Werk & Studie
alle pijlers
Wel of niet wisselen van baan
donderdag 19 november 2020 om 14:19
Ik hoor graag jullie ideeën, want ik kom er niet uit en mijn partner geeft aan dat ik het vooral zelf moet beslissen 
(en dat hij me in alles steunt, wat lief is natuurlijk).
Het gaat om het volgende:
Ik ben overbelast door een specifieke taak op mijn werk (dat was de aanleiding maar zal heus niet de enige oorzaak zijn).
Hierdoor heb ik allerlei spanningsklachten gekregen. Ik ben inmiddels doorverwezen naar een psycholoog want dat is me een paar jaar eerder ook gebeurd. Toen ben ik er met coaching bovenop gekomen.
Omdat ik nu nogal baalde dat het weer ging spelen, heb ik dit aangekaart. Ben naar psycholoog doorverwezen door huisarts met vermoeden ADHD (die diagnose moet nog gesteld worden, het kan ook nog iets anders zijn natuurlijk, of "gewoon" overbelasting. Ik verwacht dat pas in 2021).
De specifieke taak heb ik inmiddels afgestoten, waardoor mijn spanningsklachten een stuk minder zijn. Ben nog wel erg moe, maar doe de rest van mijn taken met gemiddeld plezier.
Met de psycholoog ben ik ook bezig met allerlei dingen zoals pauzes inbouwen, meer slapen, meditatie etc.
Ik heb op zich een leuke baan met leuke collega's maar ik ben er inmiddels achter dat ik de taken op zichzelf niet zo leuk vind.
Samen met een coach heb ik uitgezocht dat ik graag leidinggevende zou willen worden in het verlengde van wat ik doe (ben nu geen lg).
Inmiddels heb ik voordat ik die enorme klachten had een paar keer gesolliciteerd op een vergelijkbare functie, waarbij ik het niet geworden ben maar men wel enthousiast was.
En nu is er dus weer een vergelijkbare vacature. Dichtbij, bij een leuke club, leuk onderwerp. Ik zou erg graag solliciteren maar ik twijfel of dit een goed idee is. In mijn omgeving roept namelijk iedereen "natuurlijk moet je nu niet solliciteren". En dat snap ik. Er zit zeker een risico aan vast voor mij en voor de werkgever.
Aan de andere kant: waarom niet? Ik ben iemand die graag nieuwe dingen doet. Dus voor mij kriebelt het wel. De timing is verre van ideaal, dat wel.
Maar ook weer: wanneer zou het dan wel kunnen? Is daar een soort tijd voor? De psycholoog geeft aan dat in dit tempo de spanningsklachten in januari wel weer genoeg zijn afgenomen om de volgende stap in het proces te zetten (diagnose). Dus het gaat wel de goede kant op.
Wat zijn jullie ervaringen/tips/adviezen?
Ben ik nou overenthousiast, te eigenwijs of ...?
(en dat hij me in alles steunt, wat lief is natuurlijk).Het gaat om het volgende:
Ik ben overbelast door een specifieke taak op mijn werk (dat was de aanleiding maar zal heus niet de enige oorzaak zijn).
Hierdoor heb ik allerlei spanningsklachten gekregen. Ik ben inmiddels doorverwezen naar een psycholoog want dat is me een paar jaar eerder ook gebeurd. Toen ben ik er met coaching bovenop gekomen.
Omdat ik nu nogal baalde dat het weer ging spelen, heb ik dit aangekaart. Ben naar psycholoog doorverwezen door huisarts met vermoeden ADHD (die diagnose moet nog gesteld worden, het kan ook nog iets anders zijn natuurlijk, of "gewoon" overbelasting. Ik verwacht dat pas in 2021).
De specifieke taak heb ik inmiddels afgestoten, waardoor mijn spanningsklachten een stuk minder zijn. Ben nog wel erg moe, maar doe de rest van mijn taken met gemiddeld plezier.
Met de psycholoog ben ik ook bezig met allerlei dingen zoals pauzes inbouwen, meer slapen, meditatie etc.
Ik heb op zich een leuke baan met leuke collega's maar ik ben er inmiddels achter dat ik de taken op zichzelf niet zo leuk vind.
Samen met een coach heb ik uitgezocht dat ik graag leidinggevende zou willen worden in het verlengde van wat ik doe (ben nu geen lg).
Inmiddels heb ik voordat ik die enorme klachten had een paar keer gesolliciteerd op een vergelijkbare functie, waarbij ik het niet geworden ben maar men wel enthousiast was.
En nu is er dus weer een vergelijkbare vacature. Dichtbij, bij een leuke club, leuk onderwerp. Ik zou erg graag solliciteren maar ik twijfel of dit een goed idee is. In mijn omgeving roept namelijk iedereen "natuurlijk moet je nu niet solliciteren". En dat snap ik. Er zit zeker een risico aan vast voor mij en voor de werkgever.
Aan de andere kant: waarom niet? Ik ben iemand die graag nieuwe dingen doet. Dus voor mij kriebelt het wel. De timing is verre van ideaal, dat wel.
Maar ook weer: wanneer zou het dan wel kunnen? Is daar een soort tijd voor? De psycholoog geeft aan dat in dit tempo de spanningsklachten in januari wel weer genoeg zijn afgenomen om de volgende stap in het proces te zetten (diagnose). Dus het gaat wel de goede kant op.
Wat zijn jullie ervaringen/tips/adviezen?
Ben ik nou overenthousiast, te eigenwijs of ...?
donderdag 19 november 2020 om 14:33
Ik bedoelde het meer in combinatie met mijn struggles, niet zozeer gerelateerd aan corona oid als je dat bedoelt.
Ja solliciteren kan altijd, dat is normaal ook mijn motto. Maar stel je voor dat je aangenomen wordt
donderdag 19 november 2020 om 14:38
Nee, de andere oorzaken liggen dus mogelijk in ADHD. En voordat we dat hebben uitgezocht, ben ik denk ik wel een jaar verder. Dat is een langetermijnproject. Dus als ik daarop zou moeten wachten, kan het solliciteren wel even de ijskast in zeg maar.
Die specifieke taak komt niet terug in die leidinggevende rol.
En voor zover ik kan inschatten past die nieuwe functie beter bij me dan mijn huidige functie. Maar dat weet je pas als je het doet. Leidinggevende worden is ook niet iets wat je even doet, hoewel het me op kleine schaal wel goed afgaat.
Ik kan dat niet goed inschatten. Ik ben daar soms ook wel wat optimistisch in.
donderdag 19 november 2020 om 14:43
Ik ben zelf geen leidinggevende maar kan me voorstellen dat het overzicht houden ivm ADHD een probleem kan zijn.captain_hindsight schreef: ↑19-11-2020 14:38Nee, de andere oorzaken liggen dus mogelijk in ADHD. En voordat we dat hebben uitgezocht, ben ik denk ik wel een jaar verder. Dat is een langetermijnproject. Dus als ik daarop zou moeten wachten, kan het solliciteren wel even de ijskast in zeg maar.
Die specifieke taak komt niet terug in die leidinggevende rol.
En voor zover ik kan inschatten past die nieuwe functie beter bij me dan mijn huidige functie. Maar dat weet je pas als je het doet. Leidinggevende worden is ook niet iets wat je even doet, hoewel het me op kleine schaal wel goed afgaat.
Ik kan dat niet goed inschatten. Ik ben daar soms ook wel wat optimistisch in.
Ikzelf zou eerst comfortabel willen zijn met mijn triggers voor ik aan een nieuwe baan begin, maar dat ligt ook aan hoe vervelend je baan nu is. Dat kun je alleen zelf inschatten.
donderdag 19 november 2020 om 14:44
Als je nu een vast contract hebt, en je werkgever met je mee wilt denken (waaronder het afstoten van de specifieke taak waar je problemen mee hebt) dan weet ik niet of je perse op de verkeerde plek zit.
Als deze nieuwe functie je ook een vast contract kan bieden dan kun je het zeker overwegen. Wat ik in mijn omgeving wel merk bij vergelijkbare klachten, is dat men er vanuit gaat dat een andere baan de oplossing kan zijn, terwijl het daar vaak achteraf helemaal niet aan blijkt te liggen.
Ik zou dus goed met je psycholoog overleggen, ik denk dat zij namelijk wel een goed idee heeft van je "triggers". Kans is groot dat je op een nieuwe baan tegen dezelfde triggers aan loopt, als een van je triggers overbelasting is, dan is een leidinggevende functie nu misschien juist iets te veel. Maar daar kan ik natuurlijk absoluut niet over oordelen. Persoonlijk ben ik altijd wat huiverig over adviezen van coaches, omdat iedereen tegenwoordig een coach is. Maar ik weet niet waar jou coach in gespecialiseerd is.
Als deze nieuwe functie je ook een vast contract kan bieden dan kun je het zeker overwegen. Wat ik in mijn omgeving wel merk bij vergelijkbare klachten, is dat men er vanuit gaat dat een andere baan de oplossing kan zijn, terwijl het daar vaak achteraf helemaal niet aan blijkt te liggen.
Ik zou dus goed met je psycholoog overleggen, ik denk dat zij namelijk wel een goed idee heeft van je "triggers". Kans is groot dat je op een nieuwe baan tegen dezelfde triggers aan loopt, als een van je triggers overbelasting is, dan is een leidinggevende functie nu misschien juist iets te veel. Maar daar kan ik natuurlijk absoluut niet over oordelen. Persoonlijk ben ik altijd wat huiverig over adviezen van coaches, omdat iedereen tegenwoordig een coach is. Maar ik weet niet waar jou coach in gespecialiseerd is.
donderdag 19 november 2020 om 14:46
Dat is zo. Mijn baan is niet vervelend, maar van de taken zelf word ik niet zo blij. Maar er geen probleem als ik hier blijf werken of zo.montblanc schreef: ↑19-11-2020 14:43Ik ben zelf geen leidinggevende maar kan me voorstellen dat het overzicht houden ivm ADHD een probleem kan zijn.
Ikzelf zou eerst comfortabel willen zijn met mijn triggers voor ik aan een nieuwe baan begin, maar dat ligt ook aan hoe vervelend je baan nu is. Dat kun je alleen zelf inschatten.
Overzicht kan lastig zijn ja, ik ben dan wel weer een vrij goede projectmanager dus je zou zeggen dat ik dat dan weer redelijk onder de knie heb.
donderdag 19 november 2020 om 14:48
Daar ben je altijd nog zelf bij.captain_hindsight schreef: ↑19-11-2020 14:33Ik bedoelde het meer in combinatie met mijn struggles, niet zozeer gerelateerd aan corona oid als je dat bedoelt.
Ja solliciteren kan altijd, dat is normaal ook mijn motto. Maar stel je voor dat je aangenomen wordt
Je moet eerst maar op gesprek mogen komen etc. De brief sturen verplicht je tot niets.
Het is wel raadzaam om te kijken hoe ‘ziek’ je nu echt bent (waarmee ik bedoel dat je zieker kan zijn dan je nu door hebt) en of het niet weglopen van is. Ik heb meerdere mensen in mijn omgeving gezien die tóch nog steeds teveel deden in hun mindere periode waardoor herstel alleen maar langer duurde
donderdag 19 november 2020 om 14:57
Nou ja, dat is eigenlijk precies waar ik bang voor ben. Dat ik het zelf onderschat. Maar ik vind het moeilijk om te "meten" of dat zo is.nimue_iparis schreef: ↑19-11-2020 14:48Daar ben je altijd nog zelf bij.
Je moet eerst maar op gesprek mogen komen etc. De brief sturen verplicht je tot niets.
Het is wel raadzaam om te kijken hoe ‘ziek’ je nu echt bent (waarmee ik bedoel dat je zieker kan zijn dan je nu door hebt) en of het niet weglopen van is. Ik heb meerdere mensen in mijn omgeving gezien die tóch nog steeds teveel deden in hun mindere periode waardoor herstel alleen maar langer duurde
donderdag 19 november 2020 om 15:03
Ah ok .captain_hindsight schreef: ↑19-11-2020 14:33Ik bedoelde het meer in combinatie met mijn struggles, niet zozeer gerelateerd aan corona oid als je dat bedoelt.
Ja solliciteren kan altijd, dat is normaal ook mijn motto. Maar stel je voor dat je aangenomen wordt
Zou je een goede leidinggevende zijn denk je? En zo ja, waarom?
donderdag 19 november 2020 om 15:14
Ik zou hier even over nadenken maar als dat snor zit dan gewoon ervoor gaan!
donderdag 19 november 2020 om 15:16
En dit. Mijn man met ADD is een schat maar kan m.i. niet leiding geven. Een week maar niet langdurig...montblanc schreef: ↑19-11-2020 14:43Ik ben zelf geen leidinggevende maar kan me voorstellen dat het overzicht houden ivm ADHD een probleem kan zijn.
Ikzelf zou eerst comfortabel willen zijn met mijn triggers voor ik aan een nieuwe baan begin, maar dat ligt ook aan hoe vervelend je baan nu is. Dat kun je alleen zelf inschatten.
Heb je toch ook het overzicht voor nodig.
Je vrienden denken dat het niet gaat. Waarom denken ze dat?? Geven ze voorbeelden??.
donderdag 19 november 2020 om 15:37
Dat is meer vanuit "je hebt nu klachten dus niet solliciteren". Verder niet inhoudelijk.
donderdag 19 november 2020 om 15:51
Dan zou ik zeggen. Ga het proberen.captain_hindsight schreef: ↑19-11-2020 15:37Dat is meer vanuit "je hebt nu klachten dus niet solliciteren". Verder niet inhoudelijk.
Waag de kans.
Als jouw psycholoog zegt dat het zoals het nu gaat in Januari misschien wel kan. Zoals ik het lees.
Ik zou zelf eerst een stukje beter willen voelen. Je neemt jezelf altijd mee. Nu vaar je op safe. Om te kunnen herstellen.
Straks moet je mensen gaan leidinggeven.
Dan ben jij degene op wie zij afgaan en als voorbeeld zien.
Kun je dit al in deze positie?
donderdag 19 november 2020 om 16:00
Zo had ik dat nog niet zo concreet bekeken. Ga ik even over nadenken. Mijn eerste antwoord zou ja zijn, maar ik moet daar even langer over nadenken weet ik inmiddels.mara2 schreef: ↑19-11-2020 15:51Dan zou ik zeggen. Ga het proberen.
Waag de kans.
Als jouw psycholoog zegt dat het zoals het nu gaat in Januari misschien wel kan. Zoals ik het lees.
Ik zou zelf eerst een stukje beter willen voelen. Je neemt jezelf altijd mee. Nu vaar je op safe. Om te kunnen herstellen.
Straks moet je mensen gaan leidinggeven.
Dan ben jij degene op wie zij afgaan en als voorbeeld zien.
Kun je dit al in deze positie?
donderdag 19 november 2020 om 16:21
Geeft het je rust wanneer je "vrijblijvend" solliciteert? Dat je een mogelijk sollicitatiegesprek benut om beter in te schatten of de functie echt iets voor je is?Dan schrijf je een aantal voorwaarden op dat voor jou belangrijk is en toets je in het gesprek of daaraan voldaan kan worden.
Het is als schoenen passen. Je bent niet verplicht ze ook te kopen. Ik denk dat je hierin best je gevoel kunt volgen zonder te denken dat je meteen ergens aan vastzit.
Daarnaast heb je de ondersteuning van je psycholoog dus dat kan prima naast elkaar lopen toch?
Het is als schoenen passen. Je bent niet verplicht ze ook te kopen. Ik denk dat je hierin best je gevoel kunt volgen zonder te denken dat je meteen ergens aan vastzit.
Daarnaast heb je de ondersteuning van je psycholoog dus dat kan prima naast elkaar lopen toch?
donderdag 19 november 2020 om 16:46
Ja, dat is zo. Ik kan het sowieso doen.Kroonprinses schreef: ↑19-11-2020 16:21Geeft het je rust wanneer je "vrijblijvend" solliciteert? Dat je een mogelijk sollicitatiegesprek benut om beter in te schatten of de functie echt iets voor je is?Dan schrijf je een aantal voorwaarden op dat voor jou belangrijk is en toets je in het gesprek of daaraan voldaan kan worden.
Het is als schoenen passen. Je bent niet verplicht ze ook te kopen. Ik denk dat je hierin best je gevoel kunt volgen zonder te denken dat je meteen ergens aan vastzit.
Daarnaast heb je de ondersteuning van je psycholoog dus dat kan prima naast elkaar lopen toch?
donderdag 19 november 2020 om 19:42
Vind dat wat Kroonprinses zegt wel een hele mooie eigenlijk.
Verder kan het twee kanten op. Als leidinggevende lig je enorm onder een vergrootglas. Je wordt ontzettend met jezelf geconfronteerd, als vaste veel meer dan als project manager (zelf ervaring in beide rollen). Dit is iets waar alle beginnend leidinggevenden tegenaan lopen en dan is het belangrijk dat je ondersteund en gesteund wordt door de organisatie waar je werkt.
Daarom ook goed om uit te zoeken welke ondersteuning zij bieden. Word je lid van een MT? Is het een grote / middelgrote / kleine organisatie? Heb je in die rol zelf nog collega’s op gelijk niveau of alleen mensen onder en boven je? Etc etc.
In mijn ervaring is het niet te vergelijken, of je medewerker of leidinggevende bent. Je ‘hoort er niet bij’ als manager, of in het beste geval, wel redelijk, maar toch tot aan bepaalde grenzen, want jij bent degene met beslissingsbevoegdheid en ook een zekere macht. En dit bedoel ik niet verkeerd maar verkijk je er niet op hoe dit de verhoudingen met collega’s serieus anders maakt dan wanneer je die positie niet hebt.
Verder heb je als project manager niet te maken met de personele kant van het werk die je als vaste leidinggevende juist voor een groot deel bezighoudt. Voeren van (personeels)gesprekken, veel in overleg met allerlei stakeholders, het gaat regelmatig veel meer over alles eromheen dan het daadwerkelijke proces / werk. Hoewel dit natuurlijk ook per organisatie kan verschillen.
Verder kan het twee kanten op. Als leidinggevende lig je enorm onder een vergrootglas. Je wordt ontzettend met jezelf geconfronteerd, als vaste veel meer dan als project manager (zelf ervaring in beide rollen). Dit is iets waar alle beginnend leidinggevenden tegenaan lopen en dan is het belangrijk dat je ondersteund en gesteund wordt door de organisatie waar je werkt.
Daarom ook goed om uit te zoeken welke ondersteuning zij bieden. Word je lid van een MT? Is het een grote / middelgrote / kleine organisatie? Heb je in die rol zelf nog collega’s op gelijk niveau of alleen mensen onder en boven je? Etc etc.
In mijn ervaring is het niet te vergelijken, of je medewerker of leidinggevende bent. Je ‘hoort er niet bij’ als manager, of in het beste geval, wel redelijk, maar toch tot aan bepaalde grenzen, want jij bent degene met beslissingsbevoegdheid en ook een zekere macht. En dit bedoel ik niet verkeerd maar verkijk je er niet op hoe dit de verhoudingen met collega’s serieus anders maakt dan wanneer je die positie niet hebt.
Verder heb je als project manager niet te maken met de personele kant van het werk die je als vaste leidinggevende juist voor een groot deel bezighoudt. Voeren van (personeels)gesprekken, veel in overleg met allerlei stakeholders, het gaat regelmatig veel meer over alles eromheen dan het daadwerkelijke proces / werk. Hoewel dit natuurlijk ook per organisatie kan verschillen.
donderdag 19 november 2020 om 21:06
@HobbeltVerder, dankjewel. Ik ken de organisatie een beetje, heb daar eerder gesolliciteerd. Zelfde MT, ander team, ook andere directeur nu. Kan tzt wel eens even doorvragen hoe ze dat aanpakken en ook wat voor type manager dit MT-lid is.
Ik ben me er van bewust dat ik ook personele dingen moet doen. Dat heb ik niet eerder gedaan. Maar dat vind io op zich niet zo'n probleem. En ik kijk er naar uit om de uitvoering aan te gaan sturen ipv zelf doen
Ik ben me er van bewust dat ik ook personele dingen moet doen. Dat heb ik niet eerder gedaan. Maar dat vind io op zich niet zo'n probleem. En ik kijk er naar uit om de uitvoering aan te gaan sturen ipv zelf doen
vrijdag 20 november 2020 om 08:54
Je hebt PB!HobbeltVerder schreef: ↑19-11-2020 22:15Goh nu maak je me toch wel benieuwd, wil je me eens een PB doen waar ik 't ongeveer in moet zoeken?
