Rechten/plichten tijdens re-integratie

Manlief heeft ruim 2 jaar geleden op de werkvloer een ongeluk gehad, kampt sindsdien mogelijk blijvend met een fysieke beperking. Zijn eigen (fysiek zware) werk zal hij zeer waarschijnlijk nooit meer kunnen uitvoeren. Na 1,5j ziektewet is het tweede spoor traject opgestart waarbij hij een half jaar op een werkervaringsplek uren kon opbouwen. Dit ging erg goed, en na de 2j ziektewet kon hij daar blijven terwijl hij een opleiding ging volgen om zijn bevoegdheid voor dat werk te halen. Na 2j ziektewet heeft het UWV echter beoordeeld dat zijn werkgever onvoldoende reintegratie mogelijkheden heeft geboden, en dat hij nog een jaar langer ziektewet krijgt en in die tijd weer bij zijn werkgever moet reintegreren (in een andere functie, want zijn eigen werk kan dus niet). Sinds een paar weken is hij daar mee bezig.

Dat reintegreren gaat echter voor geen meter. Werkgever is pissig op het UWV, probeert al 2 jaar lang van man af te komen door hem het leven zuur te maken en er op aan te dringen dat man zelf ontslag neemt. Nu zijn ze dus verplicht om man te laten reintegreren, terwijl ze niet weten wat ze met hem aan moeten (zijn eigen werk kan hij niet doen, maar voor andere functies in het bedrijf is hij niet geschikt) en hier sowieso totaal niet op zitten te wachten (dat zeggen ze ook gewoon, dat ze van hem af willen). Van het UWV moeten ze 'werk creëren' voor man. Dat doen ze dus: de meest stomme rotklusjes mag hij doen, en hiervoor krijgt hij geen fatsoenlijke werkplek, want 'door corona is er voor hem geen plek op kantoor'. Dus laten ze hem in de hal op de grond zitten. Dit is natuurlijk totaal niet werkbaar voor een gezonde werknemer, laat staan voor een werknemer met een fysieke beperking. Daarbij kan man eigenlijk nog niet autorijden, maar de locatie waar hij moet reintegreren is amper te bereiken met het ov. Van zijn werkgever moet hij dus toch autorijden, als hij dat niet wil doen gooien ze het op werkweigering. Man is door zijn beperking nu al 2x de macht over het stuur verloren. 1x op het parkeerterrein zonder gevolgen, maar ook 1x op de snelweg waardoor hij in de berm is beland. Werkgever zegt dat man 'gewoon wat positiever moet doen', 'iets meer zijn best moet doen'. Verder werkt hij nu maar 2 uur per dag, en door de erbarmelijke omstandigheden waarin hij moet werken crepeert hij daarna van de pijn. Toch blijven ze maar pushen dat hij meer uren moet werken, ze willen hem binnen een maand weer fulltime aanwezig hebben (want 'dat moet van het uwv').

Dit gaat natuurlijk allemaal totaal niet goed. Ik ben echt bang dat man zichzelf (en andere weggebruikers) op een hoop rijdt, en volgens zijn arts is dit alles ook ontzettend slecht voor zijn herstel (mogelijke kans op permanente beschadigingen als hij zo door gaat). Man geeft natuurlijk aan dat dit niet gaat, maar moet telkens weer op gesprek komen bij de hr-manager, directeur, e.d. Ze blijven zeuren dat hij het niet goed doet, en dreigen steeds met het inhouden van zijn loon en ontslag (want: werkweigering). De afspraak met de bedrijfsarts staat pas over een maand, en tot die tijd moet man maar meewerken want anders 'werkweigering'. Niet dat de bedrijfsarts zoveel zin heeft, want volgens zijn baas 'is dat ook maar een advies en hoeven ze daar niet naar te luisteren'. Het UWV wil zich hier niet in mengen, die zegt enkel dat werkgever ervoor moet zorgen dat man bij hen kan reintegreren zodat hij weer 'gewoon' fulltime kan werken. Hoe dat dan precies moet weten ze ook niet.

Wij hebben al advies ingeroepen van het juridisch loket en onze rechtsbijstandverzekering, maar volgens mij weet niemand precies hoe of wat. Iedereen zegt iets anders, en uiteindelijk komen we geen steek verder. Zijn er hier misschien mensen die hier ervaring mee hebben en ons meer kunnen vertellen / verder kunnen helpen?

S-Groot schreef: ↑

30-09-2020 21:03

Klinkt logisch, maar waarom kon hij dan in eerste instantie wél daar terecht en die opleiding gaan doen? Dat vind ik dan weer onlogisch klinken, begrijp jij het wel?

Nee dat had inderdaad ook eigenlijk niet gemogen. De loopbaancoach vanuit het tweede spoor had deze werkervaringsplek voor hem geregeld, met het idee dat hij na dat half jaar sowieso werkloos zou zijn en dus niet meer verder hoefde met reintegreren. Volgens die coach heeft het uwv in het verleden wel dergelijke opleidingen van 2 jaar goedgekeurd, dus dat de opleiding nu ineens te lang is, daar snapt zij ook niks van. Achteraf gezien was dit totaal geen handige zet geweest, maar die coach was gewoon iets te vol van vertrouwen dat het wel goed zou komen, en man vertrouwde die coach omdat hij dacht dat zij het wel zou weten.

Irish_Wasser_Woman schreef: ↑

01-10-2020 12:00

Nou ja zeg, wat een debiel antwoord van de verzekeraar..... Zij zullen te allen tijde aan het langste eind trekken, en jullie aan het kortste, met alle (financiële) gevolgen van dien. Als je willens en wetens met een aandoening aan het verkeer deel neemt, ben je onverzekerd, daar is de wet (volgens mij) redelijk helder in. Tenzij je dus een speciale rijtest hebt afgelegd.
Aangezien jullie al genoeg nare dingen hebben nu, zou ik écht het zekere voor het onzekere nemen, en je man níet meer in de auto laten stappen. Je geeft zelf al aan dat hij soms zoveel pijn heeft, dat hij zelfs een keer in de berm is beland. Dat is toch onverantwoord? Laat die werkgever maar dingen brullen als werkweigering; je man mág gewoon geen auto rijden; hij is een gevaar voor zichzelf, maar ook voor andere weggebruikers.

Het is al een tijdje geleden dat we hiermee bezig waren (want het hele reintegratietraject, waarvoor hij moest autorijden, begon al in 2019), maar wij konden er destijds niet echt wijs uit worden. Het is ook niet zo dat hij pertinent géén auto kan rijden, maar dat autorijden eigenlijk teveel is als hij al een zware werkdag (hoe kort die ook is) achter de rug heeft. Tijdens de vakantie, waarbij zijn been alle rust had verder, lukte het hem om wel een uur probleemloos te rijden. Dan op locatie goed uit kunnen rusten, en dan weer probleemloos het uur terug. Maar ja, dat is geen garantie dat het voor de rest altijd goed gaat. Hoe meer hij zijn been belast, hoe minder hij nog kan. Maar dat is zo'n lastig, grijs gebied.

viva-amber schreef: ↑

01-10-2020 19:13

Er staan veel dingen die niet kloppen. Een 2e spoor mag niet maar een half jaar duren. Het is een half jaar te laat gestart want moet starten rond het einde van het 1e ziektejaar. Dat is op zich al verwijtbaar.

Waarschijnlijk heeft de werkgever het 1e spoor helemaal niet onderzocht en is er ook geen arbeidsdeskundig onderzoek geweest, geen melding bij de arbeidsinspectie van het bedrijfsongeval en nu het UWV moeilijk doet zitten ze inderdaad in standje pesten.

Je man heeft recht op contact met de bedrijfsarts.

Je man heeft een goede (letselschade) advocaat nodig, die er nog eens naar kijkt. Ik zou een kijken bij Heling & partners. Ze zijn erg goed in dit soort zaken.

Een deskundigen oordeel aanvragen kan ook.

Klopt, er zijn dingen niet goed gedaan in het eerste spoor. Dat is exact de reden dat zijn werkgever nu een loonsanctie gekregen heeft
Dat het tweede spoor max een half jaar mag duren, dat zeggen zijn werkgever, de instantie van het tweede spoor, het uwv, en de advocaat die we om advies gevraagd hadden. Dus ik weet niet zo goed hoe we daar tegenin zouden moeten gaan?

Er is wel een melding geweest van het ongeval bij de arbeidsinspectie. Daarbij heeft werkgever onjuiste feiten verstrekt waarna wij bezwaar hebben aangetekend en om een onderzoek gevraagd hebben. Dat is er geweest, en daar kwam uit dat de werkgever niets te verwijten was en het derhalve geen officieel bedrijfsongeval was, maar gewoon puur pech dat dat ongeval op de werklocatie plaatsvond tijdens de werkzaamheden. Daarop zijn wij naar een zeer goede letselschadeadvocaat gestapt. Die zei dat het wel degelijk een bedrijfsongeval was, maar dat het simpelweg niet te bewijzen was. Dan kan je er wel een zaak van maken, maar de kans dat man zijn gelijk zou krijgen was 50/50, en in het ergste geval zou het ons veel geld kosten en niks opleveren. Ook als we het wel zouden winnen, zou het man waarschijnlijk dermate weinig opleveren dat het zonde was van de tijd, geld en energie. Daarop hebben we besloten om het te laten vallen.

viva-amber schreef: ↑

01-10-2020 19:04

Indien hij bij de werkgever mocht blijven van dat traject 2e spoor...was dat dan in loondienst en voor langere tijd? Indien je man een arbeidsovereenkomst kreeg en loon: waarom vroeg hij dan wia aan??? Hij had toch gewoon een nieuwe betrekking gevonden en was gereintegreerd...of zie ik iets over het hoofd?

In principe mag namelijk alles zolang ke het UWV er niet mee lastig valt.

Is het ongeluk van je man gemeld bij de arbeidsinspectie, dat is namelijk verplicht bij bedrijfsongevallen?
Is je man een letselschade zaak gestart ivm het ongeval?

Ik vraag mij oprecht af of jullie wel goed geadviseerd zijn.

Volgens mij heb ik dit al eerder uitgelegd. Het was geen betaalde baan, maar een werkervaringsplek. Daar kon hij blijven als onbetaalde stagiair terwijl hij een 2-jarige opleiding zou volgen om zijn bevoegdheid te halen. Daarna zou hij daar een betaalde functie krijgen. Het UWV is echter van mening dat 2 jaar onbetaald werken te lang is en heeft dit dus afgekeurd.