![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-werk&studie-01.png)
Wat moet ik doen???
zondag 22 februari 2009 om 22:13
Ik weet niet zo goed waar ik deze topic moet plaatsen. Bij relaties of bij werk. Het heeft tenslotte met allebei te maken.....
Vorige jaar heb ik promotie gemaakt naar een nieuwe functie binnen de organisatie waar ik werk. Deze promotie maakte ik tegelijkertijd met een vriendin. (allebei dezelfde functie).
Zij had sinds begin vorig jaar een geheime relatie met een collega. Collega is getrouwd, kinderen etc etc en bovendien 23 jaar ouder. Als vriendin heb ik aangegeven wat ik ervan van vind, maar haar keus respecteer.
Het lot zal zo zijn dat deze collega, waar zij het mee doet, onze nieuwe baas is. Op het moment dat ik de functie heb aangenomen, was het toekomstperspectief dat hij bij zijn vrouw weg zou gaan, ze het bekend zouden maken binnen de organisatie en hij of zij een andere functie zouden gaan bekleden, gezien het niet echt wenselijk is dat de baas het doet met een van zijn medewerkers.
We zijn nu een ruim een 3/4 jaar verder en er is niks aan de situatie veranderd. Hij is nog steeds bij zijn vrouw, doet het nog steeds met mijn vriendin/collega en is nog steeds mijn baas.
In de praktijk merk ik dat mijn vriendin veel voorkennis heeft, stiekum voorgetrokken wordt en hij soms onnodig hard tegen mij acteert. Hij weet dat ik weet dat zij het met elkaar doen.
Ik heb vorige week aangegeven dat ik deze functie niet meer wil en dat ik mijn werk zo snel mogelijk wil overdragen. Ik heb inmiddels al een nieuwe functie op hetzelfde nivo aangeboden gekregen.
Als ik alleen al aan het werk denk, word ik kots en kotsmisselijk. Ik wordt zo moe en ziek van mijn mond houden. Ook de reden van mijn interne overstap moet ik maar een andere wending geven. ( om haar te beschermen) als het nou eenmaal uitkomt breekt de ... uit!
Nou hebben zij bedacht dat ze in maart 2 weken samen op werk vakantie gaan. Dus mijn overdracht moet maar even wachten. Het wordt niet zo duidelijk gezegd, maar daar komt het wel op neer.
Hiernaast gaat ook ten koste van onze vriendschap. Voor zover dat niet eenzijdig is, zit ik me nu te bedenken. Zij neemt afstand omdat ik hem een gigantische eikel vind. Aan de andere kant vertrouw haar ook niet 100 % meer.
Ik voel me gigantisch in het nauw gedreven. Zij verwachten van mij dat ik mijn mond hou, maar word ik nou niet gewoon bespeelt? Zit ik er te diep in om er met een heldere kijk naar te kunnen kijken?
Diep in mijn hart wil ik er zo snel mogelijk van wegrennen. Maar welke kant ren ik op??
Helpppp......
Vorige jaar heb ik promotie gemaakt naar een nieuwe functie binnen de organisatie waar ik werk. Deze promotie maakte ik tegelijkertijd met een vriendin. (allebei dezelfde functie).
Zij had sinds begin vorig jaar een geheime relatie met een collega. Collega is getrouwd, kinderen etc etc en bovendien 23 jaar ouder. Als vriendin heb ik aangegeven wat ik ervan van vind, maar haar keus respecteer.
Het lot zal zo zijn dat deze collega, waar zij het mee doet, onze nieuwe baas is. Op het moment dat ik de functie heb aangenomen, was het toekomstperspectief dat hij bij zijn vrouw weg zou gaan, ze het bekend zouden maken binnen de organisatie en hij of zij een andere functie zouden gaan bekleden, gezien het niet echt wenselijk is dat de baas het doet met een van zijn medewerkers.
We zijn nu een ruim een 3/4 jaar verder en er is niks aan de situatie veranderd. Hij is nog steeds bij zijn vrouw, doet het nog steeds met mijn vriendin/collega en is nog steeds mijn baas.
In de praktijk merk ik dat mijn vriendin veel voorkennis heeft, stiekum voorgetrokken wordt en hij soms onnodig hard tegen mij acteert. Hij weet dat ik weet dat zij het met elkaar doen.
Ik heb vorige week aangegeven dat ik deze functie niet meer wil en dat ik mijn werk zo snel mogelijk wil overdragen. Ik heb inmiddels al een nieuwe functie op hetzelfde nivo aangeboden gekregen.
Als ik alleen al aan het werk denk, word ik kots en kotsmisselijk. Ik wordt zo moe en ziek van mijn mond houden. Ook de reden van mijn interne overstap moet ik maar een andere wending geven. ( om haar te beschermen) als het nou eenmaal uitkomt breekt de ... uit!
Nou hebben zij bedacht dat ze in maart 2 weken samen op werk vakantie gaan. Dus mijn overdracht moet maar even wachten. Het wordt niet zo duidelijk gezegd, maar daar komt het wel op neer.
Hiernaast gaat ook ten koste van onze vriendschap. Voor zover dat niet eenzijdig is, zit ik me nu te bedenken. Zij neemt afstand omdat ik hem een gigantische eikel vind. Aan de andere kant vertrouw haar ook niet 100 % meer.
Ik voel me gigantisch in het nauw gedreven. Zij verwachten van mij dat ik mijn mond hou, maar word ik nou niet gewoon bespeelt? Zit ik er te diep in om er met een heldere kijk naar te kunnen kijken?
Diep in mijn hart wil ik er zo snel mogelijk van wegrennen. Maar welke kant ren ik op??
Helpppp......
zondag 22 februari 2009 om 22:32
Wat een rotpositie. Als je zo nodig een geheime relatie moet hebben, hou hem dan ook geheim en belast er geen mensen mee die er door in de knel komen te zitten. Om vervolgens deze mensen dan ook nog vijandig te gaan behandelen. Echt ontzettend lullig.
Heb je al eens overwogen om naar een heel ander bedrijf over te stappen?
Heb je al eens overwogen om naar een heel ander bedrijf over te stappen?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 22 februari 2009 om 22:40
Tja...vind ik stiekum ook!
Achteraf bekeken dan. ..Toen ze het vertelde was het vriendinnen kwestie. Maar hij doet heel naar vind ik....
Op dit moment denk ik er echt over om over te stappen. Maar ook dat vind ik niet helemaal eerlijk. Ik vind het leuk werk namelijk.
Maar voor mezelf is dit echt niet goed.
Ik ben constant uit balans. Als ik naar mijn " donkere stem" zou luisteren zou ik ze verlinken, zodat het niet alleen meer " mijn ding zou zijn"
Ik weet dat dat heel erg klinkt, maar nogmaals, ik word er benauwd van.
Achteraf bekeken dan. ..Toen ze het vertelde was het vriendinnen kwestie. Maar hij doet heel naar vind ik....
Op dit moment denk ik er echt over om over te stappen. Maar ook dat vind ik niet helemaal eerlijk. Ik vind het leuk werk namelijk.
Maar voor mezelf is dit echt niet goed.
Ik ben constant uit balans. Als ik naar mijn " donkere stem" zou luisteren zou ik ze verlinken, zodat het niet alleen meer " mijn ding zou zijn"
Ik weet dat dat heel erg klinkt, maar nogmaals, ik word er benauwd van.
zondag 22 februari 2009 om 22:47
Toen je aangaf dat je deze functie niet meer wilde en je een andere functie werd aangeboden, was toen alleen je "baas" hierbij betrokken? Of waren er ook andere mensen aanwezig bij dit gesprek?
Ik zou inderdaad niet wachten tot zij terug zijn van vakantie, maar druk leggen op jouw start in je nieuwe functie. De afgelopen maanden hebben genoeg in het teken van hun leven gestaan, nu wordt het tijd om aan jezelf te denken.
Ik zou inderdaad niet wachten tot zij terug zijn van vakantie, maar druk leggen op jouw start in je nieuwe functie. De afgelopen maanden hebben genoeg in het teken van hun leven gestaan, nu wordt het tijd om aan jezelf te denken.
zondag 22 februari 2009 om 22:48
En wat als je je naar de ze "baas" toe zou stappen en hem recht aankijkend zegt dat je iets belangrijks met hem moet bespreken, onder 4 ogen. Dan laat je hem even zweten door een paar keer diep te zuchten en hem aan te kijken en dan zeg je: Ik zou graag overgeplaatst willen worden. (dus dezelfde functie, andere plek, of misschien zelfs promotie?)
Zonder dat je iemand hoeft te verlinken is het wel zo netjes dat hij jou een ander plek aanbiedt, zeker nu hij weet dat jij "het" weet. Hij doet ws rot tegen je om "boven" je te blijven staan maar eigenlijk kan jij hem verlinken. Probeer de situatie zo te draaien dat hij begrijpt dat je daartoe in staat bent, zonder dat je het uit hoeft te spreken. Zorg dat hij ook van jou af wil, en graag op een positieve manier. Dan kan hij lekker verder met zijn gerotzooi, en jij je eigen leuke werk blijven doen, maar niet met hun in de buurt.
Is dit een idee? Het kost natuurlijk wel moed!
Ik wens je sterkte en succes. You're not to blame!
Zonder dat je iemand hoeft te verlinken is het wel zo netjes dat hij jou een ander plek aanbiedt, zeker nu hij weet dat jij "het" weet. Hij doet ws rot tegen je om "boven" je te blijven staan maar eigenlijk kan jij hem verlinken. Probeer de situatie zo te draaien dat hij begrijpt dat je daartoe in staat bent, zonder dat je het uit hoeft te spreken. Zorg dat hij ook van jou af wil, en graag op een positieve manier. Dan kan hij lekker verder met zijn gerotzooi, en jij je eigen leuke werk blijven doen, maar niet met hun in de buurt.
Is dit een idee? Het kost natuurlijk wel moed!
Ik wens je sterkte en succes. You're not to blame!
zondag 22 februari 2009 om 22:49
Kun je niet naar een vertrouwenspersoon stappen en de situatie uitleggen? Die kan je adviseren wat je kunt doen.
Of ga naar de bedrijfsarts en geef aan dat je letterlijk ziek aan het worden bent van deze situatie. Hij/zij heeft ook geheimhoudingsplicht. Deel je geheim in ieder geval, dat zal opluchten.
Sterkte
Of ga naar de bedrijfsarts en geef aan dat je letterlijk ziek aan het worden bent van deze situatie. Hij/zij heeft ook geheimhoudingsplicht. Deel je geheim in ieder geval, dat zal opluchten.
Sterkte
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
zondag 22 februari 2009 om 23:03
Dank je wel voor jullie reacties!
Ik heb hem via een mail aangegeven dat ik het niet meer wil. Dat het niet een kwestie is van kunnen, maar willen. Hij heeft hier heel meegaan op gereageerd. maar de actie blijft uit dus.
Ik heb inderdaad het idee, dat hij " boven" mij wilt blijven staan, gezien hij machtspelletjes niet schuwt. Tot nu toe wilde ik me niet verlagen om hetzelfde spelletje te spelen. Meer vanuit een bepaalde werk ethos dan vanuit wat mijn gevoel zegt.
De vertrouwenspersoon heb ik ook aan gedacht. Weten jullie wat het is...ik vind dat ik een hele sterke vrouw ben. dat vinden anderen in het algemeen ook.
Op het moment dat ik openbaar zou aangeven ergens " ziek" van te zijn, zal het heel veel vragen oproepen.
Bah....ik lees dit terug en wordt er weer misselijk van...
Ik heb hem via een mail aangegeven dat ik het niet meer wil. Dat het niet een kwestie is van kunnen, maar willen. Hij heeft hier heel meegaan op gereageerd. maar de actie blijft uit dus.
Ik heb inderdaad het idee, dat hij " boven" mij wilt blijven staan, gezien hij machtspelletjes niet schuwt. Tot nu toe wilde ik me niet verlagen om hetzelfde spelletje te spelen. Meer vanuit een bepaalde werk ethos dan vanuit wat mijn gevoel zegt.
De vertrouwenspersoon heb ik ook aan gedacht. Weten jullie wat het is...ik vind dat ik een hele sterke vrouw ben. dat vinden anderen in het algemeen ook.
Op het moment dat ik openbaar zou aangeven ergens " ziek" van te zijn, zal het heel veel vragen oproepen.
Bah....ik lees dit terug en wordt er weer misselijk van...
zondag 22 februari 2009 om 23:06
Maar bij de vertrouwenspersoon kun je toch precies vertellen wat er speelt? Ik vind dat als je bij die persoon aangeeft dat je niet meer tegen deze situatie kunt, dat je dan JUIST een sterk persoon bent. En verder hoeft niemand te weten van dit gesprek, maar de vertrouwenspersoon kan waarschijnlijk wel aan de juiste touwtjes (laten) trekken om jouw wensen te laten uitkomen. In een gezond bedrijf kan je iemand niet in deze situatie laten zitten.
zondag 22 februari 2009 om 23:08
Mihal, maak je nou niet zo druk om je imago, je welzijn is belangrijker. Ga praten over je dilemma met die vertrouwenspersoon. Geef aan waar je mee zit. Daar is die persoon voor.
En ga vooral geen machtsstrijd aan met je baas, dat is zinloos en kan bovendien negatief voor je uitpakken. Je kunt je energie beter aan wat anders besteden. Ga er boven staan. Wat je vriendin en die baas uitspoken is hun probleem, maak er niet nog meer het jouwe van.
En ga vooral geen machtsstrijd aan met je baas, dat is zinloos en kan bovendien negatief voor je uitpakken. Je kunt je energie beter aan wat anders besteden. Ga er boven staan. Wat je vriendin en die baas uitspoken is hun probleem, maak er niet nog meer het jouwe van.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
maandag 23 februari 2009 om 10:01
Ik zou het juist sterk vinden als je het heft in eigen hand neemt en er bijv over zou praten met een vertrouwenspersoon of bedrijfsarts. Nu doe je niks en daar word je dus ziek van. Dus doe er iets aan! Het is wel echt een rotsituatie. Ik zou niet de machtsstrijd aangaan, dat kost alleen maar negatieve energie en vaak leg je het toch af tegen je baas. Hou het integer, daar heb je uiteindelijk het meest baat bij. Alhoewel ik dat duiveltje in je ook heel goed begrijp hoor. Om bijv ff een slip of the tong/pen waardoor collega's toch na gaan denken en het te weten komen.
Een vertrouwenspersoon kent het bedrijf en de functies ed en kan jouw misschien ook adviseren, naast het luisteren.
Een vertrouwenspersoon kent het bedrijf en de functies ed en kan jouw misschien ook adviseren, naast het luisteren.