Stoppen in proeftijd of toch doorzetten?

Hoi, ik een nieuwe baan. Ik ben een paramedicus en normaliter werk ik met een cliënt individueel. Binnen mijn nieuwe baan heb ik een vast aantal kinderen toegewezen gekregen in een klasvorm, die ik klassikaal en of individueel therapie zou gaan geven. Dit is mij verteld, maar in praktijk pakte dit toch wat anders uit

Het zijn 8 kinderen. En ik werk samen met een onderwijsassistent. Alle kinderen spreken niet, zijn autistisch en hebben gedragsproblemen, de leeftijd van 4-6jaar. De klas is al eerder gestart, maar mijn eerdere collega heeft na een paar weken de handdoek in de ring gegooid en ik start te begrijpen waarom. Er is vrijwel geen speelgoed of materiaal in de klas. Ik krijg totaal geen onboarding, niemand weet wat de bedoeling was en ik moet alles zelf uitzoeken. De assistente kan me ook niet veel vertellen, ze was net terug van een burn-out en is voor deze groep gezet. Zij lijkt nu weer een burn-out te hebben en heeft zich weer ziek gemeld, ik heb al meerdere dagen alleen voor de groep gestaan. Totaal onverantwoord naar de ouders en kinderen toe vind ik. Ik moet deze kinderen vermaken vrijwel zonder speelgoed.

Ik heb gezegd dat ik geen ervaring heb met een klas, aangezien iedereen in mijn vakgebied normaal gesproken per individu werkt. Ik heb gezegd dat ik hulp en ondersteuning nodig heb, want ik ben geen leerkracht. Ook heb ik gemeld dat ik het niet positief heb ervaren deze eerste weken. De leidinggevende gaf aan dat dit normaal is en dat iedereen zich de eerste 6 weken zo voelt. Toen werd mij gevraagd hoe ik wilde werken aan de doelen van deze klas, ik gaf aan dat er eerst behandelmaterialen moesten worden verstrekt. "dat moeten we misschien bestellen... er is inderdaad geen speelgoed," was haar antwoord. Toen zei ze "misschien moeten we volgende week bij elkaar komen om dingen te bespreken, kijk maar hoe je het allemaal wil vormgeven”.

Collega's vinden het niet oké dat ik geen begeleiding krijg en vinden dat er een leraar voor de groep moet staan. Zij geven aan dat ze momenteel geen leerkracht kunnen vinden, er is een groot tekort. Ik kom niet aan mijn therapiedoelen toe want alle tijd gaat naar persoonlijke verzorging, billen vegen, orde houden. Ik ben voor deze dingen niet opgeleid en dit baart mij zorgen. Er zijn veel werknemers met een burn-out, veel personeelsverloop. Er lijkt niet veel goed te zijn aan de organisatie. De begeleider zei "je hoeft eigenlijk niet echt iets met de kinderen te doen".

Net als mijn voorganger overweeg ik te stoppen. Het gebrek aan behandelmaterialen/speelgoed, geen toezicht, onboarding, gebrek aan communicatie. Misschien moet ik het meer tijd geven? Ik weet het niet. Ik krijg niet bepaald geruststellende woorden te horen van de leidinggevende. Ze zegt dat mijn gevoel normaal is. Terwijl ik om advies vraag, vraagt ze aan mij of ik al plannen heb hoe dit allemaal vorm te geven. Volgende week wil ze samenzitten met mij.

Deze baan is toch anders voorgespiegeld aan mij dan dat het in feite is..ik ga momenteel met een knoop in mijn maag werken. Het staat heel ver af van mijn vakgebied. Ik ben er heel emotioneel onder en vraag mij af of ik moet stoppen in mijn proeftijd of toch door zal zetten?

Iemand advies of ooit in een herkenbare situatie gezeten?