Werk & Studie
alle pijlers
Promoveren, wel of niet doen?
woensdag 12 december 2007 om 10:50
Ik ben HBO-docent en heb het aanbod gekregen van mijn werkgever om te gaan promoveren.
Er is een stimuleringsregeling voor hbo-docenten, om het onderzoek in het hbo en het kennisniveau van de docenten op te krikken. Het zou inhouden dat ik in de helft van mijn werktijd ga werken aan een onderzoek, proefschrift, papers schrijven, conferenties bezoeken en dergelijke. De andere helft van de tijd blijf ik lesgeven.
Het grootste nadeel vind ik dat ik me daarbij vastleg voor zeker vier jaar. Ik had eigenlijk plannen om mínder te gaan werken in de toekomst en daarnaast freelance werk te gaan doen, het was niet zo mijn gedachte om hier nog jaren en jaren te blijven. Maar als ik ga promoveren kan ik niet minder gaan werken en het is dan ook wel de bedoeling dat ik het afmaak en er niet halverwege mee stop.
Qua geld levert het niks op. Eer en status natuurlijk wel, maar is op zich geen reden genoeg. Leuk lijkt het me ook wel, maar ik vraag me zeer af of ik het vier jaar lang leuk blijf vinden.
Wie heeft er ervaring met promoveren bij een werkgever (dus ik bedoel: niet als AIO), en wat vind je, wel of niet doen?
Er is een stimuleringsregeling voor hbo-docenten, om het onderzoek in het hbo en het kennisniveau van de docenten op te krikken. Het zou inhouden dat ik in de helft van mijn werktijd ga werken aan een onderzoek, proefschrift, papers schrijven, conferenties bezoeken en dergelijke. De andere helft van de tijd blijf ik lesgeven.
Het grootste nadeel vind ik dat ik me daarbij vastleg voor zeker vier jaar. Ik had eigenlijk plannen om mínder te gaan werken in de toekomst en daarnaast freelance werk te gaan doen, het was niet zo mijn gedachte om hier nog jaren en jaren te blijven. Maar als ik ga promoveren kan ik niet minder gaan werken en het is dan ook wel de bedoeling dat ik het afmaak en er niet halverwege mee stop.
Qua geld levert het niks op. Eer en status natuurlijk wel, maar is op zich geen reden genoeg. Leuk lijkt het me ook wel, maar ik vraag me zeer af of ik het vier jaar lang leuk blijf vinden.
Wie heeft er ervaring met promoveren bij een werkgever (dus ik bedoel: niet als AIO), en wat vind je, wel of niet doen?
woensdag 12 december 2007 om 11:06
Ik ben aio, dus heb niet de ervaring die jij zoekt. Maar houd er rekening mee dat het veel langer zal zijn dan 4 jaar, want er staat 4 jaar full time voor. Als je de helft blijft lesgeven zou dat dus logischerwijs neerkomen op 8 jaar onderzoek doen in jouw geval. Je moet het dus wel echt leuk vinden om te doen en je moet dus helemaal achter je onderzoek staan! Het lijkt mij zelf wel goed het nadenken waard of je dat 50/50 wilt doen, alle mensen hier die met zo'n constructie zijn begonnen (ook aan de universiteit wordt lesgegeven) en daarna omschakelen naar full time aio zijn, zijn heel blij dat ze zich helemaal op het onderzoek kunnen richten en niet constant met twee verschillende dingen in hun hoofd bezig hoeven te zijn. Aan de andere kant kan de afwisseling ook leuk zijn.
Ik vind tubbetje wel erg negatief trouwens, met de opmerking dat het je kansen op een baan buiten de wetenschap verkleint. Er zijn banen genoeg waar het absoluut een pre is om gepromoveerd te zijn. Het ligt er natuurlijk wel aan wat voor werk je wilt doen. Sowieso, als je freelance werk wilt gaan doen dan is dat van minder belang.
Ik vind tubbetje wel erg negatief trouwens, met de opmerking dat het je kansen op een baan buiten de wetenschap verkleint. Er zijn banen genoeg waar het absoluut een pre is om gepromoveerd te zijn. Het ligt er natuurlijk wel aan wat voor werk je wilt doen. Sowieso, als je freelance werk wilt gaan doen dan is dat van minder belang.
woensdag 12 december 2007 om 11:30
Een collega van mij is nu bijna klaar en heeft er 4 jaar over gedaan. Volgens mij is dat omdat het traject van een al werkende promovendus iets anders is dan dat van een AIO. Ik weet niet precies hoe het in elkaar zit, maar is het niet zo dat AIO's ook onderwijs moeten geven en dat ze daarom niet hun tijd fulltime aan onderzoek kunnen besteden? In elk geval: het promotietraject wordt voor mij geacht 4 jaar te duren.
Maar ook dat vind ik vrij lang om me aan te verbinden.
woensdag 12 december 2007 om 11:42
Wat een onzin dat je als gepromoveerde niet team zou kunnen werken. Ik werk nu 2 jaar als AIO, en ik zit in een onderzoeksgroep waar die samenwerking juist erg belangrijk is. Zonder samenwerking geen promomotie, dus ook al zou ik soms liever alleen werken, samenwerken is soms echt een must.
Tubbetje, ben je zelf gepromoveerd? Je hebt er namelijk een totaal ander beeld van dan ik (en mijn collega's)...
Verder: ik zou het idd alleen doen als je het onderwerp van je promotie echt helemaal geweldig vindt, en je hier zo lang mee bezig wilt zijn. Anders is het moeilijk (zeker in combimatie met lesgeven, wat ik ook doe) om het vol te houden. Promoveren is geen 9 tot 5 baan, er komen soms gewoon extra dingen bij, en dat moet je wel willen...
Tubbetje, ben je zelf gepromoveerd? Je hebt er namelijk een totaal ander beeld van dan ik (en mijn collega's)...
Verder: ik zou het idd alleen doen als je het onderwerp van je promotie echt helemaal geweldig vindt, en je hier zo lang mee bezig wilt zijn. Anders is het moeilijk (zeker in combimatie met lesgeven, wat ik ook doe) om het vol te houden. Promoveren is geen 9 tot 5 baan, er komen soms gewoon extra dingen bij, en dat moet je wel willen...
woensdag 12 december 2007 om 13:43
Tsja, ik heb inderdaad het gevoel dat ik me hiermee wel vast leg op een academische carriere. Ik ben 37 en weet nog helemaal niet of ik nou de rest van mijn leven de wetenschap in wil, tot op heden voel ik meer voor opdrachten gaan doen als eigen baas. Daarvoor is promoveren niet nodig.
En ik heb een tijdje terug al wat sollicitaties gedaan bij bedrijven, toen ik mijn huidige baan even helemaal zat was. Ik kreeg toen de gruwelijkste vooroordelen over docenten voor de voeten geworpen
en ik ben bang dat dat als je gepromoveerd bent nog sterker geldt. Sommige mensen vinden het een gróót nadeel als je veel kennis verworven hebt.
Aan de andere kant: misschien is zo'n academische carriere wel leuk, maar ik heb het idee dat dat vooral leuk is als je veel verschillende nevenactiviteiten hebt. Adviescommissietje hier, lezinkje daar, dat soort dingen.
En ik heb een tijdje terug al wat sollicitaties gedaan bij bedrijven, toen ik mijn huidige baan even helemaal zat was. Ik kreeg toen de gruwelijkste vooroordelen over docenten voor de voeten geworpen
en ik ben bang dat dat als je gepromoveerd bent nog sterker geldt. Sommige mensen vinden het een gróót nadeel als je veel kennis verworven hebt. Aan de andere kant: misschien is zo'n academische carriere wel leuk, maar ik heb het idee dat dat vooral leuk is als je veel verschillende nevenactiviteiten hebt. Adviescommissietje hier, lezinkje daar, dat soort dingen.
woensdag 12 december 2007 om 14:47
hoi, ik ben aan het promoveren naast een fulltime baan. heb al mijn onderzoeksgegevens binnen, nu moet ik analyseren en schrijven. ik vind het superzwaar, maar ben gemotiveerd. ik wil in ongeveer 6 jaar (lang he?) klaar zijn. heb mijzelf lang de tijd gegeven om niet constant enorm veel druk te hebben. ik heb ook nog een leven namelijk.
ik zou het alleen doen als je echt gemotiveerd bent. ik vind het een enorme klus, niet makkelijk en het is gewoon bijna nooit leuk....
welke lol heb je met excell en SPSS?
sterkte ermee, min advies: niet doen als je er niet 100% voor gaat
ik zou het alleen doen als je echt gemotiveerd bent. ik vind het een enorme klus, niet makkelijk en het is gewoon bijna nooit leuk....
welke lol heb je met excell en SPSS?
sterkte ermee, min advies: niet doen als je er niet 100% voor gaat
woensdag 12 december 2007 om 16:08
Hallo,
Ik ben al tijden geleden gepromoveerd (1994), op een fundamenteel natuurkundig onderzoek.
Mijn positieve ervaringen met gepromoveerd zijn, zijn:
* Het heeft absoluut zin om te promoveren als je wilt laten zien dat je slim bent, dat je niveau hebt. Het geeft toch een bepaald niveau aan; het is toch, in zekere zin, een prestatie. (Toen ik voor een detacheringsbureau in de ICT werkte, werd mijn CV vaak bij offertes gevoegd, als voorbeeld van een CV van wat voor een soort mensen men in gedachten had die de opdracht zouden gaan uitvoeren.) Alleen al het feit dat je geselecteerd bent voor een promotie geeft al een bepaald niveau, eventueel bepaalde studieprestaties aan.
* Voor bepaalde functies is gepromoveerd zijn een must. Je komt niet verder op de universiteit als je niet gepromoveerd bent. En vaak zijn dit soort banen de meest interessante banen die er zijn. Soms ook banen met veel vrijheid en een redelijk hoge status, als je daar tenminste voor gaat.
* Ook bij onderwerpen waar je verder niet veel van af weet, maar die wel een bepaalde diepgang vereisen, heb je een streepje voor. Je hebt laten zien dat je diepgang hebt, en sommige (de grotere) bedrijven hebben daarom een voorkeur voor mensen die gepromoveerd zijn.
* Je zelfvertrouwen krijgt een boost.
Maar tegenover elke positieve ervaring staat een negatieve:
* Helaas werkt dat niveau heel erg vaak tegen je. Het is een keer voorgekomen dat ik voor een baan werd gewijgerd louter en alleen omdat men vond dat ik het werk dat zij te bieden hadden te saai zou vinden. Maar nog veel vaker denken ze ook dat je niet praktisch genoeg bent, dat je in een ivoren toren zit, en maar moeilijk kunt afdalen tot het niveau van de normale stervelingen. In het MKB zullen ze je om die reden niet zomaar aannemen. Mijn promotie is dus eerder een obstakel in het vinden van werk geweest dan een stimulans. Nu meer dan 10 jaar na de promotie is dat wat aan het afnemen, nu let men meer op de ervaring van de laatste 10 jaar, maar de eerste jaren na mijn promotie heeft dit argument een negatieve rol gespeeld in al mijn sollicitaties.
* Misschien is dit een beetje kort door de bocht, maar het niveau van werk bij de meeste werkgevers is in mijn belevenis toch altijd HBO. Je zult je na de promotie daar aan moeten aanpassen. Ook het niveau van de meeste werknemers is niet wat je gewend bent op de universiteit. Dat kan leiden tot fricties. Ik ben een aantal keer door dit soort zaken in de problemen gekomen (omdat ik als enige niet eens was met bepaalde beslissingen, en maar niet kon begrijpen dat andere mensen dat anders zagen).
* Ik vraag me af of je bij die grotere bedrijven wilt werken. Het zijn vaak hele bureaucratische organisaties. (Ik ken een heel groot bedrijf uit eigen ervaring.) Alles is er mogelijk, maar er gebeurt niets.
* Na je promotie moet je weer op aarde komen. Een promotie is een hele happening, en dan denk je vlug dat je geweldig bent, maar voor de meeste werkgevers heb je 4 jaar gespendeerd aan een onderwerp waar zij niets aan hebben. Je kunt jezelf dan ook de vraag stellen wat je aan die promotie hebt. Iemand die 4 jaar geleden bij het bedrijf is gaan werken waar jij nu voor solliciteert, heeft in die 4 jaar veel meer relevante informatie opgedaan dan jij, en zal, als je voor een carriere gaat, ook een voorsprong hebben van 4 jaar. Met andere woorden, je hebt er vaak helemaal niets aan.
Omdat de meesten hier met een promotie in een ander onderwerp bezig zijn, zijn mijn conclusies niet direct toepasbaar, maar dan toch.
Ik denk zelfs dat promoveren zin heeft als het onderwerp actueel is, en je er later wat mee kunt in het bedrijfsleven, of nog beter, in de maatschappij. Als je onderwerp actueel is, het nieuws haalt, dan zijn er bedrijven of organisaties die jou willen inlijven alleen vanwege de naam die je voor jezelf hebt gecreeerd. (Als je dat lukt, een naam voor jezelf creeren, in wat voor onderwerp dan ook, dan gaat de wereld voor je open. Je hoeft dan niet meer op te boksen tegen andere mensen met vergelijkbare vaardigheden en ervaring.) Als je wat ouder bent (ik was 30 bij mijn promotie) is dat nog belangrijker dan als je jong bent. (De leeftijd van 30 is voor bedrijven vaak een magische grens.) Mijn promotie was in fundamentele natuurkunde en heeft geen enkel maatschappelijk nut (o.a. omdat het fundamentele eigenschappen bij zeer lage temperaturen betrof) en was natuurlijk een bepaald fout onderwerp. Ik heb er dus vrijwel niets aan gehad. Helaas zijn fundamentele onderzoeken vaak interessanter dan de praktische onderzoeken. Dus het is vaak de keuze tussen nu interessant en later nuttig.
Pas verder op: lang niet elk promotie-onderzoek leidt tot een promotie. Universitaire docenten hebben verder nogal de neiging om nogal wat risico te nemen met promotie-onderzoeken. Je zou verwachten dat alleen redelijk veilige onderwerpen in aanmerking komen voor een promotie-onderzoek, maar dat is vaak niet het geval. Het zijn vaak de meer risicovolle onderzoek projecten die worden aangeboden. Maar als je een promotie-onderzoek begint, en het leidt tot niets, dan heb je dus ... niets. Pas heel erg op met wat voor een onderzoek je begint.
Ik ben al tijden geleden gepromoveerd (1994), op een fundamenteel natuurkundig onderzoek.
Mijn positieve ervaringen met gepromoveerd zijn, zijn:
* Het heeft absoluut zin om te promoveren als je wilt laten zien dat je slim bent, dat je niveau hebt. Het geeft toch een bepaald niveau aan; het is toch, in zekere zin, een prestatie. (Toen ik voor een detacheringsbureau in de ICT werkte, werd mijn CV vaak bij offertes gevoegd, als voorbeeld van een CV van wat voor een soort mensen men in gedachten had die de opdracht zouden gaan uitvoeren.) Alleen al het feit dat je geselecteerd bent voor een promotie geeft al een bepaald niveau, eventueel bepaalde studieprestaties aan.
* Voor bepaalde functies is gepromoveerd zijn een must. Je komt niet verder op de universiteit als je niet gepromoveerd bent. En vaak zijn dit soort banen de meest interessante banen die er zijn. Soms ook banen met veel vrijheid en een redelijk hoge status, als je daar tenminste voor gaat.
* Ook bij onderwerpen waar je verder niet veel van af weet, maar die wel een bepaalde diepgang vereisen, heb je een streepje voor. Je hebt laten zien dat je diepgang hebt, en sommige (de grotere) bedrijven hebben daarom een voorkeur voor mensen die gepromoveerd zijn.
* Je zelfvertrouwen krijgt een boost.
Maar tegenover elke positieve ervaring staat een negatieve:
* Helaas werkt dat niveau heel erg vaak tegen je. Het is een keer voorgekomen dat ik voor een baan werd gewijgerd louter en alleen omdat men vond dat ik het werk dat zij te bieden hadden te saai zou vinden. Maar nog veel vaker denken ze ook dat je niet praktisch genoeg bent, dat je in een ivoren toren zit, en maar moeilijk kunt afdalen tot het niveau van de normale stervelingen. In het MKB zullen ze je om die reden niet zomaar aannemen. Mijn promotie is dus eerder een obstakel in het vinden van werk geweest dan een stimulans. Nu meer dan 10 jaar na de promotie is dat wat aan het afnemen, nu let men meer op de ervaring van de laatste 10 jaar, maar de eerste jaren na mijn promotie heeft dit argument een negatieve rol gespeeld in al mijn sollicitaties.
* Misschien is dit een beetje kort door de bocht, maar het niveau van werk bij de meeste werkgevers is in mijn belevenis toch altijd HBO. Je zult je na de promotie daar aan moeten aanpassen. Ook het niveau van de meeste werknemers is niet wat je gewend bent op de universiteit. Dat kan leiden tot fricties. Ik ben een aantal keer door dit soort zaken in de problemen gekomen (omdat ik als enige niet eens was met bepaalde beslissingen, en maar niet kon begrijpen dat andere mensen dat anders zagen).
* Ik vraag me af of je bij die grotere bedrijven wilt werken. Het zijn vaak hele bureaucratische organisaties. (Ik ken een heel groot bedrijf uit eigen ervaring.) Alles is er mogelijk, maar er gebeurt niets.
* Na je promotie moet je weer op aarde komen. Een promotie is een hele happening, en dan denk je vlug dat je geweldig bent, maar voor de meeste werkgevers heb je 4 jaar gespendeerd aan een onderwerp waar zij niets aan hebben. Je kunt jezelf dan ook de vraag stellen wat je aan die promotie hebt. Iemand die 4 jaar geleden bij het bedrijf is gaan werken waar jij nu voor solliciteert, heeft in die 4 jaar veel meer relevante informatie opgedaan dan jij, en zal, als je voor een carriere gaat, ook een voorsprong hebben van 4 jaar. Met andere woorden, je hebt er vaak helemaal niets aan.
Omdat de meesten hier met een promotie in een ander onderwerp bezig zijn, zijn mijn conclusies niet direct toepasbaar, maar dan toch.
Ik denk zelfs dat promoveren zin heeft als het onderwerp actueel is, en je er later wat mee kunt in het bedrijfsleven, of nog beter, in de maatschappij. Als je onderwerp actueel is, het nieuws haalt, dan zijn er bedrijven of organisaties die jou willen inlijven alleen vanwege de naam die je voor jezelf hebt gecreeerd. (Als je dat lukt, een naam voor jezelf creeren, in wat voor onderwerp dan ook, dan gaat de wereld voor je open. Je hoeft dan niet meer op te boksen tegen andere mensen met vergelijkbare vaardigheden en ervaring.) Als je wat ouder bent (ik was 30 bij mijn promotie) is dat nog belangrijker dan als je jong bent. (De leeftijd van 30 is voor bedrijven vaak een magische grens.) Mijn promotie was in fundamentele natuurkunde en heeft geen enkel maatschappelijk nut (o.a. omdat het fundamentele eigenschappen bij zeer lage temperaturen betrof) en was natuurlijk een bepaald fout onderwerp. Ik heb er dus vrijwel niets aan gehad. Helaas zijn fundamentele onderzoeken vaak interessanter dan de praktische onderzoeken. Dus het is vaak de keuze tussen nu interessant en later nuttig.
Pas verder op: lang niet elk promotie-onderzoek leidt tot een promotie. Universitaire docenten hebben verder nogal de neiging om nogal wat risico te nemen met promotie-onderzoeken. Je zou verwachten dat alleen redelijk veilige onderwerpen in aanmerking komen voor een promotie-onderzoek, maar dat is vaak niet het geval. Het zijn vaak de meer risicovolle onderzoek projecten die worden aangeboden. Maar als je een promotie-onderzoek begint, en het leidt tot niets, dan heb je dus ... niets. Pas heel erg op met wat voor een onderzoek je begint.
vrijdag 14 december 2007 om 11:33
Ha Koios,
dank voor je uitvoerige reactie! Niet alles is op mij van toepassing omdat mijn situatie anders is, maar toch interessant om te lezen. Ik neig er nu overigens sterk naar om het niet te doen. We hebben een lectoraat op onze school en daar zou ik qua onderwerp dan waarschijnlijk bij aan moeten sluiten, maar dat onderwerp heeeft niet dusdanig mijn passie dat ik daar op wil promoveren. Dat, in combinatie met de al eerder genoemde nadelen maakt het minder aantrekkelijk.
Maar ik ben wel benieuwd wat je met dit stukje over het risico bedoelde. Hoe zit dat precies? Als je een onderzoek gaat doen en je doet ongeveer wat er van je verwacht wordt, dan leek het me altijd redelijk voor de hand liggend dat die promotie dan volgt. Hoezo leidt het dan tot niets, of wanneer volgt er géén promotie uit een promotieonderzoek?
vrijdag 14 december 2007 om 13:47
Ellen, soms mislukt een onderzoek gewoon. Bij een experimenteel onderzoek kan het zijn, dat de opstelling maar niet aan de praat raakt, of het voorgestelde onderzoek blijkt zoveel ingewikkelder dan verwacht dat het meer een levenswerk is dan een klus voor een promotieonderzoek, bijvoorbeeld.
In jouw situatie zou ik het niet doen, denk ik. Echt enthousiast klink je niet, en ik vraag me ook een beetje af wat de meerwaarde zou zijn voor jou. Zelfs als je wel in het academische wereldje aan de slag zou willen, weet ik niet hoeveel je hieraan zou hebben: een promotie die een beetje "erbij" gedaan is in relatief weinig tijd in een niet academische omgeving zou wel eens weinig serieus genomen kunnen worden.
In jouw situatie zou ik het niet doen, denk ik. Echt enthousiast klink je niet, en ik vraag me ook een beetje af wat de meerwaarde zou zijn voor jou. Zelfs als je wel in het academische wereldje aan de slag zou willen, weet ik niet hoeveel je hieraan zou hebben: een promotie die een beetje "erbij" gedaan is in relatief weinig tijd in een niet academische omgeving zou wel eens weinig serieus genomen kunnen worden.
vrijdag 14 december 2007 om 18:32
Hallo Ellen,
Miffy heeft gelijk, soms lukt het niet. Ik ken niet de precieze percentages, maar ik denk dat minder dan 50% daadwerkelijk promoveert. Op de TU Delft doen de meeste AIO's experimenteel onderzoek, en dan is logistek vaak een probleem. Het gebeurt nogal eens dat men moet wachten tot een machine die men heeft ontworpen gebouwd is, en dat soort zaken. Verder is de universiteit een nogal slome organisatie, maar de AIO's moeten wel in 4 jaar klaar zijn. Het is mij ook overkomen dat ik iets gemaakt wilde hebben, en pas een aantal maanden later bij de technische staf terecht kon. En ik had dus nog geluk, want een aantal maanden is nog te overzien. Toen ik begon werd er daarom ook een cursus georganiseerd voor AIO's hoe met logistiek om te gaan. Niet een voor de hand liggend onderwerp, maar fouten in de planning leiden vaak tot grote problemen.
Om een voorbeeld te noemen, ik kende op Rijksuniversiteit Leiden een geval van een AIO die 4 jaar aan een hele specialistische machine gewerkt had voor het doen van bepaalde metingen zijn zeer lage temperaturen (als je geinteresseerd bent, bij Frossati). Na 4 jaar was die machine bijna af, maar dus nog niet helemaal. Die AIO had dus niets om op te promoveren. Dit soort dingen gebeurt relatief vaak. In dit geval was de afspraak dat als er later wel metingen gedaan kon worden door de AIO die hem aan het opvolgen was, hij op die metingen ook zou kunnen promoveren. Of dat daadwerkelijk is gebeurd weet ik niet, maar ik heb zo mijn twijfels. Met een nieuwe baan, eventueel een gezin, is het schrijven van een dissertatie na werktijd helemaal niet zo gemakkelijk. Dus vaak wordt het in zo'n situaties gewoon niks meer.
Verder kan het onderwerp gewoon te moeilijk zijn. Soms kan er gewoon geen doorbraak geforceerd worden. En dat betekent niet dat jij dat niet kunt, maar dat niemand dat kan. (Volgens mij is dat wat een zeer goede wetenschapper van een minder goede wetenschapper onderscheidt, dat hij een neus heeft voor de interessante onderwerpen.)
Verder gebeurt het vaak dat er gewoon niet voldoende stof is voor een promotie. Vooral in de biologie, scheikunde en medische wereld gebeurt dat, naar mijn inschatting, vaak. Zij doen experimenten die heel veel tijd kosten om te doen, en na 4 jaar hebben ze dan maar, zeg maar, 10 resultaten, waarvan 7 met een positief, en 3 met een negatief.resultaat. Dat is dus niet voldoende voor een statistisch significante conclusie. Vaak promoveert iemand dan toch, maar soms wordt dat niet toegelaten. (Vooral als er iemand aanwezig is met verstand van statistiek.)
Als ik over risico heb bedoel ik al dit soort zaken.
Daarnaast is 4 jaar best wel een lange tijd. Ik kende een persoon die (volgens zijn zeggen) door persoonlijke problemen (met zijn huwelijk) niet in staat was zijn promotie af te ronden.
Maar dat zijn oude cijfers, en ervaring van meer dan 10 jaar geleden. Dus in hoeverre deze ervaring op jou van toepassing is kan ik niet zeggen. Misschien dat de promotie aan devaluatie onderhevig is. Ik begon net nadat de twee fasen structuur was ingevoerd, en ik deed nog de promotie volgens de oude stijl, dus met de oude eisen pakket. Misschien dat de promotie nu meer en meer op die van de Angelsaksische landen gaat lijken. Daar is de promotie gewoon de tweede fase, d.w.z. gewoon een vervolgopleiding. Na afloop maken zij gewoon een werkstuk met een nietje door heen.
Overigens, ik denk dat voor jou het oude eisen pakket wel opgaat. Dus het zal niet gemakkelijk zijn. Maar aan de andere kant denk ik dat je veel minder last zult hebben van planningsfouten. Er is geen deadline. Je stelt je promotie dan maar gewoon wat uit. Als je in jouw situatie begint is de kans dat je het door persoonlijke omstandigheden niet kunt afmaken daarentegen wel veel groter. Verder is natuurlijk voor jou alles veel moeilijker te combineren. Ik was single en jong, en dan is alles veel gemakkelijker. Dus met andere woorden, moet je het doen ja of nee? Ik zou het alleen doen als je het onderwerp echt heel erg leuk vindt, en als je ruimte en zin hebt in een uit de hand lopende hobby. Want zo moet je de promotie denk ik bij jou zien. Maar zelfs, als je het dan toch nog wilt, denk goed na over het onderwerp. Het ene onderwerp is het andere niet. Het spreekt vanzelf dat alles op het thuisfront (relatie en zo) solide in elkaar moet zitten, want als je dat niet goed geregeld hebt, lukt het sowieso niet.
Overigens, zou het niet eens zo kunnen zijn dat je officieel vrij bent in het doen van een promotie onderzoek, maar dat in de praktijk men dat van verwacht? In dat geval wordt het min of meer een verplichting als je daar wilt blijven.
Groetjes, Koios.
Miffy heeft gelijk, soms lukt het niet. Ik ken niet de precieze percentages, maar ik denk dat minder dan 50% daadwerkelijk promoveert. Op de TU Delft doen de meeste AIO's experimenteel onderzoek, en dan is logistek vaak een probleem. Het gebeurt nogal eens dat men moet wachten tot een machine die men heeft ontworpen gebouwd is, en dat soort zaken. Verder is de universiteit een nogal slome organisatie, maar de AIO's moeten wel in 4 jaar klaar zijn. Het is mij ook overkomen dat ik iets gemaakt wilde hebben, en pas een aantal maanden later bij de technische staf terecht kon. En ik had dus nog geluk, want een aantal maanden is nog te overzien. Toen ik begon werd er daarom ook een cursus georganiseerd voor AIO's hoe met logistiek om te gaan. Niet een voor de hand liggend onderwerp, maar fouten in de planning leiden vaak tot grote problemen.
Om een voorbeeld te noemen, ik kende op Rijksuniversiteit Leiden een geval van een AIO die 4 jaar aan een hele specialistische machine gewerkt had voor het doen van bepaalde metingen zijn zeer lage temperaturen (als je geinteresseerd bent, bij Frossati). Na 4 jaar was die machine bijna af, maar dus nog niet helemaal. Die AIO had dus niets om op te promoveren. Dit soort dingen gebeurt relatief vaak. In dit geval was de afspraak dat als er later wel metingen gedaan kon worden door de AIO die hem aan het opvolgen was, hij op die metingen ook zou kunnen promoveren. Of dat daadwerkelijk is gebeurd weet ik niet, maar ik heb zo mijn twijfels. Met een nieuwe baan, eventueel een gezin, is het schrijven van een dissertatie na werktijd helemaal niet zo gemakkelijk. Dus vaak wordt het in zo'n situaties gewoon niks meer.
Verder kan het onderwerp gewoon te moeilijk zijn. Soms kan er gewoon geen doorbraak geforceerd worden. En dat betekent niet dat jij dat niet kunt, maar dat niemand dat kan. (Volgens mij is dat wat een zeer goede wetenschapper van een minder goede wetenschapper onderscheidt, dat hij een neus heeft voor de interessante onderwerpen.)
Verder gebeurt het vaak dat er gewoon niet voldoende stof is voor een promotie. Vooral in de biologie, scheikunde en medische wereld gebeurt dat, naar mijn inschatting, vaak. Zij doen experimenten die heel veel tijd kosten om te doen, en na 4 jaar hebben ze dan maar, zeg maar, 10 resultaten, waarvan 7 met een positief, en 3 met een negatief.resultaat. Dat is dus niet voldoende voor een statistisch significante conclusie. Vaak promoveert iemand dan toch, maar soms wordt dat niet toegelaten. (Vooral als er iemand aanwezig is met verstand van statistiek.)
Als ik over risico heb bedoel ik al dit soort zaken.
Daarnaast is 4 jaar best wel een lange tijd. Ik kende een persoon die (volgens zijn zeggen) door persoonlijke problemen (met zijn huwelijk) niet in staat was zijn promotie af te ronden.
Maar dat zijn oude cijfers, en ervaring van meer dan 10 jaar geleden. Dus in hoeverre deze ervaring op jou van toepassing is kan ik niet zeggen. Misschien dat de promotie aan devaluatie onderhevig is. Ik begon net nadat de twee fasen structuur was ingevoerd, en ik deed nog de promotie volgens de oude stijl, dus met de oude eisen pakket. Misschien dat de promotie nu meer en meer op die van de Angelsaksische landen gaat lijken. Daar is de promotie gewoon de tweede fase, d.w.z. gewoon een vervolgopleiding. Na afloop maken zij gewoon een werkstuk met een nietje door heen.
Overigens, ik denk dat voor jou het oude eisen pakket wel opgaat. Dus het zal niet gemakkelijk zijn. Maar aan de andere kant denk ik dat je veel minder last zult hebben van planningsfouten. Er is geen deadline. Je stelt je promotie dan maar gewoon wat uit. Als je in jouw situatie begint is de kans dat je het door persoonlijke omstandigheden niet kunt afmaken daarentegen wel veel groter. Verder is natuurlijk voor jou alles veel moeilijker te combineren. Ik was single en jong, en dan is alles veel gemakkelijker. Dus met andere woorden, moet je het doen ja of nee? Ik zou het alleen doen als je het onderwerp echt heel erg leuk vindt, en als je ruimte en zin hebt in een uit de hand lopende hobby. Want zo moet je de promotie denk ik bij jou zien. Maar zelfs, als je het dan toch nog wilt, denk goed na over het onderwerp. Het ene onderwerp is het andere niet. Het spreekt vanzelf dat alles op het thuisfront (relatie en zo) solide in elkaar moet zitten, want als je dat niet goed geregeld hebt, lukt het sowieso niet.
Overigens, zou het niet eens zo kunnen zijn dat je officieel vrij bent in het doen van een promotie onderzoek, maar dat in de praktijk men dat van verwacht? In dat geval wordt het min of meer een verplichting als je daar wilt blijven.
Groetjes, Koios.
