Werk & Studie alle pijlers

Ziekenhuisstage valt erg zwaar

12-05-2020 17:31 67 berichten
Hoi,

. Ik ben een derde jaars HBO V student. Ik doe dit jaar voor het eerst een ziekenhuisstage en dat valt mij o zo zwaar. Ik leer wel heel veel moet ik zeggen, maar er is gewoon elke keer wel wat ik niet goed doe. Ik loop nu 13 weken stage en ze verwachten al dat ik eigenlijk drie patiënten zelfstandig draai. Wat mij wel lukt alleen de kennis ontbreekt.

Ik weet eigenlijk niet wat ik moet doen, ik probeer echt mijn kennis op te krikken maar op een of andere manier lukt het toch elke keer niet. Mijn begeleider merkt dit aan vragen die zij mij stelt en die ik niet kan beantwoorden.

Heeft iemand tips, ervaringen of wat dan ook?

Groetjes
windring schreef:
12-05-2020 18:29
Misschien is het niet jouw soort afdeling? Krijg je nog meer ziekenhuisstages?
Ligt aan mijn school! Ik kies de stages niet maar de hoge school
Alle reacties Link kopieren
Amore_ schreef:
12-05-2020 18:23
Eens, maar het is zo lastig want zij vraagt alleen door en anderen hebben dat nooit gedaan waardoor ik nooit echt bezig er mee ben geweest om mijn kennis te verdiepen. Ik verbreed maar verdiep niet. Ik heb verder nooit opmerkingen er over gehad en iedereen vindt het prima
Misschien zit daar ook de valkuil. Als iedereen het maar prima vind en niet doorvragen en je begeleider wel. Gebeurd het ook niet in de opdrachten ? Ik moet in mijn verslagen alles uitschrijven. En daardoor verdiep je ook automatisch
Alle reacties Link kopieren
De afgelopen 9 a 10 weken zijn ook niet echt de normale omstandigheden geweest in de ziekenhuizen zoals je die doorgaans hebt. Ik kan me voorstellen dat door de corona de lontjes wat korter zijn, de verwachtingen hoger zijn en het tempo hoger ligt. Ik zou dat ook aan je begeleider vragen, of dat meespeelt.
Alle reacties Link kopieren
Boarn schreef:
12-05-2020 19:00
De afgelopen 9 a 10 weken zijn ook niet echt de normale omstandigheden geweest in de ziekenhuizen zoals je die doorgaans hebt. Ik kan me voorstellen dat door de corona de lontjes wat korter zijn, de verwachtingen hoger zijn en het tempo hoger ligt. Ik zou dat ook aan je begeleider vragen, of dat meespeelt.
Slim.
reanne schreef:
12-05-2020 18:50
Misschien zit daar ook de valkuil. Als iedereen het maar prima vind en niet doorvragen en je begeleider wel. Gebeurd het ook niet in de opdrachten ? Ik moet in mijn verslagen alles uitschrijven. En daardoor verdiep je ook automatisch
Wel maar ik loop stage op de chirurgie dus ik moet veel meer weten. Ik heb nu 1 aandoening uitgewerkt met de opdracht maar dat is het dan wel. Ik heb verslagen gemaakt van de organen en zorgpaden uitgewerkt. Wat kan ik nog meer doen?
Boarn schreef:
12-05-2020 19:00
De afgelopen 9 a 10 weken zijn ook niet echt de normale omstandigheden geweest in de ziekenhuizen zoals je die doorgaans hebt. Ik kan me voorstellen dat door de corona de lontjes wat korter zijn, de verwachtingen hoger zijn en het tempo hoger ligt. Ik zou dat ook aan je begeleider vragen, of dat meespeelt.
Klopt, maar ze was daarvoor ook al zo. Tijdens tussenevaluatie had zij ook het meest te zeggen terwijl ze alleen twee keer met mij hsd gewerkt. De andere begeleider met wie ik meer had gewerkt zei een stuk minder.
Wat is je achtergrond? Stroom je in van het MBO? Heb/had je moeite met bepaalde aspecten, bijvoorbeeld leren en theorie en ben je meer van praktijk?

Niet lullig bedoeld, maar kan zijn dat je daar nu in de praktijk tegenaan gaat lopen.
Alle reacties Link kopieren
Amore_ schreef:
12-05-2020 19:05
Wel maar ik loop stage op de chirurgie dus ik moet veel meer weten. Ik heb nu 1 aandoening uitgewerkt met de opdracht maar dat is het dan wel. Ik heb verslagen gemaakt van de organen en zorgpaden uitgewerkt. Wat kan ik nog meer doen?
Vragen of je e learnings kan maken speciaal voor chirurgie.
En iedereen de oren van de kop vragen. Waarom deze aanpak, waarom doe je het op die manier etc etc
Alle reacties Link kopieren
Amore_ schreef:
12-05-2020 18:23
Ik weet het ook niet, ik baal er echt van want ik wilde graag in het ziekenhuis. Maar het valt tegen.
Dat dacht ik ook altijd (toen ik jong en naief was) echt er zijn genoeg verpleegkundige op andere plekken nodig. Als je echt wil dan ga je aan de slag en jezelf verdiepen. Is het toch ook de dynamiek, clientcategorie, snelheid van turnover etc. Dat moet je denk ik heel duidelijk krijgen.

Ik bleek persoonlijk het leuk te vinden langdurige zorgrelaties op te bouwen met clienten, hen te leren kennen, sociale context, familie structuren, terminale zorg en begeleiding, stukje case management.

Een vriendin werkt op de seh, flinke turnover, veel actie, weinig diepgang mbt situaties, maar veel handelingen en veel verschillende ziektebeelden.

Echt twee verschillende zaken, dus denk goed na wat jij wil, en waar je energie van krijgt. Komt altijd goed.
Alle reacties Link kopieren
Is dit je eerste stage of heb je ook al ergens anders stage gelopen?

Het zou overigens ook zomaar kunnen dat dit niet alleen bij jou ligt, maar dat je stagebegeleider ook wat te leren heeft. Niet iedereen heeft even goed ontwikkelde “peopleskills”. Daar koop je nu verder niets voor want je hebt het maar te doen met deze begeleider. Het gaat er meer om dat je nu niet volledig aan jezelf gaat twijfelen, maar dat je hier een leerdoel uit haalt.

Voor de rest wat Nursy zegt. Het is ook een harde wereld die ziekenhuiswereld. Ander werk kan dan als een warm bad aanvoelen.
lelietje-van-dalen wijzigde dit bericht op 12-05-2020 22:33
0.17% gewijzigd
Reik niet naar de hemel - maar haal hem naar je toe, Karin Bloemen.
Lelietje-van-Dalen schreef:
12-05-2020 19:48
Is dit je eerste stage of heb je ook al ergens anders stage gelopen?

Het zou overigens ook zomaar kunnen dat dit niet alleen bij jou ligt, maar dat je stagebegeleider ook wat te leren heeft. Niet iedereen heeft even goed ontwikkelde “peopleskills”. Daar koop je nu verder niets voor want je hebt het maar te doen met deze begeleider. Het gaat er meer im dat je nu niet volledig aan jezelf gaat twijfelen, maar dat je hier een leerdoel uit haalt.

Voor de rest wat Nursy zegt. Het is ook een harde wereld die ziekenhuiswereld. Ander werk kan dan als een warm bad aanvoelen.
Ik heb stage gelopen in de thuiszorg en verpleegtehuis, onder mijn niveau voelde dat. Maar dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn.

Ik zou graag in het zkh willen werken maar nu twijfel ik ( aan mezelf )
Alle reacties Link kopieren
Ten eerste niet gelijk twijfelen, binnen een ziekenhuis zijn verschillende afdelingen. Misschien is chirurgie niet helemaal je ding, mijn ervaring is sowieso dat verpleegkundigen op chirurgie anders zijn dan verpleegkundigen op bijvoorbeeld interne. Dus schrijf niet gelijk het ziekenhuis af :P

Nu terug naar je stage. Werken er ook duaalstudenten? Ik vind namelijk dat je een 3ejaars duaalstudent niet kan vergelijken met een 3ejaars voltijdstudent die stage loopt.

Hoe lees je de dossiers bij aanvang dienst?
Koppel je alleen terug aan de hand van vragen of kom je zelf met een verhaal over de patiënten?

Wat ik mijn leerlingen altijd adviseerde is duidelijk hebben:
Wat zijn de problemen bij de patiënt?
Waar moet ik op letten/wat zijn de controles?
Wat is normaal?
Wat doe ik bij de afwijkende waarden/observaties?

Bijvoorbeeld:
Op bed 3 ligt patiënt a, opgenomen met een appendicitis, 2 dag post ok na een geperforeerde appendix.
Qua controles hou ik temp, ademhaling en pols in de gaten. Wanneer dit oploopt kan het een teken zijn van een infectie.
Ik hou de intake en output bij. Ik verwacht dat hij minder eet en drinkt omdat hij niet lekker is, maar probeer dit wel te stimuleren. Totaalvocht is 2000ml. Ik stimuleer patiënt tot drinken, maar pas eventueel in overleg infuus aan.
Patiënt moet zoveel ml/kg/uur plassen. Als dit minder is kan dit betekenen dat hij vocht vasthoudt. Dit kan ik ook zien aan oedeemvorming etc.
Als ik iets afwijkends opmerk overleg ik met jou welke interventie ik denk te moeten nemen.

Dus probeer met een vaste structuur te werken en zo elke patiënt en ziektebeeld te benaderen.
Alle reacties Link kopieren
Laat je keuze om ooit in het ziekenhuis te gaan werken niet afhangen van 1 stage! Je begeleider klinkt niet als iemand die zorgt voor een veilig leerklimaat.

Wat betreft je stage: op wat voor chirurgische afdeling loop je stage? Wat houdt de zorg voor 3 patiënten in: alle zorg van opname tot ontslag? Laag en hoogcomplex? Kun je iets specifieker zijn?

Wat mij vaak opvalt bij hbo-v’ers is dat ze theorie en praktijk niet goed koppelen. Dus prima weten wat in theorie een goede bloeddruk is en hoe je die bloeddruk meet. Maar weet je waarom je die bloeddruk bij die ene patiënt 5 x per dienst meet, en misschien nog wel een keer extra, en waarom je hem bij die andere patiënt niet hoeft te meten? Ook als een protocol anders zegt...? En wat zegt die bloeddruk in combinatie met andere vitale functies, wat zie je aan de patiënt etc. En: wat is jouw actie dan?

Als je moeite hebt met de diepgang, is het dan voor jouw leerproces niet beter om je de komende week eens te verdiepen in 1 patiënt, en die casus dan volledig uit te werken?
Bekijk dan eens of er nog steeds diepgang gemist wordt.
Ga een week later dan terug naar 2 en pas als dat goed gaat bereid je weer uit naar 3.

Verder: zorg dat je in je gesprek morgen duidelijke afspraken maakt en doelen waar je de komende diensten aan kunt werken. Vraag elke gewerkte dienst om feedback nav die doelen, en laat dit op papier zetten.
Verder zou ik een reflectieverslag inleveren morgen over dit betreffende onderwerp: de onzekerheid die je ervaart, waar komt deze vandaan. Ga er echt even voor zitten, en laat hem morgen lezen.

Als je je eenmaal onzeker voelt is het heel moeilijk om nog te leren. Volgens mij moet er daarin eerst iets veranderen voordat jij optimaal kunt leren.

Succes en zet hem op, je kunt het, anders was je niet zo ver gekomen! Van de minder fijne stages leer je achteraf vaak toch heel veel...
Ano11niem schreef:
12-05-2020 19:20
Wat is je achtergrond? Stroom je in van het MBO? Heb/had je moeite met bepaalde aspecten, bijvoorbeeld leren en theorie en ben je meer van praktijk?

Niet lullig bedoeld, maar kan zijn dat je daar nu in de praktijk tegenaan gaat lopen.
Zo vat ik het ook niet op hoor, van de middelbare (havo). Weet niet in hoeverre het relevant is maar ik heb eerst vmbo gedaan.

Ik heb helemaal geen moeite met theorie leren maar het toepassen vind ik wel lastig. Word steeds makkelijker hoor nu ik hier al 13 wk zit, maar dan begrijp ik niet waarom er geen groei te zien is. Want ik probeer echt.
reanne schreef:
12-05-2020 19:22
Vragen of je e learnings kan maken speciaal voor chirurgie.
En iedereen de oren van de kop vragen. Waarom deze aanpak, waarom doe je het op die manier etc etc
Ja dat doe ik wel!
nursy schreef:
12-05-2020 19:33
Dat dacht ik ook altijd (toen ik jong en naief was) echt er zijn genoeg verpleegkundige op andere plekken nodig. Als je echt wil dan ga je aan de slag en jezelf verdiepen. Is het toch ook de dynamiek, clientcategorie, snelheid van turnover etc. Dat moet je denk ik heel duidelijk krijgen.

Ik bleek persoonlijk het leuk te vinden langdurige zorgrelaties op te bouwen met clienten, hen te leren kennen, sociale context, familie structuren, terminale zorg en begeleiding, stukje case management.

Een vriendin werkt op de seh, flinke turnover, veel actie, weinig diepgang mbt situaties, maar veel handelingen en veel verschillende ziektebeelden.

Echt twee verschillende zaken, dus denk goed na wat jij wil, en waar je energie van krijgt. Komt altijd goed.
Het is nog wel zoeken ja, ik wilde eigenlijk op de seh maar nu dit zo verloopt lijkt me dat nog een hele hele lange weg. Heel jammer.
Alle reacties Link kopieren
Amore_ schreef:
12-05-2020 20:57
Het is nog wel zoeken ja, ik wilde eigenlijk op de seh maar nu dit zo verloopt lijkt me dat nog een hele hele lange weg. Heel jammer.
Zorg eerst dat je weet wat er precies niet loopt voordat je de moed opgeeft!
Uit ervaring weet ik dat ook niet iedereen een geschikte werkbegeleider is helaas.

En: in het ergste geval haal je deze stage niet. Dat is niet leuk, maar ook niet het einde van de wereld! Zorg dat je inzichtelijk krijgt waar ze in de praktijk de voortgang missen, anders valt er ook niks bij te sturen voor jou.
Soumis schreef:
12-05-2020 20:31
Ten eerste niet gelijk twijfelen, binnen een ziekenhuis zijn verschillende afdelingen. Misschien is chirurgie niet helemaal je ding, mijn ervaring is sowieso dat verpleegkundigen op chirurgie anders zijn dan verpleegkundigen op bijvoorbeeld interne. Dus schrijf niet gelijk het ziekenhuis af :P

Nu terug naar je stage. Werken er ook duaalstudenten? Ik vind namelijk dat je een 3ejaars duaalstudent niet kan vergelijken met een 3ejaars voltijdstudent die stage loopt.

Hoe lees je de dossiers bij aanvang dienst?
Koppel je alleen terug aan de hand van vragen of kom je zelf met een verhaal over de patiënten?

Wat ik mijn leerlingen altijd adviseerde is duidelijk hebben:
Wat zijn de problemen bij de patiënt?
Waar moet ik op letten/wat zijn de controles?
Wat is normaal?
Wat doe ik bij de afwijkende waarden/observaties?

Bijvoorbeeld:
Op bed 3 ligt patiënt a, opgenomen met een appendicitis, 2 dag post ok na een geperforeerde appendix.
Qua controles hou ik temp, ademhaling en pols in de gaten. Wanneer dit oploopt kan het een teken zijn van een infectie.
Ik hou de intake en output bij. Ik verwacht dat hij minder eet en drinkt omdat hij niet lekker is, maar probeer dit wel te stimuleren. Totaalvocht is 2000ml. Ik stimuleer patiënt tot drinken, maar pas eventueel in overleg infuus aan.
Patiënt moet zoveel ml/kg/uur plassen. Als dit minder is kan dit betekenen dat hij vocht vasthoudt. Dit kan ik ook zien aan oedeemvorming etc.
Als ik iets afwijkends opmerk overleg ik met jou welke interventie ik denk te moeten nemen.

Dus probeer met een vaste structuur te werken en zo elke patiënt en ziektebeeld te benaderen.
Super, heel erg bedankt. Ik ga dit proberen!!
Pien252 schreef:
12-05-2020 21:00
Zorg eerst dat je weet wat er precies niet loopt voordat je de moed opgeeft!
Uit ervaring weet ik dat ook niet iedereen een geschikte werkbegeleider is helaas.

En: in het ergste geval haal je deze stage niet. Dat is niet leuk, maar ook niet het einde van de wereld! Zorg dat je inzichtelijk krijgt waar ze in de praktijk de voortgang missen, anders valt er ook niks bij te sturen voor jou.
Dankjewel! Ik vind jullie reacties heel fijn en eerlijk. Bedankt hiervoor!
Alle reacties Link kopieren
Succes met je gesprek morgen! Er zijn al zoveel goede tips gegeven, ik heb hier niet echt nog een aanvulling op. Ik wil je alleen een hart onder de riem steken.
Inderdaad verschilt de ene afdeling enorm van de andere. Het is heel zuur dat het op je huidige afdeling niet zo matched met hun manier van werken en jouw manier van dingen aanleren.
Zelf heb ik de oude inservice opleiding gedaan. In mijn tweede jaar werkte ik op orthopedie, en daar ging alles zo goed en zo vanzelf, ook paste ik helemaal in het team. Ze schatten mij toen veel hoger in. MAAR...de afdeling daarna, Interne, daar ging het voor geen meter. Ik leek het nooit goed te doen, extra beoordelingsgesprekken gehad om aan te geven dat ik echt moest laten zien dat ik het derde jaar aan zou kunnen. Heel onzeker werd ik ervan. Ik heb het gered. En gelukkig de laatste afdeling ging het weer als een tierelier.
Als je ergens zit waar je gewoon niet uit de verf komt, wil dat zeker niet zeggen dat je geen verpleegkundige in het ziekenhuis zou kunnen zijn.

Krijg je volgend jaar weer een stage? Kan dat nogmaals in het ziekenhuis of moet je dan weer een andere instelling kiezen? Dan zou bv een afdeling neurologie of interne, het tegenovergestelde van chirurgie wat betreft aanpak van verpleegkundigen, ineens een groot succes kunnen zijn.
Het ware te wensen, dat alle mensen, hun eigen gebreken wat beter bekeken. Dan zouden ze het wel laten om over andere mensen te praten!!
Pien252 schreef:
12-05-2020 20:37
Laat je keuze om ooit in het ziekenhuis te gaan werken niet afhangen van 1 stage! Je begeleider klinkt niet als iemand die zorgt voor een veilig leerklimaat.

Wat betreft je stage: op wat voor chirurgische afdeling loop je stage? Wat houdt de zorg voor 3 patiënten in: alle zorg van opname tot ontslag? Laag en hoogcomplex? Kun je iets specifieker zijn?

Wat mij vaak opvalt bij hbo-v’ers is dat ze theorie en praktijk niet goed koppelen. Dus prima weten wat in theorie een goede bloeddruk is en hoe je die bloeddruk meet. Maar weet je waarom je die bloeddruk bij die ene patiënt 5 x per dienst meet, en misschien nog wel een keer extra, en waarom je hem bij die andere patiënt niet hoeft te meten? Ook als een protocol anders zegt...? En wat zegt die bloeddruk in combinatie met andere vitale functies, wat zie je aan de patiënt etc. En: wat is jouw actie dan?

Als je moeite hebt met de diepgang, is het dan voor jouw leerproces niet beter om je de komende week eens te verdiepen in 1 patiënt, en die casus dan volledig uit te werken?
Bekijk dan eens of er nog steeds diepgang gemist wordt.
Ga een week later dan terug naar 2 en pas als dat goed gaat bereid je weer uit naar 3.

Verder: zorg dat je in je gesprek morgen duidelijke afspraken maakt en doelen waar je de komende diensten aan kunt werken. Vraag elke gewerkte dienst om feedback nav die doelen, en laat dit op papier zetten.
Verder zou ik een reflectieverslag inleveren morgen over dit betreffende onderwerp: de onzekerheid die je ervaart, waar komt deze vandaan. Ga er echt even voor zitten, en laat hem morgen lezen.

Als je je eenmaal onzeker voelt is het heel moeilijk om nog te leren. Volgens mij moet er daarin eerst iets veranderen voordat jij optimaal kunt leren.

Succes en zet hem op, je kunt het, anders was je niet zo ver gekomen! Van de minder fijne stages leer je achteraf vaak toch heel veel...
Dankje Pien, ik heb deze reactie over het hoofd gezien maar dat is ‘m dus. Daar waar ik tegen aan loop, en dat met mijn begeleider. Je slaat echt de spijker op zn kop, en het voelt echt als een opluchting dat niet helemaal aan mij ligt.

Ik moet echt op mijn tenen lopen bij mijn begeleider, zo voelt het. Ik kom morgen nog even terug op wat je zei en zal ik wat specifieker zijn. Ik laat het vanavond even bezinken wat je hebt gezegd. Maar je reactie doet me echt goed, dankje! :redrose:
caretta_01 schreef:
12-05-2020 22:09
Succes met je gesprek morgen! Er zijn al zoveel goede tips gegeven, ik heb hier niet echt nog een aanvulling op. Ik wil je alleen een hart onder de riem steken.
Inderdaad verschilt de ene afdeling enorm van de andere. Het is heel zuur dat het op je huidige afdeling niet zo matched met hun manier van werken en jouw manier van dingen aanleren.
Zelf heb ik de oude inservice opleiding gedaan. In mijn tweede jaar werkte ik op orthopedie, en daar ging alles zo goed en zo vanzelf, ook paste ik helemaal in het team. Ze schatten mij toen veel hoger in. MAAR...de afdeling daarna, Interne, daar ging het voor geen meter. Ik leek het nooit goed te doen, extra beoordelingsgesprekken gehad om aan te geven dat ik echt moest laten zien dat ik het derde jaar aan zou kunnen. Heel onzeker werd ik ervan. Ik heb het gered. En gelukkig de laatste afdeling ging het weer als een tierelier.
Als je ergens zit waar je gewoon niet uit de verf komt, wil dat zeker niet zeggen dat je geen verpleegkundige in het ziekenhuis zou kunnen zijn.

Krijg je volgend jaar weer een stage? Kan dat nogmaals in het ziekenhuis of moet je dan weer een andere instelling kiezen? Dan zou bv een afdeling neurologie of interne, het tegenovergestelde van chirurgie wat betreft aanpak van verpleegkundigen, ineens een groot succes kunnen zijn.
Dankjewel Caretta voor je mooie reactie, het voelt toch weer fijn dat ik niet de enige ben. Zo voelt het op het moment wel en daarnaast dat iemand nog in je nek zit te hijgen.

Ik kom morgen nog even terug op wat je hebt gezegd, ik laat het voor nu nog even bezinken en lees nog even je reactie na voor ik ga slapen. Dankjewel, het geeft toch even wat rust in mijn hoofd. :heart:
Alle reacties Link kopieren
Amore_ schreef:
12-05-2020 22:29
Dankje Pien, ik heb deze reactie over het hoofd gezien maar dat is ‘m dus. Daar waar ik tegen aan loop, en dat met mijn begeleider. Je slaat echt de spijker op zn kop, en het voelt echt als een opluchting dat niet helemaal aan mij ligt.

Ik moet echt op mijn tenen lopen bij mijn begeleider, zo voelt het. Ik kom morgen nog even terug op wat je zei en zal ik wat specifieker zijn. Ik laat het vanavond even bezinken wat je hebt gezegd. Maar je reactie doet me echt goed, dankje! :redrose:
Op je tenen moeten lopen is niet goed. Probeer het in het gesprek bij jezelf te houden om te voorkomen dat je begeleider zich ‘aangevallen’ voelt. Wat je bijvoorbeeld kunt zeggen is: ‘Ik merk dat ik niet goed durf te antwoorden op vragen, ik ben bang voor de reactie dat mijn antwoord nergens op slaat. Die reactie heb ik al eens gehad en ik voel me er erg onzeker door. Wel wil ik heel erg graag leren, maar daarvoor moet ik vragen durven stellen. Graag wil ik hiervan voor mezelf een leerdoelen maken en hier dagelijks feedback op vragen. Hiermee wil ik werken aan mijn onzekerheid en ook meer diepgang krijgen in mijn leerproces’ (Nog een tip ten aanzien van het leren: vraag jezelf altijd af waarom iets is, waarom je iets doet, waarom een ander iets op een bepaalde manier doet -> en dit kun je dus ook aan je begeleider vragen: “Piet ik zie dat jij bij deze patiënt de bloeddruk vaker doet dan de afgesproken 3 x, ik denk zelf dat dat is omdat de wond nog nabloedt maar ik weet niet zeker of ik dat juist heb. Klopt dat?” -> als je een goede begeleider hebt legt deze je uit dat dat inderdaad zo is, en hopelijk gaat ie jou dan ook vragen of je de link snapt tussen een bloedende wond en de bloeddruk (wat voor bloeddruk verwacht je, wat denk je te zien aan bijvoorbeeld de hartslag, wat denk je aan de patiënt zelf te kunnen zien) -> en hoppa, verdieping!
Soumis schreef:
12-05-2020 20:31
Ten eerste niet gelijk twijfelen, binnen een ziekenhuis zijn verschillende afdelingen. Misschien is chirurgie niet helemaal je ding, mijn ervaring is sowieso dat verpleegkundigen op chirurgie anders zijn dan verpleegkundigen op bijvoorbeeld interne. Dus schrijf niet gelijk het ziekenhuis af :P

Nu terug naar je stage. Werken er ook duaalstudenten? Ik vind namelijk dat je een 3ejaars duaalstudent niet kan vergelijken met een 3ejaars voltijdstudent die stage loopt.

Hoe lees je de dossiers bij aanvang dienst?
Koppel je alleen terug aan de hand van vragen of kom je zelf met een verhaal over de patiënten?

Wat ik mijn leerlingen altijd adviseerde is duidelijk hebben:
Wat zijn de problemen bij de patiënt?
Waar moet ik op letten/wat zijn de controles?
Wat is normaal?
Wat doe ik bij de afwijkende waarden/observaties?

Bijvoorbeeld:
Op bed 3 ligt patiënt a, opgenomen met een appendicitis, 2 dag post ok na een geperforeerde appendix.
Qua controles hou ik temp, ademhaling en pols in de gaten. Wanneer dit oploopt kan het een teken zijn van een infectie.
Ik hou de intake en output bij. Ik verwacht dat hij minder eet en drinkt omdat hij niet lekker is, maar probeer dit wel te stimuleren. Totaalvocht is 2000ml. Ik stimuleer patiënt tot drinken, maar pas eventueel in overleg infuus aan.
Patiënt moet zoveel ml/kg/uur plassen. Als dit minder is kan dit betekenen dat hij vocht vasthoudt. Dit kan ik ook zien aan oedeemvorming etc.
Als ik iets afwijkends opmerk overleg ik met jou welke interventie ik denk te moeten nemen.

Dus probeer met een vaste structuur te werken en zo elke patiënt en ziektebeeld te benaderen.
Er werken andere studenten, zij hebben al eerdere stages in het ziekenhuis gehad dus blinken eigenlijk ook uit en ik werk nog steeds onder niveau omdst ik dus geen ervaring heb.

Maar dat moet ik nu dus loslaten volgens begeleider omdat het nu al 13 wk zijn en ik nog blijf zeggen dat het de eerste stage is
Soumis schreef:
12-05-2020 20:31
Ten eerste niet gelijk twijfelen, binnen een ziekenhuis zijn verschillende afdelingen. Misschien is chirurgie niet helemaal je ding, mijn ervaring is sowieso dat verpleegkundigen op chirurgie anders zijn dan verpleegkundigen op bijvoorbeeld interne. Dus schrijf niet gelijk het ziekenhuis af :P

Nu terug naar je stage. Werken er ook duaalstudenten? Ik vind namelijk dat je een 3ejaars duaalstudent niet kan vergelijken met een 3ejaars voltijdstudent die stage loopt.

Hoe lees je de dossiers bij aanvang dienst?
Koppel je alleen terug aan de hand van vragen of kom je zelf met een verhaal over de patiënten?

Wat ik mijn leerlingen altijd adviseerde is duidelijk hebben:
Wat zijn de problemen bij de patiënt?
Waar moet ik op letten/wat zijn de controles?
Wat is normaal?
Wat doe ik bij de afwijkende waarden/observaties?

Bijvoorbeeld:
Op bed 3 ligt patiënt a, opgenomen met een appendicitis, 2 dag post ok na een geperforeerde appendix.
Qua controles hou ik temp, ademhaling en pols in de gaten. Wanneer dit oploopt kan het een teken zijn van een infectie.
Ik hou de intake en output bij. Ik verwacht dat hij minder eet en drinkt omdat hij niet lekker is, maar probeer dit wel te stimuleren. Totaalvocht is 2000ml. Ik stimuleer patiënt tot drinken, maar pas eventueel in overleg infuus aan.
Patiënt moet zoveel ml/kg/uur plassen. Als dit minder is kan dit betekenen dat hij vocht vasthoudt. Dit kan ik ook zien aan oedeemvorming etc.
Als ik iets afwijkends opmerk overleg ik met jou welke interventie ik denk te moeten nemen.

Dus probeer met een vaste structuur te werken en zo elke patiënt en ziektebeeld te benaderen.
Ik lees alles over de patiënten en dat bespreken we van te voren. Ik stel vragen tussendoor (dit was nooit een probleem en zij wil dat ik dat van te voren doe)

En over dat voorbeeld gesproken: Ik had een situatie waarbij ik vroeg of ik het infuus zal verlagen. En zij vroeg mij hoe ik dit wil gaan doen en waarom. En ik zei omdat ik het gevoel heb dat dhr minder plast dan intake. Ik heb hierbij wel mijn redenen gegeven (weet even niet meer wat, volgens mij of ie benauwd is). En toen was het van ja je moet niet op je gevoel af gaan, terwijl ik zei ja mijn verwoording is wat gek maar ik geef wel redenen.

En dan is het het slaat nergens op wat je zegt en je moet berekenen hoeveel iemand moet plassen (dit heeft niemand mij eerder verteld) en ik weet dat het ook uit mij moet komen

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven