Werk & Studie alle pijlers

Zieke collega en mijn gevoel

17-07-2023 19:46 279 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn collega is ziek.
Ik zag het al een tijdje aankomen, maar nu is ze echt ziek. Burnout ofzo.
Al 4 maanden is ze thuis en wil ze niets over het werk horen/weten/zien.
Best vervelend, omdat het ook een vriendin van mij is.

De bedrijfsarts zegt dat ze vooral leuke dingen moet doen. Wat natuurlijk ook zo is.
Maar ik merk dat ik er steeds meer moeite mee heb.
Het wringt.
Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik het haar niet kwalijk neem/ niet "jaloers" ben?
Rationeel weet ik best dat een burnout geen pretje is, maar emotioneel vind ik het moeilijk.

*ik pas het topic aan. Ik ben dat gezever van "weet je wel hoe erg een burn-out is" zat.
Of "wat ben jij een slechte vriendin".
Jammer, ik dacht op het forum wat gal te kunnen spuwen, maar helaas.
thanx wijzigde dit bericht op 21-07-2023 18:49
43.11% gewijzigd
de wereld wacht om ontdekt te worden
thanx schreef:
21-07-2023 18:49
*ik pas het topic aan. Ik ben dat gezever van "weet je wel hoe erg een burn-out is" zat.
Of "wat ben jij een slechte vriendin".
Jammer, ik dacht op het forum wat gal te kunnen spuwen, maar helaas.
Je mag gal spuwen
En ik denk dat jij ook op het randje zit
Hoe zorg jij voor jou ???
Alle reacties Link kopieren Quote
thanx schreef:
21-07-2023 18:46
Tjee zeg. Wanneer snap jij nu eens dat het mij daar nieteens om gaat?
Ik voel mij kut.

En ik gun haar, echt waar, het allerbeste van de wereld.
Maar niet ten koste van mijzelf. Iig niet op de lange termijn.

En ja, ik wil ook wel minder werken en meer leuke dingen doen. Waarom ik dat niet doe? Ooit bekeken wat je in de zorg verdiend?
Nou dan, gaat niet lukken dus.
Dat zij ziek is, staat los van hoe druk jij het hebt.

En bedenk eens dat ze ziek is. Ze zit niet vrijwillig thuis omdat dat zo leuk is he. Ziek zijn is geen luxe, maar keihard werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Alcedo schreef:
21-07-2023 19:11
Dat zij ziek is, staat los van hoe druk jij het hebt.

En bedenk eens dat ze ziek is. Ze zit niet vrijwillig thuis omdat dat zo leuk is he. Ziek zijn is geen luxe, maar keihard werken.
Zeker niet. Zelf lang in een team gewekt waarvan de helft ziek thuis zat. Dus hetzelfde werk moest voor een tijdje met de helft van de collega's worden gedaan. Dan heb je het echt wel drukker agv de zieken en heb je geen energie en puf meer over om in je vrije tijd nog leuke dingen te doen. Mijn vrije tijd was: eten, drinken thuis het hoognodige doen en uitgeteld op de bank hangen.
En extra personeel? In de zorg echt niet maar zo te krijgen. En je kunt niet zeggen: sorry mevrouw maar we hebben ziekte dus we komen niet om te wassen/helpen met eten geven oid. Er is toen afgeschaald maar ook dat kan niet in 1 keer, je moet andere teams vinden die de zorg over kunnen en willen nemen. Familie inschakelen etc, die hier ook niet op zitten te wachten. TO: ik begrijp je heel erg goed omdat ik in hetzelfde schuitje zat.
ririanneke wijzigde dit bericht op 21-07-2023 19:20
25.27% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Sorry hoor, maar als je ziek thuis zit maar je kunt nog wel fietsen en een keukenkast opruimen, dan maak je gewoon misbruik van je ziekmelding. Dan kun je ook naar het werk fietsen.
Kan wel zo zijn dat iemand die in de ziektewet zit lang doet over een keukenkastje, maar dan kun je ook therapeutisch gaan werken en dus weer naar het werk gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
hevig schreef:
21-07-2023 19:20
Sorry hoor, maar als je ziek thuis zit maar je kunt nog wel fietsen en een keukenkast opruimen, dan maak je gewoon misbruik van je ziekmelding. Dan kun je ook naar het werk fietsen.
Kan wel zo zijn dat iemand die in de ziektewet zit lang doet over een keukenkastje, maar dan kun je ook therapeutisch gaan werken en dus weer naar het werk gaan.
Doe eens gewoon? Zo werkt dat natuurlijk niet :facepalm:
Iemand die in de ziektewet zit moet ook gewoon eten, hè? En misschien wel kinderen van school halen.

Van die keukenkast hangt niets af, van de meeste banen wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
shala91 schreef:
21-07-2023 20:39
Doe eens gewoon? Zo werkt dat natuurlijk niet :facepalm:
Iemand die in de ziektewet zit moet ook gewoon eten, hè? En misschien wel kinderen van school halen.

Van die keukenkast hangt niets af, van de meeste banen wel.
Tussen eten en de dingen die TO beschrijft zit nogal een verschil.

Het kan best dan vriendin/collega een burn-out heeft, dat kan niemand inschatten zonder er daadwerkelijk naast te staan. Maar ik snap heel goed dat TO het niet helemaal kan volgen als ze te horen krijgt wat haar vriendin/collega allemaal doet.
Dan zou ik ook verwachten dan vriendin/collega een keertje op het werk verschijnt voor een kop koffie en een praatje. Zeker na drie maanden.
Alle reacties Link kopieren Quote
hevig schreef:
21-07-2023 19:20
Sorry hoor, maar als je ziek thuis zit maar je kunt nog wel fietsen en een keukenkast opruimen, dan maak je gewoon misbruik van je ziekmelding. Dan kun je ook naar het werk fietsen.
Kan wel zo zijn dat iemand die in de ziektewet zit lang doet over een keukenkastje, maar dan kun je ook therapeutisch gaan werken en dus weer naar het werk gaan.
OK. Dus omdat de zieke persoon kan fietsen vind jij dat ze ook naar het werk kan fietsen en terug. Prima, daar heb je misschien gelijk in. Verwacht je dat ze ook nog de hele dag werkt, of is erheen fietsen genoeg?
Alle reacties Link kopieren Quote
Butterfly_fly schreef:
21-07-2023 20:51
Tussen eten en de dingen die TO beschrijft zit nogal een verschil.

Het kan best dan vriendin/collega een burn-out heeft, dat kan niemand inschatten zonder er daadwerkelijk naast te staan. Maar ik snap heel goed dat TO het niet helemaal kan volgen als ze te horen krijgt wat haar vriendin/collega allemaal doet.
Dan zou ik ook verwachten dan vriendin/collega een keertje op het werk verschijnt voor een kop koffie en een praatje. Zeker na drie maanden.
Ik reageer op degene die zegt dat als je kan fietsen en een keukenkast kan uitsoppen je ook wel weer naar je werk kunt fietsen.


En als de collegavriendin van TO in paniek slaat bij het idee om weer op de werkvloer te verschijnen (let op: invulling mijner zijds), dan nee, kan ze nog niet voor een kop koffie en een praatje op het werk verschijnen. Ook niet na 3 maanden. De meeste bedrijfsartsen pikken geen lanterfanten.

Sommige mensen komen nooit meer zo ver dat ze in hun oude baan/werkveld verder kunnen. Dat kan ook nog, he? Dat ze gewoon helemaal niet meer terugkomt.
Alle reacties Link kopieren Quote
thanx schreef:
17-07-2023 20:42
Nou ja zeg. Daar heb ik iets aan.
Ik zeg zelf toch al dat ik het wel snap.
Maar dat mijn gevoel dit doet, daar kan ik toch niks aan doen?
En ja, het is "ofzo" want ze heeft geen officiele diagnose, bezoekt ook geen psycholoog enz.
Het is voor iemand die niet in dat schuitje zit gewoon moeilijk.
En mijn leidinggevende weet dat ik mij kapot werk momenteel, maar er ís gewoon geen personeel.

Is het zó raar, dat je, je als achterblijvende collega soms ook zo kunt voelen?
Nee, het is niet raar dat je je zo kunt voelen. Maar het gaat je niet helpen en zorgt er wel voor dat jullie relatie als vriendinnen om zeep geholpen wordt hiermee.

A: je klinkt zelf overwerkt. Waarom ik dat schrijf, is omdat je zuur reageert op de situatie van je vriendin. Zou je ruimte hebben in je hoofd en leven, dan zou het je nl. niet zoveel uitmaken wat ze wel of niet doet.
B: een diagnose is alleen maar een woord dat een huisarts wil uitspreken of niet. Ooit jaren en jaren geleden zat ik bij de huisarts met knallende koppijn en constante stijve schouders en nek en toen ze de man: ik denk dat je overspannen/burn out bent. Heb jij werkelijk nodig dat een 60 jarige grijze man die magische woorden uitspreekt naar je vriendin, voor jou om haar klachten serieus te nemen? Nee toch? Ik denk dat heel veel mensen door iets wat ze al maanden voelen (en vaak een partner hebben die zegt dat het nu basta is) best zelf de voorlopige conclusie kunnen trekken dat ze minstens overspannen, zo niet burn out zijn. Magische woorden van een professional maken het niet ineens echter of minder echt.
C: jouw oplossing kán zitten in het ontwijken van je vriendin-collega als je je daar beter bij voelt. Beter nog kun je asap melding maken bij je werkgever dat je het zo niet langer gaat volhouden en je taken A, F en Q t/m Z eruit gooit tot nader orde.
D: accepteer dat je maar de helft ziet (waarschijnlijk) van wat je collega doet of moet én accepteer dat "leuke" dingen doen heel wat anders is dan weer aan het werk is. Ik heb van nabij meegemaakt hoe burn out eruit ziet en dat was 2 stappen vooruit, maar vaak ook weer 5 achteruit. het kostte jaren (3 jaar en nog steeds bezig, al gaat het inmiddels beter). Voorkom dat je bij je vriendin in de rij kunt aansluiten > gesprek voeren met je werkgever. Wat niet gaat, gaat niet. Als jij ook ziek bent, is de hele divisie weg begrijp ik. Tja, dan moet de afdeling of klas of waar je dan ook maar werkt, gesloten worden zoals ik het hoor. Kortom, schrijf zelf een voorstel en schrap grondig in alles wat overbodig is.
Alcedo schreef:
21-07-2023 19:11
Dat zij ziek is, staat los van hoe druk jij het hebt.

En bedenk eens dat ze ziek is. Ze zit niet vrijwillig thuis omdat dat zo leuk is he. Ziek zijn is geen luxe, maar keihard werken.
Dat vriendin ziek is heeft wel degelijk direct invloed op hoe druk TO het heeft! Ook al kan vriendin daar niets aan doen.

Over de zieken niets dan goeds lijkt het wel voor sommigen. Ziek zijn is ongetwijfeld keihard werken, maar dat doet TO ook al veel te lang en veel te hard zonder een adempauze te kunnen nemen. Dat kan je als je ziek bent wel.

En nogmaals, ik begrijp heel goed dat het ontzettend kut is om langdurig ziek te zijn. Niemand kiest daarvoor. Maar wat aandacht en begrip voor degenen die het allemaal moeten oplossen zou fijn zijn. Ook dat je dat niet heppiedepeppie doet en dat je daar van baalt.
Hoerabanaan schreef:
21-07-2023 22:24

Voorkom dat je bij je vriendin in de rij kunt aansluiten > gesprek voeren met je werkgever. Wat niet gaat, gaat niet. Als jij ook ziek bent, is de hele divisie weg begrijp ik. Tja, dan moet de afdeling of klas of waar je dan ook maar werkt, gesloten worden zoals ik het hoor. Kortom, schrijf zelf een voorstel en schrap grondig in alles wat overbodig is.
En deze TO! In de zorg heb je ook flink wat administratie toch? Kan je dat gewoon niet doen en jezelf zo wat lucht geven/ wat eerder naar huis?
Ik ben gewoon gestopt met oudergesprekken / verslagen van gesprekken (mocht de ib'er doen die er bij zat) / invoeren van dingen die niet direct bij de kinderen zelf terecht kwamen/ groepsplannen. Ik ben er deze periode voor de klas en niet voor alles eromheen. Kan jij zoiets ook doen?
Alle reacties Link kopieren Quote
hevig schreef:
21-07-2023 19:20
Sorry hoor, maar als je ziek thuis zit maar je kunt nog wel fietsen en een keukenkast opruimen, dan maak je gewoon misbruik van je ziekmelding. Dan kun je ook naar het werk fietsen.
Kan wel zo zijn dat iemand die in de ziektewet zit lang doet over een keukenkastje, maar dan kun je ook therapeutisch gaan werken en dus weer naar het werk gaan.
Jij geeft hier perfect het voorbeeld hoe men denkt. Je zou zo een collega van mij kunnen zijn.
Ik heb beide kanten nu ervaren. Nooit heb ik gedacht van een collega die thuis zat; zij kan wel naar de dierentuin, maar niet werken. Zij kan de kinderen naar school brengen, maar niet werken. Ze kan de hond uitlaten, maar niet werken. Sommige collega's dachten en zeiden het wel. Ik ben van mening dat ik niet kan voelen of denken wat een ander voelt of denkt. Ik betaal ook niet het salaris van de zieke. Dus waarom zou ik me druk maken of ergeren aan iemand die ziek thuis zit? Ik vraag wel; hoe gaat het? Uit oprechte belangstelling, niet om te weten wanneer ze terug komt.
De leidinggevende moet zorgen voor vervanging, lastig zeker in de zorg ja.
Nu ik de andere kant ervaar, merk ik dat collega's ook over mij zo praten. Ik loop ja, naar mijn fysiotherapeut. Daarna lig ik plat, dat zien ze niet. Ik ben op vakantie gegaan. Ook daar veel plat gelegen. Ik begrijp niet dat dat hun probleem is, het is mijn probleem. Ik sta 10.000x liever gezond op de werkvloer.
Iemand heeft een probleem als hij of zij zich er, uit eigenbelang druk om maakt wat een ander doet of heeft.
Die mensen moeten er voor waken dat ze zelf niet thuis komen te zitten. Ook aan zichzelf denken, ipv zich druk maken over anderen.
Je kon't altaid nog bakker worre
Alle reacties Link kopieren Quote
En voor TO, aan jezelf denken!
Anders zit jij straks ook thuis, èn is misschien de vriendschap ook kapot.
Moeilijk en dat zal niet zo in een oogwenk lukken maar probeer het.
Je kon't altaid nog bakker worre
Alle reacties Link kopieren Quote
NoPepsiPlease schreef:
21-07-2023 22:34
Dat vriendin ziek is heeft wel degelijk direct invloed op hoe druk TO het heeft! Ook al kan vriendin daar niets aan doen.

Over de zieken niets dan goeds lijkt het wel voor sommigen. Ziek zijn is ongetwijfeld keihard werken, maar dat doet TO ook al veel te lang en veel te hard zonder een adempauze te kunnen nemen. Dat kan je als je ziek bent wel.

En nogmaals, ik begrijp heel goed dat het ontzettend kut is om langdurig ziek te zijn. Niemand kiest daarvoor. Maar wat aandacht en begrip voor degenen die het allemaal moeten oplossen zou fijn zijn. Ook dat je dat niet heppiedepeppie doet en dat je daar van baalt.
Nou, sorry, maar je kan geen pauze nemen van je ziek-zijn. Was het maar zo.

En als je met psychische klachten thuis zit, kan je meestal de shit van een ander er niet bij hebben. Dat is toch echt aan de leidinggevende.

Beter maak je gewoon geen vriendinnen op je werk en hou je het zakelijk, dan weet je ook minder van iemands "thuis". Veel beter voor je gemoedsrust.
Alle reacties Link kopieren Quote
In principe wordt geadviseerd om bij burn-out of depressie niet TE lang te wachten om weer aan het werk te gaan. Drempel wordt alleen maar hoger, en je wordt niet vrolijker van thuis blijven. Zo’n 8 weken geloof ik, en dan weer langzaam opbouwen. Maanden en maanden in de ziektewet moeten zitten is echt achterhaald. En contact houden met werk/ koffie drinken is ook erg belangrijk.
shala91 schreef:
21-07-2023 22:52
Nou, sorry, maar je kan geen pauze nemen van je ziek-zijn. Was het maar zo.

En als je met psychische klachten thuis zit, kan je meestal de shit van een ander er niet bij hebben. Dat is toch echt aan de leidinggevende.

Beter maak je gewoon geen vriendinnen op je werk en hou je het zakelijk, dan weet je ook minder van iemands "thuis". Veel beter voor je gemoedsrust.
Je kan geen pauze nemen van ziek zijn. Maar je kan wel even een dutje nemen. Desnoods de hele dag in bed blijven liggen. Besluiten om iets niet te doen. Word je daar blij van? Nee. Maar je hoeft niet door door door.

Dat is natuurlijk anders als je zelf ook kinderen hebt, dan zal je niet kunnen toegeven aan daar waar je behoefte aan hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
thanx schreef:
21-07-2023 18:46
Tjee zeg. Wanneer snap jij nu eens dat het mij daar nieteens om gaat?
Ik voel mij kut.

En ik gun haar, echt waar, het allerbeste van de wereld.
Maar niet ten koste van mijzelf. Iig niet op de lange termijn.

En ja, ik wil ook wel minder werken en meer leuke dingen doen. Waarom ik dat niet doe? Ooit bekeken wat je in de zorg verdiend?
Nou dan, gaat niet lukken dus.
Ik denk dat jij een preventief consult bij de bedrijfsarts moet aanvragen.
Het klinkt echt niet gezond hoe jij hier schrijft.
Alle reacties Link kopieren Quote
makiko schreef:
21-07-2023 22:41
Jij geeft hier perfect het voorbeeld hoe men denkt. Je zou zo een collega van mij kunnen zijn.
Ik heb beide kanten nu ervaren. Nooit heb ik gedacht van een collega die thuis zat; zij kan wel naar de dierentuin, maar niet werken. Zij kan de kinderen naar school brengen, maar niet werken. Ze kan de hond uitlaten, maar niet werken. Sommige collega's dachten en zeiden het wel. Ik ben van mening dat ik niet kan voelen of denken wat een ander voelt of denkt. Ik betaal ook niet het salaris van de zieke. Dus waarom zou ik me druk maken of ergeren aan iemand die ziek thuis zit? Ik vraag wel; hoe gaat het? Uit oprechte belangstelling, niet om te weten wanneer ze terug komt.
De leidinggevende moet zorgen voor vervanging, lastig zeker in de zorg ja.
Nu ik de andere kant ervaar, merk ik dat collega's ook over mij zo praten. Ik loop ja, naar mijn fysiotherapeut. Daarna lig ik plat, dat zien ze niet. Ik ben op vakantie gegaan. Ook daar veel plat gelegen. Ik begrijp niet dat dat hun probleem is, het is mijn probleem. Ik sta 10.000x liever gezond op de werkvloer.
Iemand heeft een probleem als hij of zij zich er, uit eigenbelang druk om maakt wat een ander doet of heeft.
Die mensen moeten er voor waken dat ze zelf niet thuis komen te zitten. Ook aan zichzelf denken, ipv zich druk maken over anderen.
Amen.

Hier ook beide kanten meegemaakt. Ik had het niet beter kunnen omschrijven.
Alle reacties Link kopieren Quote
appelientjexx schreef:
21-07-2023 22:52
In principe wordt geadviseerd om bij burn-out of depressie niet TE lang te wachten om weer aan het werk te gaan. Drempel wordt alleen maar hoger, en je wordt niet vrolijker van thuis blijven. Zo’n 8 weken geloof ik, en dan weer langzaam opbouwen. Maanden en maanden in de ziektewet moeten zitten is echt achterhaald. En contact houden met werk/ koffie drinken is ook erg belangrijk.
Ik. Kon. Het. Niet.

En gelukkig zag mijn bedrijfsarts dat ook in.

Makkelijk lullen vanaf de zijlijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Flipflop schreef:
22-07-2023 09:19
Ik. Kon. Het. Niet.

En gelukkig zag mijn bedrijfsarts dat ook in.

Makkelijk lullen vanaf de zijlijn.
Welke zijlijn? Als ik TO lees, dan geldt voor haar dat ze én het werk van deze zieke collega moet overnemen én als uitlaatklep/therapeut dient.
Vanaf de zijlijn is het erg gemakkelijk om haar gevoel daarover af te schieten. Het gevoel van de zieke mag er wel zijn maar dat van haar niet?
Alle reacties Link kopieren Quote
NoPepsiPlease schreef:
21-07-2023 23:02
Je kan geen pauze nemen van ziek zijn. Maar je kan wel even een dutje nemen. Desnoods de hele dag in bed blijven liggen. Besluiten om iets niet te doen. Word je daar blij van? Nee. Maar je hoeft niet door door door.

Dat is natuurlijk anders als je zelf ook kinderen hebt, dan zal je niet kunnen toegeven aan daar waar je behoefte aan hebt.
Nog altijd is het niet de verantwoordelijkheid van degene die ziek is uitgevallen dat een ander maar dóór moet.

Degenen die ik van dichtbij heb meegemaakt met heftige burn out klachten deden niet lekker dutjes overdag. Die hadden een pilletje nodig om in de nacht überhaupt te kunnen slapen. Verder was het overleven en overdag vooral opletten of je niemand voor het hoofd stootte door te zeggen dat je iets "leuks" hebt gedaan.

Want ja, zodra je de deur uit kan, kan je ook wel weer werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rosanna1985 schreef:
21-07-2023 21:52
OK. Dus omdat de zieke persoon kan fietsen vind jij dat ze ook naar het werk kan fietsen en terug. Prima, daar heb je misschien gelijk in. Verwacht je dat ze ook nog de hele dag werkt, of is erheen fietsen genoeg?
Als je een gebroken been hebt, dan is het voor iedereen duidelijk wat er is. Bij psychische klachten ligt dat een stuk lastiger.
Als je kunt fietsen, dan vind ik zeker dat je op een gegeven moment naar het werk moet fietsen. Als therapeutisch werken nog niet lukt, dan alleen om je gezicht te laten zien.
Het lijkt me heel lastig om als je al een tijdje 'uit de running' bent, om dan alleen al je collega's weer te zien. Maar denk dat het heel belangrijk is om wel te doen, hoe lastig ook.
Als je ziek bent, ben je niet verplicht om te vertellen wat er aan de hand is, maar wil je begrip kweken bij collega's, dan zou ik zeker wel proberen uit te leggen wat er is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nogevendit schreef:
22-07-2023 09:32
Welke zijlijn? Als ik TO lees, dan geldt voor haar dat ze én het werk van deze zieke collega moet overnemen én als uitlaatklep/therapeut dient.
Vanaf de zijlijn is het erg gemakkelijk om haar gevoel daarover af te schieten. Het gevoel van de zieke mag er wel zijn maar dat van haar niet?
Ik reageerde op Appelientje. Niet op TO.
shala91 schreef:
22-07-2023 09:50
Nog altijd is het niet de verantwoordelijkheid van degene die ziek is uitgevallen dat een ander maar dóór moet.

Degenen die ik van dichtbij heb meegemaakt met heftige burn out klachten deden niet lekker dutjes overdag. Die hadden een pilletje nodig om in de nacht überhaupt te kunnen slapen. Verder was het overleven en overdag vooral opletten of je niemand voor het hoofd stootte door te zeggen dat je iets "leuks" hebt gedaan.

Want ja, zodra je de deur uit kan, kan je ook wel weer werken.
Ik zeg ook nergens dat dit de verantwoordelijkheid is van de zieke. Maar zodra er iemand ziek is moet je blijkbaar huppelend het meerwerk doen, en mag je zeker niet voor jezelf kiezen als je het niet trekt (je hebt het maar te trekken allemaal) want je bent tenminste niet ziek. En daar ageer ik tegen.
Alle reacties Link kopieren Quote
hevig schreef:
22-07-2023 10:03
Als je een gebroken been hebt, dan is het voor iedereen duidelijk wat er is. Bij psychische klachten ligt dat een stuk lastiger.
Als je kunt fietsen, dan vind ik zeker dat je op een gegeven moment naar het werk moet fietsen. Als therapeutisch werken nog niet lukt, dan alleen om je gezicht te laten zien.
Het lijkt me heel lastig om als je al een tijdje 'uit de running' bent, om dan alleen al je collega's weer te zien. Maar denk dat het heel belangrijk is om wel te doen, hoe lastig ook.
Als je ziek bent, ben je niet verplicht om te vertellen wat er aan de hand is, maar wil je begrip kweken bij collega's, dan zou ik zeker wel proberen uit te leggen wat er is.
om dan vervolgens te horen dat het zusje van de buurvrouw van mijn tante hetzelfde had en wel dit,dit, dit en dat kon, dus waarom kun jij dat niet
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven