Werk & Studie
alle pijlers
Stage niet kunnen volhouden
dinsdag 28 januari 2020 om 22:03
Zoals de titel al zegt ik kan mijn stage niet volhouden. Ik moet 40 uur per week onbetaald stage lopen. Ik heb sochtends een reistijd van 40 minuten wat betekend dat ik om zeveb uur sochtends vertrek. Smiddags heb ik te maken met een weg afsluiting en structureel file waardoor mijn reistijd oploopt tot een uur soms anderhalf uur.
Ik ben nu 1 week en twee dagen verder en helemaal gesloopt. Ik lig sinds vorige week avonds om acht uur op bed, en slaap dan met 1 of twee onderbrekingen door tot twintig over zes.
Afgelopen weekend heb ik twee keer 14 uur geslapen en ik heb nu het gevoel dat ik alweer behoefte heb aan weekend. En nu lig ik wakker met een mental breakdown, ik blijf maar janken en kan aan niks anders denken dan mijn stage vroegtijdig af te breken en volgend jaar op een leukere plek dichterbij huis te zoeken die wel bereikbaar is met het openbaar vervoer. Ik betaal mij echt scheel aan benzine kosten.
Oja, een poosje geleden liep ik tegen burn-out klachten aan. En van mijn weinige sociale leven en hobby's is niks meer over.
Ik hoop dat iemand mij nog moet kan inpraten totdat ik morgen met mijn docent kan bellen.
Ik ben nu 1 week en twee dagen verder en helemaal gesloopt. Ik lig sinds vorige week avonds om acht uur op bed, en slaap dan met 1 of twee onderbrekingen door tot twintig over zes.
Afgelopen weekend heb ik twee keer 14 uur geslapen en ik heb nu het gevoel dat ik alweer behoefte heb aan weekend. En nu lig ik wakker met een mental breakdown, ik blijf maar janken en kan aan niks anders denken dan mijn stage vroegtijdig af te breken en volgend jaar op een leukere plek dichterbij huis te zoeken die wel bereikbaar is met het openbaar vervoer. Ik betaal mij echt scheel aan benzine kosten.
Oja, een poosje geleden liep ik tegen burn-out klachten aan. En van mijn weinige sociale leven en hobby's is niks meer over.
Ik hoop dat iemand mij nog moet kan inpraten totdat ik morgen met mijn docent kan bellen.
vrijdag 7 februari 2020 om 19:17
oh ja? Deze TO heeft keuzes gemaakt die voor haar op dit moment het beste zijn, maar toch komt er commentaar van oa Pejeka en VeraKlavertje-vier2020 schreef: ↑06-02-2020 23:38Wat een onzin, natuurlijk kun je voor je eigen privéleven juist wel keuzes maken die bij je passen, onafhankelijk van de maatschappij.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 7 februari 2020 om 19:18
Ik ben helemaal en absoluut bereid bij te dragen aan toeslagen en dergelijke, indien mensen écht niet meer kunnen volbrengen. Maar als iemand niet ziek is, geen gebreken heeft en desondanks ervoor kiest minder te gaan werken (bijvoorbeeld omdat meer vrije dagen toch best wel fijn zijn), dan wil ik daar niet aan bijdragen. Dán moet iemand ook maar gewoon zélf de consequenties van de eigen keuze dragen.Solomio schreef: ↑07-02-2020 08:09Maar de maatschappij houdt niet op bij je voordeur. Daar gaat dit topic over.
Als TO ervoor kiest om 'slechts' 32 uur per week te werken dan zijn er mensen die vinden dat TO dan geen recht zou mogen hebben op toeslagen, want ze kiest er zelf voor om 'minder' te gaan werken.
Maar daarin is dus totaal geen ruimte voor de verschillen van mensen: verschillen in belastbaarheid, verschillen in prioriteiten, verschillen in behoeftes.
En dan is die privékeuze dus niet los te zien van de maatschappij waarin we leven.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 7 februari 2020 om 19:34
Ja, volgens mij schrijf je dat nu voor de miljoenste keer.pejeka schreef: ↑07-02-2020 19:18Ik ben helemaal en absoluut bereid bij te dragen aan toeslagen en dergelijke, indien mensen écht niet meer kunnen volbrengen. Maar als iemand niet ziek is, geen gebreken heeft en desondanks ervoor kiest minder te gaan werken (bijvoorbeeld omdat meer vrije dagen toch best wel fijn zijn), dan wil ik daar niet aan bijdragen. Dán moet iemand ook maar gewoon zélf de consequenties van de eigen keuze dragen.
Ik begrijp alleen niet waarom jij niet in staat bent om ietsje breder te kijken.
Maar, stel: iemand besluit om 32 uur per week te gaan werken i.p.v. 40 uur. Daardoor heeft diegene ineens wel recht op wat toeslagen. Daar wil jij niet aan bijdragen.
Maar, doordat deze persoon 8 uur minder gaat werken kan er iemand anders deze 8 uur gaan werken, waardoor die persoon dan weer minder toeslagen nodig heeft.
En zo blijft het toeslagenpotje mooi in balans.
En hoe zit het met de mensen die 40 uur werken maar daarmee zo weinig verdienen dat ze nog steeds toeslagen nodig hebben? Moeten die dan eigenlijk niet 50 uur per week gaan werken? 40 uur is ook maar een mening?
En jij werkt fulltime? En je partner ook? Beetje asociaal hè, want jullie zouden vast ook van één salaris kunnen leven. Dus als één van jullie nou stopt met werken, dan kan iemand die nu geen werk heeft mooi die baan overnemen. Bespaart een uitkering én toeslagen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 7 februari 2020 om 19:40
Je kan er van alles bij verzinnen. Maar iemand die een fulltime baan heeft en daarmee de eigen vaste lasten kan dekken, en die dan opeens besluit dat 2 dagen extra vrij per week best fijn is en daardoor besluit zich gedeeltelijk door de samenleving te laten onderhouden, vind ik niet OK.Solomio schreef: ↑07-02-2020 19:34Ja, volgens mij schrijf je dat nu voor de miljoenste keer.
Ik begrijp alleen niet waarom jij niet in staat bent om ietsje breder te kijken.
Maar, stel: iemand besluit om 32 uur per week te gaan werken i.p.v. 40 uur. Daardoor heeft diegene ineens wel recht op wat toeslagen. Daar wil jij niet aan bijdragen.
Maar, doordat deze persoon 8 uur minder gaat werken kan er iemand anders deze 8 uur gaan werken, waardoor die persoon dan weer minder toeslagen nodig heeft.
En zo blijft het toeslagenpotje mooi in balans.
En hoe zit het met de mensen die 40 uur werken maar daarmee zo weinig verdienen dat ze nog steeds toeslagen nodig hebben? Moeten die dan eigenlijk niet 50 uur per week gaan werken? 40 uur is ook maar een mening?
En jij werkt fulltime? En je partner ook? Beetje asociaal hè, want jullie zouden vast ook van één salaris kunnen leven. Dus als één van jullie nou stopt met werken, dan kan iemand die nu geen werk heeft mooi die baan overnemen. Bespaart een uitkering én toeslagen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 7 februari 2020 om 19:47
Volgens mij schreef je dat eerder al.pejeka schreef: ↑07-02-2020 19:40Je kan er van alles bij verzinnen. Maar iemand die een fulltime baan heeft en daarmee de eigen vaste lasten kan dekken, en die dan opeens besluit dat 2 dagen extra vrij per week best fijn is en daardoor besluit zich gedeeltelijk door de samenleving te laten onderhouden, vind ik niet OK.
Jammer dat je niet wilt ingaan op nuanceringen en niet verder kunt kijken dan je eigen starre plaatje.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 7 februari 2020 om 19:50
Maar iemand die zijn/haar grenzen kent en het in deeltijd weet vol te houden op een voor hem/haar prettige werkplek heb je volgens mij minder kosten aan dan iemand die zich over de kop werkt, opgenomen moet worden en wordt afgekeurd. Behalve de medische kosten zijn er ook andere (maatschappelijke) kosten, bijvoorbeeld een ontwricht gezin.
Ik vind de mensen die uit wat posten op een forum al weten te concluderen dat TO dus geen ruggengraat heeft, zonder de persoon in kwestie ooit in werkelijkheid gezien of gesproken te hebben, wel erg helderziend.
Ik vind de mensen die uit wat posten op een forum al weten te concluderen dat TO dus geen ruggengraat heeft, zonder de persoon in kwestie ooit in werkelijkheid gezien of gesproken te hebben, wel erg helderziend.
vrijdag 7 februari 2020 om 20:34
Het ging over stages en TO schreef dat ze na een week stage al wist dat het haar te veel was. En daar kan ik niet goed tegen.aviv_13 schreef: ↑07-02-2020 19:50Maar iemand die zijn/haar grenzen kent en het in deeltijd weet vol te houden op een voor hem/haar prettige werkplek heb je volgens mij minder kosten aan dan iemand die zich over de kop werkt, opgenomen moet worden en wordt afgekeurd. Behalve de medische kosten zijn er ook andere (maatschappelijke) kosten, bijvoorbeeld een ontwricht gezin.
Ik vind de mensen die uit wat posten op een forum al weten te concluderen dat TO dus geen ruggengraat heeft, zonder de persoon in kwestie ooit in werkelijkheid gezien of gesproken te hebben, wel erg helderziend.
Uiteraard kan ik begrijpen dat stage een vermoeiende periode is, je krijgt veel nieuwe dingen te verwerken en nieuwe indrukken, en het is anders dan op school. Maar als je recht van lijf en leden bent, gezond bent en een instelling hebt van "Goh, leuk en spannend, meedraaien in een écht bedrijf", dan kom je al een heel eind.
Maar als je na een paar dagen al gaat miepen dat de reisafstand best wel veel is, en de dagen best wel lang, en het werk best wel vermoeiend, en ik kan het niet meer trekken, dan denk ik serieus: schop onder je kont en gá ervoor. Het is jóuw toekomst, doe er dan ook iets voor.
Bij ons op het bedrijf hebben we vaak stagiaires, en nee, die worden niet ingezet als goedkope vakantiekrachten. Die hebben allemaal een mentor die er ook tijd in steekt hen iets bij te brengen, ze krijgen afwisselende werkzaamheden te doen, juist omdát ze daar wat van opsteken, enz. En de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we veel leuke en enthousiaste stagiairs hebben gehad die echt wilden, en in een paar gevallen hebben die zelfs bij ons een baan gekregen na hun opleiding. Maar helaas ook stagiairs die al zuchtten als je ze vroeg een kopietje van iets te maken, of die geen enkele interesse toonden in het bedrijf, of zelfs belden "Sorry, het regent en ik moet fietsen, dus is het goed als ik vandaag thuis blijf en dan morgen kom?"... Oprecht gebeurd...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 7 februari 2020 om 22:21
Dit herken ik ook erg. Regelmatig stagiairs begeleid en er zit een groot verschil in. Ik werk bij een IT bedrijf en wij hebben regelmatig stagiairs met autisme die bij ons aan de slag gaan. Zij zijn soms snel overprikkeld en daar houd iedereen gewoon rekening mee (dat betekend ook dat zij soms eens een dag thuis werken). Het merendeel van de stagiairs heeft daar gelukkig geen last van en begint enthousiast aan de stage.pejeka schreef: ↑07-02-2020 20:34Het ging over stages en TO schreef dat ze na een week stage al wist dat het haar te veel was. En daar kan ik niet goed tegen.
Uiteraard kan ik begrijpen dat stage een vermoeiende periode is, je krijgt veel nieuwe dingen te verwerken en nieuwe indrukken, en het is anders dan op school. Maar als je recht van lijf en leden bent, gezond bent en een instelling hebt van "Goh, leuk en spannend, meedraaien in een écht bedrijf", dan kom je al een heel eind.
Maar als je na een paar dagen al gaat miepen dat de reisafstand best wel veel is, en de dagen best wel lang, en het werk best wel vermoeiend, en ik kan het niet meer trekken, dan denk ik serieus: schop onder je kont en gá ervoor. Het is jóuw toekomst, doe er dan ook iets voor.
Bij ons op het bedrijf hebben we vaak stagiaires, en nee, die worden niet ingezet als goedkope vakantiekrachten. Die hebben allemaal een mentor die er ook tijd in steekt hen iets bij te brengen, ze krijgen afwisselende werkzaamheden te doen, juist omdát ze daar wat van opsteken, enz. En de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we veel leuke en enthousiaste stagiairs hebben gehad die echt wilden, en in een paar gevallen hebben die zelfs bij ons een baan gekregen na hun opleiding. Maar helaas ook stagiairs die al zuchtten als je ze vroeg een kopietje van iets te maken, of die geen enkele interesse toonden in het bedrijf, of zelfs belden "Sorry, het regent en ik moet fietsen, dus is het goed als ik vandaag thuis blijf en dan morgen kom?"... Oprecht gebeurd...
Wij hebben ook studenten die al steunend binnenkomen en voor wie alles te veel is. En dat zijn vaak niet de stagiairs waarbij er echt iets aan de hand is. Alle begin is zwaar maar dat is het werkende leven aan het begin ook. Soms moet je ook gewoon even doorzetten en een beetje eelt kweken.
Zelf irriteer ik me ook aan mensen die het wel makkelijk vinden om minder te gaan werken om zo toeslagen te krijgen. Ik ken iemand die een gigantische studieschuld heeft opgebouwd (en dat was echt door shoppen en feesten). Nu ze eindelijk klaar is met haar studie (na 10 jaar) wil ze niet gaan werken. Ze blijft in haar sociale huurwoning wonen, hoeft weinig af te lossen op haar studieschuld en ze krijgt ook nog eens toeslagen. Ze zegt zelf dat ze geen zin heeft om “loonslaaf” te worden. En dus werkt ze ongeveer 20 uur en de rest van de week slaapt ze lekker uit en gaat ze de stad in. Als iedereen dat op die manier zou doen dan zou er een gigantische schuld ontstaan. Maar zij vind dat niet haar verantwoordelijkheid. Aan dat soort mensen kan ik me gruwelijk irriteren.
vrijdag 7 februari 2020 om 23:20
En dan ook nog klagen dat die reistijd, die luxe in de auto wordt afgelegd zo vermoeiend is door het schakelen en het remmen. Sorry hoor, maar dan haak ik af met je serieus te nemen. Dan zoek je gewoon naar redenen om iets vermoeiend te kunnen vinden.pejeka schreef: ↑07-02-2020 20:34Maar als je na een paar dagen al gaat miepen dat de reisafstand best wel veel is, en de dagen best wel lang, en het werk best wel vermoeiend, en ik kan het niet meer trekken, dan denk ik serieus: schop onder je kont en gá ervoor. Het is jóuw toekomst, doe er dan ook iets voor.
zaterdag 8 februari 2020 om 04:20
Gelukkig bepaal jij dat dan ook niet!pejeka schreef: ↑07-02-2020 19:18Ik ben helemaal en absoluut bereid bij te dragen aan toeslagen en dergelijke, indien mensen écht niet meer kunnen volbrengen. Maar als iemand niet ziek is, geen gebreken heeft en desondanks ervoor kiest minder te gaan werken (bijvoorbeeld omdat meer vrije dagen toch best wel fijn zijn), dan wil ik daar niet aan bijdragen. Dán moet iemand ook maar gewoon zélf de consequenties van de eigen keuze dragen.
Je kunt niet alles aan de buitenkant zien of weten
justagirly wijzigde dit bericht op 08-02-2020 04:29
4.78% gewijzigd
zaterdag 8 februari 2020 om 04:21
Precies, mee eens hoor.Solomio schreef: ↑07-02-2020 19:34Ja, volgens mij schrijf je dat nu voor de miljoenste keer.
Ik begrijp alleen niet waarom jij niet in staat bent om ietsje breder te kijken.
Maar, stel: iemand besluit om 32 uur per week te gaan werken i.p.v. 40 uur. Daardoor heeft diegene ineens wel recht op wat toeslagen. Daar wil jij niet aan bijdragen.
Maar, doordat deze persoon 8 uur minder gaat werken kan er iemand anders deze 8 uur gaan werken, waardoor die persoon dan weer minder toeslagen nodig heeft.
En zo blijft het toeslagenpotje mooi in balans.
En hoe zit het met de mensen die 40 uur werken maar daarmee zo weinig verdienen dat ze nog steeds toeslagen nodig hebben? Moeten die dan eigenlijk niet 50 uur per week gaan werken? 40 uur is ook maar een mening?
En jij werkt fulltime? En je partner ook? Beetje asociaal hè, want jullie zouden vast ook van één salaris kunnen leven. Dus als één van jullie nou stopt met werken, dan kan iemand die nu geen werk heeft mooi die baan overnemen. Bespaart een uitkering én toeslagen.
Niet alles is zo zwart wit.
zaterdag 8 februari 2020 om 04:24
Precies.aviv_13 schreef: ↑07-02-2020 19:50Maar iemand die zijn/haar grenzen kent en het in deeltijd weet vol te houden op een voor hem/haar prettige werkplek heb je volgens mij minder kosten aan dan iemand die zich over de kop werkt, opgenomen moet worden en wordt afgekeurd. Behalve de medische kosten zijn er ook andere (maatschappelijke) kosten, bijvoorbeeld een ontwricht gezin.
Ik vind de mensen die uit wat posten op een forum al weten te concluderen dat TO dus geen ruggengraat heeft, zonder de persoon in kwestie ooit in werkelijkheid gezien of gesproken te hebben, wel erg helderziend.
zaterdag 8 februari 2020 om 08:01
Of je verdiept je in autisme.Klavertje-vier2020 schreef: ↑07-02-2020 23:20En dan ook nog klagen dat die reistijd, die luxe in de auto wordt afgelegd zo vermoeiend is door het schakelen en het remmen. Sorry hoor, maar dan haak ik af met je serieus te nemen. Dan zoek je gewoon naar redenen om iets vermoeiend te kunnen vinden.
Ik ben o.a. afgekeurd omdat ik niet veel kan 'reizen', al zeker niet elke dag.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zaterdag 8 februari 2020 om 09:03
Nou, dan ga je aan de kassa zitten bij de supermarkt op de hoek. Of zoek je een baan op 10 minuten fietsen. Maar het is toch onzin afgekeurd te worden omdat je niet tegen ver reizen kan? Dan zoek je een bezigheid dichter bij huis.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 8 februari 2020 om 09:51
Je weet niet wat oa betekent?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 8 februari 2020 om 12:29
Jij gaat constant op de stoel van een keuringsarts zitten hè......
Onder andere.......
Moeilijk hè, begrijpend lezen.
Daarbij: ik had het niet over 'ver' reizen......
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zaterdag 8 februari 2020 om 15:33
Dit!Klavertje-vier2020 schreef: ↑07-02-2020 23:20En dan ook nog klagen dat die reistijd, die luxe in de auto wordt afgelegd zo vermoeiend is door het schakelen en het remmen. Sorry hoor, maar dan haak ik af met je serieus te nemen. Dan zoek je gewoon naar redenen om iets vermoeiend te kunnen vinden.
Ik snap best dat niet iedereen gezegend is met een topfit lijf of geest. En dat de een in het leven meer pech heeft dan de ander.
Gelukkig leven we in een land waarin er voor dat soort mensen een vangnet is.
Mijn mening mbt TO kan ik enkel en alleen baseren op hetgeen ze hier heeft gepost.
En dat geeft uiteraard een beperkt beeld.
Ik lees een jonge meid die misschien best het een en ander heeft meegemaakt maar die dit nu wil aanvoeren om eigenlijk voor zichzelf niet toe te willen geven dat ze het klote vindt op haar stage omdat ze er naar eigen gevoel te veel moeite voor moet doen wat ook nog eens niet wordt betaald.
Dat is wat ik lees. En ik erger me daar aan.
Jullie lezen een TO die veel voor haar kiezen heeft gehad en dreigt te verzuipen
Ok, dat kan ook.
Dat ik me erger aan dit gedrag daar hoeft TO niks mee. Maar ze opent een topic. En dan kun je allerlei reacties verwachten.
Het neemt niet weg dat ik TO oprecht het beste wens. En vanuit mijn standpunt is dat in ieder geval een stukje zelfreflectie en moed om onder ogen te zien waar de werkelijke pijnpunten liggen ipv het elders te zoeken. Daar komt ze uiteindelijk verder mee.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zaterdag 8 februari 2020 om 16:44
Vera8 schreef: ↑06-02-2020 20:29Of het nu een gebrek aan doorzettingsvermogen is weet ik niet.
Maar we kunnen in ieder geval wel stellen dat het ‘niet vol kunnen houden’ niks te maken had met de lange dagen, afstand, je autisme, vitaminegebrek, vermeende burn-out of de vele rem/koppel manoeuvres tijdens de autorit.
Je had het er gewoon niet naar je zin en wilde er vandaan maar durfde dat niet (voor jezelf) te zeggen en kwam daarom aanzetten met bovenstaande smoesjes.
Als je ongelukkig wordt van je stage en er is een goed alternatief dan is het goed van je dat je voor jezelf opkomt en actief werkt aan een alternatieve oplossing. Goed gedaan!
Maar kweek dan ook voldoende ruggengraat door toe te geven waar de schoen wringt en hang geen lulverhaal op.
Op een dergelijke mentaliteit zit niemand te wachten. Ook een toekomstig werkgever niet. Daar ligt nog wel een aandachtspuntje voor je. In die zin eens met Pejeka.
Je
Dat kun je toch niet allemaal los van elkaar zien? Als je het ergens niet naar je zin hebt, dan is het misschien best mogelijk om dat vol te houden en af te maken. Als je het ergens niet naar je zin hebt en je hebt daarbij autisme, lange dagen, een recente burnout (of iets wat daar op leek) en een vitaminegebrek, dan klinkt dat al een stuk minder haalbaar. Dat zijn geen smoesjes, dat zijn factoren die er opgeteld voor kunnen zorgen dat je compleet opgebrand raakt. Het is goed dat TO dat op tijd doorheeft en probeert uit te zoeken hoe ze een situatie kan creëren waarmee ze wél verder kan met haar studie. Hoe TO de situatie precies verwoord heeft en of ze daarin wel/niet expliciet heeft vermeld dat ze het er eigenlijk niet zo naar haar zin had is in dit geval dan niet echt van belang lijkt mij (mij was het in ieder geval overigens wél duidelijk dat TO het er niet echt naar haar zin had).
rainydays wijzigde dit bericht op 08-02-2020 17:00
Reden: Jezus heeft er eigenlijk niets mee te maken
Reden: Jezus heeft er eigenlijk niets mee te maken
0.24% gewijzigd
Here am I in my little bubble
zaterdag 8 februari 2020 om 17:08
Stage is gewoon opleiding. Net zoals school opleiding is. Alleen is de bedoeling van de stage je met de praktijk in aanraking te brengen die je op school in theorie hebt geleerd. Stage is dus niet een baan waar je levenslang aan vastzit. Stage heeft een beperkte tijdsduur (een aantal weken, een aantal maanden) en daarna vaak weer terug naar school. Bij sommige opleidingen is het drie dagen stage, twee dagen school enz. Maar hoe dan ook, zie het als een leerervaring in plaats van na een week al de handdoek in de ring te gooien omdat je geen zin hebt in de reistijd en geen zin hebt in het werk en geen zin hebt in de mensen in dat bedrijf.RainyDays schreef: ↑08-02-2020 16:44Jezus, dat kun je toch niet allemaal los van elkaar zien? Als je het ergens niet naar je zin hebt, dan is het misschien best mogelijk om dat vol te houden en af te maken. Als je het ergens niet naar je zin hebt en je hebt daarbij autisme, lange dagen, een recente burnout (of iets wat daar op leek) en een vitaminegebrek, dan klinkt dat al een stuk minder haalbaar. Dat zijn geen smoesjes, dat zijn factoren die er opgeteld voor kunnen zorgen dat je compleet opgebrand raakt. Het is goed dat TO dat op tijd doorheeft en probeert uit te zoeken hoe ze een situatie kan creëren waarmee ze wél verder kan met haar studie. Hoe TO de situatie precies verwoord heeft en of ze daarin wel/niet expliciet heeft vermeld dat ze het er eigenlijk niet zo naar haar zin had is in dit geval dan niet echt van belang lijkt mij (mij was het in ieder geval overigens wél duidelijk dat TO het er niet echt naar haar zin had).
Nogmaals, we hebben in ons bedrijf vaak stagiairs, en veel daarvan zijn enthousiaste jonge mensen die open staan voor iets nieuws en graag willen meedoen in de praktijk van ons bedrijf. Maar helaas zie je ook veel stagiairs die al zuchtend binnenkomen, die om 10 uur al op hun horloge zitten te kijken hoe lang de dag nog duurt en waar je daadwerkelijk vragen van krijgt als "Moet ik echt elke dag om half 9 hier zijn, want op school hoeft dat pas om 9 uur" (en dat terwijl ze een kwartiertje fietsen verwijderd wonen)… Of die het presteren zich binnen de 10-weekse stage 4 keer ziek te melden. Of, zoals ik eerder schreef en wat daadwerkelijk gebeurd is, die dan 's morgens bellen: "Het regent en ik moet op de fiets komen, dus ik dacht dat ik dan maar thuisblijf, is het dan goed als ik een andere dag kom?"...
En alle begrip als je leven zó shit is dat je niet kan functioneren in het normale bestaan, maar ga dan lekker een jaar in therapie en kom niet de tijd verknoeien van stagebegeleiders en mentoren die er verdomd veel tijd voor vrijmaken om jou klaar te stomen voor een goede toekomst.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zaterdag 8 februari 2020 om 17:27
het lijkt wel of je persoonlijk beledigd voelt...pejeka schreef: ↑08-02-2020 17:08Stage is gewoon opleiding. Net zoals school opleiding is. Alleen is de bedoeling van de stage je met de praktijk in aanraking te brengen die je op school in theorie hebt geleerd. Stage is dus niet een baan waar je levenslang aan vastzit. Stage heeft een beperkte tijdsduur (een aantal weken, een aantal maanden) en daarna vaak weer terug naar school. Bij sommige opleidingen is het drie dagen stage, twee dagen school enz. Maar hoe dan ook, zie het als een leerervaring in plaats van na een week al de handdoek in de ring te gooien omdat je geen zin hebt in de reistijd en geen zin hebt in het werk en geen zin hebt in de mensen in dat bedrijf.
Nogmaals, we hebben in ons bedrijf vaak stagiairs, en veel daarvan zijn enthousiaste jonge mensen die open staan voor iets nieuws en graag willen meedoen in de praktijk van ons bedrijf. Maar helaas zie je ook veel stagiairs die al zuchtend binnenkomen, die om 10 uur al op hun horloge zitten te kijken hoe lang de dag nog duurt en waar je daadwerkelijk vragen van krijgt als "Moet ik echt elke dag om half 9 hier zijn, want op school hoeft dat pas om 9 uur" (en dat terwijl ze een kwartiertje fietsen verwijderd wonen)… Of die het presteren zich binnen de 10-weekse stage 4 keer ziek te melden. Of, zoals ik eerder schreef en wat daadwerkelijk gebeurd is, die dan 's morgens bellen: "Het regent en ik moet op de fiets komen, dus ik dacht dat ik dan maar thuisblijf, is het dan goed als ik een andere dag kom?"...
En alle begrip als je leven zó shit is dat je niet kan functioneren in het normale bestaan, maar ga dan lekker een jaar in therapie en kom niet de tijd verknoeien van stagebegeleiders en mentoren die er verdomd veel tijd voor vrijmaken om jou klaar te stomen voor een goede toekomst.
Laten we wel zijn, er zijn hele goede stagebedrijven en er zijn hele slechte stagebedrijven. En ik ben van mening dat als je een stage treft die niet goed voor jou als stagiair is, je er goed aan doet er weg te gaan. Er zijn genoeg stagiaires volledig afgebroken op hun stage-adres, maar he, ze hebben het wel volgehouden. Dus niet zeuren hoor
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 8 februari 2020 om 17:36
Maar het zou fijner zijn als dat vangnet wat vanzelfsprekender werd gegund.
Want jij oordeelt over deze TO, terwijl ik vooral lees dat ze zowel geestelijk als lichamelijk niet optimaal fit is, maar toch tot nu toe haar stages heeft gedaan, maar deze is toch ff te zwaar.
Ik heb 'alleen maar' autisme en red het helemaal niet om te werken, ik vind dat TO het hartstikke goed doet.
En ik erger me kapot aan het feit dat sommigen dan ook nog ff tegen TO gaan zeggen dat ze zich vooral niet moet aanstellen en een beetje ruggengraat moet kweken.
Lekker vangnet hebben we toch.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zaterdag 8 februari 2020 om 17:43
Ik voel me absoluut niet persoonlijk beledigd. Maar ik vind wel dat steeds meer jonge mensen verdomd weinig ruggengraat hebben. Er hoeft maar een scheet dwars te zitten of het is hommeles. En zodra ze dan de kritiek krijgen, is het één en al excuses waarom ze toch écht heus waar er zelf niks aan kunnen doen, want mamma is aan de alcohol en vader is op hun 3e weggelopen en zelf hebben ze ADHD en PD-NOS en dyslexie en daarbij een burn-out en belastings-problematiek, en normaal eten kunnen ze ook al niet, wánt glutenallergie en koemelkallergie en notenallergie, en tjee, is het niet allemaal een drama.rosanna08 schreef: ↑08-02-2020 17:27het lijkt wel of je persoonlijk beledigd voelt...
Laten we wel zijn, er zijn hele goede stagebedrijven en er zijn hele slechte stagebedrijven. En ik ben van mening dat als je een stage treft die niet goed voor jou als stagiair is, je er goed aan doet er weg te gaan. Er zijn genoeg stagiaires volledig afgebroken op hun stage-adres, maar he, ze hebben het wel volgehouden. Dus niet zeuren hoor
Ik durf te zeggen dat wij een verdomd goed stagebedrijf zijn, waar jongeren die stage komen lopen niet worden gezien als goedkope arbeidskrachten om heel de dag te kopiëren en te filen, maar waar oprecht moeite wordt gedaan door de stagebegeleiders om hen met zo veel mogelijk aspecten van het bedrijf kennis te laten maken, daar taken in te geven die ze kunnen behappen, en er tijd aan te spenderen om hen dingen uit te leggen, te helpen bij het stageverslag, enz. En gelukkig zijn er ook genoeg jongeren die die kansen aangrijpen en er zo veel mogelijk uit halen voor zichzelf. Maar nogmaals, steeds vaker tref je ook jongeren aan die al beginnen te zuchten en te klagen in de eerste week. Die niét door hebben dat je de eerste week niet kan verwachten dat je gelijk werkzaamheden krijgt die wat interessanter zijn. Dat je je zelf moet inzetten om dat stapje te maken. Je krijgt het niet onder de deur door geschoven, alles staat of valt met je eigen inzet en interesse. Dus na een week al klagen dat de stage niet leuk is, de reis te vermoeiend en de mensen onaardig, sorry, ga dan lekker wat anders doen, want de mensen die én tijd én moeite erin steken om jou als stagiair wat bij te brengen, kunnen dan beter wat anders gaan doen dan trekken aan een dood paard.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
