Werk & Studie
alle pijlers
wanneer (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt?
maandag 27 juli 2009 om 11:03
ik weet niet zeker op welke pijler het hoort, dus als ik hem verkeerd heb geplaatst mijn excuus.
Ik heb al 7 jaar een eetstoornis en ik heb last van depressieve buien. Ik moet 40 uur per week werken om in mijn levensonderhoud te kunnen voorzien. Maar dit trek ik niet. Ik heb in augustus een adviesgesprek met een psycholoog over de behandeling van eetstoornis. Ik probeer er wel degelijk aan te werken. Maar door veel zorgen, piekeren etc, heb ik juist bijna meer last van eetbuien. Ik compenseer die eetbuien door de hele dag niks te eten, 's avond eetbui en dan 's avonds of 's nachts overgeven. Hierdoor heb ik natuurlijk een geheel ontregeld slaapritme al jaren. Maar sinds ik fulltime werk en vroeg op moet merk ik dat ik dat niet meer trek, na een week werken ben ik meer dan kapot. Zowel geestelijk als lichamelijk, de ''schone'' schijn ophouden, de weinige slaap, de lichamelijke inspanning. Ik wil wel graag blijven werken, omdat ik anders helemaal doordraai, maar 40 uur werken is voor mij momenteel echt niet haalbaar.
Ik heb al online proberen te googlen, maar ik kom maar weinig tegen over arbeidsongeschiktheid door psychische klachten/eetstoornissen. Dus mijn vragen aan jullie:
Hoe zorg ik dat ik in aanmerking kom voor zoiets?
Hoe zit het met arbeidsongeschiktheid?
Ervaringen hiermee?
Alvast bedankt!
Ik heb al 7 jaar een eetstoornis en ik heb last van depressieve buien. Ik moet 40 uur per week werken om in mijn levensonderhoud te kunnen voorzien. Maar dit trek ik niet. Ik heb in augustus een adviesgesprek met een psycholoog over de behandeling van eetstoornis. Ik probeer er wel degelijk aan te werken. Maar door veel zorgen, piekeren etc, heb ik juist bijna meer last van eetbuien. Ik compenseer die eetbuien door de hele dag niks te eten, 's avond eetbui en dan 's avonds of 's nachts overgeven. Hierdoor heb ik natuurlijk een geheel ontregeld slaapritme al jaren. Maar sinds ik fulltime werk en vroeg op moet merk ik dat ik dat niet meer trek, na een week werken ben ik meer dan kapot. Zowel geestelijk als lichamelijk, de ''schone'' schijn ophouden, de weinige slaap, de lichamelijke inspanning. Ik wil wel graag blijven werken, omdat ik anders helemaal doordraai, maar 40 uur werken is voor mij momenteel echt niet haalbaar.
Ik heb al online proberen te googlen, maar ik kom maar weinig tegen over arbeidsongeschiktheid door psychische klachten/eetstoornissen. Dus mijn vragen aan jullie:
Hoe zorg ik dat ik in aanmerking kom voor zoiets?
Hoe zit het met arbeidsongeschiktheid?
Ervaringen hiermee?
Alvast bedankt!
maandag 27 juli 2009 om 17:40
Je kunt alleen in de Wajong terechtkomen als je al voor je 18e ziek was, of als je volledig arbeidsongeschikt wordt voordat je een arbeidsverleden hebt opgebouwd en niet in staat bent om zelfstandig het minimumloon te verdienen.
Heb je wel een arbeidsverleden ( zoals TO, ze werkt immers op dit moment 40 uur) dan moet je 2 jaar ziek zijn om in aanmerking te komen voor een WIA uitkering. Ook als je volledig instort kom je eerst in de ziektewet, maar heb je misschien vanuit de ZW wel recht op een re-integratiebudget en dat kan mogelijkheden bieden in gesubsidieerde arbeidsplaatsen.
Als je onder het sociaal minimum komt, kun je mss aankloppen bij je gemeente, en krijg je een aanvulling in het kader van de WWB.
Heb je wel een arbeidsverleden ( zoals TO, ze werkt immers op dit moment 40 uur) dan moet je 2 jaar ziek zijn om in aanmerking te komen voor een WIA uitkering. Ook als je volledig instort kom je eerst in de ziektewet, maar heb je misschien vanuit de ZW wel recht op een re-integratiebudget en dat kan mogelijkheden bieden in gesubsidieerde arbeidsplaatsen.
Als je onder het sociaal minimum komt, kun je mss aankloppen bij je gemeente, en krijg je een aanvulling in het kader van de WWB.
maandag 27 juli 2009 om 18:16
quote:Moonlight82 schreef op 27 juli 2009 @ 16:33:
[...]
Het is al gezegd volgens mij, maar voor de zekerheid nog even: je kunt pas in de Wajong terecht komen als je een jaar ziek bent.
TO, dat zal bij jou dus (nog lang) niet aan de orde zijn.Soms kan het met terugwerkende kracht, zoals bij mij het geval was.
[...]
Het is al gezegd volgens mij, maar voor de zekerheid nog even: je kunt pas in de Wajong terecht komen als je een jaar ziek bent.
TO, dat zal bij jou dus (nog lang) niet aan de orde zijn.Soms kan het met terugwerkende kracht, zoals bij mij het geval was.
maandag 27 juli 2009 om 18:44
Je kunt wel met terugwerkende kracht een wajonguitkering toegekend krijgen, maar dat moet er wel voor je 18e levensjaar iets met je aan de hand zijn geweest. Ik weet niet of dat bij TO het geval is.
TO: Vervelend dat je eetstoornis je zoveel energie kost en super dat je er iets aan gaat doen! Je ziet nu zelf geen mogelijkheden om je inkomen te verhogen of je uitgaven te verlagen. M.i. kom je ook niet in aanmerking voor een uitkering of aanvulling.
Ik denk dat er maar 1 optie is, namelijk doorzetten, schulden aflossen en dan een stapje terug doen qua uren. Ondertussen kun je je inkomsten en uitgaven nog eens onder elkaar zetten in excel en kijken waar je geld naartoe gaat. Ook wanneer je denkt dat je geen onnodige uitgaven doet, kan het bijhouden van een kasboek nog wel eens nieuwe inzichten bieden.
Zou het helpen als je wat later zou mogen beginnen op je werk? Misschien zou je dat dan eens kunnen bespreken met je werkgever.
TO: Vervelend dat je eetstoornis je zoveel energie kost en super dat je er iets aan gaat doen! Je ziet nu zelf geen mogelijkheden om je inkomen te verhogen of je uitgaven te verlagen. M.i. kom je ook niet in aanmerking voor een uitkering of aanvulling.
Ik denk dat er maar 1 optie is, namelijk doorzetten, schulden aflossen en dan een stapje terug doen qua uren. Ondertussen kun je je inkomsten en uitgaven nog eens onder elkaar zetten in excel en kijken waar je geld naartoe gaat. Ook wanneer je denkt dat je geen onnodige uitgaven doet, kan het bijhouden van een kasboek nog wel eens nieuwe inzichten bieden.
Zou het helpen als je wat later zou mogen beginnen op je werk? Misschien zou je dat dan eens kunnen bespreken met je werkgever.
maandag 27 juli 2009 om 19:15
quote:thoughts_ schreef op 27 juli 2009 @ 12:20:
momenteel werk ik via een uitzendbureau, minder uur werken bij dat werk zit er niet in.
Ik vind het vrij makkelijk om te denken: dan maar een baan zoeken die beter verdient zodat je minder kan werken.
Net of ik niet alles probeer. Maar voor een ''starter'' liggen de goedbetaalde banen nou niet echt voor het oprapen op de straat. Ik ben dagelijks verder aan het solliciteren en aan het doen.
En heb ik het over de rest van mijn leven minder werken? Ik zeg dat het momenteel niet gaat. Lezen is ook een kunst.
Jammer dat je meteen zo vijandig wordt.
In de WAO terecht komen, als je het al komt, vergt veel tijd. Beter verdienend werk zoeken kun je zelf doen en kan veel minder tijd vergen.
En er zijn meer mensen k.o. na een 40-urige werkweek, je bent heus niet de enige. Volhouden tot je situatie verbetert dus, dat moeten anderen ook.
momenteel werk ik via een uitzendbureau, minder uur werken bij dat werk zit er niet in.
Ik vind het vrij makkelijk om te denken: dan maar een baan zoeken die beter verdient zodat je minder kan werken.
Net of ik niet alles probeer. Maar voor een ''starter'' liggen de goedbetaalde banen nou niet echt voor het oprapen op de straat. Ik ben dagelijks verder aan het solliciteren en aan het doen.
En heb ik het over de rest van mijn leven minder werken? Ik zeg dat het momenteel niet gaat. Lezen is ook een kunst.
Jammer dat je meteen zo vijandig wordt.
In de WAO terecht komen, als je het al komt, vergt veel tijd. Beter verdienend werk zoeken kun je zelf doen en kan veel minder tijd vergen.
En er zijn meer mensen k.o. na een 40-urige werkweek, je bent heus niet de enige. Volhouden tot je situatie verbetert dus, dat moeten anderen ook.
maandag 27 juli 2009 om 19:44
quote:HEMAlover schreef op 27 juli 2009 @ 18:44:
Je kunt wel met terugwerkende kracht een wajonguitkering toegekend krijgen, maar dat moet er wel voor je 18e levensjaar iets met je aan de hand zijn geweest. Ik weet niet of dat bij TO het geval is.
.Ik kwam op mn 27e in de wajong en het was zeker niet aangetoond dat er voor mijn 18e iets aan de hand was. Bij mij hebben ze het op 'uitval studie' gegooid, dat zal eea ook wel anders maken.
Je kunt wel met terugwerkende kracht een wajonguitkering toegekend krijgen, maar dat moet er wel voor je 18e levensjaar iets met je aan de hand zijn geweest. Ik weet niet of dat bij TO het geval is.
.Ik kwam op mn 27e in de wajong en het was zeker niet aangetoond dat er voor mijn 18e iets aan de hand was. Bij mij hebben ze het op 'uitval studie' gegooid, dat zal eea ook wel anders maken.
maandag 27 juli 2009 om 19:49
Neem maar van mij aan dat het niet alleen gemakkelijk dénken is om een baan te zoeken, waarbij je minder uren werkt, maar dat het ook gemakkelijker ís om niet met een stempel (WAO, nu WIA voor iedereen die ermee te maken gaat krijgen) rond te lopen VOOR DE REST VAN JE LEVEN (en anders voor de rest van je leven op je CV). Sorry voor het geschreeuw. En succes natuurlijk...
anoniem_7442 wijzigde dit bericht op 27-07-2009 19:51
Reden: Zinsopbouw nie goei nie, maar niets aan gedaan. Wel een klinker toegevoegd.. ;p
Reden: Zinsopbouw nie goei nie, maar niets aan gedaan. Wel een klinker toegevoegd.. ;p
% gewijzigd
maandag 27 juli 2009 om 19:59
ik denk dat het lastig is om voor een ander te bepalen dat hij of zij maar gewoon de schouders eronder moet zetten, omdat andere mensen ook 40 uur werken en moe zijn als ze thuis komen. Een eetstoornis en depressie vreten energie, energie die je dan niet aan iets anders kunt besteden. Tel daarbij op dat TO te weinig slaap krijgt en het is niet verwonderlijk dat ze het allemaal niet meer trekt.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 27 juli 2009 om 20:10
quote:fleurtje schreef op 27 juli 2009 @ 19:46:
[...]
Maar dit is wel een beetje kort door de bocht. Je hebt k.o en je hebt k.o.
Uiteraard. Ik heb zelf voldoende voorbeelden van mensen in mijn omgeving die ook beperkingen hebben en toch doorgaan. Hell, ik heb zelf astma en werken gaat me ook niet gemakkelijk af. Maar het is aan mij een manier te vinden om er mee om te gaan en te zoeken naar een goede balans tussen werk en privé.
Ik vind het zo gemakkelijk om direct te denken aan een oplossing (deels) op staatskosten. En ik schrik van het gemak waarmee de generatie na mij zich ziek wil melden en/of hun hand willen gaan ophouden. En ook dit zie ik helaas veel in mijn omgeving. Behorend tot de 40% van de beroepsbevolking die de overige 60% van Nederland onderhoudt, kan ik daar niet heel vrolijk van worden.
Gezien TO's opmerking dat zij starter op de arbeidsmarkt is, vermoed ik dat zij tot de bewuste generatie behoort.
Ik vind het oprecht rot voor haar dat ze een eetstoornis heeft, maar er is ook nog zoiets als zelf je verantwoordelijkheid nemen, stoornis of niet.
[...]
Maar dit is wel een beetje kort door de bocht. Je hebt k.o en je hebt k.o.
Uiteraard. Ik heb zelf voldoende voorbeelden van mensen in mijn omgeving die ook beperkingen hebben en toch doorgaan. Hell, ik heb zelf astma en werken gaat me ook niet gemakkelijk af. Maar het is aan mij een manier te vinden om er mee om te gaan en te zoeken naar een goede balans tussen werk en privé.
Ik vind het zo gemakkelijk om direct te denken aan een oplossing (deels) op staatskosten. En ik schrik van het gemak waarmee de generatie na mij zich ziek wil melden en/of hun hand willen gaan ophouden. En ook dit zie ik helaas veel in mijn omgeving. Behorend tot de 40% van de beroepsbevolking die de overige 60% van Nederland onderhoudt, kan ik daar niet heel vrolijk van worden.
Gezien TO's opmerking dat zij starter op de arbeidsmarkt is, vermoed ik dat zij tot de bewuste generatie behoort.
Ik vind het oprecht rot voor haar dat ze een eetstoornis heeft, maar er is ook nog zoiets als zelf je verantwoordelijkheid nemen, stoornis of niet.
maandag 27 juli 2009 om 20:12
quote:rosanna08 schreef op 27 juli 2009 @ 19:59:
...en het is niet verwonderlijk dat ze het allemaal niet meer trekt.Zeker niet verwonderlijk, maar wel de werkelijkheid. Er is geen vangnet dat een volledig inkomen biedt in haar situatie. Ziekmelden kan altijd, maar dan moet je accepteren dat je slechts een bepaald percentage van je loon krijgt. Als je dat niet kunt of wilt, dan zul je moeten blijven werken.
...en het is niet verwonderlijk dat ze het allemaal niet meer trekt.Zeker niet verwonderlijk, maar wel de werkelijkheid. Er is geen vangnet dat een volledig inkomen biedt in haar situatie. Ziekmelden kan altijd, maar dan moet je accepteren dat je slechts een bepaald percentage van je loon krijgt. Als je dat niet kunt of wilt, dan zul je moeten blijven werken.
maandag 27 juli 2009 om 20:15
Pinksterbloem, ik begrijp wel wat je bedoelt, maar het is wel heel generaliserend om er maar van uit te gaan dat TO de makkelijkste weg kiest. Daarnaast is het zeker in deze tijd niet makkelijk om een andere baan te vinden, zeker niet als starter
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 27 juli 2009 om 20:23
als ik na iets meer dan een halve dag mn armen niet eens meer omhoog kan krijgen. kan ik wel zelf verantwoording nemen. maar daarmee kom ik niet bij dat wat ik moet pakken wat op de bovenste plank ligt.
Ik ben starter als in, geen jaren werkervaring in een bepaalde branche, heb verschillende banen gehad, maar nooit langer dan een jaar en dan val je nog onder starter (geen ervaring). Ik heb geen afgeronde opleiding, waardoor een goed betaalde baan vinden ook lastig is.
Ik weet ook wel dat mensen na een 40 urige werkweer wel vaker k.o zijn, als ik naar mn vader kijk die heeft altijd 60 uur per week gedraaid, soms nachten door. Ja dan was ie ook gesloopt in het weekend. Maar ik heb het niet na die week, maar tijdens al, elke dag eigenlijk dat ik aan het eind niet meer kan bijna. En het is niet dat ik niet wil, het is gewoon super frustrerend als jij het een wil maar je lijf niet meer wil meewerken.
Maar nevermind, ik snap nu de procedure, bedankt daarvoor.
Ik ben starter als in, geen jaren werkervaring in een bepaalde branche, heb verschillende banen gehad, maar nooit langer dan een jaar en dan val je nog onder starter (geen ervaring). Ik heb geen afgeronde opleiding, waardoor een goed betaalde baan vinden ook lastig is.
Ik weet ook wel dat mensen na een 40 urige werkweer wel vaker k.o zijn, als ik naar mn vader kijk die heeft altijd 60 uur per week gedraaid, soms nachten door. Ja dan was ie ook gesloopt in het weekend. Maar ik heb het niet na die week, maar tijdens al, elke dag eigenlijk dat ik aan het eind niet meer kan bijna. En het is niet dat ik niet wil, het is gewoon super frustrerend als jij het een wil maar je lijf niet meer wil meewerken.
Maar nevermind, ik snap nu de procedure, bedankt daarvoor.
maandag 27 juli 2009 om 20:24
Ik geloof geen seconde dat het de gemakkelijkste weg IS Rosanna. Het lijkt gemakkelijker dan dat het is.
Ja, ik generaliseer. Helaas op basis van eigen ervaringen.
En inderdaad: als je meer tijd wilt voor jezelf (om welke reden dan ook), is de consequentie dat je inkomen inlevert. Dat werkt voor iedereen zo. Tenzij je een andere baan kunt krijgen. Die liggen niet voor het oprapen, maar als je als starter ook nog direct een goede baan wilt, kom je meestal toch van een koude kermis thuis. Dan is het helaas inderdaad doorzetten en proberen zo de kwalificaties en werkervaring te krijgen die je geschikt maken voor die beter betaalde baan die je wilt, zodat je minder kunt gaan werken.
Zit TO in een makkelijke situatie? Nee, dat denk ik geen moment. Maar het is een realiteit waarmee we allemaal moeten dealen. Zij dus ook.
Ja, ik generaliseer. Helaas op basis van eigen ervaringen.
En inderdaad: als je meer tijd wilt voor jezelf (om welke reden dan ook), is de consequentie dat je inkomen inlevert. Dat werkt voor iedereen zo. Tenzij je een andere baan kunt krijgen. Die liggen niet voor het oprapen, maar als je als starter ook nog direct een goede baan wilt, kom je meestal toch van een koude kermis thuis. Dan is het helaas inderdaad doorzetten en proberen zo de kwalificaties en werkervaring te krijgen die je geschikt maken voor die beter betaalde baan die je wilt, zodat je minder kunt gaan werken.
Zit TO in een makkelijke situatie? Nee, dat denk ik geen moment. Maar het is een realiteit waarmee we allemaal moeten dealen. Zij dus ook.
maandag 27 juli 2009 om 20:31
quote:fleurtje schreef op 27 juli 2009 @ 20:24:
Wajong is toch zelfs 70% van het minimum? Ik weet het niet precies hoor, ik had mazzel, uwv had me op anderhalf x het minimumloon gezet. Het is alweer een tijd geleden dat die berekeningen zijn gemaakt....Als je 80-100% arbeidsongeschikt bent, is je wajonguitkering 75% van het minimum(jeugd)loon. Ben je voor minder dan 80% arbeidsongeschikt, dan is het uitkeringspercentage ook lager.
Wajong is toch zelfs 70% van het minimum? Ik weet het niet precies hoor, ik had mazzel, uwv had me op anderhalf x het minimumloon gezet. Het is alweer een tijd geleden dat die berekeningen zijn gemaakt....Als je 80-100% arbeidsongeschikt bent, is je wajonguitkering 75% van het minimum(jeugd)loon. Ben je voor minder dan 80% arbeidsongeschikt, dan is het uitkeringspercentage ook lager.
maandag 27 juli 2009 om 20:36
Als het een lichamelijke ziekte zou betreffen, zou ik zeker hetzelfde zeggen. Ik val er vooral over dat TO minder of niet wil werken, maar wel hetzelfde wil blijven verdienen. Je kunt een uitkering krijgen, maar wees dan verdorie niet beledigd omdat deze lager is dan je loon.
Ik snap best dat het vervelend is om achteruit te gaan in inkomen, want je hebt er niet om gevraagd om ziek te worden (fysiek of psychisch). Anderzijds heeft het ook een afschrikwekkende werking, als de uitkering net zo hoog zou zijn als het loon dan zouden er nog minder mensen werken!
Ik snap best dat het vervelend is om achteruit te gaan in inkomen, want je hebt er niet om gevraagd om ziek te worden (fysiek of psychisch). Anderzijds heeft het ook een afschrikwekkende werking, als de uitkering net zo hoog zou zijn als het loon dan zouden er nog minder mensen werken!
maandag 27 juli 2009 om 20:40
