Werk & Studie
alle pijlers
Ziekmelden schuldgevoel
zaterdag 12 september 2020 om 07:08
Vandaag moet ik werken bij mijn bijbaan - ik studeer nog - maar ik voel me niet lekker. Heb vannacht veel last gehad van buikkrampen met bijbehorende wc bezoeken. Ik denk dat dit komt door mijn angststoornis, ik heb een hele drukke week gehad met veel prikkels en nu zegt mijn lichaam stop. Daarnaast heb ik een extreme angst voor overgeven en door buikkrampen en diarree wordt die angst ook erger. Maar goed, al met al voel ik me niet lekker en erg angstig. Dus ik wil me ziekmelden, maar ik voel me dan zo schuldig omdat het waarschijnlijk door mijn angststoornis komt, en zo'n reden voelt niet als echt ziek. Maar ik wil ook niet in de winkel staan en plotseling weer een vlaag krampen krijgen, of door de stress een paniekaanval.
Zijn er meer mensen die hier zo last van hebbe? Een schuldgevoel met ziekmelden, alsof je dan maar een watje bent of zo. Of is mijn reden geen echte ziekmeld reden?
Zijn er meer mensen die hier zo last van hebbe? Een schuldgevoel met ziekmelden, alsof je dan maar een watje bent of zo. Of is mijn reden geen echte ziekmeld reden?
zaterdag 12 september 2020 om 08:40
Je gewoon ziekmelden met darmklachten.
De huisarts bellen voor je angstklachten. Soms komen klachten weer even erger terug en heb je weer even een steuntje in de rug nodig.
Eventueel kan de huisarts je ontlasting laten onderzoeken.
Ik zou ook wat doen aan het schuldgevoel. Dit is zonde van je energie en niet helpend bij je angststoornis. Hiermee leg je jezelf een nog grotere druk op. En krijg je juist dexe klachten.
Gewoon ziekmelden en huisarts bellen.
De huisarts bellen voor je angstklachten. Soms komen klachten weer even erger terug en heb je weer even een steuntje in de rug nodig.
Eventueel kan de huisarts je ontlasting laten onderzoeken.
Ik zou ook wat doen aan het schuldgevoel. Dit is zonde van je energie en niet helpend bij je angststoornis. Hiermee leg je jezelf een nog grotere druk op. En krijg je juist dexe klachten.
Gewoon ziekmelden en huisarts bellen.
zaterdag 12 september 2020 om 08:42
Ja dat probeer ik inderdaad ook. Daarom, meestal uit angst zich in een algemene soort buikpijn, spanningsbuikpijn/knoop in je maag. Zoiets weet ik nog te relativeren vokr mezelf en dan ga ik. Maar als ik een hele nacht buikkramp en diarree heb kan ik dat niet op diezelfde manier relativeren. Vandaar dat ik me ziek heb gemeld.-Shifty- schreef: ↑12-09-2020 08:37Eens. En je schuldig voelen helpt ook niet met je er lichamelijk beter bij voelen, het zorgt voor nog meer stress. Ik denk dat je er dan meer aan hebt om te proberen realistisch te zijn naar jezelf; voel je je capabel om te gaan werken dan ga je werken, zo niet dan niet. Maar probeer dat voornamelijk lichamelijk en praktisch te benaderen. Misschien helpt dat?
zaterdag 12 september 2020 om 08:48
CriticalProblem schreef: ↑12-09-2020 08:42Ja dat probeer ik inderdaad ook. Daarom, meestal uit angst zich in een algemene soort buikpijn, spanningsbuikpijn/knoop in je maag. Zoiets weet ik nog te relativeren vokr mezelf en dan ga ik. Maar als ik een hele nacht buikkramp en diarree heb kan ik dat niet op diezelfde manier relativeren. Vandaar dat ik me ziek heb gemeld.
Je eigen beperkingen goed kennen is ook heel veel waard; ook voor anderen. Dus dat lijkt me dan een prima beslissing. Ik denk dat jouw uitdaging er vooral in zit dat je beperkingen niet zichzelf gaan versterken?
zaterdag 12 september 2020 om 08:53
Zeker waar! Daar moet ik inderdaad goed op letten, maar daar ben ik me gelukkig wel bewust van.
Gelukkig zijn mijn leidinggevenden begripvol en ook op de hoogte van mijn angststoornis, en maken ze er nooit een probleem van als ik me ziekmeld.
zaterdag 12 september 2020 om 08:55
Niet echt aardig, maar als het er op neerkomt dat je nu met 2 personen het werd van 3 mag doen snap ik dat jij daar ook overprikkeld van wordt en ook ff op de pot gaat zitten!
RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑12-09-2020 07:21Ik zou niet zo blij zijn met jou als collega. Dit zijn klachten die dus vaker voorkomen, en jij laat mij dan dus ook vaker alleen voor alles opdraaien.
zaterdag 12 september 2020 om 08:56
Nou ten eerste kan het besmettelijk zijn.
Ten tweede had ik de hele nacht niet geslapen en was ik echt uitgeput.
Ten derde geloof ik niet dat ik op locatie was geraakt, aangezien ik alleen maar voorover gekrampt kon zitten met enorme pijn in mijn buik.
Overal dacht ik dat het beter was rust te nemen om aan te sterken, dan me daar ongelofelijk rot te voelen en alsnog niks te presteren.
zaterdag 12 september 2020 om 09:02
Ik dus wel. Ik snap de logica niet van ik wil mn collega's niet in de steek laten, maar ze wel mogelijk besmetten wat tot nog grotere problemen leidt? Ten tweede zou ik als op dat moment niet ziek geen zin hebben om iets op te lopen van een collega, dan werk ik wel wat harder. En ten tweede, ik sta aan de kassa in een drukke meubelzaak, de wc is op een hele andere verdieping en ik kan de kassa niet achterlaten zomaar. Ik zal een beetje lopen creperen en dan naar de wc praktisch kruipen...
zaterdag 12 september 2020 om 09:05
Ik ga in elk geval niet naar het werk. Als ik me fit vorl om thuis te werken doe ik dat.
Diarree kan heel erg besmettelijk zijn. Voordat je het weet hebben al je collega's het, vandaar dat ik dan niet naar het werk zou gaan.
Overigens gaat er ook weer een virusje rond. Man en ik hebben sinds een paar dagen ook allebei last van buikkrampen en diarree.
zaterdag 12 september 2020 om 09:16
Herken je probleem, heb ook al jarenlang een angststoornis met bijbehorende paniekaanvallen én angst voor overgeven.
Ook therapie voor gehad maar helemaal weg gaat het (waarschijnlijk) nooit.
Wat betreft je angst hoe het straks gaat als je na je studie aan het werk gaat. Ik had er tijdens mijn studie best veel last van. Zeker rondom tentamens/ presentaties en andere spannende momenten had ik dagenlang last. Op deze manier was studeren echt een enorme opgave. Sinds ik aan het werk ben heb ik nog geen 1 keer een aanval gehad. Ligt er vast ook aan wat voor werk je doet, maar ik doe geen werk waarbij je toewerkt naar een deadline of waarbij je constant onder spanning staat om iets te leveren.
Ook therapie voor gehad maar helemaal weg gaat het (waarschijnlijk) nooit.
Wat betreft je angst hoe het straks gaat als je na je studie aan het werk gaat. Ik had er tijdens mijn studie best veel last van. Zeker rondom tentamens/ presentaties en andere spannende momenten had ik dagenlang last. Op deze manier was studeren echt een enorme opgave. Sinds ik aan het werk ben heb ik nog geen 1 keer een aanval gehad. Ligt er vast ook aan wat voor werk je doet, maar ik doe geen werk waarbij je toewerkt naar een deadline of waarbij je constant onder spanning staat om iets te leveren.
zaterdag 12 september 2020 om 09:22
Fijn om te horen dat het met je werk zo goed gaat! Met mijn studie heb ik er niet heel erg veel last van gelukkig. Ik denk dat het vooral getriggered wordt door hele drukke periodes en nieuwe situaties. Collegejaar is ook weer begonnen en mijn nieuwe opleiding is erg pittig, dus ik moet denk ik gewoon nog settelen in dit nieuwe ritme.Intie schreef: ↑12-09-2020 09:16Herken je probleem, heb ook al jarenlang een angststoornis met bijbehorende paniekaanvallen én angst voor overgeven.
Ook therapie voor gehad maar helemaal weg gaat het (waarschijnlijk) nooit.
Wat betreft je angst hoe het straks gaat als je na je studie aan het werk gaat. Ik had er tijdens mijn studie best veel last van. Zeker rondom tentamens/ presentaties en andere spannende momenten had ik dagenlang last. Op deze manier was studeren echt een enorme opgave. Sinds ik aan het werk ben heb ik nog geen 1 keer een aanval gehad. Ligt er vast ook aan wat voor werk je doet, maar ik doe geen werk waarbij je toewerkt naar een deadline of waarbij je constant onder spanning staat om iets te leveren.
@Geronimo2: dan hoop ik dat het bij diarree blijft of dat het niet dat virus is, want van overgeven raak ik helemal over de zeik (als in, extreme angst/paniek).
zaterdag 12 september 2020 om 09:30
Met diarree ga ik niet naar mijn werk. Te besmettelijk, plus dat ik ofwel met fiets ofwel met metro + vouwfiets naar mijn werk ga. Niet echt een leuk idee als je dan een diarree aanval krijgt. Ik kan mijn werk wel grotendeels thuis doen, dus afhankelijk van of ik daar scherp genoeg voor ben zou ik dan wel vanuit huis wat doen. Maar als je met diarree naar je werk kunt gaan heb je volgens mij nog nooit echt heftige diarree gehad, zodanig dat je binnen een paar seconden op de pot moet zitten. Dat lukt op mijn werk niet.
zaterdag 12 september 2020 om 10:28
NIET schuldig voelen. Echt, laat je niets aanpraten. En beterschap!CriticalProblem schreef: ↑12-09-2020 07:31Ja dat snap ik, en daarom voel ik mij daar ook zo schuldig om. Maar ik krijg om de zoveel tijd enorme buikkrampen met diarree als gevolg dus dat gaat ook niet echt als ik in een winkel moet staan. Het is overigens niet alsof ik mij elke maand ziekmeld, meestal krijg ik ook geen diarree van mijn angststoornis, slechts buikpijn en dan ga ik wel gewoon werken.
@viva-amber: ik werk in een drukke winkel achter de kassa en op de vloer afwisselend.
Life is short. Eat dessert first.
zaterdag 12 september 2020 om 10:29
zaterdag 12 september 2020 om 10:31
Het lijkt alsof je (waarsch door je angststoornis) veel aan het nadenken bent of je wel de goede beslissing hebt genomen en hier geruststelling zoekt. Maar je hebt oprecht buikpijn, dus volgens mij heb je een prima rationele beslissing genomen. En draai het eens om, zou jij het heeel erg vinden als een collega zich om deze reden afmeld? Of zou je ook wel blij zijn dat je collega je niet met buikgriep besmet? Daarom, meld je ziek, rust uit, morgen weer een dag.
zaterdag 12 september 2020 om 10:31
zaterdag 12 september 2020 om 10:32
zaterdag 12 september 2020 om 10:34
Dat ligt er toch helemaal aan wat voor werk je doet. Ik kan bijv. niet zomaar naar het toilet tijdens mijn werk.
Wat me trouwens opvalt, in het algemeen, is dat heel veel mensen tegenwoordig een angststoornis hebben, vooral in een bepaalde leeftijdscategorie (20-30 jaar). Ik kende destijds niemand die dat had, net als burn-out achtingen klachten. Vraag me af hoe dat kan. Te hoge druk vanuit de maatschappij? Of wordt het eerder zo genoemd, net als de overige ‘etiketjes’? Ik heb dan ook het idee dat deze groep zich eerder ziek meld onder het mom hiervan. Net als TO, zij schrijft het meteen toe aan haar angststoornis, terwijl ze later beschrijft dat ze naar een bbq is geweest en haar moeder ook klachten heeft. Wat is er mis met eerst gewoon proberen? Als het niet gaat, kun je je toch alsnog ziekmelden en naar huis gaan? Dat zou ik doen bij twijfel.
ghost79 wijzigde dit bericht op 12-09-2020 10:46
40.83% gewijzigd
zaterdag 12 september 2020 om 10:43
Klopt ja. Bestond vroeger gewoon nog niet zo, of werd niet benoemd.Ghost79 schreef: ↑12-09-2020 10:34Dat ligt er toch helemaal aan wat voor werk je doet. Ik kan bijv. niet zomaar naar het toilet tijdens mijn werk.
Wat me trouwens opvalt, in het algemeen, is dat heel veel mensen tegenwoordig een angststoornis hebben, vooral in een bepaalde leeftijdscategorie (20-30 jaar). Ik kende destijds niemand die dat had, net als burn-out achtingen klachten. Vraag me af hoe dat kan. Te hoge druk vanuit de maatschappij? Of wordt het eerder zo genoemd, net als de overige ‘etiketjes’?
zaterdag 12 september 2020 om 10:46
Ligt aan het soort diarree en het werk.
Als je acute diarree hebt, kan ik op mijn werk niet snel genoeg bij het toilet zijn. En zeker niet als ik in overleg met klant zit.
Daarnaast vind ik het bij een buikgriep onfatsoenlijk als mensen aan het werk gaan. Dit is zo besmettelijk! Binnen de kortste keren heeft de hele afdeling buikgriep.
Bij buikgriep gewoon thuis blijven.
