Zwanger
alle pijlers
27 wk zwanger, controle VK, geen hartje meer!
vrijdag 10 juli 2009 om 08:27
Woensdagavond had ik controle bij de VK, 27 weken zwanger. Was wel wat ongerust omdat ik de laatste dagen wat minder schopjes gevoeld had, maar toen we gingen luisteren hoorde we geen hartje. Ze zei 't gelijk heel direct; "ik denk dat je kindje dood is".
Gelijk naar 't ziekenhuis, en ja dus, mijn kindje is dood!
Gelijk naar 't ziekenhuis, en ja dus, mijn kindje is dood!
vrijdag 10 juli 2009 om 09:10
Hoi Mayls,
Sterkte vandaag in het ziekenhuis. Je dochter heeft zeker ook net vakante gekregen of niet? Die heeft dus weinig afleiding van school bedoel ik eigenlijk te zeggen. Pfoeh... en dan inderdaad die begrafenis regelen. Lijkt me echt zo moeilijk. Zijn er wat dat betreft nog andere gebruiken bij je vriend? Ik hoop dat je ook bij iemand je verhaal kwijt kan in je omgeving en dat jij niet diegene moet zijn die "sterk" is zoals je zelf al zegt. Ik vind het jammer dat je niet meer op hyves mee wil schrijven (heel begrijpelijk hoor), dus ik zal zeker regelmatig even hier komen neuzen hoe het je vergaat.
Sterkte vandaag in het ziekenhuis. Je dochter heeft zeker ook net vakante gekregen of niet? Die heeft dus weinig afleiding van school bedoel ik eigenlijk te zeggen. Pfoeh... en dan inderdaad die begrafenis regelen. Lijkt me echt zo moeilijk. Zijn er wat dat betreft nog andere gebruiken bij je vriend? Ik hoop dat je ook bij iemand je verhaal kwijt kan in je omgeving en dat jij niet diegene moet zijn die "sterk" is zoals je zelf al zegt. Ik vind het jammer dat je niet meer op hyves mee wil schrijven (heel begrijpelijk hoor), dus ik zal zeker regelmatig even hier komen neuzen hoe het je vergaat.
vrijdag 10 juli 2009 om 09:13
ja, we wisten van de 20weken-echo al dat 't een jongentje is. zijn naam is Zaid (zeg; Zeed).
ik vind 't juist fijn dat ik nu m'n dochter heb om voor te zorgen. dat voorkomt dat ik de hele dag in bed ga liggen huilen.
ik ben toch altijd al iemand die goed alleen kan zijn, en daar op z'n tijd ook echt even aan toe is.
ik heb zoiets van; ik ga na volgende week wel helemaal kapot. nu moet ik wel, anders wordt de bevalling maandag ook te zwaar
ik vind 't juist fijn dat ik nu m'n dochter heb om voor te zorgen. dat voorkomt dat ik de hele dag in bed ga liggen huilen.
ik ben toch altijd al iemand die goed alleen kan zijn, en daar op z'n tijd ook echt even aan toe is.
ik heb zoiets van; ik ga na volgende week wel helemaal kapot. nu moet ik wel, anders wordt de bevalling maandag ook te zwaar
vrijdag 10 juli 2009 om 09:23
solomio, mag ik vragen wat jouw verhaal is?
saxmania, wat fijn dat je hier ook even langskomt! ja mientje had gisteren de laatste schooldag. woensdagmiddag zaten we nog cadeautjes voor de juffen te maken, en woensdagavond kwam 't slechte nieuws.
vandaag is m'n vader jarig. we zitten nu ook een cadeautje in te pakken samen. mientje gaat er vanmorgen al naar toe, en wij gaan er vanavond ook eten, met alleen maar nabije familie. de rest is afgebeld.
voor de begrafenis is 't enige wat echt anders is, is dat er begraven wordt in een witte lap stof. gewoon een lap, verder niet in geknipt of genaaid. heb wel prematuurkleertjes besteld voor vanaf de geboorte tot aan de begrafenis.
saxmania, wat fijn dat je hier ook even langskomt! ja mientje had gisteren de laatste schooldag. woensdagmiddag zaten we nog cadeautjes voor de juffen te maken, en woensdagavond kwam 't slechte nieuws.
vandaag is m'n vader jarig. we zitten nu ook een cadeautje in te pakken samen. mientje gaat er vanmorgen al naar toe, en wij gaan er vanavond ook eten, met alleen maar nabije familie. de rest is afgebeld.
voor de begrafenis is 't enige wat echt anders is, is dat er begraven wordt in een witte lap stof. gewoon een lap, verder niet in geknipt of genaaid. heb wel prematuurkleertjes besteld voor vanaf de geboorte tot aan de begrafenis.
vrijdag 10 juli 2009 om 09:25
Ik heb het in mijn heel directe omgeving twee keer meegemaakt, een keer met 24 en een keer met 38 weken. Het is en blijft afschuwelijk. Heel veel sterkte, ook met de bevalling maandag.
Foto's en afdrukjes van handjes/voetjes zijn inderdaad mooie manieren om je je zoon te blijven herinneren.
Foto's en afdrukjes van handjes/voetjes zijn inderdaad mooie manieren om je je zoon te blijven herinneren.
Home is where your wifi connects automatically.
vrijdag 10 juli 2009 om 09:30
Wat erg! Een hele dikke knuffel.
Mijn schoonzus heeft iets soortgelijks meegemaakt jaren geleden, met 25 weken. Vanaf de zijlijn heb ik toen meegekregen hoe erg het allemaal was. Natuurlijk is dat heel anders dan het zelf mee te maken, maar toch.
Zij liep er vooral tegen aan dat mensen qua termijn het ook nog wel een miskraam noemde, en de ernst van de situatie bagatelliseerden. Hopelijk krijg jij niet te maken met zulke mensen....
Mijn schoonzus heeft iets soortgelijks meegemaakt jaren geleden, met 25 weken. Vanaf de zijlijn heb ik toen meegekregen hoe erg het allemaal was. Natuurlijk is dat heel anders dan het zelf mee te maken, maar toch.
Zij liep er vooral tegen aan dat mensen qua termijn het ook nog wel een miskraam noemde, en de ernst van de situatie bagatelliseerden. Hopelijk krijg jij niet te maken met zulke mensen....
vrijdag 10 juli 2009 om 09:31
Ach Mayls, wat erg voor jou en je gezin. Heel veel sterkte de komende tijd.
Van Blof - Zo mooi, zo mooi
Alle deuren stonden open
Je kwam eraan
En alles was er klaar voor
We maakten de gebaren die je maakt
Als iemand welkom is.
Zo welkom dat het bijna pijn doet
De pijn van het er bijna zijn
Zo mooi
Je was zo mooi, zo mooi
Je had nog mooier mogen worden
Maar je kon het niet
En wij blijven altijd
Op je wachten
Waar ter wereld we ook lopen
Je blijft bestaan
We konden je niet kennen
Maar we weten wie je bent
En je blijft iemand die welkom was
Zo welkom dat het altijd pijn doet
De pijn van het er bijna zijn
Zo mooi
Je was zo mooi, zo mooi
Je had nog mooier mogen worden
Maar je kon het niet
En wij blijven altijd
Op je wachten
Je mooie grote ogen die de wereld
Zouden zien
Je hield ze stevig dicht
Misschien is het maar beter zo
Misschien
Je was zo mooi
Zo mooi
Je was zo mooi
Zo mooi
Je had nog mooier mogen worden
Maar je kon het niet
En wij blijven altijd
Op je wachten
Je was zo mooi
Alle deuren staan nog open
Jij komt eraan
Van Blof - Zo mooi, zo mooi
Alle deuren stonden open
Je kwam eraan
En alles was er klaar voor
We maakten de gebaren die je maakt
Als iemand welkom is.
Zo welkom dat het bijna pijn doet
De pijn van het er bijna zijn
Zo mooi
Je was zo mooi, zo mooi
Je had nog mooier mogen worden
Maar je kon het niet
En wij blijven altijd
Op je wachten
Waar ter wereld we ook lopen
Je blijft bestaan
We konden je niet kennen
Maar we weten wie je bent
En je blijft iemand die welkom was
Zo welkom dat het altijd pijn doet
De pijn van het er bijna zijn
Zo mooi
Je was zo mooi, zo mooi
Je had nog mooier mogen worden
Maar je kon het niet
En wij blijven altijd
Op je wachten
Je mooie grote ogen die de wereld
Zouden zien
Je hield ze stevig dicht
Misschien is het maar beter zo
Misschien
Je was zo mooi
Zo mooi
Je was zo mooi
Zo mooi
Je had nog mooier mogen worden
Maar je kon het niet
En wij blijven altijd
Op je wachten
Je was zo mooi
Alle deuren staan nog open
Jij komt eraan
vrijdag 10 juli 2009 om 09:34
Mayls, heel kort: ik was zwanger van een tweeling en met 26 weken bleek 1 van de 2 overleden te zijn. Ik ging dus niet bevallen, want het andere kindje moest nog groeien en zo lang mogelijk blijven zitten waar ze zat.
Ik heb nog 3 maanden met een levend en een dood kindje gelopen. Wat me een heel eng idee leek, maar toen het mijzelf overkwam was ik zoooo blij dat ik mijn overleden kindje nog zolang bij me kon houden.
Helaas bleek na de bevalling dat het andere kindje ernstig hersenbeschadiging had en zij is na 4 dagen ook overleden.
Nou ja, heel kort kan ik het niet houden. Het is nu 13 jaar geleden en ik heb het, zoals dat zo mooi heet, een plekje gegeven. Maar als ik dan dit topic van jou zie, komt alle pijn weer even terug in mijn herinnering en blijf ik het zo vreselijk vinden dat er steeds weer mensen dit verdriet moeten meemaken.
Sterkte wensen is dan maar zó weinig, want ik wens je meer dan sterkte. Ik wens je ook liefde, van iedereen om je heen EN van je overleden kindje. Want terugkijkend is het verlies van mijn tweeling het allermoeilijkste dat ik ooit in mijn leven heb meegemaakt, maar tegelijk ook het allermooiste. Er was zoveel liefde en warmte, voor mij, voor mijn kindjes, voor de hele wereld.
Isabel Allende schreef in het boek 'Paula', over haar overleden dochter: Geboorte en dood zijn van dezelfde materie. Die zin kan ik alleen maar onderschrijven. Het is beide iets groots, iets fundamenteels, iets dat het beste in jezelf wakker maakt.
Ik heb nog 3 maanden met een levend en een dood kindje gelopen. Wat me een heel eng idee leek, maar toen het mijzelf overkwam was ik zoooo blij dat ik mijn overleden kindje nog zolang bij me kon houden.
Helaas bleek na de bevalling dat het andere kindje ernstig hersenbeschadiging had en zij is na 4 dagen ook overleden.
Nou ja, heel kort kan ik het niet houden. Het is nu 13 jaar geleden en ik heb het, zoals dat zo mooi heet, een plekje gegeven. Maar als ik dan dit topic van jou zie, komt alle pijn weer even terug in mijn herinnering en blijf ik het zo vreselijk vinden dat er steeds weer mensen dit verdriet moeten meemaken.
Sterkte wensen is dan maar zó weinig, want ik wens je meer dan sterkte. Ik wens je ook liefde, van iedereen om je heen EN van je overleden kindje. Want terugkijkend is het verlies van mijn tweeling het allermoeilijkste dat ik ooit in mijn leven heb meegemaakt, maar tegelijk ook het allermooiste. Er was zoveel liefde en warmte, voor mij, voor mijn kindjes, voor de hele wereld.
Isabel Allende schreef in het boek 'Paula', over haar overleden dochter: Geboorte en dood zijn van dezelfde materie. Die zin kan ik alleen maar onderschrijven. Het is beide iets groots, iets fundamenteels, iets dat het beste in jezelf wakker maakt.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 10 juli 2009 om 09:35
quote:mayls schreef op 10 juli 2009 @ 09:13:
ja, we wisten van de 20weken-echo al dat 't een jongentje is. zijn naam is Zaid (zeg; Zeed).
ik vind 't juist fijn dat ik nu m'n dochter heb om voor te zorgen. dat voorkomt dat ik de hele dag in bed ga liggen huilen.
ik ben toch altijd al iemand die goed alleen kan zijn, en daar op z'n tijd ook echt even aan toe is.
ik heb zoiets van; ik ga na volgende week wel helemaal kapot. nu moet ik wel, anders wordt de bevalling maandag ook te zwaarJee, hier word ik stil van.....wat ben jij sterk en dapper zeg....!
ja, we wisten van de 20weken-echo al dat 't een jongentje is. zijn naam is Zaid (zeg; Zeed).
ik vind 't juist fijn dat ik nu m'n dochter heb om voor te zorgen. dat voorkomt dat ik de hele dag in bed ga liggen huilen.
ik ben toch altijd al iemand die goed alleen kan zijn, en daar op z'n tijd ook echt even aan toe is.
ik heb zoiets van; ik ga na volgende week wel helemaal kapot. nu moet ik wel, anders wordt de bevalling maandag ook te zwaarJee, hier word ik stil van.....wat ben jij sterk en dapper zeg....!
vrijdag 10 juli 2009 om 09:37
marjolein73, jouw post lees ik later, ben bang dat ik nu gelijk weer begin te huilen. wel lief!
Wat zegt de wet
De wet erkent geen kinderen die levenloos zijn geboren vanaf 16 weken* tot 24 weken zwangerschap.
Dit klinkt nuchter en hard en is moeilijk te accepteren voor de betreffende ouders, te meer omdat je kindje al weken heel wezenlijk en tastbaar is geweest. Gelukkig is het wel mogelijk je kindje te begraven of cremeren.
Van 16 tot 24 weken is de regelgeving een beetje een grijs gebied. Tot 24 weken is het kindje wettelijk gezien nog niet levensvatbaar, maar heeft het wel recht om te leven. Tot een geboorte van 24 weken is het niet verplicht je kindje aan te geven bij de Burgerlijke Stand. Wanneer je echter wilt dat je kindje in het Bevolkingsregister wordt ingeschreven - en je dus een akte van overlijden krijgt - is de Burgerlijke Stand hier juridisch bij rechtspraak toe verplicht. Bij welk aantal weken de ondergrens ligt is onduidelijk.
Vanaf 24 weken is aangifte bij de Burgerlijke Stand van de gemeente waar de geboorte plaatsvond verplicht. De Wet op Lijkbezorging stelt dat onder levenloos aangeven, een doodgeboren baby van 24 weken of ouder valt. Je krijgt een 'akte van een levenloos geboren kind'mee; tevens is het mogelijk om de baby officieel in het trouwboekje te laten bijschrijven onder Geboren en Overleden. Neem je trouwboekje mee indien je jullie kindje wilt laten bijschrijven (het komt vaak voor dat de uitvaartverzorger dit allemaal regelt).
* Tot 16 weken spreken we van een miskraam of spontane abortus. Omdat er geen sprake is van levensvatbaarheid, 'bestaat' je kindje voor die tijd niet voor de wet.
ik ben nu in week 27, er is nu natuurlijk nog niet met duidelijkheid vast te stellen, wanneer 't is overleden in mijn buik.
Wat zegt de wet
De wet erkent geen kinderen die levenloos zijn geboren vanaf 16 weken* tot 24 weken zwangerschap.
Dit klinkt nuchter en hard en is moeilijk te accepteren voor de betreffende ouders, te meer omdat je kindje al weken heel wezenlijk en tastbaar is geweest. Gelukkig is het wel mogelijk je kindje te begraven of cremeren.
Van 16 tot 24 weken is de regelgeving een beetje een grijs gebied. Tot 24 weken is het kindje wettelijk gezien nog niet levensvatbaar, maar heeft het wel recht om te leven. Tot een geboorte van 24 weken is het niet verplicht je kindje aan te geven bij de Burgerlijke Stand. Wanneer je echter wilt dat je kindje in het Bevolkingsregister wordt ingeschreven - en je dus een akte van overlijden krijgt - is de Burgerlijke Stand hier juridisch bij rechtspraak toe verplicht. Bij welk aantal weken de ondergrens ligt is onduidelijk.
Vanaf 24 weken is aangifte bij de Burgerlijke Stand van de gemeente waar de geboorte plaatsvond verplicht. De Wet op Lijkbezorging stelt dat onder levenloos aangeven, een doodgeboren baby van 24 weken of ouder valt. Je krijgt een 'akte van een levenloos geboren kind'mee; tevens is het mogelijk om de baby officieel in het trouwboekje te laten bijschrijven onder Geboren en Overleden. Neem je trouwboekje mee indien je jullie kindje wilt laten bijschrijven (het komt vaak voor dat de uitvaartverzorger dit allemaal regelt).
* Tot 16 weken spreken we van een miskraam of spontane abortus. Omdat er geen sprake is van levensvatbaarheid, 'bestaat' je kindje voor die tijd niet voor de wet.
ik ben nu in week 27, er is nu natuurlijk nog niet met duidelijkheid vast te stellen, wanneer 't is overleden in mijn buik.
vrijdag 10 juli 2009 om 09:40
mijn hart breekt trouwens ook als ik naar mijn dochter kijk. woensdagavond was ze boos op ons: "Jullie zeiden toch dat ik met de baby kon spelen en dat ik hem mocht kietelen, dat is dus gewoon niet waar!" en "nu ben ik de grote zus van een dode baby"
en gisteren zat ze te spelen en zong ze een liedje; "wat jammer dat ik geen grote zus wordt, want onze baby is dood"
ik probeer echt zo min mogelijk te huilen waar ze bij is, maar op zulke momenten lukt dat dus niet!
en gisteren zat ze te spelen en zong ze een liedje; "wat jammer dat ik geen grote zus wordt, want onze baby is dood"
ik probeer echt zo min mogelijk te huilen waar ze bij is, maar op zulke momenten lukt dat dus niet!
vrijdag 10 juli 2009 om 09:40
quote:Solomio schreef op 10 juli 2009 @ 09:34:
Mayls, heel kort: ik was zwanger van een tweeling en met 26 weken bleek 1 van de 2 overleden te zijn. Ik ging dus niet bevallen, want het andere kindje moest nog groeien en zo lang mogelijk blijven zitten waar ze zat.
Ik heb nog 3 maanden met een levend en een dood kindje gelopen. Wat me een heel eng idee leek, maar toen het mijzelf overkwam was ik zoooo blij dat ik mijn overleden kindje nog zolang bij me kon houden.
Helaas bleek na de bevalling dat het andere kindje ernstig hersenbeschadiging had en zij is na 4 dagen ook overleden.
Nou ja, heel kort kan ik het niet houden. Het is nu 13 jaar geleden en ik heb het, zoals dat zo mooi heet, een plekje gegeven. Maar als ik dan dit topic van jou zie, komt alle pijn weer even terug in mijn herinnering en blijf ik het zo vreselijk vinden dat er steeds weer mensen dit verdriet moeten meemaken.
Sterkte wensen is dan maar zó weinig, want ik wens je meer dan sterkte. Ik wens je ook liefde, van iedereen om je heen EN van je overleden kindje. Want terugkijkend is het verlies van mijn tweeling het allermoeilijkste dat ik ooit in mijn leven heb meegemaakt, maar tegelijk ook het allermooiste. Er was zoveel liefde en warmte, voor mij, voor mijn kindjes, voor de hele wereld.
Isabel Allende schreef in het boek 'Paula', over haar overleden dochter: Geboorte en dood zijn van dezelfde materie. Die zin kan ik alleen maar onderschrijven. Het is beide iets groots, iets fundamenteels, iets dat het beste in jezelf wakker maakt.
(Hier 13 jaar geleden dat mijn nichtje 3 dagen voor de uitgerekende datum overleed. Precies deze maand ook..... Ik weet nog heel goed hoe we allemaal zaten te brullen op haar begrafenis. Dat was na de plechtigheid, toen we allemaal naar buiten gingen en iedereen een witte ballon de lucht in liet. Dat was zó moeilijk en (net zoals jij zegt) zó'n liefdevol moment....Klinkt misschien heel gek, maar zo voelde het wel)
Mayls, heel kort: ik was zwanger van een tweeling en met 26 weken bleek 1 van de 2 overleden te zijn. Ik ging dus niet bevallen, want het andere kindje moest nog groeien en zo lang mogelijk blijven zitten waar ze zat.
Ik heb nog 3 maanden met een levend en een dood kindje gelopen. Wat me een heel eng idee leek, maar toen het mijzelf overkwam was ik zoooo blij dat ik mijn overleden kindje nog zolang bij me kon houden.
Helaas bleek na de bevalling dat het andere kindje ernstig hersenbeschadiging had en zij is na 4 dagen ook overleden.
Nou ja, heel kort kan ik het niet houden. Het is nu 13 jaar geleden en ik heb het, zoals dat zo mooi heet, een plekje gegeven. Maar als ik dan dit topic van jou zie, komt alle pijn weer even terug in mijn herinnering en blijf ik het zo vreselijk vinden dat er steeds weer mensen dit verdriet moeten meemaken.
Sterkte wensen is dan maar zó weinig, want ik wens je meer dan sterkte. Ik wens je ook liefde, van iedereen om je heen EN van je overleden kindje. Want terugkijkend is het verlies van mijn tweeling het allermoeilijkste dat ik ooit in mijn leven heb meegemaakt, maar tegelijk ook het allermooiste. Er was zoveel liefde en warmte, voor mij, voor mijn kindjes, voor de hele wereld.
Isabel Allende schreef in het boek 'Paula', over haar overleden dochter: Geboorte en dood zijn van dezelfde materie. Die zin kan ik alleen maar onderschrijven. Het is beide iets groots, iets fundamenteels, iets dat het beste in jezelf wakker maakt.
(Hier 13 jaar geleden dat mijn nichtje 3 dagen voor de uitgerekende datum overleed. Precies deze maand ook..... Ik weet nog heel goed hoe we allemaal zaten te brullen op haar begrafenis. Dat was na de plechtigheid, toen we allemaal naar buiten gingen en iedereen een witte ballon de lucht in liet. Dat was zó moeilijk en (net zoals jij zegt) zó'n liefdevol moment....Klinkt misschien heel gek, maar zo voelde het wel)
vrijdag 10 juli 2009 om 09:41
quote:mayls schreef op 10 juli 2009 @ 09:40:
mijn hart breekt trouwens ook als ik naar mijn dochter kijk. woensdagavond was ze boos op ons: "Jullie zeiden toch dat ik met de baby kon spelen en dat ik hem mocht kietelen, dat is dus gewoon niet waar!" en "nu ben ik de grote zus van een dode baby"
en gisteren zat ze te spelen en zong ze een liedje; "wat jammer dat ik geen grote zus wordt, want onze baby is dood"
ik probeer echt zo min mogelijk te huilen waar ze bij is, maar op zulke momenten lukt dat dus niet!Hé! Dat is toch ook helemaal niet erg? Ik denk dat het heel goed is dat je ook sámen met je dochter huilt om de baby die er niet komt nu.....
mijn hart breekt trouwens ook als ik naar mijn dochter kijk. woensdagavond was ze boos op ons: "Jullie zeiden toch dat ik met de baby kon spelen en dat ik hem mocht kietelen, dat is dus gewoon niet waar!" en "nu ben ik de grote zus van een dode baby"
en gisteren zat ze te spelen en zong ze een liedje; "wat jammer dat ik geen grote zus wordt, want onze baby is dood"
ik probeer echt zo min mogelijk te huilen waar ze bij is, maar op zulke momenten lukt dat dus niet!Hé! Dat is toch ook helemaal niet erg? Ik denk dat het heel goed is dat je ook sámen met je dochter huilt om de baby die er niet komt nu.....
