Werk & Studie alle pijlers

Stap terug op de carriereladder?

02-10-2022 10:53 71 berichten
Ik merk al een tijd dat ik niet meer gelukkig ben in mijn werk, ik heb uiteindelijk na jaren zwoegen, lange dagen etc. de baan die ik graag wilde.
Werk er ook al een aantal jaren in, en in het begin werd ik er ook echt blij van.

Maar nu merk ik dat alles me tegen gaat staan, vaak lange dagen, veel avond activiteiten.
Ik vind mezelf, buiten mijn werk, gewoon niet meer een leuk mens. Heb weinig puf om er nog iets naast te doen. Moet ook vaak s avonds toch nog even aan het werk om iets voor te bereiden. En daarna ben ik rijp voor mijn bed.

Ik 'moet' nog een jaar of 20 tot mijn pensioen en dat idee beangstigd me.

Komt er nog bij dat een goede vriendin van mij binnenkort komt te overlijden omdat ze een slecht te behandelen soort van kanker heeft die ook nog eens uitgezaaid is.
Dit doet me wel weer sterker stil staan bij wat ik nu wil in het leven.
En dat is toch meer tijd voor mijn gezin.

Op zich lijkt het dus heel helder. Maar toch vind ik het eng, die stap 'naar beneden'.

Wie heeft het ook gedaan? Heb je er spijt van gehad?
Alle reacties Link kopieren Quote
De meeste mensen werken voor het geld dus als je dat kan missen is een baan die 'leuk' is natuurlijk een prima vooruitzicht.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat een baan ook bij je levensfase moet passen. Toen ik 25 was vond ik het heerlijk om een baan te hebben met veel uitdaging, waarbij ik ook vaak op zondagavond al naar een ander land vloog om bij een klant langs te gaan. Vrije tijd was niet altijd zo vanzelfsprekend. Nu vind ik het juist fijn om minder te reizen. Zo nu en dan vind ik niet erg maar zo vaak als toen zal ik niet snel meer doen.

Moet je per se een stap naar beneden? Of zou je ook een stap zijwaarts kunnen doen.
madamecannibale wijzigde dit bericht op 02-10-2022 10:59
9.54% gewijzigd
Smickelt schreef:
02-10-2022 10:56
De meeste mensen werken voor het geld dus als je dat kan missen is een baan die 'leuk' is natuurlijk een prima vooruitzicht.
Ik heb de luxe dat ik best minder kan gaan verdienen.
En ik vind de laatste tijd het geld niet meer opwegen tegen de stress die ik van het werk krijg.

Maar neemt niet weg dat ik het wel heel spannend vind.
Een keer een stap naar beneden gedaan om vergelijkbare redenen en echt spijt van gehad. Hangt natuurlijk helemaal van je werk af, maar ik merkte dat ik me juist meer zat te ergeren als ik bepaalde wat meer uitvoerende dingen moest doen. Ook vond ik mijn leidinggevende op punten niet capabel, maar ik moest daar toch in mee.

Mijn conclusie was juist dat ik dingen veel meer naar mijn hand kon zetten in de hogere functie en ook dat je op elk niveau stress of druk op je werk kunt ervaren. En vooral, ik vond het eenvoudigere werk niet meer leuk, dat bleek echt een gepasseerd station.

Dus nee, voor mij was het geen oplossing. Ik heb mij toen gericht op een functie waar ik we de diepte in kon, maar geen mensen hoefde aan te sturen. Ik vond vooral zo’n heel team dat aan je hangt vervelend.
madamecannibale schreef:
02-10-2022 10:59
Ik denk dat een baan ook bij je levensfase moet passen. Toen ik 25 was vond ik het heerlijk om een baan te hebben met veel uitdaging, waarbij ik ook vaak op zondagavond al naar een ander land vloog om bij een klant langs te gaan. Vrije tijd was niet altijd zo vanzelfsprekend. Nu vind ik het juist fijn om minder te reizen. Zo nu en dan vind ik niet erg maar zo vaak als toen zal ik niet snel meer doen.

Moet je per se een stap naar beneden? Of zou je ook een stap zijwaarts kunnen doen.
Misschien is het wel meer een stap opzij. Ik wilde het een beetje vaag houden wat ik precies doe.
Maar ik zou niet direct onder mijn huidige collega's gaan werken. Niet qua plek en ook niet qua functie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kan je niet voor jezelf beginnen? Dan heb je meer de vrijheid om het zelf in te delen en als je een goed tarief kan vragen dan kan je met minder werken hetzelfde verdienen.
navyblue schreef:
02-10-2022 10:59
Een keer een stap naar beneden gedaan om vergelijkbare redenen en echt spijt van gehad. Hangt natuurlijk helemaal van je werk af, maar ik merkte dat ik me juist meer zat te ergeren als ik bepaalde wat meer uitvoerende dingen moest doen. Ook vond ik mijn leidinggevende op punten niet capabel, maar ik moest daar toch in mee.

Mijn conclusie was juist dat ik dingen veel meer naar mijn hand kon zetten in de hogere functie en ook dat je op elk niveau stress of druk op je werk kunt ervaren. En vooral, ik vond het eenvoudigere werk niet meer leuk, dat bleek echt een gepasseerd station.

Dus nee, voor mij was het geen oplossing. Ik heb mij toen gericht op een functie waar ik we de diepte in kon, maar geen mensen hoefde aan te sturen. Ik vond vooral zo’n heel team dat aan je hangt vervelend.
Ben je toen weer terug gegaan trouwens naar je oude functie?
EHV1981 schreef:
02-10-2022 11:05
Kan je niet voor jezelf beginnen? Dan heb je meer de vrijheid om het zelf in te delen en als je een goed tarief kan vragen dan kan je met minder werken hetzelfde verdienen.
Dat kan niet echt. Ik ken tenminste niemand die dat doet.
Ik heb een keer geprobeerd een stap naar beneden te doen maar toen werd ik nergens aangenomen want overgekwalificeerd. Toen ben ik strikter geworden in mijn huidige baan: ik doe mijn best in de tijd die ik heb maar daarbuiten wordt de mail niet gelezen en ook heb ik mijn perfectionisme laten varen. Wat ik doe in de tijd die ik heb is goed genoeg. (En ik ben een dag minder gaan werken zonder gewoon te blijven werken in de uren die je dus niet meer betaald krijgt). Van deze maatregelen heb ik een stuk leuker leven gekregen dus ik kan het van harte aanbevelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
navyblue schreef:
02-10-2022 10:59
Een keer een stap naar beneden gedaan om vergelijkbare redenen en echt spijt van gehad. Hangt natuurlijk helemaal van je werk af, maar ik merkte dat ik me juist meer zat te ergeren als ik bepaalde wat meer uitvoerende dingen moest doen. Ook vond ik mijn leidinggevende op punten niet capabel, maar ik moest daar toch in mee.

Mijn conclusie was juist dat ik dingen veel meer naar mijn hand kon zetten in de hogere functie en ook dat je op elk niveau stress of druk op je werk kunt ervaren. En vooral, ik vond het eenvoudigere werk niet meer leuk, dat bleek echt een gepasseerd station.

Dus nee, voor mij was het geen oplossing. Ik heb mij toen gericht op een functie waar ik we de diepte in kon, maar geen mensen hoefde aan te sturen. Ik vond vooral zo’n heel team dat aan je hangt vervelend.
Zelfde ervaring.

Stap terug gedaan vanwege gezin, maar uiteindelijk bleek dat qua bijvoorbeeld flexibiliteit een stuk minder prettig.
Verveling ook trouwens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben een stap omlaag gegaan, wat niet door iedereen in mijn omgeving begrepen werd. In mijn vorige baan ervaarde ik veel stress waardoor ik geen plezier meer had in mijn werk. Ik ben iets anders gaan doen (wel iets in de zorg maar op een ander en lager "niveau") en heb daar echt nooit spijt van gehad. In het begin even moeten wennen omdat sommige collega's een andere opleiding hadden maar uiteindelijk altijd heel fijn gewerkt. Ik zou het zo weer doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
blauwebes schreef:
02-10-2022 10:59
Ik heb de luxe dat ik best minder kan gaan verdienen.
En ik vind de laatste tijd het geld niet meer opwegen tegen de stress die ik van het werk krijg.

Maar neemt niet weg dat ik het wel heel spannend vind.
Minder stress spannend klinkt een beetje tegenstrijdig.
Star⁴ schreef:
02-10-2022 11:16
Zelfde ervaring.

Stap terug gedaan vanwege gezin, maar uiteindelijk bleek dat qua bijvoorbeeld flexibiliteit een stuk minder prettig.
Verveling ook trouwens.
Flexibel ben ik in mijn huidige werk echt 0,0.
Irriteert me ook matelaas, tenminste 8nweek van te voren vrij vragen anders kan het al niet.
Dus kan echt nooit minder flexibel zijn.

Maar ik ga binnenkort bij een oud collega langs die dus ook een stap naar ben3den gemaakt heeft.
Smickelt schreef:
02-10-2022 11:20
Minder stress spannend klinkt een beetje tegenstrijdig.
Meer spannend om die stap te zetten.
Ook vanwege de reacties van de mensen om mij heen.
PoesMinoes schreef:
02-10-2022 11:17
Ik ben een stap omlaag gegaan, wat niet door iedereen in mijn omgeving begrepen werd. In mijn vorige baan ervaarde ik veel stress waardoor ik geen plezier meer had in mijn werk. Ik ben iets anders gaan doen (wel iets in de zorg maar op een ander en lager "niveau") en heb daar echt nooit spijt van gehad. In het begin even moeten wennen omdat sommige collega's een andere opleiding hadden maar uiteindelijk altijd heel fijn gewerkt. Ik zou het zo weer doen.
Ik werk ook in de zorg, en zou van ziekenhuis naar 'erbuiten' willen.
Ik heb vorig jaar een stapje opzij/naar beneden gezet omdat ik een andere kant op wilde met mijn carrière. Ik heb toen zo’n 10% salaris ingeleverd en heb me daar toch echt een beetje op verkeken. Dat was precies de 10% die zorgde voor wat extra luxe en makkelijk kunnen sparen namelijk. Helaas kwam er toen ineens ook ruim 10% inflatie en had ik ineens 20% koopkrachtverlies ipv 10%. Het financiële gedeelte heb ik dus enigszins onderschat kan je wel zeggen…

Maar! Ik ben wel gelukkig met de stap qua inhoud. Ik doe nu iets dat ik echt leuk vind en dat vind ik uiteindelijk meer waard dan minder geld. Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat ik tegelijkertijd ook vind dat ik ‘meer kan’ dus ik hoop in mijn nieuwe functiegebied ook wel weer promotie te maken op niet al te lange termijn.

Als je denkt dat je er inhoudelijk blij van word is het zeker het overwegen waard.
blauwebes schreef:
02-10-2022 11:23
Meer spannend om die stap te zetten.
Ook vanwege de reacties van de mensen om mij heen.
Dit aspect zou ik proberen geheel buiten beschouwing te laten. Je leeft je eigen leven. Andere mensen staan niet in jouw schoenen en hebben niet jouw portemonnee in handen.
Zenmomentje schreef:
02-10-2022 11:15
Ik heb een keer geprobeerd een stap naar beneden te doen maar toen werd ik nergens aangenomen want overgekwalificeerd. Toen ben ik strikter geworden in mijn huidige baan: ik doe mijn best in de tijd die ik heb maar daarbuiten wordt de mail niet gelezen en ook heb ik mijn perfectionisme laten varen. Wat ik doe in de tijd die ik heb is goed genoeg. (En ik ben een dag minder gaan werken zonder gewoon te blijven werken in de uren die je dus niet meer betaald krijgt). Van deze maatregelen heb ik een stuk leuker leven gekregen dus ik kan het van harte aanbevelen.
Ik ben een paar stappen naar beneden gegaan.
Bij 1 sollicitatiegesprek kwam een oud-collega er speciaal bij zitten met allemaal verbaasde opmerkingen en irritante vragen in de trant van of ik me wel kan voegen.
Super ongemakkelijk want hij ging ook nog een karakter analyse geven van de 'te aardige' collega met 'laissrz faire management stijl' waar ik zo overheen zou walsen.
De twee managers waren 80% aan het woord, over hoe lastig zij het wel niet zouden vinden om als oud-manager geen manager meer te zijn en hun conclusie was 'nee dit is geen goed idee he, we zijn er wel uit!'
Nee geen goed idee voor jullie, ik kwam amper aan de bak. Terwijl de toon van hun geblèr was dat ik zo'n dominant type was.
Gelukkig werd ik daarna wel aangenomen op een mbo functie binnen een heel andere sector.
Wat een feest. Relaxt leuk werk, vrolijke dagen, en na het werk huppelde ik het gebouw uit en dacht nergens meer aan.
Dat van die levensfases klopt ook: nu mijn kinderen wat groter zijn heb ik ondertussen weer een opleiding gevolgd en werk nu op niveau maar geen management meer, super. Dus in de breedte de uitdaging zeg maar, heb heel afwisselende en redelijk zware taken maar vind alles leuk.
Laatst zat ik in een selectiecommissie voor een manager en werd me ook gevraagd of ik zelf niet weer die richting op wil. Hell no.
Dus ik zou er niet zo bang voor zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
PoesMinoes schreef:
02-10-2022 11:17
Ik ben een stap omlaag gegaan, wat niet door iedereen in mijn omgeving begrepen werd. In mijn vorige baan ervaarde ik veel stress waardoor ik geen plezier meer had in mijn werk. Ik ben iets anders gaan doen (wel iets in de zorg maar op een ander en lager "niveau") en heb daar echt nooit spijt van gehad. In het begin even moeten wennen omdat sommige collega's een andere opleiding hadden maar uiteindelijk altijd heel fijn gewerkt. Ik zou het zo weer doen.
Hier ongeveer hetzelfde. Ik heb er geen seconde spijt van dat ik deze keuze heb gemaakt. Ik werk ook in de zorg trouwens.
EHV1981 schreef:
02-10-2022 11:05
Kan je niet voor jezelf beginnen? Dan heb je meer de vrijheid om het zelf in te delen en als je een goed tarief kan vragen dan kan je met minder werken hetzelfde verdienen.
Dat meer verdienen met minder werken is alleen zo als je je rijk rekent met gebakken lucht, zoals zovelen. Omdat ze geen idee hebben wat het een werkgever daadwerkelijk kost om je op de loonlijst te zetten.

To, zijwaarts: ik zou er vooral nu, in deze arbeidsmarkt, voor gaan.
Terug kan altijd, een dergelijke stap op een cv vind ik heel plausibel en verklaarbaar.
blauwebes schreef:
02-10-2022 11:23
Meer spannend om die stap te zetten.
Ook vanwege de reacties van de mensen om mij heen.
Na, daar heb je natuurlijk geen boodschap aan he ;-)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik doe het nu. Ben anderhalf jaar geleden na een tweede burn-out naar beneden gegaan. Maar ik ben daardoor in een voor mij juiste sector terechtgekomen. Ik doe het werk momenteel met veel plezier, dat wel, maar begin nu wel te merken dat er meer potentieel in zit. Heeft leidinggevende onlangs ook eens aangegeven, en wil me graag helpen weer naar boven te klimmen.
Het kan heus eens prettig zijn, even naar beneden. Zo ervaar ik het nu ook, maar dan moet je wel in kunnen geven, en niet gaan onderpresteren. Dat gaat je op de lange termijn tegenstaan.

Zit je dan bijvoorbeeld te denken aan werk in de wijk? Verpleegkundige IG of zo?
Het hangt natuurlijk af van het vakgebied en je persoonlijkheid.

Ik deed vorig jaar tussendoor even een simpele klus (ben freelancer). Leek me wel lekker, paar maanden met 2 vingers in de neus geld verdienen. Maar het was verschrikkelijk. Ik werkte met mensen van een heel andere niveau dan ik gewend ben. Zelf vonden dat ze dat ze wereldschokkende dingen deden maar het was allemaal zo simpel en slecht. Ik had na 3 weken een soort bore-out te pakken omdat ik 3/4 van mijn hersenen niet kon gebruiken. Het was een enorme eye opener voor me. :biggrin:
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt het in de OP vooral over veel uren moeten maken wat je tegenstaat. Het eerste wat in me opkomt is dan beter je grenzen te bewaken, maar ik begrijp dat overwerk inherent onderdeel is van sommige functies. Misschien is het voor jou een stap naar beneden, maar ik zou gaan voor het meest leuke/uitdagende alternatief die dat bezwaar bij je wegneemt. Ik denk ook altijd maar zo, als je 80 uur per week werkt voor je geld, dan goeie kans dat je dan ook iets kan vinden voor 40 uur per week, waarbij je ‘uurloon’ alsnog vooruit gaat.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven