Werk & Studie
alle pijlers
Scriptie: de wanhoop nabij/voorbij
zaterdag 29 februari 2020 om 17:18
Ik moet dus een scriptie schrijven, zoals zoveel studenten. Ik heb voor mijn bachelor ook een kleine scriptie geschreven en in mijn master ook eens iets vergelijkbaars. Ik doe een technische studie waarbij het vooral gaat om de inhoud (beschrijven wat ik gedaan heb en conclusies trekken) en veel minder over schrijfstijl en dergelijke. De oorspronkelijke deadline was augustus 2019. En toch zit ik hier nu nog steeds voor de zoveelste dag op rij huilend achter mijn beeldscherm.
Wat gaat er mis? Het is denk ik vooral de druk die ik voel doordat mijn scriptie-duur steeds langer wordt. Verder ben ik onzeker over mijn scriptieproject. Ik heb niet de doelen bereikt die ik wilde bereiken. Mijn begeleiders zien alsnog wel waarde in wat ik wél gedaan heb en waren best positief over mijn hoofdstukken tot nu toe. Zelf durf ik die hoofdstukken op dit moment niet eens te herlezen. Het is denk ik daarnaast ook de teleurstelling in mezelf. Ik heb in het verleden veel angstklachten gehad, maar die heb ik nooit écht mijn leven laten beïnvloeden en heb hard aan mezelf gewerkt. Ik dacht dat ik sterk was, maar nu laat ik zoiets sufs als een scriptie mijn hele leven beïnvloeden. Zodra ik weer aan mijn scriptie 'moet', verdwijnt al mijn energie, ik val letterlijk in slaap, ik word angstig voor/door de gekste dingen, ik krijg paniekaanvallen, duizeligheid, piekeren, zeer sterke neiging tot ontwijkend gedrag. En ja, regelmatig doe ik dan uiteindelijk niks aan mijn scriptie. (maar soms ook wel, hoewel altijd zonder écht succes/nut aangezien mijn hoofd dan nog steeds weigert om normaal te functioneren).
Ik weet dat uitstellen/vermijden juist datgene is wat je juist niet moet doen bij angst. Ik weet dat ik moet doorzetten, dat ik de angst niet moet laten winnen, maar het lukt (vaak) gewoon echt niet meer. Ik heb er al enorm vaak over gepraat met mijn psycholoog, met mijn moeder, met mijn vriend en met allerlei andere mensen. Mijn psycholoog weet het ook niet meer en begon laatst over medicatie (maar dat wil ik echt niet). Ik heb al zo'n beetje in alle openbare gebouwen van mijn stad gezeten, in de hoop dat het dáár beter lukt dan thuis. Ik ben samen met iemand gaan zitten schrijven (die ook met zijn scriptie bezig was), maar zijn scriptie is inmiddels al lang af natuurlijk. Ik heb pomodoro timers gebruikt. Ik heb het scriptie-schrijven een tijdje zelfs helemaal beperkt tot een half uur per dag en toen dat zelfs niet lukte tot 5 minuten per dag. Ik heb bewust een afspraak met mijn begeleiders gehad in de hoop dat hun (positieve) feedback en hulp mij weer op weg zou helpen. En sinds deze week heb ik zelfs een ambulant begeleider vanwege dit probleem, maar ik weet eigenlijk (nog) niet hoe zij mij zou kunnen helpen.
Heeft iemand nog suggesties die ik nog kan proberen? Ik wil echt (op korte termijn) die scriptie afronden, want veel langer hou ik dit gewoon niet vol. Ik moet alleen nog de laatste twee (zeer korte) hoofdstukken en nog wat kleine verbeteringen en toevoegingen in de andere hoofdstukken.
Wat gaat er mis? Het is denk ik vooral de druk die ik voel doordat mijn scriptie-duur steeds langer wordt. Verder ben ik onzeker over mijn scriptieproject. Ik heb niet de doelen bereikt die ik wilde bereiken. Mijn begeleiders zien alsnog wel waarde in wat ik wél gedaan heb en waren best positief over mijn hoofdstukken tot nu toe. Zelf durf ik die hoofdstukken op dit moment niet eens te herlezen. Het is denk ik daarnaast ook de teleurstelling in mezelf. Ik heb in het verleden veel angstklachten gehad, maar die heb ik nooit écht mijn leven laten beïnvloeden en heb hard aan mezelf gewerkt. Ik dacht dat ik sterk was, maar nu laat ik zoiets sufs als een scriptie mijn hele leven beïnvloeden. Zodra ik weer aan mijn scriptie 'moet', verdwijnt al mijn energie, ik val letterlijk in slaap, ik word angstig voor/door de gekste dingen, ik krijg paniekaanvallen, duizeligheid, piekeren, zeer sterke neiging tot ontwijkend gedrag. En ja, regelmatig doe ik dan uiteindelijk niks aan mijn scriptie. (maar soms ook wel, hoewel altijd zonder écht succes/nut aangezien mijn hoofd dan nog steeds weigert om normaal te functioneren).
Ik weet dat uitstellen/vermijden juist datgene is wat je juist niet moet doen bij angst. Ik weet dat ik moet doorzetten, dat ik de angst niet moet laten winnen, maar het lukt (vaak) gewoon echt niet meer. Ik heb er al enorm vaak over gepraat met mijn psycholoog, met mijn moeder, met mijn vriend en met allerlei andere mensen. Mijn psycholoog weet het ook niet meer en begon laatst over medicatie (maar dat wil ik echt niet). Ik heb al zo'n beetje in alle openbare gebouwen van mijn stad gezeten, in de hoop dat het dáár beter lukt dan thuis. Ik ben samen met iemand gaan zitten schrijven (die ook met zijn scriptie bezig was), maar zijn scriptie is inmiddels al lang af natuurlijk. Ik heb pomodoro timers gebruikt. Ik heb het scriptie-schrijven een tijdje zelfs helemaal beperkt tot een half uur per dag en toen dat zelfs niet lukte tot 5 minuten per dag. Ik heb bewust een afspraak met mijn begeleiders gehad in de hoop dat hun (positieve) feedback en hulp mij weer op weg zou helpen. En sinds deze week heb ik zelfs een ambulant begeleider vanwege dit probleem, maar ik weet eigenlijk (nog) niet hoe zij mij zou kunnen helpen.
Heeft iemand nog suggesties die ik nog kan proberen? Ik wil echt (op korte termijn) die scriptie afronden, want veel langer hou ik dit gewoon niet vol. Ik moet alleen nog de laatste twee (zeer korte) hoofdstukken en nog wat kleine verbeteringen en toevoegingen in de andere hoofdstukken.
zondag 1 maart 2020 om 21:46
Dat vind ik echt zo'n tenenkrommende 'oplossing'.MevrKakel schreef: ↑01-03-2020 02:16Misschien zou TO dan moeten overwegen te stoppen met de studie en een opleiding op een lager niveau te volgen. Ik zeg maar wat geks.
TO, die scriptie moet gewoon geschreven worden, en dat is het, een kwestie van doen. Met 5 minuten per dag ga je dat niet redden en dat weet jij ook. Dus ga doorzetten of stop er mee.
Met urenlange gesprekken met een psycholoog krijg je geen scriptie geschreven. Ben je er toe in staat, doe het dan. Ben je er niet toe is staat, stop dan met excuses bedenken en ga dan wat anders doen.
Alsof je op een lager niveau niet tegen praktische 'beperkingen' aanloopt.
Als je inmiddels toe bent aan je scriptie heb je al aangetoond dat je het niveau iig aankunt, anders was je zover niet gekomen.
Dan naar een lager niveau gaan geeft alleen maar meer kans op frustratie.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 1 maart 2020 om 21:58
En ook nog eens onjuist... als kan je maar 5 minuten aan je scriptie, doe dat dan, 5 wordt 10, 10 wordt 20, 20 wordt een uur,Solomio schreef: ↑01-03-2020 21:46Dat vind ik echt zo'n tenenkrommende 'oplossing'.
Alsof je op een lager niveau niet tegen praktische 'beperkingen' aanloopt.
Als je inmiddels toe bent aan je scriptie heb je al aangetoond dat je het niveau iig aankunt, anders was je zover niet gekomen.
Dan naar een lager niveau gaan geeft alleen maar meer kans op frustratie.
werk met succeservaringen en creeer positieve flow ipv faalervaringen
ik heb vandaag voor 90% mijn plan van aanpak afgemaakt door deze post, dus blijf vooral hier schrijven over je vorderingen
zondag 1 maart 2020 om 22:25
TO, misschien een tip waar je wat aan hebt: als je aan het schrijven bent en je werk voor vandaag zit erop, het hoofdstuk is afgerond of wat voor portie werk je ook maar had bedacht voor vandaag, dan is het fijn voor de volgende dag als je alvast een beginnetje maakt. Dus zet alvast wat punten op een rijtje waar je de volgende dag mee verder kunt of schrijf alvast een alinea of een inleiding. Je zit dan nog een beetje in de flow, dus het kost je misschien maar vijf minuten, maar het helpt je de volgende keer als je weer in het ritme moet komen.
Wat eten we vanavond?
maandag 2 maart 2020 om 08:35
Je doet het hartstikke goed dus. En tussen neus en lippen door heb je iets ontdekt dat voor jou werkt: opschrijven waarom je denkt dat het niet gaat lukken. Dat kan hier op het forum maar ook voor jezelf.enwatnu schreef: ↑01-03-2020 21:08Sorry dat ik zo laat pas weer reageer.
Ik heb vandaag weer een aantal uur aan mijn scriptie gewerkt en ook helemaal geen paniek gehad.Ik heb een hoofdstuk verbeterd en uitgebreid (omdat ik ondertusssen nog wat praktisch werk gedaan had, aangezien ik nog niet tevreden was met mijn resultaten) en dit ook naar mijn begeleiders gestuurd.
Over die positieve ervaringen: maak een Tadaa! lijst. Een lijst van de dingen die je al gedaan hebt en waar je trots op kunt zijn.
maandag 2 maart 2020 om 10:58
Wat mij hielp was vooral een tamelijk strak ritme. Ik merkte dat ik vooral goed kon schrijven in de vroege ochtend. Dus vaak zette ik dan mijn wekker om 4.30/5.00 en dronk dan een kop koffie met een cracker kaas. Daarna schrijven, liefst non stop zonder teveel op de klok te kijken, zonder toe te geven aan afleiding. Behalve de thermoskan koffie naast me. Daarna rond 7.30/8.00 een uitgebreider ontbijt en weer schrijven tot een uur of 11.00/11.30. Vervolgens ontspannen. De stad in om met vrienden of te spreken, game spelen, internetten. Heel soms kreeg in de avond nog een ingeving en werkte ik er dan nog een uurtje aan, maar grotendeels heb ik me beperkt tot de vroege ochtenden.
Kijk op welk moment van de dag jij het best schrijft, leest, informatie opneemt etc.
Kijk op welk moment van de dag jij het best schrijft, leest, informatie opneemt etc.
maandag 2 maart 2020 om 13:51
Even deze drie punten: waarom ben je zo vreselijk sterk gekant tegen medicatie? Dat kun je toch gewoon proberen? Helemaal als stoppen eigenlijk geen optie is (lijkt mij ook niet, als ik je verder lees, volgens mij gaat dat alleen maar vreselijk veel meer afbreuk aan je eigen waarde doen). Een planning zou ik momenteel proberen zo veel mogelijk los te laten, daar krijg je alleen maar meer stress van. Wees blij met de vordering die je maakt en bouw daar op door.enwatnu schreef: ↑01-03-2020 21:08
Ik kan niet op iedereen reageren, maar in het kort:
- Medicatie: dat wil ik echt pas als er geen andere optie meer is, of misschien stop ik dan zelfs nog liever gewoon met mijn scriptie...
- Stoppen: Dat heb ik eerder wel serieus overwogen, maar uiteindelijk is dat ook niet beter voor mijn zelfvertrouwen (mijn psycholoog vond het geen goed idee in ieder geval).
- Planning maken: Ik weet nooit wat realistisch is, omdat het zo vaak niet lukt. Maar áls het gewoon lukt dan zou ik hem binnen een paar weken af moeten hebben. En 'over een maand of langer' klinkt meteen weer extreem lang, aangezien ik vind dat ik het al maanden geleden af had moeten hebben en mezelf dus geen extra maand(en) gun.
Dat gezegd hebbende. Ook als je scriptie een lange gruwelijke marteling is (ik weet er alles van, ik heb er twee geschreven en er twee keer de dubbele tijd over gedaan), dat zegt helemaal niks over hoe je verder je carrière doorkomt. Ik heb nu een managementfunctie en ik hoef nooit grotere stukken te schrijven, hooguit eens een memo of iets dergelijks. Vind het nog steeds niet makkelijk, maar binnen de context van mijn team en de organisatie en met de wetenschap (en vooral de overtuiging!) dat het van belang is wat ik schrijf, dat het er voor iets of iemand echt toe doet, lijkt dit in niets op het schrijven van een scriptie.
Tot slot: als je wilt mag je me pb-en en wil ik best je vraagbaak (op afstand) zijn om je op weg te helpen. Juist omdat mijn scripties ook zo'n worstelen waren, vind ik het geen enkel probleem en zelfs fijn als ik iemand anders die vastloopt op wat voor een manier op weg kan helpen. Dus, als je wilt overleggen of ik iets voor je kan betekenen, voel je vrij me te pb-en.
Oviergnes denk ik dat je zelf al een goede manier hebt gevonden met behulp van dit topic, dat je weer aan de scriptiegang bent!
Sterkte en succes!
anoniem_92501 wijzigde dit bericht op 03-03-2020 10:19
0.19% gewijzigd
maandag 2 maart 2020 om 14:52
Lieve To, wat rot dat je zo worstelt met je scriptie. Maar ik ken het gevoel. Wij noemen hier in huis de scriptie het instrument van de duivel.
Wat mij hielp bij het schrijven van mijn scriptie was dat ik af had gesproken met mijn begeleiders dat ik elke keer de 0.1 versie van een hoofdstuk op ging sturen. Dus de versie waar ik gewoon even wat op papier had gezet. Dan konden we dan sparren wat ik daar verder aan moest doen om er een versie 0.9 van te maken die we dan de volgende keer bespraken. Door expliciet te maken dat het een versie 0.1 was vond ik het makkelijker om iets te delen waar ik nog niet zo tevreden over was.
Het andere wat mij hielp was dat de stage begeleider bij het bedrijf waar ik mijn scriptie voor schreef me af en toe hielp herinneren dat ik echt de expert was op dit gebied, door je een paar maanden ergens in onder te dompelen weet je al snel veel meer dan andere mensen. Dus het kan best zo zijn dat je meer weet dan je begeleider, maar dat is misschien meer iets voor literatuuronderzoek zoals ik deed.
Voor mijn vriend werkte het beste dat zijn begeleider er wat dichter op gingen zitten. Dus die wilde gewoon elke dag zien wat hij had gedaan, maar mijn vriend staat op een lab en dan is het wel echt anders.
Wat voor hem werkte was trouwens ook om te kijken wat er deze dag beter ging dan de gemiddelde dag de week ervoor. Daarmee focuste hij niet meer op wat er allemaal nog niet ging zoals hij zou willen, maar meer op wat er deze dag wel gelukt is.
Succes in elk geval het is echt moeilijk en ik vind het heel knap dat je zo ver komt.
@Kastanjez, je hebt je echte naam eronder gezet!
Wat mij hielp bij het schrijven van mijn scriptie was dat ik af had gesproken met mijn begeleiders dat ik elke keer de 0.1 versie van een hoofdstuk op ging sturen. Dus de versie waar ik gewoon even wat op papier had gezet. Dan konden we dan sparren wat ik daar verder aan moest doen om er een versie 0.9 van te maken die we dan de volgende keer bespraken. Door expliciet te maken dat het een versie 0.1 was vond ik het makkelijker om iets te delen waar ik nog niet zo tevreden over was.
Het andere wat mij hielp was dat de stage begeleider bij het bedrijf waar ik mijn scriptie voor schreef me af en toe hielp herinneren dat ik echt de expert was op dit gebied, door je een paar maanden ergens in onder te dompelen weet je al snel veel meer dan andere mensen. Dus het kan best zo zijn dat je meer weet dan je begeleider, maar dat is misschien meer iets voor literatuuronderzoek zoals ik deed.
Voor mijn vriend werkte het beste dat zijn begeleider er wat dichter op gingen zitten. Dus die wilde gewoon elke dag zien wat hij had gedaan, maar mijn vriend staat op een lab en dan is het wel echt anders.
Wat voor hem werkte was trouwens ook om te kijken wat er deze dag beter ging dan de gemiddelde dag de week ervoor. Daarmee focuste hij niet meer op wat er allemaal nog niet ging zoals hij zou willen, maar meer op wat er deze dag wel gelukt is.
Succes in elk geval het is echt moeilijk en ik vind het heel knap dat je zo ver komt.
@Kastanjez, je hebt je echte naam eronder gezet!
maandag 2 maart 2020 om 23:28
Haha 'een gruwelijke marteling' en het 'instrument van de duivel' zijn wel goede omschrijvingen. 
Ik vraag mij soms echt af waarom scripties bestaan. Waarom moeten de (voornamelijk iets te perfectionistische) studenten per se zo gemarteld worden? Maar goed, dat is weer zinloos gepieker natuurlijk. Tegelijkertijd vind ik het moeilijk om te geloven dat de scriptiefase niks zegt de verdere carriere, dus daar maak ik mij wel zorgen om.
Bedankt weer voor alle adviezen en ervaringen, ik heb er echt veel aan.
Vandaag ging niet helemaal zoals gehoopt. Ik wilde ergens na het avondeten beginnen (overdag moest ik werken), maar ik was weer echt bang om te beginnen en moe ineens dus ik heb eerst 2 uur geslapen... Daarna heb ik nog wel zo'n 1.5 uur iets gedaan. Het begin ging heel moeizaam, maar uiteindelijk heb ik toch de eerste 2 alinea's van de Discussie geschreven. Daar probeer ik dan maar tevreden mee te zijn voor nu en ook met het feit ik dat tijdens het schrijven in ieder geval niet in paniek geraakt ben.
Ik vraag mij soms echt af waarom scripties bestaan. Waarom moeten de (voornamelijk iets te perfectionistische) studenten per se zo gemarteld worden? Maar goed, dat is weer zinloos gepieker natuurlijk. Tegelijkertijd vind ik het moeilijk om te geloven dat de scriptiefase niks zegt de verdere carriere, dus daar maak ik mij wel zorgen om. Bedankt weer voor alle adviezen en ervaringen, ik heb er echt veel aan.
Vandaag ging niet helemaal zoals gehoopt. Ik wilde ergens na het avondeten beginnen (overdag moest ik werken), maar ik was weer echt bang om te beginnen en moe ineens dus ik heb eerst 2 uur geslapen... Daarna heb ik nog wel zo'n 1.5 uur iets gedaan. Het begin ging heel moeizaam, maar uiteindelijk heb ik toch de eerste 2 alinea's van de Discussie geschreven. Daar probeer ik dan maar tevreden mee te zijn voor nu en ook met het feit ik dat tijdens het schrijven in ieder geval niet in paniek geraakt ben.
maandag 2 maart 2020 om 23:35
Ik vond de scriptie schrijven echt het allerleukste wat ik ooit heb gedaan. Helaas moest ik in mijn werk zeker 25 jaar wachten voor ik eindelijk iets mocht doen dat er een klein beetje op leek...
maandag 2 maart 2020 om 23:49
Ik ben momenteel ook bezig met mijn masterscriptie. Ik heb met mijn begeleiding deadlines en dan daarbinnen kan ik het goed indelen. Ik werk 's ochtends vroeg goed, dus ik zorg dan dat ik eraan werk. Daarnaast helpt het mij om samen met vrienden op een andere locatie dan thuis aan scriptie te zitten om zo ook te kunnen sparren. Op een andere locatie raak ik ook minder snel afgeleid.
Succes! Laatste loodjes wegen het zwaarst, maar in de zomer zijn we gewoon afgestudeerd
Succes! Laatste loodjes wegen het zwaarst, maar in de zomer zijn we gewoon afgestudeerd
maandag 2 maart 2020 om 23:52
Oh haha dat is het omgekeerde probleem dus.
Het schrijven van zoiets zal inderdaad niet vaak meer hoeven (behalve dan dat ik voor mijn ander studie natuurlijk ook een scriptie zal moeten schrijven...
), maar ik bedoel meer dat ik nu twijfel of ik psychisch wel sterk genoeg ben voor een goede carriere. Verder spreekt het onderzoek doen zelf mij opzich wel aan, maar een PhD doen is misschien toch niet de verstandigste keuze als ik de scriptie al zo lastig vind... (even los van het feit of ik met mijn studievertraging enzo überhaupt kans maak)
dinsdag 3 maart 2020 om 10:18
Hele goede omschrijving! En precies de reden dat ik niet aan nog een studie begin. Ik studeer graag, er zijn echt nog een paar opleidingen waar ik interesse in heb om ooit te doen, maar als er een scriptie aan vast zit, begin ik er al niet eens aan. Of ik moet vooraf accepteren dat ik het echt alleen voor mezelf doe en de opleiding niet af maak, dat kan ook.Kaaaaaaaatje schreef: ↑02-03-2020 14:52Lieve To, wat rot dat je zo worstelt met je scriptie. Maar ik ken het gevoel. Wij noemen hier in huis de scriptie het instrument van de duivel.
Sterker nog: mijn man dreigt met het aanvragen van een echtscheiding als ik ooit nog aan een scriptie begin...
dinsdag 3 maart 2020 om 21:00
Jeetje, bijna echtscheidingen door scripties...
Vandaag moest ik weer werken en 's avonds was ik weer moe, aangezien ik vannacht de halve nacht wakker gelegen heb. Ik heb net nog wel een uurtje wat gedaan, maar eigenlijk niks geschreven dus ik ben er maar weer mee gestopt voor vandaag. En mijn scriptiebegeleider (die ik wat gevraagd had) mailde net dat hij op vakantie gaat, dus dat antwoord krijg ik pas als hij weer terug is. Het schiet niet echt op zo.
Vandaag moest ik weer werken en 's avonds was ik weer moe, aangezien ik vannacht de halve nacht wakker gelegen heb. Ik heb net nog wel een uurtje wat gedaan, maar eigenlijk niks geschreven dus ik ben er maar weer mee gestopt voor vandaag. En mijn scriptiebegeleider (die ik wat gevraagd had) mailde net dat hij op vakantie gaat, dus dat antwoord krijg ik pas als hij weer terug is. Het schiet niet echt op zo.
enwatnu wijzigde dit bericht op 12-06-2020 11:56
28.57% gewijzigd
dinsdag 3 maart 2020 om 21:04
Jij bent wel streng voor jezelf zeg! Halve nacht wakker, hele dag werken en dan ‘s avonds het nog proberen vind ik al een heldendaad. Geef je jezelf ook wel eens gewoon echt vrij?enwatnu schreef: ↑03-03-2020 21:00
Vandaag moest ik weer werken en 's avonds was ik weer moe, aangezien ik vannacht de halve nacht wakker gelegen heb. Ik heb net nog wel een uurtje wat gedaan, maar eigenlijk niks geschreven dus ik ben er maar weer mee gestopt voor vandaag. En mijn scriptiebegeleider (die ik wat gevraagd had) mailde net dat hij op vakantie gaat, dus dat antwoord krijg ik pas als hij weer terug is. Het schiet niet echt op zo.
dinsdag 3 maart 2020 om 21:13
Ik weet eigenlijk niet welk moment van de dag voor mij het handigst is. 's Avonds vind ik het wel fijn dat ik nog maar een paar uur heb om iets te doen, want hoe meer uren ik heb hoe meer ik er tegenop zie. Maar ik ben wel vaak moe dan.
In de ochtend heb ik sowieso vaak andere dingen zoals college, rijles en therapie enzo. In de ochtend sporten vind ik ook wel fijn, maar dat doe ik nu meestal in de avond omdat ik in de ochtend dus vaak al andere dingen heb. Maar af en toe de dag beginnen met een korte wandeling ofzo is wel een goed idee. (als het weer een beetje goed is tenminste)
Oja, samen met vrienden studeren is geen optie helaas.
In de ochtend heb ik sowieso vaak andere dingen zoals college, rijles en therapie enzo. In de ochtend sporten vind ik ook wel fijn, maar dat doe ik nu meestal in de avond omdat ik in de ochtend dus vaak al andere dingen heb. Maar af en toe de dag beginnen met een korte wandeling ofzo is wel een goed idee.
(als het weer een beetje goed is tenminste)Oja, samen met vrienden studeren is geen optie helaas.
enwatnu wijzigde dit bericht op 03-03-2020 21:14
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
4.75% gewijzigd
dinsdag 3 maart 2020 om 21:21
Oh wat herkenbaar! Voor de master een onderzoek(je) gedaan en kon gewoon weken niet eten en goed slapen. De paniek, angst, stress, elke keer als ik iets anders aan het doen bent en ik dacht er weer aan; dan kreeg ik meteen een lichamelijke paniek reactie. Ik schaamde me voor mijn onderzoek, dacht hevig door de mand te vallen, vond continu nieuwe dingen die in mijn ogen echt geen hout sneden, maar had een belachelijk hoog cijfer. Bij mij hielp even afstand nemen, wandelingen maken, niet savonds ermee bezig want dan kon ik echt niet slapen. Uiteindelijk hielp een bloknootje naast mijn bed voor goede verbanden en gedachten (want die had ik ook tijdens het gepieker) en een tijdslimiet. Niet: vandaag ga ik de discussie schrijven naar vandaag ga ik vier uur aan de scriptie werken. En dan alles als vooruitgang zien. Zelfs geschuif met zinnen zien als een stapje vooruit. Uiteindelijk lukt het, echt!
- Fight for your right to party -
dinsdag 3 maart 2020 om 21:21
Nouja, mijn doel is nu om iedere dag wat te blijven doen en in combinatie met werk blijft er dan gewoon weinig vrije tijd over, maar donderdag heb ik weinig andere dingen dus dan plan ik wel iets meer 'rust' in. En ik ga zo ook even uitgebreid douchen enzo en (redelijk) vroeg naar bed.
Daarnaast zou ik vannacht waarschijnlijk niet wakker gelegen hebben als ik niet na het eten al even was gaan slapen, dus is het eigenlijk mijn eigen schuld en vind ik het dus lastig om mezelf daardoor een avond 'scriptie-vrij' te gunnen.
dinsdag 3 maart 2020 om 21:27
Ik heb ook flink geworsteld met mijn masterscriptie. Daarna wel gaan promoveren en artikelen en proefschrift geschreven. En nog heel wat rapporten tijdens mijn werk. Bij deze mijn tips:
1) just do it. Ik vind herschrijven stukken makkelijker dan het opschrijven, dus ik begin te schrijven zonder dat het mooi of goed of correct moet zijn. Ik schrijf mijn gedachten op en daarna maak ik het wel beter. Vaak is de eerste zin niet best, maar raak ik er dan toch in en dan is de eerste versie makkelijk aan te passen.
2) Als ik een detail niet weet type ik op dat punt XXXX. Dan kan ik doorschrijven en later die feiten opzoeken/hulp vragen/uitrekenen/diep nadenken. Dit zorgt dat ik blijf doorschrijven en dan raak ik niet verstrikt in een detail uitzoeken/een moeilijk besluit nemen. Dat komt later wel.
3) Paar dagen niet naar je stukken kijken en dan nogmaals doorlezen zorgt voor genoeg afstand om bepaalde problemen met formulering etc. opeens op te kunnen lossen en het stuk af te maken, ver genoeg om als eerste versie op te sturen bijvoorbeeld.
Je hebt al zoveel af dat je het gewoon kunt! Succes!
1) just do it. Ik vind herschrijven stukken makkelijker dan het opschrijven, dus ik begin te schrijven zonder dat het mooi of goed of correct moet zijn. Ik schrijf mijn gedachten op en daarna maak ik het wel beter. Vaak is de eerste zin niet best, maar raak ik er dan toch in en dan is de eerste versie makkelijk aan te passen.
2) Als ik een detail niet weet type ik op dat punt XXXX. Dan kan ik doorschrijven en later die feiten opzoeken/hulp vragen/uitrekenen/diep nadenken. Dit zorgt dat ik blijf doorschrijven en dan raak ik niet verstrikt in een detail uitzoeken/een moeilijk besluit nemen. Dat komt later wel.
3) Paar dagen niet naar je stukken kijken en dan nogmaals doorlezen zorgt voor genoeg afstand om bepaalde problemen met formulering etc. opeens op te kunnen lossen en het stuk af te maken, ver genoeg om als eerste versie op te sturen bijvoorbeeld.
Je hebt al zoveel af dat je het gewoon kunt! Succes!
dinsdag 3 maart 2020 om 21:36
Kaaaaaaaatje schreef: ↑03-03-2020 11:07@Kastanjez, mijn man wil graag promoveren, maar dat betekent ook een scheiding hier inderdaad. Echt niet dat ik ik mezelf dat aan ga doen....
I feel you...
dinsdag 3 maart 2020 om 21:38
Waarom niet? Mij hielp het op een gegeven moment al om gewoon bij een vriendin in huis te zitten. Zij was haar eigen ding aan het doen, en kwam ieder uur even op de studerkamer kijken hoe het ging, liet me erover vertellen, wat dan ook. Man, wat maakte ik toen een paar productieve dagen!
En misschien dat je er hier niet verder op in wilt gaan, maar ik ben ook nog steeds nieuwsgierig waarom je zo fel tegen medicijnen bent...
dinsdag 3 maart 2020 om 22:09
Dat heeft ze wel gezegd, ergens. Onder andere dat het zo weer vier weken duurt voor medicijnen aanslaan, als ze dat al doen - wat ik een goed punt vind. En dat niemand echt weet wat ze nou doen: ook waar. Ik ben zelf een voorstander van medicijnen, maar TO heeft er echt wel over nagedacht.
woensdag 4 maart 2020 om 15:13
Dit.Kastanjez schreef: ↑03-03-2020 21:38Waarom niet? Mij hielp het op een gegeven moment al om gewoon bij een vriendin in huis te zitten. Zij was haar eigen ding aan het doen, en kwam ieder uur even op de studerkamer kijken hoe het ging, liet me erover vertellen, wat dan ook. Man, wat maakte ik toen een paar productieve dagen!
Het is al eerder gezegd, maar wat heel erg helpt als schrijven niet lukt, is praten. Zoek iemand die redelijk op niveau met je mee kan lezen en vragen kan stellen. Dat hoeft helemaal geen inhoudsdeskundige te zijn (juist niet, misschien), iemand die ervaring heeft met scripties of onderzoek is al genoeg. Of desnoods een absolute leek. Zeker als je bent aanbeland bij je discussie (dan neem ik aan dat je alleen nog conclusie en of aanbevelingen moet), is het heel handig als echt met iemand kunt discussiëren. Desnoods neem je die discussie op en laat je hem door je computer omzetten in tekst. Dan heb je een basis van waaruit je kunt gaan schrijven.
Ik heb in mijn leven 3 scripties geschreven en het was 3x een hel. Niet helemaal waar, het ging steeds iets makkelijker. En nu begeleid ik met heel veel plezier mensen (zowel professioneel als privé) die zelf een scriptie moeten schrijven. Laatst nog een kennis geholpen. Totaal andere materie dan waar ik zelf iets van weet, maar mensen die het scriptie-trucje kennen, kunnen je wel doorvragen op verbanden, onderbouwing en conclusies.
Wat ik nog niet helemaal uit je posts haal, hoe is je begeleiding? Dit zijn bij uitstek de mensen met wie je over je scriptie kunt praten. Ik vermoed dat je meer hulp kunt krijgen dan dat je nu vraagt. De meeste begeleiders helpen graag, maar laten het initiatief bij jou. Trek veel vaker aan de bel en lever steeds kleine stukjes tekst in.
