
Stage niet kunnen volhouden
dinsdag 28 januari 2020 om 22:03
Zoals de titel al zegt ik kan mijn stage niet volhouden. Ik moet 40 uur per week onbetaald stage lopen. Ik heb sochtends een reistijd van 40 minuten wat betekend dat ik om zeveb uur sochtends vertrek. Smiddags heb ik te maken met een weg afsluiting en structureel file waardoor mijn reistijd oploopt tot een uur soms anderhalf uur.
Ik ben nu 1 week en twee dagen verder en helemaal gesloopt. Ik lig sinds vorige week avonds om acht uur op bed, en slaap dan met 1 of twee onderbrekingen door tot twintig over zes.
Afgelopen weekend heb ik twee keer 14 uur geslapen en ik heb nu het gevoel dat ik alweer behoefte heb aan weekend. En nu lig ik wakker met een mental breakdown, ik blijf maar janken en kan aan niks anders denken dan mijn stage vroegtijdig af te breken en volgend jaar op een leukere plek dichterbij huis te zoeken die wel bereikbaar is met het openbaar vervoer. Ik betaal mij echt scheel aan benzine kosten.
Oja, een poosje geleden liep ik tegen burn-out klachten aan. En van mijn weinige sociale leven en hobby's is niks meer over.
Ik hoop dat iemand mij nog moet kan inpraten totdat ik morgen met mijn docent kan bellen.
Ik ben nu 1 week en twee dagen verder en helemaal gesloopt. Ik lig sinds vorige week avonds om acht uur op bed, en slaap dan met 1 of twee onderbrekingen door tot twintig over zes.
Afgelopen weekend heb ik twee keer 14 uur geslapen en ik heb nu het gevoel dat ik alweer behoefte heb aan weekend. En nu lig ik wakker met een mental breakdown, ik blijf maar janken en kan aan niks anders denken dan mijn stage vroegtijdig af te breken en volgend jaar op een leukere plek dichterbij huis te zoeken die wel bereikbaar is met het openbaar vervoer. Ik betaal mij echt scheel aan benzine kosten.
Oja, een poosje geleden liep ik tegen burn-out klachten aan. En van mijn weinige sociale leven en hobby's is niks meer over.
Ik hoop dat iemand mij nog moet kan inpraten totdat ik morgen met mijn docent kan bellen.

maandag 3 februari 2020 om 21:53
Solomio schreef: ↑03-02-2020 20:54Bij experimenten met een vorm van basisinkomen bleek eigenlijk iedereen te blijven of te gaan werken.
Ik moet maar steeds denken aan de titel van een boek: De meeste mensen deugen.
Dat is denk ik wat er mis is met ons huidige systeem: dat is gebaseerd op het idee dat mensen willen parasiteren, frauderen, de boel oplichten, kortom: mensen deugen niet.
Daarom worden ze uitentreuren gecontroleerd, daar spenderen we miljoenen aan, maar nog steeds is het niet genoeg, dat kun je in topics als deze steeds weer lezen, de werkenden vinden dat de niet-werkenden luie uitvreters zijn.
Als we er met z'n allen vanuit zouden gaan dat de meeste mensen deugen krijg je een heel andere maatschappij en kun je het systeem heel anders inrichten. En ik denk dat het misbruik dan niet meer of minder zal zijn dan nu, alleen hoef je dat allemaal niet meer te controleren en bestraffen, wat een hele hoop geld en energie scheelt.
Ooit was ik lid van een vereniging en mensen met een minimuminkomen konden halvering van het lidmaatschapsgeld krijgen.
Vroeg ik aan de penningmeester waar ik mijn inkomensbewijs heen kon sturen om die korting te krijgen, maar dat hoefde niet. Hij vertrouwde erop dat mensen er geen misbruik van zouden maken.
En de vereniging had iets van 2000 leden en maar een paar die gebruik maakten van die kortingsregeling.
Ik geloof daarin.

Zo eens.
maandag 3 februari 2020 om 22:25
Het idee van het basis inkomen is dat de kosten die we nu als samenleving uitgeven aan het toekennen en controleren hoger zijn dan de kosten van iedereen 1500 euro geven per maand. Dit is een sommetje wat je kunt uitrekenen zonder problemen.
Het dilemma ontstaat bij de vraag of mensen dan gaan zitten niksen en geen input voor de pot meer maken. In de experimenten die tot nu toe zijn gedaan was dat niet zo. Maar niemand weet wat er gebeurd als een hele samenleving het zo doen. Persoonlijk denk ik niet dan mensen veel minder gaan doen. Ik zou van 1500 euro niet kunnen leven, en vindt mijn werk te leuk om te stoppen. Zeker weet ik dat het een hele hoop gedoe en gezeur zou wegnemen. Maar een basis inkomen is meer bed bad brood dan comfortabel. En voor menig een die buiten zijn schuld om arbeidsongeschikt is zou het achter uit gang zijn van het huidige systeem.
Overigens is de vraag Is denk ik niet of werkende betalen voor de thuis zitters. Dat is per definitie zo. Maar of het terecht is dat de sterke schouders die last op deze manier willen en kunnen dragen.
Ik persoonlijk denk dat een hele samenleving lijdt als een deel arm is. Niet alleen de mensen die het treft. Het ontneemt kinderen van hun potentiële kansen, creeert criminaliteit en onveilige situaties. Dus ik leen mijn financiële schouders graag voor de last. In ieder systeem
(Sidenoot: iedere schoonmaker moet toch zelf opgeven wat ze verdienen? Ik kan echt niet de belastingdienst contacteren om dat door te geven. Dit plicht ligt bij de schoonmaker zelf)
Het dilemma ontstaat bij de vraag of mensen dan gaan zitten niksen en geen input voor de pot meer maken. In de experimenten die tot nu toe zijn gedaan was dat niet zo. Maar niemand weet wat er gebeurd als een hele samenleving het zo doen. Persoonlijk denk ik niet dan mensen veel minder gaan doen. Ik zou van 1500 euro niet kunnen leven, en vindt mijn werk te leuk om te stoppen. Zeker weet ik dat het een hele hoop gedoe en gezeur zou wegnemen. Maar een basis inkomen is meer bed bad brood dan comfortabel. En voor menig een die buiten zijn schuld om arbeidsongeschikt is zou het achter uit gang zijn van het huidige systeem.
Overigens is de vraag Is denk ik niet of werkende betalen voor de thuis zitters. Dat is per definitie zo. Maar of het terecht is dat de sterke schouders die last op deze manier willen en kunnen dragen.
Ik persoonlijk denk dat een hele samenleving lijdt als een deel arm is. Niet alleen de mensen die het treft. Het ontneemt kinderen van hun potentiële kansen, creeert criminaliteit en onveilige situaties. Dus ik leen mijn financiële schouders graag voor de last. In ieder systeem
(Sidenoot: iedere schoonmaker moet toch zelf opgeven wat ze verdienen? Ik kan echt niet de belastingdienst contacteren om dat door te geven. Dit plicht ligt bij de schoonmaker zelf)
dinsdag 4 februari 2020 om 23:08
Ik ben de afgelopen week tot rust gekomen, veel mogelijkheden gehad om mijn gedachten vooralsnog op een rij te krijgen. Ook heb ik goede gesprekken met mijn ouders gehad, ze hebben zelfs een half uur in dezelfde ruimte gezeten zonder te bekvechten.
Ik heb morgen samen met mijn schooldocent een afspraak op mijn stage adres, ik heb besloten hier definitief een punt achter te zetten. Het voelt niet goed, er is weinig inlevingsvermogen en nauwelijks ruimte om de stage aan te passen zodat het voor mij te overzien blijft.
Gelukkig heb ik ook heel goed nieuws. Ik kan vanaf maandag terecht bij mijn oude vertrouwde stageadres voor 24-28 uur in de week verspreid over 4 werkdagen. Ik ga 2 volledige dagen stagelopen en 2x een dagdeel/begin middag.
Ik heb morgen samen met mijn schooldocent een afspraak op mijn stage adres, ik heb besloten hier definitief een punt achter te zetten. Het voelt niet goed, er is weinig inlevingsvermogen en nauwelijks ruimte om de stage aan te passen zodat het voor mij te overzien blijft.
Gelukkig heb ik ook heel goed nieuws. Ik kan vanaf maandag terecht bij mijn oude vertrouwde stageadres voor 24-28 uur in de week verspreid over 4 werkdagen. Ik ga 2 volledige dagen stagelopen en 2x een dagdeel/begin middag.

donderdag 6 februari 2020 om 04:57
Goed zo! Knap de mensen verzameld en je hulp gezocht. Dat is een skill die je ver gaat brengen!
Zelfs je ouders laten samen werken, klinkt als of je een topprestatie hebt geleverd!
Succes met je stage. En dit soort dingen worden straks echt beter als je klaar bent met de opleiding en gaat werken. Dat ben je onderdeel van het team en je kun ook een band opbouwen.
Zelfs je ouders laten samen werken, klinkt als of je een topprestatie hebt geleverd!
Succes met je stage. En dit soort dingen worden straks echt beter als je klaar bent met de opleiding en gaat werken. Dat ben je onderdeel van het team en je kun ook een band opbouwen.

donderdag 6 februari 2020 om 19:22
Maar denk je dan oprecht ook dat het leven zo in elkaar zit als je straks klaar bent met school en je de werkelijke wereld in moet stappen, op je eigen twee benen? Dat dan "iemand" even zorgt dat jij een niet te vermoeiende baan krijgt, liefst parttime, maar waar je wél gewoon zelfstandig je broek van kan ophouden?anoniem_pje_x schreef: ↑04-02-2020 23:08Ik ben de afgelopen week tot rust gekomen, veel mogelijkheden gehad om mijn gedachten vooralsnog op een rij te krijgen. Ook heb ik goede gesprekken met mijn ouders gehad, ze hebben zelfs een half uur in dezelfde ruimte gezeten zonder te bekvechten.
Ik heb morgen samen met mijn schooldocent een afspraak op mijn stage adres, ik heb besloten hier definitief een punt achter te zetten. Het voelt niet goed, er is weinig inlevingsvermogen en nauwelijks ruimte om de stage aan te passen zodat het voor mij te overzien blijft.
Gelukkig heb ik ook heel goed nieuws. Ik kan vanaf maandag terecht bij mijn oude vertrouwde stageadres voor 24-28 uur in de week verspreid over 4 werkdagen. Ik ga 2 volledige dagen stagelopen en 2x een dagdeel/begin middag.
Na één week al de handdoek in de ting gooien vind ik getuigen van weinig doorzettingsvermogen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 6 februari 2020 om 20:14
Goh, wat een verfrissend standpunt.pejeka schreef: ↑06-02-2020 19:22Maar denk je dan oprecht ook dat het leven zo in elkaar zit als je straks klaar bent met school en je de werkelijke wereld in moet stappen, op je eigen twee benen? Dat dan "iemand" even zorgt dat jij een niet te vermoeiende baan krijgt, liefst parttime, maar waar je wél gewoon zelfstandig je broek van kan ophouden?
Na één week al de handdoek in de ting gooien vind ik getuigen van weinig doorzettingsvermogen.

Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
donderdag 6 februari 2020 om 20:29
Of het nu een gebrek aan doorzettingsvermogen is weet ik niet.
Maar we kunnen in ieder geval wel stellen dat het ‘niet vol kunnen houden’ niks te maken had met de lange dagen, afstand, je autisme, vitaminegebrek, vermeende burn-out of de vele rem/koppel manoeuvres tijdens de autorit.
Je had het er gewoon niet naar je zin en wilde er vandaan maar durfde dat niet (voor jezelf) te zeggen en kwam daarom aanzetten met bovenstaande smoesjes.
Als je ongelukkig wordt van je stage en er is een goed alternatief dan is het goed van je dat je voor jezelf opkomt en actief werkt aan een alternatieve oplossing. Goed gedaan!
Maar kweek dan ook voldoende ruggengraat door toe te geven waar de schoen wringt en hang geen lulverhaal op.
Op een dergelijke mentaliteit zit niemand te wachten. Ook een toekomstig werkgever niet. Daar ligt nog wel een aandachtspuntje voor je. In die zin eens met Pejeka.
Je
Maar we kunnen in ieder geval wel stellen dat het ‘niet vol kunnen houden’ niks te maken had met de lange dagen, afstand, je autisme, vitaminegebrek, vermeende burn-out of de vele rem/koppel manoeuvres tijdens de autorit.
Je had het er gewoon niet naar je zin en wilde er vandaan maar durfde dat niet (voor jezelf) te zeggen en kwam daarom aanzetten met bovenstaande smoesjes.
Als je ongelukkig wordt van je stage en er is een goed alternatief dan is het goed van je dat je voor jezelf opkomt en actief werkt aan een alternatieve oplossing. Goed gedaan!
Maar kweek dan ook voldoende ruggengraat door toe te geven waar de schoen wringt en hang geen lulverhaal op.
Op een dergelijke mentaliteit zit niemand te wachten. Ook een toekomstig werkgever niet. Daar ligt nog wel een aandachtspuntje voor je. In die zin eens met Pejeka.
Je
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.

donderdag 6 februari 2020 om 22:22
Vera8 schreef: ↑06-02-2020 20:29Of het nu een gebrek aan doorzettingsvermogen is weet ik niet.
Maar we kunnen in ieder geval wel stellen dat het ‘niet vol kunnen houden’ niks te maken had met de lange dagen, afstand, je autisme, vitaminegebrek, vermeende burn-out of de vele rem/koppel manoeuvres tijdens de autorit.
Je had het er gewoon niet naar je zin en wilde er vandaan maar durfde dat niet (voor jezelf) te zeggen en kwam daarom aanzetten met bovenstaande smoesjes.
Als je ongelukkig wordt van je stage en er is een goed alternatief dan is het goed van je dat je voor jezelf opkomt en actief werkt aan een alternatieve oplossing. Goed gedaan!
Maar kweek dan ook voldoende ruggengraat door toe te geven waar de schoen wringt en hang geen lulverhaal op.
Op een dergelijke mentaliteit zit niemand te wachten. Ook een toekomstig werkgever niet. Daar ligt nog wel een aandachtspuntje voor je. In die zin eens met Pejeka.
Je

Wat leven sommige mensen toch in een simpele ééndimensionale wereld.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
donderdag 6 februari 2020 om 22:39
Tja, het volwassen leven zal echt niet eenvoudig zijn en ook dan zal ik tegenmijzelf aanlopen. Door nu een andere stage met minder uren te nemen heb ik de kans om aan mijzelf te werken. Ik sta inmiddels op een wachtlijst bij een psycholoog. Mijn problemen zijn echt niet morgen opgelost of over een half jaar.pejeka schreef: ↑06-02-2020 19:22Maar denk je dan oprecht ook dat het leven zo in elkaar zit als je straks klaar bent met school en je de werkelijke wereld in moet stappen, op je eigen twee benen? Dat dan "iemand" even zorgt dat jij een niet te vermoeiende baan krijgt, liefst parttime, maar waar je wél gewoon zelfstandig je broek van kan ophouden?
Na één week al de handdoek in de ting gooien vind ik getuigen van weinig doorzettingsvermogen.
Maar als ik 32 uur per week kan werken en voorlopig nog thuis kan wonen naar mijn opleiding zal echt niemand last hebben dat ik niet fulltime werk.
donderdag 6 februari 2020 om 22:42
Het niet vol kunnen houden heeft wel degelijk te maken met mijn probleematiek. Daardoor heb ik het misschien ook niet helemaal naar mijn zin gehad op mijn eerste stage. Dit bedrijf stond er niet voor open om aan uren mindering te doen, of aanpassingen om het voor mij wel gangbaar te houden.Vera8 schreef: ↑06-02-2020 20:29Of het nu een gebrek aan doorzettingsvermogen is weet ik niet.
Maar we kunnen in ieder geval wel stellen dat het ‘niet vol kunnen houden’ niks te maken had met de lange dagen, afstand, je autisme, vitaminegebrek, vermeende burn-out of de vele rem/koppel manoeuvres tijdens de autorit.
Je had het er gewoon niet naar je zin en wilde er vandaan maar durfde dat niet (voor jezelf) te zeggen en kwam daarom aanzetten met bovenstaande smoesjes.
Als je ongelukkig wordt van je stage en er is een goed alternatief dan is het goed van je dat je voor jezelf opkomt en actief werkt aan een alternatieve oplossing. Goed gedaan!
Maar kweek dan ook voldoende ruggengraat door toe te geven waar de schoen wringt en hang geen lulverhaal op.
Op een dergelijke mentaliteit zit niemand te wachten. Ook een toekomstig werkgever niet. Daar ligt nog wel een aandachtspuntje voor je. In die zin eens met Pejeka.
Je
donderdag 6 februari 2020 om 22:44
Dan wens ik je oprecht veel succes. Maar als je nu al zoveel obstakels op je weg ziet, hoe denk je dan ooit je 68e (of wellicht 70e) te halen tot je met pensioen mag zonder moeite?anoniem_pje_x schreef: ↑06-02-2020 22:39Tja, het volwassen leven zal echt niet eenvoudig zijn en ook dan zal ik tegenmijzelf aanlopen. Door nu een andere stage met minder uren te nemen heb ik de kans om aan mijzelf te werken. Ik sta inmiddels op een wachtlijst bij een psycholoog. Mijn problemen zijn echt niet morgen opgelost of over een half jaar.
Maar als ik 32 uur per week kan werken en voorlopig nog thuis kan wonen naar mijn opleiding zal echt niemand last hebben dat ik niet fulltime werk.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 6 februari 2020 om 22:47
Enig idee hoe al die andere mensen functioneren die het allemaal niet redden?
Ik weet niet op welke planeet jij woont, maar er zijn steeds meer mensen die niet (meer) kunnen voldoen aan de steeds hoger wordende eisen die gesteld worden.
Kijk es om je heen ofzo.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
donderdag 6 februari 2020 om 22:52
Ten dele met je eens. Maar ten dele (en voor een steeds groter deel) denk ik ook dat het komt omdat mensen te veel trubbel maken in hun privéleven wat hen bezighoudt en dat ze daardoor ook de werkdruk niet meer aankunnen. Steeds vaker zie je dat mensen hun privéleven niet op orde hebben en dat dát doorwerkt in hun algehele functioneren en dan wordt de burn-out of wat daar dan ook het resultaat van is, maar heel makkelijk geschoven op de overdreven eisen van de maatschappij. Terwijl het 9 van de 10 keer gewoon zo is dat de oorzaken in de privésfeer liggen waar noch de maatschappij, noch de werkgever schuld aan is. Maar die werkgever en die maatschappij mogen/moeten er vervolgens wél voor dokken.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 6 februari 2020 om 22:55
Privéleven kun je ook niet los zien van de maatschappij.pejeka schreef: ↑06-02-2020 22:52Ten dele met je eens. Maar ten dele (en voor een steeds groter deel) denk ik ook dat het komt omdat mensen te veel trubbel maken in hun privéleven wat hen bezighoudt en dat ze daardoor ook de werkdruk niet meer aankunnen. Steeds vaker zie je dat mensen hun privéleven niet op orde hebben en dat dát doorwerkt in hun algehele functioneren en dan wordt de burn-out of wat daar dan ook het resultaat van is, maar heel makkelijk geschoven op de overdreven eisen van de maatschappij. Terwijl het 9 van de 10 keer gewoon zo is dat de oorzaken in de privésfeer liggen waar noch de maatschappij, noch de werkgever schuld aan is. Maar die werkgever en die maatschappij mogen/moeten er vervolgens wél voor dokken.
De maatschappij is veranderd en dat werkt door op alle vlakken.
En de huidige maatschappij stelt steeds hogere eisen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
donderdag 6 februari 2020 om 23:03
De maatschappij, of de tijd, of wat dan ook, is geen abstracte, zelf-bewegende of buiten onze invloedssfeer ontwikkelende grootheid. De maatschappij en de tijd zijn wat wij, als samenleving, als mensen, er zélf van maken. Door de keuzes die we maken, de prioriteiten die we stellen, de eisen die we zelf hebben, dát zijn de factoren die de maatschappij, de samenleving, de tijd laten veranderen. Het is dus niet iets dat buiten ons om gebeurt, maar dat vanuit onszelf komt, in werking wordt gezet en wordt bewerkstelligd. We kunnen namelijk ook andere keuzes maken en andere prioriteiten stellen, met een andere uitkomst.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 6 februari 2020 om 23:08
Maar we kunnen niet in ons eentje andere keuzes maken, totaal los van de maatschappij.pejeka schreef: ↑06-02-2020 23:03De maatschappij, of de tijd, of wat dan ook, is geen abstracte, zelf-bewegende of buiten onze invloedssfeer ontwikkelende grootheid. De maatschappij en de tijd zijn wat wij, als samenleving, als mensen, er zélf van maken. Door de keuzes die we maken, de prioriteiten die we stellen, de eisen die we zelf hebben, dát zijn de factoren die de maatschappij, de samenleving, de tijd laten veranderen. Het is dus niet iets dat buiten ons om gebeurt, maar dat vanuit onszelf komt, in werking wordt gezet en wordt bewerkstelligd. We kunnen namelijk ook andere keuzes maken en andere prioriteiten stellen, met een andere uitkomst.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
donderdag 6 februari 2020 om 23:24
Natuurlijk kan dat wel. Als de hele maatschappij gaat vinden dat stelen OK is, kan ik er nog altijd voor kiezen niet te stelen. Als de hele maatschappij vindt dat je als fietser gewoon door rood mag rijden, kan ik er nog altijd voor kiezen wél te wachten voor rood licht. Als de hele maatschappij vindt dat kinderen van 14 best tot middernacht op straat kunnen rondzwerven zonder dat je weet waar ze zijn en met wie, kan ik er nog steeds voor kiezen mijn 14-jarige gewoon thuis te houden in de avond. Het kan allemaal.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
donderdag 6 februari 2020 om 23:28
Je snapt natuurlijk best dat het hier om andere zaken gaat.pejeka schreef: ↑06-02-2020 23:24Natuurlijk kan dat wel. Als de hele maatschappij gaat vinden dat stelen OK is, kan ik er nog altijd voor kiezen niet te stelen. Als de hele maatschappij vindt dat je als fietser gewoon door rood mag rijden, kan ik er nog altijd voor kiezen wél te wachten voor rood licht. Als de hele maatschappij vindt dat kinderen van 14 best tot middernacht op straat kunnen rondzwerven zonder dat je weet waar ze zijn en met wie, kan ik er nog steeds voor kiezen mijn 14-jarige gewoon thuis te houden in de avond. Het kan allemaal.
Er wordt veel en veel meer van mensen verwacht dan vroeger. En dat kan, omdat er nog steeds genoeg mensen zijn die aan die hoge eisen kunnen voldoen.
Maar er vallen wel steeds meer mensen buiten de boot.
En die mensen hebben vaak helemaal geen keus, want het is of meedoen, of afgeschreven zijn.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.

vrijdag 7 februari 2020 om 08:09
Maar de maatschappij houdt niet op bij je voordeur. Daar gaat dit topic over.Klavertje-vier2020 schreef: ↑06-02-2020 23:38Wat een onzin, natuurlijk kun je voor je eigen privéleven juist wel keuzes maken die bij je passen, onafhankelijk van de maatschappij.
Als TO ervoor kiest om 'slechts' 32 uur per week te werken dan zijn er mensen die vinden dat TO dan geen recht zou mogen hebben op toeslagen, want ze kiest er zelf voor om 'minder' te gaan werken.
Maar daarin is dus totaal geen ruimte voor de verschillen van mensen: verschillen in belastbaarheid, verschillen in prioriteiten, verschillen in behoeftes.
En dan is die privékeuze dus niet los te zien van de maatschappij waarin we leven.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.