Werk & Studie
alle pijlers
Stage niet kunnen volhouden
dinsdag 28 januari 2020 om 22:03
Zoals de titel al zegt ik kan mijn stage niet volhouden. Ik moet 40 uur per week onbetaald stage lopen. Ik heb sochtends een reistijd van 40 minuten wat betekend dat ik om zeveb uur sochtends vertrek. Smiddags heb ik te maken met een weg afsluiting en structureel file waardoor mijn reistijd oploopt tot een uur soms anderhalf uur.
Ik ben nu 1 week en twee dagen verder en helemaal gesloopt. Ik lig sinds vorige week avonds om acht uur op bed, en slaap dan met 1 of twee onderbrekingen door tot twintig over zes.
Afgelopen weekend heb ik twee keer 14 uur geslapen en ik heb nu het gevoel dat ik alweer behoefte heb aan weekend. En nu lig ik wakker met een mental breakdown, ik blijf maar janken en kan aan niks anders denken dan mijn stage vroegtijdig af te breken en volgend jaar op een leukere plek dichterbij huis te zoeken die wel bereikbaar is met het openbaar vervoer. Ik betaal mij echt scheel aan benzine kosten.
Oja, een poosje geleden liep ik tegen burn-out klachten aan. En van mijn weinige sociale leven en hobby's is niks meer over.
Ik hoop dat iemand mij nog moet kan inpraten totdat ik morgen met mijn docent kan bellen.
Ik ben nu 1 week en twee dagen verder en helemaal gesloopt. Ik lig sinds vorige week avonds om acht uur op bed, en slaap dan met 1 of twee onderbrekingen door tot twintig over zes.
Afgelopen weekend heb ik twee keer 14 uur geslapen en ik heb nu het gevoel dat ik alweer behoefte heb aan weekend. En nu lig ik wakker met een mental breakdown, ik blijf maar janken en kan aan niks anders denken dan mijn stage vroegtijdig af te breken en volgend jaar op een leukere plek dichterbij huis te zoeken die wel bereikbaar is met het openbaar vervoer. Ik betaal mij echt scheel aan benzine kosten.
Oja, een poosje geleden liep ik tegen burn-out klachten aan. En van mijn weinige sociale leven en hobby's is niks meer over.
Ik hoop dat iemand mij nog moet kan inpraten totdat ik morgen met mijn docent kan bellen.
woensdag 29 januari 2020 om 09:04
Pff.Snoesje666 schreef: ↑29-01-2020 09:03Waarom leeft de jeugd de godganse dag op hun telefoon, maar moeten wij elke stageloper m/v leren hoe je een telefoon BEANTWOORDT? Inkomende telefoontjes beantwoorden is ENG. Oppakken dat ding? Serieus?
woensdag 29 januari 2020 om 09:06
Nou gelukkig maar, ik dacht al dat ik de enige was die hiervan tegen het plafond vloog.Dymphnatam schreef: ↑29-01-2020 08:45Want? Als je wel betaald krijgt ben je bij toverslag ineens niet meer moe aan het eind van de dag?
Een stage betaalt zich als het goed is wel degelijk uit. In (zelf)kennis, in persoonlijke groei, als investering in je toekomstige werkveld, als bijdrage aan je doel: een diploma aan het eind van de opleiding.
Dit is een domme opmerking.
Met als dat gemekker over onbetaald. Ik heb altijd onbetaald stage gelopen, en zelfs met werkervaring en afgeronde opleidingen niet te beroerd om tbv onbetaald me in te zetten.
Soms is het nodig als je bijvoorbeeld niet zeker weet of iets voor je is of als je iets heel anders wil.
Je kunt niet als je bijv altijd met jonge kinderen hebt gewerkt en over wil stappen op pubers maar wat in het wilde weg solliciteren, dan zul je toch ervaring op moeten doen. Ik heb dat zelfs naast managementsklussen gedaan.
Je bent nooit te goed om onbetaald te werken voor je eigen ontwikkeling.
woensdag 29 januari 2020 om 09:08
Omdat ik mijn mening geef en ze stelt een vraag. Ik vind het id aanstellerij. En stage is vaak onbetaald tenminste wel buiten de zorg. Gewoon doorzetten dan heb je straks een leuk salaris.Pindakaasjes schreef: ↑29-01-2020 08:25Wat heeft TO hier aan?? Fijn voor jezelf om even op te sommen wat jij allemaal presteert, maar TO is jou niet!
Je bent ook niet haar huisarts of behandelaar.. dus wat weet jij van haar fysieke en mentale toestand om haar als aansteller weg te zetten?
woensdag 29 januari 2020 om 09:09
TO, laat je niet gek maken door wat je allemaal zou ‘moeten’ of wat ‘normaal’ zou moeten zijn. Zeker met autisme en je lichamelijke klachten is het heel goed om op tijd te signaleren dat je overprikkeld of oververmoeid bent. Ik zou het wel melden bij je stage en docenten, dan kan er meer rekening met je gehouden worden.
Ik ben het wel eens met sommigen dat het werkende leven een grote omslag kan zijn in je leven en dat dat tijd vraagt om er aan te wennen. Vanwege je autisme duurt het wennen ook wat langer, daar moet je rekening mee houden. Te snel opgeven is ook zonde. Je moet nu nog ontdekken waar jou grens ligt. Dat ontdek je niet als je nooit bij die grens komt of er nooit overheen gaat. Het is een leerproces, niet alleen wat werk betreft maar ook hoeveel jij persoonlijk aan kan. Met andere woorden, beschouw je stage niet alleen als traject om een vak te leren maar ook als persoonlijke ontwikkeling. Als je lichamelijke klachten opgelost zijn kun je misschien ook weer meer aan.
Kortom: wees alert, daag jezelf uit, zoek je grens op, test wat je op welk moment aan kan. Stop op tijd als het écht niet meer gaat of als je je grens gevonden hebt en /of er overheen bent gegaan. Leer jezelf kennen, daar heb je de rest van je leven iets aan.
Terzijde : ik vind 40 uur werken echt niet meer van deze tijd, en zéker niet voor onbetaald werk.
Ik ben het wel eens met sommigen dat het werkende leven een grote omslag kan zijn in je leven en dat dat tijd vraagt om er aan te wennen. Vanwege je autisme duurt het wennen ook wat langer, daar moet je rekening mee houden. Te snel opgeven is ook zonde. Je moet nu nog ontdekken waar jou grens ligt. Dat ontdek je niet als je nooit bij die grens komt of er nooit overheen gaat. Het is een leerproces, niet alleen wat werk betreft maar ook hoeveel jij persoonlijk aan kan. Met andere woorden, beschouw je stage niet alleen als traject om een vak te leren maar ook als persoonlijke ontwikkeling. Als je lichamelijke klachten opgelost zijn kun je misschien ook weer meer aan.
Kortom: wees alert, daag jezelf uit, zoek je grens op, test wat je op welk moment aan kan. Stop op tijd als het écht niet meer gaat of als je je grens gevonden hebt en /of er overheen bent gegaan. Leer jezelf kennen, daar heb je de rest van je leven iets aan.
Terzijde : ik vind 40 uur werken echt niet meer van deze tijd, en zéker niet voor onbetaald werk.
anoniem_386639 wijzigde dit bericht op 29-01-2020 09:15
8.23% gewijzigd
woensdag 29 januari 2020 om 09:11
https://www.rtlnieuws.nl/editienl/artik ... -te-pratenSnoesje666 schreef: ↑29-01-2020 09:03Waarom leeft de jeugd de godganse dag op hun telefoon, maar moeten wij elke stageloper m/v leren hoe je een telefoon BEANTWOORDT? Inkomende telefoontjes beantwoorden is ENG. Oppakken dat ding? Serieus?
Wat het verder met het topic te maken heeft, weet ik niet.
woensdag 29 januari 2020 om 09:13
Dat was 30 jaar geleden al eng maar ok. We kregen daar toen op school zelfs les in en toen zaten we al te gillen en te huilen bij het rollenspel.Snoesje666 schreef: ↑29-01-2020 09:03Waarom leeft de jeugd de godganse dag op hun telefoon, maar moeten wij elke stageloper m/v leren hoe je een telefoon BEANTWOORDT? Inkomende telefoontjes beantwoorden is ENG. Oppakken dat ding? Serieus?
Was altijd al een dingetje.
We kregen de tip om als mien dobbelsteen een beetje een rol te spelen, dus overdreven opgeruimd en met een glimlach en een briefje voor je neus. Dat hielp echt.
Maargoed, ik was maar een mbo-er natuurlijk, bij hoger opgeleiden komt dit zo aanwaaien.
woensdag 29 januari 2020 om 09:14
Merrick schreef: ↑29-01-2020 09:11https://www.rtlnieuws.nl/editienl/artik ... -te-praten
Wat het verder met het topic te maken heeft, weet ik niet.
Iemand noemde het "trauma" dat ze hun mobieltje twee uurtjes niet konden vasthouden.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
woensdag 29 januari 2020 om 09:21
Doorenvogels55 schreef: ↑29-01-2020 09:08Omdat ik mijn mening geef en ze stelt een vraag. Ik vind het id aanstellerij. En stage is vaak onbetaald tenminste wel buiten de zorg. Gewoon doorzetten dan heb je straks een leuk salaris.
Heb je eigenlijk wel gelezen waar TO last van heeft? Heb of had jij deze gezondheidproblemen ook?
Burnout, vitamine problemen en autisme?
Of ben je gewoon meteen op dat hoge paard geklommen om zonder goed te lezen je 'wijsheid' te delen op deze nare manier?
woensdag 29 januari 2020 om 09:22
Het-groepje schreef: ↑29-01-2020 09:13Dat was 30 jaar geleden al eng maar ok. We kregen daar toen op school zelfs les in en toen zaten we al te gillen en te huilen bij het rollenspel.
Was altijd al een dingetje.
We kregen de tip om als mien dobbelsteen een beetje een rol te spelen, dus overdreven opgeruimd en met een glimlach en een briefje voor je neus. Dat hielp echt.
Maargoed, ik was maar een mbo-er natuurlijk, bij hoger opgeleiden komt dit zo aanwaaien.
Ja, inderdaad. Verder vind ik het ook altijd opmerkelijk dat sommige mensen vergeten zijn dat ze zelf ook ooit jong zijn geweest en dingen moesten leren. Dat er ook dingen waren die ze eng vonden om te doen of waar ze niet bij stil stonden. Dat hun werkgevers destijds waarschijnlijk ook zuchtend, tandenknarsend en geduld oefenend naast hen stonden.
Vaak hebben ze de illusie dat ze competent en met haar op de tanden geboren zijn. Is meestal niet het geval.
woensdag 29 januari 2020 om 09:46
Doorenvogels55 schreef: ↑29-01-2020 09:08Omdat ik mijn mening geef en ze stelt een vraag. Ik vind het id aanstellerij. En stage is vaak onbetaald tenminste wel buiten de zorg. Gewoon doorzetten dan heb je straks een leuk salaris.
Ach gut, jij geeft slechts je vrije mening??
Ik vond het eerder overkomen als flink trappen naar een ander, en tegelijkertijd jezelf stevig ophemelen.
woensdag 29 januari 2020 om 09:50
Doorenvogels55 schreef: ↑29-01-2020 09:08Omdat ik mijn mening geef en ze stelt een vraag. Ik vind het id aanstellerij. En stage is vaak onbetaald tenminste wel buiten de zorg. Gewoon doorzetten dan heb je straks een leuk salaris.
woensdag 29 januari 2020 om 10:09
Pindakaasjes schreef: ↑29-01-2020 09:46Ach gut, jij geeft slechts je vrije mening??
Ik vond het eerder overkomen als flink trappen naar een ander, en tegelijkertijd jezelf stevig ophemelen.
Je werkt zeker zelf niet en voelt je aangesproken.
woensdag 29 januari 2020 om 10:10
Ik ben in mijn eerste stage al onderuit gegaan en heb mijn stage alsnog behaald door kortere dagen te maken. En tijdens deze kortere dagen kon ik me meer dan goed inzetten, omdat ik die energie daarvoor kon vinden. Ik vind 32 uur al veel, natuurlijk is het nu ook echt heel afhankelijk waar je precies werkt en wat je werkzaamheden zijn.
Ik zou niet zomaar zeggen: het is tijdelijk en het wordt beter. Dat hoort TO al heel vaak. Anyway, het blijft een lastige discussie want hierin worden de ervaringen van mensen zelf meegenomen en op basis van je eigen ervaringen krijg je advies voorgeschoteld. Snap ik ook heel goed, maar als TO zegt dat het teveel is, dan is het vaak ook teveel. Ik denk dat TO haar eigen grenzen wel leert kennen.
Mijn vriend gaf laatst nog heel mooi aan: als je tegen de grenzen aan zit, kun je nog leren. Ga je daar overheen? Dan leer je vaak niets meer omdat je aan het 'overleven' bent.
woensdag 29 januari 2020 om 10:11
TO, als jij nu het gevoel hebt dat je omvalt moet je actie ondernemen. Kijken of je minder uren kunt werken of minder dagen. Dan zal de stage langer duren, maar dat is het wel waard, lijkt mij. Toen ik nog stagiairs begeleidde heb ik ook zaken aangepast aan persoonlijke omstandigheden, dat is in ieders belang, dus vaak mogelijk.
Daarnaast wil ik je op het hart drukken om het niet op te geven. Leren gaat het beste als je voldoende uitgedaagd wordt. Als je doet wat je al kan dan leer je er niets nieuws van. Als het te veel, snel of spannend is ook niet, want dan ga je in stress-modus. Dus de kunst is te balanceren op dat punt van voldoende uitdaging, maar wel dat het niet te veel en te spannend is. Met helemaal stoppen ben je daarom ook niet gebaat, in ieder geval niet met betrekking tot leren van deze stage. En ook niet met ervaren dat het begin inderdaad meestal heel zwaar is, maar dat het went. Je traint ook je belastbaarheid en uithoudingsvermogen mbt werk, als je de juiste balans weet te vinden. Als het echt te zwaar is niet, maar als je stopt en niets meer doet, dan oefen je ook niets. En dan wordt je belastbaarheid en uithoudingsvermogen ook niet beter.
Daarnaast wil ik je op het hart drukken om het niet op te geven. Leren gaat het beste als je voldoende uitgedaagd wordt. Als je doet wat je al kan dan leer je er niets nieuws van. Als het te veel, snel of spannend is ook niet, want dan ga je in stress-modus. Dus de kunst is te balanceren op dat punt van voldoende uitdaging, maar wel dat het niet te veel en te spannend is. Met helemaal stoppen ben je daarom ook niet gebaat, in ieder geval niet met betrekking tot leren van deze stage. En ook niet met ervaren dat het begin inderdaad meestal heel zwaar is, maar dat het went. Je traint ook je belastbaarheid en uithoudingsvermogen mbt werk, als je de juiste balans weet te vinden. Als het echt te zwaar is niet, maar als je stopt en niets meer doet, dan oefen je ook niets. En dan wordt je belastbaarheid en uithoudingsvermogen ook niet beter.
woensdag 29 januari 2020 om 10:19
Ga toch een eind fietsen. Ik heb super leuk werk (in de zorg) maar met een attitude zoals die van jou.. zou er in no time niemand meer bij ons willen werken vrees ik.
woensdag 29 januari 2020 om 10:20
Mss is dat laatste wel mede een probleem: tegenwoordig heb je geen enkele garantie op dat leuke salaris.Doorenvogels55 schreef: ↑29-01-2020 09:08Omdat ik mijn mening geef en ze stelt een vraag. Ik vind het id aanstellerij. En stage is vaak onbetaald tenminste wel buiten de zorg. Gewoon doorzetten dan heb je straks een leuk salaris.
Ik kan me voorstellen dat dat de motivatie geen goed doet, hoewel ik bij deze TO niet het idee heb dat er iets aan haar motivatie schort.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
woensdag 29 januari 2020 om 10:40
Die mensen hebben allemaal geen tijd om goed te lezen want die moeten hard werken. Duz.Luci_Morgenster schreef: ↑29-01-2020 09:031 miljoen keer
Wat lezen mensen slecht ( en dat is dan nog de positieve uitleg) of wat zijn er een groot aantal hier met een EQ van een erwt, bah.
I like being a mess. It's who I am.
woensdag 29 januari 2020 om 10:41
Doorenvogels55 schreef: ↑29-01-2020 07:46Nou id. Man man. Ik ben verpleegkundige en sta om 5 uur op bij een vroege dienst. Kom op zeg. Heb 3 kwartier reistijd. Je stelt je aan. Late dienst werk ik tot 24.00 uur dan nog naar huis 3 kwartier. Na 20 jaar leef ik nog steeds.
Nou, gefeliciteerd. Applaus voor jou. Wil je er ook nog een sticker bij?
Here am I in my little bubble
woensdag 29 januari 2020 om 10:50
Mensen die roepen dat je maar moet doorzetten en dat het vanzelf goedkomt hebben geen idee volgens mij wat het betekent om beperkingen te hebben. Volhouden brengt je juist vaak over bepaalde grenzen heen en de weg terug is dan wel heel erg zwaar. Verstandig is om dan een stapje terug te doen.
En ja beginnen met werken of stage is zwaar, ik lag idd ook de eerste weken in mijn nieuwe baan heel vroeg op bed en had nergens energie voor maar to weet wat het is om stage te lopen dus die zal vast herkennen dat het nu anders is en niet goed gaat.
En ja beginnen met werken of stage is zwaar, ik lag idd ook de eerste weken in mijn nieuwe baan heel vroeg op bed en had nergens energie voor maar to weet wat het is om stage te lopen dus die zal vast herkennen dat het nu anders is en niet goed gaat.
allymcbeal wijzigde dit bericht op 29-01-2020 10:51
0.28% gewijzigd
I like being a mess. It's who I am.
woensdag 29 januari 2020 om 10:51
Dat is toch niet zo vreemd? Jongeren bellen niet. Dus ze weten niet hoe dat moet. In het gros van de huishoudens is geen huistelefoon meer, waar wij vroeger leerden hoe je de telefoon aanneemt en hoe je een boodschap aanneemt en we onze ouders hoorden bellen omdat de telefoon in de huiskamer stond hebben de pubers vsn nu dat niet meer. Ik merkte het bij mijn eigen pubers, geen idee hebben van telefoonetiquette, niet weten hoe je een gesprek afrondt, gewoon ophangen. En ik zie dat bij de mede pubers ook, als die eens gebeld worden door hun ouders als ze hier zijn.Snoesje666 schreef: ↑29-01-2020 09:03Waarom leeft de jeugd de godganse dag op hun telefoon, maar moeten wij elke stageloper m/v leren hoe je een telefoon BEANTWOORDT? Inkomende telefoontjes beantwoorden is ENG. Oppakken dat ding? Serieus?
Als je dat niet leert, hoe moet je dan weten hoe dat moet? Ik wijs ze er nu op, omdat het me opviel. Maar anders ben je idd 18 en weet je niet hoe bellen werkt, want daar zijn die mobieltjes niet voor. Alle klantenservices kun je tegenwoordig bijna appen of mailen, afspraken online inplannen bij kappers, tandartsen en soms zelfs huisartsen. De noodzaak tot bellen is er vrijwel niet
woensdag 29 januari 2020 om 11:04
Mijn ervaring met stagiaires is dat de een de stageperiode fluitend doorloopt, waar de ander na 3 weken al met tranen in de ogen zich komt melden omdat het te zwaar is. Of juist niets zegt, maar waar de resultaten achterblijven of verslechteren.
In mijn werkveld heeft dat meestal te maken met totaal verkeerde verwachtingen van het vak, de onverwachte moeilijkheidsgraad, het enorme multitasken en schakelen 8 uur lang en de realiteit die toch veel harder en minder ‘romantisch’ is dan vooraf gedacht. Ik heb alleen nog nooit een stagiaire getroffen die dat toe durfde te geven. Dezelfde stagiaires gaan na hun studie meestal wat anders doen. Geen schande, maar ik zie het vaak al tijdens hun stage aankomen.
Ga eens bij jezelf na of je verwachtingen van het werk wel kloppen.
Daarnaast lijkt het me verstandig zowel op je stageadres als op school je autisme te bespreken en waar je precies tegenaan loopt voor wat betreft je diagnose. Als je stagebegeleider niet weet wat er speelt, kan hij/zij er ook geen rekening mee houden. Misschien helpt een andere manier van leren je wel? Heb je in de eerste week met je stagebegeleider besproken wat je leerdoelen zijn? Misschien kun je die bespreken en wat bijstellen?
Je loopt stage om te leren en dat kost veel energie. Dat weten ze op je stagebedrijf als het goed is ook; ook zij hebben het vak allemaal eens moeten leren.
Niet meteen opgeven nu, maar samen met school en je stagebedrijf zoeken naar mogelijkheden! Stel je pro-actief op en maak je problemen bespreekbaar.
Voor wat betreft je schildklier; laat deze goed onderzoeken, want verkeerd ingesteld kan hij je veel vermoeidheids- en emotionele problemen opleveren. Er is (ondanks eventuele restklachten) vaak heel goed mee te leven, als je maar goed ingesteld bent. Ik heb zelf al 25 jaar een schildklieraandoening, dus weet precies hoe je je kunt voelen.
In mijn werkveld heeft dat meestal te maken met totaal verkeerde verwachtingen van het vak, de onverwachte moeilijkheidsgraad, het enorme multitasken en schakelen 8 uur lang en de realiteit die toch veel harder en minder ‘romantisch’ is dan vooraf gedacht. Ik heb alleen nog nooit een stagiaire getroffen die dat toe durfde te geven. Dezelfde stagiaires gaan na hun studie meestal wat anders doen. Geen schande, maar ik zie het vaak al tijdens hun stage aankomen.
Ga eens bij jezelf na of je verwachtingen van het werk wel kloppen.
Daarnaast lijkt het me verstandig zowel op je stageadres als op school je autisme te bespreken en waar je precies tegenaan loopt voor wat betreft je diagnose. Als je stagebegeleider niet weet wat er speelt, kan hij/zij er ook geen rekening mee houden. Misschien helpt een andere manier van leren je wel? Heb je in de eerste week met je stagebegeleider besproken wat je leerdoelen zijn? Misschien kun je die bespreken en wat bijstellen?
Je loopt stage om te leren en dat kost veel energie. Dat weten ze op je stagebedrijf als het goed is ook; ook zij hebben het vak allemaal eens moeten leren.
Niet meteen opgeven nu, maar samen met school en je stagebedrijf zoeken naar mogelijkheden! Stel je pro-actief op en maak je problemen bespreekbaar.
Voor wat betreft je schildklier; laat deze goed onderzoeken, want verkeerd ingesteld kan hij je veel vermoeidheids- en emotionele problemen opleveren. Er is (ondanks eventuele restklachten) vaak heel goed mee te leven, als je maar goed ingesteld bent. Ik heb zelf al 25 jaar een schildklieraandoening, dus weet precies hoe je je kunt voelen.
woensdag 29 januari 2020 om 11:12
Dit is bedoeld als maatschappij kritisch en niet gericht op Pejeka persoonlijk. Even ter verduidelijking.
woensdag 29 januari 2020 om 11:18
Even een tegenhanger voor al die verhalen van mensen, die vroeger toch ook stage liepen en alles met gemak deden, inclusief baantje in weekend en weet ik wat niet al:
Ik heb verschillende keren een stage niet af kunnen maken. Ja, schrik niet, dat gebeurde vroeger ook. (ruim 30 jaar terug) Ben ook 2x gestopt met een hbo-opleiding, omdat het niet lukte, en dat lag niet aan IQ.
Ik kon daarna wel jarenlang 8-10 uur op een dag werken (met normale vrije dagen tussendoor) in de horeca, wat misschien lichamelijk zwaarder is, maar beter vol te houden, op de één of andere manier. Maar goed, daar kwam ook een eind aan en inmiddels ben ik blij dat ik de 28 uur vol kan maken en lukt een studie van een paar uur per week er niet bij, want dan lig ik gelijk in de lappenmand.
Als TO haar stage met aanpassingen kan doen (waar ze volgens mij recht op heeft met haar klachten) dan kan ze daarna hopelijk zichzelf ook redden met een parttimebaan.
Ik heb verschillende keren een stage niet af kunnen maken. Ja, schrik niet, dat gebeurde vroeger ook. (ruim 30 jaar terug) Ben ook 2x gestopt met een hbo-opleiding, omdat het niet lukte, en dat lag niet aan IQ.
Ik kon daarna wel jarenlang 8-10 uur op een dag werken (met normale vrije dagen tussendoor) in de horeca, wat misschien lichamelijk zwaarder is, maar beter vol te houden, op de één of andere manier. Maar goed, daar kwam ook een eind aan en inmiddels ben ik blij dat ik de 28 uur vol kan maken en lukt een studie van een paar uur per week er niet bij, want dan lig ik gelijk in de lappenmand.
Als TO haar stage met aanpassingen kan doen (waar ze volgens mij recht op heeft met haar klachten) dan kan ze daarna hopelijk zichzelf ook redden met een parttimebaan.
Later is nu
