Werken met hoogbegaafdheid / add

Veel mensen zijn niet geïnteresseerd in problemen oplossen en zitten er niet op te wachten dat een ander wel even snel een oplossing heeft.
Kan me voorstellen dat het heel frustrerend is voor jou. Mijn oplossing is het me een stuk minder aantrekken en mijn voldoening niet uit werk te halen maar andere dingen. Werk is voor het geld.

Ik zou zelf echt eerst heel veel meer inzetten op slim werken met add/adhd.

Je kan vreselijk slim of hb zijn als je niet leert wat add is en hoe je die problemen met je brein, werkgeheugen, het niet kunnen starten, focus ect niet kan omzeilen door medicatie en add/adhdhacks, kan je hb zijn maar komt er niets uit en blijf je tegen zelfde aanlopen an een tijdje.

sammie500 schreef: ↑

11-04-2023 08:01

Ik heb toevallig dit weekend haar boek besteld! Alles wat zij schrijft herken ik, dus heel benieuwd naar het boek.

Ik denk dat ik nog niet genoeg vertrouwen heb om eigen baas te worden. Dat ik nog een beetje angstig ben om weer ziek te worden. Maar verder zegt alles in mij: doen!

Maar je kans om opnieuw een burn-out te krijgen is dus een stuk kleiner als je eigen baas bent. Heb je de mogelijkheden al verkend in je vakgebied om dat te doen? En kun je meer mensen om je heen verzamelen die hetzelfde gaan doen? Ik heb zelf een opleiding gedaan waardoor ik de (wel wat onconventionele) keuze kon maken om voor mezelf te beginnen maar bij die opleiding kwam ik ook weer een groepje gelijkgestemden tegen. Want veel HB-ers worden uiteindelijk eigen baas

Elliot schreef: ↑

11-04-2023 07:52

Je kunt ook eens lezen op de site van gifted people, zij schrijft veel over dit onderwerp. Ook een gratis ebook volgens mij. Mijn oplossing was uiteindelijk eigen baas worden. Beste beslissing ooit!

Ook in combinatie met adhd/add ?

Ik herken helaas veel in wat To zegt maar eigen baas worden zou mijn stresslevel torenhoog maken .

Ik ken een goede loopbaancoach in 020.
Ervaring met HB.
Stuur maar een PB als je haar naam en website wil.

Yildizlar2 schreef: ↑

11-04-2023 08:54

Ook in combinatie met adhd/add ?

Ik herken helaas veel in wat To zegt maar eigen baas worden zou mijn stresslevel torenhoog maken .

Precies, leuk die hb tips maar zonder de add meegenomen heb je er niets aan.

Ik herken het heel erg nergens tussen Passen
Ik ben niet hoogbegaafd maar wel neuro divers
Ik denk ook anders dan de meeste mijn gedachte gaan 10 keer sneller ,
Ik zie op mijn werk dingen en dan jeuken mijn handen om er iets van te zeggen ,ik heb soms het idee dat ik beter met een situatie kan omgaan dan een leidinggevende,
Is erg lastig hopelijk kom je eruit

Gelukkig heb ik gedurende de jaren wel wat inzichten opgedaan. Toen ik net begon met werken, heb ik tegen heel wat benen aan geschopt, zonder het door te hebben. Mensen die ergens jaren werken, zitten niet te wachten op een nieuweling die binnen drie dagen de vinger op de zere plek legt of hoog van de toren blaast. Dan moet je dus op je handen zitten en je mond houden. Andersom ben ik nu de ervaren vrouw, en moet ik wederom op mijn handen zitten en mijn mond houden als nieuwelingen hun ideeën spuien. Ook al heb ik die al tien keer gehoord, uitgeprobeerd en als niet helpend ervaren.
Het gaat nog steeds wel eens mis. Zelfs hier op het forum zitten mensen die me maar raar vinden. Gelukkig heb ik daar niet zo’n last van en het helpt me beseffen dat ik soms als enige een bepaald idee heb Op mijn werk weten de meesten dat ik soms wat direct ben maar het meestal goed bedoel. Ik ben ook echt van de nabranders, dan kom ik op het eind nog even met mijn doordachte opmerking zodat het toch nog een beetje beter kan worden. Vind niet iedereen leuk haha.

Hoi, hier hetzelfde pakket van afkortingen, HB, ADD, HSP, CPTSS. Voor mezelf beginnen was ook hier de oplossing, beste beslissing ooit.

Ik begon vanuit een onterecht ontslag wat uiteindelijk geschikt is, net een zware therapie afgerond, een paar maanden ww uitkering, een dure vrije sector huurwoning en nul zelfvertrouwen.

Het is echt niet de heilige graal, maar heeft bij mij een grote stressor en constante bron van verwarring verwijderd waardoor ik nu in vrijheid kon gaan werken aan mijn eigen doelen en aan dat zelfvertrouwen. Want dat kost gewoon tijd. Stel nou dat je als kind al niet paste in de systemen waar je toen in zat, dan moet je dat ook nog allemaal verwerken. In mijn geval duurt dat nu al 10 jaar. En nog steeds is mijn zelfvertrouwen hooguit "mwa" te noemen.

Maar al is het niet makkelijk, elke fout die ik maak voelt nu als groeien en leren, ik kom dichter bij mezelf en elke dag wordt alles alleen maar steeds beter, en dat al bijna 10 jaar lang. Jij hoeft misschien niet te veranderen, de schil die om jou heen zit en waar je nu alleen maar verwarrende interacties mee hebt, die kan veranderen, en dan kom jij ook in beweging.

Ik denk ook, misschien raar om te zeggen, dat ik die ADD en CPTSS alleen maar heb doordat ik al een leven lang ergens niet in paste. Zodra ik uit die systemen stapte en volgens mijn eigen waarden ging leven, viel die ADD wel ineens heel erg mee namelijk. Nu kon ik mijn creativiteit op mijn eigen manier gaan gebruiken, op mijn eigen voorwaarden, wat positieve energie genereert, waardoor ik mensen (en dus werk, en dus geld) aantrek. En zo kon ik het traumagedeelte echt gaan verwerken en mezelf gaan ontwikkelen als de mens die ik ben.

Aan de ene kant groeien en tegelijkertijd jezelf met een kaasschaaf bewerken, of nouja met coaching jezelf aanpassen dan, om jouw baan normaal te kunnen uitvoeren, daar geloof ik niet in. Ons standaardsysteem van leren en werken past gewoon niet voor iedereen. Veel mensen worden er ziek van of moeten allerlei capriolen uithalen om in balans te blijven.

Besef dat eigen keuzes maken, vanuit je innerlijke stem, de grootste bron van zelfvertrouwen is. Als je daarmee begint, zal dat dus al direct beloond worden met nieuwe energie.

sammie500 schreef: ↑

11-04-2023 07:37

Ik snap je reactie, maar ik denk eerlijk gezegd dat ik juist de andere kant heel goed kan inschatten. En dat ik me daarom juist in allerlei bochten ga wringen, om te zorgen dat zij geen last hebben van mij. En dat ik, juist om ruis/gedoe te voorkomen, een hele hoop van wat ik zeg of denk voor me houd. Terwijl dat echt goede oplossingen zijn voor problemen waar we tegenaan lopen. En dit is echt geen zelfoverschatting, dat durf ik echt te zeggen..

Een coach op werk is lastig, om wat iemand al eerder zei: je moet een wel heel specifieke coach hebben om goed op add/hb gecoacht te worden. Maar tijdens therapie heb ik t wel over de voorbeelden, en dan is er juist de bevestiging dat dit is waar je als add/hb tegenaan loopt.

Maar hoe dat dan op te lossen....???

Okee, en toch zeg je zelf in je reactie dat je niet begrijpt waarom jouw idee niet wordt gebruikt. Dat heb ik er niet bij bedacht hoor

Ook lijk je verbaasd dat je als onruststoker wordt gezien als je problemen in het team aankaart. Als zoiets vaker gebeurt heb je OF een heel nare werkplek, OF je brengt je boodschap toch niet zo handig als je dacht. En omdat je zelf een topic opent over je problemen in relatie tot hb en add, is dat toch niet zo'n gekke gedachte?

Met coach bedoelde ik trouwens niet per se iemand die jouw gedrag helemaal begrijpt, maar juist iemand die de tijd neemt om die concrete werksituaties even met je door te lopen zodat je daar inzicht in krijgt van de andere kant, en je vrijelijk vragen kunt stellen.

Pijnlijk herkenbaar dit topic.
In mijn jongere jaren hierdoor vreselijk vaak heel hard onderuit gegaan. Een situatie of probleem wat ik uit enthousiasme tot mijn hyperfocus maakte en daarmee ondertussen aan iedereen voorbij ging met mijn tunnelvisie. Hoe goed en briljant mijn oplossing ook was, ik raasde maar door, veel te snel voor anderen. Mensen (en dan met name managers) voelden zich gepasseerd. Ik maakte geen vrienden en had hier vervolgens erg veel last van want zeer gevoelig. Het was immers alleen maar goed bedoeld van mij.....Tevens te scherp aanvoelen hoe anderen zich voelen en hoe collega's werkelijk in elkaar zaten en daarmee de vinger op de zere plek leggen terwijl die zere plek eigenlijk verborgen had moeten blijven. Ik vormde een bedreiging op meerdere vlakken.

Eigenlijk hebben bij mij meerdere dingen geholpen. De Corona periode (verplicht thuiswerken, er ging een wereld voor me open), therapie, de diagnose ADD, ouder worden, meer zelfkennis en een nieuwe baan met minder uren en meer vrijheden op het gebied van thuiswerken en takenpakket.
Ook ben ik eerlijker naar collega's over mijzelf en neem ik dagelijks een uurtje geplande rust (De zone-out, ADD ers weten waar ik het over heb).

Ik kan nog steeds de prikkels niet aan van een hele dag op kantoor met werk, collega's en alles wat daaromheen speelt. Want ja ik krijg alles binnen en kan me nergens voor afsluiten. Dus doe ik die hele dagen op kantoor ook niet meer.
Het leven is te kort om maar klakkeloos mee te gaan in patronen waar je niet blij van wordt. Ik heb 40 jaar geprobeerd mee te gaan in dit soort patronen maar ik doe het niet meer, nooit meer, Het is tijd dat jij de patronen creëert en uitkiest waar jij wel bij vaart TO. En het fijne is, dat kan in deze tijd.

LuciFee2023 schreef: ↑

11-04-2023 11:16

Precies, leuk die hb tips maar zonder de add meegenomen heb je er niets aan.

Dat ben ik niet met je eens. Vage zegt het al heel mooi. Bovendien merkte ik zelf dat ik door het zelf indelen van mijn tijd juist veel meer rust creëerde. En je hebt de tijd om te groeien in de dingen waar je met je add tegenaan loopt. Wat me verder nog wel geholpen heeft was buitenshuis te gaan zitten werken, thuis was ik 'opeens' de was aan het doen en tegelijkertijd de kledingkast aan het herindelen ofzo

Ik merk dat in tijden dat ik veel last heb van ADD symptomen, er iets niet goed zit in mijn leven. Dan moet ik dat veranderen. En het kan echt alles zijn, wat knelt.

Je mag en kan best ver gaan om je leven anders in te richten, er is vaak veel meer mogelijk dan je denkt.

Ik was laatst in zuid Europa op vakantie en zag hordes HB'ers (grapje, weet ik natuurlijk niet) remote aan het werk vanuit hun camper, en 's middags surfen. Kan allemaal tegenwoordig. Dit even ter inspiratie uiteraard, ik begrijp en weet uit eigen ervaring, dat het echt niet makkelijk is. Maar iets met een wil en een weg, Mozes en een berg.

Elliot schreef: ↑

11-04-2023 15:03

Dat ben ik niet met je eens. Vage zegt het al heel mooi. Bovendien merkte ik zelf dat ik door het zelf indelen van mijn tijd juist veel meer rust creëerde. En je hebt de tijd om te groeien in de dingen waar je met je add tegenaan loopt. Wat me verder nog wel geholpen heeft was buitenshuis te gaan zitten werken, thuis was ik 'opeens' de was aan het doen en tegelijkertijd de kledingkast aan het herindelen ofzo

Vage zegt anders ongeveer zelfde, qua wat ik bedoel.

Dat je met de add moet werken, dat als je daar naar kijkt, als eerste hulp en aanpassingen maakt voor add, ipv coaching voor neurotypische mensen gaat volgen of alleen de hb tips van hier gaat bekijken, je niet gaat helpen. Of ik lees niet goed?

Hulp voor ADD heb ik nooit gehad.

Alleen hulp voor traumaverwerking en redelijk wat groei- en ondernemerscoaching, niet op HB gericht overigens.

Ik moest juist leren wat er allemaal normaal is aan mij en daarop inzetten, want het gaat er niet om dat ik anders ben, iedereen is anders dan anderen. Ik heb ook geen beperking, alleen wat schade.

Die ADD symptomen zie ik vooral als een gevolg van een verkeerde match met mijn omgeving. Eigenlijk ervaar ik ADD dus als een symptoom.

Wat ik ben is gewoon een dromer met een aparte kijk op de wereld.

Kijken hoe je daarmee waarde kan leveren in de wereld en je geld kan verdienen als dat nodig is, zonder dat je de kaasschaaf op jezelf hoeft te zetten om te functioneren, dat is het doel.

KamilleT schreef: ↑

11-04-2023 12:11

Mensen die ergens jaren werken, zitten niet te wachten op een nieuweling die binnen drie dagen de vinger op de zere plek legt of hoog van de toren blaast.

Hier heb ik een tekenend voorbeeld van. Ik was net afgestudeerd, in die tijd was er nergens werk te vinden (begin jaren '90). Via het uitzendbureau kreeg ik een baantje in een fabriek, ik moest de koffie verversen op de verschillende pauzeplekken in het grote fabriekscomplex en in de lunchpauze meewerken in de kantine. Twee dames van middelbare leeftijd werkten daar al jarenlang. Na een paar dagen merkte ik dat een bepaald soort snack, Mexicano geloof ik, erg populair was en dat er elke dag meer vraag was dan ervan werden gebakken. Het was ook zo dat ik als leuk uitziende, jonge frisse meid veel meer klanten aan het uitgifteloket kreeg dan de dames gewend waren (er werkten vrijwel alleen maar mannen). Ik stelde voor om dan maar meer Mexicano's te gaan bakken, omdat die elke dag uitverkocht waren. Nou, daar kon geen sprake van zijn. Er werden altijd X Mexicano's gebakken en daar ging niks aan veranderen. Aan het begin van mijn tweede week informeerde het uitzendbureau mij dat ik niet meer terug hoefde te komen. (Ik ben er toen nog naartoe gegaan om te vragen hoe en waarom, de dames schrokken zich rot, werden vuurrood en hakkelden dat het niet zo klikte en dat ik hun instructies niet goed zou opvolgen)

Verder herken ik veel uit de reacties hier.
In latere banen heb ik vooral lekker kunnen werken op plekken waar ik mijn eigen tijd kon indelen en strakke deadlines had voor wanneer wat af moest zijn. Er waren leidinggevenden die dat prima vonden, maar ook die bijvoorbeeld thuiswerken absoluut niet tolereerden en vonden dat het bureau aan het eind van de dag helemaal leeg moest zijn etc. Structuur en regelmaat. Daar gedij is absoluut niet bij. Ik moet druk voelen en kunnen werken wanneer dat voor mij goed voelt. Dat is altijd anders. Soms werk ik de nacht door, daar baal ik dan wel van en dan begrijp ik niet hoe ik het weer zo ver heb laten komen, maar het is in elk geval aan mijzelf. Als een ander bepaalt wanneer ik wat moet gaan doen of als ik in een stramien van werktijden moet functioneren, dan werkt dat niet. Mensen die dat zelf niet hebben, begrijpen er niets van. ADD/ADHD-coaches die willen dat je volgens een structuur gaat werken/leven, kunnen wat mij betreft direct stoppen want die snappen niet dat dát nu juist is wat vaak zo moeilijk is. (overigens, een goede vriendin heeft ook ADD en krijgt juist heftige psychische klachten en angsten als haar structuur wegvalt, ze is docent en in de vakanties komen de klachten altijd weer opzetten, dus zo zie je maar weer hoe verschillend het voor iedereen is)
Slimmer zijn dan iedereen om je heen, is inderdaad ook lastig. Moeilijk te begrijpen dat mensen niet meteen enthousiast zijn over een goed idee. Het heeft ook te maken met gunnen. Ik heb zelf vaak het idee dat mensen geen zin hebben om naar mij te luisteren/mij credits te geven. Ik heb bijna tien jaar als enige werknemer bij een kleine belangenvereniging gewerkt, daar deelde ik alles zelf in en dat kon ik daarom zo lang volhouden. Bestuurs- en commissieleden zag ik een tot twee keer per week, verder werkte ik alleen. Heerlijk. Na verloop van tijd wist ik precies hoe ik hen moest bespelen om een idee doorgang te laten vinden: zó inkleden dat zij het idee hadden het zelf bedacht te hebben. Dat ik er de credits dan niet voor kreeg, ach ja. Mannen en hun ego's...
Uiteindelijk ben ik gaan werken als zelfstandige en dat bevalt me nog steeds uitstekend. Ik heb twee heel verschillende bedrijven, de balans vinden is vaak wel lastig in drukke tijden en soms mopper ik dat ik veel te hard moet werken, maar die onafhankelijkheid is voor mij onbetaalbaar. Je moet wel goed weten hoe je jezelf kunt motiveren, zeker als ADD'er. Voor mij is dat de deadline voor werk dat ik moet opleveren in het ene bedrijf, het op tijd klaar hebben van bestellingen dan wel alles op orde voor een activiteit van het andere bedrijf. Klanten teleurstellen of verliezen is voor mij een no-go, dus dat werkt voor mij.
Zo moet je voor jezelf weten wat voor jou nodig is om niet weer ziek te worden, wat de triggers zijn en hoe (en óf) je die als zelfstandige kunt vermijden. Succes!

sammie500 schreef: ↑

11-04-2023 01:11

Graag!!

Dm gestuurd!

Kijk eens op https://www.thesmartrebel.com/

Heeft mij heel goed geholpen!

Pimpelmeesje87 schreef: ↑

11-04-2023 01:07

Ik bedoel geen huistuinenkeuken-coach he... een gespechialiseerde loopbaancoach. Maar een ADD-coach is ook fijn. Psych op zich ook, maar minder geschikt voor het werkgedeelte en dat zoekt TO juist wel.

Helaas is het tegenwoordig lastig een écht goede coach te vinden. De meesten zijn mensen die zelf zijn vastgelopen en zijn een carrièreswitch maken. Dat kan bij wijze van de buurvrouw van de hoek zijn

Maar over het algemeen zal het sowieso lastig zijn een coach te vinden, omdat een HB persoon daar zo doorheen prikt. Iemand met HB kijkt (ook) naar andere dingen in het complete plaatje, waar een loopbaancoach waarschijnlijk niet bij nadenkt. Het is een manier van verbanden leggen en dingen koppelen. Zo kijkt een loopbaancoach bijvoorbeeld naar het type functie, de opdracht en hoe die gedaan wordt. De HB medewerker kijkt daar ook naar, maar voelt bij binnenkomst direct dat collega 1 niet lekker in haar vel zit, dat collega 2 iets over het hoofd ziet en dat collega 3 collega 2 niet goed begrijpt maar daar niks van zegt, waardoor de opdracht niet compleet is. Waardoor de HB medewerker wellicht dingen probeert op te lossen die niet bij haar taken passen, of dingen oppakt om de opdracht toch tot een goed eind te brengen. Dit kan bijvoorbeeld weer verkeerd vallen bij collega’s, waardoor frictie ontstaat enz. (Even een klein voorbeeld wat best standaard kan zijn bij HB). En dit gaat heel de dag op die manier door.

Een psycholoog die HB gespecialiseerd is kan je helpen begeleiden in wat HB is en hoe je hiermee om kan gaan. Doordat je leert hoe een HB iemand denkt, leert en werkt, kan het je rust in het hoofd geven. En kun je die ene opmerking van je collega beter naast je neerleggen. En begrijp je waarom een andere collega nou niet snapt. Het helpt bij de acceptatie, waardoor je minder gefrustreerd raakt.

En @topicstarter: elders las ik dat je neerzette dat je HB bent, maar dat hsp je eigen diagnose is. Maar als je HB bent, ben je automatisch ook hsp. Dat gaat samen. Andersom hoeft dat overigens niet; als je hsp bent, hoeft het niet te betekenen dat je ook HB bent.
Ben je HB getest? Wellicht kan die praktijk je helpen?

Het verhaal van Yella over de Mexicano kan mijn verhaal zijn. Ook ik liep daar tegenaan, en in het voorbeeld: domweg omdat het kennelijk populair is. Ik zou na een paar dagen door hebben dat de kroket populair is, de kaassouffle minder loopt maar de Mexicano echt te snel uitverkocht is en ik zou exact hetzelfde hebben gedaan, ook aangegeven hebben dat de Mexicano vaker in de pan moet.

En ook ik zou er dan direct uitgeknald zijn.

Dan is de vraag alleen, omdat je dus kennelijk een vast patroon omgooit, of omdat je kennelijk te slim bent voor die dames? En ja, waar je gewoon zou denken dat het slim is om meer Mexicano's in de pan te gooien, is het dus dat dat je bemerkt, dat anderen niet op dat hele simpele idee zijn gekomen.

Oooowww, zo herkenbaar! Raak dan ook inderdaad snel burn out. Nu een jaar een baan bij een klein bedrijf. Eigenaars zijn heel slecht in geschreven taal, dus heb artikelen voor de krant geschreven, voor de website enzenz. Heb zelfs stukken voor het bedrijfsplan geschreven en werd gevraagd om mee te denken tijdens overleggen van de staf. Maar toen er meer familie in het bedrijf kwam werken, werd mijn mening niet meer op prijs gesteld. Ik werd zonder uitleg gedegradeerd en zie dat er erg veel mis loopt nu. Er komt een tweedeling.... Helft is inmiddels familie en de helft niet. Niet-familie krijgt veel commentaar op hun functioneren, familieleden die de kantjes ervan af lopen kunnen hun gang gaan zonder commentaar. Er komt onvrede, reuring... De kwaliteit van het eindproduct gaat achteruit door dit geheel. Ik voorzie escalaties, maar mijn mening wordt niet meer op prijs gesteld , dus ik zeg maar niks.... Probeer mij minder te richten op werk, maar het te zien als bron van inkomsten en op vrije dagen ook echt VRIJ te houden ( ik was altijd bereikbaar ).
Ik ben mss niet hoogbegaafd, wel hoog sensitief en ADD kenmerken te over.

sammie500 schreef: ↑

11-04-2023 00:13

Concrete situaties bijvoorbeeld :

- signalen van collega's en klanten dat iets niet lekker loopt, ik zie meteen hoe t wel zou lukken. Voorstel gedaan, alleen maar negatieve reacties. De redenen waarom we het dan niet doen kan ik niet begrijpen..

- veel spanningen in team, ik zie waarom. Geef t aan bij leidinggevende, uiteindelijk ben ik de boeman die "onrust veroorzaakt"

- alles gaat zo langzaam. Waardoor ik op meer vragen ja zeg om maar weer wat uitdaging te vinden. Waardoor ik ook overal wat vanaf weet. Waar anderen dan vervelend op reageren, dat ik streber ben.

- mijn hoofd is altijd 10 stappen verder, waardoor ik soms warrig praat. Dat weet ik van mezelf, dus ik let er echt op. Maar soms gebeurt het alsnog, en krijg ik dat niet rechtgetrokken..

- ik heb last van onaardige oneerlijke dingen. En die gebeuren overal. Maar kan t niet loslaten...

-

Als ik dit zo lees, denk ik dat niet de hoogbegaafdheid het primaire probleem is, maar dat je moeilijk kan omgaan met weerstand.
Verandering, verbetering (subjectief) brengt altijd weerstand, geeft altijd een negatieve reactie en toestanden. En dat hoort er op veel werkplekken bij. Wat maakt dat je daar niet mee om kan gaan?

Of je zorgt dat je meer inspraak krijgt, leert hoe je beter communiceert en neemt de weerstand voor lief ( want dat is zo goed als een gegeven wanneer zaken veranderen, en meestal weet je van tevoren al wie het er niet mee eens zal zijn), of je wordt eigen baas (wat anderen ook al adviseren).

koreana schreef: ↑

12-04-2023 07:10

Het verhaal van Yella over de Mexicano kan mijn verhaal zijn. Ook ik liep daar tegenaan, en in het voorbeeld: domweg omdat het kennelijk populair is. Ik zou na een paar dagen door hebben dat de kroket populair is, de kaassouffle minder loopt maar de Mexicano echt te snel uitverkocht is en ik zou exact hetzelfde hebben gedaan, ook aangegeven hebben dat de Mexicano vaker in de pan moet.

En ook ik zou er dan direct uitgeknald zijn.

Dan is de vraag alleen, omdat je dus kennelijk een vast patroon omgooit, of omdat je kennelijk te slim bent voor die dames? En ja, waar je gewoon zou denken dat het slim is om meer Mexicano's in de pan te gooien, is het dus dat dat je bemerkt, dat anderen niet op dat hele simpele idee zijn gekomen.

In theorie he... Misschien omdat het idee niet zo simpel is? Er zit misschien meer marge op de andere producten, en zo lang mensen niet weglopen als de mexicanos op zijn maar gewoon iets anders kopen, waarom moet er dan iets veranderen? De mexicano is misschien wel het lokkertje.
Je zou hier achter kunnen komen als je de mensen die daar langer dan een paar dagen werken, eens zou vragen waarom dingen gaan zoals ze gaan.

Voornu schreef: ↑

12-04-2023 09:00

Als ik dit zo lees, denk ik dat niet de hoogbegaafdheid het primaire probleem is, maar dat je moeilijk kan omgaan met weerstand.
Verandering, verbetering (subjectief) brengt altijd weerstand, geeft altijd een negatieve reactie en toestanden. En dat hoort er op veel werkplekken bij. Wat maakt dat je daar niet mee om kan gaan?

Of je zorgt dat je meer inspraak krijgt, leert hoe je beter communiceert en neemt de weerstand voor lief ( want dat is zo goed als een gegeven wanneer zaken veranderen, en meestal weet je van tevoren al wie het er niet mee eens zal zijn), of je wordt eigen baas (wat anderen ook al adviseren).

Het is een van de vele typische add dingen, Hele OP staat er vol mee en dit is er ook een.

TO kan beste op zoek gaan naar coaching/therapie/hulp voor de add (adhd). En die is er, ook voor volwassenen.
Val ik weer herhaling maar ook dit soort reacties en tips hebben geen enkele waarde als er sprake is van add/adhd.

Of zoals Dr Barkley zegt:

You can know stuff, but you can't do stuff:


https://www.youtube.com/watch?v=_tpB-B8BXk0