Werk & Studie
alle pijlers
Werken en zwanger
woensdag 14 januari 2009 om 20:06
Momenteel werk ik halve dagen ivm verlammende vermoeidheid en darmklachten. Mijn leidinggevende zei dat ik mijn verantwoording voor de uren waarvoor ik mijn contract heb gekregen nu niet na kom. En sja dat is natuurlijk ook zo. Jammergenoeg.
Hij zei dat ik wellicht moet gaan overwegen om te stoppen met werken. Ook al loopt mijn jaarcontract pas eind juni af.
Ik vertelde dat ik mijn hele privéleven in elk geval hebt aangepast om gelukkig halve dagen te kunnen werken. Helaas is het dan gedaan met de energie. Het is slapen en buikpijn hebben.
Mijn leidinggevende zei ook dat mijn contract opengebroken moet worden aangezien ik nu niet beschikbaar kan zijn voor die 28 uur en die uren zou ik wel werken zei hij.
Mijn leidinggevende hikte zelf al maanden tegen een griep aan. Maar hij komt ook naar het werk. Ik kan hem geen ongelijk geven. Werken moet gewoon. Heeft hij ook gelijk in. Maar mijn baby dan? De buikpijn? De afschuwelijke moeheid. Het helemaal niks meer kunnen? Ik weet nu niet meer wat normaal is? En wat toelaatbaar is qua gezondheid? En juist vooral nu ik zwanger ben. Het is tenslotte géén ziekte!
Maar helaas voel ik me wel zo.
Hij zei dat ik wellicht moet gaan overwegen om te stoppen met werken. Ook al loopt mijn jaarcontract pas eind juni af.
Ik vertelde dat ik mijn hele privéleven in elk geval hebt aangepast om gelukkig halve dagen te kunnen werken. Helaas is het dan gedaan met de energie. Het is slapen en buikpijn hebben.
Mijn leidinggevende zei ook dat mijn contract opengebroken moet worden aangezien ik nu niet beschikbaar kan zijn voor die 28 uur en die uren zou ik wel werken zei hij.
Mijn leidinggevende hikte zelf al maanden tegen een griep aan. Maar hij komt ook naar het werk. Ik kan hem geen ongelijk geven. Werken moet gewoon. Heeft hij ook gelijk in. Maar mijn baby dan? De buikpijn? De afschuwelijke moeheid. Het helemaal niks meer kunnen? Ik weet nu niet meer wat normaal is? En wat toelaatbaar is qua gezondheid? En juist vooral nu ik zwanger ben. Het is tenslotte géén ziekte!
Maar helaas voel ik me wel zo.
donderdag 15 januari 2009 om 20:10
[quote]Emma01 schreef op 14 januari 2009 @ 22:35:
[...]
maar als ze dan voor de zieke zwangere een vergoeding krijgen kunnen ze toch van t geld dat ze dan uitsparen die vervanger betalen? komt op hetzelfde neer hoor![/quote]
Helaas gaat dat niet op. Het tijdelijk vervangen van een werknemer is altijd duurder dan het uitbetalen van een werknemer.
@TO, waarom heeft het UWV jou gebeld? Doorgaans is er tijdens een normale ziekmelding geen rechtstreeks contact tussen werknemer en UWV.
[...]
maar als ze dan voor de zieke zwangere een vergoeding krijgen kunnen ze toch van t geld dat ze dan uitsparen die vervanger betalen? komt op hetzelfde neer hoor![/quote]
Helaas gaat dat niet op. Het tijdelijk vervangen van een werknemer is altijd duurder dan het uitbetalen van een werknemer.
@TO, waarom heeft het UWV jou gebeld? Doorgaans is er tijdens een normale ziekmelding geen rechtstreeks contact tussen werknemer en UWV.
donderdag 15 januari 2009 om 20:49
donderdag 15 januari 2009 om 20:59
donderdag 15 januari 2009 om 21:07
meid, kies voor je kindje en jezelf! Laat je baas maar lekker in zijn sop gaar koken!
Hier gelukkig een baas die zeer coulant is, hij stelde uit zichzelf voor dat ik of minder uur per dag ga werken, desnoods halve dagen, of een dag minder in de week, of kijk het maar aan, zeg het maar als je denkt dat het morgen niet gaat....Niet verwacht!
Maar inderdaad schuldgevoel tegenover collega's...de meesten begrijpen het wel...behalve die uitzonderingen die tot aan de dag van de bevalling gewerkt hebben zonder ergens last van te hebben!
Nou ja, daar ga ik me niks van aan trekken, de baas en ik hebben die afspraak staan! hebben collega's niks over te zeggen.
Sterkte met de situatie, en bel alsjeblieft de arbo arts nog een keer!!!
Hier gelukkig een baas die zeer coulant is, hij stelde uit zichzelf voor dat ik of minder uur per dag ga werken, desnoods halve dagen, of een dag minder in de week, of kijk het maar aan, zeg het maar als je denkt dat het morgen niet gaat....Niet verwacht!
Maar inderdaad schuldgevoel tegenover collega's...de meesten begrijpen het wel...behalve die uitzonderingen die tot aan de dag van de bevalling gewerkt hebben zonder ergens last van te hebben!
Nou ja, daar ga ik me niks van aan trekken, de baas en ik hebben die afspraak staan! hebben collega's niks over te zeggen.
Sterkte met de situatie, en bel alsjeblieft de arbo arts nog een keer!!!
donderdag 15 januari 2009 om 21:45
Ik vraag me af wat voor onvoorstelbare droombaan FleurtjeFee heeft, dat ze serieus overweegt in deze toestand nog door te buffelen. Hoe geweldig moet een baan wel niet zijn dat je jezelf er zo voor wegcijfert? Ik vraag me serieus af wat er precies zo fantastisch is aan die baan, want de werksfeer is het alvast niet...
Kortom, FleurtjeFee, wat ik met het bovenstaande bedoel te zeggen: geen baan is dat toch waard? Kies voor jezelf en je gezondheid. Je vindt wel weer een andere baan en qua baas kun je er alleen maar op vooruitgaan
Beterschap!
Kortom, FleurtjeFee, wat ik met het bovenstaande bedoel te zeggen: geen baan is dat toch waard? Kies voor jezelf en je gezondheid. Je vindt wel weer een andere baan en qua baas kun je er alleen maar op vooruitgaan
Beterschap!
vrijdag 16 januari 2009 om 09:33
@Leraar: Ja..als je het zo bekijkt. Het word nu ook te gek. En de woorden van het UWV over kwaliteit van leven etc.
Al met al zou het beter zijn dat ik nu echt eens mijn lichaam rust gun.
Ik heb zojuist mijn leidinggevende gebeld.Kort verteld dat ik thuis blijf en dat het niet goed gaat. Daarbij vertelde ik hem dat ik een gesprek heb gehad met het UWV. Dat maakte dat ik me wat sterker voelde in dit gesprek met mijn leidinggevende.
Uiteindelijk zei mijn l.g dat ik maar thuis moest blijven als ik vond dat ik niet kon werken. En dat hij nu zelf de arbo-arts zal bellen om er druk achter te zetten om mij zo snel mogelijk te kunnen zien.
Overigens had ik al een afspraak staan op 26 janauari met de arbo-arts.
Dit is overigens een arts in dienst van het bedrijf waar ik zelf ook werk.
Al met al zou het beter zijn dat ik nu echt eens mijn lichaam rust gun.
Ik heb zojuist mijn leidinggevende gebeld.Kort verteld dat ik thuis blijf en dat het niet goed gaat. Daarbij vertelde ik hem dat ik een gesprek heb gehad met het UWV. Dat maakte dat ik me wat sterker voelde in dit gesprek met mijn leidinggevende.
Uiteindelijk zei mijn l.g dat ik maar thuis moest blijven als ik vond dat ik niet kon werken. En dat hij nu zelf de arbo-arts zal bellen om er druk achter te zetten om mij zo snel mogelijk te kunnen zien.
Overigens had ik al een afspraak staan op 26 janauari met de arbo-arts.
Dit is overigens een arts in dienst van het bedrijf waar ik zelf ook werk.
woensdag 21 januari 2009 om 13:49
Hoi Fleurtje,
Ik ben nu 34 weken zwanger en kan me er alles bij voorstellen dat het werken zwaar is/wordt. Ik werk nog en dat gaat goed, maar mijn werkgever denkt meestal behoorlijk met me mee.
De jouwe helaas niet. Dat moet zijn probleem zijn en niet het jouwe. Er zijn zat mogelijkheden zwangere werknemers te vervangen. Tuurlijk is dat lastig, maar niet jouw schuld. Je geeft al een paar keer aan dat het niet goed gaat met je gezondheid. Stel dat je kindje er ook echt onder gaat lijden (meestal houden die baby's het langer vol dan de moeder
), dan zou je jezelf toch voor je hoofd slaan????
Kies voor jezelf en wees duidelijk in je communicatie. Vraag ook je verloskundige om hulp, die zal vast met je meedenken. Houd contact met UWV en ARBO-arts en geef duidelijk aan hoe het met je gaat. Bedenk wel dat de ARBO-arts voor jouw bedrijf werkt. Ik heb die les in het verleden helaas een keer te laat begrepen. Zo'n ARBO-arts moet wel met jou meedenken, maar zijn taak is toch vooral de werknemers weer zo snel mogelijk aan het werk te krijgen. Zeg dus geen dingen als: ik wil heel graag werken en ga ervoor. Maar zeg: ik voel me ziek, ik kan niet werken nu. Ook al voelt het zwak, suf of sloom, je kind gaat nu voor. Dat weet zo'n ARBO-arts ook wel. Maar realiseer je dat jullie misschien een ander doel van het gesprek hebben en schrik daar niet van als je daar zit.
Ik zou trouwens ook nog even duidelijk aangeven dat je al weken halve dagen werkt terwijl je nog ziek was gemeld. Je werkgever maakt er blijkbaar mooi gebruik van.
Sterkte,
Sterre
Ik ben nu 34 weken zwanger en kan me er alles bij voorstellen dat het werken zwaar is/wordt. Ik werk nog en dat gaat goed, maar mijn werkgever denkt meestal behoorlijk met me mee.
De jouwe helaas niet. Dat moet zijn probleem zijn en niet het jouwe. Er zijn zat mogelijkheden zwangere werknemers te vervangen. Tuurlijk is dat lastig, maar niet jouw schuld. Je geeft al een paar keer aan dat het niet goed gaat met je gezondheid. Stel dat je kindje er ook echt onder gaat lijden (meestal houden die baby's het langer vol dan de moeder
), dan zou je jezelf toch voor je hoofd slaan???? Kies voor jezelf en wees duidelijk in je communicatie. Vraag ook je verloskundige om hulp, die zal vast met je meedenken. Houd contact met UWV en ARBO-arts en geef duidelijk aan hoe het met je gaat. Bedenk wel dat de ARBO-arts voor jouw bedrijf werkt. Ik heb die les in het verleden helaas een keer te laat begrepen. Zo'n ARBO-arts moet wel met jou meedenken, maar zijn taak is toch vooral de werknemers weer zo snel mogelijk aan het werk te krijgen. Zeg dus geen dingen als: ik wil heel graag werken en ga ervoor. Maar zeg: ik voel me ziek, ik kan niet werken nu. Ook al voelt het zwak, suf of sloom, je kind gaat nu voor. Dat weet zo'n ARBO-arts ook wel. Maar realiseer je dat jullie misschien een ander doel van het gesprek hebben en schrik daar niet van als je daar zit.
Ik zou trouwens ook nog even duidelijk aangeven dat je al weken halve dagen werkt terwijl je nog ziek was gemeld. Je werkgever maakt er blijkbaar mooi gebruik van.
Sterkte,
Sterre
dinsdag 10 februari 2009 om 14:10
Het lijkt mij anders dat deze werkgever de boel behoorlijk flest als hij TO niet deels beter heeft gemeld terwijl ze 50% werkt. Ik hoop dat die UWV-dame daar iets mee doet!
En FleurtjeFee, denk aan jezelf en je gezin. Als je niet kunt werken, en zo te lezen kun je dat niet, doe het dan ook niet. Voel je niet schuldig!
En FleurtjeFee, denk aan jezelf en je gezin. Als je niet kunt werken, en zo te lezen kun je dat niet, doe het dan ook niet. Voel je niet schuldig!
