Werk & Studie
alle pijlers
Studie: werken in groepen
maandag 2 maart 2009 om 13:01
Het had al niet mijn voorkeur tijdens de voltijd studie jaren geleden en nu loop ik er weer tegen aan bij mijn deeltijdstudie. Terwijl ik nu had gedacht dat met volwassen mensen de motivatie en inzet groter zou zijn dan bij de pubers. Maar hoe ik het ook doe, steeds zit ik bij de verkeerde mensen in het groepje. Hoe doen jullie dat, in groepen werken??
We zijn nu bezig met een opdracht van een half jaar waarbij een analyse gemaakt moet worden. Dat niet iedereen feeling heeft met het onderwerp, daar kan ik best in komen. We verdelen de stukken in onderwerpen die ieder voor zich maakt en daarna bespreken we het eindresultaat. Iedere 2 weken moeten we een onderdeel inleveren. Sommige mensen communiceren gewoon echt niet waardoor er vlak voor de deadline een stuk word ingeleverd wat gewoon niet correct is.Weer een ander heeft zn drukke baan, dat hij helemaal niet aan verslagen toekomt. Anderen zeggen er uren mee bezig te zijn geweest en leveren een stuk in dat gewoon absoluut niet HBOwaardig is. In hoeverre moet ik dan, om ook mijn cijfer veilig te stellen, steeds ingrijpen en de stukken van een ander corrigeren en aanvullen??
Ik vind dat best lastig. Het is een groepsopdracht en we krijgen 1 cijfer met zn allen voor het eindresultaat. Ik heb gewoon iets meer kennis over het onderwerp dan de rest en dat wil ik best met ze delen. Maar het kan toch niet de bedoeling zijn dat ik het hele verslag in mn eentje ga doen. En zo een goed cijfer voor de overige 3 opstrijk. We hebben het hier al enkele malen over gehad en ik ga me ook zn boeman voelen als ik steeds aanmerkingen heb op de stukken van een ander. Ook beloven ze beterschap, maar in de praktijk houd dat niet zo veel in.
Hoe doen de overige deeltijdstudenten dat? Hoe werkt dat bij jullie, groepsprojecten en hoe is de inzet daarbij van de andere volwassen medestudenten?? Ik ben benieuwd of ik gewoon steeds weer tegen dit probleem aanloop of dat het gewoon inherent is aan het in groepjes werken. Je hebt er altijd mensen bij die er vol voor gaan, en je hebt er mensen bij die meeliften met de anderen en zo maar heel gemakkelijk hun studiepunten binnen halen.
We zijn nu bezig met een opdracht van een half jaar waarbij een analyse gemaakt moet worden. Dat niet iedereen feeling heeft met het onderwerp, daar kan ik best in komen. We verdelen de stukken in onderwerpen die ieder voor zich maakt en daarna bespreken we het eindresultaat. Iedere 2 weken moeten we een onderdeel inleveren. Sommige mensen communiceren gewoon echt niet waardoor er vlak voor de deadline een stuk word ingeleverd wat gewoon niet correct is.Weer een ander heeft zn drukke baan, dat hij helemaal niet aan verslagen toekomt. Anderen zeggen er uren mee bezig te zijn geweest en leveren een stuk in dat gewoon absoluut niet HBOwaardig is. In hoeverre moet ik dan, om ook mijn cijfer veilig te stellen, steeds ingrijpen en de stukken van een ander corrigeren en aanvullen??
Ik vind dat best lastig. Het is een groepsopdracht en we krijgen 1 cijfer met zn allen voor het eindresultaat. Ik heb gewoon iets meer kennis over het onderwerp dan de rest en dat wil ik best met ze delen. Maar het kan toch niet de bedoeling zijn dat ik het hele verslag in mn eentje ga doen. En zo een goed cijfer voor de overige 3 opstrijk. We hebben het hier al enkele malen over gehad en ik ga me ook zn boeman voelen als ik steeds aanmerkingen heb op de stukken van een ander. Ook beloven ze beterschap, maar in de praktijk houd dat niet zo veel in.
Hoe doen de overige deeltijdstudenten dat? Hoe werkt dat bij jullie, groepsprojecten en hoe is de inzet daarbij van de andere volwassen medestudenten?? Ik ben benieuwd of ik gewoon steeds weer tegen dit probleem aanloop of dat het gewoon inherent is aan het in groepjes werken. Je hebt er altijd mensen bij die er vol voor gaan, en je hebt er mensen bij die meeliften met de anderen en zo maar heel gemakkelijk hun studiepunten binnen halen.
maandag 2 maart 2009 om 13:08
Dit is inherent aan het in groepjes werken. Zie het als een kans om te leren hoe je het beste met anderen kan omgaan en om te leren om zo'n groep naar een hoger plan te tillen.
Uiteraard kun je mensen er best op aanspreken als zij hun best niet doen volgens jou. Doe dit dan ook op een effectieve manier, bijvoorbeeld volgens de regels van het feedback geven.
Wat betreft dit onderwerp ben jij misschien nu de sterkste van het groepje. Het zal in je leven/wer/studie ook vast wel eens voorkomen dat een ander dat is.
Uiteraard kun je mensen er best op aanspreken als zij hun best niet doen volgens jou. Doe dit dan ook op een effectieve manier, bijvoorbeeld volgens de regels van het feedback geven.
Wat betreft dit onderwerp ben jij misschien nu de sterkste van het groepje. Het zal in je leven/wer/studie ook vast wel eens voorkomen dat een ander dat is.
maandag 2 maart 2009 om 13:14
Ik denk dat het er gewoon bijhoort...daarom ben ik afgehaakt.
Ik heb er een hekel aan om in groepjes te werken, mede om de ergenissen die jij opnoemt, maar ook omdat sommige mensen nou eenmaal trager werken/denken en ik daar niet altijd evenveel geduld voor heb. Ik wil gewoon lof of kritiek krijgen op iets dat ik zelf heb geschreven en alles in mijn eigen tempo en tijd uitwerken. Het is sowieso lastig om een (deeltijd)studie met je werk te combineren als je voor elke scheet samen moet komen en moet overleggen.
Bovendien ben ik niet iemand die de kar trekt... kan behoorlijk passief worden in groepen, maar ik houd er ook niet dat anderen (van die leidinggevende types met een hele grote mond) mij gaan vertellen wat ik moet doen en hóe.
Probeer weer een universitaire studie op te pakken over een aantal jaren, dat bevalt me stukken beter. Ik houd ervan om zelfstandig zaken te observeren, analyseren en te rapporteren
Succes of moet ik zeggen sterkte...
Ik heb er een hekel aan om in groepjes te werken, mede om de ergenissen die jij opnoemt, maar ook omdat sommige mensen nou eenmaal trager werken/denken en ik daar niet altijd evenveel geduld voor heb. Ik wil gewoon lof of kritiek krijgen op iets dat ik zelf heb geschreven en alles in mijn eigen tempo en tijd uitwerken. Het is sowieso lastig om een (deeltijd)studie met je werk te combineren als je voor elke scheet samen moet komen en moet overleggen.
Bovendien ben ik niet iemand die de kar trekt... kan behoorlijk passief worden in groepen, maar ik houd er ook niet dat anderen (van die leidinggevende types met een hele grote mond) mij gaan vertellen wat ik moet doen en hóe.
Probeer weer een universitaire studie op te pakken over een aantal jaren, dat bevalt me stukken beter. Ik houd ervan om zelfstandig zaken te observeren, analyseren en te rapporteren
Succes of moet ik zeggen sterkte...
maandag 2 maart 2009 om 13:17
Herken het. Is inmiddels al best lang geleden dat ik (voltijd) studeerde maar ik vind het ook raar en onterecht dat het groepsresultaat telt en niet de individuele inspanningen. Tuurlijk is het zo dat je in latere werksituaties ook in projectgroepen werkt, maar dan nog is tijdens een opleiding m.i. belangrijk dat jouw bijdrage in het geheel zichtbaar is en ook afzonderlijk wordt gewaardeerd (desnoods in combinatie met een oordeel over het groepsproduct).
Heb eerst een HBO- en vervolgens een WO-opleiding gedaan. Op het HBO moesten we het groepsproces, de rolverdeling, ieders inbreng e.d. ook beschrijven en evalueren. Daarbij had ik wel enigszins het idee dat ik mijn ei kwijt kon en duidelijk kon maken wie wat wel en niet had gedaan. Is ook wel eens voorgekomen dat sommigen een hoger cijfer kregen dan anderen in de groep (de activo's hadden zich goed beargumenteerd 'beklaagd' over de slomo's).
Wellicht is het een idee om je bezwaren en de redenen daarvoor aan te kaarten bij de docenten van vakken waarbij groepsopdrachten moeten worden gedaan. Je klacht lijkt me legitiem en je bent vast niet de enige die er zo over denkt. Kan me niet voorstellen dat docenten niet openstaan voor deze discussie. Wellicht hebben sommigen zelf ook wel bezwaren tegen deze wijze van beoordelen.
Snap je frustratie in elk geval erg goed. Succes!
Heb eerst een HBO- en vervolgens een WO-opleiding gedaan. Op het HBO moesten we het groepsproces, de rolverdeling, ieders inbreng e.d. ook beschrijven en evalueren. Daarbij had ik wel enigszins het idee dat ik mijn ei kwijt kon en duidelijk kon maken wie wat wel en niet had gedaan. Is ook wel eens voorgekomen dat sommigen een hoger cijfer kregen dan anderen in de groep (de activo's hadden zich goed beargumenteerd 'beklaagd' over de slomo's).
Wellicht is het een idee om je bezwaren en de redenen daarvoor aan te kaarten bij de docenten van vakken waarbij groepsopdrachten moeten worden gedaan. Je klacht lijkt me legitiem en je bent vast niet de enige die er zo over denkt. Kan me niet voorstellen dat docenten niet openstaan voor deze discussie. Wellicht hebben sommigen zelf ook wel bezwaren tegen deze wijze van beoordelen.
Snap je frustratie in elk geval erg goed. Succes!
maandag 2 maart 2009 om 13:24
Oeh ja, herkenning van tijdens mijn opleiding. Ik deed een voltijd HBO na 8 jaar te hebben gewerkt. Ik was de oudste van de klas, woonde samen, werkte er nog naast. En ik zat in projectgroepjes met meiden van 17 en 18. Frustraties frustraties.
Er zijn projecten geweest die ik wel bijna helemaal alleen heb gedaan. Daar staat wel tegenover dat ik in een mindere periode van mijn leven (toen mijn relatie stuk liep) een aantal hele goede cijfers heb gehaald voor projecten waar ik part noch deel aan heb gehad omdat diezelfde meiden voor mij de kar hebben getrokken.
Ik heb het beschouwd als geven en nemen.
Er zijn projecten geweest die ik wel bijna helemaal alleen heb gedaan. Daar staat wel tegenover dat ik in een mindere periode van mijn leven (toen mijn relatie stuk liep) een aantal hele goede cijfers heb gehaald voor projecten waar ik part noch deel aan heb gehad omdat diezelfde meiden voor mij de kar hebben getrokken.
Ik heb het beschouwd als geven en nemen.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
maandag 2 maart 2009 om 13:24
Uiteindelijk wordt je in een baan ook vaak afgerekend op een groepsresultaat. In heel veel beroepen trekken mensen die niet goed functioneren in groepen toch een beetje aan het kortste eind. Of je nou als 'leiderstype' niet functioneert of als 'slome', dat maakt niet zoveel uit.
Probeer eens met de gegevens die je hebt (slome medewerkers, mensen met minder kennis, frusties, enz.) te bedenken wat jij kunt doen om de groep toch zo succesvol mogelijk te laten zijn.
Als je studeert dan gaat het niet alleen om het concrete resultaat van de opdracht maar ook om hoe je er gekomen bent. Dat zegt namelijk veel over de verwachte resulaten van toekomstige projecten die misschien wel heel ergens anders over gaan.
Of een leraar dat nou ziet of niet, je groeit er toch zelf van.
Probeer eens met de gegevens die je hebt (slome medewerkers, mensen met minder kennis, frusties, enz.) te bedenken wat jij kunt doen om de groep toch zo succesvol mogelijk te laten zijn.
Als je studeert dan gaat het niet alleen om het concrete resultaat van de opdracht maar ook om hoe je er gekomen bent. Dat zegt namelijk veel over de verwachte resulaten van toekomstige projecten die misschien wel heel ergens anders over gaan.
Of een leraar dat nou ziet of niet, je groeit er toch zelf van.
maandag 2 maart 2009 om 13:28
Niet dat ik zn streber ben, maar ik wil me wel gewoon keihard inzetten voor deze studie. Ik betaal de opleiding zelf, steek er veel tijd in naast mn werk/relatie en dan wil ik niet dat ik door zn stelletje prutsers (om het maar even te generaliseren) mijn studiepunten niet haal. Ik had misschien ook wel meer een pro-actievere houding verwacht van anderen. Je mag toch aannemen dat de volwassenen er anders in staan dan de pubers. En inderdaad doordat iedereen werkt en ver bij elkaar vandaan woont is communiceren via email de snelste methode. Maar als er gewoon niet op je mailtjes word gereageerd....
Ik ben best gewent om in groepjes te werken, dat doe ik op mn werk ook. Misschien is daarbij het voordeel dat mijn leidinggevende ingrijpt als hij ziet dat er mensen zijn die de kantjes er vanaf lopen. En het duidelijker is aan het einde wie wat heeft gedaan en vooral wie wat niet.
Blijf het lastig vinden hoor, maar mooi om te ontdekken dat er meer mensen last van hebben.
Ik ben best gewent om in groepjes te werken, dat doe ik op mn werk ook. Misschien is daarbij het voordeel dat mijn leidinggevende ingrijpt als hij ziet dat er mensen zijn die de kantjes er vanaf lopen. En het duidelijker is aan het einde wie wat heeft gedaan en vooral wie wat niet.
Blijf het lastig vinden hoor, maar mooi om te ontdekken dat er meer mensen last van hebben.
maandag 2 maart 2009 om 13:36
Tuurlijk hebben er meer daar last van. Ik werk zelf in de IT en werk ook met groepen eind-users bijvoorbeeld. Denk wel eens dat luie pubers makkelijker zijn dan hard werkende volwassenen, pffff....
Je weet dat er niet op je mailtjes wordt gereageerd. Om toch succesvol te zijn moet je het dus op een andere manier proberen.
Een ingrijpende leidinggevende als hij ziet dat mensen de kantjes ervan aflopen.....Je doet neem ik aan juist een studie om ook zonder hem aan het roer te hebben, succesvol te kunnen zijn. Toch?
Je weet dat er niet op je mailtjes wordt gereageerd. Om toch succesvol te zijn moet je het dus op een andere manier proberen.
Een ingrijpende leidinggevende als hij ziet dat mensen de kantjes ervan aflopen.....Je doet neem ik aan juist een studie om ook zonder hem aan het roer te hebben, succesvol te kunnen zijn. Toch?
maandag 2 maart 2009 om 13:46
Ik herken het eigenlijk niet zo goed. Doe ook een deeltijdstudie en het werken in groepjes is echt minimaal. De enkele keren dat het wel zo was was het contact per email goed en een afspraak om bijeen te komen was ook zo gemaakt (of we deden dat even in de pauze). Misschien heb ik het dan ook wel getroffen met mijn groepje. Maar over het algemeen werken wij individueel.
Perfectionisme is niet perfect...
maandag 2 maart 2009 om 14:25
Tijdens mijn studie mochten we altijd zelf de groepen samenstellen, ik zat altijd samen met mijn studievriendinnen in de groep. Ik vond dat heel fijn werken, je kent elkaar goed en weet precies wat je aan elkaar hebt.
Je durft elkaar misschien ook eerder wat kritiek te geven.
Zou het helpen om naast de studie ook eens wat met dit groepje te gaan doen? Bijvoorbeeld een keer samen een borrel op vrijdagmiddag of een keertje uit eten met z'n allen. Dan heb je wat meer binding en stimuleert misschien om meer samen te werken in plaats van ieder voor zich. Je zit nog tot aan de zomer aan die groepjes vast dus het kan de moeite waard zijn.
Je durft elkaar misschien ook eerder wat kritiek te geven.
Zou het helpen om naast de studie ook eens wat met dit groepje te gaan doen? Bijvoorbeeld een keer samen een borrel op vrijdagmiddag of een keertje uit eten met z'n allen. Dan heb je wat meer binding en stimuleert misschien om meer samen te werken in plaats van ieder voor zich. Je zit nog tot aan de zomer aan die groepjes vast dus het kan de moeite waard zijn.
zaterdag 7 maart 2009 om 00:15
Bij mijn deeltijdopleiding moet je ook veel in groepjes werken en ik moet eerlijk zeggen: ik heb er geen moeite mee. Ik wist dat vanaf het begin al en ben, zodra ik aan de opleiding begon, gestart met het screenen van mijn medestudenten. In de laatste 2 jaar van de opleiding zaten we met nog slechts 7 (en soms 9) studenten in de klas en er was 1 student bij met wie ik alle groepsopdrachten gedaan heb. De andere 2 met wie ik opdrachten deed waren ook prima om mee samen te werken. Ik ben dus geneigd om te zeggen dat het ook aan je eigen mensenkennis ligt. Welke opleiding doe je?
Bij mijn opleiding is het trouwens ook nog eens zo dat de leraren wel ongeveer weten wie er wel en wie er niet veel doen. Dat maakt dan misschien voor het eindcijfer van de betreffende opdracht niet uit maar wel als er eens wat anders speelt waarbij over een cijfer onderhandeld moet worden.
Ik vind het toch raar dat het je elke keer als je in een groep moet werken overkomt. Dan lijkt het me bijna meer jouw probleem dan dat het door slechte medestudenten komt...
Bij mijn opleiding is het trouwens ook nog eens zo dat de leraren wel ongeveer weten wie er wel en wie er niet veel doen. Dat maakt dan misschien voor het eindcijfer van de betreffende opdracht niet uit maar wel als er eens wat anders speelt waarbij over een cijfer onderhandeld moet worden.
Ik vind het toch raar dat het je elke keer als je in een groep moet werken overkomt. Dan lijkt het me bijna meer jouw probleem dan dat het door slechte medestudenten komt...
zaterdag 7 maart 2009 om 10:11
Ik twijfel niet aan mijn eigen mensen kennis hoor. In de 2x4 uurtjes die ik op school doorbreng en in de les zit, heb ik niet altijd genoeg tijd om met mijn medestudenten te praten. Daarnaast ken ik deze mensen nog geen half jaar, dus een uitgebreide analyse is er nog niet van gekomen. Ik heb nu voornamelijk gelet op wat mensen in het dagelijks leven doen en welke achtergrond ze hebben qua werk. En dat wisselt enorm, van mensen uit het bedrijfsleven tot aan de zorg en bouw. Daarnaast zijn niet alle groepjes door ons zelf aangesteld, maar word het ook wel aangewezen door de docent (bijv. achternaam op alfabeth) Dus je hebt het niet altijd voor het uitkiezen.
Docenten hebben nog nooit de tijd genomen om hun studenten te leren kennen. Die zie je 2 uurtjes in de week en dat was het dan. Ik zou niet weten hoe die er achter moeten komen wie er effectief tijd steekt in een opdracht en wie niet. En aangezien we allemaal volwassen zijn, vind ik het niet nodig om direct bij de docent op de stoep te staan. Daarom zoek ik naar manieren om het intern op te lossen.
Ik betaal mijn eigen opleiding zelf, ben enorm gedreven om mn papiertje te halen over 4 jaar en steek er meer dan genoeg energie in. Dan heb ik geen zin om bepaalde studiepunten niet te halen omdat een ander de kantjes er vanaf loopt. Dat is toch niet zo vreemd dat ik daar over begin??
Docenten hebben nog nooit de tijd genomen om hun studenten te leren kennen. Die zie je 2 uurtjes in de week en dat was het dan. Ik zou niet weten hoe die er achter moeten komen wie er effectief tijd steekt in een opdracht en wie niet. En aangezien we allemaal volwassen zijn, vind ik het niet nodig om direct bij de docent op de stoep te staan. Daarom zoek ik naar manieren om het intern op te lossen.
Ik betaal mijn eigen opleiding zelf, ben enorm gedreven om mn papiertje te halen over 4 jaar en steek er meer dan genoeg energie in. Dan heb ik geen zin om bepaalde studiepunten niet te halen omdat een ander de kantjes er vanaf loopt. Dat is toch niet zo vreemd dat ik daar over begin??
zaterdag 7 maart 2009 om 16:51
Als ik het goed begrijp zit je in het eerste jaar? Mijn ervaring is dat na het eerste jaar de echt ongemotiveerde studenten toch wel afhaken, dus daar heb je dan minder last van. Wat ik zelf altijd deed was kijken hoe mijn medestudenten in de lessen waren, actief meedoen is een pluspunt. Als ze altijd hun huiswerk maken is dat ook een plus, mensen die steeds zeurden dat ze het daar te druk voor hadden vielen wat mij betreft ook door de mand. En de cijfers die ze haalden, goeie cijfers zeggen ook veel.
Gelukkig heb ik nooit hoeven werken met groepjes die door de docent aangewezen werden, lijkt me vreselijk!
Gelukkig heb ik nooit hoeven werken met groepjes die door de docent aangewezen werden, lijkt me vreselijk!
zaterdag 7 maart 2009 om 18:50
Inderdaad vervelend als je de mensen niet kent. Je weet niet wat je van ze kunt verwachten. Na het eerste jaar weet je inmiddels wel een beetje wie zijn best doet, goede cijfers haalt, en wie je ligt.
Zeker als de opleiding wat onder je niveau ligt, ben je vaak degene die de kar trekt. Ik heb echter ook een opleiding gedaan waar ik mijn meerderen ben tegengekomen en het was fijn dat die anderen de kar konden trekken. Je schaamt je dan wel maar zoals hierboven al genoemd: het is geven en nemen.
Ik zou wel optijd aan de bel trekken bij de docenten als het helemaal de verkeerde kant op gaat. Je ziet het wel eens gebeuren dat een groepje helemaal de mist in gaat en uiteindelijk niemand meer gemotiveerd is om het vak nog te halen.
Zeker als de opleiding wat onder je niveau ligt, ben je vaak degene die de kar trekt. Ik heb echter ook een opleiding gedaan waar ik mijn meerderen ben tegengekomen en het was fijn dat die anderen de kar konden trekken. Je schaamt je dan wel maar zoals hierboven al genoemd: het is geven en nemen.
Ik zou wel optijd aan de bel trekken bij de docenten als het helemaal de verkeerde kant op gaat. Je ziet het wel eens gebeuren dat een groepje helemaal de mist in gaat en uiteindelijk niemand meer gemotiveerd is om het vak nog te halen.
zaterdag 7 maart 2009 om 19:28
Jammer dat die mensen hun best niet doen maar zoals deepspace zegt, de ongemotiveerde studenten vallen na één jaar toch wel af. De slomo's helpen door heel hard aan de kar te trekken of veel werk op je nemen zou ik ook niet doen. Ga voor de zes dit jaar want hoe hoger jullie cijfer hoe meer kans dat ze blijven. Dit jaar zesjes qua groepsopdr. en volgend jaar vol gas met gemotiveerde studenten samen achten en negens scoren. Ps wat voor studie doe je?
Groet M
Groet M
zaterdag 7 maart 2009 om 19:53
Lastig is dat, ik herken het wel! Wij zaten elke 10 weken in totaal andere groepen, en dat betekende dus ook vaak samenwerken met mensen die ik niet goed kende. En regelmatig problemen daarmee gehad... Ik heb één keer iemand een groepje uitgezet, en het met z'n tweeën in plaats van drieen gedaan.
Ik kreeg laatst de opmerking van een docent dat ik misschien de verkeerde mensen aantrok, en dat ik mijn werkhouding te veel af liet hangen van hun manier van werken. Misschien toch leren om dit sneller te herkennen en met een ander type mensen samen te werken?
Ik kreeg laatst de opmerking van een docent dat ik misschien de verkeerde mensen aantrok, en dat ik mijn werkhouding te veel af liet hangen van hun manier van werken. Misschien toch leren om dit sneller te herkennen en met een ander type mensen samen te werken?
zaterdag 7 maart 2009 om 20:01
quote:Boarn schreef op 02 maart 2009 @ 13:28:
Niet dat ik zn streber ben, maar ik wil me wel gewoon keihard inzetten voor deze studie. Ik betaal de opleiding zelf, steek er veel tijd in naast mn werk/relatie en dan wil ik niet dat ik door zn stelletje prutsers (om het maar even te generaliseren) mijn studiepunten niet haal. Ik had misschien ook wel meer een pro-actievere houding verwacht van anderen. Je mag toch aannemen dat de volwassenen er anders in staan dan de pubers. En inderdaad doordat iedereen werkt en ver bij elkaar vandaan woont is communiceren via email de snelste methode. Maar als er gewoon niet op je mailtjes word gereageerd....
Ik ben best gewent om in groepjes te werken, dat doe ik op mn werk ook. Misschien is daarbij het voordeel dat mijn leidinggevende ingrijpt als hij ziet dat er mensen zijn die de kantjes er vanaf lopen. En het duidelijker is aan het einde wie wat heeft gedaan en vooral wie wat niet.
Blijf het lastig vinden hoor, maar mooi om te ontdekken dat er meer mensen last van hebben.
E-mail is de meest ineffectieve wijze van communiceren en volstrekt ongeschikt voor het verdelen van taken of het aanspreken van iemand die zijn afspraken niet nakomt.
Het lijkt me redelijk als je iedereen bij elkaar roept en daar je probleem voorlegt. Laat de deelnemers van de groep zelf aangeven welke bijdrage zij kunnen en willen leveren. Spreek daarna af wat jullie doen als zij zich onverhoopt niet aan hun afspraken kunnen houden. Maak dus van tevoren een plan B. Daarnaast zou je kunnen proberen je communicatieve vaardigheden uit te breiden waar het gaat om beïnvloeding van anderen. In de meeste functies is het belangrijk dat je anderen kunt motiveren en beïnvloeden. Wellicht kan je studieadviseur je daarbij verder op weg helpen?
Niet dat ik zn streber ben, maar ik wil me wel gewoon keihard inzetten voor deze studie. Ik betaal de opleiding zelf, steek er veel tijd in naast mn werk/relatie en dan wil ik niet dat ik door zn stelletje prutsers (om het maar even te generaliseren) mijn studiepunten niet haal. Ik had misschien ook wel meer een pro-actievere houding verwacht van anderen. Je mag toch aannemen dat de volwassenen er anders in staan dan de pubers. En inderdaad doordat iedereen werkt en ver bij elkaar vandaan woont is communiceren via email de snelste methode. Maar als er gewoon niet op je mailtjes word gereageerd....
Ik ben best gewent om in groepjes te werken, dat doe ik op mn werk ook. Misschien is daarbij het voordeel dat mijn leidinggevende ingrijpt als hij ziet dat er mensen zijn die de kantjes er vanaf lopen. En het duidelijker is aan het einde wie wat heeft gedaan en vooral wie wat niet.
Blijf het lastig vinden hoor, maar mooi om te ontdekken dat er meer mensen last van hebben.
E-mail is de meest ineffectieve wijze van communiceren en volstrekt ongeschikt voor het verdelen van taken of het aanspreken van iemand die zijn afspraken niet nakomt.
Het lijkt me redelijk als je iedereen bij elkaar roept en daar je probleem voorlegt. Laat de deelnemers van de groep zelf aangeven welke bijdrage zij kunnen en willen leveren. Spreek daarna af wat jullie doen als zij zich onverhoopt niet aan hun afspraken kunnen houden. Maak dus van tevoren een plan B. Daarnaast zou je kunnen proberen je communicatieve vaardigheden uit te breiden waar het gaat om beïnvloeding van anderen. In de meeste functies is het belangrijk dat je anderen kunt motiveren en beïnvloeden. Wellicht kan je studieadviseur je daarbij verder op weg helpen?
maandag 9 maart 2009 om 10:08
Tja, zoals de anderen hier al hebben gezegd als je een studie doet dan hoort daar bijna altijd groepswerk bij. Bij ons op de opleiding werk je eigenlijk alleen maar in groepen, heel af en toe hebben we individuele opdrachten.
Ik heb het eerste jaar niet zoveel last gehad met werken in groepjes omdat ik altijd met hetzelfde meisje samenwerkte. Die stopte echter met de opleiding en het tweede jaar had ik echt problemen met het vinden van mijn plek in de groep, ook omdat de groep bestond uit allemaal nieuwe mensen. Het eerste blok zat ik echt in een groep met twee stomme meiden die me op een gegeven moment gingen negeren. Ik heb toen een gesprek gehad met een docent en die zei dat ik beter kon gaan samenwerken met jongens omdat die een stuk minder kinderachtig zijn op dat vlak (jaloezie etc). Dat ben ik toen gaan doen en dat is me prima bevallen.
Je hebt natuurlijk altijd wel dat je de ene keer wat meer doet dan de andere kant. Bij mij gaat het gewoon om het behalen van mijn vakken dus als ik daarom meer moet doen omdat de rest geen fuck doet dan doe ik dat. Maar ik zeg het wel eerlijk (heb daardoor wel eens ruzie gehad) en ik zeg het ook tegen de docent, want aan meerijders heb ik echt een hekel.
Als je gaat werken is het trouwens niet veel anders hoor. Op je stage bijvoorbeeld moet je ook constant samenwerken met andere mensen en daar zitten soms ook slackers tussen.
Ik heb het eerste jaar niet zoveel last gehad met werken in groepjes omdat ik altijd met hetzelfde meisje samenwerkte. Die stopte echter met de opleiding en het tweede jaar had ik echt problemen met het vinden van mijn plek in de groep, ook omdat de groep bestond uit allemaal nieuwe mensen. Het eerste blok zat ik echt in een groep met twee stomme meiden die me op een gegeven moment gingen negeren. Ik heb toen een gesprek gehad met een docent en die zei dat ik beter kon gaan samenwerken met jongens omdat die een stuk minder kinderachtig zijn op dat vlak (jaloezie etc). Dat ben ik toen gaan doen en dat is me prima bevallen.
Je hebt natuurlijk altijd wel dat je de ene keer wat meer doet dan de andere kant. Bij mij gaat het gewoon om het behalen van mijn vakken dus als ik daarom meer moet doen omdat de rest geen fuck doet dan doe ik dat. Maar ik zeg het wel eerlijk (heb daardoor wel eens ruzie gehad) en ik zeg het ook tegen de docent, want aan meerijders heb ik echt een hekel.
Als je gaat werken is het trouwens niet veel anders hoor. Op je stage bijvoorbeeld moet je ook constant samenwerken met andere mensen en daar zitten soms ook slackers tussen.
dinsdag 10 maart 2009 om 09:41
Ik wil je vooral sterkte wensen.
Ik werk zelf als docent aan een opleiding waar veel van mijn collega's groepsopdrachten laten doen -ik blijf weigeren-. We hebben er regelmatig discussies over, maar ik blijf het onrechtvaardig vinden. Werken in groepen okay (ja, kan inderdaad nuttig zijn om bepaalde vaardigheden te leren), maar cijfers dienen wat mij betreft te zijn voor degene die het -specifieke- stuk geschreven heeft.
Mijn mening is dat groepsdynamiek alleen in een cijfer mee mag wegen als groepsvaardigheden een hoofddoel zijn van de module die beoordeeld wordt -maar ja het is me nog niet gelukt mijn collega's hiervan te overtuigen. Zelfs in dat geval zou ik willen dat er individuele cijfers worden gegeven voor individuele reflectie op het groepsproces.
Werken is in mijn optiek toch anders. Daar wordt je voor betaald, voor een studie betaal je vaak zelf. Ik vraag me wel eens af hoe dit alles juridisch zit eigenlijk.
Alles wat je beschrijft komt regelmatig terug in feedback die we van studenten krijgen. Je hebt ook heel erg gelijk dat je niet de boeman moet worden, dat is inderdaad een risico wat er in zit. Belangrijk om te blijven doen wat je zelf goed vindt, blijf communiceren over wat je graag wil, maar blijf ook respectvol naar de keuzes die anderen maken. Zij hebben er ook niet voor gekozen om met jou in een groepje te zitten (willen misschiien hun opleiding met zo min mogelijk moeite doen, is ook een keus -vind ik als juf ook niet zo leuk, maar ja-). Blijft een beetje doormodderen denk ik.
Ik werk zelf als docent aan een opleiding waar veel van mijn collega's groepsopdrachten laten doen -ik blijf weigeren-. We hebben er regelmatig discussies over, maar ik blijf het onrechtvaardig vinden. Werken in groepen okay (ja, kan inderdaad nuttig zijn om bepaalde vaardigheden te leren), maar cijfers dienen wat mij betreft te zijn voor degene die het -specifieke- stuk geschreven heeft.
Mijn mening is dat groepsdynamiek alleen in een cijfer mee mag wegen als groepsvaardigheden een hoofddoel zijn van de module die beoordeeld wordt -maar ja het is me nog niet gelukt mijn collega's hiervan te overtuigen. Zelfs in dat geval zou ik willen dat er individuele cijfers worden gegeven voor individuele reflectie op het groepsproces.
Werken is in mijn optiek toch anders. Daar wordt je voor betaald, voor een studie betaal je vaak zelf. Ik vraag me wel eens af hoe dit alles juridisch zit eigenlijk.
Alles wat je beschrijft komt regelmatig terug in feedback die we van studenten krijgen. Je hebt ook heel erg gelijk dat je niet de boeman moet worden, dat is inderdaad een risico wat er in zit. Belangrijk om te blijven doen wat je zelf goed vindt, blijf communiceren over wat je graag wil, maar blijf ook respectvol naar de keuzes die anderen maken. Zij hebben er ook niet voor gekozen om met jou in een groepje te zitten (willen misschiien hun opleiding met zo min mogelijk moeite doen, is ook een keus -vind ik als juf ook niet zo leuk, maar ja-). Blijft een beetje doormodderen denk ik.
