Werk & Studie
alle pijlers
Vervelende collega’s
woensdag 29 april 2020 om 17:12
Ja precies, ik maak me er ook geen zorgen over dat het voor mij gevolgen heeft maar ik vind het ook geen fijne situatie uiteraard. Het vervelende alleen is dat ik hier bij toeval achter kom. Wie weet wat ze nog meer achter mijn rug zegt en rondmailt. Dit is niet de eerste keer dat ik dergelijk gedrag van haar zie (in 3 maanden tijd), alleen wel de eerste keer dat ze het zo opzichtig doet.MinkeDeWit schreef: ↑29-04-2020 16:42Dat is toch ook suf van haar, want jij kunt gewoon bewijzen dat je het wel hebt opgepakt.
Leuk om de verhalen te lezen van anderen
woensdag 29 april 2020 om 17:17
woensdag 29 april 2020 om 17:27
Ik heb een aantal horken van collega’s met wie ik vervelende aanvaringen heb gehad. Die zal ik hier niet beschrijven, want ik denk dat daar deels eigen aandeel in zat. Ik ben altijd vriendelijk, maar heb wat irritante eigenaardigheden waar je doorheen kijkt als je me kent. Kwestie van botsende karakters ook.
Deze kan wel, want deze collega is echt apart. Collega S heeft altijd een net iets andere waarheid dan een ander, maar gelooft het volgens mij oprecht. Wij moesten eens samenwerken, en toen kwam hij naar me toe met het verhaal dat mijn leidinggevende laaiend op me was. Ik was me van geen kwaad bewust dus ik ben gelijk naar haar toe gegaan om te vragen wat er was. Bleek dat S bij haar was geweest om te klagen dat ik nooit bereikbaar was. Mijn agenda is echter altijd bij, en ik beantwoord voicemails zodra ik ze hoor, dus dat was gewoon niet waar. LG had ook gezegd dat ze het niet herkende maar dat hij me er zelf op moest aanspreken als hij het zo had ervaren. Ik heb het er maar bij gelaten.
Later heeft hij tegen een andere collega nog officieel een klacht ingediend wegens onbereikbaarheid. Die collega had echter speciaal voor S een wekelijks bijpraatuurtje en registreerde zijn uren in detail in een dagelijks journaal. We houden het er maar op dat S wat extra aandacht behoeft
Deze kan wel, want deze collega is echt apart. Collega S heeft altijd een net iets andere waarheid dan een ander, maar gelooft het volgens mij oprecht. Wij moesten eens samenwerken, en toen kwam hij naar me toe met het verhaal dat mijn leidinggevende laaiend op me was. Ik was me van geen kwaad bewust dus ik ben gelijk naar haar toe gegaan om te vragen wat er was. Bleek dat S bij haar was geweest om te klagen dat ik nooit bereikbaar was. Mijn agenda is echter altijd bij, en ik beantwoord voicemails zodra ik ze hoor, dus dat was gewoon niet waar. LG had ook gezegd dat ze het niet herkende maar dat hij me er zelf op moest aanspreken als hij het zo had ervaren. Ik heb het er maar bij gelaten.
Later heeft hij tegen een andere collega nog officieel een klacht ingediend wegens onbereikbaarheid. Die collega had echter speciaal voor S een wekelijks bijpraatuurtje en registreerde zijn uren in detail in een dagelijks journaal. We houden het er maar op dat S wat extra aandacht behoeft
woensdag 29 april 2020 om 17:27
Collega waar ik al eerder over schreef vroeg mij in haar eerste week iets voor haar te doen na schooltijd. Ik vond het een vreemd verzoek maar deed het toch, ze was immers net nieuw. (Iets als ramen van haar lokaal dicht te doen) Vervolgens vroeg ze het nog een keer een heb ik gezegd dat ze dat misschien beter zelf kon doen.
Na een paar weken sprak onze leidinggevende haar aan op datgene omdat ze dat dus heel vaak vergat te doen. Toen heeft ze gezegd: 'Maar ik had het aan Andersom gevraagd.' Leidinggevende liet dat even voor wat het was, tot het weer gebeurde. Weer de smoes dat ze het aan mij gevraagd had. Vervolgens moest ik dus op het matje komen........ Gelukkig werd ik wel geloofd. Leidinggevende vond het al niks voor mij dat ik het steeds vergat.
Na een paar weken sprak onze leidinggevende haar aan op datgene omdat ze dat dus heel vaak vergat te doen. Toen heeft ze gezegd: 'Maar ik had het aan Andersom gevraagd.' Leidinggevende liet dat even voor wat het was, tot het weer gebeurde. Weer de smoes dat ze het aan mij gevraagd had. Vervolgens moest ik dus op het matje komen........ Gelukkig werd ik wel geloofd. Leidinggevende vond het al niks voor mij dat ik het steeds vergat.
woensdag 29 april 2020 om 17:31
Ik heb een collega gehad die op alle slakken zout legde! Door hem liepen onze vergaderingen altijd uit, ik werd er he-le-maal gek van. Notulen van de vorige vergadering punt voor punt langslopen, elke kromme formulering bediscussiëren, rode pen erbij in de aanslag 
Heel vriendelijke man verder maar ik kon er gewoon niet tegen.
Heel vriendelijke man verder maar ik kon er gewoon niet tegen.
woensdag 29 april 2020 om 17:37
Vreemd toch dat soms de ervaringen van mensen zo uit elkaar liggen. Je zou bijna aan jezelf gaan twijfelen. Gelukkig geloofde je LG je wel direct.MinkeDeWit schreef: ↑29-04-2020 17:27Ik heb een aantal horken van collega’s met wie ik vervelende aanvaringen heb gehad. Die zal ik hier niet beschrijven, want ik denk dat daar deels eigen aandeel in zat. Ik ben altijd vriendelijk, maar heb wat irritante eigenaardigheden waar je doorheen kijkt als je me kent. Kwestie van botsende karakters ook.
Deze kan wel, want deze collega is echt apart. Collega S heeft altijd een net iets andere waarheid dan een ander, maar gelooft het volgens mij oprecht. Wij moesten eens samenwerken, en toen kwam hij naar me toe met het verhaal dat mijn leidinggevende laaiend op me was. Ik was me van geen kwaad bewust dus ik ben gelijk naar haar toe gegaan om te vragen wat er was. Bleek dat S bij haar was geweest om te klagen dat ik nooit bereikbaar was. Mijn agenda is echter altijd bij, en ik beantwoord voicemails zodra ik ze hoor, dus dat was gewoon niet waar. LG had ook gezegd dat ze het niet herkende maar dat hij me er zelf op moest aanspreken als hij het zo had ervaren. Ik heb het er maar bij gelaten.
Later heeft hij tegen een andere collega nog officieel een klacht ingediend wegens onbereikbaarheid. Die collega had echter speciaal voor S een wekelijks bijpraatuurtje en registreerde zijn uren in detail in een dagelijks journaal. We houden het er maar op dat S wat extra aandacht behoeft
woensdag 29 april 2020 om 17:46
Ik heb een collega die anderen helemaal kapot analyseert. Super irritant, alsof je bij de psycholoog zit terwijl je daar niet om hebt gevraagd. In het verleden collega’s gehad die nieuwelingen binnen de organisatie het leven zuur maakte. Vooral stagiaires moesten het ontgelden. Ach.. je hebt overal rotte appels tussen zitten maar sommigen maken er wel écht een potje van.
woensdag 29 april 2020 om 17:50
Nou. Een inkoppertje dus.madamecannibale schreef: ↑29-04-2020 16:35Mee eens hoor. Maar ik werk ook al 15 jaar en probeer altijd nieuwe collega’s welkom te laten voelen. Dat probeer ik bij haar ook maar ik vind haar gedrag echt niet ok. En dit heb ik al op verschillende momenten en manieren met haar besproken maar we komen niet echt nader tot elkaar helaas. Even als voorbeeld, laatst stuurde ze mij een mailtje dat ze een klacht had ontvangen over mijn afdeling. Ik heb haar hier direct over gemaild en ook aangegeven wat de procedure is rondom klachten. Verder is de klacht nu afgehandeld. Ik heb haar gevraagd of ze mij op de hoogte wil houden mocht zij nog feedback krijgen van deze klant en dit ook nog telefonisch met haar besproken. Dit was al twee weken geleden, klacht is verder in ons klachtensysteem geregistreerd en inzichtelijk voor iedereen.
Zie ik net dat ze een mailtje naar management stuurt dat ze een klacht heeft ontvangen en dat ik dit genegeerd heb en dat zij het nu zelf maar opgelost heeft. Uiteraard was dit mailtje niet voor mijn ogen bedoeld maar het geeft mij niet echt een fijn gevoel dat we pro-actief samenwerken.
Meteen een mail er overheen, ook naar het management en uitleggen hoe het WEL is gegaan
woensdag 29 april 2020 om 18:09
Ik heb 1 collega die zich zo lelijk opmaakt dat ik niet met haar kan praten. Ze zit gelukkig op een andere etage.
Het lijkt serieus wel alsof ze zich voordat ze naar bed gaat schminkt in volle theater makeup, gaat slapen, en dan zo naar haar werk komt, inclusief kapsel.
Ik heb als ik met haar moet eten echt zin om een make up doekje te pakken, haar hoofd onder mijn oksel te klemmen en te gaan boenen.
Het lijkt serieus wel alsof ze zich voordat ze naar bed gaat schminkt in volle theater makeup, gaat slapen, en dan zo naar haar werk komt, inclusief kapsel.
Ik heb als ik met haar moet eten echt zin om een make up doekje te pakken, haar hoofd onder mijn oksel te klemmen en te gaan boenen.
woensdag 29 april 2020 om 18:44
woensdag 29 april 2020 om 18:46
Ach gut. Ik had een collega die tot haar 60e bij moeder had gewoond, tot die overleed. Die collega liep in truien met beertjes, en verwassen zooi die zelfs ik al niet meer binnenshuis zou dragen. En altijd een slaapvogelnestje in haar haar, net of ze alleen de voorkant kamde. Maar wel een superaardige collega.Het-groepje schreef: ↑29-04-2020 18:09Ik heb 1 collega die zich zo lelijk opmaakt dat ik niet met haar kan praten. Ze zit gelukkig op een andere etage.
Het lijkt serieus wel alsof ze zich voordat ze naar bed gaat schminkt in volle theater makeup, gaat slapen, en dan zo naar haar werk komt, inclusief kapsel.
Ik heb als ik met haar moet eten echt zin om een make up doekje te pakken, haar hoofd onder mijn oksel te klemmen en te gaan boenen.
woensdag 29 april 2020 om 19:51
Ik heb eigenlijk vooral aardige collega's maar 1 collega spant de kroon. Haar verhaal is altijd het tegenovergestelde van wat wij hebben begrepen. Bizar gewoon. Ze begint te praten en houdt niet meer op. Een grote monoloog maar luistert gewoon niet. Nu heb ik haar gevraagd om gespreksverslagen te maken en die naar mij te mailen om zeker te weten dat we op 1 lijn zitten. En ze doet het ook nog 
woensdag 29 april 2020 om 20:23
Ik liep vroeger stage bij een bedrijf waar ik eigenlijk niet zo welkom was, bleek achteraf.
Daar een aantal rare dingen meegemaakt, waaronder het volgende.
Ze hielden daar vaste koffietijden aan voor zowel de klanten als personeel en eigenaren. Ik moest dan koffie en thee zetten en van te voren inschatten hoeveel er nodig was. Ik ben opgevoed met het idee dat je dan beter teveel dan te weinig kunt hebben, het komt immers wel op. Maar als ik er ook maar een kopje naast zat, kreeg ik op mijn kop. Ik had maar moeten bedenken dat klant X die ik niet kende toch thee dronk i.p.v. koffie. En eerst vragen en dan pas zetten mocht niet.
Daar een aantal rare dingen meegemaakt, waaronder het volgende.
Ze hielden daar vaste koffietijden aan voor zowel de klanten als personeel en eigenaren. Ik moest dan koffie en thee zetten en van te voren inschatten hoeveel er nodig was. Ik ben opgevoed met het idee dat je dan beter teveel dan te weinig kunt hebben, het komt immers wel op. Maar als ik er ook maar een kopje naast zat, kreeg ik op mijn kop. Ik had maar moeten bedenken dat klant X die ik niet kende toch thee dronk i.p.v. koffie. En eerst vragen en dan pas zetten mocht niet.
woensdag 29 april 2020 om 21:08
Bij mijn zomerbaantje, fabrieks/productiewerk, mocht mijn leidinggevende mij niet. Naar mij werd altijd geschreeuwd dat ik harder, sneller, beter moest werken, maar ze kon nooit concreet uitleggen wat ik precies fout deed. Ook had ze altijd wat te vertellen over wat ik aanhad ("zo'n trui is toch veel te warm, doe eens uit!" terwijl je in een ijskoude fabriek staat omdat de zon nog niet op is) en mocht ik als enige niet naar muziek luisteren. Wanneer we aan het eind van de dag alles schoonmaakten kreeg ik een preek dat ik het niet goed genoeg had gedaan, ondanks dat het deel dat volgens haar nog vies was helemaal niet door mij was schoongemaakt. Wanneer ik haar daarop wees liep ze briesend weg.
Toen ik op een gegeven moment de schuld kreeg van wat ánderen fout deden (ze kwam tegen mij stoom afblazen, en de daadwerkelijk schuldige kreeg de "light versie" van de preek omdat alle frustratie al op mij was afgereageerd) was ik er wel klaar mee en gaf ik aan dat dit mijn laatste jaar zou zijn.
Ik weet nog steeds niet wat ik nou precies fout deed. Ik deed mijn werk blijkbaar dusdanig slecht dat ik geen recht had om muziek te luisteren of een trui aan te mogen, maar blijkbaar deed ik mijn werk wel goed genoeg om de jaren daarop weer terug te mogen komen. Ieder jaar vroeg ze me namelijk enthousiast of ik volgend jaar weer zou willen komen.
Het jaar daarop werd ik wel uitgenodigd voor het feest aan het einde van het seizoen, omdat een vriend van mij er nog werkte (en ik dus als +1 mee mocht). Dat vond ik aardig. Eenmaal daar werd iedereen een drankje aangeboden en liep ze mij straal voorbij. Geen woord tegen me gesproken, terwijl ze wist dat ik zou komen (ze had nota bene zelf aan die vriend gevraagd of ik wilde komen!). Geen spat veranderd
Toen ik op een gegeven moment de schuld kreeg van wat ánderen fout deden (ze kwam tegen mij stoom afblazen, en de daadwerkelijk schuldige kreeg de "light versie" van de preek omdat alle frustratie al op mij was afgereageerd) was ik er wel klaar mee en gaf ik aan dat dit mijn laatste jaar zou zijn.
Ik weet nog steeds niet wat ik nou precies fout deed. Ik deed mijn werk blijkbaar dusdanig slecht dat ik geen recht had om muziek te luisteren of een trui aan te mogen, maar blijkbaar deed ik mijn werk wel goed genoeg om de jaren daarop weer terug te mogen komen. Ieder jaar vroeg ze me namelijk enthousiast of ik volgend jaar weer zou willen komen.
Het jaar daarop werd ik wel uitgenodigd voor het feest aan het einde van het seizoen, omdat een vriend van mij er nog werkte (en ik dus als +1 mee mocht). Dat vond ik aardig. Eenmaal daar werd iedereen een drankje aangeboden en liep ze mij straal voorbij. Geen woord tegen me gesproken, terwijl ze wist dat ik zou komen (ze had nota bene zelf aan die vriend gevraagd of ik wilde komen!). Geen spat veranderd
woensdag 29 april 2020 om 21:14
Ik heb een vervelende collega die me ontzettend op mijn lip zit. Ik volg een training, zij gaat dezelfde training volgen (totaal ander werkgebied). Vervolgens klaagt ze over de opdrachten, lessen en lesstof die ze veel te pittig vindt.
Niemand doet iets goed behalve zij, alle collega's gaan over de tong richting mij. Toen ze door een moeilijke tijd ging kreeg ze een attentie van het werk maar ook dit was niet naar wens. Het liefst houdt ze ook na werktijd nog contact maar dit sta ik niet toe ik maak haar duidelijk dat ik tijdens privé tijd gewoon niet met werk bezig wil zijn.
Wat ik ook doe of zeg, ontkomen lijkt onmogelijk!
Wat heerlijk om even te klagen
Niemand doet iets goed behalve zij, alle collega's gaan over de tong richting mij. Toen ze door een moeilijke tijd ging kreeg ze een attentie van het werk maar ook dit was niet naar wens. Het liefst houdt ze ook na werktijd nog contact maar dit sta ik niet toe ik maak haar duidelijk dat ik tijdens privé tijd gewoon niet met werk bezig wil zijn.
Wat ik ook doe of zeg, ontkomen lijkt onmogelijk!
Wat heerlijk om even te klagen
woensdag 29 april 2020 om 22:07
Ik heb meerdere collega's die ik vervelend vind. Nu zitten net die mensen verplicht thuis met de crisis. Dus lekker rustig. Het is een Sociale werkplaats, waar iedereen iets mankeert. Ik ook.
Een groepje Turkse vrouwen. Ze weigeren Nederlands te praten onderling op het werk. Alleen als je iets fout doet, doen ze het wel. Ze lopen ontzettend langzaam door de gangen en gerust met z'n vieren naast elkaar. Als er eentje pijn heeft hebben ze dat ineens allemaal. Als er voor weinig geld iets te krijgen is, duikt heel dat groepje er als eerste op af.
Een collega die absoluut niet tegen kritiek kan, maar dat altijd wel op anderen heeft. Om de kleinste dingen raakt ze in conflicten. Dat heeft ze naar eigen zeggen overal gehad. Op school, haar vorige banen, met haar ouders, in vriendschappen. Al noemt zij dat zelf "gepest worden". Krijgt ze haar zin niet, dan raakt ze overstuur en valt de desbetreffende persoon soms fysiek aan. Daarna meldt ze zich weer een paar weken ziek. Ze wisselt vaak van mening. Als ze op afdeling A zit, zegt ze dat ze het op afdeling B niet leuk vind. Maar zit ze op B, dan vindt ze A ineens niet leuk. Ze probeert ook te bepalen met wie haar vriendinnen wel en niet mogen omgaan.
Een groepje Turkse vrouwen. Ze weigeren Nederlands te praten onderling op het werk. Alleen als je iets fout doet, doen ze het wel. Ze lopen ontzettend langzaam door de gangen en gerust met z'n vieren naast elkaar. Als er eentje pijn heeft hebben ze dat ineens allemaal. Als er voor weinig geld iets te krijgen is, duikt heel dat groepje er als eerste op af.
Een collega die absoluut niet tegen kritiek kan, maar dat altijd wel op anderen heeft. Om de kleinste dingen raakt ze in conflicten. Dat heeft ze naar eigen zeggen overal gehad. Op school, haar vorige banen, met haar ouders, in vriendschappen. Al noemt zij dat zelf "gepest worden". Krijgt ze haar zin niet, dan raakt ze overstuur en valt de desbetreffende persoon soms fysiek aan. Daarna meldt ze zich weer een paar weken ziek. Ze wisselt vaak van mening. Als ze op afdeling A zit, zegt ze dat ze het op afdeling B niet leuk vind. Maar zit ze op B, dan vindt ze A ineens niet leuk. Ze probeert ook te bepalen met wie haar vriendinnen wel en niet mogen omgaan.
woensdag 29 april 2020 om 22:09
Ik heb atm geen werk dus ik kan helaas niet klagen over mijn collega's, maar pfoe, met zo iemand zou ik ook niet willen samen werken.madamecannibale schreef: ↑29-04-2020 15:34Om af te trappen. Ik heb al een aantal “bijzondere” collega’s gehad maar meestal vond ik vrij snel een manier om met elkaar om te gaan zodat we toch goed samen konden werken. Nu heb ik echter een nieuwe collega met wie dat niet lukt, ik erger me echt groen en geel. Wat doet ze dan precies fout denk je misschien. Dat valt eigenlijk wel mee. Het is meer de manier waarop ze communiceert. Ze is heel negatief over systemen die haar voorganger heeft ingericht, ik heb haar al een paar keer betrapt op klagen over mijn werk tegen collega’s, en ze is druk bezig iedereen voor haar karretje te spannen. In vind haar erg negatief en lui, ze zorgt ervoor dat anderen haar werk doen en ondertussen roddelt ze en zegt ze van alles achter iemands rug om. Richting het management stuurt ze echter prachtige rapportages (gemaakt door collega’s) en laat ze zich van haar beste kant zien. Ik merk dat ik er steeds meer tegen op zie om met haar samen te werken.
Uiteraard probeer ik wel gewoon zakelijk te blijven en mijn grenzen aan te geven. Het thuis werken draagt ook niet echt bij aan een betere samenwerking helaas.
Heb je haar al aangesproken op het feit dat ze soms klaagt over je werk? Kan je ook gewoon formeel doen, misschien zelfs vleiend een beetje vragen wat er volgens haar beter kan, dan valt je onderliggende boodschap niet zo op.
leeg
woensdag 29 april 2020 om 22:25
Ik heb zoveel rare collega's gehad.
De raarste waren een duo, met wie ik dacht leuk op te kunnen schieten en met wie ik vaak ging lunchen of na het werk nog iets ging doen.
We hadden een soort baan waarbij vanaf het begin duidelijk was dat je je werk op een bepaalde moest verantwoorden en zo je eigen baan moest verdienen. Deze dames vonden dat onzin, en geloofden ook niet dat het echt zou gebeuren dat ze zouden worden ontslagen bij het niet verantwoorden.
Ik deed het wel netjes.
Er werd medegedeeld dat het verantwoorden was of wegwezen. De dames zeiden stoer dat ze dan wel wat anders gingen zoeken.
Er was een vergadering.
Vlak voor de vergadering kwamen ze nog naar mijn bureau, leuke praatjes over hun nieuwe kleding etc.
We zitten nog geen 5 minuten in de vergadering en de dames begonnen met haat vertrokken koppen een tirade over incompetente collega's die hun cijfertjes dan wel op orde hadden, maar inhoudelijk niks konden.
Vooral ik, nou, het zou een enorme fout van de organisatie zijn als uitgerekend ik wel in dienst zou blijven en zij niet.
Er zaten collega's wit weggetrokken bij, mensen liepen weg en wilden me meetrekken, ik zat met open mond te luisteren.
Hun plan: de door mij bij elkaar verantwoorde uren gebruiken teambreed en dan first in first out.
Ze zijn op het matje geroepen en hebben hun excuses aan moeten bieden, en zijn inderdaad gewoon niet verlengd. Ik was daar ook snel weg.
De raarste waren een duo, met wie ik dacht leuk op te kunnen schieten en met wie ik vaak ging lunchen of na het werk nog iets ging doen.
We hadden een soort baan waarbij vanaf het begin duidelijk was dat je je werk op een bepaalde moest verantwoorden en zo je eigen baan moest verdienen. Deze dames vonden dat onzin, en geloofden ook niet dat het echt zou gebeuren dat ze zouden worden ontslagen bij het niet verantwoorden.
Ik deed het wel netjes.
Er werd medegedeeld dat het verantwoorden was of wegwezen. De dames zeiden stoer dat ze dan wel wat anders gingen zoeken.
Er was een vergadering.
Vlak voor de vergadering kwamen ze nog naar mijn bureau, leuke praatjes over hun nieuwe kleding etc.
We zitten nog geen 5 minuten in de vergadering en de dames begonnen met haat vertrokken koppen een tirade over incompetente collega's die hun cijfertjes dan wel op orde hadden, maar inhoudelijk niks konden.
Vooral ik, nou, het zou een enorme fout van de organisatie zijn als uitgerekend ik wel in dienst zou blijven en zij niet.
Er zaten collega's wit weggetrokken bij, mensen liepen weg en wilden me meetrekken, ik zat met open mond te luisteren.
Hun plan: de door mij bij elkaar verantwoorde uren gebruiken teambreed en dan first in first out.
Ze zijn op het matje geroepen en hebben hun excuses aan moeten bieden, en zijn inderdaad gewoon niet verlengd. Ik was daar ook snel weg.
woensdag 29 april 2020 om 22:35
Ik heb er momenteel 1. Omhoog gevallen, bot, snauwerig en blaft anderen af. Heeft in korte tijd behoorlijk wat collega's en klanten tegen zich in het harnas gejaagd waardoor het 'probleem' (collega dus) nu ook bij hogerhand gesignaleerd is.
Ik sta er om bekend met vrijwel iedereen wel door een deur te kunnen in professionele setting, altijd al zo geweest dus dat iemand vanaf dag 1 al de pest aan me heeft was wel even slikken in het begin (maar ik blijk dus niet de enige te zijn)
Ik sta er om bekend met vrijwel iedereen wel door een deur te kunnen in professionele setting, altijd al zo geweest dus dat iemand vanaf dag 1 al de pest aan me heeft was wel even slikken in het begin (maar ik blijk dus niet de enige te zijn)
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
woensdag 29 april 2020 om 23:01
donderdag 30 april 2020 om 07:41
Ik werkte als scholier in de vakanties in een fabriek. Komt op een dag de manager briesend op mij af. Hij houdt een tirade van zeker 10 minuten waar ik geen woord tussen kreeg. Ik zou het bedrijf voor tienduizenden guldens schade hebben toegebracht. Dat ik überhaupt het lef had om nog te komen vandaag.
En ik, ik stond erbij te kijken als een dom uilskuiken. In slow motion zag ik zijn mond schreeuwend op en neer gaan en speeksel in de rondte vliegen. Het was net een bulldog.
Toen hij eindelijk buiten adem was, kon ik vragen wat hij precies bedoelde. Nou meneer werd hels. HELS. ‘Jij hebt gisteren ......’
Vanuit mijn tenen kwam een oerbrul. Met alle kracht overschreeuwde ik de schreeuwert. ‘Ik was hier gisteren niet!!’
Het duurde even voordat de geluidsgolven zijn oren bereikte en zijn hersenen de inhoud van mijn woorden begrepen. Hij draaide resoluut om en beende weg.
Mijn leidinggevende had het van een afstandje gezien. Hij kon mij vertellen waar dit in vredesnaam over ging. Gisteren was blijkbaar een hele dienst aan levensmiddelen verkeerd gemaakt en daardoor onverkoopbaar. Een van de werknemers gisteren had de schuld in de schoenen geschoven van de uitzendkrachten. Alleen jammer voor hem, was er gebeld dat ik niet hoefde te komen ivm overbezetting. Maar mijn naam stond dus wel op alle papieren en formulieren.
Die collega heeft een officiële waarschuwing gehad. Tussen mij en de manager is het nooit goed gekomen.
En ik, ik stond erbij te kijken als een dom uilskuiken. In slow motion zag ik zijn mond schreeuwend op en neer gaan en speeksel in de rondte vliegen. Het was net een bulldog.
Toen hij eindelijk buiten adem was, kon ik vragen wat hij precies bedoelde. Nou meneer werd hels. HELS. ‘Jij hebt gisteren ......’
Vanuit mijn tenen kwam een oerbrul. Met alle kracht overschreeuwde ik de schreeuwert. ‘Ik was hier gisteren niet!!’
Het duurde even voordat de geluidsgolven zijn oren bereikte en zijn hersenen de inhoud van mijn woorden begrepen. Hij draaide resoluut om en beende weg.
Mijn leidinggevende had het van een afstandje gezien. Hij kon mij vertellen waar dit in vredesnaam over ging. Gisteren was blijkbaar een hele dienst aan levensmiddelen verkeerd gemaakt en daardoor onverkoopbaar. Een van de werknemers gisteren had de schuld in de schoenen geschoven van de uitzendkrachten. Alleen jammer voor hem, was er gebeld dat ik niet hoefde te komen ivm overbezetting. Maar mijn naam stond dus wel op alle papieren en formulieren.
Die collega heeft een officiële waarschuwing gehad. Tussen mij en de manager is het nooit goed gekomen.
donderdag 30 april 2020 om 08:30
Herkenbaar hier.Duufje schreef: ↑29-04-2020 15:58Ik heb mijn collega's inmiddels zo'n beetje 7 weken niet gezien, dus er is weinig te ergeren. Ik mis ze zo nu en dan zelfs wel eens een klein beetje. Irritante dingen die op afstand gebeuren kan ik overduidelijk een heel stuk beter handelen, dan wanneer ze letterlijk dichtbij zijn.
En mijn laatste strontvervelende collega is gelukkig na het ter ziele gaan van ons team in een ander team geplaatst dan ik dus heb ook geen last meer van hem.
In mijn nieuwe team alleen maar fijne collega's, da's ook voor het eerst trouwens
donderdag 30 april 2020 om 09:10
Ik heb een collega die alles wil regelen. Ze kijkt ook in al het werk wat af is om te zoeken naar fouten. Als iemand een vraag stelt aan degene die naast haar zit, dan geeft zij het antwoord al. Haar buuf zegt ook, als iemand een vraag stelt dan rij ik alvast naar achteren op mijn bureaustoel want zij geeft toch het antwoord al. En ze praat tegen haar computer, zegt hardop wat ze doet, tijd geleden hoorde ik haar zeggen: “bestand. Opslaan.” Fijn dat we nu thuiswerken!
donderdag 30 april 2020 om 09:20
Ik had eens een LG, die nog erg onervaren was in leidinggeven. Ze kreeg een nieuw team.
In dat team zaten oud-gedienden, waarvoor alles heel goed geregeld was en nieuwelingen (waaronder ik) die van een bizarre uitzendconstructie aan het werk gingen. Het was voormalig overheid, geprivatiseerd, voor alle oud-medewerkers golden de oude overheidsregelingen, voor nieuwelingen niks geregeld.
Dat is een moeilijk uitgangspunt, maar zij was onervaren en vooral heel onzeker. Ze deed alles fout, wat fout kon gaan. Het dieptepunt was, een "heisessie" waar we vooral onze onzekerheden moesten aangeven. Alles mocht gezegd, alles was veilig...
Nou niet dus, iedereen van die nieuwe lichting (want de ouden waren behoorlijk onschendbaar) kreeg daarna al zijn onzekerheden weer op ons bord.
De 1 na de ander trok conclusie en vertrok. Ik heb het nog geprobeerd, gesprek met de directeur (boven LG) geprobeerd (want leuke baan) zaken recht te trekken. LG vergaf het me niet en ik ben ook vertrokken. Daarna is deze LG in een burnout terecht gekomen. Gun je niemand, maaarrrrr heel eerlijk, ze was ook wel stronteigenwijs
In dat team zaten oud-gedienden, waarvoor alles heel goed geregeld was en nieuwelingen (waaronder ik) die van een bizarre uitzendconstructie aan het werk gingen. Het was voormalig overheid, geprivatiseerd, voor alle oud-medewerkers golden de oude overheidsregelingen, voor nieuwelingen niks geregeld.
Dat is een moeilijk uitgangspunt, maar zij was onervaren en vooral heel onzeker. Ze deed alles fout, wat fout kon gaan. Het dieptepunt was, een "heisessie" waar we vooral onze onzekerheden moesten aangeven. Alles mocht gezegd, alles was veilig...
Nou niet dus, iedereen van die nieuwe lichting (want de ouden waren behoorlijk onschendbaar) kreeg daarna al zijn onzekerheden weer op ons bord.
De 1 na de ander trok conclusie en vertrok. Ik heb het nog geprobeerd, gesprek met de directeur (boven LG) geprobeerd (want leuke baan) zaken recht te trekken. LG vergaf het me niet en ik ben ook vertrokken. Daarna is deze LG in een burnout terecht gekomen. Gun je niemand, maaarrrrr heel eerlijk, ze was ook wel stronteigenwijs
