te sluiten bij de meesten hier; net goed! Mensen, als je het zelf niet hebt meegemaakt, oordeel dan niet zo hard. En Wyfke, wees blij dat hij tijdelijk is, je bent er straks weer vanaf. Sterkte.

sugarmiss schreef op 28 februari 2008 @ 21:35:

Blijkbaar werk jij daar al zo lang dat je denkt dat jij het op je werk voor het zeggen hebt.



Nieuwsflash je bent maar een medewerker en geen baas en hebt dus niets te zeggen over wie de baas besluit aan te nemen als de nieuwe collega.



Als hij nog steeds niet genoeg kennis heeft om zijn werk correct te doen wordt het misschien wel eens tijd dat hij echt goed wordt ingewerkt ipv alleen maar over hem te klagen. Bovendien als hij het zelfde werk moet doen als jij dan is het wel van belang dat je de dingen die jij hebt gedaan naar hem toe communiceert en hem niet maar laat raden naar waar jij mee bezig bent.

Geen wonder dat hij je dan steeds moet bellen.



Wat ik overigens niet zou accpeteren. Werktijd is werktijd en privétijd is privétijd.]



Als alle andere collega's hem wel leuk vinden en goed werk vinden afleveren moet je je toch eens gaan afvragen of jij niet diegene bent die moeilijk doet.

Kan me hier helemaal in vinden. Ook gewerkt op een secretariaat (9 vrouwen) met twee dominante types die meenden de baas over de rest te kunnen spelen. Daarnaast niet behulpzaam zijn en zeer summiere informatie over de inhoud van het werk prijsgeven, zodat je altijd maar zoekende bent. Als bonus ook nog eens regelmatig verwijten incasseren en een keer in de twee maanden "op het matje" bij de baas die van de werkvloer "ernstige zaken" had vernomen.



Daar zat dan een van die dominante vrouwen en aan het einde van het gesprek biggelden de tranen over haar wangen, omdat de baas niet snapte wat "de aanklacht" tegen mij moest zijn. Er ontstond een front tegen die twee vrouwen (de 7 andere collega's waren het inmiddels ook spuugzat) en ze zijn vrij snel daarna opgestapt; eentje omdat ze een ernstige achterstand had opgebouwd en de ander snel daarna, omdat die zich niet langer gesteund voelde. De sfeer draaide 360°.



Nou weet ik niet hoe het op deze werkplek zit, omdat de informatie van Wyfke nogal summier is, maar ik weet wel wat het is als bepaalde collega's zichzelf verheven gaan voelen boven de rest en hoe nadelig dat kan zijn voor de sfeer en de kwaliteit van het geleverde werk in het algemeen. Daarnaast is het nogal gebruikelijk dat een man binnen een "vrouwenclub" toch als een indringer wordt beschouwd en ook als zodanig wordt behandeld. Een gelijkwaardige behandeling kan ook wonderen doen voor de sfeer en onderlinge samenwerking! Als dit allemaal niet van toepassing is, dan heb je gewoon een slechte collega getroffen, maar kun je nog altijd van baan verwisselen.

B_1_TCH schreef op 01 maart 2008 @ 11:43:

Wyfke, ik snap je wel hoor. Heb het bij m'n vorige baas ook gehad; zo'n 'joch' dat zich eerst met leugens binnen heeft gewerkt (zei leidinggevende te zijn geweest maar was helemaal niet waar) en vervolgens door z'n gedrag door de hele afdeling wordt uitgekotst behalve door de baas zelf. We dachten op een gegeven moment dat het een geheime zoon van de baas moest zijn, zover ging het. Ook het te pas en te onpas prive bellen met de domste vragen (en na herhaaldelijk vragen dat niet meer te doen toch lekker doorgaan). Heb inmiddels een andere baan en hoor via m'n oud-collega's dat de betreffende persoon nu overspannen thuis zit. Om even ongenuanceerd aan te sluiten bij de meesten hier; net goed! Mensen, als je het zelf niet hebt meegemaakt, oordeel dan niet zo hard. En Wyfke, wees blij dat hij tijdelijk is, je bent er straks weer vanaf. Sterkte.

Uit niets van het verhaal van Wyfke blijkt dat haar nieuwe collega is zoals jouw 'joch'. Sterker nog, zowel haar baas als haar collega's zijn helemaal gek met hem.

Wyfke schreef op 28 februari 2008 @ 21:14:

Ik heb ontzettend last van een tijdelijke collega. Hij heeft mij vervangen tijdens mijn zwangerschapsverlof en omdat ik ouderschapsverlof heb aangevraagd heeft mijn baas in al zijn wijsheid en zonder vooroverleg met mij besloten dat het joch maar voor een dag in de week aan moet blijven voor de duur van mijn ouderschapsverlof.



Hij is de baas, dus dat is zijn volste recht.



En dus zit ik met hem opgescheept. Hij is wel afgestudeerd, maar kan niks alleen



Dat zal toch wel niet, aangezien hij mag blijven.



en klampt zich bovendien aan iedereen vast die aardig tegen hem doet of waar hij een wit voetje bij kan halen.



Misschien is hij onzeker? 't Is zijn eerste baan zei je?



Als ik 's ochtends niet op tijd ben zit hij prinsheerlijk achter MIJN bureau en zegt vervolgens "je mag zo zitten maar ik moet eerst een telefoontje plegen en nog even dit en dat doen". Duh...wat moet ik met die vent.



Spreek met hem af dat hij op de dagen dat jij komt werken direct achter een ander bureau dan het jouwe gaat zitten.



Ik ben zo de wanhoop nabij dat ik elke dag depri en chagrijnig thuis kom. Bovendien heb ik hem al meerdere keren betrapt terwijl hij in m'n spullen staat te snuffelen.



Privé spullen, of werk spullen?



Hij plakt als een sticker aan me vast en als hij mij op m'n vrije dag niet kan bereiken met z'n onbenullige vragen belt hij gewoon m'n vriend op z'n privenummer.



Het is al eerder aangegeven, maar hoe kan hij jou thuis bellen op je vrije dag als hij maar één werkdag heeft, maar je kennelijk toch werkdagen met hem deelt.

Kan me wel voorstellen dat je niet continue op je vrije dag gebeld wilt worden, maar heb je hem dan al gezegd dat je dat liever niet hebt?



Hij werkt inmiddels dermate op m'n zenuwen dat....gggrrrrrrr!



Ja, ik weet het, jullie zeggen dat ik hem aan moet spreken op z'n gedrag en mijn grenzen en tanden moet laten zien. Ik beschik over die bagage en ik brand van verlangen om dat te gaan doen. MAAR! M'n baas en collega's vinden hem aardig en lopen helemaal weg met hem! Onze organisatie heeft een cultuur waarin je elkaar niet rechtstreeks bekritiseerd en voor feedback is men al helemaal allergisch.



Tja, jij zit er mee en jij bent de enige die het probleem kan oplossen, dus je zult er toch iets mee moeten doen.



Heeft er misschien iemand tips om deze jongen op een beleefde manier duidelijk te maken dat hij moet veranderen. En kom anders maar op met die tips hoe ik hem het leven zuur kan maken zoals hij ook bij mij doet!

Het lijkt mij dat hij meer alleen kan dan je denkt, want hij heeft t ook gedaan toen je weg was. En als hij bepaalde dingen steeds vraagt, schrijf je ze voor hem op of zo, of neem je eens de tijd om ze goed uit te leggen (als dat t probleem is). En ergernissen zoals bellen op je vrije dag en aan je bureau zitten zijn zo opgelost: zeg er wat van.

Wat betreft overleggen in het team als er een nieuw iemand komt: er is toen jij weg was al bekeken of hij in het team past, en blijkbaar klikte het met iedereen. Je kunt zo iemand dan niet weg gaan sturen als één van de personeelsleden die later weer terugkomt, hem niet mag. Stel je voor dat dat bij jou zou gebeuren, dat is toch heel onredelijk?

En als het echt niet beter wordt zou je een gesprek aan kunnen vragen tussen jullie waar je baas ook bij is, om wat dingen uit te praten (zoals die eigen werkplek).

Eng he, dat degene die jou moest vervangen jouw werk best aankan (anders mocht ie waarschijnlijk echt niet blijven) en dat zowel je collega's als je baas hem aardig vinden. Je bent dus vervangbaar, daar had je waarschijnlijk niet op gerekend. Dat doet ff auw, dat snap ik best.



Dat je baas jou niet in zijn beslissing betrekt om hem te laten blijven is zijn goed recht: ten 1e zou hij je eerst alleen maar vervangen, dus zouden jullie elkaar (bijna) niet zien, dus hoeft hij geen rekening te houden met karakters en teamrollen etc. Nu besluit jij om verlof op te nemen (je goed recht) Je mag blij zijn dat je werkgever voor de dagen dat jij er niet bent iemand aan wil nemen, dat je niet je normale werk in minder tijd hoeft te doen (of, nog erger, dat jouw werk niet bij je collega's wordt gedumpt)

Het lijkt me heel logisch dat er niet gezocht gaat worden naar weer een ander want jouw vervanger is al ingewerkt.



Jij schuift alles op je werkgever en je nieuwe collega af, ik vind dat heel makkelijk van je. Je kan het ook eens vanuit zijn positie bekijken:

Hij heeft jou vervangen tijdens je afwezigheid en dat deed ie blijkbaar zo goed dat men hem heeft gevraagd voorlopig te blijven. Hij past in het team en ook je baas ziet wel iets in hem.

En dan kom jij terug van verlof en hij doet in jouw ogen niets goeds. Hij mag niets vragen, hij mag niet aan je werkspullen zitten, zelfs je bureau (waar hij ws al die tijd dat jij er niet was aan heeft gewerkt en voor hem dus gewoon zijn werkplek is) is verboden gebied. Hij doet niks goed in jouw ogen, dus hij blijft je bestoken met vragen. Logisch zou ik ook doen, als ik in de ogen van mijn collega niks goed kon doen.



Verder vraag ik me na het lezen van jouw laatste zin in de openingspost wel het een en ander af wat betreft jouw 'bagage'. Wat een misselijke manier van met mensen omgaan zeg.