Zwanger
alle pijlers
18 en zwanger, wat nu?
zaterdag 17 december 2011 om 01:29
Hoi allemaal,
Een paar dagen gelden heb ik na een week niet ongesteld te zijn geworden toch maar een test gedaan. En ja hoor, positief. In wanhoop meteen na de winkel gereden en nog 3 testen gehaald. allemaal positief. Daar zit ik dan, 18 en zwanger? wat moet ik in hemelsnaam doen. Ik heb altijd gezegd dat ik abortus zou plegen en mijn vriend heeft altijd gezegd dat hij het zou willen houden. Nu het echt zo is, is het andersom. Ik twijfel en hij zegt: abortus. Ik denk er de hele dag over na en ik vind het echt een hele moeilijke keuze, wat zou ik zo'n kindje te bieden hebben.. Hebben jullie misschien tips of zelf in zo'n situatie gezeten? Ik heb een objectieve mening nodig..
Een paar dagen gelden heb ik na een week niet ongesteld te zijn geworden toch maar een test gedaan. En ja hoor, positief. In wanhoop meteen na de winkel gereden en nog 3 testen gehaald. allemaal positief. Daar zit ik dan, 18 en zwanger? wat moet ik in hemelsnaam doen. Ik heb altijd gezegd dat ik abortus zou plegen en mijn vriend heeft altijd gezegd dat hij het zou willen houden. Nu het echt zo is, is het andersom. Ik twijfel en hij zegt: abortus. Ik denk er de hele dag over na en ik vind het echt een hele moeilijke keuze, wat zou ik zo'n kindje te bieden hebben.. Hebben jullie misschien tips of zelf in zo'n situatie gezeten? Ik heb een objectieve mening nodig..
zondag 18 december 2011 om 14:22
quote:Neele01 schreef op 18 december 2011 @ 00:24:
Mijn moeder is een uber oma! Mijn dochter en zij zijn 2 handen op 1 buik.
Echter..... Ze is geboren toen ik 34 was en er zelf voor koos.
Toen ik thuiswoonde zei mijn moeder:" als jij per ongeluk zwanger wordt zijn er 2 opties: of je ondergaat een abortus, of je gaat t huis uit.
Geen haar op haar hoofd dat zij mijn kind mede zou opvoeden.
Dus dat vind ik echt iets anders....
Je moet je ouders niet opzadelen met een baby waar zij mede zorg voor moeten dragen. Dat moet je helemaal zelf kunnen en willen doen.
Eensch.
Als er enorme nood is en het kan niet anders, dan is het weer een heel ander verhaal. Maar gezien je nu nog met je volle verstand kan kiezen wat je wil, kan je daarin niet meenemen dat je ouders het wel voor je oplossen. Zij kiezen hier toch ook niet voor.
Mijn moeder is een uber oma! Mijn dochter en zij zijn 2 handen op 1 buik.
Echter..... Ze is geboren toen ik 34 was en er zelf voor koos.
Toen ik thuiswoonde zei mijn moeder:" als jij per ongeluk zwanger wordt zijn er 2 opties: of je ondergaat een abortus, of je gaat t huis uit.
Geen haar op haar hoofd dat zij mijn kind mede zou opvoeden.
Dus dat vind ik echt iets anders....
Je moet je ouders niet opzadelen met een baby waar zij mede zorg voor moeten dragen. Dat moet je helemaal zelf kunnen en willen doen.
Eensch.
Als er enorme nood is en het kan niet anders, dan is het weer een heel ander verhaal. Maar gezien je nu nog met je volle verstand kan kiezen wat je wil, kan je daarin niet meenemen dat je ouders het wel voor je oplossen. Zij kiezen hier toch ook niet voor.
zondag 18 december 2011 om 17:03
Dat is het punt met tienerzwangerschappen: er wordt maar al te vaak en te snel gedacht dat opa of oma het wel even mee gaan oplossen. Maar in principe krijg je een kind met je partner. Ouders zijn geen partij in deze. Ze zouden vrijwillig een rol moeten mogen spelen en niet een gedwongen rol, omdat hun kind een onverstandige zet doet en ze zich wel in zo'n rol gedwongen voelen (want ja, je laat je kind ook niet barsten). Maar het kind dat zwanger is, denkt meestal vooral in eerste instantie aan zichzelf en niet aan alle mensen die erin mee worden getrokken.
Dus to, ben je in staat jouw/jullie eigen boontjes te doppen? Kan je zelf je huis en de hele rambam betalen, met of zonder je vriend? Heb je je ouders niet per se nodig als babysit om die studie af te maken (want kinderopvang krijg je met een studie niet standaard vergoed)? Etc.
Kortom, kun je zelf de verantwoordelijkheid dragen en goed voor je kind zorgen?
Dus to, ben je in staat jouw/jullie eigen boontjes te doppen? Kan je zelf je huis en de hele rambam betalen, met of zonder je vriend? Heb je je ouders niet per se nodig als babysit om die studie af te maken (want kinderopvang krijg je met een studie niet standaard vergoed)? Etc.
Kortom, kun je zelf de verantwoordelijkheid dragen en goed voor je kind zorgen?
maandag 19 december 2011 om 19:30
Wat ik met mijn post bedoelde is dat ze er misschien niet alleen voor staat. Wellicht heeft ze een hele goede band met haar ouders, zus, schoonouders etc. Bij het maken van je keuze kan dit een groot verschil maken. Je hebt dan namelijk een sociaal vangnet. Als je ouders/schoonouders hulp aanbieden dan is dat mooi, maar jij bent de verantwoordelijke voor het kindje en je mag ze absoluut niet verplichten. Zij nemen dus niet de ouderrol van je over, maar kunnen wellicht je wat ontlasten tijdens je studie.
maandag 19 december 2011 om 19:40
quote:sosofie schreef op 17 december 2011 @ 07:31:
Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt.
Ik kan hier niets objectiefs over zeggen eigenlijk, omdat ik niet zo'n voorstander van abortus ben. Ik zal het proberen:.Zorg dat je maandagochtend samen met je vriend bij de huisarts zit en wees daar eerlijk over je gevoelens en zorg dat je doorgestuurd wordt naar een maatschappelijk werker om jullie gevoelens op een rij te krijgen.
Als je dit kind wil, zal het je allemaal echt wel lukken! Spullen krijg je vaak gratis aangeboden, en werken en studeren en een kind is prima te combineren. Natuurlijk is het zwaar, maar dat is een stomende carriere combineren met kinderen krijgen na je 30e ook. Kinderen zijn nooit handig, zeg maar.
Als je dit kind niet wil, heb ik geen tips voor je omdat ik daar geen enkele ervaring mee heb.
Sterkte.Sorry, maar hier ben ik toch niet mee akkoord. Ik had zeker mijn studies niet kunnen doen zoals ik ze nu heb gedaan moest ik een kind hebben. Als je een universitaire studie en vervolg ambieert kan je dit niet combineren met een kind, of je moest extreem veel hulp van buitenaf krijgen. En uit de post van TO haal ik er niet meteen uit dat haar vriend daar zit voor te springen. Het op de ouders verhalen vind ik ook niet kunnen.
Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt.
Ik kan hier niets objectiefs over zeggen eigenlijk, omdat ik niet zo'n voorstander van abortus ben. Ik zal het proberen:.Zorg dat je maandagochtend samen met je vriend bij de huisarts zit en wees daar eerlijk over je gevoelens en zorg dat je doorgestuurd wordt naar een maatschappelijk werker om jullie gevoelens op een rij te krijgen.
Als je dit kind wil, zal het je allemaal echt wel lukken! Spullen krijg je vaak gratis aangeboden, en werken en studeren en een kind is prima te combineren. Natuurlijk is het zwaar, maar dat is een stomende carriere combineren met kinderen krijgen na je 30e ook. Kinderen zijn nooit handig, zeg maar.
Als je dit kind niet wil, heb ik geen tips voor je omdat ik daar geen enkele ervaring mee heb.
Sterkte.Sorry, maar hier ben ik toch niet mee akkoord. Ik had zeker mijn studies niet kunnen doen zoals ik ze nu heb gedaan moest ik een kind hebben. Als je een universitaire studie en vervolg ambieert kan je dit niet combineren met een kind, of je moest extreem veel hulp van buitenaf krijgen. En uit de post van TO haal ik er niet meteen uit dat haar vriend daar zit voor te springen. Het op de ouders verhalen vind ik ook niet kunnen.
maandag 19 december 2011 om 19:51
Please ga praten met je vriend, familie, vriendinnen, een huisarts! Maar laat je toch niet beinvloeden op wat hier gezegd wordt! Wij gaan daar toch niet over of jij wel of niet abortus moet laten plegen!!! Jezus he.... Straks heb je de rest van je leven spijt van een abortus omdat hier de meerderheid zou zeggen: weg ermee! (of andersom...)Je kent de mensen op t forum niet eens, laat heb ajb geen invloed hebben, tis jouw gevoel, jullie leven!
maandag 19 december 2011 om 22:48
quote:lovelola schreef op 19 december 2011 @ 19:51:
Please ga praten met je vriend, familie, vriendinnen, een huisarts! Maar laat je toch niet beinvloeden op wat hier gezegd wordt! Wij gaan daar toch niet over of jij wel of niet abortus moet laten plegen!!! Jezus he.... Straks heb je de rest van je leven spijt van een abortus omdat hier de meerderheid zou zeggen: weg ermee! (of andersom...)Je kent de mensen op t forum niet eens, laat heb ajb geen invloed hebben, tis jouw gevoel, jullie leven!Ik ben het hier ook wel 'n beetje mee eens. Huisarts, maatschappelijk werk/ FIOM kun je goed mee praten over dit onderwerp en zij kunnen je objectief helpen om e.e.a. op een rijtje te zetten. En daarna is het aan jou (en je vriend) om een beslissing te nemen (met de rationele argumenten op een rijtje, maar ook met je gevoel erbij: 'waar worden wij uiteindelijk het meest gelukkig van?'). Ik wens je veel wijsheid in deze lastige situatie.
Please ga praten met je vriend, familie, vriendinnen, een huisarts! Maar laat je toch niet beinvloeden op wat hier gezegd wordt! Wij gaan daar toch niet over of jij wel of niet abortus moet laten plegen!!! Jezus he.... Straks heb je de rest van je leven spijt van een abortus omdat hier de meerderheid zou zeggen: weg ermee! (of andersom...)Je kent de mensen op t forum niet eens, laat heb ajb geen invloed hebben, tis jouw gevoel, jullie leven!Ik ben het hier ook wel 'n beetje mee eens. Huisarts, maatschappelijk werk/ FIOM kun je goed mee praten over dit onderwerp en zij kunnen je objectief helpen om e.e.a. op een rijtje te zetten. En daarna is het aan jou (en je vriend) om een beslissing te nemen (met de rationele argumenten op een rijtje, maar ook met je gevoel erbij: 'waar worden wij uiteindelijk het meest gelukkig van?'). Ik wens je veel wijsheid in deze lastige situatie.
maandag 19 december 2011 om 22:50
quote:lovelola schreef op maandag 19 december 2011 19:51 Please ga praten met je vriend, familie, vriendinnen, een huisarts! Maar laat je toch niet beinvloeden op wat hier gezegd wordt! Wij gaan daar toch niet over of jij wel of niet abortus moet laten plegen!!! Jezus he.... Straks heb je de rest van je leven spijt van een abortus omdat hier de meerderheid zou zeggen: weg ermee! (of andersom...)Je kent de mensen op t forum niet eens, laat heb ajb geen invloed hebben, tis jouw gevoel, jullie leven!
Helemaal eens met deze post!
Succes met je beslissing, doe waar je je goed bij voelt!
Helemaal eens met deze post!
Succes met je beslissing, doe waar je je goed bij voelt!
woensdag 21 december 2011 om 01:23
Dag Kimberly,
Ik denk dat heel veel vrouwen en meiden altijd gezegd hebben we plegen abortus als we onverwacht zwanger zouden raken en denken er uiteindelijk anders over. Wat heel normaal is, ook het feit dat je er de hele dag aan denkt. En natuurlijk spelen de praktische zaken mee en je gevoel des te meer.
Wat je ook kiest het zal je leven beinvloeden, of je kiest om samen/ of alleen een kindje op te voeden of dat het voor jou beter is om dit niet te doen. Sta ook stil met welke keuze je ook maakt je leven en relatie zal hoe dan ook veranderen.
FIOM is een goede keuze om contact mee op te nemen. Zij hebben vele mogelijkheden in begeleiding tijdens je keuze eventuele zwangerschap of abortus en het proces erna. Ook hulp bij opvoeding en praktische zaken als een woning.
Baseer je keuze in ieder geval niet op wat iedereen zegt, laat je goed voorlichten wat de mogelijkheden zijn voor jullie in de situatie waar jullie nu inzitten! Praten helpt, dit helpt je om je eigen gedachten ook een beetje te ordenen. Het is ook zeker goed dat je hier je gedachten neerzet, ik hoop dat het een beetje helpt. Ik kan me namelijk indenken dat je hoofd inmiddels overloopt met gevoelens, emoties en vragen.
Voel je zeker vrij om hier nog meer te plaatsen, en ik hoop dat je niet het gevoel krijgt dat je welke keuze jij/jullie ook maken je die moet gaan verdedigen.
Ik wens je veel succes in je keuze meis!
Groetjes Veira
Ik denk dat heel veel vrouwen en meiden altijd gezegd hebben we plegen abortus als we onverwacht zwanger zouden raken en denken er uiteindelijk anders over. Wat heel normaal is, ook het feit dat je er de hele dag aan denkt. En natuurlijk spelen de praktische zaken mee en je gevoel des te meer.
Wat je ook kiest het zal je leven beinvloeden, of je kiest om samen/ of alleen een kindje op te voeden of dat het voor jou beter is om dit niet te doen. Sta ook stil met welke keuze je ook maakt je leven en relatie zal hoe dan ook veranderen.
FIOM is een goede keuze om contact mee op te nemen. Zij hebben vele mogelijkheden in begeleiding tijdens je keuze eventuele zwangerschap of abortus en het proces erna. Ook hulp bij opvoeding en praktische zaken als een woning.
Baseer je keuze in ieder geval niet op wat iedereen zegt, laat je goed voorlichten wat de mogelijkheden zijn voor jullie in de situatie waar jullie nu inzitten! Praten helpt, dit helpt je om je eigen gedachten ook een beetje te ordenen. Het is ook zeker goed dat je hier je gedachten neerzet, ik hoop dat het een beetje helpt. Ik kan me namelijk indenken dat je hoofd inmiddels overloopt met gevoelens, emoties en vragen.
Voel je zeker vrij om hier nog meer te plaatsen, en ik hoop dat je niet het gevoel krijgt dat je welke keuze jij/jullie ook maken je die moet gaan verdedigen.
Ik wens je veel succes in je keuze meis!
Groetjes Veira
woensdag 21 december 2011 om 13:56
Tsja... jij typt dat je het wellicht wil houden. Dan het volgende:
Wat Sosofie schrijft over studie: op mijn werk zie ik er genoeg die een HBO opleiding doen terwijl ze 1 of meerdere kinderen hebben. Mijn nichtje is bezig met haar universitaire opleiding en heeft bewust voor een kindje gekozen. (inmiddels dan achter in de 20). Het is te doen maar je moet er wel de pit en middelen voor hebben.
Over de ouders en hulp: hoe reageren je ouders. Bieden die zelf hulp aan? Mijn ouders zouden mij steunen in het houden van een kindje. Mijn schoonmoeder ook en zou 1 dag in de week dan willen oppassen. Maar het moet wel uit zich zelf komen.
Wat betreft stappen etc. Het wordt minder. Toch zijn er bij mij ook genoeg vrienden die kinderen hebben maar nog steeds regelmatig stappen. Tuurlijk is het anders en tsja je moet er smorgens wel op tijd uit voor de kleine.
Over reizen: ik ken een stel die een paar maanden met een camper door canada zijn gegaan met een ukkie. Wil je dat of niet? En hoe graag wil je reizen?
Mijn punt is: het houden is altijd te realiseren MITS jij en je vriend het echt ALLEBEI willen. Waar een wil is is een weg.Maar het zal wel zwaar worden dat moet je je wel realiseren.
Wat iemand anders ook al typt: romantiseer het niet. Je leven gaat grotendeels bepaald worden door die kleine al is dat ook niet het einde van de wereld. Jong moeder worden heeft ook zo zijn voordelen maar ook een heleboel nadelen. Maar dat geldt ook voor 30+ en moeder worden. Zijn genoeg topics over te lezen.
Hier hoor je zowel succesverhalen over het houden van een kindje als positieve verhalen over abortus doen. Voor iedereen is het weer anders en ik kan je dan ook niet direct zeggen van: houden of abortus.
Belangrijk: Overleg met je vriend, familie en zoek professionele hulp.
Wat Sosofie schrijft over studie: op mijn werk zie ik er genoeg die een HBO opleiding doen terwijl ze 1 of meerdere kinderen hebben. Mijn nichtje is bezig met haar universitaire opleiding en heeft bewust voor een kindje gekozen. (inmiddels dan achter in de 20). Het is te doen maar je moet er wel de pit en middelen voor hebben.
Over de ouders en hulp: hoe reageren je ouders. Bieden die zelf hulp aan? Mijn ouders zouden mij steunen in het houden van een kindje. Mijn schoonmoeder ook en zou 1 dag in de week dan willen oppassen. Maar het moet wel uit zich zelf komen.
Wat betreft stappen etc. Het wordt minder. Toch zijn er bij mij ook genoeg vrienden die kinderen hebben maar nog steeds regelmatig stappen. Tuurlijk is het anders en tsja je moet er smorgens wel op tijd uit voor de kleine.
Over reizen: ik ken een stel die een paar maanden met een camper door canada zijn gegaan met een ukkie. Wil je dat of niet? En hoe graag wil je reizen?
Mijn punt is: het houden is altijd te realiseren MITS jij en je vriend het echt ALLEBEI willen. Waar een wil is is een weg.Maar het zal wel zwaar worden dat moet je je wel realiseren.
Wat iemand anders ook al typt: romantiseer het niet. Je leven gaat grotendeels bepaald worden door die kleine al is dat ook niet het einde van de wereld. Jong moeder worden heeft ook zo zijn voordelen maar ook een heleboel nadelen. Maar dat geldt ook voor 30+ en moeder worden. Zijn genoeg topics over te lezen.
Hier hoor je zowel succesverhalen over het houden van een kindje als positieve verhalen over abortus doen. Voor iedereen is het weer anders en ik kan je dan ook niet direct zeggen van: houden of abortus.
Belangrijk: Overleg met je vriend, familie en zoek professionele hulp.
