Zwanger
alle pijlers
37+ en voor het eerst zwanger willen worden?
maandag 17 januari 2011 om 19:38
Ik kan er geen topic over vinden, maar zijn er meer meiden hier van eind 30 (of misschien wel begin 40) die zwanger willen proberen te worden?
Ik 37, en vriend 40, willen voor een eerste kindje gaan. En ik moet zeggen dat ik het heel erg spannend vind en me afvraag of er dingen zijn waar ik (gezien mijn leeftijd) extra rekening mee zou moeten houden?
Deze maand met de pil gestopt, dus ik verwacht voorlopig nog niks, ivm ontpillen enzo, maar hoop het natuurlijk stiekem wel!
Zijn er meer vrouwen hier die in hetzelfde schuitje zitten? Succesverhalen over snel zwanger worden terwijl je 'al wat ouder' bent, zijn natuurlijk ook welkom!
En omdat het ineens druk wordt hier, een tabel!
naam leeftijd sinds kind NOD bijzonderheden Sun.lover39nov '111e (2e voor man)25 decJanna361ete druk met verbouwen om te testen Summer73382e2x MKIJsjesmonster37nov '113e18 decLuxx Silvercloud_Merel_
ZWANGER!
naam leeftijd kind uitgerekend bijzonderheden Snoek 38 1e 9 feb '12 In 1x mikken raak! meisje! Pampalate 38 1e woont nog niet samen met partner. Jongen! Zee36 36 1e deed een 'Mambo' Skeete 39 1e (4e voor vriend) 1 augustus '12 2e maand raak! 22-12 eerste bezoek verloskundige Mambo 37 2e Stoeltie 38 1e 26 feb '13 1e IVF raak Saudade 40 1e Tess200404 37 1e 2 jan'13
Ik 37, en vriend 40, willen voor een eerste kindje gaan. En ik moet zeggen dat ik het heel erg spannend vind en me afvraag of er dingen zijn waar ik (gezien mijn leeftijd) extra rekening mee zou moeten houden?
Deze maand met de pil gestopt, dus ik verwacht voorlopig nog niks, ivm ontpillen enzo, maar hoop het natuurlijk stiekem wel!
Zijn er meer vrouwen hier die in hetzelfde schuitje zitten? Succesverhalen over snel zwanger worden terwijl je 'al wat ouder' bent, zijn natuurlijk ook welkom!
En omdat het ineens druk wordt hier, een tabel!
naam leeftijd sinds kind NOD bijzonderheden Sun.lover39nov '111e (2e voor man)25 decJanna361ete druk met verbouwen om te testen Summer73382e2x MKIJsjesmonster37nov '113e18 decLuxx Silvercloud_Merel_
ZWANGER!
naam leeftijd kind uitgerekend bijzonderheden Snoek 38 1e 9 feb '12 In 1x mikken raak! meisje! Pampalate 38 1e woont nog niet samen met partner. Jongen! Zee36 36 1e deed een 'Mambo' Skeete 39 1e (4e voor vriend) 1 augustus '12 2e maand raak! 22-12 eerste bezoek verloskundige Mambo 37 2e Stoeltie 38 1e 26 feb '13 1e IVF raak Saudade 40 1e Tess200404 37 1e 2 jan'13
zondag 14 augustus 2011 om 14:58
@Pampalate, ik heb weinig kwaaltjes. Nou ja, wel vrij veel last van mijn rug. Of meer eigenlijk heel diep in mijn billen, waar je bovenbeen vastzit zeg maar. Auwww. (Lang) lopen is geen succes, fietsen gaat goed. En ik ben af en toe nog een beetje misselijk, heb de nodige obstipatie en voel me af en toe emotioneel raar. Maar eerlijk gezegd vind ik het allemaal reuze meevallen. En jij?
Hoe reageerde je vriendin gisteravond?
Ik ga het morgen aan mijn collega's vertellen, tenminste, zij die al terug zijn van vakantie. En later deze week hoop ik het aan een vriendin te vertellen, één van de laatsten in de rij die ik het zelf wil vertellen.
Verder oriënteer ik me op zwangerschapspiercings, ik heb een navelpiercing, vandaar. Als het kan wil ik die behouden, maar als het mislukt, jammer dan. Heb ik er toch 14 jaar plezier van gehad.
En ik zoek naar info over zwangerschap en sporten, maar dat is nog best lastig. Op de sportschool zei een goede bekende dat zij tot 6 maanden zwangerschap, op haar eigen tempo, had doorgefietst (RPM/spinning). Totdat ze 3x in één les (die een uur duurt) naar het toilet moest.. haha.. toen is ze gestopt. Ik wil gewoon lekker blijven RPM-en zolang ik me daar goed bij voel, en hoef niet zo nodig naar zwangerschapsgym enzo (ik heb geen enkele vriendin die daar positief over is). We gaan straks naar 'onze' haptonoom voor begeleiding, en dat lijkt me heel prettig. Lekker privé, en altijd samen, met iemand die ons allebei kent. Weet jij al of en zo ja welke begeleiding je wilt (anders dan die van de verloskundige natuurlijk)?
Hoe reageerde je vriendin gisteravond?
Ik ga het morgen aan mijn collega's vertellen, tenminste, zij die al terug zijn van vakantie. En later deze week hoop ik het aan een vriendin te vertellen, één van de laatsten in de rij die ik het zelf wil vertellen.
Verder oriënteer ik me op zwangerschapspiercings, ik heb een navelpiercing, vandaar. Als het kan wil ik die behouden, maar als het mislukt, jammer dan. Heb ik er toch 14 jaar plezier van gehad.
En ik zoek naar info over zwangerschap en sporten, maar dat is nog best lastig. Op de sportschool zei een goede bekende dat zij tot 6 maanden zwangerschap, op haar eigen tempo, had doorgefietst (RPM/spinning). Totdat ze 3x in één les (die een uur duurt) naar het toilet moest.. haha.. toen is ze gestopt. Ik wil gewoon lekker blijven RPM-en zolang ik me daar goed bij voel, en hoef niet zo nodig naar zwangerschapsgym enzo (ik heb geen enkele vriendin die daar positief over is). We gaan straks naar 'onze' haptonoom voor begeleiding, en dat lijkt me heel prettig. Lekker privé, en altijd samen, met iemand die ons allebei kent. Weet jij al of en zo ja welke begeleiding je wilt (anders dan die van de verloskundige natuurlijk)?
dinsdag 16 augustus 2011 om 08:42
Ik heb helaas minder nieuws: ik kreeg gisteren uitslag van mijn bloedonderzoek. Die blijkt niet gunstig te zijn, 2 van mijn waarden waren te hoog. Met een kansberekening kom ik uit op 1 op 18 voor Down en 1 op 94 voor Patausyndroom of Edwardsyndroom. Je begrijpt dat mijn wereld (en die van mijn vriend natuurlijk) even instortte. Nu moeten we 2 weken wachten tot ik een vruchtwaterpunctie kan krijgen en de uitslag duurt dan ook minimaal een week. Allemaal erg frustrerend en ik ben er erg verdrietig onder...
Voor nu voor mij dus even geen happy pregnancy ben behoorlijk teruggefloten in mijn enthousiasme van de afgelopen week, hopelijk lach ik hier over 3 weken om....
de volgende x reageer ik op jullie posts....
Voor nu voor mij dus even geen happy pregnancy ben behoorlijk teruggefloten in mijn enthousiasme van de afgelopen week, hopelijk lach ik hier over 3 weken om....
de volgende x reageer ik op jullie posts....
dinsdag 16 augustus 2011 om 19:48
Oh nee Pampalate wat een k..bericht! Jeetje zeg.. ben er stil van. En dan moet je nu ook nog 3 weken wachten voor je meer weet.. Vreselijk.
Ik ga vanaf nu meteen heel hard hopen dat het allemaal goed is, en dat jij en je vriend (en wij hier met jou) opgelucht kunnen adem halen. Heel veel sterkte. En als je even flink van je af wilt schrijven hier, doe dat dan vooral.
Liefs, Snoek
Ik ga vanaf nu meteen heel hard hopen dat het allemaal goed is, en dat jij en je vriend (en wij hier met jou) opgelucht kunnen adem halen. Heel veel sterkte. En als je even flink van je af wilt schrijven hier, doe dat dan vooral.
Liefs, Snoek
dinsdag 16 augustus 2011 om 19:50
*breekt even in*
@Pamplate
Wat moet je geschrokken zijn. Ik voel meteen weer hetzelfde toen wij vorig jaar een soortgelijk bericht kregen. Ik was ook zwanger, nekplooi was redelijk, wel iets aan de dikke kant. (gemiddeld 2,9 mm) maar mijn bloed wees uit dat we een kans hadden van 1:5 op een kindje met downsyndroom. Wij hebben voor een vlokkentest gekozen omdat die sneller uit te voeren was en we dus minder lang hoefden te wachten. Het ziekenhuis stelde ons iets gerust, bij een kans van 1:5 zijn er nog altijd 4 gezonde kindjes. Maar ik wist diep in mn hart dat het niet goed was. En dat bleek het dus ook niet te zijn uiteindelijk.
Een kennis kreeg dezelfde uitslag, maar kreeg wel een gezond kindje.
1:18 is nog altijd 80% kans op een gezond kind. Probeer je daaraan vast te houden, anders ga je er zelf aan onderdoor. Dat is heel moeilijk, maar het kan nog altijd een gezond kindje zijn.
Zoek steun bij je VK, en het ziekenhuis waar je de vruchtwaterpunctie laat doen. Stel al je vragen! En wellicht kunnen ze een sneltest doen, dan heb je de uitslag eerder.
En zoek steun bij elkaar..
Je gaat een moeilijke tijd door, maar hopelijk is het niet voor niks.
Heel veel sterkte de komende tijd!
@Pamplate
Wat moet je geschrokken zijn. Ik voel meteen weer hetzelfde toen wij vorig jaar een soortgelijk bericht kregen. Ik was ook zwanger, nekplooi was redelijk, wel iets aan de dikke kant. (gemiddeld 2,9 mm) maar mijn bloed wees uit dat we een kans hadden van 1:5 op een kindje met downsyndroom. Wij hebben voor een vlokkentest gekozen omdat die sneller uit te voeren was en we dus minder lang hoefden te wachten. Het ziekenhuis stelde ons iets gerust, bij een kans van 1:5 zijn er nog altijd 4 gezonde kindjes. Maar ik wist diep in mn hart dat het niet goed was. En dat bleek het dus ook niet te zijn uiteindelijk.
Een kennis kreeg dezelfde uitslag, maar kreeg wel een gezond kindje.
1:18 is nog altijd 80% kans op een gezond kind. Probeer je daaraan vast te houden, anders ga je er zelf aan onderdoor. Dat is heel moeilijk, maar het kan nog altijd een gezond kindje zijn.
Zoek steun bij je VK, en het ziekenhuis waar je de vruchtwaterpunctie laat doen. Stel al je vragen! En wellicht kunnen ze een sneltest doen, dan heb je de uitslag eerder.
En zoek steun bij elkaar..
Je gaat een moeilijke tijd door, maar hopelijk is het niet voor niks.
Heel veel sterkte de komende tijd!
dinsdag 16 augustus 2011 om 22:09
Dank je Snoek, ik zit nu weer met tranen in mijn ogen te typen. Vorige week was ik nog zo gelukkig en blij dat ik eindelijk vooruit kon kijken....helaas kan ik nu alleen maar wachten tot ik een afspraak heb in het ziekenhuis.
@wohman, dank voor je lieve woorden. En wat verschrikkelijk moet het voor jou en je partner geweest zijn vorig jaar, gatver!!
Ik probeer ook steeds tegen mezelf te zeggen dat de kans dat het kind gezond is, groter is dan de kans dat het een afwijking zou hebben. maar ja, dat is rationeel gezien. Je weet hoe het is, hoe je opeens met onzekerheid zit en je geen invloed kunt hebben op de situatie.
Voor mij is het helaas te laat om een vlokkentest te doen,ik ben vandaag precies 14 weken. Dus nu wachten tot de 16 weken en dan minimaal een week wachten op de uitslag...
Mag ik vragen wat je uiteindelijk besloten hebt, heb je je zwangerschap afgebroken?
Mijn vriend en ik willen voordat we een punctie laten uitvoeren, eerst nog een gesprek in het ziekenhuis. Hopelijk komen we meer te weten over de uitslag, de waarde van mijn bloed en wat nou de invloed van een nekplooimeting is (die was immer 1,6mm). Het verandert niets aan de uitslag, maar ik heb wel behoefte aan meer uitleg.
@wohman, dank voor je lieve woorden. En wat verschrikkelijk moet het voor jou en je partner geweest zijn vorig jaar, gatver!!
Ik probeer ook steeds tegen mezelf te zeggen dat de kans dat het kind gezond is, groter is dan de kans dat het een afwijking zou hebben. maar ja, dat is rationeel gezien. Je weet hoe het is, hoe je opeens met onzekerheid zit en je geen invloed kunt hebben op de situatie.
Voor mij is het helaas te laat om een vlokkentest te doen,ik ben vandaag precies 14 weken. Dus nu wachten tot de 16 weken en dan minimaal een week wachten op de uitslag...
Mag ik vragen wat je uiteindelijk besloten hebt, heb je je zwangerschap afgebroken?
Mijn vriend en ik willen voordat we een punctie laten uitvoeren, eerst nog een gesprek in het ziekenhuis. Hopelijk komen we meer te weten over de uitslag, de waarde van mijn bloed en wat nou de invloed van een nekplooimeting is (die was immer 1,6mm). Het verandert niets aan de uitslag, maar ik heb wel behoefte aan meer uitleg.
woensdag 17 augustus 2011 om 11:11
Hee Pampalate,
Toen ik de post van Wohman las bedacht ik me: volgens mij kan de uitslag van de vruchtwaterpunctie ook sneller dan een week bekend zijn (volgens mij bedoelde Wohman dat ook). Ik meen me te herinneren dat de gyneacoloog ons dat vertelde. Wij hebben een vlokkentest gedaan, en ook gekozen voor de 'snelle' uitslag. Op woensdag getest, op vrijdag bekend. Als je toch nog een gesprek hebt (goed plan), kun je dat misschien eens checken. Hoe korter je in spanning zit, hoe beter.
Sterkte, Snoek
Toen ik de post van Wohman las bedacht ik me: volgens mij kan de uitslag van de vruchtwaterpunctie ook sneller dan een week bekend zijn (volgens mij bedoelde Wohman dat ook). Ik meen me te herinneren dat de gyneacoloog ons dat vertelde. Wij hebben een vlokkentest gedaan, en ook gekozen voor de 'snelle' uitslag. Op woensdag getest, op vrijdag bekend. Als je toch nog een gesprek hebt (goed plan), kun je dat misschien eens checken. Hoe korter je in spanning zit, hoe beter.
Sterkte, Snoek
woensdag 17 augustus 2011 om 11:53
Jeetje Pampalate, ik ben er helemaal stil van.. Kan me zo voorstellen hoe jullie geschrokken zijn!
Een kans van 1 op 18 is natuurlijk nog steeds 90% kans op een gezond kind, maar toch een schrikbarend hogere kans dan waar je op hoopt.. En die andere syndromen zijn helemaal ernstig..
Hoe voel je je nu, nu de eerste schrik even heeft kunnen bezinken?
Ik kan helaas niets anders doen dan je voor nu heel erg veel sterkte toewensen. Ik leef met je mee.
Een kans van 1 op 18 is natuurlijk nog steeds 90% kans op een gezond kind, maar toch een schrikbarend hogere kans dan waar je op hoopt.. En die andere syndromen zijn helemaal ernstig..
Hoe voel je je nu, nu de eerste schrik even heeft kunnen bezinken?
Ik kan helaas niets anders doen dan je voor nu heel erg veel sterkte toewensen. Ik leef met je mee.
woensdag 17 augustus 2011 om 15:49
@Snoek, daar ga ik ook zeker naar vragen. hoe sneller hoe beter In beter. Ik heb net de VK gesproken, we hebben 30 aug een afspraak in het ziekenhuis. Zou "mooi" zijn als we dan eind van die week een uitslag hebben.
De VK verzekerde mij dat alle stress en verdriet gelukkig geen invloed heeft op de kleine. Ben gelukkig iets gerustgesteld.
Verder is mijn suiker wat aan de hoge kant en moet ik daarvoor ook weer bloed prikken. Zwanger zijn wordt nu echt een dagtaak, ik vraag mij dan altijd af hoe ze dat vroeger deden...
@Stoeltie, als je het omrekent valt het "mee", aan de andere kant is 1 op 200 al een risico....Achteraf gezien had ik nooit de combinatietest willen doen. Dan zou ik alleen voor de vlokkentest of vruchtwaterpunctie gaan. Zit je kortere tijd in spanning.
Het gaat nog steeds niet goed, ik kan echt om van alles janken. Ik probeer het rationeel te benaderen, maar ja ik ben een gevoelsmens en dat wordt dan toch wel moeilijk.
Mijn vriend en ik hebben besloten om een weekendje weg te gaan, ons proberen te focussen op leuke dingen. Vanaf gaan we een hotel boeken.
Hoe is het met jou verder Stoeltie??
De VK verzekerde mij dat alle stress en verdriet gelukkig geen invloed heeft op de kleine. Ben gelukkig iets gerustgesteld.
Verder is mijn suiker wat aan de hoge kant en moet ik daarvoor ook weer bloed prikken. Zwanger zijn wordt nu echt een dagtaak, ik vraag mij dan altijd af hoe ze dat vroeger deden...
@Stoeltie, als je het omrekent valt het "mee", aan de andere kant is 1 op 200 al een risico....Achteraf gezien had ik nooit de combinatietest willen doen. Dan zou ik alleen voor de vlokkentest of vruchtwaterpunctie gaan. Zit je kortere tijd in spanning.
Het gaat nog steeds niet goed, ik kan echt om van alles janken. Ik probeer het rationeel te benaderen, maar ja ik ben een gevoelsmens en dat wordt dan toch wel moeilijk.
Mijn vriend en ik hebben besloten om een weekendje weg te gaan, ons proberen te focussen op leuke dingen. Vanaf gaan we een hotel boeken.
Hoe is het met jou verder Stoeltie??
woensdag 17 augustus 2011 om 16:06
@Pamplate
Je mag zeker vragen wat wij besloten hebben, maar of je het ook wil lezen..
Met ons kindje ging het heel slecht, hij had ook een zware hartafwijking. Overal vocht rondom zn hoofdje, borstkas en buik. Waarschijnlijk nog meer problemen met zn organen. De nekplooi was in 2 weken tijd van 2,9 naar 5 mm gegaan. Hij was buiten mijn lichaam niet levensvatbaar. Dus hebben we de moeilijke beslissing moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Met 15 weken ben ik bevallen.
En dat was ontzettend moeilijk. Maar de weg ernaar toe vond ik nog veel moeilijker. Die onzekerheid waarin je zit en het wachten. Ik dacht dat ik gek werd. Heb er ook hulp bij moeten zoeken. Dus ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Ben net zoals jij een gevoelsmens en kon het ook niet relativeren.
Het klinkt heel raar, maar het moment dat we wisten wat er aan de hand was voelde voor mij als een opluchting. Eindelijk van de onzekerheid af. Mijn man stortte op dat moment helemaal in, want die wilde al die tijd niet geloven dat het mis was. Terwijl ik dat gevoel wel heel sterk had.
Gelukkig konden we er wel heel goed voor elkaar zijn. Veel met elkaar gepraat, en het heeft onze relatie nog sterker gemaakt. Ik hoop dat dat bij jullie ook het geval is. Want het blijft toch heel moeilijk.
En nu ook 9 maanden later hebben we het er nog zeer regelmatig over. Dit zal altijd ons eerste kindje blijven.
Ik denk dat het heel verstandig is om een weekendje weg te gaan en hoe moeilijk het ook is, je gedachten een beetje te proberen te verzetten.
Een volgende zwangerschap zou ik ook niet meer voor de combinatietest gaan. Dat zegt mij niks, het blijft een berekening. Al kwam die bij ons wel akelig dicht in de buurt. Hebben later nog een paar gesprekken gehad met een klinisch geneticus en daar heb ik gevraagd hoe er zo'n uitslag uit kan komen als het kindje wel gezond is. Sommige vrouwen blijken grotere hoeveelheden van stoffen bij zich te hebben blijkbaar waardoor ze net op de grens komen van waardes die niet goed zijn.
Ik hoop maar dat dat bij jouw het geval is.
En met sneltest bedoel ik inderdaad de versnelde procedure. Dat is mogelijk, vraag er maar een naar als je op gesprek gaat.
Dan zit je niet nog langer in onzekerheid, want iedere dag is er een teveel.
Nogmaals heel veel sterkte, en als je nog iets wil weten, vraag het gerust.
Je mag zeker vragen wat wij besloten hebben, maar of je het ook wil lezen..
Met ons kindje ging het heel slecht, hij had ook een zware hartafwijking. Overal vocht rondom zn hoofdje, borstkas en buik. Waarschijnlijk nog meer problemen met zn organen. De nekplooi was in 2 weken tijd van 2,9 naar 5 mm gegaan. Hij was buiten mijn lichaam niet levensvatbaar. Dus hebben we de moeilijke beslissing moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Met 15 weken ben ik bevallen.
En dat was ontzettend moeilijk. Maar de weg ernaar toe vond ik nog veel moeilijker. Die onzekerheid waarin je zit en het wachten. Ik dacht dat ik gek werd. Heb er ook hulp bij moeten zoeken. Dus ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Ben net zoals jij een gevoelsmens en kon het ook niet relativeren.
Het klinkt heel raar, maar het moment dat we wisten wat er aan de hand was voelde voor mij als een opluchting. Eindelijk van de onzekerheid af. Mijn man stortte op dat moment helemaal in, want die wilde al die tijd niet geloven dat het mis was. Terwijl ik dat gevoel wel heel sterk had.
Gelukkig konden we er wel heel goed voor elkaar zijn. Veel met elkaar gepraat, en het heeft onze relatie nog sterker gemaakt. Ik hoop dat dat bij jullie ook het geval is. Want het blijft toch heel moeilijk.
En nu ook 9 maanden later hebben we het er nog zeer regelmatig over. Dit zal altijd ons eerste kindje blijven.
Ik denk dat het heel verstandig is om een weekendje weg te gaan en hoe moeilijk het ook is, je gedachten een beetje te proberen te verzetten.
Een volgende zwangerschap zou ik ook niet meer voor de combinatietest gaan. Dat zegt mij niks, het blijft een berekening. Al kwam die bij ons wel akelig dicht in de buurt. Hebben later nog een paar gesprekken gehad met een klinisch geneticus en daar heb ik gevraagd hoe er zo'n uitslag uit kan komen als het kindje wel gezond is. Sommige vrouwen blijken grotere hoeveelheden van stoffen bij zich te hebben blijkbaar waardoor ze net op de grens komen van waardes die niet goed zijn.
Ik hoop maar dat dat bij jouw het geval is.
En met sneltest bedoel ik inderdaad de versnelde procedure. Dat is mogelijk, vraag er maar een naar als je op gesprek gaat.
Dan zit je niet nog langer in onzekerheid, want iedere dag is er een teveel.
Nogmaals heel veel sterkte, en als je nog iets wil weten, vraag het gerust.
vrijdag 19 augustus 2011 om 07:33
quote:Stoeltie schreef op 30 juli 2011 @ 13:01:
Hmm.. merk dat ik wel heel erg met mezelf bezig ben hier.. Hoe voel jij je Pampalate? Nog steeds niet teveel last van kwaaltjes?
En Saudade, hoe gaat het met jou?
Hoi Stoeltie, ben een tijdje hier niet meer geweest, ik heb het erg druk gehad. Maar ik ben nog steeds niet zwanger.
Ik begin het nu wel vervelend te vinden. Had gehoopt of gedacht dat het bij mij wel snel raak zou zijn. Ik weet niet waarom, nergens op gebaseerd eigenlijk. Maar het is dus niet snel raak. Op mijn leeftijd kan het wel een jaar duren (als het uberhaupt al lukt).
Hmm.. merk dat ik wel heel erg met mezelf bezig ben hier.. Hoe voel jij je Pampalate? Nog steeds niet teveel last van kwaaltjes?
En Saudade, hoe gaat het met jou?
Hoi Stoeltie, ben een tijdje hier niet meer geweest, ik heb het erg druk gehad. Maar ik ben nog steeds niet zwanger.
Ik begin het nu wel vervelend te vinden. Had gehoopt of gedacht dat het bij mij wel snel raak zou zijn. Ik weet niet waarom, nergens op gebaseerd eigenlijk. Maar het is dus niet snel raak. Op mijn leeftijd kan het wel een jaar duren (als het uberhaupt al lukt).
maandag 22 augustus 2011 om 20:59
@Wohman, wat een aangrijpend verhaal, wat moet je je rot gevoeld hebben zeg!
Kon je op de echo tijdens de vruchtwaterpunctie al zien dat het "niet klopte"? Dat hoorde ik vorige week van een collega, zij had ook een vp, en zei toen ze de echo zag, dat het er zo goed uitzag dat ze er vanuit ging dat het kindje ook geen afwijkingen zou hebben. Dat zegt natuurlijk niet alles, maar ik kan mij voorstellen dat als je op de echo al allerlei afwijkingen ziet, dat je dan meteen weet dat het niet goed zit.
Zijn jullie er al aan toe aan een nieuwe zwangerschap?
Ik tel de dagen af tot de vp, zit met allerlei gedachten. Gelukkig zitten mijn vriend en ik wel op 1 lijn. maar het lijkt mij verschrikkelijk als we te horen krijgen dat het kindje afwijkingen blijkt te hebben, maar het is nog niet duidelijk hoe erg en wat precies. Wat doe je dan??
Ondertussen probeer ik positief te blijven. het weekendje weg heeft ons ook erg goed gedaan. We hebben afleiding kunnen vinden, hoewel ik 's avonds toch wel weer verdrietig was. Tja, dan kun je niet zomaar uitschakelen.
Snoek en Stoeltie,hoe is het verder met jullie??
Kon je op de echo tijdens de vruchtwaterpunctie al zien dat het "niet klopte"? Dat hoorde ik vorige week van een collega, zij had ook een vp, en zei toen ze de echo zag, dat het er zo goed uitzag dat ze er vanuit ging dat het kindje ook geen afwijkingen zou hebben. Dat zegt natuurlijk niet alles, maar ik kan mij voorstellen dat als je op de echo al allerlei afwijkingen ziet, dat je dan meteen weet dat het niet goed zit.
Zijn jullie er al aan toe aan een nieuwe zwangerschap?
Ik tel de dagen af tot de vp, zit met allerlei gedachten. Gelukkig zitten mijn vriend en ik wel op 1 lijn. maar het lijkt mij verschrikkelijk als we te horen krijgen dat het kindje afwijkingen blijkt te hebben, maar het is nog niet duidelijk hoe erg en wat precies. Wat doe je dan??
Ondertussen probeer ik positief te blijven. het weekendje weg heeft ons ook erg goed gedaan. We hebben afleiding kunnen vinden, hoewel ik 's avonds toch wel weer verdrietig was. Tja, dan kun je niet zomaar uitschakelen.
Snoek en Stoeltie,hoe is het verder met jullie??
dinsdag 23 augustus 2011 om 22:50
Hey Pampalate, ik merk dat ik vaak aan je moet denken en me afvraag hoe het met je gaat.
Op en af dus lees ik, en druk in je hoofd met alle mogelijke scenario's. Ik kan het me zo voorstellen.. Nog maar een weekje tot je vp. (en ja, dat zeg ik expres, weekJE, omdat het voor jou waarschijnlijk als een enorm lange tijd voelt, maar ik hoop voor je dat het voorbij vliegt!)
Houd je vast aan die goeie nekplooi, en laten we ervan uitgaan dat die de waarheid zegt. De rest is kansberekening. Jij zit bij de 18, niet bij die ene, wedden?
Hier wat rommelige weken achter de rug. 2 weken terug op zondag ongesteld geworden, 2 dagen eerder dan verwacht, en meteen aan de pil gegaan. De donderdag erop echo, vrijdag inwendig onderzoek en pas maandag mn laatste beetje bloed verloren (normaal max 5 dgn, nu dik 8!). Zondag laatste pil geslikt en maandag bloed laten prikken. Donderdag opnieuw ongesteld geworden en dus vrijdag weer bloedprikken.
2e ongesteldheid duurde amper 3 dagen, zondag en maandag allebei nog maar 1 drup. Vanaf donderdag ook aan het temperaturen geslagen en as vrijdag weer afspraak in het ziekenhuis voor alle uitslagen (vriend heeft ook donatie gedaan), hoewel ik dan nog niet aan mn ei toe ben, die verwacht ik pas rond de donderdag erop. Dus daarover kunnen ze dan nog niks zeggen qua behandelplan.
Eerste week ongesteldheid had ik trouwens ook griep, en de 2e week had ik 6(!) dagen migraine. Wat een feest.
En Snoek, ik heb dus ook al 2 weken niet gerend... zou dat vanavond weer gaan doen maar toen kwam er een wolkbreuk. Toen heb ik binnen maar heel hard touwtje gesprongen. Daarbij hijg ik trouwens harder dan bij het rennen.. wel weer aan het bewegen gegaan dus na die korte shut-down van mn lichaam!
Hoe is het met jou?
Saudade, ik ken het gevoel.. en het lijkt ook of iedereen om me heen zomaar zwanger wordt. 'Gelukkig' hoorde ik pas van een vriendin dat zij er ook 8mnd over gedaan heeft om zwanger te worden. En die 8e maand begint voor mij nu pas. Al ga ik er vanuit dat deze maand een verloren maand is, na die week pilgebruik tussendoor is mn lijf wel wat in de war, merk ik.
Maar niet opgeven hoor! Ben je al bij de huisarts/gynaecoloog geweest?
Wohman, wat een heftig en verdrietig verhaal.. Ik had op het andere topic natuurlijk al wat meegekregen, maar nog niet zo in detail als hier..
Ik moet daar nodig weer eens flink bijlezen trouwens..
Op en af dus lees ik, en druk in je hoofd met alle mogelijke scenario's. Ik kan het me zo voorstellen.. Nog maar een weekje tot je vp. (en ja, dat zeg ik expres, weekJE, omdat het voor jou waarschijnlijk als een enorm lange tijd voelt, maar ik hoop voor je dat het voorbij vliegt!)
Houd je vast aan die goeie nekplooi, en laten we ervan uitgaan dat die de waarheid zegt. De rest is kansberekening. Jij zit bij de 18, niet bij die ene, wedden?
Hier wat rommelige weken achter de rug. 2 weken terug op zondag ongesteld geworden, 2 dagen eerder dan verwacht, en meteen aan de pil gegaan. De donderdag erop echo, vrijdag inwendig onderzoek en pas maandag mn laatste beetje bloed verloren (normaal max 5 dgn, nu dik 8!). Zondag laatste pil geslikt en maandag bloed laten prikken. Donderdag opnieuw ongesteld geworden en dus vrijdag weer bloedprikken.
2e ongesteldheid duurde amper 3 dagen, zondag en maandag allebei nog maar 1 drup. Vanaf donderdag ook aan het temperaturen geslagen en as vrijdag weer afspraak in het ziekenhuis voor alle uitslagen (vriend heeft ook donatie gedaan), hoewel ik dan nog niet aan mn ei toe ben, die verwacht ik pas rond de donderdag erop. Dus daarover kunnen ze dan nog niks zeggen qua behandelplan.
Eerste week ongesteldheid had ik trouwens ook griep, en de 2e week had ik 6(!) dagen migraine. Wat een feest.
En Snoek, ik heb dus ook al 2 weken niet gerend... zou dat vanavond weer gaan doen maar toen kwam er een wolkbreuk. Toen heb ik binnen maar heel hard touwtje gesprongen. Daarbij hijg ik trouwens harder dan bij het rennen.. wel weer aan het bewegen gegaan dus na die korte shut-down van mn lichaam!
Hoe is het met jou?
Saudade, ik ken het gevoel.. en het lijkt ook of iedereen om me heen zomaar zwanger wordt. 'Gelukkig' hoorde ik pas van een vriendin dat zij er ook 8mnd over gedaan heeft om zwanger te worden. En die 8e maand begint voor mij nu pas. Al ga ik er vanuit dat deze maand een verloren maand is, na die week pilgebruik tussendoor is mn lijf wel wat in de war, merk ik.
Maar niet opgeven hoor! Ben je al bij de huisarts/gynaecoloog geweest?
Wohman, wat een heftig en verdrietig verhaal.. Ik had op het andere topic natuurlijk al wat meegekregen, maar nog niet zo in detail als hier..
Ik moet daar nodig weer eens flink bijlezen trouwens..
woensdag 24 augustus 2011 om 11:45
@Saudade
Wat vervelend en jammer dat het nog niet gelukt is. Overweeg je medische hulp in te schakelen?
@Pampalate
Hoe gaat het met je? Kun je nog een beetje 'gewoon' je ding doen of voel je heeltijd die spanning? Vreselijk dat je zo lang moet wachten. Hebben jullie al een gesprek gehad in het ziekenhuis, zoals je van plan was?
@Stoeltie
Touwtje springen is ook errug inspannend dus prima alternatief toch? Ik heb van de verloskundige te horen gekregen dat het niet goed is om echt zwaar hijgend op de spinningbike te zitten, dus ik moet echt ver onder mijn maximale hartslag blijven. Beetje puffen en zweten mag, maar niet zoals 'vroeger'. Van schrik ben ik al anderhalve week niet naar de sportschool geweest...
En wat een polonaise aan je lijf zeg, met de menstruaties, en bloedprikken (en je vriend doneren). Je klinkt er nog steeds nuchter en energiek onder, voelt dat ook zo?
Verder kan ik melden dat het gelukkig heel goed gaat. Ik voel me ondertussen nogal bezwaard dat hier te posten aangezien het voor de meesten hier niet allemaal zo vlot en rooskleurig verloopt. Maar misschien biedt mijn verhaal ook hoop.
Gisterochtend heb ik het hartje gehoord, voor het eerst (al wel gezien, maar nu dus geluid). Heel mooi, ik schoot helemaal vol. Ook van de spanning, of het allemaal wel goed zou zijn. Ons kindje is nogal beweeglijk, dus de verloskundige moest telkens met het toetertje over mijn buik schuiven om de spruit te vangen, erg grappig.
Zojuist heb ik een afspraak gemaakt voor de 20-weken-echo, ook weer een spannend moment. Pfff dat zorgeloos zwanger zijn, ik ben er niet zo goed in. Daarvoor hoor ik te veel verdrietige verhalen om me heen, inclusief van mijn directe collega die een 2e miskraam in 8 maanden tijd te verduren heeft. Zo beroerd. 'Gelukkig' is zij flink jonger dan ik dus ze heeft de tijd aan haar kant.
Maar goed, toch maar stug volhouden iedereen hier, en er vanuit gaan dat het goed gaat komen!
Wat vervelend en jammer dat het nog niet gelukt is. Overweeg je medische hulp in te schakelen?
@Pampalate
Hoe gaat het met je? Kun je nog een beetje 'gewoon' je ding doen of voel je heeltijd die spanning? Vreselijk dat je zo lang moet wachten. Hebben jullie al een gesprek gehad in het ziekenhuis, zoals je van plan was?
@Stoeltie
Touwtje springen is ook errug inspannend dus prima alternatief toch? Ik heb van de verloskundige te horen gekregen dat het niet goed is om echt zwaar hijgend op de spinningbike te zitten, dus ik moet echt ver onder mijn maximale hartslag blijven. Beetje puffen en zweten mag, maar niet zoals 'vroeger'. Van schrik ben ik al anderhalve week niet naar de sportschool geweest...
En wat een polonaise aan je lijf zeg, met de menstruaties, en bloedprikken (en je vriend doneren). Je klinkt er nog steeds nuchter en energiek onder, voelt dat ook zo?
Verder kan ik melden dat het gelukkig heel goed gaat. Ik voel me ondertussen nogal bezwaard dat hier te posten aangezien het voor de meesten hier niet allemaal zo vlot en rooskleurig verloopt. Maar misschien biedt mijn verhaal ook hoop.
Gisterochtend heb ik het hartje gehoord, voor het eerst (al wel gezien, maar nu dus geluid). Heel mooi, ik schoot helemaal vol. Ook van de spanning, of het allemaal wel goed zou zijn. Ons kindje is nogal beweeglijk, dus de verloskundige moest telkens met het toetertje over mijn buik schuiven om de spruit te vangen, erg grappig.
Zojuist heb ik een afspraak gemaakt voor de 20-weken-echo, ook weer een spannend moment. Pfff dat zorgeloos zwanger zijn, ik ben er niet zo goed in. Daarvoor hoor ik te veel verdrietige verhalen om me heen, inclusief van mijn directe collega die een 2e miskraam in 8 maanden tijd te verduren heeft. Zo beroerd. 'Gelukkig' is zij flink jonger dan ik dus ze heeft de tijd aan haar kant.
Maar goed, toch maar stug volhouden iedereen hier, en er vanuit gaan dat het goed gaat komen!
woensdag 24 augustus 2011 om 21:49
@Stoeltie, dank je voor je lieve woorden. Het is idd nu nog korter dan een week. En dan de volgende stap....wachten op de uitslag...
Jij bent ook flink bezig zeg. Ik vind het echt goed en knap van je dat je het allemaal zo volhoudt. En 6 dagen migraine...het moet gewoon ergens goed voor zijn.
Maar ik dacht dat de pil weer vd baan was?
@Snoek, probeer echt zoveel mogelijk te genieten van het "zorgeloos" zwanger zijn. begint jouw buik al een beetje te groeien?
Het gekke is dat ik de laatste tijd soms gewoon vergeet ik ook ook "gewoon" zwanger ben. Ik bedoel er is in mijn zwangerschap in feite niets veranderd, die is hetzelfde. Alleen door het lage hormoon in mijn bloed heeft het op dit moment alles veranderd. Heel jammer. Toch hoop ik over 2 weken de draad weer op te kunnen pakken en weer volop te kunnen genieten. Dit staat nu helemaal stil
Wat heb je het hartje laat gehoord trouwens...maar mooi is dat he? Ik vond dat nog eigenlijk mooier dan de echo zelf. Daaruit blijkt gewoon echt dat er een nieuw mensje in je lichaam groet.
Jij bent ook flink bezig zeg. Ik vind het echt goed en knap van je dat je het allemaal zo volhoudt. En 6 dagen migraine...het moet gewoon ergens goed voor zijn.
Maar ik dacht dat de pil weer vd baan was?
@Snoek, probeer echt zoveel mogelijk te genieten van het "zorgeloos" zwanger zijn. begint jouw buik al een beetje te groeien?
Het gekke is dat ik de laatste tijd soms gewoon vergeet ik ook ook "gewoon" zwanger ben. Ik bedoel er is in mijn zwangerschap in feite niets veranderd, die is hetzelfde. Alleen door het lage hormoon in mijn bloed heeft het op dit moment alles veranderd. Heel jammer. Toch hoop ik over 2 weken de draad weer op te kunnen pakken en weer volop te kunnen genieten. Dit staat nu helemaal stil
Wat heb je het hartje laat gehoord trouwens...maar mooi is dat he? Ik vond dat nog eigenlijk mooier dan de echo zelf. Daaruit blijkt gewoon echt dat er een nieuw mensje in je lichaam groet.
woensdag 24 augustus 2011 om 22:10
Hahaha Snoek, dat doneren van mijn vriend had weinig te maken met polonaise aan mijn lijf hoor! Dat heeft ie helemaal zelf gedaan 
Wel grappig trouwens, hij moest heen op een dag dat ik ook daar bloed moest geven, maar hij wilde perse met TWEE auto's en dat ik vooral NIET op hem zou wachten daar. Aan de ene kant snap ik dat wel, maar aan de andere kant.. jemig, dit is het enige dat hij hoeft te ondergaan! En nog lekker privé ook. Mochten er behandelingen volgen, ben ik toch steeds met mn benen wijd de lul. Hoewel dat in dat laatste dus juist weer op hem slaat
En tja, ik laat ook best wel eens een traan hoor, ben echt als de dood dat het nooit gaat lukken. Geen kinderen kunnen krijgen is echt mijn grootste angst, er wel eentje krijgen mn grootste droom.
Maar voorlopig ga ik er nog steeds vanuit dat het gaat lukken. En dan onderga ik tot die tijd alles maar gewoon zo positief mogelijk!
En ik baalde dat ik de pil weer moest slikken, maar aan de andere kant heb ik nu juist door die pil de benodigde 2x bloed al kunnen prikken, en kunnen beginnen met temperaturen (wat is dat stom trouwens, moet je als je wakkerwordt hartstikke nodig plassen, moet EERST die thermometer nog in je kont, want dat moet daar, en voordat je opstaat..). Ik denk dat we vrijdag nog geen behandelplan krijgen omdat zij nog niet zeker weten of ik wel een cyclus heb (ik weet zeker van wel, hoewel mn lijf wel wat in de war lijkt na 8dgn pil). Maar de uitslagen van bloed en zaad kunnen natuurlijk ook al heel wat zeggen!
Wat heerlijk dat je het hartje van je kindje hebt horen kloppen! Het lijkt me allemaal zo bijzonder om mee te maken.. En eng inderdaad, want je hoort zoveel verschrikkelijke verhalen ook. Maar ik denk dat we er maar vanuit moeten gaan dat het in de meeste gevallen nog altijd gewoon goed gaat. Wanneer heb je de 20 weken echo?
Wel grappig trouwens, hij moest heen op een dag dat ik ook daar bloed moest geven, maar hij wilde perse met TWEE auto's en dat ik vooral NIET op hem zou wachten daar. Aan de ene kant snap ik dat wel, maar aan de andere kant.. jemig, dit is het enige dat hij hoeft te ondergaan! En nog lekker privé ook. Mochten er behandelingen volgen, ben ik toch steeds met mn benen wijd de lul. Hoewel dat in dat laatste dus juist weer op hem slaat
En tja, ik laat ook best wel eens een traan hoor, ben echt als de dood dat het nooit gaat lukken. Geen kinderen kunnen krijgen is echt mijn grootste angst, er wel eentje krijgen mn grootste droom.
Maar voorlopig ga ik er nog steeds vanuit dat het gaat lukken. En dan onderga ik tot die tijd alles maar gewoon zo positief mogelijk!
En ik baalde dat ik de pil weer moest slikken, maar aan de andere kant heb ik nu juist door die pil de benodigde 2x bloed al kunnen prikken, en kunnen beginnen met temperaturen (wat is dat stom trouwens, moet je als je wakkerwordt hartstikke nodig plassen, moet EERST die thermometer nog in je kont, want dat moet daar, en voordat je opstaat..). Ik denk dat we vrijdag nog geen behandelplan krijgen omdat zij nog niet zeker weten of ik wel een cyclus heb (ik weet zeker van wel, hoewel mn lijf wel wat in de war lijkt na 8dgn pil). Maar de uitslagen van bloed en zaad kunnen natuurlijk ook al heel wat zeggen!
Wat heerlijk dat je het hartje van je kindje hebt horen kloppen! Het lijkt me allemaal zo bijzonder om mee te maken.. En eng inderdaad, want je hoort zoveel verschrikkelijke verhalen ook. Maar ik denk dat we er maar vanuit moeten gaan dat het in de meeste gevallen nog altijd gewoon goed gaat. Wanneer heb je de 20 weken echo?
woensdag 24 augustus 2011 om 22:25
Hey Pampalate, we waren gelijk aan het tikken en ik deed dat blijkbaar heel langzaam 
Wat betreft dat volhouden; het is niet echt alsof ik een keuze heb, wel? Maar ik laat het vooral allemaal maar een beetje over me heenkomen hoor.
En die migraine deed me inderdaad herinneren wat er ook alweer nog meer zo fijn was aan het stoppen met de pil! Veeeel minder migraine! Vooral de laatste maanden werd het steeds minder, dus dit voelde echt een beetje als 'straf' omdat ik de pil weer was gaan slikken.
Maar daar ben ik dus inderdaad weer mee gestopt!
En inderdaad, het is nu ineens alweer korter dan een week. Leef er per gebeurtenis naartoe. Dus nu eerst naar de vp, en dan pas naar de uitslag. Beter 2 korte stukjes dan 1 lange!
Ik kan me trouwens goed voorstellen dat je momenteel het gevoel hebt dat je zwangerschap soort van 'stilstaat', en pas na een goeie uitslag van de vp weer doorgaat.
Heel veel sterkte meis!
Wat betreft dat volhouden; het is niet echt alsof ik een keuze heb, wel? Maar ik laat het vooral allemaal maar een beetje over me heenkomen hoor.
En die migraine deed me inderdaad herinneren wat er ook alweer nog meer zo fijn was aan het stoppen met de pil! Veeeel minder migraine! Vooral de laatste maanden werd het steeds minder, dus dit voelde echt een beetje als 'straf' omdat ik de pil weer was gaan slikken.
Maar daar ben ik dus inderdaad weer mee gestopt!
En inderdaad, het is nu ineens alweer korter dan een week. Leef er per gebeurtenis naartoe. Dus nu eerst naar de vp, en dan pas naar de uitslag. Beter 2 korte stukjes dan 1 lange!
Ik kan me trouwens goed voorstellen dat je momenteel het gevoel hebt dat je zwangerschap soort van 'stilstaat', en pas na een goeie uitslag van de vp weer doorgaat.
Heel veel sterkte meis!
vrijdag 26 augustus 2011 om 12:15
Pff.. net terug van het ziekenhuis. De onderzoeken gaan door. Nu as dinsdag een HSG onderzoek, contrastvloeistof in mn baarmoeder en eileiders spuiten om te kijken of alles van binnen normaal is en of de eileiders open zijn.
Ding is dat dit voor de eisprong moet gebeuren (weet niet helemaal waarom) en dat je ook niet de kans mag lopen dat je zwanger wordt die maand, dus geen seks, of met condoom.. ik meen dat die contrastvloeistof slecht is voor het vruchtje. Sowieso zou het, als je wel bevrucht bent, door de contrastvloeistof meegespoeld kunnen worden en dus resulteren in een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Bovendien is röntgen toch al niet zo goed voor je eitjes meen ik, maar dat zal in dit geval dan wel meevallen, als ze het onderzoekt per se willen doen?
En.. deze arts zei dat, aangezien de vorige arts, de endometriose-goeroe, het gezegd had, ik volgende maand dan wel weer aan de pil zou moeten.. Maar ik weet nog niet of ik dat doe. Die moest ik nl gaan slikken omdat ik zoveel meer pijn had, en dat heb ik al een maand nauwelijks meer. Die reden lijkt me dus weg, en dan zijn we terug bij het oorspronkelijke behandelplan: zelf proberen tot december, of tot de pijn te erg wordt.
Ben dus nu een beetje verward eigenlijk. En schrik van weer een onderzoek. Maar alles voor het goede doel dan maar!
Ding is dat dit voor de eisprong moet gebeuren (weet niet helemaal waarom) en dat je ook niet de kans mag lopen dat je zwanger wordt die maand, dus geen seks, of met condoom.. ik meen dat die contrastvloeistof slecht is voor het vruchtje. Sowieso zou het, als je wel bevrucht bent, door de contrastvloeistof meegespoeld kunnen worden en dus resulteren in een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Bovendien is röntgen toch al niet zo goed voor je eitjes meen ik, maar dat zal in dit geval dan wel meevallen, als ze het onderzoekt per se willen doen?
En.. deze arts zei dat, aangezien de vorige arts, de endometriose-goeroe, het gezegd had, ik volgende maand dan wel weer aan de pil zou moeten.. Maar ik weet nog niet of ik dat doe. Die moest ik nl gaan slikken omdat ik zoveel meer pijn had, en dat heb ik al een maand nauwelijks meer. Die reden lijkt me dus weg, en dan zijn we terug bij het oorspronkelijke behandelplan: zelf proberen tot december, of tot de pijn te erg wordt.
Ben dus nu een beetje verward eigenlijk. En schrik van weer een onderzoek. Maar alles voor het goede doel dan maar!
vrijdag 26 augustus 2011 om 14:48
Hey Stoeltie, nou er wordt wel weer veel van je verlangd he? Hoewel ik het snap, ik het natuurlijk erg tegenstrijdig dat je de komende maand niet zwanger mag worden....enne, ik hoop echt dat je niet aan de pil hoeft de komende tijd. wanneer hoor je daar weer wat meer van?
Endometriose sucks big time......
Ik kom net van de VK af. We hebben een goed gesprek met haar gehad. Ze kon zich ook echt niet voorstellen dat ons kind afwijkingen zou hebben. Aangezien de nekplooi goed was, er een neusbeen aanwezig was en de ruggenwervel er ook goed uitzag. Maar goed, we zullen moeten afwachten...
gelukkig kreeg ik nog een echo en de kleine zag er goed uit. Het hartje was ook weer goed. Ik vroeg naar het geslacht maar de kleine lag zo ongunstig en wilde gewoon niet draaien. Hopelijk zien we het tijdens de punctie. we zijn zo nieuwsgierig!
Anyway, ik ga toch met een goed gevoel het weekend in, vooral omdat ik de kleine weer gezien heb en het er (ogenschijnlijk) allemaal goed uitziet. Maar ik mag niet te vroeg juichen helaas
Endometriose sucks big time......
Ik kom net van de VK af. We hebben een goed gesprek met haar gehad. Ze kon zich ook echt niet voorstellen dat ons kind afwijkingen zou hebben. Aangezien de nekplooi goed was, er een neusbeen aanwezig was en de ruggenwervel er ook goed uitzag. Maar goed, we zullen moeten afwachten...
gelukkig kreeg ik nog een echo en de kleine zag er goed uit. Het hartje was ook weer goed. Ik vroeg naar het geslacht maar de kleine lag zo ongunstig en wilde gewoon niet draaien. Hopelijk zien we het tijdens de punctie. we zijn zo nieuwsgierig!
Anyway, ik ga toch met een goed gevoel het weekend in, vooral omdat ik de kleine weer gezien heb en het er (ogenschijnlijk) allemaal goed uitziet. Maar ik mag niet te vroeg juichen helaas
zaterdag 27 augustus 2011 om 10:08
Meiden, ik moet heel even mn ei kwijt.. Ik weet dat ik voor mn onderzoek geen seks mag hebben, en vooral niet zwanger mag worden, maar jeetje, mn lijf heeft nog nooit ZO duidelijk een naderend ei aangegeven! Tenminste, niet sinds ik gestopt ben met de pil. Heb normaal wel wat extra slijmvorming, maar nooit echt opvallend veel meer of dikker. En nu vandaag en gisteren echt heel erg, dit herken ik van vroeger, van mn heel vruchtbare jaren.. echt helemaal volgens het boekje, en nu mag ik er niks mee!
Het voelt allemaal erg tegennatuurlijk..
Aan de andere kant; als mn eierstokken misschien verstopt zitten, heb ik er nog niks aan, dus het is goed dat het onderzoek gaat komen. Daar probeer ik me aan vast te houden. Maar heb wel al besloten dat ik niet weer de pil ga slikken. Ik kan het gewoon niet, helemaal als ik geen pijn heb.
@Pampalate, want een goed nieuws! Ookal weet je nog niks zeker, het is fijn als je alle goeie dingen toch ook weer even hoort en ziet! Feit blijft natuurlijk dat hoewel je een flink hogere kans hebt op een kindje met een afwijking, de kans op een gezond kindje nog altijd vele maten groter is!
Nog maar een paar nachtjes tot je vp. Verrek, dat is op dezelfde dag als dat ik mn onderzoek heb. Jij ook in het VU? Dat zou toch te raar zijn..
Het voelt allemaal erg tegennatuurlijk..
Aan de andere kant; als mn eierstokken misschien verstopt zitten, heb ik er nog niks aan, dus het is goed dat het onderzoek gaat komen. Daar probeer ik me aan vast te houden. Maar heb wel al besloten dat ik niet weer de pil ga slikken. Ik kan het gewoon niet, helemaal als ik geen pijn heb.
@Pampalate, want een goed nieuws! Ookal weet je nog niks zeker, het is fijn als je alle goeie dingen toch ook weer even hoort en ziet! Feit blijft natuurlijk dat hoewel je een flink hogere kans hebt op een kindje met een afwijking, de kans op een gezond kindje nog altijd vele maten groter is!
Nog maar een paar nachtjes tot je vp. Verrek, dat is op dezelfde dag als dat ik mn onderzoek heb. Jij ook in het VU? Dat zou toch te raar zijn..
maandag 29 augustus 2011 om 21:11
@Stoeltie, ik hoop dat je je in hebt kunnen houden afgelopen weekend ondanks dat je vrijwel zeker bent van een ei
Frustrerend, maar blijf voor ogen houden dat het voor een goed doel is.
Voor jou morgen ook een spannende dag....ben je zenuwachtig? Weet je of het een pijnlijk onderzoek zal zijn, of valt het mee?
Ik moet morgen naar het AMC, dus niet naar de VU. Ik ben redelijk zenuwachtig en merk dat ik heel weinig kan hebben vandaag. Komt nog bij dat mijn auto niet door de APK is gekomen (kost me weer 600 euro, terwijl ik mn auto wil verkopen ivm evt gezinsuitbreiding), mijn verwarming het weer eens niet doet en ik een lekkage heb, veroorzaakt door de buren. Leuk, kan ik er allemaal bij hebben!
Nou ja....ik zal aan je denken morgen en ga voor je duimen dat het onderzoek spoedig verloopt. Succes en sterkte!
Frustrerend, maar blijf voor ogen houden dat het voor een goed doel is.
Voor jou morgen ook een spannende dag....ben je zenuwachtig? Weet je of het een pijnlijk onderzoek zal zijn, of valt het mee?
Ik moet morgen naar het AMC, dus niet naar de VU. Ik ben redelijk zenuwachtig en merk dat ik heel weinig kan hebben vandaag. Komt nog bij dat mijn auto niet door de APK is gekomen (kost me weer 600 euro, terwijl ik mn auto wil verkopen ivm evt gezinsuitbreiding), mijn verwarming het weer eens niet doet en ik een lekkage heb, veroorzaakt door de buren. Leuk, kan ik er allemaal bij hebben!
Nou ja....ik zal aan je denken morgen en ga voor je duimen dat het onderzoek spoedig verloopt. Succes en sterkte!
maandag 29 augustus 2011 om 21:57
Jeetje Pampalate, wat een tegenvallers! Niet echt wat je er nu bij kunt hebben inderdaad..
Maar misschien is het een (slordige, op zn zachtst gezegd) manier van het universum om je gedachten af te leiden?.. zei ik hoopvol..
Balen van je auto zeg, en je verwarming, maar de lekkage wordt, neem ik aan, door de buren opgeknapt? Maar ja, ook als zij dat doen, zit je wel met de rotzooi natuurlijk..
Haha, ik heb me in kunnen houden met mn ei hoor, het is gewoon veel te risicovol. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap wil ik echt niet.. Hopelijk wacht mn ei nog even met springen (vanaf morgenavond mag ie), want heb mn vriend gezegd dat hij morgenavond van mij is!
En ja, ik ben wel zenuwachtig voor het onderzoek, vooral voor de evt pijn. De echo laatst deed al flink pijn en nu gaan ze een hardplastic kapje over mn baarmoedermond schuiven, dan mn baarmoeder vacuüm zuigen, en dan contrastvloeistof erin spuiten. Dan foto en dan moet ik 20min rondlopen om te kijken of de contrastvloeistof mn buikholte in verdwijnt (zonder bevrucht eitje dus). Weer een foto om dat te checken en dan mag ik naar huis.
De pijn schijnt alles te kunnen zijn tussen helemaal geen pijn en (gelezen op een forum) "bevallen van mn dochter deed minder pijn".
Vanavond moet ik al 2 pijnstillers nemen, en dan morgen 2 uur voor onderzoek nog 2 (wat gek genoeg pas 's middags is, en dan toch al nu dadelijk slikken).
Hoe gaat het nu met jou? Erg zenuwachtig voor morgen? Wanneer krijg je de uitslag?
Lief dat je voor me duimt, ik duim ook voor jou!
Maar misschien is het een (slordige, op zn zachtst gezegd) manier van het universum om je gedachten af te leiden?.. zei ik hoopvol..
Balen van je auto zeg, en je verwarming, maar de lekkage wordt, neem ik aan, door de buren opgeknapt? Maar ja, ook als zij dat doen, zit je wel met de rotzooi natuurlijk..
Haha, ik heb me in kunnen houden met mn ei hoor, het is gewoon veel te risicovol. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap wil ik echt niet.. Hopelijk wacht mn ei nog even met springen (vanaf morgenavond mag ie), want heb mn vriend gezegd dat hij morgenavond van mij is!
En ja, ik ben wel zenuwachtig voor het onderzoek, vooral voor de evt pijn. De echo laatst deed al flink pijn en nu gaan ze een hardplastic kapje over mn baarmoedermond schuiven, dan mn baarmoeder vacuüm zuigen, en dan contrastvloeistof erin spuiten. Dan foto en dan moet ik 20min rondlopen om te kijken of de contrastvloeistof mn buikholte in verdwijnt (zonder bevrucht eitje dus). Weer een foto om dat te checken en dan mag ik naar huis.
De pijn schijnt alles te kunnen zijn tussen helemaal geen pijn en (gelezen op een forum) "bevallen van mn dochter deed minder pijn".
Vanavond moet ik al 2 pijnstillers nemen, en dan morgen 2 uur voor onderzoek nog 2 (wat gek genoeg pas 's middags is, en dan toch al nu dadelijk slikken).
Hoe gaat het nu met jou? Erg zenuwachtig voor morgen? Wanneer krijg je de uitslag?
Lief dat je voor me duimt, ik duim ook voor jou!
dinsdag 30 augustus 2011 om 09:36
hoi Stoeltie, weet niet of je al lang en breed in de VU zit, maar wil je nogmaals een hart onder de riem steken.
Wat zullen we blij zijn als het vandaag achter de rug is he?
Ik ben behoorlijk zenuwachtig, kijk ook wel uit naar de VP. Hoop nu echt te zien of het een jongen of meisje wordt. Maar begin me weer zorgen te maken over de afwijkingen die het kindje kan hebben. Had ik de afgelopen dagen niet zo'n last van.
Ben blij als de uitslag er is, en dat duurt nog effe!
Wat zullen we blij zijn als het vandaag achter de rug is he?
Ik ben behoorlijk zenuwachtig, kijk ook wel uit naar de VP. Hoop nu echt te zien of het een jongen of meisje wordt. Maar begin me weer zorgen te maken over de afwijkingen die het kindje kan hebben. Had ik de afgelopen dagen niet zo'n last van.
Ben blij als de uitslag er is, en dat duurt nog effe!
dinsdag 30 augustus 2011 om 21:10
Ik had vanmiddag pas mn afspraak, dus voldoende tijd om zenuwachtig te worden.. maar ik heb goed bericht: mijn eileiders zijn vrij en alle vloeistof liep heel mooi door! Er zat alleen een klein plekje 'iets' in m'n baarmoeder, maar dat zal waarsch dat endometriose/vleesboompje zijn dat ze laatst zagen.
Onderzoek was wel flink pijnlijk, maar dat duurde maar ca 10 min. Alsof je de heftigste ongesteldheidskrampen ooit hebt, maar dus wel gestrekt moet blijven liggen en je buik niet aan mag raken (ivm foto's). Vriend was heel lief mee en heeft m'n hand de hele tijd vastgehouden, erg fijn.
Eens kijken of ik hem vanavond nog kan verleiden..
Onderzoek was wel flink pijnlijk, maar dat duurde maar ca 10 min. Alsof je de heftigste ongesteldheidskrampen ooit hebt, maar dus wel gestrekt moet blijven liggen en je buik niet aan mag raken (ivm foto's). Vriend was heel lief mee en heeft m'n hand de hele tijd vastgehouden, erg fijn.
Eens kijken of ik hem vanavond nog kan verleiden..
dinsdag 30 augustus 2011 om 21:19
..en toen had mn vriend even de laptop nodig, voordat ik jou kon vragen hoe het vanmiddag bij jou gegaan is.
Is alles goed gegaan? En wanneer krijg je de uitslag?
En hebben jullie kunnen zien wat het is?
Ik denk dat jij in ieder geval net zo blij bent als ik dat deze dag inderdaad voorbij is! Voor ons allebei nu wachten op de uitslag..
Snoek, hoe is het met jou?
Is alles goed gegaan? En wanneer krijg je de uitslag?
En hebben jullie kunnen zien wat het is?
Ik denk dat jij in ieder geval net zo blij bent als ik dat deze dag inderdaad voorbij is! Voor ons allebei nu wachten op de uitslag..
Snoek, hoe is het met jou?
